• No results found

De Leie tussen Menen en Lauwe volgens de Album s de Croÿ. [Duvosquel 1989]

N/A
N/A
Protected

Academic year: 2022

Share "De Leie tussen Menen en Lauwe volgens de Album s de Croÿ. [Duvosquel 1989]"

Copied!
12
0
0

Bezig met laden.... (Bekijk nu de volledige tekst)

Hele tekst

(1)

De Leie tussen M enen en Lauwe volgens de A lbum s d e Croÿ.

[D uvosquel 1989]

(2)

Landbouw, botanica, ecologie en natuur M are A n tro p (M A)

Hans L e in fe ld e r (HL, g e sp re ksle id e r) Leo V an he cke (LV)

HL: Kunnen ju llie c o n c re e t zeggen m et w e lk b e g rip p e n ­ kad er ju llie deze fo to re e k s e n benaderen? W a t verstaa n ju llie o n d e r bo tanica, eco lo gie , natuur, landschap?

LV: B o ta n ica is mijn vorm ing en m ijn v e rtre k p u n t. O p de platen van M assa rt staan in d ica tie s over de p la n te n g ro e i in die o u de la nd schap pe n. Uit de aa nw ezig he id van planten kan je een e c o lo g is c h pro fie l d istille re n . W an n e e r je de fo to ’s b e k ijk t zie je op de v o o rg ro n d v e rsch ille n d e e lem e nten zoals een beek, een oeverw al, een hooiberg... Dat is een habitat. Er is o o k een breder, een la n d sc h a p p e lijk niveau, d a t van de la n d s c h a p s e c o ­ logie. De b o ta n isch e p ijle r gaat over w a t er staat, w a t er g ro e it;

de e co lo g is c h e p ijle r k ijk t naar de relatie s tussen de v e rs c h il­

lende m ilie u fa c to re n m aar oo k naar de h is to ris ch e fa cto re n . Hoe is iets on tsta a n ? W an n e e r is iets on tsta a n ? W a t is de in breng van de m ens daarin gew eest?

MA: Ais g e o g ra a f heb ik een in valsh oe k die in de G entse tra d itie een synth ese is tussen n a tu u rw e te n s ch a p p e n en h is­

to ris c h e geografie. La nd scha p h e e ft daar de beteken is van een te rrito riu m . Een fo rm e le d e fin itie die ik o n d e rste u n is die van de Europese la n d sc h a p s co n v e n tie o m d a t je daarin alle c o m p o n e n te n he bt w a arm ee je een in te rd is c ip lin a ire synthese kan realiseren. O p de ee rste plaats is het land schap een w a a rn e e m b a a r iets v o o r de mens, het m oe t dus be teken is h e b ­ ben. Er s ta a t o o k heel d u id e lijk da t het land schap een eigen k a ra k te r h e e ft da t van plaats to t plaats ve rsch ilt, dus regionale d iv e rs ite it g e e ft. En het is het gevolg van een c o n tin u e in te r­

a c tie tussen n a tuurlijke pro cesse n en m enselijke a c tiv ite ite n en s lu it zo aan bij een h isto risch e a c h te rg ro n d en o o k bij een e co lo g is c h e ge da chte. Je kun t deze bena de ring vo lle d ig in een la n d s ch a p se co lo g isch e c o n te x t plaatsen w a a rb ij de ru im te lijke o rg a n isa tie een be pa len de fa c to r is v o o r de p ro cesse n die erin plaa tsvinde n, gezien va n u it de ogen van een be pa ald e so o rt, de mens.

Verschuivingen in de landbouw

HL: B eginnen we m et een g lob ale a p p re c ia tie van de v o o r­

bije tw in tig s te eeuw en vo o ra l van de laatste v ijfe n tw in tig ja a r

(3)

o m d a t die m isschien het m ee st in grijpe nd was v o o r het la nd­

sch a p en de e co lo gie .

H et begin van de tw in tig s te eeuw kent al een zeke re m e ch a n i­

satie, a u to m a tise rin g , te c h n o lo g is e rin g van de landbouw . M aar de la n d b o u w s ta a t hoe dan o o k nog s te rk in in te ra c tie m et het fysis ch systeem , de bo de m ke n m e rke n en het h yd rologisch systeem . De m og e lijkh e d e n om in te grijpe n zijn in het begin van de tw in tig s te eeuw nog b e p e rkt.

Na de Tweede W e re ld o o rlo g , m et de stim ulan s van een Europees la n d b o u w b e le id da t w il ve rm ijd e n da t o p nieuw v o e d s e ln o o d en h o ng er zouden op du iken , o n tw ikke le n zich de m o d e rn is e rin g van de landbouw , de s p e cia lis e rin g en de sch a a lve rg ro tin g m et een e c o lo g is c h e en m a a tsch a p p e lijke im pact. Dat le id t in begin ja ren ta c h tig to t de m elkpla ssen en de bo te rb e rg e n .

Een b e le id sm a tig e reflex z o rg t er eind ja ren ta ch tig , m aar v o o ra l in de ja re n ne gentig op Europees niveau v o o r d a t men het ge w eer van s c h o u d e r v e ra n d e rt. Een tra g e m aar zekere o m sch ake lin g van het la n d b o u w b e le id ric h t zich op de p ro ­ d u c tie en op een p la tte la n d s b e le id da t het m u ltid im e n sio n e e l k a ra k te r van het la nd schap on d e rste u n t. D it b e te k e n t d a t vo o r la nd bou w e rs een m inim um inkom en w o rd t g e ga rand ee rd. Om m ee r inkom en te halen m oeten ze op zo e k naar stra te g ie ë n om te overleven. B u lk p ro d u c tie van graan, rundvlees o f va rk e n s ­ vlees, en ve e h o u d e rij lijken de oplossing, m aar kom en in no ord - w e st-E u ro p a in het gedrang ais gevolg van de c o n c u rre n tie m et de la ge lo o n la n d e n en m et d u nn er b e vo lkte landen w a a r de g ro n d p rijs m in de r hoog is.

B u lk p ro d u c tie op het vla k van de b io -e n e rg ie b lijk t oo k geen o p lo ssing . W ann ee r je b ijvo o rb e e ld tw e e van de zes p ro c e n t g ro en e e n erg ie uit koolzaad w il halen, m o e tje h o nd erdd uizen d he cta re inzaaien en d a t is één zesde van het la nd bou w a reaa l in V la a n d e re n d a t v o o r koolzaad zou m oeten w o rde n o p g e o ffe rd . H ier zijn de to e k o m s tp e rs p e c tie v e n v o o r V la an dere n dus heel m iniem .

