Rapport Gemeentelijke Ombudsman
Dubbele beglazing! Wanneer?
Gemeente Amsterdam Dienst Wonen
Projectbureau Sanering Verkeerslawaai
22 januari 2008 RA0612928
Samenvatting
Een vrouw koopt in 2000 een huis aan de Rozengracht. Een van de doorslaggevende factoren daarbij is dat de gemeente om geluidshinder tegen te gaan, dubbele beglazing subsidieert. Dat blijkt uit informatie van de gemeente. Er is dan zelfs al toestemming aan de bewoners gevraagd voor de werkzaamheden.
Kort nadat ze in de woning getrokken is, ontvangt zij een brief van de gemeente waarin staat dat het project tot 2003 is uitgesteld. Zij zal dan opnieuw worden geïnformeerd. Er gebeurt niets en ze hoort niets. Daarom neemt ze in 2004 zelf contact op en verneemt dat het project weer is
uitgesteld. Pas in 2006 informeert de gemeente haar weer. Er zal nu echt iets gaan gebeuren. Maar als in het najaar nog geen dubbele beglazing is geplaatst, wendt zij zich tot de ombudsman.
De Dienst Wonen kan zich de klacht goed voorstellen en betreurt het dat een en ander zo lang op zich liet wachten. De ombudsman kan niet meegaan met de argumenten van de Dienst Wonen voor het uitstel. Hij meent dat het vertrouwensbeginsel is geschonden, dat niet voldoende voortvarend is gehandeld en dat de informatieverstrekking aan verzoekster onder de maat was.
Oordeel
De onderzochte gedragingen zijn onbehoorlijk.
Aantal pagina’s : 2/5
Verzoek
Het verzoek tot onderzoek is op 26 oktober 2006 schriftelijk ingediend en betreft de gemeente Amsterdam, de Dienst Wonen,Projectbureau Sanering Verkeerslawaai .
Het gevraagde onderzoek heeft betrekking op:
• de uitvoering van een grootschalig project tegen geluidshinder - het nakomen van toezeggingen
- het voortvarend uitvoeren van het project - het stilzitten van de projectgroep
Bevindingen
achtergrond van het verzoek
Verzoekster koopt in 2000 een woning op de Rozengracht. Een drukke verkeersweg, wat in de woning te horen is. Voor verzoekster is echter belangrijk dat de verkopers een brief tonen van de Milieudienst Amsterdam, onderdeel Projectbureau Sanering Verkeerslawaai. In deze brief, van december 1999 en gericht aan “de bewoners van de woning Rozengracht xxx”, staat dat de gemeente van start is gegaan met de voorbereidingen van het project gevelsanering aan de Rozengracht. Deze sanering wordt gesubsidieerd door het Ministerie van Volkshuisvesting Ruimtelijke Ordening en Milieu (VROM). De woning staat op een door VROM vastgestelde lijst van woningen aan drukke wegen die in aanmerking kunnen komen voor de sanering.
Eind augustus 2000 ontvangt zij van de Milieudienst een brief waarin staat dat de voorbereidende werkzaamheden voor het geluidsaneringsproject aan de Rozengracht tot 2003 zijn uitgesteld.
Daarvoor zijn twee redenen:
- de binnenstad is een beschermd stadsgezicht en dat bemoeilijkt de aanpak van de gevel;
- de gemeente overweegt herprofilering van het wegdek waardoor wellicht minder dik glas in de ramen nodig is.
In de brief zegt de dienst toe het project Rozengracht in 2003, of zoveel eerder als mogelijk, te zullen oppakken en haar te zullen informeren.
Verzoekster hoort lange tijd niets meer en informeert in 2004 telefonisch naar het project. De gemeente laat weten dat het wederom is uitgesteld. Verzoekster krijgt het advies zelf subsidie bij VROM aan te vragen en het werk zelf te laten uitvoeren. Dat blijkt moeilijk, omdat zij geen installateur kan vinden, die de geëiste bouwplannen kan maken, en het geld ervoor niet heeft.
