ANALYSE VAN DE GEGEVENS

Allard Pierson Museum

PERSONALISATIE

R1 R2 R3 R4

‘Ja, op de kinderlijke toon, ja ik bedoel ze willen natuurlijk alle leeftijdsgroepen bereiken, maar voor mij was het zoiets van nou, dit doet de deur dicht. Dit is niet meer eenvoudige

voorlichting maar gewoon, te kinderachtig, te kinderlijk.’

(over het kiezen van de perspectieven) 'Ja, ik heb ze allemaal eventjes bekeken per plaatje, en ja, sommige deden het niet. Ja, ik ben dan de hele tijd bezig. Mijn man is dan al lang klaar maar ik ben dan heel

gedetailleerd, hij doet de grove lijn en ik moet dan altijd zorgen dat hij gaat kijken en ja..’

‘Ja, ja. Dat vond ik wel spannend. Alleen was het jammer dat de connectie tussen het introfilmpje en de verhalen die je erna leest niet heel erg duidelijk was. Ze hadden het over een rijke familie geschiedenis, en de keizers van Rome hadden ze het dan over en intussen, daarna lees je alleen maar verhalen over hoe hij zijn dagelijkse leven doorbracht. Dus er was echt geen connectie daar tussen vond ik zelf, of ik heb niet goed opgelet.’

‘Wat ze beter zouden kunnen doen is bijvoorbeeld de lage landen, Egypte en Rome kunnen uitleggen met 3 personages of zoiets, en dan daarbij uitleggen van ja je kan nu een van deze drie personen volgen in plaats van een verhaaltje over iemand die niet meer terug komt na de introductiefilm. Meer het concept van de tentoonstelling uitleggen in de film.’

‘Ja. Omdat ik dus ontdekte dat je dan dus ook andere tekstjes kreeg. Bij toeval. Ja, opzich wel. Omdat ik dus denk dat die

interessanter is dan de lage landen, vanwege dus die interactie.

Ja, dat denk ik wel. Nog steeds is de grote focus natuurlijk de Romeinen, en hoe zij dingen naar buiten hebben gebracht en hun cultuur hebben getransferd naar de lage landen

‘Ja, even kijken, de middelste, dus ja, dat was Middellands Zeegebied, ja. Ja gewoon een beetje, van ik kies wat. Maar ook wel omdat ik het meest weet van de Europese geschiedenis.’ ‘Het aparte van het filmpje was dat er in werd gesproken door zo’n voice-over, op zich is dat een leuke keuze om mensen te pakken, want ik kijk dan bijvoorbeeld meteen naar de gebruikswaarde daarvoor, en wat dat dan met de jeugd zou doen. Ik had er bijvoorbeeld ook een jochie van vijf of twaalf/veertien ertussen gezet, want ik vond in dit geval eigenlijk al te oud die zoon, want ja, zo kijk ik een beetje naar dingen.’ ‘Ik had bijvoorbeeld verwacht dat ze hier ook nog jezelf er in zouden zetten. En dat je dan bijvoorbeeld als een romein zou worden aangekleed ofzo.’

‘Er waren van die stippeltjes, dus ik denk ik neem de lage landen, want daar woon ik, en dan neem ik de romeinen. Maar dat ging vanzelf in elkaar over met die objecten, dacht ik hoor. Of ik heb het gewoon helemaal verkeerd gedaan.’ ‘Nou er zitten van die symbooltjes he, met van die golfjes van de lage landen, en dan krijg je dat romeinse rijk met die staande pilaren. En dan bijvoorbeeld bij voedselvoorziening, ik roep nu maar wat he, maar steeds als ik dan weer op die symbooltjes drukte, dan bleef het toch weer dat zelfde thema, ja, draaien zal ik maar zeggen. Dus toen dacht ik op een gegeven moment, nou misschien is dat wel de bedoeling maar ik had nog wel het idee dat er nog meer in zat dan ik er uit kreeg.’