W a t o v e rb lijft is d a t la n d b o u w p ro b e e rt inkom sten te halen u it zeer s p e c ifie k e en k w a lite itsvo lle s tre e k p ro d u c te n . A nd ere m ech an ism en die w o rd e n v o o ro p g e s te ld o n d e r de n o em e r v e rb re d in g zijn b ijv o o rb e e ld hoeve- en p la tte la n d sto e rism e , na tuur- en la ndschapsbeheer. L a nd bo uw e rs zouden dan hier­

v o o r w o rde n verg oe d. M aar de vraag is: w a t is de evo lu tie vo o r V la an d e re n ? Vandaag zie je tw e e te n d e n s e n : be drijven die nog pro b e re n mee te doen op de w e re ld m a rk t van b u lk p ro d u ctie , b ijvo o rb e e ld de in tensieve ve e h o u d e rij en de s ie rte e lt. M aar het ru im te g e b ru ik is h ie rv o o r in V la an dere n zeer b e p e rkt. En a n d e rzijd s gem en gde en g ro n d g e b o n d e n la n d b o u w die w einig to e k o m s tp e rs p e c tie v e n heeft, m aar w el g ro te o p p e rv la kte n g e b ru ikt. H ier m o e t dus w o rd e n na g e d a ch t over a lte rn a tie ve in kom sten bron ne n.

LV: L a n d b o u w is vaak m et de v in g e r gew ezen ais de h o o fd ­ v e ra n tw o o rd e lijk e v o o r nefaste evo lu ties m aar in fe ite is zij ze lf o o k een s la c h to ffe r gew eest. H et is b e la n g rijk een o n d e r­

sch e id te m aken tussen de e c o lo g is ch w a a rd e vo lle na tuur en de b io d iv e rs ite it aan de ene kant, en het m ilieu aan de andere kant. Z ow el landbouw , ais in d u strie ais urb a n isa tie hebben een

(4)

im p a c t gehad op beide polen.

V o o r eco lo g e n is da arb ij de vraag naar de n o od zaa k van b io d iv e rs ite it essentieel. N o chtan s is d it ve e le e r een e th isch e en filo s o fis c h e discussie dan een w e te n s ch a p p e lijke . Echte b io d iv e rs ite it kan b e la n g rijk zijn v o o r b ijvo o rb e e ld de fa rm a c e u ­ tis c h e in d u strie bij het zoeken naar g e n e e sku n d ig e elem e nten in de natuur. M aar d a t is in een land ais het onze veel m in de r aan de orde. S le chts v o o r een klein deel van de be volking is het b e la n g rijk die b io d iv e rs ite it te bew aren ais deel van ons p a tri­

m onium , in d it geval het p a trim o n iu m van de natuur. B ehouden o f niet is dus in gro te m ate een e th is ch e kw estie.

W a n n e e r je nu naar het ve ra n d e re n d e la n d b o u w b e le id kijkt, is het re la tie f eenvoudig om de norm en van de m ilieu w e tg evin g te halen. M aar w a n n e e r je naar het be houd van sp e cifie k e b io to p e n gaat kijken is het een kw e stie van hoeveel c en ten de m a a tsch a p p ij e rv o o r over heeft. Dat is één a sp e ct. Een tw e e d e a s p e c t is d a t in de a fg e lo p e n tien to t tw in tig ja a r de rge lijke ge bie d e n m eer en m eer in handen van n a tu u rb e h e e rd e rs kw am en w a a rd o o r het na tu u rlijk e be he erssystee m d a t boeren v ro e g e r tra d itio n e e l g e b ru ikte n , v e rlo re n gaat. Z ow el de kennis hiervan ais de m id de len e rv o o r zijn o n to e re ike n d . W at je nu zie t in n a tu u rb e h o u d zijn m odes en evo lu ties die m eer bepaald zijn d o o r nieuw e in zichte n o f fin a n c ië le ove rw e gin ge n dan d o o r tra d itio n e le , n a tuurlijke evoluties.

Nieuwe landschappen en bocagegebieden

MA: W e m oe te n niet terug naar la nd schap pe n van v ro e ­ ger. In fe ite bestaan de la n d schap pe n die we nu kennen uit v e rs c h ille n d e lagen w aarvan de o n d e rlig g e n d e lagen resten zijn van vroeger. Daarin v in de n we e ig e n lijk m aar hele kleine o p p e rv la k te n die te ru g te voe ren zijn naar het eind e van de a c h ttie n d e eeuw ; v e rd e r te ru g in de tijd zien we alleen nog s tru c tu re n zoals do rpsvo rm en. Daarom is de ka b in e ts k a a rt van gra a f de Ferraris [F e rraris 19 65 ] een b e la ngrijke m ijlpaal. Die g e e ft ons ju is t de to e s ta n d van v o o r de ve ra n d e rin g e n d o o r zow el politie ke, s o cia le ais in d u strië le revo lu tie en is dus een goed re fe re n tie d o c u m e n t, un iform v o o r heel België.

Er vallen da arb ij tw e e dingen op: e e rst en vo o ra l d a t er vo o r g ro te o p p e rv la kk e n sinds De Ferraris, zeke r to t de tw e e d e h e lft van de n e g e n tie n d e eeuw, nauw elijks iets is vera nd erd, m aar d a t er an de re plaatsen zijn w a ar in die p e rio d e fu n d a m e n te le v e ra n d e rin g e n g e be urd zijn. De Kem pen m et de m ijnge biede n b ijvo o rb e e ld , o f de W e s th o e k w a a r je m et de Eerste W e re ld ­ o o rlo g een ta b u la rasa k rijg t en dus v o lle d ig e nieuw bouw . V oo r veel ande re ge biede n is e ig e n lijk het hele land schap vrij stabiel.

S le chts op enkele plaatsen ste lle n we va st d a t er gesloten b o c a g e la n d sc h a p p e n gekom en zijn na De Ferraris en m eestal g a at het om een o m sch ake lin g van a kke rb o u w naar ve e te e lt.

De oo rzaken van die evo lu tie zijn te zoeken in de v e r s t e d e lij­

king, de in d u stria lise rin g en een snel g ro e ie n d e be volking die m o e t gevoed w o rd e n en w a a rv o o r graan w o rd t aangevoerd v a n u it A m erika. Boeren van bij ons zien zich d a a rd o o r g e n o o d ­ za a kt over te schakelen van a k ke rb o u w op ve e te e lt.

