PESTEN BIJ KINDEREN GRATIS
Auteur: Sheila Munro Aantal pagina's: 111 pagina's Verschijningsdatum: 2003-05-31
Uitgever: Deltas EAN: 9789044700879
Taal: nl Link:
Download hier
In het hoofd van de pestkop: waarom kinderen elkaar pesten en wat we daaraan
kunnen doen
Soms kunnen kinderen ook pesten omdat ze bang zijn zelf gepest te worden, of omdat hun vrienden dat doen. Deze kinderen zijn bang om zelf buiten de groep te vallen. Een andere reden om te pesten kan zijn dat kinderen het leuk of spannend vinden. Als ze zich niet goed in kunnen leven in de gevoelens van anderen, kunnen kinderen het grappig vinden om een sterke reactie uit te lokken. Doordat zij minder geraakt worden door andermans emoties, voelen zij zich minder schuldig over dit gedrag.
Er zijn kinderen die gaan pesten omdat zij zelf gepest worden. Deze groep wordt in de wetenschappelijke literatuur ook wel bully-victims genoemd. Door zelf te pesten reageren zij de negatieve emoties van het gepest worden af op anderen. Het pesten kan voor hen ook een manier zijn om een betere sociale positie te krijgen. Uit de verschillende redenen voor het pesten blijkt dat pesten meestal niet een simpele situatie is.
Soms is een kind bewust onaardig tegen anderen om bepaalde doelen te bereiken. Vaak is er echter sprake van reactief pesten, en reageert een kind vanuit provocatie, angst of woede. Om pesten te beperken is het belangrijk de redenen om te pesten van kinderen te achterhalen en ze ander gedrag aan te leren. Auteurs: Dr. Mirella van den Burg is contactpersoon. Mirella is contactpersoon voor vragen van beroepskrachten. Ouders en kinderen kunnen terecht op Pestweb. NJi gebruikt cookies om het gebruik van de website te analyseren en het gebruiksgemak te verbeteren.
Lees meer over cookies. Sluit mededeling over cookies. Home Kennis Pesten Waarom pesten kinderen en jongeren? Pesten Waarom pesten kinderen en jongeren? Unique and interactive effects of empathy and social status on involvement in bullying. Social Development, 18 1 , Pesten is voor slachtoffers enorm ingrijpend en kan grote gevolgen op sociaal emotioneel gebied met zich meebrengen. Vaak zijn pesters zich hier niet of nauwelijks bewust van. De scheidslijn tussen plagen en pesten is niet altijd helder. Kort gezegd heeft plagen geen structureel karakter en pesten wel. Wat opgevat wordt als plagen en pesten verschilt per persoon.
Voor een stabiel, zeker kind, zullen pesterijen weinig tot geen invloed hebben op het welzijn van het kind. Voor een kind dat al onzeker is, gevoelig is voor anderen en minder stevig in zijn of haar schoenen staat, kunnen simpele plagerijtjes al snel opgevat worden als pesten. Uiteindelijk is de definitie niet zo heel interessant: zodra een kind of jongere het gevoel heeft gepest te worden, is actie noodzakelijk. Op deze website zullen we tips geven om pesten te beperken en hopelijk te voorkomen in de toekomst. Pesten is een complex gebeuren van sociale regels en groepsinteractie, waarbij zowel pesters als de gepeste een aandeel hebben in het oplossen van het probleem. Hoewel pesten bijna overal voor komt, betekent dat niet dat pesten daarom een noodzakelijk kwaad is. Er zijn gelukkig veel manieren om als ouder en kind te voorkomen dat een kind langdurig gepest wordt. De gevolgen van pesten zijn groot voor kinderen. Het is dus belangrijk om teruggetrokken gedrag, plotselinge woede-aanvallen of andere problemen die het gevolg kunnen zijn van pesten, tijdig te signaleren.
