Aan: de raad van de gemeente Rotterdam,
Coolsingel 40,
3011 AD Rotterdam.
Van: ing. L.W. Vreugdenhil,
Nieuw-Oranjekanaal 20, 3151 XL Hoek van Holland.
Betreft: Kendoe, Oranjebonnen & vertrouwen Hoek van Holland, 2 oktober 2016
Geachte raad,
Op 30 september 2015 werden er schriftelijke vragen gesteld over de hoop vuile grond die nu
“Oranjeheuvel” wordt genoemd. Deze vragen werden pas op 11 mei 2016 beantwoord. Er was kennelijk erg veel tijd nodig om de waarheid te camoufleren. Opvallend is ook dat er reeds in december 2014 duidelijk was wie de tijdelijke gebruiker zou worden, maar dat het tot medio 2015 duurde voordat dit contractueel werd vastgelegd. Deze gebruiker beschikt immers over de “ambtelijke gunfactor”. Het is uitermate onduidelijk waarop deze “ambtelijke gunfactor” is gebaseerd. Het is echter wel duidelijk dat er door de echte gebiedsdeskundigen weinig waarde wordt toegekend aan de verstrekte ambtelijke verklaringen en gegeven antwoorden. Helaas gebeurt dat wél door de verantwoordelijke wethouder in het 30 kilometer verderop gelegen Rotterdam. Het onderzoek van de Rekenkamer Rotterdam naar het “gemodder in de polder”1 heeft laten zien hoeveel kansen er zijn gemist, mogelijkheden onbenut zijn gebleven en publiek geld er is verspild met de voorgewende ambtelijke deskundigheid. Impliciet heeft het daarmee ook duidelijk gemaakt hoeveel waarde er kan worden toegekend aan de gevoerde functionerings- en beoordelingsgesprekken met de daarvoor verantwoordelijke ambtenaren.
Ofschoon er door de Rekenkamer Rotterdam is geadviseerd om blijvend en zichtbaar te investeren in de relatie met publieke en private partijen die bij de ontwikkeling van de Oranjebonnen betrokken zijn, is er van een wijziging in de samenstelling van de ambtelijke ondersteuning van de wethouder en de ambtelijke samenstelling van de projectgroep geen sprake geweest. Daarmee wordt ook duidelijk gemaakt dat men bestuurlijk nog steeds
onvoldoende prioriteit geeft aan de gebiedsontwikkeling van de Oranjebonnen en er niet zorg voor wil dragen dat initiatieven van bewoners en ondernemers in het gebied zelf een grotere kans van slagen hebben. Het ontbreekt aan betrokkenheid en het ontbreekt aan deskundigheid.
Er wordt geen inspanningsverplichting noch een resultaatverplichting gevoeld. Het ontbreekt aan een gevoel van verantwoordelijkheid en men is vooral creatief om een rechtvaardiging te vinden voor merkwaardige ambtelijke keuzes. Daarmee wint men niet aan vertrouwen!
Het is dus uiterst merkwaardig dat de beleidsadviseur2 van de wethouder die verantwoordelijk was voor het debacle bij de uitvoering van ondermeer het Masterplan Oranjebuitenpolder (bijlage 1) gewoon kon blijven zitten en achter de schermen als spindoctor3 zijn werk mag blijven doen. Deze Wim Reijnierse (bijlage 2) mag vrolijk twitteren (bijlage 3) bij een
werkbezoek aan de Oranjebonnen, maar ondertussen werkt hij er aan mee dat dit een besloten karakter heeft (bijlage 4) en sluit hij mensen uit. Van “Kendoe” (bijlage 5) is geen sprake.