De e ch te g ro te ve ra n d e rin g e n zien we na de Tweede W e re ld ­ o o rlo g m et de ko m st van de auto. De v e rs te d e lijk in g en de

(5)

in d ivid u e le m o b ilite it nem en s te rk to e w a a rd o o r reg io nale v e r­

sch e id e n h e id v e rd w ijn t. O veral krijg je de ze lfd e s tru c tu re n en verka veling en , bebo uw ing in kleinere ge biede n en in te n sifië rin g van de landbouw . In V la an dere n is d it niet zo du id elijk, m aar ais we de ruim ere c o n te x t nem en van België en de o m ligg en de landen zie je d a t k ra c h te n sp e l tussen in te n sie f en e xte n sie f g e b ru ik zee r du id e lijk. D it b e te ke n t o o k d a t de reg io nale v e r­

sch e id e n h e id m et de fijn e inpassing van de la nd bou w in de b e staan de n a tuurlijke s tru c tu re n ve rd w ijn t.

De fa c to re n die bepalen da t de s ta b ilite it v ro e g e r g ro te r was dan nu, hebben en erzijds te m aken m et te c h n o lo g ie en a n d e r­

zijds m et fin a n c ië le en e c o n o m is ch e asp ecten .

Een land schap is te g e n w o o rd ig , net ais zoveel dingen in onze m aa tsch ap pij, m aa kba ar en vervangbaar. M et an de re w o o rd e n de m e n ta lite it is er niet m eer één van o n d e rh o u d e n en d u u r­

zaam beho ud en v o o r de to e ko m s t, m aar van vervangen. Het p rijs k a a rtje da t da ar aanhangt, is a fh a n ke lijk van de investering en het b ijh o re n d e ‘re n d e m e n t’. V ro e g e r w e rd zo een investering a fg eschre ven op on ge vee r d e rtig jaar, vandaag rekenen e c o n o ­ men m et on ge vee r v ijf jaar.

De hele la n d b o u w e co n o m ie h e e ft zw are in vesteringe n o p g e ­ legd ge kreg en w a a rd o o r m ensen m et een zw are s ch u ld e n la st zitte n . Ik de nk d a t de boeren heel snel zouden veranderen, m oesten ze niet m et die zw are fin a n c ië le lasten zitten . D it is u ite in d e lijk de b e la ngrijke versch u ivin g die m et de her­

vo rm in g van het Europese la n d b o u w b e le id aan de gang is en w a a rb ij g ig a n tis ch e be dragen w o rd e n v rijg e m a a k t om in k o m ­ sten en s u b sid ië rin g e n te regelen, m aar daar z it nergens een ga ra n tie in v o o r een la n d s ch a p p e lijke co m p o n e n t. La nd scha p en p la tte la n d zijn vandaag to ta a l v e rsch ille n d . Het gaat over het overleven van m ensen bu iten de s te d e lijke s fe e r in een la n d e lijk ge bied en da ar ko m t veel m eer bij kijken dan alleen la n d b o u w ­ subsidies. Er m o e t een lokale in fra s tru c tu u r zijn en er m oe t een sociaa l w e e fse l kunnen bestaan. M aar o f reg io nale s tre e k p ro ­ du cten, ho e ve to e rism e en da t s o o rt dingen, de op lo ssin g zijn in alle gevallen, is w e inig w a a rsch ijn lijk . Een s tru c tu re le to e la g e v o o r een s o o rt la nd schap szorg o f la nd schap sbe he er, zon de r d a t m ensen het gevoel krijgen d a t ze la n d sch a p sp a rkw a ch te rs m oeten w orden, lijk t da arb ij e fficië n te r.

HL: H et zou kunnen leiden to t een s o o rt h o m og enisering w a n t w a aro m m oe t elke s tre e k zijn eigen s tre e k p ro d u c t h e b­

ben? Je k rijg t g e lijka a rd ig e s tre e k p ro d u c te n over heel V la a n d e ­ ren w a n t zo g e d iffe re n tie e rd is het hier o o k niet.

MA: De p la a tse lijke gebruiken, het kunnen om gaan m et een s tu k grond, w a t je n iet op sch o o l kun t leren, die zijn aan het verd w ijne n. Eén van de redenen om die te bew aren is de b e na de ring v a n u it de e xp e rim e n te le a rch e o lo g ie . Je kun t geen la nd schap pe n uit het ve rle d e n re c o n stru e re n , da t zou een D isn e yla n d a ch tig e to e s ta n d opleveren. W e zien w el ‘designed la n d sca p e s’ v e rs ch ijn e n zoals b ijvo o rb e e ld kaste elp arken . D om einen, die to c h vrij g ro te o p p e rv la k te n innem en, w o rde n va n a f het begin van de tw in tig s te eeuw n iet m eer v e rw a a r­

lo osd ; de nieuw e rijken w o rd e n eige naa r en p ro be ren ze te restau rere n. Het is in d a t kader d a t o o k M assa rt m oe t w o rde n g e p la a tst. Het is in de ze lfd e p e rio d e d a t hij een g ro te p a trim o -

(6)

nium w a ard e to e k e n t aan be pa ald e la n d sc h a p p e lijk e elem e nten die te lo o r zijn gegaan m aar die m et nieuw e m iddelen kunnen w o rd e n ge re sta u re e rd . Je z ie t dus re sta u ra tie van ka ste e ld o - m einen, tuinen, die w el te ru g ke re n naar het verled en, naar een re n a iss a n c e to e sta n d , o f naar een m id de lee uw se to e sta n d . Zij w o rd e n nieuw e bakens m et een recreatieve, to e ris tis c h e o f c u l­

tu re le m ee rw a a rd e o f een nieuw g e b ru ik in het ruim ere w e efsel van het land. D it g e e ft een o n d e rsc h e id tusse n het ord in a ire landschap, w a ar de sp o n ta n e p ro cesse n van v e rs te d e lijk in g en van la n d b o u w p la a tsvin d e n ; en de m eer sp e c ta c u la ire ‘d e sig ­ ned la n d sc a p e s ’ w a a rb ij op een la b o ra to riu m a c h tig e w ijze d ing en w o rd e n bewaard.

LV: In n a tu u rb e h o u d ze lf h e e ft men een bijna om g e ke e rd e ten den s. Daar w a ar je over heel V la an dere n reservaten hebt, w il elk rese rvaa t b ijvo o rb e e ld zijn poel hebben, oo k in streken w a a rv a n o u d sh e r n o o it poelen hebben bestaan. Je k rijg t lokaal een d iffe re n tia tie naar bio to p e n to e ; m aar op la n d sc h a p p e lijk v la k krijg je het o m g e ke e rd e e ffe c t.

MA: De be slissing en o f keuzes die nu m oeten ge m a a kt w o rde n, ge be uren va n u it een s te d e lijke d e n kw e re ld en b e vo l­

kin g ssa m e n ste llin g en men p ro je c te e rt de da arm ee ve rb o n d e n w a ard en en b e h o e fte n op de ru im te die er rond zit. Men le e ft niet m eer van da t la nd schap o f van die ruim te, men d ic h t er nieuw e w a ard en aan toe. T oerism e op ruim ere scha al naar e xo ­ tis c h e paradijzen, o f z o n n ig e r buurland en , b e te k e n t d a t je het belang van lokaal ho e ve to e rism e s te rk in tw ijfe l kan trekken .