‘(…) het perspectief van de Lage Landen had gekozen he. Maar ik weet niet of dat goed was. Omdat ik woon hier, dan dacht ik van dan wil ik daar meer over weten.’

‘Nee, nee hoor. Want ik kreeg toch ook berichten over andere. Maar ik heb dus twee derde niet gezien dus (…) Ja echt, dat vind ik heel jammer ja. Want dan denk ik hoe kan dat?’

bijvoorbeeld. Maar volgens mij is het dus

eenrichtingsverkeer naar de lage landen geweest, en niet zo zeer van de lage landen naar Rome. Maar misschien is die interactie wel groter geweest bij Egypte. Maar dat weet ik dus niet zo goed. Maar dat denk ik wel, want dat kwam ook al een beetje naar voren toen ik de Romeinen volgde.’

‘Niet bijzonder informatief, en af en toe grappig bedoelt denk ik. Maar ik vond het niet geloofwaardig, of nou ja, dat weet ik eigenlijk niet. Nouja, dat was dan een persoonlijk verhaal over de objecten die je zag, over hoe hij ze meemaakte in zijn dagelijks leven, dat vond ik niet zo’n meerwaarde hebben. En ik heb daarna ook nog een rondje gedaan met het perspectief van de lage landen, en toen werd misschien wel duidelijk hoe de mensen uit de lage landen over de Romeinse gebruiken dachten. Ik bedoel, dat het maar pretentieus gedoe was met hun zilveren drinkbeker, en dat hij maar gewoon bier wilde drinken uit aardewerk, in plaats van wijn of liggend eten.. Dus dat verschil werd wel duidelijk, maar dat had ik zelf ook wel kunnen bedenken. Denk ik. En ook in een van de eerste teksten stond dat je kon zien hoe de culturen elkaar aan de ene kant afstoten en aan de andere kant dingen

overnemen van elkaar. Maar daar heb ik vooral gezien dat de Romeinen bijvoorbeeld egyptische goden en godinnen overnamen, maar bij de connectie tussen het Romeinse rijk en de lage landen was dat niet zo duidelijk, daar was het meer

plaatst de mensen in een gewoon perspectief van een gewone jongen en een gewone vader. Dat vind ik het leukste van dit soort tentoonstellingen. Want dan denk je al heel snel van, dat is heel ver en al heel oud en toen waren de mensen anders, maar ze waren net als wij.net alsof je erbij hoort. En dat vind ik het leukste van dit soort dingen.’

eenrichtingsverkeer van dat de Romeinen dingen naar de lage landen hebben

gebracht.’

‘Ja, ik weet niet. Ik vond het dus persoonlijk fijn dat ik zelf mocht kiezen of ik alles wilde zien van een thema, ik kon gewoon doorlopen..’

R5 R6 R7 R8

‘O, ja inderdaad dat perspectief dat je kon kiezen. Ik heb het Romeinse perspectief gedaan. Niet echt met een bijzondere

bedoeling ofzo, maar ja we gingen naar een tentoonstelling over Rome, dus dan willen wij natuurlijk wel weten hoe de Romeinen er over dachten. Want wat waren die anderen dan ook al weer?’

‘Dat weet ik niet. Ik ben dan wel benieuwd wat er dan zo anders aan die andere perspectieven zou moeten zijn. Wat zou een ander perspectief anders kunnen zeggen over een bepaald object wat niet in het

Romeins perspectief wordt verteld, vraag ik me dan af. Misschien heb ik wel een hele andere kant van het verhaal gemist ofzo.’ ‘Even denken. Niet perse, want je kon dat ding gebruiken. Ik vraag me dan toch alleen wel nog even af hoe dat zit met die andere perspectieven die je kan kiezen. Ja, want die kon je ook niet meer wisselen toch? Ja, inderdaad. Want daar ben ik toch

‘Perspectieven? Nee, dat kan ik me niet herinneren. Want wat kon je doen dan?’ ‘Hm, oke. Ja, wij hebben dat niet gevonden in die computers’

‘Ja, maar dan heb je dus bij elk voorwerp dezelfde invalshoek? Dat lijkt me dus helemaal niet handig!’