1 http://rekenkamer.rotterdam.nl/onderzoeken/gemodder-de-polder/
2 https://www.linkedin.com/in/wim-reijnierse-2518b66/nl
3 https://nl.wikipedia.org/wiki/Spindoctor
Er was al sprake van een gotspe door de falende projectleider Oranjebuitenpolder als eerste projectleider Oranjebonnen aan te stellen. Het onderzoek van de Rekenkamer Rotterdam heeft iets duidelijk gemaakt over de belevingswereld van deze overheidsfunctionaris (bijlage 6), maar dat had niet direct consequenties voor zijn ambtelijke loopbaan. Het geeft dan pas vertrouwen als er bestuurlijk maatregelen worden genomen om de samenleving verder te beschermen en nog meer maatschappelijke -, zakelijke - en persoonlijke schade te voorkomen bij ondernemers en burgers van Rotterdam. Welk publiek doel is gediend met het handhaven van iemand in een publieke functie die duidelijk onbekwaam is? Het functioneren van deze Maarten de Gaaij4 (bijlage 7) werd niet alleen gekenmerkt door een stuitend en schokkend gebrek aan fatsoen (bijlage 8), maar ook door het niet tijdig, voldoende en juist informeren van zijn bestuurder en de raadsleden. Hierover heb ik u voldoende geïnformeerd en deze feiten zijn tot op heden niet weerlegd. Dit alles is slechts mogelijk in een organisatiecultuur waarin cynisch en calculerend ambtelijk gedrag is toegestaan en waarbij men het niet nodig vindt om te handelen overeenkomstig de algemene beginselen van behoorlijk bestuur5. Met dit ambtelijke handelen schaadt men ook het vertrouwen dat burgers en ondernemers moeten kunnen hebben in de overheid. Men kan zich daarbij niet verschuilen achter de bestuurlijke verantwoordelijkheid van de wethouder. Er bestaat immers ook een verantwoordelijkheid voor de kwaliteit van de ambtelijke adviezen en een verantwoordelijkheid voor de ambtelijke uitvoering van de bestuurlijke besluiten. Daar waar éénzelfde ambtenaar verantwoordelijk is voor zowel de advisering alsook de uitvoering dient men extra alert te zijn.
Het blijkt echter dat het overplaatsen van deze Maarten de Gaaij naar een andere functie bij de gemeente Rotterdam geen einde heeft gemaakt aan het “gemodder in de polder”. Er is dus meer aan de hand. Diens opvolger Bert de Jonge voldeed niet aan de stijl van de gemeente (bijlage 9). Het is echter onduidelijk wat de stijl van de gemeente is. Als voormalig bestuurder van de toenmalige deelgemeente Hoek van Holland is mij de ongunstige reputatie en het slechte imago bekend van het toenmalige Ontwikkelingsbedrijf Rotterdam (OBR).
Buitenstaanders spraken over “de ratten van Rotterdam” en ook intern had men het over
“een staat in de staat” waarmee men aangaf dat bestuurders en volksvertegenwoordigers van de gemeente Rotterdam weinig of geen greep hadden op deze gemeentelijke Tak van Dienst.
De problematische aanstuurbaarheid van de grote gemeentelijke diensten in combinatie met een moeizame democratische controleerbaarheid heeft uiteindelijk geleid tot het samengaan in de huidige Dienst Stadsontwikkeling. De gewenste cultuurverandering heeft geleid tot het regelmatig wijzigen van de ambtelijke top, maar het tweede echelon bleef als cultuurdrager zitten. Er is veel intellectueel overzicht en moreel overwicht nodig om cultuurveranderingen tot stand te brengen. De rechtspositie van deze overheidsfunctionarissen is sterk en zowel de gemeenteraad alsook de wethoudersposten kent iedere 4 jaar een forse wisseling. Daarmee is
“de vierde macht6” of “schaduwmacht7” van het ambtelijk apparaat en gemeentelijke diensten een gegeven. Het vraagt dus een sterk normbesef en voldoende psychische hygiëne van deze overheidsfunctionarissen om zorgvuldig met deze positie om te gaan. Het is immers mogelijk om de democratische besluitvorming te beïnvloeden door informatie niet tijdig, volledig en juist aan te reiken aan de verantwoordelijke wethouder, de gemeenteraad of de leden van een gebiedscommissie. Daarmee kan men de democratische besluitvorming in een bepaalde ambtelijk gewenste richting manoeuvreren c.q. manipuleren. Zo laat het dossier Oranjebonnen zien dat er zelfs sprake is van bedrog8 waarbij partijen doelbewust worden misleid.
