63s,e jaargang
nummer 51 woensdag 17 december 2008
e
\?k
Onder Arrest
te^3t 4,eC^ beterme s'nt^s de verkiezingen van 10juni vorig jaar nu eigenlijk al weten de ere'^®n^ Heeft hijvooruitgangkunnen boeken opcommunautairvlak, laat staan HeSf3atsbervorrri'n2realiseren zonder welke hij nietin een regeringzou zijn gestapt?l e 1■ °P begrotingsvlak zijn paarse voorgangersde loef kunnen afsteken en échte een°tln^SeVenW*C^ten tOt stanc* gebracht, laatstaan begrotingsoverschotten?Heefthij
„isc,serieus anticrisisplan op hetgetouwgezet en eenvangnet gespannenvoor de Bel- bel h economie? Zijn de regeringspartners hetintusseneensgeraakt over het asiel-
. de nucleaire politiek,de hulp aan Kongo en andere noodgebieden?
houd6tS Van ^at a"es'en dat komt niet alleen door de moeilijkepolitieke krachtsver- wanh'n£enna h°gergenoemde verkiezingen, maarevengoed door het feit dat hijzich tiek °"*astWampt aan de Wetstraat 16, daardoor extra kwetsbaar is voorzijn poli- spraV^T^60’ maarZ'cb^gelijkertijd door zijnrancuneuze karakter regelmatigop uit
laat enhjat betraPPendie hemblijven achtervolgen,zoals zijn“ironische” lapsus in Het deelh^ \/'euwsdatdestaat zich uit Fortis zou terugtrekken als de rechtbank de aan- vers h f 6rS zou geven-Wat de loensende Modrikamenmeteen degelegenheid z;c|) c aftede verantwoordelijkheid vooreen eventuele “stormloop op de bank” van zich 3 16 scbu'ven’ 'n de schoenenvan de premier zelf. Uiteraard kon en kan Leterme onvpn'et Perm'tterende grootste bank vanhet land zomaar te latenvallen, maarzijn on? !"Stan<a'S talgebruik heeftwel een deel van de publieke opinie verder tegenhem ni^'tSt' Dat zou bemweleens zuurkunnen opbreken nu de “slag om Fortis"een
Vol 6n gevaarl'ik hoogtepunt heeft bereikt.
Bela ^enS 'oter'i van het Belgischerechtssysteem (iets dat notabene ook hetVlaams dee|k® aan ^en kive heeft mogenondervinden) heeft deene rechtbank de groepaan- te oudersachterModrikamen ongelijk gegeven,enheeftde volgende precies het het °vergestelde gedaan. Volgenssommigen heet dit rechtsstaat,volgensanderenis maarISIC0 ver van denkbeeldig dat de staat binnenkort helemaal niet meer recht staat, i re_ orr,verligt, als de financiële dominostenen een naeen aan het wankelengaan. De
plu v ln?.heeftbeginoktoberinuiterst benarde omstandigheden gekozen voor depara- en dg? | P Paribas,daarbij duidelijkvoorrang gevendaan de spaarders,hetpersoneel kaDt i MtCn Van hank, enniet aan de aandeelhouders oftewel het risicodragend mée 33 ^6n kan datbetreuren, maar danmoet men de gulzigheid niet vergeten waar-
rnen zich eenjaareerder als een prooidier opABNAmro had gestort.
jn erzijds hebben Leterme en co. de impact van hun beslissing nietof onvoldoende van S d at’ kebbenze geprobeerd de aandeelhouders te paaien met een coupon waar- l doo'edereen onrn'ddellijk wist dat diede toetsvan hetgelijkheidsbeginsel nooit zou
handSfaan en hebben zeveel te vroegvictoriegekraaid nadat de rechtbank van koop- vers h u 60 V°°r Belgische staat en BNP Paribas gunstige beslissing nam. Adviesvan ma i' endekanten om deFortis-Holdingmeerinhoud en gewichtte geven na de ont-
nteling van de groep,werdhooghartig in de windgeslagen,ener werd zelfs geen
^nadering gezocht tot meer gematigde aandeelhoudersgroepen.
>ot Leterme, de NationaleBank ende Bankcommissie compleet verrastwerdendoor et arrest van hetHof van Beroep, watwellicht alveel leertover demanier waarop en in september ook door de financiële crisis overvallen is geweest: men was er abso-
op voorbereid.
di h 'S ^at arrest en de manier waarop het tot stand gekomen is, voorscherpe juri- sche kritiek vatbaar,maar datneemtniet weg dat Modrikamen van de rechtbank hét
antagewapen bij uitstek in handen heeft gekregen: eenbijzondere aandeelhouders- vep®a°er'ng za' zich over de verkoop moeten buigen, en ge zietvan hier dat daar zui- van °P rat‘onele basis zal wordengestemd -herinner u de tv-beelden die we onlangs jard°P de h*e'zel mochten bewonderen.Hij heeft zijn prijs genoemd: 16 tot 18mil- gelijk Ur° en snel een beetje, ofhij gaat verder naarstig op zoek naar rechtersdie hem Zijn wi*'engeven - want stel je evenvoorzeg, het Hof van Beroepheeftdesondanks heten'Sen ten °Pzichte van Nederland onontvankelijk verklaart, en dus moet de zoge-
Vo r6jbtsstaat toch nog wat verder wordenbijgeschroefd.
ornwiT derCSt 'S Modrikamen een door en doorintegerman, die enkelen alleen de ' j vanheiligeprincipes destabiliteit en elasticiteit der dingen uitprobeert,en voor Belgis6h?e«0Vigrn ?raa?ultPaktmet het sprookje van Moeder de Gans overde "Grote dater" °°ank die we eens snel in elkaar zouden moeten gaan knutselen.(Sprookje
overigens bijde Franstalige media ingaat als zoetekoek.)
kamen ' n de men’ng toegedaan dat zowel de regering als dehelearmada van Modri- Overtu aanban?erseen verpletterende verantwoordelijkheiddragen. Wijzijn ervan d'gheidi °at deze reSeringspl°egen deze staatte weinig efficiëntie en geloofwaar- beu vo 6 jge'd) 'n buis hebbenomFortis zelf te beheren. Wijraken het ook stilaan den va °F urer|dgegijzeld te wordendooraandeelhoudersdiejarenlang de dividen- allemaa I °rt'S bebben °Pgestreken zonder zich vragente stellen wathetmanagement keerde fl tsPookte' maar nu de hele maatschappijwillen laten opdraaien voorde ver
baar h 3 °°P'Dat men e'kaarzoekt en elkaarvindt, voorwe binnenkort alleen nog
eergen puin kunnenruimen.
X'ïflQQvitjVt
l€0K€ Z£öT-
W
Schaap Pol Goossen
wit E&l puf
G r W t V öo P
EEN
1,75 euro
b
Ntgr
^ool'jh WOOD*"
IS o*
Voor mensen met een goed hart en een slecht karakter...
Weekblad P60872I Afgiftekantoor 2099 Antwerpen X
ek: Haters helpen het VB Ward de Bever
Krijgt ‘t Pallieterke subsidies?
• Wensouders Zalig kerstfeest
S(t)ark verhaal
Nieuwsover instortende beurzen en ban
kiers dieniet weten hoe ze metgeldmoeten omgaan; het begint stilaaneen beetje tever velen.Maar het nieuws dat ons vorige week bereikteover het eiland Sark sneed ons de adem af. Sark ligt voor de Normandische kust, tussen Jersey en Guernsey,is 5,5 km2 klein, telt zowat 600inwonersenbestuurt zichzelf. Om te vermijden dat piraten zich er van meesterzoudenmaken, gaf queen Eli- sabeth IHelier de Carteretde opdracht het eiland te koloniseren. We schrijven 1565, wanneer Helier daar met40families eraan begint. Sindsdienwordt het eiland geleid door eenseigneuren ze zijn nu de22e aanhet verslijten.Jaarlijks moethijwel een twintigste van een riddersloon ‘huurgeld’ aan de Britse vorstbetalen,maar vanindexatiehadden ze in 1565 nog niet gehoord endus gaathet nog altijdover1,82 eurosjaars.
Omdeseigneur in zijn zware bestuurs
taak bij te staan, bestaatde ChiefPleas,een soortement parlement.Weliswaarbestaande uit40 afstammelingen vande oerfamilies en slechts 12 verkozen leden.
