ADMINISTRATIE: aan een. natuurlijk persoon en dat deze zelf het bedrijf moet uitoefenen. Bij overlijden of bij beëindigen van het bedrijf vervalt

16 MAART 1935. 64e JAARGANG ^{N0.,^3273}

WEEKBLAD

DER DIRECTE BELASTINGEN, INVOERRECHTEN EN ACCIJNZEN

onder Redactie _van Mr.

j.

^VAN DER

POEL,

M.

J. PRINSEN,

^{K. VAN} SCHOUWEN en S. HOEKSTRA.

Stukken voordeRedactie te zendenaanden Heer Mr. J.

VAN DERPOEL,Mathenesserlaan 440 R’dam(W). Vragen betreffende Ink.bel., Verm bel., Div. enTant.bel.» Coupon- bel. en Bel.v. d. Doode Hand zende men aan den Heer M.J PRINSEN teDrachten,deoverigevragen^aanden Heer S.HOEKSTRA,te Laren(N.-H.). Vakvereenlgingsnieuws ^en Berichten _tezenden aan den Heer K. VAN SCHOUWEN,

Van Llnschotenstraat38, ’s-Hage.

Opgavevan advertentiënenabonnementen aande Administratie.

ADMINISTRATIE:

EMMAPLEIN 2

’S-HERTOGENBOSCH

POSTREKENING 44483

DITBLAD

VERSCHIJNT

ELKEN ZATERDAG Prijs per kwartaal fr.p. p. bij

vooruitbetaling

^f3.

Afzon derl. _nos. f 0.30.

PRIJS DER ADVERTENTIËN:

Voor de eerste 5 regels^{f 2.50}

en voor eiken regel meer f 0.30.

Bij jaarcontract aanzienlijke korting.

INHOUD: De Fiscus en de Vergunninghouder. (J. J.^de Kierck.) Art. 10 Par. 1 der Wet opde PersoneeleBelasting. (Siot.) (J. ^P. Croin).

’sRijks ^{Rechten. Uit} de Pers.

Boekaankondiging

^en Bespre- king. Overzicht _van Tijdschriftartikeien. Vereenigingen en Ver- gaderingen. Vragenrubriek. Staten-Generaai. Tweede Kamer.

Examen-Vraagstukken. Rechtzaken. Uit de Staatscourant.

Renseignementen. Ministerieeie benoemingen enz. Berichten.

Advertentiën.

De

Fiscus

en

de Vergunninghouder.

Den Isten

April

1932 is de wetvan 26 November 1931 S.no.

476,

houdende

bepalingen

^tot

regeling,

^van den kleinhandel in alcohol- houdende dranken in

werking getreden. Tegelijkertijd

^verviel de oude Drankwet _van28

Juni

1881 S. no.97.

:

De ambtenaren der directe

belastingen,

invoerrechten_en

accijnzen komen,

^{behalve doorhun,}

zij

het

beperkte opsporingsbevoegdheid (art. 64),

met de Drankwet in

aanraking bij

het

regelen

^van

aanslagen

in de

belastingen

naar inkomen _en

vermogen ^van kleinhandelaren in alcoholhoudende dranken. Wanneer die kleinhandelaar een

rechtspersoon is,

^{is het}

navolgende

^ook van

belang

voor de toe-

passing

^{van de wet} op de dividend-_en

tantièmebelasting.

Teneinde niet te

uitvoerig

te worden laat ik alles wat

samenhangt

met de verloven voor zwak-alcoholische _en

alcoholvrije

dranken buiten

beschouwing,

^{ook al omdat dit}van geen, althansvan zeer

geringen

^{invloed is} op het inkomen of vermogen van de

belang-

hebbenden.

Besproken

zullen alleen worden een aantal

bepalingen

uit de

Drankwet,

^die verband houden met de

vergunningen,

^{en dit} nog in^zeer

beknopten

vorm.

Het doel_van de Drankwet ishet

beteugelen

vanalcoholmisbruik.

Men tracht dit doel te bereiken door slechts in

beperkte

^mate

gelegenheid

^te geven tot

verkoop

^{van sterken drank in ’t}

klein,

en

gaat

daartoe uit_van het stelsel van absoluut verbod _van klein- handel in

alcoholica,

^behoudens

vergunning

van

overheidswege.

Voor de gewone

vergunningen (volledige vergunning, tapvergunning

of

slijtvergunning) zijn burgemeester

enwethoudersde

autoriteiten,

die de

toestemming verleenen,

^nadat aan vele door de wet ge- eischte voorwaarden is voldaan.

Voor elke

gemeente

^is een maximum

vastgesteld

waarboven het aantal

vergunningen

niet mag

stijgen.

^De

bedoeling

nu is _om het aantal

vergunningen

steeds verder te

beperken.

^In art. 6 der Drank- wet 1931 is o.a. aan de Kroon de

bevoegdheid

^verleend om na

afloop

van een

periode

van

vijf jaar

het maximum aantal vergun-

ningen

ⁱⁿ een

gemeente

^te

verlagen

en zelfs is de

mogelijkheid opengelaten

^{om te}

bepalen,

^{dat alle}na 1 Mei 1904 verleendever-

gunningen

^vervallen.

Opgemerkt wordt,

^{dat die} datum niet wille-

keurig

^is

gekozen,

^doch verband houdt met de op dien datum in

werking getreden wijzigingen

^{van de}Drankwetvan 1881. Door art. 6 der_wet wordt echter

duidelijk aangetoond

^hoe

gering

de rechts- zekerheid is ten aanzien _van het

vergunningsrecht.

^De

vergunning

wordt verleend _voor één

jaar, aanvangende

¹

Mei,

telkens auto- matisch

verlengd

^{met één}

jaar, tenzij

^er

aanleiding

bestaat om tot

intrekking

^overte gaan.

'In de wet is

vastgelegd,

dat de

vergunning

alleen verleend wordt

aan een

natuurlijk

persoon en dat deze zelf het

bedrijf

^{moet uit-} oefenen.

Bij overlijden

^of

bij beëindigen

van het

bedrijf

vervalt tevens de

verpnning.

^{Een novum in de wet van 1931}

is,

^{dat de}

vergunning bij overlijden

^{van den}

vergunninghouder

nog éénmaal kan worden

overgeschreven,

^’t

zij

op naam van de

weduwe,

^’t

zij

op naam van één der

kinderen,

^mits

zij

^het

bedrijf

voortzetten. Dat er

gezien

^{het stelsel} van de Drankwet

geen

aanleiding

^{bestaat om}

aan

rechtspersonen

een

vergunning

^te verleenen is

duidelijk.