4 https://www.linkedin.com/in/maarten-de-gaaij-1856365a
5 https://nl.wikipedia.org/wiki/Algemene_beginselen_van_behoorlijk_bestuur
6 https://nl.wikipedia.org/wiki/Vierde_macht
7 https://nl.wikipedia.org/wiki/Schaduwmacht
8 https://nl.wikipedia.org/wiki/Bedrog
Dit bedrog is tot uiting gekomen door de wijze waarop de Erven van Rijckevorsel met een dubbele agenda hebben gehandeld bij het integrale gebiedsontwikkelingsproces in de Bonnen.
Reeds in februari 2007 was er zorg bij de toenmalige deelgemeenteraad over het spel dat door deze vastgoedeigenaren werd gespeeld (bijlage 10). Dit spel werd echter getolereerd omdat de gemeente had verzuimd tijdig het onteigeningsinstrument in te zetten bij de aankoop van de gronden welke nodig waren om de huidige Hoekse Baan te kunnen realiseren (bijlage 11).
Men had er immers op gerekend dat dit op een minnelijke wijze zou gebeuren als onderdeel van het afsprakenkader (bijlage 12) dat behoort bij het Gebiedsontwikkelingsplan De Bonnen.
Door apart zaken te doen over deze gronden kwam er geen integrale oplossing, maar slechts een fragmentarische oplossing voor de problemen in onze polders. Niet alleen de toenmalige agrarische ondernemers in de Bonnenpolders bleven met lege handen achter, maar ook het Hoogheemraadschap van Delfland kon niet langer zorg dragen voor een robuuste verbetering van de waterhuishouding (bijlage 13) en er kwam ook niets terecht van de aanleg van de (Provinciale) Ecologische Hoofdstructuur in de Bonnenpolder. Evenmin werd de Bonnenweg (bijlage 14) aangekocht als recreatieve route door dit deel van het landelijk gebied tussen Maassluis en Hoek van Holland. Natuur, landschap, waterhuishouding, recreatie en landbouw werden ondergeschikt gemaakt aan nieuwe infrastructuur om de ontsluiting van Hoek van Holland te verbeteren. Dit was niet in overeenstemming met de bestuurlijke besluitvorming (bijlage 15) welke had plaatsgevonden. De betrokken partijen hadden er op moeten kunnen rekenen dat er uitvoering (bijlage 16) werd gegeven aan de genomen bestuurlijke besluiten.
Door dit niet te doen is er sprake geweest van een wanprestatie. Deze wanprestatie was geen incident, maar vormde een onderdeel van een groter geheel aan mislukkingen in het kader van het “gemodder in de polder”. Er is daarbij niet alleen veel publiek geld verspild, maar er is ook op een schandalige wijze omgegaan met het aanwezige “menselijke kapitaal”. Mensen kunnen het verschil maken. Door de meest betrokken burgers en ondernemers te schofferen, te negeren en jarenlang te frustreren boekt men geen maatschappelijke resultaten en maakt men het bereiken van de gestelde publieke doelen vooral moeilijker. De actuele situatie in de Bonnenpolders laat zien wat er kan gebeuren als men geen gebruik maakt van de beschikbare bestuurlijke instrumenten en men – ondanks de motie van 20 november 2003 (bijlage 17) – een gebied verder laat verrommelen, verloederen en verpauperen. Er is ambtelijk slechts oog geweest voor de financiële belangen van de Erven van Rijckevorsel en hiermee is geen publiek doel gediend. Als men slechts luistert naar lieden die m.i. gerekend kunnen worden tot het morele niks van ambtelijk Rotterdam grijpt het maatschappelijke vuil zijn kans. Met het gedogen van alle illegaliteit op en rond het perceel Bonnenweg 50 (bijlage 18) beledigt men een ieder die wél respect wil opbrengen voor wetten, regels, voorschriften en bepalingen.