Niet echt democratisch dus, maar Sark iswel een ecologisch voorbeeld waargeen auto’s mogen rijden en kent geen criminali teit. Sportief komt het wat minder uitde verf Denationalevoetbalploeg kan opslechts één wapenfeit bogen, namelijk dedeelname in 2003aande Island Games. De ploegver loor de vier wedstrijden, met een eindsaldo van 70 doelpunten tegen en geen voor. Maar verderkomt Sark van alle ondermaanse lan
den wellichthet dichtstin debuurt vanwat ooit het aards paradijswas.
Ofbeter, kwam.WantSarkmag dan klein zijn, het bestaat wel uit drie delen. Greater Sark hangt met een smal padvastaanLittle Sark,maarhet lapje Brecqhou ligthonderd
Plankzeil als de bliksem naar www.pallieterke.info
Marcus Thesaurus
meter verder in zee. In dejaren 90 legden de schatrijke tweelingbroertjes Barclay, onder meer eigenaars van de Britse krant Daily Telegraph, hun klauw opBrecqhou.Zepoot
ten ereen immens kasteel neer en voelden zich serieus in hun raapgeschoten omdat ze eendertiende deelvan de vastgoedwaarde aandeSeigneur moeten betalen.Staat wel tegenover dat er op Sork geen inkomstenbe
lastingen worden betaald.
Die Barclays, frisse zeventigers, gingen aan de Europese klaagmuur staan en na onderzoek bleekdat Sarkniet voldoetaan de beginselen van de mensenrechten. Er kwam een referendum waarbij de inwoners zich uitspraken voor vrije verkiezingen en vorige week mochten ze naar destembus. Waar
mee het laatste stukjefeodaal Europa ver
dween.
Maar ons geloof in dedemocratiekwam wel versterktuit de Sarkse stembus.Slechts vijf door de Barclays gesteunde kandidaten werdenverkozen en de voorstanders van het oude systeem -feodale talibanisten noem den deBarclayshen in een advertentie in de lokale krant - behaalden met 23 zetels de absolute meerderheid.De Barclay-broers bleken slechte verliezers en kondigden met een aan dat ze hun investeringen opSark stopzetten.
Voila, opgeruimd staat netjes en zo ein digde de weektochnog goed.
EENMANSCOLLECTIEF DenBlooten Kooninck U mag rechtstreeks op de pianist schieten [email protected],maar natuurlijk ook via het gewoneredactieadres
2
17 december 2008De dingen dezer dagen
Zo is dat! Dankzij ‘t Pallieterke weet u niet alleen waar de sterre bleef stille staan, maar ook waar in dit land de lamp brandt. De drie koningen brachten goud, wierook en mirre mee als geschenk voor het Jezuskindje. Gul als wij zijn, geven ook wij U een kerstgeschenk. Als U nu een abonnement neemt voor een heel jaar en 93,60 euro stort op onze rekening 409-65I949I-68, krijgt U ‘t Pallieterke tot op het einde van dit jaar gratis en voor niks.
Wilt U er meer over weten, bel dan naar 03 232 I4 I7 en onze lieftallige secretaressen staan U graag te woord.
Het is maar wat beschaving heet
Een week voor het “topgebeuren” ging geen dag voorbij zonder dat "het Offer
feest” in de media ter sprake kwam. Opgetogen gezichten van nieuwslezers bij het aftellen naar en enthousiaste verhalen in de gazetten over de betekenis van de gigantische slachtpartij op ganse kudden door angst verstijfde schapen die, zon
der enige verdoving en gespeend van de minste blijk van respect voor het leven, de keel worden overgesneden. “Ritueel”, zoals vereist door de islam.
De aanloop die de media nemen naar de
"beleving” van het jaarlijkse hoogtepunt in de ene godsdienst staat naar mijn aanvoe
len elk volgend jaar alweer wat haakser dan het jaar voordien op het uitblijven van een
zelfde aanloop naar eenzelfde hoogtepunt, Pasen, in die andere godsdienst, waar een kruis symbool voor staat. En ook nog bekend als pijler van de westerse beschaving. Maar daarom blijkbaar gedoemd om te worden meegesleurd in de maalstroom van zelfdes
tructie die door de herauten van de linkse kerk en van de multiculturele illusie op gang werd gebracht en tot vandaag nog altijd even gedreven wordt gepredikt.
Te oordelen naar het jongste door het journaille op de goegemeente losgelaten pak
ket van woord, beeld en geschrift rond en over het Offerfeest, is het blijkbaar hoog tijd dat alle nuttige idioten van autochtone origine die bovendien christelijk en dus ver
keerdelijk werden opgevoed, zich verenigen teneinde het licht te zien dat hen moet toe
laten zich zonder verder dralen te bekeren tot het enige valabele Goddelijke woord.
Dat van Allah.
Rustig
Ik vermoed, hoop, denk, neen, weet zelfs dat iedereen die nog een beetje het hart in zijn of haar lijf op de juiste plaats draagt, met een gevoel variërend tussen onbeha
gen en afschuw gekeken heeft naar de jour
naalbeelden van in te kleine ruimten bijeen gedreven te grote kudden schapen waaruit een paar "stoere armen” telkens een exem
plaar optilden en wegdroegen richting het
“ritueel gehanteerde slagersmes" op door diverse overheden geïnstalleerde “tijdelijke slachtlijnen".
W mm
i/
denten" hebben. Het zal toch niet zo zijn dat overheden zowel als journaille enige angst voor een onrustig Offerfeest zouden koeste
ren? Dat zou dan volkomen ten onrechte zijn en, eens temeer, van verregaande wereld
vreemdheid getuigen.
Want in tegenstelling met sommige “min
derheden” die wetten en reglementen aan hun laars lappen als die hen niet zinnen, legt de Vlaamse gastheer zich neer bij toestan
den die wel heel ver van zijn denkwereld staan, maar die hij, zij het met meer of min
der terughoudendheid, altijd zonder veel morren aanvaardt. Zoals hij ook de opval
lende sympathie van “zijn" media voor een andere godsdienst dan de zijne aanvaardt.
En het daarmee door dezelfde media paral
lel lopende achteruit stellen, minachten en ridiculiseren van eigen normen en waarden.
Het is dus maar wat beschaving heet.
Onbetaalbaar
Toch schieten de Vlaamse media naar mijn gevoel nog schromelijk te kort in hun dienst
betoon aan de nieuwe orde. Want zowel hier als in dat andere land Wallonië bezuiden de taalgrens is men nog niet dermate gevor
derd dat imams en andere verspreiders van het enige ware woord dat kunnen doen op kosten van de gemeenschap waar ze te gast zijn. Dat ligt niet aan die gemeenschap, maar aan het feit dat ondanks informatiesessies terzake, geen enkele moskee in Vlaanderen voldoet aan de gestelde voorwaarden om in aanmerking te komen voor subsidies. Al die wetten en reglementen nietwaar?
Toch - maar kan het nog anders? - staan de tegenstellingen om daar verandering in te brengen haaks op elkaar in Vlaanderen en Wallonië. De Waalse regering vraagt niet beter dan zo snel mogelijk zoveel mogelijk moskeeën en imams op haar grondgebied te erkennen. En dus ook te subsidiëren. Zonder veel oog te moeten hebben voor de papier
winkel. Dat is logisch. Met vooral met Vlaams geld betaalde spreekbuizen voor electoraal gewin zijn immers zo goed als... onbetaalbaar.
In Vlaanderen dient uiteraard uit eigen mid
delen geput. Waardoor er ook meer oog is voor genoemde papierwinkel.
Misschien ter gelegenheid van het vol
gende Offerfeest een aan te snijden “item"
voor “onze” media om terzake een door
braak te forceren? De opgevoerde specia
listen kunnen het tenslotte niet altijd over de snelle en vooral pijnloze dood van een schaap hebben. Het mag ook eens wat "zake
lijker” zijn.
D.Mol
Zwarte zondag
En hoe erg hij het wel vond, was te zien aan de bibberende lip van Piske Vandeurzen in het journaal van zondagavond. Door een al dan niet gewilde criminele nalatigheid in de gevangenis van Vorst had het geen haar gescheeld of de Charleroise zware crimineel Hassan Jassir, beschuldigd van moord op de jonge agente Kitty van Nieuwenhuysen, was
een vrij man.
“Dit geeft de geloofwaardigheid van jus
titie een zware knauw”, zei minister Piske.
Het is zoals in de politiek. Wie gelooft die mensen nog? Ge hebt meer kans het groot lot te winnen, dan recht te krijgen.