Immers een

rechtspersoon

^kan steeds in ’t leven worden

gehouden,

zoodateen

vergunning eeuwigdurend

zou

blijven

^{bestaan. Het zou}

natuurlijk altijd mogeMjk zijn

om een

vergunning

^{in te}

trekken, doch,

deze weg is nietvan hardheidontbloot.Uit de

overgangsbepalingen,

opgenomen ^{in de wet} van 1931

volgt,

^dat men meer

langs lijnen

van

geleidelijkheid

^tot

vermindering

^{van het aantal}

vergunningen

wenscht te komen.

Op

^den

regel,

^dat

rechtspersonen

na

inwerking- treding

der nieuwe Drankwetgeen

vergunning

meerop^naamkunnen

krijgen

^bestaat een

uitzondering.

^{Art. 8 lid 1} kent de z.g.

vergunningen

voor

inrichtingen

^van

maatschappelijk

^{verkeer, nit} beteekent

nog

niet,

dat elke naamlooze

vennootschap

nu maar een

verkeersvergunning

^kan

krijgen. Bij gebreke

^{aan een}

zoodanige

^ver-

gunning

kan de N.V.

geen.sterke

^drank

tappen

^of

verkoopen.

^De directeur _van de

vennootschap,

^{die dan wel} op

eigen

naam een

vergunning heeft, drijft

^dan z.g. voor

eigen rekening

^{in ’t}

perceel

van de

vennootschap

een kleinhandel in sterken drank. De kwi- tanties _van drankleveranciers staan dan ook ten _{name van} den directeur. De

noodige puzzles

^{voordividend-en tantième}eninkom-

stenbelasting zijn

^hier

volop aanwezig,

^o.a.

mogelijkheid

^van

schijn- handeling.

^Met deze korte

aanduiding

^{meen ik te} kunnen^volstaan.

Zooals

gezegd, langzamerhand

^wenscht men te komen tot een

vermindering

van het aantal

vergunningen.

^{Dat zulks een voort-} durende

beknotting

^van den kleinhandel in sterken drank beteekent behoeft geen

betoog. Caféhouders, slijters

^enandere

belanghebbenden zijn

dan ook alles behalve

ingenomen

met de wet van 1931. Niet dat

zij

dat wel waren met de oude wet. En de nieuwe èn de oude wet kennen dezelfde

principes,

doch de oude

bepalingen

waren van dien

aard,

^{dat diverse}

mogelijkheden gevonden

^{konden worden}

om door demazen der wet te

sluipen.

^{Zoo is o.a. aande}

verpachting

van de

vergunning

^door

strengere bepalingen

een einde

gemaakt.

Zooals bekend werd het

bedrijf

^{dan door}een„zetbaas” uitgeoefend.

DeDrankwet _van 1881 kende

oorspronkelijk

^wel

vennootschaps- vergunningen.

^In 1904 is deze dermate

gewijzigd,

^datna 1 Mei 1904 geen nieuwe

vennootschapsvergunningen

meer werden verleend.

De _voor 1 Mei 1904 verleende bleven evenwel van kracht totdat de wet van 1931 _ze als vervallen verklaarde

(art.

^{76 lid}

1).

^Ter ver-

zachting

is in art. 76 lid 4 der wet de

gelegenheid geopend

^{om de}

vennootschapsvergunning

op naam van een

natuurlijk

persoon over te

schrijven

voor 1 Mei 1934. Een

dergelijke bepaling

^{is ook}

gemaakt

voor hen die hun

vergunning verpachtten,

dus voor de

natuurlijke personen-verpachters.

Art. 79 lid 1

bepaalt daaromtrent,

dat een

vergunning

^{kan worden}

overgeschreven

op naam van

dengene,

die op 1 Mei 1931 den houdervan de

vergunning verving

of _voor wiens

rekening

op 1 Mei 1931 het

bedrijf

werd

uitgeoefend.

Deze

overschrijving

^{moet ook} voor 1 Mei 1934 hebben

plaats

ge- vonden.

121

De

wijzen,

^waaropeen

vergunning

^{kan worden}

verkregen zijn

^dus velerlei.Resumeerendekom ik tot de

navolgende

:

A. Als ’t maximum aantal

vergunningen

^{in een}

gemeente

^{niet is}

overschreden,

^{wordt de}

vergunning

op verzoek verleenddoor

burge-

meester enwethouders of

gedeputeerde

^staten

(art. 3).

B. Is het maximum aantal

vergunningen

overschreden, ^dan wordt de

vergunning

^{op verzoek door B. en W.}

verleend,

^indien worden

ingeleverd verklaringen

^{van in leven}

zijnde vergunning- houders, waarbij

deze afstand doen van twee ten hunnenname ver- leende

vergunningen (art.

^{8 lid}

2).

C.

Overschrijving

^{van een}

vergunning

staande tenname van een

rechtspersoon

op ^{naam van een}

natuurlijk

persoon

(art.

^{76 lid}

4).

D.

Overschrijving

van een

vergunning

staande tennamevan een

natuurlijk

persoon

niet-exploitant

^{op naam van een}

natuurlijk

persoon

exploitant (art.

^{79 lid}

I).

Volledigheidshalve

is nog te ^noemen

overschrijving

^{van de ver-}

gunning

^{ten name staande van een overledene op naam van}

zijn

weduwe of één

zijner

^kinderen

(art. 29).

Een _en ander is

omringd

^{met de}

noodige waarborgen

^zoowel ten aanzien van den persoon, ^{die de}

vergunning

^te

zijnen

name wil

hebben,

^{als ten aanzien van de} localiteitenwaarvoor de ver-

gunning

^{moetdienen,ook}

ingeval

^van

overschrijving

op een anders naam.

Indien op geen der voren

aangehaalde wijzen

^een

vergunning

kan worden

verkregen

^moet

gewacht

^{worden tot het aantal ver-}

gunningen

^{beneden het}

vastgestelde

^{maximum is}

gedaald.

^De ge-

gadigden

worden op ^een

lijst geplaatst,

^waarvoor

geldt,

^wieheteerst

komt,

heteerst maalt. Een

laag

rangnummer^{op de}

lijst

^heeft

zijn

waarde.

Hooggenummerden

^{hebben er soms heel wat voor over}

om het nummerop de

ranglijst

van een voorganger^te

verkrijgen.

Onder de oude wet

gebeurde

^dit

veelvuldig,

daar ieder zonder onder- zoek op de

lijst geplaatst

^{weid. De nieuwe wet laat}

plaatsing

^{op de}

lijst

^{alleen toevoor serieuse}candidaten,zoodat deze dan ook minder bereid zullen

zijn

om hun eenmaal

verkregen

^nummer

prijs

^te

geven.

De

practijk

^heeft

uitgewezen,

^{dat de vraag naar}

vergunningen

veel

grooter

^{is dan er}beschikbaar

zijn.