Push je kind niet, maar vraag wel door waar nodig en laat je niet gemakkelijk met een kluitje in het riet sturen. Kinderen schamen zich erg en vertellen niet graag aan hun ouders dat ze gepest worden, grotendeels uit angst dat het pesten toch niet opgelost kan worden, maar ook voor een groot deel uit schaamte. Pesten lijkt ingebakken te zijn in de bouwstenen van een mens, waardoor het interessant wordt om te proberen te achterhalen waar pesten vandaan komt, wat de oorzaken van pesten zijn. Het is van groot belang om te weten wat de oorzaken van pesten zijn, om op die manier iets tegen pesten te kunnen doen. Kennis is macht geldt zeker ook hier. Zelfs als de oorzaak van pesten duidelijk is, is het moeilijk hier effectief iets aan te doen. Het belangrijkste voor iemand die gepest wordt is een vertrouwenspersoon aan wie ze kunnen vertellen wat er aan de hand is. Houd er rekening mee dat gepeste kinderen dit over het algemeen zullen ontkennen en niet vol enthousiasme staan te springen om de hulp die volwassenen willen bieden.
Toch is het goed om pesten en de oorzaken ervan bespreekbaar te maken, zodat mensen die ergens mee zitten dit eerder naar voren durven te brengen. Wil je in de klas aandacht besteden aan pesten? Bijvoorbeeld tijdens de nationale Week tegen het Pesten? Soms ook pesten ze om op te vallen, zo van: zie je mij wel, een vorm van aandacht zoeken eigenlijk. Dit zijn echter processen die meestal ongemerkt verlopen. Er is
waarschijnlijk geen kind die gaat pesten met als bewuste reden om eens een keertje aandacht te krijgen. Pesten kan zelfs een uiting zijn van mentale of emotionele nood. Bijvoorbeeld als de pester zelf kwetsbaar is, maar dat heel erg vindt. En om die reden een ander kind die in zijn of haar ogen kwetsbaar is gaat pesten. Wat ook vaak voorkomt is dat kinderen die gepest zijn, in een andere situatie andere klas, andere school zelf gaan pesten. Een logische gedachtegang: als ik zelf iemand pest, zal ik in ieder geval niet weer de klos zijn!
Terwijl deze kinderen als geen ander weten hoeveel pijn ze het slachtoffer doen.
Meer dan de helft van kinderen 9-13 jaar gepest, vaak buiten zicht van docent
Ze merken ook dat pesten effectief is. Je kan écht je macht verhogen door anderen te pesten. Net daarom houden veel pesters hun gedrag zo lang vol. Waarom zou je ermee stoppen, als je merkt dat het werkt? Dat pesters vaak hun doel bereiken, blijkt uit een Amerikaans onderzoek bij 2. Zij moesten hun leeftijdgenoten rangschikken in volgorde van populariteit.
Er bleek een duidelijk verband tussen pestgedrag en populariteit. De pesters hadden gemiddeld veel aanzien binnen de groep. Ze worden vaak
"cool" gevonden. En dat is precies wat pesters willen: erbij horen en een centrale positie binnen de groep bemachtigen. Ze willen cool zijn, ook als dat ten koste gaat van de ander. Jongeren en kinderen die anderen pesten, weten hun slachtoffers goed te kiezen. Meestal hebben ze het gemunt op leden van de groep die een beetje anders zijn. Ze weten dat dat de makkelijkste prooien zijn. Wie uit de toon valt of vaker alleen staat, wordt meer gepest. Ook Elina Luyten, die jaren gepest werd, was altijd een beetje anders. Ze kleedt zich alternatief en ze valt op meisjes. Op school werden vaak flauwe grappen gemaakt over haar kleding en over haar geaardheid. Dat ik dan minder problemen zou hebben. Wie zoals Elina gepest wordt, verliest aanzien binnen de groep.
Je wordt door anderen gemeden, waardoor je je minderwaardig gaat voelen. Zo hard komt dat pesten binnen. Je gaat het uiteindelijk zelf geloven.
