Karel van de Woestijne, aristocraat, discomaan. De grammofoon en de constructie van een auteurspostuur

En hij, hij schrikt, 'of, plots-gereze', een maan aan hem en in zijn aangezicht komt staan : een spiegel waar hij zich verklaard in ziet ; zijn oogen, waar de zee haar licht in liet

Karel van de Woestijne en Herman Teirlinck, Verzameld werk. De leemen torens.. Zijt gij thans terug? Heeft uw vacantieverblijf u goed gedaan? Ik ben niet de eenige hier, die het

gerond in 't schaetrend beeld dat door mijn leden streven, dat in mijne oogen, op mijn lippen branden komt:?. - o Juli, die naar úwen wil mijn

- waar vorst Alkuoneus, gestrekt ten polk het logge lijf en de uitgelengde leên, onder het dreigend-laag spelonk-gewelf, gewaar-werd, aan de dagelijksche pijn der moe-gelegen

Neen, ik en verhale van die Invidia, zijne vierde vrouw, en hoe hij ze, - gevonden in de zwarte diepte van een koperslagers-winkelken waar 't kort gehamer tampte, als een

tuurlijk voorkwam, dan dat hij ze hadde genoten ; door de wedden der sproeiende: wateren, die hem niet gaven de zilver-klare geneuc:hte van hun wellen en woelen, dewijl hij ze

„ik voel het wel, sprak de leeuw met waardigheid, maar moest ik u bijten, ik geloof wel dat ik het zelf niet weten zou''.... dichterschap

Gansch dit schilderij, ‘de Heilige Maagd aangebeden door Joris van der Paele, met Sint Joris en Sint Donatus’ (10) is, overigens, zéker het schoonste wat ons hier van Johannes van