Leg bedrijven geen quotum op om Wajongers te nemen

Tilburg University

Leg bedrijven geen quotum op om Wajongers te nemen

Borghouts - van de Pas, I.W.C.M.

Published in:

Brabants Dagblad

Publication date:

2011

Document Version

Publisher's PDF, also known as Version of record

Link to publication in Tilburg University Research Portal

Citation for published version (APA):

Borghouts - van de Pas, I. W. C. M. (2011). Leg bedrijven geen quotum op om Wajongers te nemen. Brabants Dagblad, 12.

General rights

Copyright and moral rights for the publications made accessible in the public portal are retained by the authors and/or other copyright owners and it is a condition of accessing publications that users recognise and abide by the legal requirements associated with these rights. • Users may download and print one copy of any publication from the public portal for the purpose of private study or research. • You may not further distribute the material or use it for any profit-making activity or commercial gain

• You may freely distribute the URL identifying the publication in the public portal

Take down policy

If you believe that this document breaches copyright please contact us providing details, and we will remove access to the work immediately and investigate your claim.

brabantsdagblad.nl woensdag 15 juni 2011

12

|

_opinie

door Irmgard Borghouts–van de Pas

I

n april presenteerde het kabi-net een notitie waarin de hoofdlijnen van een nieuwe wet worden geschetst: de Wet Werken Naar Vermogen (WWNV). Doel is te komen tot één regeling voor de onderkant van de arbeidsmarkt waarin de Wet Werk en Bijstand (WWB), de Wet Investeren in Jongeren (WIJ), de Wet sociale werkvoorzie-ning (Wsw) en de Wet werk en ar-beidsondersteuning jonggehandi-capten (Wajong) samengaan. Dit wetsvoorstel heeft grote conse-quenties voor Wajongers. Als het aan het kabinet ligt, blijft de Wa-jong bestaan, maar wordt deze be-perkt tot volledig en duurzaam ar-beidsongeschikten. Jonggehandi-capten die niet kunnen werken en die na 1 januari 2013 instromen in de Wajong blijven recht hebben op 75 procent van het wettelijk mi-nimumloon zonder partner- en middelentoets. De jonggehandicap-ten die wel kunnen werken, vallen straks onder de WWNV. Hun in-komen wordt dan wel getoetst aan het inkomen van de partner of an-dere middelen.

Het kabinet kan hiermee fors be-zuinigen, omdat de hoogte van de WWB als inkomensnorm gaat gel-den en die is lager dan de huidige Wajonguitkering. Bovendien is de verwachting dat de instroom in de Wajong afneemt door strengere toetsingen. De hervormingen moe-ten leiden tot een bezuiniging van bijna 2 miljard.

Zoals Cohen betoogde, is er hele-maal niets op tegen dat jonggehan-dicapten geen uitkering meer krij-gen, mits daar een fatsoenlijke baan tegenover staat. Hij pleit voor het invoeren van een quotarege-ling voor (middel)grote bedrijven. Werkgevers zijn dan verplicht een bepaald aandeel van hun mede-werkers te laten bestaan uit perso-nen met een arbeidsbeperking. Dit wordt gesteund door D66 en GroenLinks, de coalitie wil er ech-ter niets van weten. Terecht in

mijn ogen. Zeker wanneer je kijkt naar buitenlandse ervaringen. In Duitsland zijn zowel publieke als private werkgevers met meer dan 20 werknemers verplicht 5 pro-cent van het aantal arbeidsplaat-sen ter beschikking te stellen aan zwaar gehandicapte werknemers. Ierland kent ook een verplichte quotaregeling, maar dit blijft be-perkt tot publieke werkgevers. In Tsjechië zijn werkgevers met meer dan 25 werknemers verplicht 4 procent van hun staf te laten be-staan uit arbeidsgehandicapten. Maar uit onderzoek blijkt dat in landen met een quotaregeling de middelen, maatregelen en politie-ke wil ontbrepolitie-ken om ervoor te zor-gen dat de bedrijven (en de over-heid zelf) zich ook houden aan de verplicht opgestelde quota. De quotasystemen blijken zodoende in geen van de landen goed te wer-ken. Er kan nu in Nederland wel een heel systeem opgetuigd wor-den voor de handhaving, maar het zou beter zijn deze tijd en midde-len te besteden aan het daadwerke-lijk begeleiden van arbeidsgehandi-capten richting arbeidsmarkt. Ze-ker nu het plan is om de re-integra-tietaak over te hevelen van het UWV naar gemeenten en ook fors