(Over het kiezen van een perspectief) ‘Ja, ja. En eh… Nou ik vond dat dat niet in één keer uit de lucht kwam vallen, maar ik had wel zoiets van hee, waarvoor is dat in een keer? Maar, misschien heb ik wat gemist in de introductie dat daar iets in

aangegeven werd. Want je ging terug in de tijd en je kon een route kiezen. Dus daar kwam het dan toch naar voren. Ja.’

‘Dat vond ik goed. Want je, he, dan zou je eigenlijk drie keer moeten gaan. Want als je één ding kiest blijf je ook soort van

consequent via die gedachtegang zeg maar, wat ze dan… wat ze ook graag willen laten zien dan natuurlijk. En op zichzelf maakt het dat het ook levendig zeg maar.’

(Over eventuele interesse in andere perspectieven) ‘In principe wel. Maar ik weet niet of ik nog een keer kom. (...) Nee, of dat je langer blijft en dat doet. Nee dat weet ik niet.’

(over het inchecken) ‘Ja ik heb, ja ik heb nee ik ben daar voorbij gelopen.’

EMOTIONELE RESPONS wel nieuwsgierig naar.’

R1 R2 R3 R4

‘Ja, het was eh… Ik vond dit wel… toen ik het eenmaal een beetje door had vond ik het wel leuk, dus het is ook een kwestie van gewenning, het is dus heel belangrijk goede informatie te geven’

‘Nou, ik ga niet zo heel vaak naar een

tentoonstelling, maar ik vond het erg interessant. Ik kan niet echt goed

vergelijken, maar ik vond het erg leuk dat de tentoonstelling interactief is, waardoor je toch iets meer erbij betrokken bent, dan wanneer je

bijvoorbeeld op die andere verdieping langs alle objecten door de gang loopt. Dan kijk je toch anders, je let iets meer op.’

‘(…) maar hij liet het zien en toen vond ik het eigenlijk best wel grappig, dat 3D enzo, en dat je het kan laten draaien, dat vond ik dan wel weer een leuke vondst moet ik zeggen, dat dat er is.’

‘Nou, het begon al met dat openingsfilmpje, ik dacht nou ja leuk, dat vinden we doorgaans leuk, maar dat was op kinderen gericht. Dus daar waren we vrij snel mee klaar, ik dacht dit is té. Ik hou van een eenvoudige versie maar, ja, je voelt je

‘Ja, het was wel makkelijk en leuk om te gebruiken ook trouwens.’

x ‘Maar zo’n

driedimensionaal object is toch wel erg leuk hoor. en dan kan je dat zo draaien (respondent maakt handbewegingen).’ ‘En ik hou heel veel van oude dingen. Omdat ik altijd wil weten van onze voorouders, niet van mij speciaal, maar toch ze hebben invloed gehad in Nederland. Wie weet zit er wel een beetje Romeins bloed in mijn aderen. Ja je weet het toch niet. Dus dat vind ik heel spannend.’

‘ik heb nog iets ontdekt zelfs. Dat was bij voedselvoorziening en wijn, daar was een meneer die heeft een drinkvat gemaakt, een zilversmid, en die heet Macarius. En mijn schoonvader die heette Jan Dirk

Macharius. En dat is dus al een hele oude naam blijkbaar, want die kwam uit dat Griekse gedeelte daar he, uit Cyprus enzo he die naam. Dus toen dacht hee, verrek. En volgens mij was er ook zelfs een bisschop die Macharius heette vroeger.’

SOCIALE INTERACTIE echt te kijk staan gewoon. Ik bedoel, het mag best een beetje er tussen in, maar dit vond ik zo op kinderen toegespitst. (…) Ja, op de kinderlijke toon, ja ik bedoel ze willen natuurlijk alle leeftijdsgroepen bereiken, maar voor mij was het zoiets van nou, dit doet de deur dicht. Dit is niet meer eenvoudige voorlichting maar gewoon, te kinderachtig, te

kinderlijk.’