Nummer 87
Marie-Rose Morel staat op plaats 87 in de Top Honderd (van het jaar) van Het Laatste Nieuws. Niet slecht, zouden wij denken. Allicht heeft ze die plaats te dan
ken aan de roddels in de gazetten en in de boekskes, zoals Knack. Waarmee bewe
zen is dat, zoals de grote Hollandse filosoof Johan Cruijf zei, “elk nadeel zijn voordeel heb”. En misschien ook wel dat met Marie- Rose een VB-coryfee in de kijker komt die niet om de vijf voet een slechte islamiet aan de schandpaal slaat.
Kritiek op de voorzitter
Bart de Wever is een zelfverklaarde overtuigde conservatief. Blijkt nogmaals uit zijn pas verschenen boek. Niet iedereen in de partij zit van bewondering te knikken.
In een lezersbrief aan De Standaard maakt Julien Borremans, mandataris van de N-VA, brandhout van het conservatieve gedachte
goed van zijn voorzitter. Hij verwijt hem een gebrek aan een “sociaaleconomisch pro
fiel”. Met andere woorden, van economie en zijn sociale gevolgen heeft De Wever geen kaas gegeten.
Bart mag niet vergeten, schrijft Julien Borremans dat er ook progressieve en linkse Niveanen zijn. En die zijn helemaal niet gelukkig met het feit dat de voorzitter opereert in “rechtse conservatieve denkka
ders”. Zou hij dan niet beter het gezelschap opzoeken van de linksliberaal Geert Lam
bert. Hij is dringend op zoek naar nieuwe leden. Kan hij weer een potje manillen.
Zwaar gestraft
Hoe wordt ge in dit land gestraft als ge als hoge pief ietwat mispeuterd hebt? Ge wordt niet gestraft, ge wordt beloond. Vol
gens Het Wreedste Nuus zou Luc Closset, de in opspraak gekomen chef van de Alge
mene Inspectie, voor zijn gesjoemel beloond worden met een nog hogere post die hem zou toelaten op kosten van het gemeen de wereld rond te reizen, desgewenst met zijn madam. Op 28 februari van volgend jaar zou hij ontslag nemen, maar in afwachting
van zijn pensioen, ingaand op I november 2009, zou hij de tijd doden als inspecteur van de Belgische verbindingsofficieren in niet minder dan 17 landen.
Controle moet uiteraard ter plaatse gebeuren en zo een hoge pief als Closset kan uiteraard niet in een caravan gaan sla
pen. Hij mag logeren in sjieke hotels met genoeg ruimte voor zijn desgevallend mee
reizende madam; hij vliegt gratis, zijn onkostenrekening mag “een beetje” uitlo
pen en hij krijgt bovendien nog genoeg zak
geld om zich het leven "in den vreemde”
aangenaam te maken. Een modelstraf voor een modelambtenaar in een modelland.
De buffel
Ook Jean-Marie Dedecker heeft recht op een boek. Het wordt geschreven door Raf Sauviller, vroeger doende bij Humo en Deng. Dedecker weet dus nu al, wat hem te wachten staat. Hij zal er niet fraai uit
komen. Hij verwacht zich aan vuilspuiterij.
Het boek draagt trouwens de titel “Jean- Marie Dedecker - De buffel”.
Nieuwkomers
De “nieuwe generatie” socialisten pro
beert het mediasucces van de Teletubbies nog eens dunnetjes over te doen. Maar wie behoort tot de “nieuwe generatie” socialis
ten? Freya van den Bossche, dochter van-, Peter van Velthoven, zoontje van..., Bruno Tobback, zoontje van..., Caroline Gennez, voormalige favoriete van S.S. uit H., schud
debol Kathleen van Brempt, doortrappende Pascal Smet en een echte nieuwkomer, hoe
wel een oude bekende in de rangen der Spallochtonen, John Crombez. Volgens Van Velthoven is dit de nieuwe generatie die de SP.a weer op de juiste sporen moet zetten.
... Daar zal veel volk naar komen kijken.
Simpele gast
Nieuweling Crombez dierf het aan zich oneerbiedig uit te laten over een voormalige partijleider. Citaat: “We hebben in het ver
leden op een simpele manier geprobeerd om onze boodschap om te zetten in k°rte slogans. Vandaag betalen we daar nog de prijs voor.” Pak vast, Robert "Steve” Ste- vaert!
Behangpapier
Voelt u zich aangesproken door deze vraag: “Slacht u ook een schaap in uw bad?” Allicht niet. Het groene Kamerlid Meyrem Almaci, nochtans geen domme geit, euh... gans, wel. Zij vindt dit een stig
matisering van een ganse bevolkingsgroep- En zij loopt meteen naar het beruchte Cen
trum voor racismeverspreiding van Gedapo- chef De Witte Youssouf. Filip Dewinter ver
zamelt klachten wegens stigmatisering- bh) kan er bijna zijn bureau mee behangen.
Kleine Onvolledige Encyclopedi
Voor Ongeletterden En Transintellectuelen R
Rabauw: volgens “politiek correcte” begrippen: individu dat van laag allooi is en bijge
volg voor het Vlaams Belang stemt (zie ook onder rapaille),
Racisme: verschrikkelijk misdrijf dat al te vaak door autochtonen tegenover allochto
nen wordt gepleegd, maar nooit omgekeerd,
Raes, Roeland: Vlaamse politicus van Vlaams Belang die niet politiek correct denkt en daarom naar hartenlust “politiek correct" mag worden gekrenkt (hij had maar een raplied met doodsbedreigingen moeten kwelen; dat zal hem leren!),
Rand: gebied aan de rand van Brussel, waar Vlamingen thuis en Belgofonen baas zijn, Randverschijnsel: verschijnsel in de Vlaamse Rand, waar Belgofonen uitdovende faci
liteiten krijgen die nooit uitdoven,
Rap: I / snel, vlug, gezwind 2/soort lawaai dat muziek wordt genoemd en waarin door vreemdelingen ongestraft tot moord mag worden aangespoord,
Rapaille: volgens “politiek correcte” begrippen: gemeen volk, gepeupel. VB-kiezers (zie ook onder rabauw),
Reactionair: gewezen actievoerder die opnieuw in actie schiet,
Reces: tijd waarin het absenteïsme in de parlementen een ietsje groter is dan anders, Ribstuk: volgens het scheppingsverhaal synoniem voor vrouw die is geschapen uit een
rib van Adam,
Ridderorde: onderscheiding door de koning toegekend aan Vlaamse vooraanstaan
den opdat zij zich tegenover hun volk niet ridderlijk zouden gedragen, wat zij dan ook niet doen,
Roekeloos: zeer onbezonnen, onbedacht, onbesuisd, zoals iemand die voor Leterme gestemd en bij Fortis belegd heeft,
Roermond: I/stad in Oost-Limburg 2/mond van iemand die hem roert - komt met zoveel voor in de Vlaamse politiek,
Rood: kleur van de strafste profiteurs van ‘t belzjieksken én van de begroting 2008 die klopt als een bus.
Rooilijn; lijn die Caroline Gennez haar rooie partijgenoten oplegt om volgende keer nóg minder stemmen te halen,
Roos: variante van rood, kleur van de homobeweging die het leven in t rosé ziet.
Geen quorum____________ _
Het was me weer een mooi zootje, vorige
^oensdag in de Vlaemsche Parochieraad!
chooljuf Marleen kon er niet mee lachen en hekelde in haar voorstelling van het jaar
verslag de toenemende afwezigheid van de Parlementsleden. Het probleem met zoiets natuurlijk dat alleen de aanwezigen dat te noren krijgen en dus was het enkele uren ater alweer van dattum: er waren te wei
nig zetelzitters aanwezig waardoor enkele decreten (het OCMW-decreet en een wij- Zl£ing aan het decreet op de zorgverzeke- r'ng) niet gestemd geraakten. Dat is op zich niet zo erg, want er zijn al meer dan decre
ten genoeg in de wereld en bovendien kun- nen we volgende week gewoon nog eens proberen.
Geen quorum (bis)_________
. ^4aar extra pijnlijk voor de Lierse madam ls natuurlijk dat het juist haar eigen héél erg
Word lid van het Vlaams ziekenfonds.
Bel hiervoor ons gratis nummer: 0800-179 75.
Surf voor ons kantorennetwerk naar vnz.be.
Ö
Vlaams A Neutraal ZiekenfondsnaiiftiiiimmiHiima
JWdzetel: Hoogstratenplein 1 - 2800 Mechelen - wwwvru.be
open VLD is dat de kroon spant inzake afwe
zigheden: slechts 67 % van hun mandataris
sen was aanwezig in de commissievergade
ringen!