Door deze “ondernemer” te faciliteren door gemeentelijke agrarische gronden (bijlage 19) in gebruik te geven, ondermijnt men vooral de geloofwaardigheid van de lokale overheid als publieke partij die zelf ook een bijdrage levert aan de door de (landelijke -, provinciale - en lokale) overheid gestelde publieke doelen. Op deze wijze investeert men niet in een goede relatie met andere publieke en private partijen als betrouwbare overheidslaag. Op deze wijze maakt men vooral een onderscheid tussen A-Rotterdammers, B-Rotterdammers en rijke niet- Rotterdammers op basis van een bepaalde “ambtelijke gunfactor”.
Het projectteam Oranjebonnen heeft in de afgelopen jaren laten zien dat er wordt toegewerkt, toegerekend en toegeredeneerd naar een bevoordeling van de Erven van Rijckevorsel als private partij welke vooral giraal gemotiveerd is. Kennelijk beschikt deze partij over de eerder genoemde “ambtelijke gunfactor”. Er is geen afdoende publieke strategie opgesteld als
antwoord op de private strategie van deze feodale en regenteske familie om hun vastgoedbezit (bijlage 20) in en rond de Bonnenpolders tot meerwaarde te brengen. Dat is een bewuste ambtelijke keuze geweest, maar hiermee wordt geen publiek doel gediend.
De door de Erven van Rijckevorsel gevoerde uitputtings- en ontmoedigingsstrategie jegens de agrarische ondernemers met een langdurig pachtcontract in de Korte – en Lange Bonnen behoort bij het projectteam Oranjebonnen bekend te zijn. De Erven van Rijckevorsel willen meer dan de agrarische waarde voor hun vastgoedbezit in en rond de Bonnenpolders krijgen;
natuurlijk is het mogelijk om een duurzaam, verbreed en natuurvriendelijk landbouwbedrijf op ruim 120 hectare te exploiteren, maar daarmee zou de waarde van hun gronden niet stijgen.
Met de verkoop aan Natuurbegraven Nederland B.V. (bijlage 21) lukt dat wél! Er moeten nu nog argumenten worden verzonnen om deze transformatie te rechtvaardigen. Het blijkt dat er wél ambtelijke sympathie bestaat deze eventueel nieuwe partij in het gebied. Het is echter onduidelijk waarop deze ambtelijke sympathie is gebaseerd. Niet iedereen9 is immers onder de indruk van de gehanteerde reclameslogans10 en marketingstrategie van deze grafdelvers.
Het projectteam Oranjebonnen heeft in de afgelopen jaren vrij spel gegeven aan de negatieve en destructieve krachten in de Bonnenpolders. Het projectteam Oranjebonnen is vooral met een schimmig spel bezig geweest bepaalde partijen te bevoordelen (bijlage 22) en andere partijen te kwetsen (bijlage 23). Het projectteam Oranjebonnen is verantwoordelijk voor de teksten die aangeleverd zijn om antwoord te geven op gestelde schriftelijke vragen over de Oranjebonnen. Daarmee is men verantwoordelijk voor de leugens van wethouder Eerdmans.
Men is zelf verantwoordelijk geweest voor een aantal bewoners- en gebruikersavonden waarbij ondergetekende niet werd uitgenodigd. Met deze avonden heeft men geprobeerd het project Oranjebonnen een democratisch alibi te geven. Dat is later geprobeerd met de inbreng in het zogeheten IPO (= Informatie Platform Oranjebonnen). “Vertrouwen komt te voet, maar gaat te paard”, luidt een bekende uitspraak. Het vertrouwen is inmiddels in galop vertrokken.
De communicatiemedewerker Frank Vermeulen (bijlage 24) probeert nog recht te praten wat krom is. Het “gemodder in de polder” gaat gewoon door en ook de nieuwe projectleider Oranjebonnen Evert-Jan van den Akker (bijlage 25) vindt het niet nodig in te gaan op mijn verzoek om een gesprek (bijlage 26), kennelijk op basis van ambtelijke instructies. Waarop deze instructies zijn gebaseerd is echter onduidelijk en dat zorgt voor een kafkaëske situatie.