^{Vooral in}

begin

1932, ^even voordat de Drankwet 1931 in

werking trad,

^{werden er door de}

gegadigden

^{voor een}

vergunning

^{soms niet}

onaanzienlijke

^offers

gebracht.

^{De sommen} die besteed

zijn

^{om een}

vergunning

op

eigen

naam te

krijgen

^{varieerenvanf 2000 tot f} 12.000. Vooreennormaal

cafébedrijf bedroeg

^de

prijs begin

^{1932 f 6000 a f 8000. Later in} 1933 en 1934 is _{er een}

daling

ⁱⁿ

getreden.

^De

genoemde bedragen

worden in de

wandeling aangeduid

^{als de}

koopprijs

^der

vergunning,

eenterm die

onjuist

is. Beter is de

benaming verkrijgingskosten.

In grove trekkenheb,^{ik naar ik}

hoop,

^{een beeld}gegeven ^{van de}

Drankwet,

voorzoover

noodig

^tot

toepassing

^{der wetten op de} inkomsten, vermogens ^{en dividenden}

tantiemebelasting.

{SM volgt.) J- J-

^{de KLERCK.}

Art.

lo Par. i der

Wet

_{op de}

Personeele Belasting

(Slot.)

Een tweede

jurisprudentie,

^{die m.i.}

geheel

^{anders had kun-}

nen

zijn,

betreft de woorden „van dezelfde of meest

nabijkomende

soort.” De arresten van den

Hoogen

^{Raad van de laatste}

jaren

leeren,^{dat dit}

College

deze woordenzeer ruim

interpreteert.

^Offer- haus

schrijft

nog

i); „Het gaat

^{niet aan een villa te}

vergelijken

met een

landbouwerswoning,

op dezen

grond

^{dat beide een woon-} huis

zijn”.

^{Maar ik}

geloof,

^{dat we daar niet ver meer vanaf}

zijn.

Indien

perceelen

^{van een}

grootte

^{van ruim 40 mogen}

gebruikt

worden als

vergelijkingsperceelen

^voor het schatten van de huur- waarde van een

perceel

^{van 587}

(arrest

^{van 18}

Sept.

^{1929 B.}

4576),

^{dan wordt m.i. over het hoofd}

gezien,

^dat

dergelijke

^ver- schillen in den

regel

^nietmeer

gradueel zijn,

^{maar essentieelworden,} dat n.l. de

vergeleken perceelen geheel

^en al in karakter gaan ver- schillen. Waarom ik

dergelijke vergelijkingen

^uit den booze acht ?

1) ^{De Wet} op de PersoneeleBelasting ^{blz. 121.}

Eenvoudig

^{hierom,dat dan} de constructievan de huurwaardevan het

groote perceel

^{uit die van hetkleine}

bijna

onuitvoerbaar wordt en tot

groote

^{willekeur en sterk}

afwijkende

^uitkomsten

aanleiding geeft.

^{Deze toch reeds zoo}

moeilijke

^materie

gaat

^dan

bijna

^tothet

onmogelijke

^behooren.

Zelfs

gaat

^{men zich}

afvragen,

^{als men} het ^{arrest van 19}

Juni

1931

(B. 4997) leest,

^waar

vergelijking

van een

logement,

^meteen

heerenhuis,

^waarin

regeeringsbureaux gevestigd zijn,

^is

toegelaten,

wat er, ik zeg niet^van

„dezelfde”,

^{maar van de}

„meest nabijkomen-

desoort”

overblijft

^? Hoe die soort hier te benoemen ? Wordt dan ten slotte niet alles

„nabijkomende

^{soort” ?} Of moeten de woorden

~meest nabijkomende

^soort” zóó verstaan

worden,

^{datmen b.v. in}

een

dorp

^{met een kasteel en}verder niets dan verhuurde arbeiders-

woningen,

^{de huurwaarde van het kasteel uit die} der arbeiders-

woningen

^{kan afleiden om de}

eenvoudige reden,

^dat geen soort

perceelen

^{in die}

gemeente

het kasteel _meer

nabij komt,

^{dan de}

arbeiderswoningen,

zoodat deze_van de

„meest nabijkomende

^soort”

zijn.

We zouden danhet

criterium,

door Offerhaus verworpen,reeds zijn

voorbijgestreefd.

Ook hier zou, ^zoo de

Hooge

^Raad

zijn uitleg

^wat

beperkter

^had

gemaakt,

^{het aantal}

gevallen vergroot worden,

^dat geen

vergelij- kingsperceel aanwezig is,

^{endat dus art. 10 par. 2 van}

toepassing

wordt.

Dit acht ik geen nadeel, maar een voordeel. Immers, wil men niet de rechtstreeksche

redactie,

^{welke ik hierboven aanbeval:}

„De

^{huurwaardevan niet}

gehuurde perceelen

^{enz. wordt}

bepaald

op den

prijs,

die daarvoor

bij verhuring

onder normale

omstandig-

heden ^{valt te}

bedingen”

^{en onze wet kent nu eenmaal deze} redactie niet dan sluiteen

percentage

^der

verkoopwaarde

^{wel het} nauwst aan

bij

^het

beginsel

^der

verteringsbelasting.

^{Wat toch} verteert men, door _een

eigen

^{huis te bewonen ? De rente van het} in dat

perceel geïnvesteerde kapitaal.

^{Van den}

kostprijs

^{dus ?}

Neen,

^{van het}

bedrag,

^{dat men op het}

oogenblik,

^{datvoor de be-f}

lastingheffing maatgevend

^{is, voor het}

perceel

zou kunnen

krijgen

enop andere

wijze rentegevend

^{maken. De}

vertering

^{der nouveaux}

pauvres is niethooger, dan dat

bedrag.

Indien _men dus de reeds eerder aanbevolen

redactie,

^{die elke}

redelijke wijze

^van

bepaling

^{van de huurwaarde}

omvat,

omdat_men de voorkeur

geeft,

^{aan een vast criterium, dan zou dit} m.i. moeten

zijn

^een

percentage

^{van de}

verkoopwaarde.

^{Nu zal}

men

mij tegenwerpen,

^{dat ook deze}

verkoopwaarde

^{niet absoluut} vaststaat. ^{Dit is zoo. Maar deze}

verkoopwaarde

^{is toch als}

regel,

zoo

noodig

^met

behulp

^{van een}

deskundige,

^wel

vrij nauwkeurig

te

bepalen.

^{Ook voor auto’s enz. staat men voor hetzelfde feit,,} Bovendien moet men de

verkoopwaarde

^{toch schatten voor de.}

vermogensbelasting,

^{zoodat het aantal fiscale}

moeilijkheden

^hier-

door nietvergroot ^wordt.