De individuele kampioen is zonder twij
fel het rood Antwerps burgemeestertje met presidentiële allures, Patrick de Poseur.
Behalve tijdens de stemmingen woensdag
namiddag is hij zelden of nooit in de koepel
zaal te bespeuren. Op vijf jaar tijd hield hij welgeteld één (I) tussenkomst in de plenaire vergadering en stelde hij slechts zeventien schriftelijke vragen. Dat levert hem maande
lijks 4.800 euro op, netto uiteraard.
Staatssteun voor regimepers
Woensdag werd er o.a. gedebatteerd over de crisis in de mediasector: men heeft de voorbije dagen de onheilstijdingen gehoord bij ‘De Standaard’ en ‘De Morgen’! Minis
terpresident Peeters stelde voor een plat
form (in de vorm van een in januari of begin februari bijeen te roepen staten-generaal) op te richten, iets waarin alle partijen zich konden vinden.
Groen! vond het terecht dat de Vlaamse overheid de mediasector indirect onder
steunt. Ja, dat kunnen we ons wel voorstel
len! Voor hen zou het wel bijzonder jammer zijn als hun belangrijkste steunpilaar begint te wankelen. Jos Stassen zwansde er dus lustig op los dat de media ‘niet louter economisch, maar ook democratisch en cultureel belang
rijk zijn’. Maar hij vond wel dat de steun aan voorwaarden rond kwaliteit moeten gekop
peld worden!
3
17 december 2008
Cd —!
n' sa
dens dewelke die overheveling zou kunnen worden besproken en uitgevoerd.
Gij toont u desondanks niet onder de indruk, wellicht ook al niet omdat Vlaan
deren dan - ondanks het veelgeprezen en vaak verkondigde principe van de respon- sabilisering - vanuit de eigen begroting een pak geld meer op tafel zou moeten leggen.
Maar onze slechte inborst fluistert ons in dat hier toch ook weer een pak electorale profilering mee gepaard gaat. Niet toevallig hebt gij vorige week samen met de Waalse minister van Werk, Marcourt, een ‘Open Brief bezorgd aan De Standaard en Le Soir, waarin gij beiden pleit voor een zekere regionalisering van het werkgelegenheids
beleid. Uiteraard niet van het arbeidsrecht, de uitkeringen (terwijl gij enkele jaren gele
den toch een splitsing van de RVA op het oog hadt) of de loonvorming; wel van zulke zaken als de activering van werklozen en de volledige vorming en begeleiding van werklozen. Gij hebt daarover de voorbije maanden al een stevige polemiek gevoerd met federaal minister van Non, pardon van Werk, Milquet, die zichzelf beschouwt als de bewaarengel van alles wat nog uni
tair gebleven is in dit land en ook dat kan mogelijk uw opstandigheid van de voorbije twee weken verklaren. Uw Vlaamse reflex heeft - dat is bekend - immers mee zijn wortels in de manier waarop gij ooit door de kartelpartner van Milquet, de PS, uit het departement sociale zaken zijt gewipt, dat daarna in handen kwam van Demotte en nu van Onkelinx. Een stuk onverwerkt verleden dat nu en dan voor stevige opris-
C>~‘ ‘----o -•
En dan is er natuurlijk de vervelende
"*'* —r - „ , . -- >
in academicus en theorethicus u zelf bijzon-
~ — O'-- O M
in de lucht. Dat maakt u bij uw collega’s
Aan Frank Vandenbroucke Doctor Magnificus
Scherpenheuvel
Gij Staatshervormende,
Als een briesende (Vlaamse) leeuw zijt gij de voorbije week ten strijde getrokken tegen het fameuze nationale loonakkoord tussen vakbonden en werkgevers, omdat in het kader van dat akkoord de speci
ale lastenverlaging voor oudere werkne
mers wordt afgeschaft en verdeeld over de andere categorieën van werkenden. Gij hebt berekend dat zulks een groot nadeel zou betekenen voor 50-plussers, zeker in deze tijden van aan de gang zijnde en drei
gende herstructureringen. Als werkge
vers geen extra impuls krijgen om oudere werknemers in dienst te nemen of aan het werk te houden, dan dreigen die als eer
ste uit de boot te vallen. En dan kan men eigenlijk het Generatiepact, waarover drie jaar geleden zoveel te doen was, evengoed opnieuw afschaffen.
Gij hebt uw standpunten met van woede trillende stembanden verdedigd op het spreekgestoelte in het Vlaams Parlement en dat nog eens stevig overgedaan voor de televisiecamera’s. Het leek wel alsof gij net als Tom Boonen tegelijk aan de xtc en de cocaïne hadt gezeten, zodanig braakte gij vuurspuwende vlammen uit. De potentiële SP.a-kiezer moet voorwaar zwaar onder de indruk zijn geweest en voorzeker het hele gedoe van de voorbije weken rond de Bert-sekte compleet zijn vergeten. De Vlaamse Vandenbroucke die storm liep tegen de federale regering en de federale sociale partners! En dat allemaal omwille van sociale onrechtvaardigheid waarmee onze landstreek wordt geconfronteerd!
Wij kunnen u niet anders dan bijtreden pingen zorgt, wanneer gij stelt dat het afschaffen van die En dan is c
ouderenkorting tegen de tot nu gevoerde eigenschap die gij hebt, namelijk dat gij als politiek indruist. En gij zijt er zowaar in academicus en theorethicus u zelf bijzon
geslaagd de rest van de Vlaamse regering der graag bezig hoort, te land, ter zee en mee te krijgen in het verzet, CD&V’er in de lucht. Dat maakt u bij uw collega’s Peeters dus nog eens mee tegen premier niet erg geliefd, omdat gij meestal denkt Leterme die het loonakkoord vorige week dat er maar één gelijk kan hebben, dat is voorstelde als een essentieel onderdeel dan uiteraard gij zelf,
van het geweldige Belgische anticrisisplan ~ ' 1 — !- dat Europa met t_. 1—(r
gen. Leterme verdedigt zich door erop te Wijzen J—- *--- -, L-— J«« AM Ja iA/arlfGPVPTS een opening maken om
beleid bij de staatshervorming naar Vlaan
deren over te hevelen. En dat er intussen een overgangsperiode is van twee jaar, tij-
Desondanks, en in zoverre gij ook wer- ge Deigiscne auuui ---... _
verstomming heeft gesla- kelijk bevoegdheden naar Vlaanderen wilt
;n. Leterme verueuigi aiJi te halen zonder een ruimere staatshervor- ijzen dat de vakbonden en de werkgevers ming te blokkeren, geven wij u het voor
bet doelgroepen- deel van de twijfel. Dat is iets dat de SP.a bepaald elke week
te beurt valt.
halen zonder een ruimere staatshervor-
En wie gaat dat dan controleren, Joske?
Gij misschien?
Voor Carl Decaluwé moest bij het ‘indi
recte steunbeleid’ aan de pers rekening gehouden worden met de nood aan ‘degelijk bezette redacties’ en behoorlijke werkvoor- waarden voor alle journalisten, inclusief free
lancers en fotografen. Hij zou beter een lans gebroken hebben voor degelijke redacties!
Zijn collega van de SP.a, Dany Vandenbos- sche, vond de vraag naar een redactiestatuut voor de freelancers ook heel terecht. Ook bij hem geen belangstelling voor de inhoud:
die is al jaren toch rood genoeg...
Nog enkele open deuren
Het Vlaams Belang wilde, bij monde van Filip Dewinter, enkel van overheidssteun weten als er voorwaarden voor objectivi
teit aan gekoppeld zijn - en zij weten wel waarom. Maar tegelijk dringt zich de vraag op, hoe dat in hemelsnaam moet georgani
seerd worden! Al had hij natuurlijk over
schot van gelijk toen hij de meerderheid een kleedje paste: ‘Via overheidssteun koopt men de politieke correctheid van de media af, zei hij. En daar is geen woord van gelogen!
Kris van Dyck (N-VA) wilde graag de academische wereld een rol zien spelen in dat platform, wat een beaat, doch niet erg gepast vertrouwen verraadt en Jurgen Ver
strepen (LDD) zou dat platform ook graag een charter zien opstellen tussen de com
merciële media en de openbare omroep: we zijn benieuwd!