N aar een kleinschalig landschap?

HL: D o orh een de fo to re e k s e n heb je het gevoel da t het landschap, de e c o lo g ie en de na tuur in V la an dere n erg h o m o ­ geen w o rde n. Een e e rste o o rza a k van h o m og enisering is op een hoog, a b s tra c t niveau te vin d e n : alge m ene klim a a ts ve r­

an d e rin g en m ilieu vervu iling. Je zie t da t w a te r e v o lu e e rt naar een plas zo n d e r veel be gro eiing (fo to s e t 26), o f je h e b t heel s p e c ifie k de v o e d se la rm e plassen die evolueren naar een v o e d s e lrijk e plas m et een heel ande re v e g e ta tie (fo to s e t 46). In W u u stw e ze l v e rtre k je van een ven m et veenm os d a t e v o lu e e rt naar een d o o rsn e e vijve r (fo to s e t 47). Zal Kyoto een w e zen lijke v e ra n d e rin g brengen o f is het allem a al o n om ke erba ar?

LV: De v e ra n d e rin g h e e ft in de e e rste plaats te m aken m et w a te rv e ro n tre in ig in g . Ik heb re c e n t een stu d ie g e m a a k t van kle ine slo o tje s in de po ld ers in U itkerke, w a ar in tw in tig ja a r tijd zelfs de m ee st banale so o rte n en orm zijn a c h te ru itg e g a a n , zelfs binnen een reservaat. W at vro e g e r op ta c h tig p e rc e n t van de slo te n v o o rkw a m is ge slonken to t drie p e rce n t. G lobaal h e e ft een ste rke a tro fië rin g plaa tsg eg re pe n.

K lim a a tve ra n d e rin g is een an d e r probleem . In N e de rlan d legde men re c e n t een verb an d m et de vo o ru itg a n g van een aantal so o rte n . Een aa ntal tro p is c h e o f exo tisch e so o rte n flo re re n te g e n w o o rd ig goed, m aar d a t h e e ft o o k te m aken m et e xtrem e h e rb ic id e b e ha nd elinge n in het ve rle d e n w a a rb ij men lokale o n kru id e n h e e ft kunnen u itro e ie n o f s te rk h e e ft kunnen te ru g ­ d ringen. Dat h e e ft ge zorgd v o o r open ruim te w a ar plaats kwam v o o r nieuw e invasieve so o rte n die een niche inpalm en. Treffend v o o rb e e ld daarvan zijn de m aïsvelden w a ar heel veel s treek-

(7)

v re e m d e g ra ss o o rte n hun w eg beginnen te vinden, en d a t zijn p ro b le m e n vo o r de to e ko m st. Kan d a t o n d e r K yoto v e ra n d e ­ ren? Ais het w a te r scho on is en het slib is p ro p e r en geruim d, dan kan er w e e r veel groeien, m aar je kan niet v e rw a ch te n da t alles te ru g k e e rt. Ais alles w eg is, m o e t men to t harde a ctie overgaan en de dingen op n ie u w u itz e tte n , w a t ta b o e is binnen n a tuurb eh oud .

MA: De e co lo g is c h e en b io lo g is ch e d iv e rs ite it is zeker a c h te ru it gegaan. De la n d s ch a p p e lijke d iv e rs ite it is to e g e n o ­ men. W e hebben veel m eer nieuw e e lem e nten in de ruim te g e kreg en dan vroeger. Er is een veel g ro te re v e rsc h e id e n h e id in a rc h ite c tu u r bijvo o rb e e ld , een veel g ro te re ve rsc h e id e n h e id in in fra s tru c tu u r dan o o it tevoren. M aar w a t a fg eno m en is, is de reg io nale d iv e rs ite it, dus het o n d e rsc h e id tussen v e rs c h il­

lende ge biede n m et een eigen ka ra kte r en id e n tite it. Je zie t d u id e lijk een vera n d e rin g van de b io tisch e e lem e nten en niet van de a rc h ite c to n is c h e die erb ij kom en. Een m erkw aard ig e v e ra n d e rin g is de g ro o tte van zow el open ruim ten, ais bossen, ais v ee ng eb ied en . Die zijn allem a al k le in e r gew orden. Het open k a ra k te r is overgegaan naar een ge slo te n karakter. W e kijken in de hu id ige la nd schap pe n veel m in de r ve r dan in die van Mas- sart.

HL: E volueren w e in V la an dere n niet stila an naar een kle in ­ sc h a lig e r landschap?

LV: Dat is oo k te ve rkla re n d o o r het w e gvallen van tr a d itio ­ nele la n d b o u w a c tiv ite ite n van de pla tte la n d sb e w o n e r. Het la n d ­ sch a p w e rd to t in de kle inste plekken b e n u t en d a t is w e g g e v a l­

len. H et re s u lta a t is da t overal stru ike n o p sch ie te n en struike n w o rd e n bossen. D it is b ijvo o rb e e ld d u id e lijk in de duinen die d ic h tg ro e ie n . Die la nd schap pe n hebben een ande re fu n c tie g ekregen, heel vaa k in re s id e n tië le sam enhang. V ro e g e r w erd het gras van elke berm gem aaid v o o r de dieren en d a t zorgde e rv o o r d a t het w e rd o n d e rhou de n.

W a n n e e r je enkel het aa ntal so o rte n te lt, dan is er oo k nu een vo o ru itg a n g . Er is een a ch te ru itg a n g vo o r de spe cia le w a te rp la n te n , m aar er zijn een 1 5 0 0 -ta l so o rte n die u it het bu ite n la n d kom en. De rijkste ge biede n zijn de s te d e lijk e a g g lo ­ m era ties die w e rken ais een filter, m aar het h e e ft o o k te m aken m et de m on dialiserin g, w a n t het ga at om so o rte n uit andere c o n tin e n te n . H et is dus niet alleen een la n d sch a p p e lijke d e -d if- fe re n tia tie op ons niveau; oo k op w e reld niveau krijg je in grote lijnen he tzelfde.

HL: Een ty p is c h regionaal p ro d u c t ais vlas in de o m g e ­ ving van Eeklo, e v o lu e e rt naar a n de re ty p is c h e fe n o m e n e n : rundvee, begrazing, v e e h o u d e rij (fo to s e t 23). V andaag zijn die koeien verd w e nen , ze staan op stal. O veral in V la a n d e re n zie je heel veel maïs die la n d s ch a p p e lijk een e n orm e im p a c t heeft.

Maïs g ro e it to t tw e e m e te r hoog in het to e ris tis c h re c re a tie f ho og seizo en w a n n e e r de visu ele beleving van het la ndschap het g ro o ts t is.