Ondertussen ervaren de pesters macht en aanzien. Die ongelijkheid is typisch bij pestgedrag. Er is altijd een ongelijke machtsbalans. Dat blijft zo, tot iemand reageert. Pesten heeft dus alles te maken met macht, maar macht kan je ook op andere, minder negatieve manieren verwerven.
Je kan je status ook verbeteren door zorgzaam met anderen om te gaan. Door een voorbeeld te zijn voor anderen en door te verbinden. Hoe komt het dan dat sommige kinderen en jongeren toch systematisch kiezen voor pestgedrag? Een deel van het antwoord is te vinden in de genetica.
Of iemand een pestkop wordt, blijkt deels erfelijk bepaald. Dat concluderen Nederlandse wetenschappers, na recent onderzoek bij 8. De conclusie van dit onderzoek is dus dat je DNA mee bepaalt of je een pestkop wordt. Dat is een verrassend hoog cijfer, maar er is een logische verklaring. Ook onze persoonlijkheid is in hoge mate erfelijk bepaald. Sommige mensen zijn van nature meer geneigd tot antisociaal of agressief gedrag. Dat zijn kenmerken die je vaker tegenkomt bij mensen die pesten.
Toch is het opletten met veralgemeningen. Je kan niet zeggen dat pesten "in je DNA zit". Niemand is genetisch voorbestemd om een pestkop te worden. Het is dus zeker niet alleen een kwestie van genen. Dat verklaart ook waarom er grote verschillen zijn tussen landen. In sommige landen werd veel gepest, in andere landen weinig. Dat blijkt uit onderzoek in 28 landen. Dat zijn enorme verschillen, die natuurlijk niet te verklaren zijn door genetische verschillen. Er zijn gewoon omgevingen waarin pestgedrag zich makkelijker ontwikkelt. Pesten heeft ook te maken met de omgeving waarin iemand opgroeit. Jongeren en kinderen die veel pesten, hebben het vaak zelf niet makkelijk. Ook hun leven gaat niet over rozen.
Dat blijkt uit een groot onderzoek , waarvoor 8. Kinderen die veel pesten, blijken zelf ooit gepest te zijn. Ze hebben ook vaker een traumatische ervaring achter de rug. In veel gevallen komen ze uit grote gezinnen of gezinnen waar al eens klappen vallen. Eén op de drie pesters vindt dat zijn ouders te weinig tijd met hem doorbrengen.
Onderzoek laat zien dat ook zij, net als hun slachtoffers, een hoger risico lopen op depressie, eetproblemen, alcohol- of drugmisbruik en crimineel gedrag. Dat verklaart ook deels hun pestgedrag. Niemand is dus geboren om een pestkop te worden. Er zijn altijd andere dingen die meespelen.
Dat is niet correct. Pesten is iets wat je doét, niet wie je bent. Kinderen en jongeren die pesten, beseffen bovendien vaak niet wat de gevolgen daarvan zijn. Ze beseffen wel dát ze schade aanrichten, maar niet wat het betekent voor het slachtoffer. Pestgedrag leidt nochtans tot een lange waslijst aan kwalijke effecten. Op school kunnen ze zich moeilijker concentreren en in sommige gevallen gaan ze spijbelen.
Je ziet ook vaak gedragsproblemen, soms zelfs agressiviteit. De stress die pesten teweegbrengt, ondermijnt uiteindelijk je hele zijn. Gepest worden kan zelfs de normale ontwikkeling van de hersenen verstoren. Op hersenscans zie je duidelijke afwijkingen in het brein van tieners die vaak gepest worden. Ze zouden daardoor meer risico lopen op psychologische problemen. Wie vaak gepest werd, heeft volgens een grote studie ook meer risico op ontstekingen. Dat is een pijnlijke vaststelling, want chronische ontstekingen worden gelinkt aan heel wat aandoeningen, van hart- en vaatziektes tot zelfs depressies. De gevolgen van pestgedrag zijn dus verwoestend, maar dat beseffen de daders meestal niet. Ze zien wel de angst in de ogen, maar ze voelen niet de pijn.