'

Hoe men de redactievan art.

10,

par. 1 _en

2,

^{nu ook doetluiden,} door te belasten

hetzij

den te maken

huurprijs, hetzij

een

percentage

der

verkoopwaarde,

^de

crisisslachtoffers,

^{die thans nog}

groote perceelen

bewonen, ^{worden hierdoor}

aanzienlijk geholpen.

^Zoowe) toch in den te maken

huurprijs

^{als in den te maken}

verkoopprijs,

komt de

daling

^{ten volle tot}

uitdrukking,

zooals dit later met ^een.

eventueele

stijging

^{evenzeer het}

geval

^zal

zijn.

Hetbovenstaande

geeft mij

ten slotte nog

aanleiding,

ommeteen enkel woordoverdehuurwaardevan

gehuurde perceelen

^te

spreken.

Men zal

geneigd zijn geweest,

^{toen men}

mij

zag verwerpen het

bezigen

^{van oude} huurcontracten ^van

vergelijkingsperceelen,

^om daaruit de huurwaarde van niet

gehuurde perceelen

^{af te}

leiden,

op te merken _: maar de arme slachtoffers ^{zelve dan van die verou-,} derdehuurcontracten ^{! Ook die zouden}

tegemoet gekomen

^kunnen worden dooreen

bepaling, dat,

^{zoo de}

huurprijs hooger

^{is dan die,} welke onder normale

omstandigheden bij

^den aanvang ^van het

belastingjaar

ware te

bedingen,

^{deze laatste in de}

plaats

^treedt

van denwerkelijk ^betaalden

huurprijs.

Het _zou niet

billijk zijn,

de bezitters ^{van een} oud

laag

^huurcon- tract op

analoge wijze

^{te behandelen: hun}

vertering

^{is nueenmaal} niet

grooter

dan de door hen betaalde huur.

.

In het artikelvan Mr. v. d. Poel is de nadruk

gelegd

^{op het feit,}

No. 3273 122

dat de

personeele belasting

nu eenmaal

een-bepaald bedrag

moet

öpbrengen, 'hetgeén

^{klemmender is'}

géwordén

^{nu ze de functie} vervult van

sluitpost

op de

gemeentebegrooting.

^Dit mag ^waar

zijn,

^maaris geen beletsel om die

belasting

zoo

juist mogelijk

over de contribuabelen_om te

slaan,

n.l. in verband met het

bedrag

^hun-

ner

werkelijke vertering.

Rotterdam,

^{1 Februari 1935.}

J.

^{P. CROIN.}

Onderschrift

der redactie. Het

probleem

^hier

gesteld

^{is inderdaad} sinds 1932 nog

moeilijker geworden. Mag

^ik

echter,

zonder op details in te gaan op drie

punten wijzen.

1“. Dat hier niet mag worden

gedacht

^{aan een}

~fiscaal”

^stand-

punt

^van administratieen

Hoogen

^Raadomdat hetzelfde

standpunt

steeds is

ingenomen,

^{dus ook toen} voortdurende

stijging belang- rijker

^soms nog, ook in verband met de voor het huis betaalde bouwkosten _aande

daling

^{van heden alle}

aanleiding gaf,

^{tot het}

inzicht,

^{dat velen}

tengevolge

^dezer

wetsbepaling

nu

feitelijk

^te

weinig

^betaalden.

2“. Dat

uitgaande

^{van het}

feit,

^{dat de}

gemeentebegrooting

een

bepaalde opbrengst

^{uit Pers. Bel.}

noodzakelijk

^maakt en men

(theoretisch I) vrij

^iszelf de tarieven te

regelen

^hetzeerde vraag

is,

^of een inderdaad

billijker verdeeling

op deze

wijze

^{ware tever-}

krijgen.

3". De

heffing

^der

belasting

zou op deze

wijze buitengewoon

worden

bemoeilijkt,

^veel meer

geld kosten,

en een

eenigszins behoorlijk

inzicht in wat op ^een

bepaald

^{moment als normaal}

aan te merken

peil is, bijna

^niet

zijn

^te

verkrijgen.

Alleenom deze redenen

reeds,

komt het

mij

^{voor, dat er om een}

juiste

en

billijke belastingheffing

^te

bevorderen,

^beter

is,

^met deze

omstandigheden

^{van het verleenen}van

afschrijving

op ruimer schaal

rekening

^te

houden,

^{al is} het ^{ook dat} dan alleen aan de meest harde

gevallen

wordt

tegemoet gekomen.

^De administratie zal verder nog tot een

billijke wetstoepassing

^{kunnen medewerken} door zich

bij

^{het kiezen} van

vergelijkingsperceelen

^{niet op een te}

eng

standpunt

^te stellen. V. d. P,

’s Rijks ^Rechten.

Cadeaustetsel. Over de gevolgen van de onlangs aangenomen

wet tegen ^het cadeaustelsel bereiken ons allermerkwaardigste

*ü_V berichten, zegtde HaagschePost. Men herinnert zich, ^{dat de} wet aan fabrikantenen winkeliers verbood,^den rookers cadeaux tegeven.

De wetgever^heeft echter eenkleinigheid over het hoofd gezien,^{nl. dat} de fabrikantenhet recht behielden, den winkeliers geschenken aan te

bieden. En wat ziet men nu? Het kwaad, dat de wetgeverhoopte ^te

keeren,^tiertingewljzigdenvormweligvoort. Thanspogen de fabrikanten elkaar teovertreffenin het overladen _van dewinkeliers metgeschenken.

Evenals _vroeger, valt dit verschijnsel weer speciaal in de sigaretten- industriete constateeren. Het cadeauverbcdbeoogde^{tweeërlei; 1.den} rooker _{waar voor}zijn geld^te garandeeren_; 2. de eoncurrentie tusschen

de fabrikantentebeperken tot sigaretten. Welnu,ten eerste krijgen ^de rookei's ook thans_weer nietde volle waarde voor hun geld; heteenige verschil met

vroegeris, dat zij nude geschenkenvoor de winkeliers be- talen inplaats van die voor henzelf! Ten tweede is het lieve leven _van de cadeau-coneurrentie tusschen de fabrikanten _weer in vollen

gang.

Maar de toestand is _nu misschien nogernstiger ^dan vóór de^{wet werd} ingevoerd, want nu koopt de winkelier, ^zooals vroeger de rooker, ^de sigaretten omde cadeaux,waardoor hij^verleid wordtgrootervoorraden in te slaan dan hij ^wellicht vooreerst kan afzetten, hetgeen, geziende financieelepositie van demeestewinkeliers,nietgeheel onbedenkelijk^is.