Tot de aanbevelingen van de Rekenkamer Rotterdam behoort ook het borgen en bewaken van de informele contacten tussen bestuurders of ambtenaren en individuele partijen waarbij uitlatingen zouden kunnen worden gedaan waarbij er verwachtingen worden gewekt die later slechts moeizaam of zelfs in het geheel niet kunnen worden gerealiseerd. Het is natuurlijk de vraag welke verwachtingen er zijn gewekt bij de rentmeester van de Erven van Rijckevorsel.
Welke toezeggingen zijn er gedaan bij de deal over de gronden voor de Hoekse Baan? Welke meerwaarde gunt men deze grootgrondbezitters en vastgoedspeculanten bij de eventuele verkoop van hun bezit in de Bonnenpolders? Waarom heeft men geen steun gegeven aan de agrarische ondernemers die zich als een partner van de overheid hadden opgesteld bij het bereiken van de ooit gestelde publieke doelen? Waarom heeft men het onteigeningsinstrument niet ingezet om in ieder geval de waterhuishouding te verbeteren en de “nieuwe natuur” te realiseren in het kader van de (Provinciale) Ecologische Hoofdstructuur? Waarop is de ambtelijke sympathie voor deze partij nu echt gebaseerd? Helaas heeft ook het onderzoek van de Rekenkamer Rotterdam naar het uitblijven van aanvaardbare maatschappelijke resultaten in de Oranjebuitenpolder en de Bonnenpolders dit niet duidelijk kunnen maken. Daarbij is dit onderzoek met name beperkt gebleven tot de gebeurtenissen voor aanvang van het huidige project Oranjebonnen. Voorts is onvoldoende onderzocht waarom niet alle beschikbare bestuurlijke instrumenten zijn ingezet. Het is immers elders in Nederland ook mogelijk om het landelijk gebied te transformeren zonder de voorgestelde financiële dragers.
9 http://natuurbegraafplaats-waaromniet.nl/
10 http://natuurbegravennederland.nl/
Er vond wel een merkwaardige wijziging van het volledige onderzoekteam plaats (bijlage 27) in een periode met andere confronterende gebeurtenissen (bijlage 28). De wijze waarop één der onderzoeksters nu een collega11 is geworden van Wim Reijnierse bij de Concerndienst en de andere onderzoekster12 nu een baan beneden haar niveau in het noorden heeft aanvaard geeft helaas geen aanleiding tot extra vertrouwen in de werkwijze van het ambtelijk apparaat van de gemeente Rotterdam. De Rekenkamer Rotterdam heeft geen bevredigend antwoord gegeven op alle aspecten van het ambtelijke falen in onze polders en heeft onvoldoende professionele afstand gehouden tot de Concerndienst. Ook hiermee werkt men niet aan een beter vertrouwen in het ambtelijk apparaat en de gemeentelijke diensten van Rotterdam.
Ofschoon er in het verleden duidelijk stellingen betrokken zijn tot de natuurwetenschappelijke en landschappelijke waarden van de Bonnenpolders (bijlage 29) en de grote cultuurhistorische waarden (bijlage 30) en er in het Ontwikkelplan Oranjebonnen duidelijk gesteld is dat een natuurbegraafplaats een ongewenste functie is (bijlage 31) en deze transformatie van onze polders ook niet aansluit bij het toeristisch-recreatieve perspectief van Hoek van Holland (bijlage 32) is toch niet aangegeven bij Natuurbegraafplaatsen Nederland B.V. dat er geen bestuurlijke medewerking zal worden verleend aan deze ontwikkelingsrichting. Ook deze houding bevordert niet het vertrouwen in het projectteam Oranjebonnen. Er wordt vooral gedemonstreerd dat het “gemodder in de polder” gewoon doorgaat en dat ditmaal de grote cultuurhistorische -, landschappelijke - en natuurwetenschappelijke agrarische waarden van het gebied ondergeschikt gemaakt kunnen worden aan een recreatieve route door het gebied (langs dodenakkers). Het toont aan hoe gewetenloos en respectloos de gemeente Rotterdam omgaat met dit deel van Hoek van Holland en hoe weinig prioriteit er wordt gegeven aan het bewaren en bewaken en waar mogelijk versterken van de al eeuwenlang bestaande waarden van dit deel van de Maasmond. Het toont voorts een gebrek aan innerlijke beschaving aan van de ambtenaren die de bestuurlijke besluitvorming in deze richting proberen te manipuleren.