gesneden gaat worden in het re-in-tegratiebudget. Werkgevers die al jonggehandicapten in dienst heb-ben of in hun persoonlijke omge-ving iemand kennen met een be-perking, zijn eerder geneigd een jonggehandicapte aan te nemen. Er kan dus werk worden gemaakt van het laten kennismaken van jonggehandicapten met potentiële werkgevers. Het is naïef te denken dat mensen met arbeidsbeperkin-gen gelijke kansen hebben op de arbeidsmarkt. Er zijn andere vor-men denkbaar om de arbeidskan-sen van jonggehandicapten te ver-hogen die geen verplichtend karak-ter hebben.

In Denemarken hebben arbeidsge-handicapten het recht uitgenodigd te worden voor een sollicitatiege-sprek en krijgen ze voorrang bij va-catures in de publieke sector. Dit recht is net als de quotaregeling een vorm van ‘positieve discrimi-natie’, maar dan minder stigmatise-rend.

De Nederlandse Wajongregeling is uniek in Europa. Nu zou dit in het huidige tijdsgewricht al snel tot de conclusie kunnen leiden dat een af-zonderlijke regeling voor jongge-handicapten dus niet nodig is, als andere landen een dergelijke rege-ling ook niet hebben. Voorbarige conclusie: in Nederland is veel meer bekend over Wajongers dan over jonggehandicapten in andere landen. Daardoor zijn nieuwe ont-wikkelingen snel te signaleren en is het eenvoudiger gericht beleid te ontwikkelen. En dat deed Neder-land met de nieuwe Wajong, inge-voerd in 2010. Nederland heeft in verhouding tot andere landen veel jongeren met beperkingen die toch aan het werk zijn, blijkt uit vergelijkend onderzoek onder Eu-ropese landen. Met de recente Wa-jongwetswijziging loopt Neder-land voorop in Europa. De voorge-stelde WWNV zal in die zin een stap terug betekenen.

Irmgard Borghouts-van de Pas is onderzoeker bij ReflecT (Universiteit van Tilburg).

Vaders betere leiders

Jarenlang was ik vrijgezel toen het lot mij op mijn 40ste vader maak-te, toen veranderde alles. Wat voor-heen grote problemen leken wer-den kleine problemen en mijn eigen ‘survival’ werd overgenomen door de toekomstperspectieven van mijn pasgeboren zoon. Nu weet ik dat als je in Amerika op een dure bommenwerper wilt vlie-gen je per se getrouwd moet zijn, want het gevaar bestaat immers dat je rechtstreeks doorvliegt naar Noord-Korea en met een gezin thuis dat op je wacht is de kans gro-ter dat je huiswaarts keert. Maar nu komt mijn punt. Als premier Rutte vader was geweest zoals ik, was hij dan ook zo’n keiharde sa-neerder geweest of zou hij dan nu enig empathisch gevoel tonen

je-gens vaders met ‘moeilijke’ kinde-ren? Mijn hypothese is dit: vrijge-zelle mannen zijn per definitie geen goede leiders want ze voelen niet wat er in de samenleving leeft, ongeacht intelligentie of status.

Ari Smulders

Oisterwijk

Heeft Israël geen schuld?

Tom Struick van Bemmelen, voor-zitter van Likoed Nederland, po-neert in zijn brief in het BD een bijzonder verhelderende stelling die ik kort samenvat: Israël verover-de in 1967 verover-de Golanhoogte en heeft nu het recht om deze als zijn-de zijn eigen grondgebied te verzijn-de- verde-digen tegen de rechtmatige bezit-ters. Deze zelfde reden wordt ge-noemd als vanuit de Gazastrook vuurpijlen worden afgeschoten

richting door Israël veroverd grond-gebied of als er op de Westbank stenen door jongens van 10, 11 jaar worden gegooid naar Israëlische tanks, waarop gereageerd wordt met extreem geweld. Israël zegt steeds daarmee zijn rechtmatige grenzen te verdedigen. In 1940 had Duitsland een fors deel van Europa veroverd. Volgens bovenstaande