En het _eene kwaad brengt het andere _mee: bestonden vroeger ^de toegiften veelal uit pruilaria,

tegenwoordig

zijn ^het nuttige en soms kostbare

gebruiksvoorwerpen,

^{die de} winkeliers anders bij ^hun collega’s moesten koopen. Mochtde winkelier te veel overhemden of tafelzilver hebben,_geen nood. ~Ons geschenk blijft zijn ^{waarde houden. Hebt} gij hetzelf reeds, ^{dan kunt} gij ^het uwvrienden cadeau geven of'het ^aan anderen verkoopen,” deelteen fabrikantzijn ^{klanten mede.}

Wij

^kunnen

onsniet voorstellen,^dat de wetgever^zich de toepassingvan het cadeau- verbod aldus heeft voorgesteld¹ Wil hij ^het cadeaustelsel werkelijk ^uit-

roeien,^danzal hijhet moetenuitbreidentot aliegroepen, winkeliers incluis.

Uit de Pers.

Tegen geknoei

en

smokkelarij.

In Het Vaderland van 15 Februari

j.l.

^komt een artikel _voor over

bovengenoemd onderwerp

naar

aanleiding

^van'eén

onderhoud,

dat de redactie heeft

gehad

^met den Voorzitter van den Centralen

Crisis-Controle-Dienst.

Na _een

belangwekkend

^overzicht van de

inrichting

ende

werking

van den dienst betreffende de controleop ^{den steurr aan landbouw}

en veeteelt

vervolgt

^{het artikel:}

‘ ':c‘

En de

smokkelarij?

Wordt er nog veel

„gewerkt”

^{aan de} grens ? vroegen

wij.

Het is wel niet

goed denkbaar,

^dat er ooit een einde'zal komen aan alle kleine

smokkelarij

voor de

consumptie,

^zooluidde het ant- woord, maar dank

zij

^het

optreden

^{van de douane} en van ons is de omvang der smokkelzaken

ongetwijfeld

^veel

geringer geworden

in den laatsten

tijd.

^{Zoo is de}

tijd

^{van de}

gepantserde

^smokkel-

wagens b.v.

voorbij;

^deze mogen in Nederland niet _{meer voor-} komen_; wordt er nog ergens ^een

gevonden,

dan ‘wordt er direct

beslag

op

gelegd.

^De

bewaking

aan de grens is.ook

belangrijk

^ver- sterkt en zat_{nog verder} versterkt worden. 'lntusschen is het

doel,

dat men zich

gesteld heeft,

nog

lang

niet bereikt.

De

smokkelarij

^heeft

volgens

den heer Sirks wel

degelijk

econo- mische

beteekenis;

^het

zijn groote partijen goederen,

^{die aldus}

over de grens komen. Zelfs _nu

nog.

Sommige

^benden

zijn

zeer sterk

georganiseerd

; in den laatsten

tijd

^werkt men weermeer met

dragers,

^die ieder zoowat

vijftig

^kilo’s

meebrengen.

^Soms gaan^er 2JO van die

dragers tegelijk

de grens over;

zij

^worden

voorafgegaan

door kinderen _{en soms}ook door

speurhonden

; ^eriseen

smokkelaar,

die ook thans nog met een auto

werkt,

^maar

daarbij

niet minder dan

vijf -motorrijwielen

vooruitzendt.

Margarine

en suiker

zijn

^{de twee}

belangrijkste

smokkelartikelen.

In _een stad als Maastricht gaan

talrijke

^{kinderen na}

schooltijd

^de grens over om

margarine

en suiker te

koopen. Daartegen

^{is niet} veel te doen.

'Volgens sommigen

^{is de toestand echter} wel zoo, dat in _een breede

grensstrook

^de

margarine

^ende

suiker,

^{die men}

gebruikt,

^{voor het}

overgroote

deel smokkelwaar is.

Vroeger

was er ook veel

gesmokkelde margarine

^{in het Westland}; dat

schijnt

thans minder te worden. Vele

winkeliers,

^die

niet-gesmokkelde margarine verkoopen,

^{hebben althans weer een beteren afzet} ge-

kregen,

^wat

zij hoofdzakelijk toeschrijven

aan den

achteruitgang

—dank

zij

^de

strengere

controle van de smokkelaffaire.

.

Dat deze

smokkelarij

^{een niet}

onbelangrijke

^{factor is in} onze

crisiseconomie,

^{wordt ook}

geillustreerd

^{door het}

feit,

^{dat het}

Depar-

tement _van Economische Zaken sinds

eenigen tijd

^{een subsidie}

geeft

van anderhalve tonvoorde

versterking

^{van den}douanedienst.

Op

^onze vraag ^naar de

samenwerking

^{met de}

Belgische

en met de Duitsche douane werd _ons

geantwoord,

^{dat men}

tegenwoordig

zeer

goed

^kan

opschieten

met de

Belgische

autoriteitenen datmen

bij

^{het onderzoek van enkele}

belangrijke quaesties

de

grootste tegemoetkoming

^heeft ondervonden.

Terwijl

men hier te lande de

Belgische

douane vroeger wel ^eens

slordigheid

enz.

verweet,

^{meenden de}

Belgen

van hun kant te mogen

spreken

^{van de} onverwoestbare smokkeldrift _van de Hol- landers. 'Wat de Duitsche douane

betreft,

^{deze is}

volgens

^{den heer} Sirks op

waarlijk voorbeeldige wijze 'ingericht

^{en werkt}

prachtig.

Er valt trouwens minder te smokkelen uit Duitschland ; in den

laatsten

tijd

^ondervindtmen alleen maar wat last van

Belgische margarine,

^die men via Duitschland tracht in

té

_voeren.

Boekaankondiging ^en Bespreking.

Beslissingen

ⁱⁿ

Belastingzaken,

onder hoofdredactievan Mr. Dr.

J.

^H. R.

Simiinghe

^Damsté.

Uitg.

^L.

J.

^Véen’s

Uitg. Mij.,

N.V., Amsterdam. 15de

Druk,

^{afl. 3.}

(Njs 5721—5765)

^f

3,60.

Somer: Arresten

Hoógeh

^{Raad der} Nederlanden in

belasting- zaken,-2e halfjaar

^1934.

Uig.

^N.V. Boekhandel

v/h

^Gebr.-

fielinfante,

’s-Gravenhage. Prijs

per

Jg.

^f

25,

—.

123 ^No. 327^

Overzicht van Tijdschriftartikelen.

(Verstrekt

^{door den} Bibliothecaris der Rotterdamsche Mandeis-

hoogeschool).

ALGEMEEN.

The Ace. Tax

Suppl.

p. 55.

Robson,

^{L. W. Economie}

aspects

^of taxation.

NEDERLAND.

A., Jg. 32,

No. 357. blz. 169.

