Les 4 voor 25 juli 2020
Voorbede:
Bidden tijdens conflict
Voor specifieke mensen bidden Bidden voor andere gelovigen God hoort onze gebeden
Hoe te bidden
Het Woord van God moedigt ons aan om “zonder ophouden te bidden” (1 Thessalonicenzen 5:17). In Paulus’ beschrijving van de wapenrusting van de christen zei hij dat we “altijd moeten bidden” en vroeg hij de Efeziërs om voor hem te bidden (Efeziërs 6:18-19).
Gebed is in het bijzonder krachtig wanneer het wordt gebruikt om voorbede te doen voor anderen, gelovigen of niet gelovigen.
We leven te midden van een conflict van kosmische omvang. Een conflict tussen goed en kwaad, tussen Christus en Satan.
Iedereen dient hierbij een bepaalde zijde en de meeste mensen twijfelen.
Er is geen "verplichte militaire dienst" aan de zijde van Christus.
Hij dwingt niemand om Hem te volgen. Hij grijpt niet in als we het Hem niet toestaan.
Voorbede is de manier waarop we God "laten" ingrijpen in de levens van degenen voor wie we bidden.
God eert onze keuze om voor hen te bidden en werkt nog krachtiger ten gunste van hen.
“Simon, Simon, zie, de satan heeft verlangd ulieden te ziften als de tarwe. Maar Ik heb voor u gebeden, dat uw geloof niet zou
bezwijken....‘’ (Lukas 22:31-32 NBG)
Gedurende Zijn verblijf op aarde was Jezus een man van gebed. Hoe moeilijker het conflict, des te meer tijd Hij aan gebed wijdde.
Hij vertrouwde niet op Zijn eigen kracht om de legers van het kwaad te overwinnen. Hij was altijd afhankelijk van de kracht van de Almachtige door middel van gebed.
Hij liet een voorbeeld na voor het bidden voor specifieke mensen, zoals Hij voor Petrus heeft gedaan. Jezus wist dat Petrus zich er niet van bewust was dat hij die nacht hulp nodig had. Daarom pleitte Jezus ten gunste van hem.
God moedigt ons aan om specifieke mensen tot Zijn troon te brengen en hen in Zijn handen te laten. We moeten volhouden totdat we het resultaat zien.
Bedenk dat Jezus op dit moment ook voor elk van ons voorbede doet.
"Zo houd ik niet op voor u te danken, en gedenk u in mijn gebed:"
(Efeziërs 1:16 LV)
Paulus bad altijd voor andere gelovigen. Waar vroeg hij om? Zie Efeziërs 1:17-23.
Dat God hun wijsheid mag geven (vers 17) Dat ze God beter kunnen kennen (vers 17)
Dat ze de hoop van Zijn roeping mogen kennen (vers 18)
Dat ze de glorieuze erfenis mogen kennen die de heiligen zullen ontvangen (vers 18 NBV) Dat ze Gods kracht mogen kennen (vers 19-23)
Paulus dankte ook altijd voor de geestelijke groei van zijn broeders en zusters, zoals in zijn gebed in Filippenzen 1:3-11. Hij bad dat ze hun vooruitgang in het geloof zouden voortzetten.
We zouden net als Paulus voor onze broeders en zusters moeten bidden, zodat ze gesterkt en aangemoedigd kunnen worden op hun christelijke reis.
“En hij zei tot mij: ‘Vrees niet, Daniel, want van de eerste dag af, dat gij uw hart erop gezet hadt om inzicht te verkrijgen en om u voor uw God te verootmoedigen, zijn uw woorden gehoord, en ik ben
gekomen op uw woorden.’'' (Daniël 10:12)
Daniël maakte zich zorgen over de situatie van degenen die van
Babylon naar Jeruzalem waren teruggekeerd. Daniël was van streek en bad 21 dagen voor hen.
Het leek erop dat zijn gebed na zoveel dagen niet werd beantwoord. De situatie veranderde helemaal niet.
God zond op het meest geschikte moment een visioen naar de radeloze profeet. Hij verzekerde Daniel dat vanaf de het eerste gebed zijn gebeden waren verhoord.
God werkte aan andere aspecten van de strijd voordat Hij Daniëls gebed beantwoordde. Hij luistert naar elke voorbede, hoewel we misschien op Zijn antwoord moeten wachten.
“En wat mij betreft, er is bij mij geen sprake van dat ik tegen de HEERE zou
zondigen door op te houden voor u te bidden…” (1 Samuël 12:23)
Onze voorbeden moeten vurig, oprecht en specifiek zijn.
Paulus bad voor specifieke mensen (bijv. voor zijn
medearbeiders) en voor specifieke kerken (bijv. Efeze of Filippi).
Hij vroeg de kerk ook om te bidden voor zijn bevrijding of voor de versterking van zijn prediking (Filippenzen 1:19; Kolossenzen 4:3)...
We moeten bidden voor degenen van wie we weten dat ze hun Heiland nog niet hebben ontmoet (Johannes 17:20), dat de
gelovigen worden versterkt (Efeze 3:14-16), dat God vergiffenis schenkt (1Johannes 5:16), voor de bescherming van degenen die moeilijke tijden doormaken (Handelingen 12:12) ...
Als we voor anderen bidden, worden we een kanaal van Gods zegen voor hen.
“Wat houdt voorbede in? Het is de gouden ketting die de eindige mens met de troon van de oneindige God verbindt.
De menselijke tussenpersoon voor wiens redding Christus is gestorven, dringt voortdurend aan bij de troon van God, en zijn verzoek wordt in behandeling genomen door Jezus Die hem met Zijn eigen bloed heeft gekocht. Onze grote Hogepriester plaatst Zijn gerechtigheid aan de kant van de oprechte smekeling en het gebed van Christus vermengt zich met dat van de menselijke verzoeker.”
Ellen G. White. (That I May Know Him, 13 maart)
“Begin te bidden voor zielen; kom dicht bij Christus, dicht bij Zijn bloedende zij. Laat een zachtmoedige en stille geest uw leven sieren, en laat uw ernstige, gebrekkige, nederige smeekbeden naar Hem opstijgen voor wijsheid, zodat u misschien niet alleen uw eigen ziel mag redden, maar ook de zielen van anderen.”
Ellen G. White. (Testimonies for the Church, boek 1, hoofdstuk 86, pag. 513)