Peeters zal alle suggesties ‘meenemen’ - zoals dat tegenwoordig heet - en wil onder meer nagaan of de steun aan de pers gekop
peld kan worden aan een aantal voorwaar
den, zoals dat in de Franse gemeenschap.
Scherp gezien!
De N-VA-fractie in het Vlaams parlement wil dat er een einde gemaakt wordt aan ‘de usurpatie van Vlaamse bevoegdheden door de federale overheid’ en diende dan ook een motie in met het oog op het inroepen van een belangenconflict tegen de federale begroting zodat de procedure in de Kamer geschorst wordt met het oog op overleg. De partij vindt immers dat het tijd wordt dat de grondwettelijke bevoegdheidsverdeling eindelijk gerespecteerd wordt. De federale overheid kan daar trouwens meer dan een miljard euro mee besparen.
Lees verder
bk-
14Blnanuirt Ercuui
www.vlaamscheleeuw.com
of bel 03-385 81 90
het Vlaamsche Leeuw bier
wordt gebrouwen door de
Brouwerij Van Steenberge
4
17 december 2008De dingen dezer dagen
Ward de Bever
Soms duurt het jaren vooraleer iemand te weten komt dat ie een bijnaam heeft.
Dikwijls komt dat als een echte schok. In de tijd toen Paul Belien nog de moed had om mijn ‘t Pallieterke-columns in zijn winkeltje te verkopen, noemde ik in een stukje over Fred de Bruyne ex-baas-teevee Jan Ceuleers een van de leden van de Kortenbergmaffia (zoals we de VRT-lakeien van oud-Kortenbergenaar Karei van Miert noemden). Ceuleers schreef de ene boze e-post na de andere, want hij was duidelijk niet op de hoogte van zijn koosnaampje. Ik verdenk er Bart de Wever van dat ie ook niet weet dat men hem geregeld Ward de Bever noemt, want hij is cynicus genoeg om van die bijnaam een geuzennaam te maken. Daarenboven is het meer dan een flauwe woordspeling. Hij lijkt inderdaad op een goed door
voede bever die permanent aan de vermolmde houten dammen rond La Belgique knaagt en dat zelfs met aardig wat succes doet.
Toch is De Wever (die dringend moet leren zijn naam in correct Nederlands te spellen; dus met kleine d als de voornaam gevolgd wordt door de achternaam) ook meer dan hij zelf denkt een establishment- figuur. De tijd is lang voorbij dat Karei Dil
len af en toe een stuk voor Le Soir mocht schrijven. De Wever is er echter vijfjaar in geslaagd geregeld een column te pennen in twee politiekcorrecte kranten: De Standaard en De Morgen. Dat zal men niet vragen aan Bart Laeremans of Filip de Man. Die columns worden uitgegeven door een uitgeverij die wel op de boekenbeurs mag staan (Het kost
bare weefsel; 2I6 pagina’s; 18,50 euro; Pelck- mans). Akkoord, uitgeverij Egmont is natuur
lijk een volbloed dochter van het VB en ze zou haar medewerkers beter vragen om niet meer vanuit het Vlaams parlement te bellen, zoals ik onlangs zelf ondervond.
De Wever koketteert in zijn uitleiding met het feit dat hij zijn kostbare vrije tijd aan die columns besteedde tot woede van zijn vrouw, want goed schrijven komt hem niet zo maar aangewaaid. Klinkklare non
sens natuurlijk. Ik verdenk hem ervan dat hij inderdaad zijn stukken zelf schrijft, want als je hem leest, hoor je het hem zeggen. Hij is de enige Vlaamse politicus bij wie ik eens goed ga zitten als ik een stukje zie dat door hem ondertekend is, want de formulering is goed, helder, spits en logisch. Het verschil met het dorre gezemel dat andere politici, of beter gezegd hun kabinetsmedewerkers of hun journalistieke hoeren gebruiken, is pijnlijk groot.
En natuurlijk is dat de reden dat De Stan
daard en daarna De Morgen jarenlang een beroep op hem hebben gedaan. Wie leest er niet graag een goed stuk waarover men zich
Linkse Leugens
Luc Tuymans, een van de minder begaafde opvolgers van Willy Vandersteen, Bob de Moor en Mare Sleen, heeft in de Bourla een rede gehouden. Over kunst! Neen, want daar kent hij te weinig van. Over politiek en geschiedenis, want daar kent hij alles van. In DM (8.12.08) staat de volgende parel: "Toch wordt steeds onderschat dat dit kleine land (La Belgique) met slechts één kolonie, samen met het Duitsland van Bismarck, aan de wieg stond van het Europese kolonialisme.” Tuy- manske toch. Nog nooit gehoord van de Nederlanders in de Oost! De Britten in Indië en Noord-Amerika? De Spanjaarden in Zuid- Amerika? Honderden jaren vooraleer LII en Bismarck geboren zijn. Toch maar eerst pro
beren wat “mannekes” leren tekenen.
Voorzitster Amnesty International Vlaan
deren en Lid van de Liga Mensenrechten Eva Brems: “Belangrijkste gebeurtenis vorig jaar? De verkiezing van Obama tot presi
dent VS en hoe hij echt hoop heeft gecre- eerd in de wereld. Ik ben kritisch ingesteld maar moet tot mijn eigen verbazing toege
ven dat ik die hoop ook bij mezelf echt voel!”
(Humo 9.I2.08) Inderdaad, echt kritisch en daarom prof aan de Gentse unief Centrum Mensenrechten. Nu alleen nog even het programma van Obama lezen. Doodstraf:
Obama is voor; wapenbezit: Obama is voor;
huwelijk homo’s: Obama is tegen.
Kris Peeters: “Ik zal mij als minister van Media niet mengen in het sociaal overleg tus
sen werkgevers en werknemers. Ik moei me alleen als de kwaliteit of pluriformiteit van de media in gevaar komt.” (DM I3.I2.08) Oei, dat betekent dus dat Peeters voortaan hoofdredacteur wordt van DS, DM en VRT, want op dit ogenblik zijn ze alleen maar de Story die denkt dat ie de New York Review of Books is.
D. Neudt, coördinator intercultureel plat
form Kif Kif, protesteert woest (natuur
lijk in DM I3.I2.08) tegen “hardliners die
lekker kan ergeren! Iedere publicatie neemt daarom wel eens iemand onder de arm die de lezers wat voor het hoofd mag stoten; zij het dan ook niet teveel (bij ‘t Pallieterke ver
vult ondergetekende die rol). Bart de (dus met kleine d in correct Nederlands) Wever kleurt daarenboven keurig binnen de lijntjes, want hij is slim. Hij staat natuurlijk midden in de harde dagelijkse politiek en is nooit te beroerd op een vuile opmerking in Kamer, tv-studio of debatavond, met een nog vui
lere repliek te riposteren. Maar hij weet zeer goed dat “wie schrijft, die blijft”. Gedrukte Blitzkrieg bijt veel dieper dan geruzie aan of in afwachting van de toonbank.
En dus vind je in deze gebundelde columns maar zelden de namen van politieke tegen
standers of (nog gevaarlijker) politieke vrien
den. Want een paar jaar lang moest men door dezelfde deur in het Vlaams parlement en misschien zit men ooit nog wel eens in datzelfde rijtje leren zetels aan de regerings
tafel. En persoonlijke afkeer tussen politici heeft al meer plannen getorpedeerd dan alle partijprogramma’s bij elkaar. Namen van andere politici vallen zelden. De Wever
sociale rechten willen koppelen aan aller
hande etnisch-culturele of taalkundige cri
teria.” Dat leidt tot “perverse effecten", want de Vlaamse belastingbetaler moet vol
gens de racistische logica van Neudt sociale woningen geven aan mensen die geen woord Nederlands kennen, niet met hun buren kun
nen praten, geen enkel reglement begrijpen.
De viespeuk vervolgt met: “Nochtans leeft meer dan 50 procent van de allochtonen onder de armoedegrens en stelt hij (Keu
len) zelf dat werk het beste middel tot inte
gratie is.”
Dus werk geven aan lui die geen woord Nederlands kennen, niet met de andere arbeiders kunnen praten, die geen handlei
ding of gebruiksaanwijzing kunnen lezen. Het heerschap vervolgt: “Zowat alle oplossin
gen en inspanningen moeten van de min
derheden komen. Het racisme en etnocen
trisme laat Keulen grotendeels ongemoeid en de autochtone zijde wordt vrijgespro
ken van elke inspanning.” Neudt is 75 jaar te laat geboren. Wat zou hij gelukkig geweest zijn in het Duitsland van de jaren dertig toen de daders zich slachtoffers noemden en de slachtoffers ook als dader bestempeld wer
den.