Berg,

^B.vanden. Effecten in

bedrijf

en

inkomstenbelasting

; blz. 175.

Berg,

^B. vanden.

Niet-toepasselijk-

heid van art. 14 Wet

inkomstenbelasting.

Jg.

33, ^No.

358,

^{blz. 7.}

Nijst, J. J.

^{M. H. De Wet Doode Hand} in de

practijk

^1.

Jg. 32,

^No.

357,

^{blz. 164. Stil}

Jr.,

^L. Wet op de

belasting

van de Doode Hand 1934.

M.

8., Jg. 41,

^No.

481,

^{blz. 137.}

Berg,

^{B. van den.}

Eenige

^recht-

spraak

^{in zake}

goodwill.

E. S. B.

Jg. 20,

^No.

999,

^{blz. 174.}

Polak,

^N.

J.

Intercommunale

belastingverdeeling.

W. D. I. A. No. 3268.

Busscher, J.

^{Verzoek om kwitantie een}

blijk

van wantrouwen ? No. 3266.

Drielsma,

^{H. A. Onder testa-} mentairbewind

gesteld

vermogen als

executie-object

voor belas-

tingschulden

; No. 3267.Feen, R. van der.

Berekening

^der

afschrij- ving

op een

periodieke uitkeering;

^{No. 3268.} Hennes,

Vorderingen,

o.a. van ouders op kinderen_; No. 3267.

Klop.

^Onder testamentair bewind

gesteld

vermogenals executiemiddel_voor

belastingschulden

; No. 3268.

Loman,

^{G. P. De}

belasting

van de Doode Hand _en de

vergoeding

^{door de}

gemeenten

^{te betalen}

ingevolge

^{art. 235 L. O.}

Wet 1920_; No. 3266. P. Art. 63 par. la pers. bel. Onderschrift

van

H.;

^{No. 3270. Rienstra. De}

geestelijke

^stand; No.

3269,

3270.

Smeets,

^M.

J.

^{H. De beteekenisvan}

~opbrengst”

^{in de Cou-}

ponbelastingwet 1;

No. 3269. Z.

Kerkelijke organisaties

^{in verband} met de

belasting

op de Doode Hand.

W. P. N. R. No.

3396,

^3397.

Adriani,

^P.

J.

^{A. Het}

begrip

^„ver-

mogen”

ⁱⁿ het

belastingrecht

^I.

NEDERLANDSCH

OOST-INDIË.

Econ. Weekbl.

Jg. 3,

^No.

41,

^blz.1613...

Besier,

^{A. A.H. Desta-} tistiek van de

vermogensbelasting

^{in 1932.}

N.V.

Jg. 13,

^No.

10,

^{blz. 297.}

Gruisen, J.

^{O. van. De}

invoering

eener

loonbelasting

ⁱⁿ Nederlandsch-lndië.

Econ. Weekbl.

Jg. 4,

^No.

2,

^{blz. 40. W.}

Vervanging

^motorvoer-

tuigenbelasting

^door

verhooging benzineaccijns.

Mdbl. d. V.V.

Insp.

^{v. Fin.}

Jg. 10,

No. 1.

Oosterbaan, J.

^De

grond- slagen

van de

vereenvoudigde

administratie der

kohierbelastingen, gevoerd

op de

belastingkantoren

^der

inspecties

van Financiën ;

Steensma,

^Th.

J.

^{B. Kroniek}

(de Loonbelasting).

Mdbl._V.

Belastingrecht. Jg. 3,

^{No. 9.}

Lijppens,

^{H. A.}

Speculatie.

BRITSCHE

RIJK.

The Acc. Tax.

Suppl.

p. 49. Allocation of income for taxation purposes ; p. 50.

Blumenthal,

^A.

Depreciation

of short-lived

assests;

p. 33.

Company

formation and income tax

liability;

p. 69. Deduc- tion of intereston loan ; p. 41. Defalcations

by employees;

p. 34.

Tax allowance on furnished

letting.

DUITSCHLAND.

Bank-A.

Jg. 34,

^80.

8,

^{S. 176. Holt. Das neue}

Kapitalverkehr- steuergesetz.

Der D. Oekon.

Jg. 53,

^No.

4,

S. 101. Aichele.

Senkung

^{der Haus-} zinssteuer, ^{Mieten und Zinsen.}

Zweckbindung

^der

Steuersenkung

^?

Jg. 53,

^No.

6,

S. ^177.

Heyer, Georg. Senkung

^der Hauszinssteuer und

Entschuldung.

D.

Wirtschafts-Zg. Jg. 32,

^No.

4,

^{S. 73. Bühler. Die} Steuerbilanz nach dem neuen Einkommen- und

Körperschaftsteuergesetz

^und ihr Verhaltnis zur Handelsbilanz I

Jg.

^{32. No.}

4,

S. 80.

Grasshoff,

^{Erich. Die}

Abanderung

^{der Tarif-} stelle

7,

^{Abs. 5 und 9 des preuss.}

Stempelsteuergesetzes

Finanz-A. Bd.

3,

^No. 1, ^{S. 131.}

Fricke, Rolf.

Die Kartellsteuer

(Umsatzsteuer)

als

Grundlage

der Finanzreform.

FRANKRIJK.

Recueil Dalloz. 12e

année,

^No.

6,

p. 9. La déclaration relative a rétablissement de

l’impöt général

sur Ie _revenu.

VEREENIGDE STATEN.

The

J.

^{of Ace. Vol.}

59,

^No.

1,

p. 28.

Matthews, Wright.

Revenue Act of 1934.

Vereenigingen ^en Vergaderingen.

Dienstvakaangelegenheden.

Bond van

Belastingconsulenten.

Van dezen bond Secretariaat: Schietbaanlaan

128, Rotterdam,

is verschenen _een programma voor het _examen tot

toelating

^als Lid van den Bond van

Belastingconsulenten.

Het examen is in twee deelen

gesplitst

enwordt op twee achter-

eenvolgende dagen gehouden.

Deel I omvat:

Staatsinrichting, Recht, Economie,

^Statistiek

en Boekhouden.

Deel II omvat; het

Belastingrecht,

^{ook in}

zijn samenhang

met de vakken van het eerste deel.

De

splitsing

^is

facultatief,

^d.w.z. de examinandus kan te

zijner

keuze het examen

gesplitst afleggen

^of

volledig.

Verzoeken_om

vrijstelling

^moeten

bij

de examen-aanvrage worden

ingediend

^{en de}

bewijsstukken,

^zooals

diploma’s,

^moeten

tijdens

het examen worden

getoond.

Voor alle verdere

inlichtingen

^{wende men} zich tot het Secretariaat van den Bond.