Bovendien meent verzoekster dat als de overheid iets belooft, zij het ook moet doen. In maart 2006 beklaagt zij zich bij de Dienst Wonen waar het Projectbureau inmiddels is ondergebracht. Zij heeft bijzonder veel last van het verkeerslawaai. Vooral de nieuwe Combino-tram maakt haar het leven zuur. Zij werkt en slaapt in de voorkamer aan de Rozengracht, omdat haar flat verder geen slaapkamer heeft. Zij zou de woning nooit gekocht hebben, als ze had geweten dat de overheid er zo lang over zou doen om de sanering te realiseren. De medewerker van de dienst geeft aan, dat hij niets speciaals voor haar kan doen.
In een brief van juli 2006 vraagt de Dienst Wonen de eigenaren om toestemming te geven zodat het project van start kan gaan. In september informeert verzoekster bij de dienst naar de stand van zaken.
Aantal pagina’s : 3/5
Een medewerker deelt haar mee dat iemand dit jaar zal langskomen om de gevels te bekijken, maar dat het werk niet voor 2008 uitgevoerd zal zijn. Eind november 2006 is niemand
langsgekomen en verzoekster kan zich er niet mee verenigen dat de sanering die in 2000 is aangekondigd, pas in 2008 zal zijn uitgevoerd. Met andere woorden: zij heeft nog steeds geen dubbel glas. Daarom wendt zij zich tot de ombudsman.
reactie van Projectbureau Sanering Verkeerslawaai van de Dienst Wonen
De dienst kan zich de klacht van verzoekster goed voorstellen en betreurt het met haar dat de gevelsanering zo lang op zich laat wachten. Toch waren er verschillende redenen waardoor de vertraging onvermijdelijk was. Daarover is gecommuniceerd maar uit de klacht blijkt dat dat beter had gekund. In eventuele volgende gevallen zal hieraan meer aandacht worden besteed.
In Amsterdam kunnen ruim 23.000 woningen in aanmerking komen voor gevelsanering tegen
verkeerslawaai. Deze woningen staan op de “A-lijst” van VROM. Inmiddels zijn ruim 8.000 woningen gesaneerd. De aanpak gebeurt projectmatig. Het Projectbureau Sanering Verkeerslawaai voert uit.
Op 8 december 1999 zijn de bewoners aan de Rozengracht en die van de zijstraten geïnformeerd over gevelsanering tegen verkeerslawaai en op 25 februari 2000 zijn de woningeigenaren gevraagd hiermee in te stemmen.
Tijdens overleg met de toenmalige Dienst Binnenstad, thans stadsdeel Centrum, bleek binnen het bestaand beleid voor beschermde stadsgezichten onvoldoende ruimte om tot acceptabele
akoestische en bouwkundige oplossingen te komen. Voorts waren er plannen om de Rozengracht te herprofileren. Daarom werd de gevelsanering tot 2003 uitgesteld.
Eind 2003 heeft het projectbureau weer contact opgenomen met Stadsdeel Centrum en zijn plannen gemaakt tot voortzetting van het project. Er moesten toen drie stappen genomen worden:
- de welstandseisen moesten worden geborgd;
- voor de noodzakelijke vergunningen moest een oplossing worden gezocht;
- de bewoners moesten worden geïnformeerd.
In overleg met het stadsdeel is besloten het project op te splitsen: eerst zou gevelsanering worden uitgevoerd bij de hoge nummers en een jaar later de lage. Verzoeksters woning heeft een laag nummer.
In april 2005 zijn de bewoners van de Rozengracht met de hoge huisnummers geïnformeerd. In juli 2006 hebben de bewoners van de huizen met lage nummers een brief ontvangen. Op 3 augustus 2006 heeft het Projectbureau de instemming ontvangen van de bewoners en de aanvraag voor een bouw- en sloopvergunning. Op 1 december 2006 is de bouwvergunning aan verzoekster verstrekt.
Inmiddels zijn de werkzaamheden voor de gevelsanering aan een aannemer gegund en is de
timmerfabriek druk bezig de kozijnen te maken. De plaatsing van de nieuwe kozijnen zal plaats vinden in de periode januari - maart 2008.
reacties op bevindingen
Het resultaat van het onderzoek is als verslag van bevindingen naar verzoekster en naar de Dienst Wonen, Projectbureau Sanering Verkeerslawaai gestuurd teneinde een nadere reactie mogelijk te maken. Verzoekster heeft daar geen gebruik van gemaakt. De reactie van de dienst is in het verslag verwerkt.