En mogen we ten slotte eventjes over het groene hout praten, want vader is niet zozeer boos; vader is verdrietig. Matthias Storme zendt een uitnodiging rond voor
“Tonight in Brussels”; een discussie over de technocratisering van Europa in de “Rue de Commerce 5I, Brussels”. Erg, erg; zo'n fou
ten maakt de lichtjes verwaande heer niet wiens column hierboven te lezen is. Jan Nec
kers schrijft altijd keurig De Munt en Het Paleis voor Schone Kunsten in zijn artikels voor www.operanostalgia.be, maar dat zijn dan ook de enige Nederlandse woorden die hij gebruikt, want die Vlaamse stek is inte
graal in het Engels.
Jal1@live.be
spreekt wel in een stukje over de erfenis
sen in rechte lijn bij de sp.a, maar hoedt zich om Van den Bossche, Tobback, Van Velt- hoven en andere nitwitkinderen bij naam te noemen. Zelfs Annemans en De Winter duiken zeer zelden op. En als persoon is de burgemeesterredamejongen van Antwerpen zowat zijn enige zwarte beest, die hij gere
geld bij naam noemt.
Splitsing, multikul, normen en waarden
De Wever heeft een drietal thema’s die hij permanent op zijn viool bespeelt: de staats
hervorming en de redenen waarom la Bel
gique gisteren al had moeten gesplitst zijn, de multikul en de superioriteit van het gema
tigde conservatisme boven de modieuze pro
gressiviteit. Dat zijn op zichzelf soms droge onderwerpen maar de stilist De Wever lar
deert dit met zo’n leuke voorbeelden uit de praktijk dat zijn stukjes nooit saai of abstract worden. Zijn herhaalde pleidooien om een einde aan dit land te maken zijn indrukwek
kend. Je krijgt geen speld tussen zijn uitbe- ning van het ondemocratische mechanisme dat aan I3% van de kiezers (PS-aanhangers) de mogelijkheid geeft Wallonie in de mod
der te houden en Vlaanderen mee in de blub
ber te trekken. Ik kan dus de woede van halfgare tegenstanders als Cas van der Tae- len of een slimme oplichter als Jan Fabre (met zijn onnozele België als surrealistisch kunstwerk) indenken, omdat De Wever de zeer dunne laag grond van onder hun voe
ten spoelt. De Wever klopt van begin tot einde op dezelfde spijker als hij de unitaire staat onderuithaalt; alleen worden zijn voor
beelden per column schrijnender en ik ben er zeker van dat de linkse jongens en de wei
nige meisjes van de Gravensteengroep door de knieën zijn gegaan voor zijn onverbidde
lijke logica in De Morgen en zich tegen heug en meug hebben laten bekeren. Dat is ver
draaid geen kleine verdienste.
In zijn teksten over de multikul zit wel een evolutie. Hij is te veel Antwerpenaar en hij woont niet in een villawijk, maar in een rij
tjeswoning. Als overtuigde frietkotbezoe- ker staat hij dus geregeld naast mensen te wachten die de meeste andere politici als de pest schuwen. Hij weet wat er echt gebeurt in de koekenstad en hij wordt er niet vro
lijk van. Hij is duidelijk gechoqueerd door de laffe houding van het gerecht na de moord op Guido de Moor. Hij veegt tenslotte de leugenachtige argumenten van pseudo-links
Roddels uit de Wetstraat
Vuilbakwetten _____________
Het was weer zover. Aan het einde van het jaar zwieren ze altijd de Programmawet en het Ontwerp Diverse Bepalingen in de praat- barak. Het zijn de vuilbakwetten waarin een aantal bestaande wetten wat technisch bijge
steld worden, of waarin nog niet uitgevoerde wetten geregeld worden en waarin soms ook een aantal nieuwe zaken sluipen. Tij
dens het debat - of wat er voor moet door
gaan - komen de verkozenen des volks dan wat neuten over een of meerdere onderwer
pen die hen aanbelangen, interesseren of in het oog springen.
Veel belangstelling was er vorige woens
dag in de Kamer niet, ook al hebben de par- tijmedewerkers deze wetten vooraf uitge
vlooid en gemotiveerd advies verleend aan de fluweelzitters van hun partijen. Heel de bedoening is te herleiden tot een verplicht nummer waarbij niemand nog een punt of een komma wijzigt aan zijn standpunten en waarbij uiteindelijk door een stemming van meerderheid tegen minderheid de vuilbak
wetten worden goedgekeurd.
Van alle markten thuis
Maar er zijn een aantal praatbarakkers die er altijd voor gaan en het een eer vin
den om hun standpunten in alle helderheid te verdedigen, ook al wordt er geen greintje rekening mee gehouden. Zo ging een belang
rijk deel over de energie en dan nog meer bepaald over de kernenergie en de toch wel in het oog springende taks ten laste van de kernenergie producenten. Ook dit thema lijkt een kolfje naar de hand van politieke duizendpoot Boze Bart Laeremans. Naast zijn communautaire en justitiële specialismen lijkt hij zich ook hierin in te graven en schuwt hij het inhoudelijke debat met de Groenen
van tafel, die de niet-westerse mentaliteit van vele immigranten (ik weiger het woord “cul
tuur” hier te gebruiken) op dezelfde hoogte plaatst als onze cultuur en mentaliteit, die wel gelijkwaardigheid en respect prediken.
Maar toch blijft hij een beetje op de vlakte en praat dan over radicalisering van jongeren in plaats van het beest bij de naam te noemen.
(Bijna altijd zijn Vlamingen slachtoffers van allochtone racisten en niet omgekeerd, zoals het mantra luidt van De Morgen en sommige van hun Reyerslaanslaafjes).
Met zijn pleidooi voor een organische maatschappij met normen en waarden zoals die vroeger bestond, heb ik het moeilijker.
Die komt niet meer weer. Iedereen mag wat mij betreft zijn eigen waarden koesteren, maar normen staan in de wet en die moet onverbiddelijk gerespecteerd worden wat iemands waarden ook mogen zijn.
Uitsmijter
Ik betwijfel of de meeste lezers van dit blad ooit één eurocent besteden aan De Morgen. Deze columns zullen dan ook nieuw zijn voor hen. Ook al gaan ze niet akkoord, ook al zullen sommigen zich ergeren over het verplichte nummertje dat De Wever soms vertelt over het VB (ik vraag me af, of zijn haast lijfelijke haat voor De Winter zijn oor
deel soms niet een beetje vertroebelt), dan nog zijn deze teksten de moeite waard. De meeste boeken onder de kerstboom zullen een veel lager soortelijk gewicht hebben. De inleiding is daarenboven een leuk toemaatje.
In een van zijn columns spaart De Wever Reynebeau niet, maar hij is cynisch genoeg om die belgicist te vragen een inleiding bij zijn columns te schrijven. En in tegenstelling tot de vervelende traditie maakt Reynebeau met veel plezier (voor hem, maar ook voor ons) brandhout van De Wever. In de taal van de baasjes van dit land: “Des chocs des idéés jaillit la lumière."
Laatste uitsmijter: uiteraard gaat De Wever met zijn levensstijl, zijn voedingge- woontes en zijn geslaagde oneliners een infarct of een andere vieze ziekte tegemoet, waarna zijn politieke vrienden hem graag zul
len uitwuiven en hem de raad geven eerst aan zijn gezondheid te denken. Hij kan dan einde
lijk zijn boek over het Vlaams-nationalisme schrijven. Ik reken erop dat hij na genera
ties van droogkloten de eerste Vlaamse his toricus wordt die net zoals Presser, Romein, Huizinga, enz. boeken kan schrijven die span
nender zijn dan een thriller. Jan Neckers
en de minister van Energie niet. Als verde
diger van de nieuwe generaties kernenergie sprak hij over de onaanvaardbare “quickie- taks”, genoemd naar Vincent van Q, die ook deels minister van Energie is geworden. Ook Tinneke van der Straeten van de Groene hei
kneuters mocht het eens ondervinden wat het is om weerwerk te bieden tegen de Boze spraakwaterval die zijn dossiers als weinig anderen onder de knie heeft.