stelling was bijvoorbeeld Neder-land daarmee een onderdeel van Duitsland geworden en waren de Amerikanen, Engelsen, Canadezen en al die anderen terroristen, die Duitslands grenzen aanvielen. Nog erger was misschien de Prinses Irene brigade, die haar eigen land zei te willen bevrijden (net zoals de Palestijnen nu!), maar gewoon

niet deugde…. tenminste volgens bovenstaande doctrine. Meneer Struick van Bemmelen, ieder gunt hopelijk een ander een goed leven. Ik tenminste gun dat ook de Israë-liërs. Geef de Palestijnen hun land terug en leef in vrede verder.

Ad Mols Voorzitter Stichting ‘Mijn Thuis’

Defensie is wel laat

Uit ervaring weet ik, ik ben zelf dienstplichtig geweest in Seedorf, dat men bij het ministerie van De-fensie niet snel was c.q. is; volgen-de is hier een voorbeeld van: ik ver-nam middels een advertentie ge-plaatst door de computerclub, waar ik lid van geweest ben, dat haar voorzitter, een sergeant-ma-joor, overleden is in de nacht van 30 op 31 mei. Jammer want hij heeft ook in de club veel kennis overgebracht. Maar ik vind het raar dat Defensie pas op 8 juni een ad-vertentie plaatst en de familie kracht toewenst om dat grote

ver-Leg bedrijven geen quotum

op om Wajongers te nemen

N

ederland moet kiezen uit twee kwaden: het wegzakkende Grieken-land op de been hou-den of de geldkraan dichtdraaien en aansturen op afboeken van de duizelingwekkende schuldenlast. Aan beide opties kleven grote risi-co’s. Minister De Jager pleit tegen heug en meug voor continuering van de noodsteun. Moedig en ver-standig. Het is makkelijk roepen dat er geen cent meer naar ‘Hel-las’ mag. Maar wat als het vertrou-wen in de euro naar ongekende diepte zinkt? De gevolgen zijn dan waarachtig niet te overzien. Eensgezind blijven optrekken met de andere Europese landen is on-ontbeerlijk om de malaise het hoofd te bieden. Nederland dat een andere weg inslaat dan Duits-land veroorzaakt een brisante si-tuatie. De PvdA, die voorwaarden verbindt aan noodsteun, heeft een punt dat de banken eveneens offers moeten brengen, het is im-mers ook in hun belang dat het

kwakkelland het vege lijf redt. De minister moet dus alles op alles zetten om in Europees verband de financiële sector, die in goede tijden geld leende aan Grieken-land, te bewegen een deel voor haar rekening te nemen. Het is niet fair als alleen de belastingsbe-taler voor de ellende opdraait. De Jager moet er verder toe bijdragen dat er streng toezicht komt op on-verantwoorde kredietverstrekkin-gen, om in de toekomst onheil zo-als in Griekenland te voorkomen. De minister bezigt ondertussen ferme taal: Griekenland moet in ruil voor steun eigen tafelzilver verkopen. Feitelijk is er voor de Grieken inderdaad geen andere keuze dan rigoureus te hervor-men. Vroeg of laat moeten ze overstag, het land staat de facto onder curatele van de internatio-nale gemeenschap. Griekenland moet in staat zijn de schulden te-rug te betalen. Het is geen derde-wereldland. Het gezondmakings-proces vergt wel een lange adem.

Kiezen uit twee kwaden

Brieven (niet langer dan 200 woorden) richten aan:

Opinieredactie Brabants Dagblad, Postbus 235, 5201 HB Den Bosch of naar

opinieredactie@bd.nl

Commentaar

lezersbrieven

Reacties?

Opinieredactie@bd.nl

‘Get the fuck off met deze

regering’

Pinkpopbaas Jan Smeets op Telegraaf.nl, naar aanleiding van de BTW-verhoging op de podiumkunsten.

‘Als premier Mark Rutte vader was geweest zoals ik, was hij dan ook zo’n keiharde saneerder geweest?’ foto Valerie Kuypers/ANP

Minister Schultz in de Volkskrant over haar voornemen regels te schrappen op het gebied van ruimtelijke ordening.

RAAK

‘Slecht plan van Job Cohen’.

foto Ilvy Njiokiktjien/ANP