Geachte Wethouder Vemer,
De meeste mensen kunnen gemakkelijk allerlei dingen doen in de samenleving, hobbies, vrije tijd, e.d. Ze kunnen zich bijna zonder moeite ontplooien en
nieuwe dingen leren. Voor ons (mensen met een psychische beperking of andere geestelijke aandoeningen) is dat niet zo vanzelfsprekend. Steeds weer worden wij afgerekend doordat het extra tijd en extra geld kost. De gedachte dat iedereen onbelemmerd in vrijheid mee zou kunnen doen is nog ver te zoeken.
Door alle commotie die is onstaat doordat de extra ondersteuning c.q. extra begeleiding is gestopt, durven we bijna niet meer om die extra subsidie te vragen. Ook nu weer zijn afhankelijk van de goodwil van anderen.
Het lukt ons gewoon niet om zonder de extra investering in tijd en geld een klein beetje mee te kunnen doen in de samenleving. Soms moeten we eerst allerlei kleine dingetjes regelen, voordat we verder kunnen met het grotere geheel.
Daardoor wordt het ingewikkeld en moeilijker het overzicht te behouden. Toch proberen we voortdurend de grote lijnen van het VN verdrag Handicap in de gaten te houden.
Het meedoen in dit panel heeft zeker ook een emotionele waarde voor ons, omdat wij het gevoel hebben een bijdrage aan de samenleving te leveren.
Werken aan een toegankelijker samenleving maakt ons weerbaarder, zodat we iets meer vertrouwen in ons zelf krijgen. We zijn trots dat onze bescheiden inbreng op waarde wordt geschat. Om dat te kunnen volhouden is tijd en inspanning nodig om de doelstellingen van het panel te kunnen blijven volgen.
Met vriendelijk groet, namens enkele paneleden.