‘Maar ja, wij waren al zo kwaad in het begin. Ik was echt eh.. Ik denk jeetje wat een gedoe, en dan heb je eerst dat stomme filmpje, en dan loop je ook nog hiermee. En dan zie je.. Dan denk je, nou dit is echt voor kinderen. Dat was echt mijn indruk in eerste instantie, dat je denkt jeetje, nou dat moet niet veel gekker worden ik bedoel..’

R5 R6 R7 R8

(over het gebruiken van de key) ‘Ja, dat vond ik erg leuk!’

‘Nou, wat me zeker is opgevallen, is dat met die helm, waar je zo kan bewegen enzo. En die kan bekijken van alle kanten. Dat was wel leuk, ja was wel grappig.’

‘Opvallend is natuurlijk het digitale onderdeel en daar hebben we veel tijd aan besteed voordat we in handen hadden, maar ook omdat we het leuk vonden gewoon.’

‘Ja, lijkt me wel. Vooral om dingen van de achterkant te kunnen bekijken op het scherm in 3D, dan zie je opeens die vlechtjes aan de

achterkant: die zou je anders nooit zien.‘

x ‘Maar ehm, nee ik vond

zeker dat

driedimensionale wel heel aardig.’

R1 R2 R3 R4

mis, ik heb geschiedenis gestudeerd, wat ik miste was dus wel een algemene lijn, op een gegeven moment heb je daar een bordje, moet je zo kijken, maar op een gegeven moment vond ik het leuk worden hoor, toen dacht ik he, dit is weer een beetje… maar ik miste gewoon een algemene lijn. Het is voor mij een verbrokkeld geheel gebleven, leuk beeldjes enzo, tijden en af en toe wat over..

Ja, dan blijf ik een beetje hangen en dan ging ik het bekijken en dan denk je, ja dat is toch eigenlijk wel grappig, maar op de een of andere manier vond ik ook inderdaad.. soms heb je wel van die borden of uitleg, en wordt je een beetje aan de hand mee genomen in de tijd of ..Ja, en bij de

voorlichtingsfilm begint het al, en daar zijn we al mee gestopt. Je moet het hier bij elkaar sprokkelen, dat gevoel heb je gewoon. Dan heb je allemaal brokjes en dingetjes en dan moet je er zelf uiteindelijk van maken wat je wil. En dat is geen tentoonstelling. Maar ik kan me zo voorstellen dat als het hier heel druk is, dan doe je dat niet meer. Dan eh, ja, dan zou ik hier een beetje hopeloos rondlopen.’

‘Maar dat is dus ook echt weer op kinderen gericht eigenlijk, wat een gedoe. Dat dacht ik gelijk toen ik dat allemaal zag, laat maar zitten. Ook weer heel erg op kinderen dus. Maarja. Wat ik wel leuk zou vinden, dat dacht ik

het meer extra informatie die niet ergens anders te zien was. Bijvoorbeeld een kaart van Europa en dan hoe de Romeinse uitbreiding is gegaan, of bijvoorbeeld hoe de handelsroutes liepen, of hier is het gevonden en hier is het waarschijnlijk geproduceerd. Dat is wel informatief, maar bijvoorbeeld die 3D foto’s zeg maar van die objecten vond ik niet heel veel toevoegen omdat ik het object zelf ook zie, en dat vind ik dan

belangrijker als dat ik hem een rondje kan draaien. De achterkant van een beeldje is niet zo heel interessant voor mijn idee.’