Daders zijn zich dus niet bewust van de pijn die ze veroorzaken, maar net daarom moet je met hen in gesprek gaan. Je kan hen wijzen op de gevolgen van hun daden. Je kan ook samen op zoek gaan naar alternatieven voor het pestgedrag. Tonen dat je ook op andere manieren populair kan worden. Hen uitstoten is niet de oplossing. Door grenzen aan te geven én zorgzaam aanwezig te blijven, kunnen we ook voor hen een verschil maken. Je kan er ook voor zorgen dat pesten niet langer rendeert. Je kunt bijvoorbeeld terecht bij je vader of moeder, de moeder of vader van een vriend of vriendin, een buurvrouw, een oom of tante. Het kan gebeuren dat er helemaal niks verandert na het gesprek. Probeer het later dan nog eens of neem iemand anders in vertrouwen. Op school kun je altijd je verhaal kwijt bij je juf, meester of iemand anders die jij vertrouwt. Wist je dat er op elke school iemand moet zijn bij wie je terecht kunt als je gepest wordt?
Weet je niet wie dat is? Kijk dan op website van school of vraag het aan iemand. Misschien is het begonnen met een grapje waar de hele klas om moest lachen. Dat voelde zo goed, dat je met het grapje bent doorgegaan. Maar is het ook echt leuk? Kijk eens goed naar de kinderen die je plaagt. Lachen ze mee, of kijken ze sip? Pest je omdat het stoer staat? Probeer dan op een andere manier stoer te zijn! Bijvoorbeeld door heel goed te kunnen voetballen of dansen of door leuke dingen met vrienden of vriendinnen te doen. Wat vervelend dat je wordt gepest! Dat wil niemand. Het is goed te om te weten dat het pesten kan stoppen en dat jij ook zélf iets tegen het pesten kunt doen. Bekijk de tips in het filmpje.
Dat is moeilijk en spannend. Maar als je het niet vertelt kan niemand je helpen om het pesten te stoppen.
Word je buitengesloten op WhatsApp? Krijg je altijd vervelende reacties op Instagram of Facebook? Bekijk dan dit filmpje met tips over wat je zelf kunt doen tegen cyberpesten. Lees ook deze link. Je kunt zelf veel dingen doen om te zorgen dat je niet online wordt gepest. Bekijk onze tips:
Hoe kan ik cyberpesten voorkomen? De kinderen die jou pesten kunnen van alles zeggen, maar dat betekent natuurlijk niet dat ze gelijk hebben!
Wat kan je doen al je gepest wordt? Tips van Kies Kleur tegen Pesten België. Zorg dat je niet alleen bent. Steek de schuld niet op jezelf. Schrijf neer wat je voelt. Neem iemand in vertrouwen en zoek steun. Kom op voor jezelf. Vaak wegen angst en groepsdruk zwaar door… Je wil vooral zelf geen slachtoffer worden. Niks doen of laten gebeuren, betekent dat je stilzwijgend akkoord gaat met wat er gebeurt. Als je niks doet, voelen slachtoffers zich totaal verlaten.
Pesten verziekt de hele sfeer , ook omstanders worden er door geraakt. Wat kan je doen? Er bestaan ook heel wat boeken en websites over pesten… Zoek eens op via google. Je vindt er heel wat informatie en tips…. Blijf er niet alleen mee zitten maar praat erover met iemand die je vertrouwt. Praat er met iemand over, kijk hier waar je terecht kunt. Bron Kies Kleur tegen Pesten. Overslaan en naar de inhoud gaan.
Foutmelding You may not view this site from your current location. Tips bij pesten voor kinderen Een ander wordt gepest Wil je wel wat tegen het pesten doen, maar weet je niet wat? Hoe kun je elkaar helpen? Wees aardig tegen degene die gepest wordt. Fiets of loop met elkaar mee, of vraag hem of haar mee te doen in een groepje. Lach niet mee om stomme grappen. Doe zelf nooit mee met het pesten.