Het zal bestuurlijke zwakte aantonen als dit ambtelijke spel wordt geaccepteerd.
Het moge duidelijk zijn dat er geen vertrouwen is in de samenstelling en werkwijze van het huidige projectteam Oranjebonnen. Het is beledigend om met dit ambtelijke niveau te worden geconfronteerd. Het is treurig om te zien hoe wethouder Eerdmans zich als buikspreekpop c.q.
marionet laat gebruiken en dat het niet uitmaakt uit welke partijen de coalitie is samengesteld en op welk coalitieprogramma het beleid is gebaseerd. Het is treurig om te zien hoe men meer waarde toekent aan fictie dan aan feiten. De echte feiten worden genegeerd en men matigt zich een oordeel aan op basis van de ambtelijk voorgewende deskundigheid. Natuurlijk zijn
“ogen en oren”13 van het centrale stadsbestuur in het gebied belangrijk, maar dan moet men wél willen zien en ook kunnen luisteren. Daarbij dient men zich ook te realiseren dat een bestuursrechter en/of een civiele rechter hun oordeel zullen uitspreken op basis van feiten en dat kan tot een andere conclusie leiden dan een politiek oordeel. Met het handhaven van dit projectteam en deze projectleiding organiseert men vooral wantrouwen en weerstand en dat is iets anders dan investeren in een goed imago van de gemeente Rotterdam en een gezonde relatie met andere publieke en private partijen. De slechte reputatie van het ambtelijk apparaat van de gemeente Rotterdam zorgt voor moeizame onderhandelingen met agrarisch Nederland daar waar het integrale gebiedsontwikkelingsprocessen in het landelijk gebied betreft. Er is immers bekend wat de ultieme consequenties kunnen zijn als men zich als partner van de overheid opstelt en wat de waarde kan zijn van bestuurlijk uitgesproken intenties, bestuurlijk gewekte verwachtingen, bestuurlijk gedane toezeggingen en bestuurlijke besluiten.
11 https://www.linkedin.com/in/shona-dickson-30b56313/nl
12 https://www.linkedin.com/in/evelien-van-rij-a777aa24
13 http://www.rotterdam.nl/gebiedscommissies
De beantwoording van schriftelijke vragen over de Oranjebonnen toont een beeld waarbij het ambtelijk niet wordt geschuwd een onjuiste voorstelling van zaken te geven. Daar waar men het niet schuwt over de onderwerpen A, B en C te liegen en te bedriegen zal men ook gaan twijfelen over de juistheid van de informatie die over onderwerp D wordt verstrekt. Er blijkt sprake te zijn van verbale en financiële creativiteit om de waarheid te verhullen. De façade dat er sprake is van een deskundig en integer ambtelijk handelen in het landelijk gebied is al lang ontmaskerd door de mensen die in het buitengebied wonen en werken. De democratie wordt een farce als er niet naar deze mensen wordt geluisterd. De democratie wordt intern uitgehold als men de ambtelijke adviezen blindelings opvolgt. Er lijkt sprake te zijn van betrokkenheid als de beleidsadviseur Wim Reijnierse zich inzet voor de overstromingen in Suriname14, maar er was geen aandacht toen onze polders een aantal malen blank kwamen te staan. Het schrijnt als er wél sprake is van betrokkenheid met het slavernijverleden15, maar men voorbij gaat aan het feit dat de adellijke familie Van Rijckevorsel haar pachters in de Bonnenpolder nog steeds als een soort horigen c.q. lijfeigenen behandelt. Het volledige dossier laat zien hoe ons een toekomstperspectief werd ontnomen, hoe een robuuste verbetering van de waterhuishouding werd geblokkeerd en hoe men nu het land dat door onze families generaties werd bewerkt wil transformeren tot dodenakkers. Er werd samengewerkt met de Erven van Rijckevorsel in de door hen gehanteerde uitputtings- en ontmoedigingsstrategie en er wordt nu samengewerkt met deze