LV: Het is n a tu u rlijk zo d a t d it o o k d u m p p la a ts e n zijn van m e ststo ffe n . Men m aa kt e e rs t ta b u la rasa, dan krijg je die maïs en d a arb inn en sp e c ia le o n kruiden . W e z itte n nu in de la nd bou w in de fase van de maïs. Die zal m og elijks la te r d o o r een an de r gewas verva ng en w o rde n. Ik vin d d a t e ig e n lijk niet zo erg. Dit

(8)

h o o rt bij de o n tw ik k e lin g van de landbouw . De akke rs die er v o o r de maïs waren, w aren o o k niet veel zaaks en het grasland d a t men inzaait, be s ta a t heel vaak u it een paar s o o rte n , een be e tje raaigras en dan heb je het, da t is het v e rsc h il m et maïs.

LV: Het is waar, maïs v lo e k t b ijvo o rb e e ld in de polders. Die hebben een heel u itg e s tre k t ge zich tsve ld en daar ga at men nu maïs zetten , da t h o o rt da ar niet thuis. M aar d a t kan een v o o rb ij­

gaand gevoel zijn, het re fe re n tie k a d e r van de m ens gaat m aar een paar d e c e n n ia terug.

HL: M aar de le esb aarh eid van d it land schap is d o o r de maïs g ro nd ig vera nd erd, de ke rkto re n van Eeklo zie je er net b o ve n u it steken, ge lu kkig s ta a t de ho og sp a n n in g slijn er ais een re fe re n tie k a d e r v o o r het landschap.

MA: W e m oe te n ons realiseren d a t m ensen niet m et s ta ti­

sche be elden van land schap pe n leven. W ij bew egen d o o r de ru im te en bouw en een m en ta le ka a rt op m et een bepaald beeld van d a t land schap w a arb ij we alle kanten zien. W e kunnen heel g e m a kk e lijk die maïs w e gd enke n op een be pa ald m om ent.

M aar ais je in vla kke ge biede n d o o r c o rrid o rs bew eegt, z it je gevangen. Je kun t daar c la u s tro fo b is c h e e ffe c te n krijgen.

HL: Een c lic h é d a t stila an o o k in V la a n d e re n ingang vin dt, is d a t de koeien u it het land schap ve rd w ijn e n (fo to s e t 30). Het beeld van A driaa n G euze die in N e derland een en orm grote koe in het land schap h e e ft n e e rg e p o o t is een sym bool. Ervaren ju llie d a ta is een pro bleem ?

LV: Er is het p ro b le e m van de koeien m aar er is b ijvo o rb e e ld o o k de ro o tp u t die je op de v o o rg ro n d zie t en la te r g e d e m p t is.

In de p e rio d e tussen M assa rt en Charlier, v o o ra l na de Tweede W e re ld o o rlo g , m oe st al w a t nat was g e d e m p t w o rd e n en v e r­

d w ijnen. Die te n d e n s is vo o rb ij, en men tra c h t die ingrepen o p n ie u w ongedaan te m aken. Ik vind het ja m m e r d a t er geen koeien m eer staan, d it h o o rt bij een w ijd landschap, het is niet alleen een kw e stie van visu ele beleving, die koeien hebben oo k een fu n c tie . Z eker bij n a tte re stukke n gro nd zoals in de p o l­

ders, zijn ze een b e la n g rijk vo rm e n d e le m e n t bij het to t stand kom en van m oe rassig e tra p p e lz o n e s tussen de slo te n en de w e ila nd en die heel s p e c ifie k e h a b ita ts doen on tsta a n w a ar een aa n ta l p la n te n s o o rte n van p ro fite e rt.

V o o r v o g e llie fh e b b e rs zijn die koeien een n o o d za k e lijk kwaad.

De s te ltlo p e rs die op de oevers broeden hebben jo n g e n en het g e b e u rt dus w el eens da t zo een jo ng v e rtra p p e ld w o rd t d o o r een koe. Ais p la n tk u n d ig e zeg ik ‘ja, d a t h o o rt erbij, d a t is altijd zo g e w e e s t’. Een o rn ito lo o g ze g t ‘d a t is een d ra m a ’. A angezien er m ee r o rn ito lo g e n zijn dan p la n te n lie fh e b b e rs is het vaak zo d a t men in n a tuurg eb ied en m in de r vee op die w e ila nd en p la a ts t en pas na een be pa ald e datum , ais die vog els weg zijn.

M aar d a t h e e ft nefaste gevolgen v o o r de v e g e ta tie o m d a t b ij­

v o o rb e e ld het rie t zo niet v o ld o e n d e o n d e rd ru k t w o rd t en die graaszones m in d e r in te re ssa n t w o rde n v o o r het vee.

HL: V in d jij d a t het een esse ntie el la n d s ch a p s e le m e n t is?

MA: Ik d e n k da t een ag ra risch la nd schap n iet alleen over te e lte n ga at m aar o o k over dieren. De versch u ivin g h e e ft ju is t te m aken m et het in te n sifië re n van het ene o f het andere. Het beeld d a t je he bt van een gebied is oo k niet on b e la n g rijk. De s tre e k e ig e n so o rte n zijn ken m erke nd: onze koeien zijn niet

(9)

die van D u itslan d o f S cho tlan d. Dat g e e ft een id e n tite it en dat g e e ft een e le m e n t van le esb aarh eid, van d iffe re n tia tie . B oven­

dien h e e ft het oo k een e d u ca tie ve w a ard e w a n t het be grijpe n van de e c o lo g is c h e link tussen b ijv o o rb e e ld de w e id e en de be esten die ero p staan en eventueel de m elk- en de v le e s p ro - d u c tie die e ru it afg e le id w o rd t, is niet on be lan grijk.

HL: Er b e sta a t zoiets ais a g ra ris c h e -b e d rijfs g e b o u w e n a r- c h ite ctu u r, a rc h ite c tu u r die o o k s tre e ke ig e n kan zijn, m aar die a b s o lu u t niet w o rd t ge stim u le e rd . H e tze lfd e g e ld t v o o r de be p la n tin g w a a rv o o r stre e ke ig e n so o rte n zouden kunnen w o r­

den g e b ru ikt.

LV: P op ulier w o rd t in m iddens van n a tu u rb e h o u d ais een e xo o t gezien en w o rd t dus zoveel m o g e lijk gew eerd, te rw ijl o n ge vee r een eeuw lang heel ty p is c h e la n d schap pe n g e d o m i­

neerd w aren d o o r po pu lie ren . Het beeld is nu an de rs en dus m oeten we an de re la nd schap pe n m aken. D it ga at allem a al heel ver. Die po pu lie ren zijn daar w el op hun plaats, m aar die a u to ­ banden en al die rom m e l da a rro n d hebben al lang niks m ee r te m aken m et la nd schap sstijl.