Doen alsof________________
Aan het einde van het debat keek voor
zitter Herman kardinaal van Rompuy nog uit naar Zeanmarist Robert van de Velde, die zich nog had ingeschreven voor een tus
senkomst; Maar die had klaarblijkelijk zijn kat gestuurd. De voorzitter zei dat hij hem reeds tientallen minuten zocht. Waarop N nog lang zijn neus weg zei: ‘Ik mis hem. Enfin, ik doe alsof.” Waarop hij het debat afrondde en iedereen met een grijnslachje naar huis stuurde.
Nieuwe leuze __ _
Donderdag werd er dan een heus min1' debatje ingelast over het interprofessionee akkoord en het economisch herstelplan dat Yves de Woordbreker had bedisseld met de sociale partners. Alle fracties waren inge' schreven. De meerderheid om Leterrne te bejubelen en de oppositie om hem genade
loos af te kraken. Ook dat was voorspe1' baar. Aan Vlaamse zijde kwamen Niveaan J3^
Jambon en Boze Hagen Goyvaerts keihat uit de hoek. Zij richtten zich tegen de Be'1 compromissen en de facturen die altijd 33 Vlaanderen worden gepresenteerd. Jan J3n1 bon sneerde dat er vroeger Vlaamse mi”1’
ters waren die achter het AVV-VVK stonde maar dat men vandaag er een andere sl°i>’
op nahoudt: AVW-RVV: Alles voor Wall°' nië - Rekening voor Vlaanderen.
Lees verder
De dingen dezer dagen
17 december 20085
Het Brusseldebat
In ‘t Pallieterke van I0 december brachten wij de eerste drie argu
menten waarom volgens Johan van den Driessche Vlaanderen Brussel niet mag loslaten. Vandaag de vol
gende twee argumenten en het slot.
4. Er zijn geen overtuigende redenen Brussel los te laten
Er zijn m.i. geen ernstige redenen aan te brengen die ons moeten doen besluiten dat Vlaanderen Brussel moet loslaten.
(Sneller) onafhankelijk zonder Brussel?
Er wordt gesteld dat het probleem-Brus- sel de Vlaamse onafhankelijkheid tegen
houdt. Voor zover bekend is daarover nooit onderzoek gebeurd en mijn gevoelen is dat dit argument vooral valselijk wordt gehan
teerd door diegenen die ofwel gewoon tegen een onafhankelijk Vlaanderen zijn ofwel op die manier geen standpunt over onafhanke
lijkheid moeten innemen.
Zolang niet duidelijk onderbouwd kan worden gesteld dat Brussel de Vlaamse onaf
hankelijkheid tegenhoudt, mag, gezien het belang van Brussel voor Vlaanderen, dit argu
ment niet spelen.
Brussel is een Franstalige stad en haar gezagsdragers houden niet van Vlaanderen.
Brussel is een stad waar tot het einde van de 18e eeuw 95% van de bevolking Neder- ands sprak, maar die sindsdien ten gevolge ïan s°ciale verdringing en sociale druk ver- ranst is (historicus dr. Paul de Ridder) en waar nu één derde van de inwoners uit het ukenland afkomstig is en bijna honderd ver
killende thuistalen kunnen worden geteld (Prof. em. Els Witte, VUB). Vooreerst kan de economische betekenis van de Neder- landstalige factor in Brussel als evenwaar- d'g worden beschouwd aan de Franstalige attor. De Nederlandstaligen vormen wel
iswaar één van de minderheden, maar dit geldt enkel voor wat de woonfunctie betreft.
Bovendien zal het Nederlands in Brussel niet verdwijnen. Dat blijkt uit de talrijke minder
heden in Brussel die er gewoon in slagen te overleven. Brussel is trouwens geen Frans
talige stad, maar een stad van minderheden waar het aantal ééntalig-Franstaligen (d.w.z.
die thuis enkel Frans spreken) teruggelo
pen is tot 50%. Het verleden toont ons dat zaken omkeerbaar zijn, door bepaalde dyna- mieken of ingrepen. Denken we maar aan de evolutie die Vlaanderen in de I9de en 20ste eeuw heeft ondergaan, en recenter, aan wat gebeurd is met de Berlijnse Muur en in - waarom niet? - Voeren. Stel je voor welk effect er kan bereikt worden met bijvoor
beeld een dynamische en ambitieuze cul
tuurpolitiek in Brussel, gecombineerd met een wijziging in de staatsstructuur. Dit alles niet met de bedoeling Brussel proberen te vervlaamsen, maar er wel de Nederlandse taal en culturele factor op een volwaardige wijze aan bod te laten komen.
Wanneer het Franstalige karakter een reden is om Brussel los te laten, wat zijn de volgende stappen: de zes faciliteitengemeen
ten en later misschien Halle of Zaventem?
Tenslotte, wie zijn geschiedenis kent, weet dat gezagsdragers en bevolking snel kun
nen bijdraaien indien de politieke context wijzigt.
Onvoldoende wederzijdse interesse tussen Vlaanderen en Brussel
De slinger gaat vandaag duidelijk meer en meer in de andere richting (bv. Voka, RUG, KU Leuven).
Ook in Brussel: nog nooit volgden zoveel anderstalige volwassenen in Brussel Neder
landse les, nog nooit waren zoveel kleuters ingeschreven in het Brussels Nederlands
talig onderwijs. Meer en meer bereiken ons boodschappen van Franstalige onder
nemers actief in Brussel dat zij meer ver
trouwen hebben in een samenwerking met Vlaanderen dan met Wallonië. Wanneer de Vlaamse 'man in de straat’ een afkeer voor
Brussel zou hebben, dan heeft dit ook voor een groot stuk te maken met de natuurlijke afkeer van (groot)steden en hoofdsteden.
In alle geval bevinden wij ons op een his
torisch sleutelmoment waar de interesse vanuit Brussel voor Vlaanderen aan het toe
nemen is en gaan wij hopelijk niet dezelfde historische fout maken als in het verleden waar op een moment dat de Vlamingen een meerderheid in het land begonnen te vor
men, zij hun meerderheid in België vanuit een defensieve reflex hebben prijsgegeven.
Ierland en Rijsel als voorbeeld?
Ierland is inderdaad onafhankelijk gewor
den zonder ‘Noord-lerland’ en Kortrijk en Rijsel werken inderdaad op bepaalde vlakken samen. De rol die Noord-lerland voor de Ierse Republiek speelt, is echter niet te ver
gelijken met de rol die Brussel voor Vlaan
deren speelt. Net als de (economische) ver
strengeling tussen Brussel en Vlaanderen niet te vergelijken valt met deze tussen Kort
rijk en Rijsel.
Brussel kost Vlaanderen geld
Men kan zich inderdaad de vraag stellen of de financiële kost om Brussel op te nemen en te onderhouden, opweegt tegenover de (financiële) kost van een Vlaanderen zonder Brussel. Voor zover mij bekend werd daar
over (nog) geen studiewerk verricht. Maar, wat ook het resultaat weze, welke (toekom
stige) staat zou en deel van haar bevolking zo in de steek laten?
5. Vlaanderen staat sterker dan men meestal meent
Een underdogpositie is ons meestal niet vreemd. Dit is hier volledig ten onrechte.
Een Vlaamse onafhankelijkheid zal in alle geval aanleiding moeten geven tot onder
handelingen met Wallonië en Brussel. Deze onderhandelingen zullen bovendien snel moeten verlopen om de (economische) negatieve gevolgen van de onzekerheid op verschillende domeinen (bv. creditrating van de nieuwe staten, toepasselijkheid van verdragen, lidmaatschap van de EU, e.d.) omtrent de besluiten van die onderhandelin
gen te beperken. Die onderhandelingen zul
len handelen over onderwerpen als staats
schuld, patrimonium, taxatieregels, e.d. en dus ook over Brussel.
Objectief gesproken heeft Vlaanderen sterke troeven om Brussel in te palmen (rijkdom, ligging, sociaaleconomisch model, beperkt verlies voor Brussel van haar ‘Bel
gische’ functies).
Het is uiteraard niet zeker dat Brussel kiest voor Vlaanderen, maar wat wel vrij zeker is, is dat Brussel vanuit internationaal staatsrechtelijk oogpuntzich niet zomaar kan losrukken van Vlaanderen gezien de grond
wettelijke rechten die de Vlaamse gemeen
schap in Brussel heeft. M.a.w. Brussel heeft voor elke oplossing Vlaanderen nodig.
6. Slot
Kan Vlaanderen zonder Brussel?
Natuurlijk. Maar dat is niet de juiste vraag.
Wij moeten ons de vraag stellen of een onaf
hankelijk Vlaanderen niet beter af is met Brussel en het antwoord is JA.