Zeg tegen de pestkoppen dat ze moeten ophouden. Vertel het aan je meester of juf. Spreek in de klas af dat er niet wordt gepest. Bij wie kan ik terecht? Familie of bekenden Je kunt bijvoorbeeld terecht bij je vader of moeder, de moeder of vader van een vriend of vriendin, een buurvrouw, een oom of tante. School Op school kun je altijd je verhaal kwijt bij je juf, meester of iemand anders die jij vertrouwt. Ik pest zelf Misschien is het begonnen met een grapje waar de hele klas om moest lachen. Tips om geen pester te worden of te blijven Blijf aardig. Misschien denk je dat iemand je niet aardig vindt, maar is dat ook zo?
Vraag eerst wat die ander bedoelde, voordat je zelf onaardig doet. Wees niet bang dat je zelf gepest wordt. Als jij aardig doet tegen anderen, doen anderen ook aardig tegen jou. Probeer niet de baas te spelen. Let niet zoveel op een ander, maar doe je eigen dingen.
Waarom pesten kinderen en jongeren?
Uiteindelijk heb ik een half jaar school gemist. Het verhaal van Elina is niet uniek. Eén op de zes Vlaamse kinderen krijgt te maken met pestgedrag.
En wie pest of gepest wordt, loopt een groter risico op een leven met hindernissen en gezondheidsproblemen. Maar hoe komt het dat pesten zo'n hardnekkig probleem is? Wat drijft een pestkop als hij stiekem dingen uit een boekentas haalt? En waarom noem je iemand een dikzak of een autist? Over dit soort vragen is de voorbije decennia heel wat onderzoek gedaan. Eén ding komt daarbij sterk naar voor: pesten heeft altijd te maken met macht. Pesters pesten niet zomaar. Ze doen het om hun positie binnen de groep te verstevigen. Er is altijd een motief. Ze merken ook dat pesten effectief is. Je kan écht je macht verhogen door anderen te pesten. Net daarom houden veel pesters hun gedrag zo lang vol. Waarom zou je ermee stoppen, als je merkt dat het werkt? Dat pesters vaak hun doel bereiken, blijkt uit een Amerikaans onderzoek bij 2.
Zij moesten hun leeftijdgenoten rangschikken in volgorde van populariteit. Er bleek een duidelijk verband tussen pestgedrag en populariteit. De pesters hadden gemiddeld veel aanzien binnen de groep. Ze worden vaak "cool" gevonden. En dat is precies wat pesters willen: erbij horen en een centrale positie binnen de groep bemachtigen. Ze willen cool zijn, ook als dat ten koste gaat van de ander.
Jongeren en kinderen die anderen pesten, weten hun slachtoffers goed te kiezen. Meestal hebben ze het gemunt op leden van de groep die een beetje anders zijn. Ze weten dat dat de makkelijkste prooien zijn. Wie uit de toon valt of vaker alleen staat, wordt meer gepest. Ook Elina Luyten, die jaren gepest werd, was altijd een beetje anders. Ze kleedt zich alternatief en ze valt op meisjes. Op school werden vaak flauwe grappen gemaakt over haar kleding en over haar geaardheid. Dat ik dan minder problemen zou hebben. Wie zoals Elina gepest wordt, verliest aanzien binnen de groep. Je wordt door anderen gemeden, waardoor je je minderwaardig gaat voelen. Zo hard komt dat pesten binnen. Je gaat het uiteindelijk zelf geloven. Ondertussen ervaren de pesters macht en aanzien. Die ongelijkheid is typisch bij pestgedrag. Er is altijd een ongelijke machtsbalans. Dat blijft zo, tot iemand reageert.