MA: K ijk naar N e derland o f D enem arken: de bo e rd e rije n zijn da ar ais een ziekenhuis, clean, proper, geen rom m elzones.

B ric o le e rw e rk bij de V laam se b o e r is een g o e d ko p e o p lo s ­ sin g; je v in d t er alle m og elijke m ateriale n om dingen op te lappen en ruim te bij te bouw en. Die zijn vaak a rc h ite c to n is c h w a n o rd e lijk . D it h e e ft te m aken m et geld m aar oo k m et m e n ­ ta lite it. N etheid o f het gevoel d a t er een goed b e he er is van de la nd bou w o m geving , is één van de b e la n g rijkste fa c to re n in een po sitie ve land schap sbe leving . Dus ais je de la nd schap sbe leving w il o p krikke n , ga je iets m oeten doen aan de k w a lite it van de a rc h ite c tu u r, de la n d in rich tin g en dergelijke.

MA: V ie rka n ts h o e ve s in open veld zijn vrij logisch, m aar m et de nieuw e a rc h ite c tu u r en regelgeving rijzen som s problem en.

Er zijn vie rk a n tsh o e ve s die n iet m eer kunnen u itb re id e n om d at ze b e sche rm d zijn ais m onum ent. N ieuw e lo od sen o f g ro te re gebo uw e n p la a tst men vaa k teg en o f in het beste geval een be e tje op een afsta n d o m d a t men niet m eer mag verbouw en, m aar de stijl s lu it niet a ltijd aan bij het be staan de gebouw.

Zo o n tsta a n p ro blem en van sam enhang, van a rc h ite c to n is c h e rfg o e d aan de ene kant, en de fu n c tio n a lite it van de nieuwe b e d rijfsvo e rin g aan de an dere kant. M in de r boeren blijven evenveel gro nd bew erken. Je zit m et een ‘tra d e o f f w a a rb ij je stre e ks g e w ijze zou m oe te n zoeken naar de o p tim a le oplossing.

LV: Het h e e ft o o k veel te m aken m et alge m ene s te d e n ­ b o u w ku n d ig e v o o rs c h rifte n .

MA: In V la a n d e re n zijn er drie so o rte n hoeven. Er zijn de be drijven die nog a c tie f zijn, u itg e b re id m et nieuwe loodsen en die de gronden hebben ove rge nom e n van de kle ine re die g e s to p t zijn, er zijn verva lle n hoeven en hoeven die verb ou w d zijn to t re s id e n tie o f hoevehotel.

HL: In het p o ld e rla n d sc h a p tussen W end uine en B la nke n­

berge b ijvo o rb e e ld is er heel w a t op ga an d groen bijge kom e n in het land schap (fo to s e t 8). Je kan je da arb ij a fvrag en o f het d o m in a n te n a tu u rb e le id en de neerslag van b e h e e rso v e re e n ­ kom sten van kle ine la n d sch a p se le m e n te n , e rfb e p la n tin g en d e rg e lijke to t een ge slo te n o f k le in s ch a lig e r land schap leiden?

(10)

LV: Zulke evo lu ties kan je to e sch rijv e n aan in c o m p e te n tie van de m ensen die v e ra n tw o o rd e lijk w aren v o o r de in gre pen in d a t land schap o m d a t ze zich o n v o ld o e n d e be w u st w aren van reg io nale d iffe re n tia tie . De alge m ene m aa tre ge l v o o r sch e rm - groen g e ld t a b s o lu u t niet overal. M aar er is m ee r dan dat sch e rm g ro e n . De lijnen die ve rd w ijn e n , b ijvo o rb e e ld sloten, dat is jam m er. Evengoed va n u it h is to ris ch e hoek, w a n t zo een s lo o t kan eeuw en oud zijn en is vaak een re sta n t van een orig in e le w a te rlo o p . Een fie tsp a d aa nleggen d o o r zo een land schap is op zich een goed idee, het is een m an ie r om het te o n tsluite n.

M aar m eestal p la n t men er struikg ew as o f bom en langs en dan w o rd t het een v lo e k in het landschap. O f men le gt sp e cia le b o o g b ru g je s in ho ut die g e ïm p o rte e rd w o rd e n uit N ederland m aar die a b s o lu u t niets te r zake doen in d a t p o ld erla nd schap .

MA: De in c o m p e te n tie kom t d ikw ijls v o o rt uit de a m b te n a rij die de re g e ltje s m oe t laten toe passe n, m aar vaa k o o k u it de o p le id in g van diegenen die de in gre pen m oe te n plannen. De o p le id in g van la n d s c h a p s a rc h ite c te n bij ons is helem aal niet g e fu n d e e rd op e c o lo g is ch e o f h is to ris c h -g e o g ra fis c h e regels.

Z ij v e rtre k ke n va n u it een s o o rt tu in in ric h tin g die op een la n d ­ s c h a p p e lijke schaal w o rd t ge b ra c h t. E lem enten ais bruggetjes, bankjes, en w e rp n e tje s v o o r blikjes zijn een m a rkt gew orden.

Vertuining en getijdenrivieren

LV: Een d re e f m et bom en is een m ilieu v o o r a lle rle i o rg a ­ nism en, m et randzones tusse n de a kke r en de d re e f w a a r veel planten staan. Dat was vaak allem a al w eg (fo to s e t 21). W a n ­ neer men nu die dreven o p n ie u w tra c h t te creëren, kan dat w in s t be teken en v o o r de na tuur o m d a t het o o rs p ro n k e lijk leven d a ar te ru g kan op b lo e ie n . V an uit een zeke r s ta n d p u n t kan je hier spre ken van v e rtu in in g , w a n t voo rhe en was die d re e f ook een ve rtu in in g .

MA: Dreven zou ik geen ve rtu in in g noem en. Je mag niet ve rg e te n da t onze rijksw egen b e p la n t m oe ste n w o rd e n m et bo m e n rije n van een a p a rte so o rt. O p som m ige plaatsen w aren d a t fru itb o m e n om het v ru c h tg e b ru ik aan de reizigers te geven.

Dat w aren van bij de aanleg v e rp lic h tin g e n van s te d e n b o u w ­ kun dige aard.

O o k g ro te kaste elp arken en la nd schap spa rken kan men niet d ire c t ais v e rtu in in g om sch rijve n. En het sub urb ane ge beuren m et de in d ivid u e le tu in tje s w a a rm e e in V la an dere n iets m eer dan v e e rtie n p e rc e n t van de to ta le o p p e rv la k te is bezet, is een to e s ta n d w aarvan w ij e ig e n lijk niet w e te n w a t daarb inn en g e b e u rt. W e w e te n niet w elke dieren er lopen, w e lke plan te n er g roeien, w e lke h e rb icid e n men g e b ru ikt. Daar is geen c o n tro le op. Ze vorm e n w are schim m els in het land schap w a a rb ij de d o o rk ijk e n naar de open ruim te ve rlo re n zijn.