Gemakkelijk zal dat niet gaan. Zonder wrijving is er echter geen glans.
Johanvanden Driessche VoorzittervtbKultuur Ondervoorzitter Denkgroep in De Warande Bestuurder Voka-Comité Brussel
Erepenning De Cyper voor een complexloze Vlaming: Jan Verheyen
.peggen dat het Vlaams Komitee Brussel (VKB) een huis met vele kamers is, keuze van Jan Verheyen, hekelde hij de trend in maatpak, die goed Frans sprak, zijn negri-
■»:_? . a*s het intrappen van een open deur. Om te beginnen zijn er de mensen die van een aantal Vlamingen in de kunstensec- tude zo goed mogelijk trachtte te verber- ... ▼•rh PPn ‘Brusselse identiteit menen gen en blij was de aktetas van de Bwana te Om te beginnen zijn er de mensen die
klinkt als het intrappen van een open stuk hebben ze versc.h^'e"^%Ken z,ch in deze vereniging engageren. achtvoorde positie van d . tergronden; toch is een welgemeende »Dat ze erin slagen de ond en het Nederlands in Brussel een stevig■ ^'urzame pluralisme van het VKB.
I'nge verschillen te overstijgen, wijst °P de activiteiten die ini Het beeld van de vele kamers slaat ev een jurjdische w g van het Komitee ontstaan. Zo beschikt het.VKB ste)|en om via legale weg
*aar enkele vooraanstaande juristen alles in h het magaI1ne De Brus de toepassing van de taalwetgeving te waar g . gerenwerking het licht.
«Ise Post’ en enkele weken geleden zag ook een jong Een steeds terugkerend hoogtepunt in de
laarwerking van het VKB is de uitreiking van de De Cuyper erepenning, genoemd naar de advocaat die in de periode I97I-I984 het Voorzitterschap van de vereniging bekleedde.
I eikens valt deze eer te beurt aan iemand die tlch nuttig heeft gemaakt voor de Vlamin
gen en/of het Nederlands in Brussel. Dit jaar g'ng het VKB pluizen in de culturele sfeer. Na r'iP beraad door de Raad van Bestuur werd fl|mmaker Jan Verheyen weerhouden. Die - hoeft het gezegd? - aanvaardde de penning rnet enthousiasme.
Natuurlijk is de erepenning en de verdien
de van de laureaat de essentie van de zaak.
'°ch mag ook het belang van de plechtige ceremonie als dusdanig niet miskend wor
den. Zeker sinds de werking van de Vlaamse volksbeweging in Brussel vrijwel helemaal stilviel, zijn er nog maar weinig Vlaamsge
zinde initiatieven waarop een gevarieerd pa - aan politici kan worden samengebrac t.
^ok op deze editie bevonden zich op de eer- ste rijen van de mooie spiegelzaal in gemeen
schapscentrum De Markten enkele tenoren Van de hoofdstedelijke politiek. Staatsse
cretaris Brigitte Grouwels (CD&V), Brus-
*e|se parlementsleden Adelheid Byttebier (Groen!) en Erland Pison (Vlaams Belang), maar - erg opvallend - ook een ruime dele
tie van de N-VA, te beginnen met voor
otter Bart de Wever, vergezeld door Geert B°urgeois, Frieda Brepoels, Piet de Bryn en énkele ‘mindere góden’. Ook Vlaams Be ang voorzitter Bruno Valkeniers was van de par- lli- Maar waar waren de meeste Brusselse
VB-mandatarissen? Buiten de voormelde Erland Pison daagde ook het Vlaams-Bra- bantse Kamerlid Bart Laeremans op, maar de overige Brusselse mandatarissen - in totaal zijn ze met 7! - schitterden door hun afwe
zigheid. Vreemd voor een partij die er prat op gaat de partijpolitieke speerpunt van de Vlaamse beweging te zijn.
Beschaamde intellectuelen
Vooraleer tot de uitreiking over te gaan, zette de voorzitter van het VKB, professor Jan Degadt, de puntjes nog eens op de i’s.
Essentieel, zo beklemtoonde de professor, is dat men bij communautaire onderhande
lingen de Brusselse Vlamingen niet vergeet.
“Onderhandelaars, we weten dat je compro
missen zult moeten sluiten, maar toch: geef je troefkaarten niet te vroeg weg. En als er dan toch geherfinancierd wordt, zorg dat je een stevige vinger in de pap houdt voor de besteding van de gelden", klonk het. De laatste tijd is heel wat te doen over de taal
wetgeving.
Deze zou niet langer aangepast zijn aan de realiteit en steeds vaker gaan stemmen op om ze aan te passen (lees: versoepelen).
Het antwoord van het VKN luidt uiteraard kort en bondig “non”. Wij staan op de nale
ving”, aldus de professor economie. Boven
dien, zo voegde hij er aan toe, de voorbije I2 jaar waren er niet minder dan I6.253 taal- wetsovertredingen. "Wij hebben dat cijfer niet uitgevonden. Het is gewoon een officiële vaststelling door de vicegouverneur."
Tot slot, en dit sluit dan weer aan bij de
tor die zich een ‘Brusselse identiteit’ menen te moeten aanmeten. “De tijd dat Vlamin
gen hun identiteit aflegden om zich gewillig te laten verfransen is dan wel voorbij, van
daag koesteren sommigen een kosmopoli
tische non-identiteit.” En verder: “Ze schij
nen vergeten te zijn dat alle verworvenheden in Brussel op het vlak van taal, cultuur en onderwijs net zoals de taalwetten met bloed, zweet en tranen zin opgebouwd in een vij
andig klimaat.”
Evolué
“Ik ben geen cultuurfilosoof’, aldus Jan Degadt, maar Johan Sanctorum die de lau
datio voor zijn rekening nam, is dat wel. In een ironisch (bij wijlen zelfs sarcastisch) betoog schetste hij een beeld van Jan Ver
heyen. Van zijn tijd in het Sint-Jozef Kleinse
minarie in Sint-Niklaas (waar ook mensen als Filip de Pillecyn, August Borms en Tom Lanoye school liepen) tot zijn “chaotische”
loopbaan als filmmaker. “Kunstenaars als Fabre, Tuymans en co. vormen in alle opzich
ten het evenbeeld van de goede, welopge
voede neger uit de koloniale tijd, de évolué
gen en blij was de aktetas van de Bwana te mogen dragen", stelde hij provocatief. Sanc
torum sleurde er ook Patrice Lumumba bij die koning Boudewijn de mantel uitveegde en hiermee zijn doodvonnis tekende. “Het is goed om weten, waar dit regime toe in staat is, als het zich écht beledigd of bedreigd voelt.” Met een krachtige “Vive la république”
rondde hij zijn gesmaakt verhaal af.
Complexloos Vlaming zijn
Het dankwoord van de laureaat vormde de afsluiter van de avond, of toch van het plech
tige gedeelte. “Het Vlaams Komitee Brussel wou dit jaar iemand uit de culturele sfeer onderscheiden, en is dus bij mij terechtge
komen - een duidelijker schrikbeeld van hoe weinig hip het adjectief‘Vlaams’ is in de cul
turele sferen, is nauwelijks denkbaar”, stak hij van wal.
Met zin voor humor stelt hij ook vast dat
"dezer dagen het zich outen als Vlaming - of daar gewoon al niet beschaamd voor zijn - het equivalent is van het uit de kast komen van Will Ferdy in de jaren stillekens." Ver
heyen stelt het niet alleen vast, ook het waarom van deze realiteit houdt hem bezig.
“Vanwaar dan die drang van onze culturele en artistieke intelligentsia, ook bekend als 'de smaakpolitie’, om dat bij voorkeur te nege
ren of, liever nog, beschaamd te verlooche
nen. Ik vermoed dat het voor een groot deel te maken heeft met het collectieve trauma dat links heeft opgelopen op Zwarte Zon
dag, en de vele Zwarte Zondagen daarna.
Het begrip ‘Vlaams’ was plots bezoedeld, gekaapt als het ware door uiterst rechts."
Dat je geen Vlaams-nationalist hoeft te zijn om complexloos Vlaming te zijn, daar is Jan Verheyen het sprekende voorbeeld van. "Ik geloof ook dat Vlamingen evenveel recht hebben op het uiten van hun eigen cultuur dan pakweg Denen, leren, Basken, Portuge
zen. Ik vind dat vanzelfsprekend”, stelt hij.
We spreken hem niet tegen.
KNIN