partij om een meerwaarde te krijgen voor hun agrarische gronden. Daarmee dient men vooral een privaat financieel belang en dat is geen publiek belang. Een eerdere poging in het verleden om het gebied op te offeren is mislukt dankzij het ingrijpen van de provinciale overheid (bijlage 31). Door het staken van de uitvoering van het Gebiedsontwikkelingsplan De Bonnen zijn wij als prooi uitgeleverd aan deze vastgoedspeculanten. Men kan een mensenleven in een fractie van een seconde met fysiek geweld een dramatische wending geven; men kan echter ook in een reeks van jaren met juridische en financiële intimidatie een mensenleven vernietigen. Dat laatste is niet alleen de werkwijze van witteboordencriminelen en de vastgoedmaffia, maar kan ook worden gehanteerd door de overheid. Het dossier Bonnenpolders heeft laten zien hoe de meest betrokken bewoners en ondernemers door de lokale overheid in de afgelopen decennia zijn gemarginaliseerd en als “B-Rotterdammers”
zijn behandeld. Er is vooral sympathie geweest voor de financiële belangen van de Erven van Rijckevorsel; er was een “gebrek aan prioriteit” voor het oplossen van de problematiek in de Bonnenpolders op een wijze die recht deed aan de waarden van het gebied en nu wordt
“natuurbegraven” als de ultieme oplossing gepresenteerd. Het getuigt van een gebrek aan empathie voor de mensen die zich met hun ziel en zaligheid al generaties verbonden voelen met dit gebied en het getuigt van gebrek aan respect voor de in eeuwen gevormde waarden van onze polders dat met geen charme-offensief kan worden weggepoetst en waarbij de gehanteerde “windowdressing” niet bestand zal zijn. Het bedenkelijke spel is doorzien.
Voor het overige dient nog te worden opgemerkt dat het ongepast is dat de openbare
basisischool in Hoek van Holland nog langer de naam “Van Rijckevorsel” draagt (bijlage 32) nu deze familie op deze wijze afscheid wil nemen van haar laatste vastgoedbezit in Hoek van Holland. De bij deze strategie gehanteerde normen en waarden strekken niet tot voorbeeld.
met bezorgde groet,
ing. L.W. Vreugdenhil
14
http://www.wereldjournalisten.nl/artikel/2007/10/12/surinaams_opperhoofd_in_nederland_voor_hulp_water /
15 http://ketikotirotterdam.nl/cms/rotterdam-en-de-slavernij/
Bijlagen:
1. Ondertekening Uitvoeringsovereenkomst Masterplan Oranjebuitenpolder, 2. Foto Wim Reijnierse,
3. Twitterbericht Wim Reijnierse,
4. Uitnodiging besloten werkbezoek Oranjebonnen, 5. Foto Kendoe-congres,
6. Uit “Gemodder in de polder”, 7. Foto Maarten de Gaaij,
8. E-mail met verzoek om contact met projectleider Oranjebonnen,
9. Uit verslag van IPO over “stijl gemeente Rotterdam” d.d. 4 november 2015, 10. Krantenartikel “Zorgen over rol Erven in de Bonnen”,
11. Krantenartikelen “Aankoop laatste zorg” en “Onteigening nodig”, 12. Afsprakenkader Gebiedsontwikkelingsplan De Bonnen,
13. Verbetering de Rel, 14. Foto Bonnenweg,
15. Bestuurlijke besluiten integrale gebiedsontwikkeling de Bonnen, 16. Uitvoering Gebiedsontwikkelingsplan De Bonnen,
17. Motie inzake integrale gebiedsvisie d.d. 20 november 2003, 18. Foto´s illegaliteit Korte Bonnen,
19. Foto perceel natuurgrasland gemeente Rotterdam,
20. Vastgoedbezit Erven van Rijckevorsel in en rond de Bonnenpolders, 21. Informatie Natuurbegraven Nederland B.V. aan omwonenden, 22. Foto presentatie stoeterij aan wethouder Eerdmans,
23. Brief manege de Nieuwe Oranjehoeve, 24. Foto Frank Vermeulen,
25. Foto Evert-Jan van den Akker,
26. E-mail met verzoek om gesprek met projectleider Oranjebonnen,
27. E-mail met bericht over wijziging onderzoeksteam Rekenkamer Rotterdam, 28. Krantenartikel “Vandalen teisteren Bonnenpolder”,