Opheffing

vanden dienst der

Grondbelasting.

Naar

wij

^{vernemen is aan de}

toegevoegde

controleurs der Grond-

belasting medegedeeld,

^dat

zij

^{in verband met} voorgenomen op-

heffing

van den dienst der

Grondbelasting gelegenheid

^{hebben tot} sollicitatienaar vacante

ontvangkantoren.

Ook

hoofden

van controlen kunnen

desgewenscht

^{nu reeds sollici-} teeren.

De nieuwe

~reorganisatie”

^is

blijkbaar

nog niet in details

gereed.

Hoe

zij

er zal uitzien kan derhalve nog niet worden

medegedeeld.

V r agenrubri ^ek.

(Vragenbetreffende Ink. Bel.,Verm.Bel., ^Div.enTant.Bel., Coupon-Bel.

enBel.v. d.Doode Hand,^{te zenden} aanden HeerM.J. Prinsen, Stations-

weg, Drachten; ^{alle andere} aanden HeerS. Hoekstra, te Laren,N.-H.)

Weekkrediet.

Vr. 1. Door een weekkrediet

genietend expediteur

wordt een trans- actie aanvaard ter

afdoening

^{van een}

bekeuring

wegens

aangifte

^van

goederen

^onder een verkeerde

benaming {art.

213

A.W.)

^Boete

f

15, ontdoken invoerrecht

f

3,20. Kan voor deze

bedragen

weekkrediet worden

genoten?

Indien het antwoord

bevestigend

^mocht

luiden, zij

^het

mij vergund

nog op te merken, dat transactie niet kan worden

aangegaan^{dan na}

betaling

der vereischte

gelden. Ingevolge

^{het zesde lid van}

§ 75

^V.C.

worden de

voorgeschreven voldaanteekeningen

vervangen door „ver-

klaringen

^{omtrent de}

debiteering.”

^Naar

mijn meening

^is voor het

opmaken

^{van het}

transactieformulier

^deze

„verklaring”

onvoldoende.

C.

Antw. _I. Het antwoord moet ontkennend luiden.

Met den inzender ben ik van

meening,

^{dat de}

betaling

^{van de}

verschuldigde gelden

^{aan de transactie dient vooraf te gaan en} dat de

debiteering

^{daarmede niet kan worden}

gelijk gesteld.

H.

Nö. 3273 124

Staten-Generaal.

TWEEDE KAMER.

Wijziging der wet _van 15 Juli 1929 (Staatsblad No. 388).

75. 2.

( Vervolg.)

Tijdstip van indiening.

§4. ^V. Verscheidene ieden betreurden het, ^{dat de} onderhavige wetsontwerpen^{niet eerder} zijn ingediend. Immersdeontwerp-begrooting moet op ¹ September bij ^den gemeenteraadworden

ingediend,

^zoadat

het college van burgemeester en wethouders zich geruimen tijd ^vóór dien datum _een beeld heeft moeten kunnen vormen van de financieele

positie ^der gemeenteⁱⁿ het komende

begrootingsjaar.

Is hetontwerpen

eener

gemeentebegrooting

^{in dezen} tijd, nu de gemeenten zoowei met betrekking ^{tot haar inkomsten} als tot haar uitgaven ^{in het} onzekere verkeeren steeds _zeermoeilijk, ^deze

moeilijkheid

wordt uit denaard der zaak nagenoegonoverkomelijk, ^{indien de} betreffende werkzaamheden worden doorkruist door

Regeeringsvoorstellen

gelijk deonderhavige, die, indien zij wet worden,^{in de}financiënder gemeentenzeerdiep^{zullen in-}

giijpen. Welerkenden deze leden,^dat de Ministervan Binnenlandsche Zaken getracht heeft, aan deze bezwaren _zooveel

mogelijk tegemoet tekomen door bij rondschrijven van 28 Juli j.l. ^den gemeentebesturen kennis te geven van den te verwachten inhoud_van hetwetsontwerp No.

144, terwijl ^het wetsontwerp^{No. 75 is} ingediend_op ¹³ Juli 1934, ^doch zij meenden, ^{dat in} veie gemeenten de begroetingen ^{door de}colleges

van

burgemeesters

enwethouderstoen reeds _warenontworpen.^{Het hoofd-} bezwaar _van deze leden wasevenwel, ^dat men de gemeentebesturenvoor

eenbijkans ónmogelijketaak stelt, door te vergen datzij^{in de}ontwerp- begrooting van eenig jaar rekening houden met voornemens van de

Regeering,

^{waarvan niet vaststaat} of, althans met welke wijzigingen, zij in de wet zullen worden neergelegd.

Enkele _van deze leden merkten op, dat het tijdstip van indiening

ook hieromongunstig gekozen is, ^omdat geletop denoodzakelijkheid

van snelle

behandeling

^de lijd ontbreekt om de gevolgen van deze ingrijpende

wijziging

voordeverschillende gemeentenrustigte overwegen.

Hetwarehunlievergeweest,

indiendeRegeeringeenontwerp ^tot tijdelijke

korting

^{van de uitkeeringuit}het gemeentefondsover 1935—1936had in- gediend,dat_overdattijdperkeengelijkresultaat_zou hebbenopgeleverd, als ditontwerp. Ook deden de onzekere

tijdsomstandigheden

bij ^{hen de} vraag rijzen, ^of een

ingrijpende

wijziging van de wet van 1929 op dit oogenblikwel wenschelijk ^is te achten.

A. Gok de

Regeering

^betreurthet, ^datde wetsontwerpenniet eerder konden worden ingediend. Zij ^{is er ten volle} van doordrongen,^dat het groote bezwaren _voor de gemeentebesturenmet zich brengt, wanneer

zij ^korten tijd voorde

indiening

^der

gemeentebegrooting

^{eerstkomen te} vernemen,^{dat de} Regeering

wijziging

^{in de}financieeleverhoudingtusschen het Rijk ende

gemeenten overweegt, terwijl zij ^dannog moetenafwachten of het voorgestelde in ongewijzigde ^vorm tot wet zal worden verheven.

Hetwasechter_eenvolstrekte onmogelijkheidomde wetsontwerpenvroe-

ger in te dienen dan is geschied.

Wijziging

^der financieeleverhouding vordert eenmaal een grooten voorbereidenden arbeid. Allerlei stelseis behooren, wat hun voor- en nadeelen

betreft,

^{te worden} onderzocht,

proefberekeningen

moeten worden gemaakt en adviezen, die met het Qog op een behoorlijke

bewerking

^{der materie niet kunnen} worden ge- mist, moeten worden ingewonnen. Met dit alles is veel tijd gemoeid.

