Feature integration across multimodal perception and action
Zmigrod, S.S.
Citation
Zmigrod, S. S. (2010, September 9). Feature integration across multimodal perception and action. Retrieved from https://hdl.handle.net/1887/15932
Version: Not Applicable (or Unknown)
License: Licence agreement concerning inclusion of doctoral thesis in the Institutional Repository of the University of Leiden
Downloaded from: https://hdl.handle.net/1887/15932
Note: To cite this publication please use the final published version (if applicable).
Summary
173
Samenvatting
Een van de meest opmerkelijke aspecten van multimodale perceptie is haar intrinsieke samenhang: hoewel informatie via verschillende kanalen wordt verwerkt in diverse hersengebieden, vormt onze bewuste ervaring toch telkens weer een eenheid. Bij het eten van een sandwich bijvoorbeeld, is de informatie- integratie van verschillende dimensies belangrijk: de visuele eigenschappen zoals de kleur en vorm van de ingrediënten, de tactiele eigenschappen zoals de structuur en de temperatuur van de sandwich, de chemische eigenschappen zoals geur en smaak, en dat alles gecombineerd met de actie van het kauwen en de eventueel daardoor geproduceerde geluiden. Hoe het brein al deze verschillende typen van informatie, verwerkt in verschillende hersengebieden, samenbrengt tot een geïntegreerde eenheid wordt het ‘binding probleem’ genoemd (Treisman, 1996).
Dit proefschrift beschrijft een reeks van onderzoeken die ingaan op verschillende aspecten van het binding mechanisme dat betrokken is bij multimodale perceptie en actie. In hoofdstuk 1 worden traditionele en meer recente theorieën over ‘feature integration’ en multimodale perceptie besproken.
Vervolgens gaat hoofdstuk 2 in op het binding mechanisme binnen en tussen het auditieve systeem en actievoorbereiding, waarbij de nadruk ligt op een principe dat erg belangrijk is bij dit mechanisme: temporele overlap. Empirisch bewijs voor multimodale ‘feature integration’ in het visuele, auditieve en tactiele domein gecombineerd met binding tussen deze perceptuele domeinen en het actie domein wordt beschreven in hoofdstuk 3. Die onderzoeksresultaten tonen aan dat ‘feature integration’ verloopt volgens algemene principes over modaliteiten en domeinen heen. Hoofdstuk 4 verkent de temporele dynamiek van ‘feature integration’
binnen afzonderlijke sensorische modaliteiten, tussen deze modulatiteiten, en tussen perceptie en actie. Dit onderzoek laat zien dat integratie-effecten systematisch afnemen over de tijd wanneer er sprake is van twee stimuli en
responsen. Deze
Summary
174
mate van afname is vergelijkbaar voor unimodale en multimodale bindings, wat wijst op een gedeeld onderliggend mechanisme. In hoofdstuk 5 wordt onderzocht hoe gedragssturing en flexibiliteit geassocieerd zijn met ‘event file maintenance’. Hierbij worden integratie-effecten tussen populaties met ontwikkelingsstoornissen zoals kinderen met een autisme spectrum stoornis (ASS) en normaal ontwikkelende kinderen vergeleken. Deze studie toont aan dat ASS kinderen beperkingen hebben in het bijwerken van ‘event file’ representaties vanwege een gebrek aan cognitieve flexibiliteit zoals gemeten in een executieve functie taak. Dit suggereert een overeenstemming tussen deze cognitieve functies die vermoedelijk veroorzaakt wordt door prefontale dopaminerge hypoactiviteit.
In het laatste empirische hoofdstuk 6 wordt de relatie tussen ‘feature binding’ en coherente perceptie (ons bewustzijn) onderzocht waarbij wordt gesteld dat binding processen noodzakelijke voorwaarde noch gevolg zijn van perceptie die een eenheid vormt. Met deze studie wordt een door sommigen veronderstelde symbiotische relatie tussen deze twee processen verbroken en worden vraagtekens geplaatst bij bepaalde gebruikelijke definities in de literatuur. Tenslotte worden in hoofdstuk 7 de principes en beperkingen van ‘feature integration’ in een schematisch model gepresenteerd.
Samenvattend kan op basis van dit onderzoek gesteld worden dat ‘feature integration’ over modaliteiten en domeinen heen niet een enkelvoudig en algemeen proces is, maar eerder verschillende samenstellingen van lokale en globale neurale netwerken veronderstelt die binnen modaliteiten en tussen modaliteiten en domeinen een rol spelen.