LV: V an uit e c o lo g isch e ho ek s p re e k t men over ve rtu in in g w a n n e e r men op het vla k van n a tu u rb e h e e r g e d e ta ille e rd e in grepen gaat doen om een s o o rt o f een kleine b io to o p te be voo rdelen . V e rtu in e n ko m t dan neer op een intensieve poging de dingen naar je hand te zetten , zoals je in een tuin do et. Dat kan o o k m et e c o lo g is c h e d o e lste llin g e n zijn hoew el d a ar tw e e e xtre m e sta n d p u n te n bestaan. Aan de éne kant heb je diegenen die er alles aan w ille n doen om dingen uit het

(11)

ve rle d e n in stan d te houden en aan de ande re kant heb je d ie ­ genen die er v o o r pleite n de na tuur o p n ie u w zijn w e rk te laten doen. M aar een g ro o t deel van de nieuw e so o rte n die in onze la nd schap pe n op du iken en inbu rgere n, zijn a fk o m stig van m en­

sen die hun s ie rp la n t beu zijn en gew oon over de haag gooien.

V aak le id t d a t to t w ild e p o p u la tie s en kan men spre ken van

‘g ro e n s to rte n ’.

MA: E tym olo gisch is een tuin een ru im te die a fg e slo te n is m et g e vlo ch te n tw ijg e n . De v e rtu in in g van het land schap he e ft niet alleen ais beteken is d a tje heel in te n sie f en ku n stm a tig op m icro -s ch a a l in gre pen do et, m aar o o k d a t je open ruim te n a fsch e rm t. A lle rle i ruim te n kom en zo to t stand. De ve rtu in in g van het V la am se land schap is n iet on b e la n g rijk. Er is een s tru c tu re le link tussen en erzijds de w o nin g en de a rch ite ctu u r, en an de rzijd s het land schap en de pu blieke ruim te. V e rtu in d e g e bie d e n hebben dus een pa tro o n : een pu blieke s tra a tk a n t, de fo rm e le kant, aan de v o o rk a n t van het huis en de a c h te rk a n t w a a r men w o o n t m et z ic h t op de tuin. Als die tuin klein is dan w o rd t hij visu ee l en m en ta al ve rle n g d in het open la ndschap d a t e ra c h te r ligt.

HL: W a t te denken van o v e rs tro m in g sg e b ie d e n , zow el la n d s ch a p p e lijk ais b o tanisch? B ie d t d a t een p o te n tie ? Ais ik me het d e b a t he rin n e r rond K ru ib e ke -B a ze l-R u p e lm o n d e dan d a c h t men d a t v e rvu ild riv ie rw a te r een m ooie n a tu u ro n tw ik ­ keling in de w eg ston d. Terw ijl nu, zoveel ja a r later, het in s ti­

tu u t van n a tu u rb e h o u d d it ais één van haar pa rad epa ard jes be sch o u w t.

LV: Het is b e la n g rijk d a t o ve rs tro m in g e n g e c o n tro le e rd gebeuren, d a t je het aa ntal s la c h to ffe rs d a t o n d e r w a te r kom t te staan ais overheid zoveel m o g e lijk b e p e rk t en d a tje daar in spa nning en v o o r levert. H et is een kw e stie van kiezen. Ais d a a rvo o r be paalde te rre in e n m oe te n o p g e o ffe rd w o rde n, dan m o e t dat. In deze c o n c re te gevallen s la c h to ffe r je geen b io lo ­ gisch w a a rd e v o lle te rre in e n m aar v e e le e r privé te rre in e n . Ais ik m ij goed herinner, was één van de g ro te kritie ke n in verband m et de p o tp o ld e r van K ru ib e ke -B a ze l-R u p e lm o n d e de hoge d ijk die de m ensen v o o r hun neus kregen. Het was vo o ra l een la n d s ch a p p e lijk probleem .

HL: D a arn aast was er o o k de b o ta n isc h e en e co lo g is ch e d iscussie : w a t is het gevolg van v e rvu ild rivie rw a te r? O ok de g e d e e lte lijk e v e rd w ijn in g van het c u ltu u rla n d s c h a p was een d iscu ssie p u n t.

LV: Ik ben het a b s o lu u t niet eens m et de ‘g o e d k o p e ’ en g e m a kke lijke op lo ssin g om hier en da ar dijken d o o r te steken en w a a rd e vo lle la n d b o u w g ro n d te laten ove rstro m e n om de n a tuur o p n ie u w zijn gang te laten gaan. N a tu ur die men op die m anier cre ë e rt, d a t is een g o e d ko p e overw in ning. W ann ee r je d a ar dan goed e la nd bou w g rond , die een to e g e vo e g d e w aarde h e e ft ge kreg en d o o rd a t ze eeuw enlang b e w e rk t is, m o e t vo o r ge bru iken , m een ik d a t d it geen goed e oplo ssing is, o o k al is het e c o lo g is c h ve ra n tw o o rd . Je m oe t d a t kunnen lo skop pelen van p e rs o o n lijke en se c to rië le belangen en er m ee r van op een afsta n d naar kunnen kijken, w a t bij ons zee r m o e ilijk is.

MA: Bij het te lo o rg a a n van een eeuw eno ud c u ltu u rla n d ­ sch a p (d a t e ig e n lijk niet zo oud w as) b lijft de vraag o f je te ru g -

K ru ib e k e -B a z e l-R u p e lm o n d e

H e t g e c o n tro le e rd o v e rs tro m in g s g e b ie d KB R w il de fu n c tie s v e ilig h e id e n n a tu u ro n tw ik k e lin g m e t e lk a a r v e rz o e n e n in h e t n ie u w e c o n c e p t va n h e t ‘g e c o n tro ­ le e rd g e re d u c e e rd g e t ij’ z o d a t b in n e n d it g e b ie d e en g e tijw e rk in g o p n ts ta a t. D it g e c o n tro le e rd o v e rs tro ­ m in g s g e b ie d w o rd t d o o r de a fd e lin g Z e e s c h e ld e va n h e t m in is te rie va n de V la a m s e G e m e e n s c h a p a a n g e le g d en is h e t d e rtie n d e en g ro o ts te . H e t m o e t h e t Z e e s c h e ld e b e k k e n b e s c h e rm e n te g e n s to rm v lo e ­ d e n d ie z ic h g e m id d e ld é é n k e e r in d rie h o n d e rd v ijftig ja a r v o o rd o e n . O o k d e re c re a tie v e en e c o lo g is c h e w a a a rd e va n h e t g e b ie d zal e r o p v o o ru it gaan. H et w o rd t e e n n a tu u rg e b e id b e s ta a n d e u it v lo e d b o s s e n , n a tte w e id e n , s lik k e n en s c h o rre n d ie to e g a n k e lijk z u lle n zijn v o o r re c re a n te n .