‘Nou, als je bijvoorbeeld kijkt als je naar beneden scrolt dan kon je bijvoorbeeld een kaart zien of een filmpje, dat vond ik niet heel erg veel toevoegen. Dat zijn stukjes van ongeveer tien seconden waar

bijvoorbeeld iemand op een paard langs rijdt, dat ging dan een stukje over bijvoorbeeld de

paardrijders van Rome, of eh, wat was er nog meer? Oja, een mevrouw uit de lage landen met dat gekke haar en die hoeden, en dan zag je gewoon een vrouw make up zitten te doen, of een foto van een huiskamer waarin een masker van theaterspelers aan de muur hing. Ik bedoel, daar hoef je geen filmpje aan toe te wijden denk ik. Ik bedoel, als er staat; ‘dat hingen ze wel eens op in de

woonkamer’, ja, dan hoef ik niet perse op ‘play’ te drukken om dat te zien.” ‘Ja, ik vond het meest

zag je die verhaaltjes, of ja verhaaltjes, eigenlijk de teksten op de schermen. (…) Maar het was eigenlijk helemaal niet zo actief als ik had verwacht. Het was eigenlijk in feite, ik had het idee van vroeger was het gewoon een bord met daarop een stukje informatie, en nu staat dat op een screen. Maar het trekt mensen wel denk ik, dus dat is wel beter want dan krijgen de mensen wel meer informatie. ‘ ‘Want ik denk dat toch veel mensen het dan wel gaan lezen, terwijl ik nog helemaal gericht ben op die teksten, het tekstuele. En omdat mensen er nu zo aan zijn gewend en alleen maar tv kijken, dan willen ze dat niet meer. Ik denk toch wel dat dat de huidige transitie is waarin we zitten.’

‘Wat jeugdigere foto’s. Die zijn nu allemaal statisch, die mooie foto’s. Maar het zou ook wel leuk zijn om die dan te laten bewegen

bijvoorbeeld. Dat zie tegenwoordig ook veel, dat is toch wel leuk. En ook kleine stukjes film of iets meer beeld, een mix van alles eigenlijk. Het zou leuk zijn als het dan over een plek gaat in het verhaaltje dat je dan ook weet waar dat ligt en of een stukje film van hoe dat er dan uit ziet. Want mensen hebben soms helemaal geen idee van tijd.’

‘Bijvoorbeeld bij handel. Er stond nu een klein stukje over ‘ van ruilhandel naar

geldhandel’ en dan staat er een heel klein beetje

gewoon een plat ding. Ik hoef het ook niet van alles te zien hoor. Maar zo’n driedimensionaal object is toch wel erg leuk hoor. en dan kan je dat zo draaien (respondent maakt handbewegingen). En dan denk je van, ohjee, want zo zit het van binnen.’ ‘Ik weet dus nu niet of ik dan iets gemist heb nu daardoor, dat ik nog meer over dat ene onderwerp had kunnen krijgen. Maar ook erbij stond nog heel veel informatie. Dus als je dat ding niet doet, dan krijg je ook nog erg veel informatie aan de zijkant, dan weet je het ook wel.’

3D beelden zijn heel leuk he,’

‘Nou, het begon al met dat openingsfilmpje, ik dacht nou ja leuk, dat vinden we doorgaans leuk, maar dat was op kinderen gericht. Dus daar waren we vrij snel mee klaar, ik dacht dit is té. Ik hou van een eenvoudige versie maar, ja, je voelt je echt te kijk staan gewoon. Ik bedoel, het mag best een beetje er tussen in, maar dit vond ik zo op kinderen toegespitst.’

toevoegen dus die kaart van de Romeinse

uitbreiding, omdat die dus nergens anders te vinden was. En die familieboom aan het einde vond ik dus ook weer niet heel goed werken eigenlijk omdat het een te klein schermpje was eigenlijk met te veel dingen erop, dus je moest steeds inzoomen om hem duidelijk te krijgen, maar dan verlies je natuurlijk weer het overzicht van de familieboom. Dus dat is dan digitaal opgelost omdat ze geen ruimte meer hadden op een muur of zoiets, terwijl ik denk dat het veel duidelijker is

In document Het museum 2.0. Een onderzoek naar de toegevoegde waarde van digitale middelen in de museale presentatie. (pagina 176-189)