29. Huidige bestemmingsplan Bonnenpolder, 30. Cultuurhistorische waardenkaart Oranjebonnen,
31. Krantenartikelen over mogelijke golfbaan in de Bonnenpolders, 32. Foto openbare basisschool in Hoek van Holland.
c.c.: - ing. A.H.M. Weterings, voorzitter Stichting de Bonnen,
- mr. H. Weber, Gedeputeerde Groen van de Provincie Zuid-Holland, - Provinciale Staten van Zuid-Holland,
- mevr. I. ter Woorst, Hoogheemraad van het Hoogheemraadschap van Delfland, - Verenigde Vergadering van het Hoogheemraadschap van Delfland,
- Raad Hof van Delfland, - bestuur LTO-Noord,
- ir. M. Houtzagers, directeur Het Zuid-Hollands Landschap, - bestuur Midden-Delfland Vereniging,
- raad gemeente Maassluis, - raad gemeente Albrandswaard, - raad gemeente Westland,
- Gebiedscommissie Hoek van Holland,
- drs. P. Hofstra, directeur Rekenkamer Rotterdam,
- mr. A.M. Zwaneveld, directeur Gemeentelijke Ombudsman.
Bijlage 1 Ondertekening Uitvoeringsovereenkomst Masterplan Oranjebuitenpolder
Bijlage 2 Foto Wim Reijnierse
Bijlage 3 Twitterbericht Wim Reijnierse
Bijlage 4 Uitnodiging besloten werkbezoek Oranjebonnen
Bijlage 5 Foto Kendoe-congres
Bijlage 6 Uit “Gemodder in de polder”
Bijlage 7 Foto Maarten de Gaaij
Bijlage 8 E-mail met verzoek om contact met projectleider Oranjebonnen
Bijlage 9 Uit verslag van IPO over “stijl gemeente Rotterdam” d.d. 4 november 2015
Bijlage 10 Krantenartikel “Zorgen over rol Erven in de Bonnenpolder”
Bijlage 11 Krantenartikelen “Aankoop laatste zorg” en “Onteigening nodig”
Bijlage 12 Afsprakenkader Gebiedsontwikkelingsplan De Bonnen
Bijlage 13 Verbetering de Rel
Bijlage 14 Foto Bonnenweg
Bijlage 15 Bestuurlijke besluiten integrale gebiedsontwikkeling de Bonnen
Bijlage 16 Uitvoering Gebiedsontwikkelingsplan De Bonnen
Bijlage 17 Motie inzake integrale gebiedsvisie d.d. 20 november 2003
Bijlage 18 Foto´s illegaliteit Korte Bonnen
Aanleg illegale dam naar Bonnenpad
Aanleg illegale dam achter bouwperceel Bonnenweg 50
Illegale mesthopen
Bijlage 19 Foto perceel natuurgrasland gemeente Rotterdam
Bijlage 20 Vastgoedbezit Erven van Rijckevorsel in en rond de Bonnenpolders
Bijlage 21 Informatie Natuurbegraven Nederland B.V. aan omwonenden
Bijlage 22 Foto presentatie stoeterij aan wethouder Eerdmans
Bijlage 23 Brief manege de Nieuwe Oranjehoeve
Bijlage 24 Foto Frank Vermeulen
Bijlage 25 Foto Evert-Jan van den Akker
Bijlage 26 E-mail met verzoek om gesprek met projectleider Oranjebonnen
Bijlage 27 E-mail met bericht over wijziging onderzoeksteam Rekenkamer Rotterdam
Bijlage 28 Krantenartikel “Vandalen teisteren Bonnenpolder”
Bijlage 29 Huidige bestemmingsplan Bonnenpolder
Bijlage 30 Cultuurhistorische waardenkaart Oranjebonnen
Bijlage 31 Krantenartikelen over mogelijke golfbaan in de Bonnenpolders
Bijlage 32 Foto openbare basisschool in Hoek van Holland
