Geachte heer, mevrouw,
Juni 2013 heeft de gemeenteraad het Wijkontwikkelingsplan ‘Selwerd op uitnodiging’ goedgekeurd. Afgelopen jaar hebben we vanuit verschillende disciplines gewerkt aan het uitvoeringsplan dat voortkomt uit het
‘koersdocument wijkvernieuwing Selwerd’ (2018). Het accent lag afgelopen jaar op het sociale domein, komende periode zal ook de fysieke
wijkvernieuwing op gang komen. Daarmee sluiten we de eerste periode van wijkontwikkeling in Selwerd af en starten alsnog met de wijkvernieuwing die in 2013, vanwege de economische omstandigheden, moest worden uitgesteld.
We hebben in de afgelopen jaren in Selwerd echter een basis zien ontstaan voor een nieuwe werkwijze die zichtbaar wordt in de nieuwe
wijkvernieuwingaanpak. Deze basis willen we in deze terugblik met u delen.
Het Wijkontwikkelingsplan ‘Selwerd op uitnodiging’ was ons antwoord op de vraag hoe in een tijd met economische tegenslag er toch aandacht kon worden geschonken aan de opgaven die in de wijk Selwerd in de voorgaande jaren waren ontstaan. Wijkvernieuwing ‘op zijn Gronings’ was op dat
moment geen optie omdat de corporaties geen kans zagen om te investeren in de wijk. Toch vonden wij dat er een aanpak moest komen die in ieder geval de neerwaartse spiraal in de wijk tot stilstand kon brengen en waarin de krachten van de wijk konden worden gevonden en aangesproken. Wij hebben daarbij gehandeld vanuit het credo ‘stedelijke vernieuwing op uitnodiging’.
Onderwerp
Terugblik start ‘Wijkontwikkeling Selwerd op uitnodiging’
Steller P.W. Wijnsma
De leden van de raad van de gemeente Groningen te
GRONINGEN
Telefoon (050) 367 82 71 Bijlage(n) 1 Ons kenmerk
Datum 18-9-2019 Uw brief van Uw kenmerk -
Bladzijde 2
‘stedelijke vernieuwing op uitnodiging’
De groei die Nederland eerder kende is de afgelopen jaren komen te stagneren en op onderdelen zelfs achteruit gegaan. Dit alles heeft ook consequenties voor de manier waarop in de toekomst met vernieuwing zal moeten worden omgegaan. De tot dusver veelal sterk van bovenaf
aangestuurde programma’s op het schaalniveau van de gehele wijk houden op en zullen plaats maken voor nieuwe strategieën en aanpakken die aansluiten bij de mogelijkheden en beperkingen van deze tijd. Het perspectief komt hierbij te verschuiven van de stad maken naar de stad zijn.
In het nieuwe denken worden belanghebbenden in de wijk uitgenodigd om te komen met voorstellen en wordt hen de ruimte geboden om deze vervolgens ook te realiseren. Onder deze belanghebbenden kan een ieder worden
verstaan, niet het minst de bewoners en ondernemers die in de wijk wonen en werken. Het betekent ook dat een veilig klimaat moet worden gecreëerd, waarin het vanzelfsprekend voelt om als belanghebbende met een voorstel te komen, een klimaat dat echt uitnodigt.
Het plan telde 3 opgaven:
• voor de wijk relevante projecten starten;
• deze projecten inbedden in reguliere programma's voor de wijk;
• de eigen kracht van de wijk opzoeken en ontwikkelen door middel van een wijkbedrijf.
Met de aanpak zochten we naar nieuwe vormen van wijkvernieuwing. Minder gepland en geprogrammeerd door de gemeentelijke overheid, maar meer van onderop de energie en kansen in de wijk zelf opzoeken, stimuleren en
vergroten. Grote en kleinere initiatieven uit de wijk hebben in de afgelopen 6 jaar de kans, tijd en mogelijkheid gekregen om te groeien. Een nieuwe koers, waarmee wij, samen met corporaties, bewoners en andere partners in de wijk, binnen de nieuw ontstane situatie, invulling wilden geven aan de
wijkvernieuwingsopgave.