Aantal pagina’s : 4/5
Behoorlijkheidsvereisten
De ombudsman toetst de gedragingen en handelingen van gemeentelijke instanties aan behoorlijkheidsvereisten. In dit onderzoek is getoetst aan het rechtszekerheidsvereiste, het voortvarendheidsvereiste en het vereiste van actieve en adequate informatieverstrekking.
Overwegingen
het nakomen van toezeggingen en het voortvarend uitvoeren van het project
Een onderdeel van het rechtszekerheidsvereiste is het vertrouwensbeginsel. Dit houdt in dat het bestuursorgaan gerechtvaardigde verwachtingen van burgers en organisaties jegens die overheid honoreert (tenzij wet- of regelgeving zich daartegen verzetten).
Het vereiste van voortvarendheid houdt in dat een bestuursorgaan slagvaardig en met voldoende snelheid optreedt.
Deze vereisten brengen, in onderling verband beschouwd, met zich mee dat, als de overheid aan de bewoner van een huis kenbaar maakt een gevelsanering voor te bereiden voor die woning en aan de bewoner toestemming voor de sanering wordt gevraagd, de werkzaamheden niet jaren op zich laten wachten. Ook als de gemeente goede redenen heeft om de uitvoering uit te stellen, zal het
voorgaande in acht genomen moeten worden. Bij een herziening van de planning zal rekening gehouden moeten worden met de eerder gedane mededelingen aan de bewoner.
Vast staat dat instemming voor de gevelsanering is gevraagd aan de toenmalige eigenaar. Hiermee is bij verzoekster de gerechtvaardigde verwachting gewekt dat de geluidshinder door de
werkzaamheden van de gemeente binnen afzienbare tijd zou afnemen. De ombudsman acht de stelling van verzoekster dat dit een rol speelde bij de koop van de woning alleszins aannemelijk.
Vast staat ook dat een project om geluidshinder tegen te gaan dat in 1999 aan de toenmalige eigenaar van de woning van verzoekster is aangekondigd, zes jaar later van start is gegaan. Na de start van het project zal het zeker tot begin 2008 duren eer de woning is aangepakt.
Het rechtszekerheidsvereiste en het vereiste van voortvarendheid zijn daarmee geschonden.
Ten overvloede merkt de ombudsman hierover op dat een van de redenen waarom in eerste instantie het werk tot 2003 werd uitgesteld, namelijk dat de woning in het ‘beschermd stadsgezicht’
viel, voorzienbaar was.
Tot slot merkt de ombudsman op dat verzoekster in één van de 23.000 woningen woont die in aanmerkingen konden komen voor gevelsanering. Het betreft hier een grootschalig project en de uitvoering is over een aantal jaren verspreid. Niettemin illustreert deze zaak dat mededelingen die de gemeente aan een individuele burger doet –ook als er sprake is van een grootschalig project–
gerechtvaardigde verwachtingen wekken bij die burger.
het stilzitten van de projectgroep
Het vereiste van actieve en adequate informatieverstrekking houdt in dat bestuursorganen burgers actief en desgevraagd van adequate informatie voorzien.
Aantal pagina’s : 5/5
Dat betekent dat als de overheid de burger informeert over een meerjarig, grootschalig project waar die burger als belanghebbende bij betrokken is, zij de burger actief informeert en blijft informeren over ontwikkelingen aangaande het project.
Het betekent vervolgens dat wanneer er redenen zijn om de gevelsanering uit te stellen voor een bepaalde tijd, tijdig maar zeker onmiddellijk na het verstrijken van deze periode informatie wordt verschaft over te nemen vervolgstappen alsmede over de ontwikkelingen die hebben plaatsgevonden na de uitstel. Immers, voor dat laatste geldt dat de burger mag weten dat hij niet voor niets een paar jaar heeft moeten wachten.
Vast staat dat de gemeente in 1999 aan de toenmalige eigenaar van verzoeksters woning heeft meegedeeld dat gesubsidieerde gevelsanering aan het huis zal worden uitgevoerd.
Verzoekster beklaagt zich erover dat zij telkens initiatieven moest nemen om te horen hoe het met de voortgang van het project stond. De dienst betreurt de gang van zaken en meent dat de vertraging onvermijdelijk was. Het projectbureau trekt zich de klacht aan, stelt vast dat de communicatie beter had gekund en zegt hieruit lering te trekken.
Met instemming heeft de ombudsman hier kennis van genomen.
Oordeel
De onderzochte gedragingen zijn onbehoorlijk.