De

Regeering

^{had zich} nu wel kunnenbeperken tot hetopnieuw treffen eener

noodvoorziening

voor een enkel jaar, doch zij achtte dit toch wel zeer weinig gewenscht, ^{omdat de} gemeentendan alleen zouden weten, waarop zij voor het jaar 1935/36konden rekenen, doch in hetonzekere zouden blijven, wathaar _voor 1936/37en volgende jarenzou tewachten staan. Thans wordt haar hetperspectiefvooreenreeks _van jaren geopend

en de gelegenheid_gegeven,om zich

geleidelijk

bij ^den nieuwen toestand aan te

passen. Bovendien mag niet uit hetoog worden verloren,^datdoor de voorgestelde

garantieregeling

^het _bedrag,datde

gemeentenover het jaar 1935/36^minderzullen ontvangen^dan over hetvorige jaar,verhou-

dingsgewijs

van geringebeteekenis is.

Ernstiger

^{staatde zaak} ongetwijfeld met

betrekking

^{tot het} voorstel omtrent hetWerkloosheidssubsidiefonds. Ditontwerpkoneerst omstreeks

half September worden ingediend, als gevolg van de omstandigheid, dat_voordien tijd de noodigebouwstoffen hadden ontbroken. Het wets- ontwerp ^{is immers de} vrucht _van hetgeengeblekenwas bij ^het onder- zoek der gemeentelijke begroetingenover 1934. Gelijk verleden jaar bij de behandeling van het wetsontwerp tot tijdelijke korting op ^{de uit-} keeringen uit hetgemeentefondswerd medegedeeld,was aande gemeen- ten,dieniet in staat_warenhaarwerkloosheidsuitgavenuitdebeschikbare middelentedekken,ⁱⁿ overweginggegeven deze bedragen^uitte stooten.

Die

uitstooting

bedoelde alleende gelegenheid^teopenen om vastte kun- nen stellen in hoeverrevoorde

werkloosheidsuitgaven

geendekkingaan-

wezig was, ten einde aldus het materiaalte verkrijgen, om te kunnen

beoordeelen, welke maatregelen ^zouden moeten worden genomen. ^Ten aanzien _van de begroetingen der uitstootende gemeentenis allereerst

beproefd door

bezuiniging

op andere gemeentelijke uitgaven of-door verhooging van gemeentelijke inkomsten de uitgestooten bedragenge- heel of ten deele weder in de

begroeting

terug^tebrengen.Het onderzoek leerdeechter, ^{dathet niet} mogelijkwas dit doelten aanzien _van alle ui-t- -gestooten bedragen te bereiken. Er bleef aldus een belangrijk bedrag

over, datde

gemeenten niet konden dekken.^{Ten aanzien} vandit bedrag bleek omstreeks het midden _van dit jaar het nemen van maatregelen urgent. Het ware niet verantwoord geweest daarmede nog een jaar te wachten, met het gevolg, ^{dat ook} 1935 _{weer een} belangrijk ^totaal aan

uitgestooten bedragen zou blijken op te leveren. Erzat daardoor niet anders

op^{dan het}

aanhangig

^maken van het wetsontwerp^tot instelling

van het

Werkloosheidssubsidiefonds,

ook al zou men daardoor_eenaantal gemeentenvoor moeilijkheden plaatsen. ^{Men had} hier eenvoudig van twee kwaden het minste te kiezen.

Dezemoeilijkheden zijn ^echter aanmerkelijk gereduceerddoorbet aan-

gehaalde rondschrijven van 28 Juli j.1., waarbij de gemeentebesturen bereids met de in

voorbereiding

zijnde maatregelen ⁱⁿ kennis werden gesteld.

De Regeering hoopt, dat het treffen op het allerlaatste oogenbtik

van maatregelen van deze soort voor het vervolg ^{zal kunnen worden} vermeden. Het is mede om deze reden, ^dat zij voorstelt de regelingaan-

gaande^het Werkloosheidssubsidiefondsaanstonds voortwee jaarteaan- vaarden. De

vraag,^welke regelingvoorhetjaar 1937zal moeten worden getroffen, ^{zal dan} zoo tijdig bij ^de Staten-Generaalaanhangig^kunnen worden gemaakt, ^{dat de} gemeenten bij ^het opmaken ^harer begroeting

voordatjaar vroeg genoeg^zullen kunnen weten,^{hoe de} regelingdan zal zijn.

De Regeeringheeft hierbovende grondenaangegeven,waarom zij ^het

weinig gewenscht zou achten,^indieninplaatsvan eenblijvende wijziging derwet van 1929 opnieuween tijdelijke maatregelzou worden genomen.

Ermoet in de financieeleverhouding zoo spoedig mogelijk ^weer eenige continuïteit komen. Dat de

tijdsomstandigheden

voorde thans

voorge- steldeherziening weinig geschiktzoudenzijn^kan zij^niettoegeven. ^Immers die

herziening

^{laat de} grondslagender wet _van 1929 onaangetast en

brengtslechts die veranderingenin de toepassing,waarvan de ervaring, met de uitvoering der wet opgedaan, ^de wenschelijkheid ^heeft aan- getoond.

Taakverdeeling

tusschen het Rijk en de gemeenten.

§ ^{5. V.} Enkeieie4en betoogden,^datde

moeilijkheden,

voortspruiten- de uit de financieeleverhouding^{tusschen het}Rijk en de gemeentenbij de tegenwoordige

taakverdeling

^schier onopiosbaar zijn. Naar hunmee-

ning bewijst ^de instelling van de beidehier _aan de orde zijnde fondsen, weike bedoeld zijn ^als een middelomde tezwaar belaste gemeentente verlichten door haar iasten _over de gezamenlijke gemeenten te _ver- deelen, dat vele gemeenten _{voor een} taak staan, ^die zij niet kunnen dragen.^Dezeleden achtten dentijd rijpomten spoedigsteeengroot deel

van de gemeentelijke bemoeiingen naarhet Rijk over tebrengen. Aller- eerst _zou daarvoor in aanmerking^{komen de} geheele werkloosheidszorg,

doch dan ook de kosten _vanhetonderwijs.Tevens zou naarhunmeening het reeds vaker voorgestane denkbeeld verwezenlijkt ^kunnen worden

omde bestaandegemeentepolitiete

vervangen door Rijkspolitie.

Vele andere leden hadden tegen ^deze denkbeeldenoverwegende ^be-

zwaren. Zijwaren evenwel van oordeel, ^{dat het}thans niethetoogenblik was,overde iaatste twee denkbeeldenuitvoerigvangedachten^tewisselen.

Zij ^achtten den tijd nu minderdan ooit rijp om ingrijpende wijzigingen in de

taakverdeling

^{tot stand} tebrengen.

125

Blad 7, Staten-Generaal.

No. 3273