We hebben de doe- en denkkrachten in de wijk gemobiliseerd, om zo met minder middelen toch kwaliteiten in de wijk te kunnen versterken en zwakten te neutraliseren. Corporaties hebben zich in die periode noodgedwongen gericht op de eigen woningvoorraad, de gemeente nam met name haar verantwoordelijkheden binnen het sociale domein. Het luide de zoektocht in naar het raakvlak tussen deze beide ‘werelden’, om in samenspraak met bewoners en andere belanghebbenden invulling te geven aan de waarborging en verbetering van de kwaliteit van de leef en woonomgeving. Een beweging waarin de gemeente niet een stap achteruit doet maar een stap opzij zet, om aan te geven dat de gemeente naast de bewoners blijft staan en
niet uit beeld raakt.
Bladzijde 3
In deze brief willen wij reflecteren op de afgelopen 6 jaar.
Terugblik op de eerste 6 jaar.
Wij hebben stadssocioloog Frans Soeterbroek 1 gevraagd om door middel van een aantal interviews terug te blikken op de eerste 6 jaar. Hieronder volgt een samenvatting van zijn bevindingen:
“De filosofie van de ‘wijkvernieuwing op uitnodiging’ klinkt als een open oproep maar zo werkt het niet. De gemeente is de partij geweest die het wijkbedrijf van de grond
heeft getild, geïnspireerd door het wijkbedrijf in Leeuwarden. Mensen die actief zijn in het wijkbedrijf geven aan dat die rol van de gemeente belangrijk is. Zo wijzen een aantal initiatiefnemers er op dat de gemeente hen bijna letterlijk over de drempel trok om actief te worden. Een duwtje in de rug vormde de ‘right to challenge’, een nieuw recht voor de bewoners om de gemeente uit te dagen. Die actieve rol van de gemeente lijkt onmisbaar, ook al koesteren velen het beeld dat dit een opbouwfase is waarbij de gemeente er nog aan trekt en zich dan terug kan trekken.
Initiatieven zijn vaak afhankelijk van 1 of 2 mensen. Maar mensen die ‘het verschil maken’ gaan op een gegeven moment weer wat anders doen.
Initiatieven blijven te kwetsbaar om zomaar te vertrouwen op het zelfsturend vermogen. Een wijkbedrijf (en dat geldt over het algemeen voor
maatschappelijke initiatieven) groeit gestaag met soms flinke stappen vooruit en dan weer een terugval en het is onvoorspelbaar en onzeker of het vleugels zal krijgen.
Ook op andere fronten is het hard werken om goed samenspel te krijgen. De corporaties zien dat mensen steeds minder te porren zijn voor
geïnstitutionaliseerde
vormen van participatie zoals huurdersorganisaties. Ze lopen nog wel warm voor concrete kortdurende acties zoals een voortuin, schuttingsproject en uiteraard voor waar men direct wordt geraakt bij achterstallig onderhoud, renovatie, sloop en nieuwbouw. Je hebt ook professionals nodig, zoals onder andere beheerders om participatie in goede banen te leiden en continuïteit te waarborgen. Het gaat uiteindelijk meer om het vinden van een nieuwe vorm van samenspel en wederkerigheid dan om het loslaten.
Wijkbedrijf Selwerd lijkt gelukkig een blijvertje omdat de terugval die soms optreedt ruim wordt gecompenseerd door steeds weer nieuwe activiteiten.
Een succesvoorwaarde is dan ook de tijd te krijgen en de rust te vinden om dingen te laten gebeuren en gestaag te werken aan iets wat zichzelf
uiteindelijk gaat versterken. Dus vooral niet gaan jagen op snel zichtbare successen: ‘als de gemeente al na 2 jaar het wijkbedrijf had geëvalueerd was wellicht de stekker eruit getrokken, je moet het tijd gunnen want na vijf jaar
1