(12)

ke e rt naar een v ro e g e re to e s ta n d ais je het laat ove rstro m en . Tot w e lke p e rio d e keer je te ru g om een land schap te h e rb o u ­ w en? Het enige c rite riu m d a tje he bt is inderdaad de p ro d u c tie ­ w a ard e van de grond, ais het over la n d b o u w g ro n d gaat, en de p o te n tië le n a tuurw aard en . M aar je h e b t o o k de ge o g ra fisc h e situ a tie . Er is m aar één S ch e ld e -e s tu a riu m . Ais je daaraan ligt, m o e t je in die ru im te lijk e c o n te x t de w a ard e van de grond an de rs ta x e re n dan van e e nze lfde s o o rt bodem op een andere plaats. De afw e g in g e n bij de o ve rstro m in g om het risico vo o r de m ensen te be pe rken is bovendien niet on b e la n g rijk. Het zeeniveau kan stijg en en de tu n n e lw e rkin g van de S chelde, als die v e rd ie p t w o rd t, zal nog ve rg ro te n . Er zijn hoe dan oo k ho gere ris ic o ’s. Je be nt v e rp lic h t iets te doen.

Afbakening

LV: P erso on lijk de nk ik d a tje de tw ee nodig hebt. Je m oe t zones kunnen afbaken en , w a ar de e co lo g is c h e w e tg eving d o m in e e rt en o o k zones die m u ltifu n c tio n e e l zijn en w a ar je b ijvo o rb e e ld la nd bou w a b so lu u t nodig hebt. V o o r alles w a t niet in een rese rvaa t zit, is la nd bou w het enige w a t kan helpen om de na tuur in stan d te houden. Men m o e t la nd bou w e rs hun e ige nw a ard e terug ge ven , hen o o k d u id e lijk kunnen m aken dat ze een zeer w a ard e vo lle in breng hebben gehad en nog kunnen hebben in het in stan d houden van de lokale ve rsch e id e n h e id . V o o rts ben ik een g o o t v o o rs ta n d e r van een co n se rve re n d beleid. Het is zeer ge m a kk e lijk om m et g ro o tg ro n d v e rz e t a lle r­

lei dingen te vera nd eren . W eg is weg en het ad ag io v o o r m ij is:

ga n iet roe keloos om m et h is to risch pa trim on ium .

HL: Ik zou d a t niet zoze er c o n se rve re n d noem en m aar v e e l­

e e r v o o rzic h tig .

MA: A fba kene n, in de zin van een ge bied e c h t on d e r b e sc h e rm in g s s ta tu u t z etten , b lijft nodig, hoew el ik w e e t dat er een te n d e n s is om d a t af te scha ffe n. H et is nodig om d a t het veel g e m a k ke lijk e r te beheren is ais je een s ta tu u t en in s tru m e n te n h e b t om het te beheren. Een tw e e d e luik is de in te ra c tie m et a n de re a c tiv ite ite n in de ruim te, n iet alleen la n d ­ bo uw m aar alle a c tiv ite ite n die sam en d a t la nd schap vorm en.

D aar m o e t een afw e ging w o rd e n g e m a a k t tussen de w a arden en p o te n tie s: natuurw aard en , h isto risch e w aarden, a rc h e o lo g i­

sche w a ard en (die in de grond z itte n en die we niet zien). Dat b e he er volgens het v o o rz o rg s p rin c ip e w il men nu be le idsm a tig in de ru im te lijk e o rd en ing in bedden via de ru im te lijk e u itv o e ­ rin gsp lan ne n, m aar d a t is een b lan co che qu e op d it ogenblik.

Er is geen enkele w a a rb o rg da t d a t zou kunnen. W an n e e r dat he rle id w o rd t to t de be voe gd hed en van de gem ee nten , zijn de gevolgen niet te voo rspe lle n. Tem eer da ar we in V la an dere n g e bie d e n zullen afbakenen, daar w a a r het co n c e p tu e e l en in de g e e st van de la n d sc h a p s co n v e n tie over alle la nd schap pe n m o e t gaan, m et een v o lle d ig e in tegratie.

Er zijn o o k de nieuw e la nd schap pe n die m oe te n ge creë erd w o rd e n o f ge re sta u re e rd . De v e rlo e d e rd e w o o n w ijke n , de oude in d u s trie g ro n d e n en s to rtp la a ts e n m oeten een nieuw e fu n c tie en een la n d sc h a p p e lijk e vorm krijgen die de m oe ite w a ard is, e ve ntue el ais e rfg o e d v o o r later, m aar zeke r e s th e tisc h v o o r nu.

Dat zijn drie u itd ag ing en w aaraan m oe t w o rd e n gew erkt.

Referenties

GERELATEERDE DOCUMENTEN

Een aantal bestaande databanken werden onder- zocht en beoordeeld op hun bruikbaarheid voor deze thematiek: de Volkstelling, de Loon- en Ar- beidstijdgegevens van de Rijksdienst

Meer dan 1 jaar werkten de Stad Menen en studiebureau Witteveen+Bos keihard samen om oplossingen te vinden voor de meer dan 400 uitdagingen die inwoners van Menen, Lauwe en

Het bestemmingsplan met het vaststellingsbesluit voor een periode van 6 weken ter visie te leggen met de mogelijkheid beroep in te stellen, waarbij het regime van de Crisis-

Deze opvraging bevat overheidsinformatie verkregen van het Agentschap Onroerend Erfgoed, Koning Albert-II-Laan 19, bus 5, 1210 Brussel en Informatie Vlaanderen, Havenlaan 88,

Niet voor ons, want tijdens dit STEAM-bootcamp gebruiken we wetenschap en techniek om op zoek te gaan naar de schat van Kapitein Flint.. Aan ’t eind van deze week ben je

Niet voor ons, want tijdens dit STEAM-bootcamp gebruiken we wetenschap en techniek om op zoek te gaan naar de schat van Kapitein Flint.. Aan ’t eind van deze week ben je

4) Vgl. „Geschiedenis van den Nederlandschen Stam" door PROF. 't deeltje II, handelende over 't klooster ARENDONCK).. Trouwens ook van zijn schoonvader BICKER

Het jaagpad langs de Leie is een schitterende wandel-, jog- en fietsverbinding tussen Menen, Rekkem en Lauwe die met deze verlichting en de toekomstige fietsersbrug aan