Pesten heeft dus alles te maken met macht, maar macht kan je ook op andere, minder negatieve manieren verwerven. Je kan je status ook verbeteren door zorgzaam met anderen om te gaan. Door een voorbeeld te zijn voor anderen en door te verbinden. Hoe komt het dan dat sommige kinderen en jongeren toch systematisch kiezen voor pestgedrag? Een deel van het antwoord is te vinden in de genetica. Of iemand een pestkop wordt, blijkt deels erfelijk bepaald. Dat concluderen Nederlandse wetenschappers, na recent onderzoek bij 8. De conclusie van dit onderzoek is dus dat je DNA mee bepaalt of je een pestkop wordt. Dat is een verrassend hoog cijfer, maar er is een logische verklaring.
Ook onze persoonlijkheid is in hoge mate erfelijk bepaald. Sommige mensen zijn van nature meer geneigd tot antisociaal of agressief gedrag. Dat zijn kenmerken die je vaker tegenkomt bij mensen die pesten. Toch is het opletten met veralgemeningen. Je kan niet zeggen dat pesten "in je DNA zit". Niemand is genetisch voorbestemd om een pestkop te worden. Een logische gedachtegang: als ik zelf iemand pest, zal ik in ieder geval niet weer de klos zijn! Terwijl deze kinderen als geen ander weten hoeveel pijn ze het slachtoffer doen.
Maar toch kunnen ze er niet mee stoppen om de doodeenvoudige reden dat ze doodsbang zijn om zelf weer het gepeste kind, het slachtoffer, te worden. Dan kan het bijvoorbeeld ook nog zo zijn dat de kinderen die pesten thuis problemen hebben. Ze zoeken dan als het ware een uitweg om zich te ontladen. Maar waarom kinderen ook pesten, welke zwaarwegende redenen er ook zijn: Pesten is nooit goed te praten! Er kunnen wel verzachtende omstandigheden zijn en dat is dan ook een reden om ook met de pester te praten om achter zijn of haar motieven te komen.
En ook de pester zal baat hebben bij therapie, begeleiding of training om hem of haar op een goede manier te leren emoties te uiten. Begeleiding kan ook nodig zijn om te leren ander gedrag aan te wenden. Dat is natuurlijk nog steeds geen excuus om iemand te pesten, maar', zegt Judith, 'het was duidelijk een teken van jaloezie'. Hoewel het natuurlijk nooit goed is om te pesten, kan het begrijpen van de oorzaak wel helpen het in perspectief te plaatsen. Zo leert een kind om pestkoppen op een andere manier te benaderen en zichzelf te beschermen tegen blijvende schade.
Om privacyredenen hebben we de namen van alle mensen die hun verhaal vertellen veranderd. De verhalen die ze vertellen, zijn echter allemaal waar. Gebruik de tips van psychotherapeute en zelfbeelddeskundige Dr.
Susie Orbach om je kind meer inzicht te geven in de belevingswereld van pestkoppen:. Gebruik aanknopingspunten uit de belevingswereld van kinderen om over pesten te praten. Bij een ouder kind kan een film of een video op social media het aanknopingspunt zijn. Heb het met een kind over het waarom, probeer je samen in te leven in de pestkop. Als je met jongere kinderen praat, kun je verhaaltjes over pesten gebruiken, zoals Assepoester. Je kunt dan bijvoorbeeld vragen: 'Waarom denk jij dat de stiefzussen Assepoester pesten? Sommige pestkoppen hebben thuis problemen. Help kinderen te begrijpen hoe een gelukkig gezinsleven bijdraagt aan je zelfvertrouwen en dat andere kinderen misschien niet zoveel geluk hebben. Als het een vriend of vriendin is die vervelende opmerkingen maakt, kun je een kind stimuleren na te denken over het waarom. En als het kind het durft kan hij in gesprek gaan met die vriend of vriendin.
Hij kan proberen de pester te helpen om zich niet op anderen af te reageren, maar hulp te zoeken voor de achterliggende boosheid, frustratie of het verdriet.
https://static.s123-cdn-static-b.com/uploads/4680315/normal_61b87b039aac7.pdf https://static.s123-cdn-static-b.com/uploads/4678834/normal_61b7ea08c6ee9.pdf https://static.s123-cdn-static.com/uploads/4680815/normal_61b89f5f5269c.pdf
