Scholen in beweging
Merlijn en De Bron vieren dit schooljaar hun dertigjarig bestaan. ’t Schrijverke wordt verbouwd en de zogeheten schoolwoningen daar kunnen daardoor worden verkocht. De school stimuleert kinderen om een bijdrage te leveren aan het sociale leven in de omgeving. Zoiets gebeurt ook bij Sterrenbosch, waar buurt en school samen initiatieven nemen.
Meander ontwikkelt zich in hoog tempo van basisschool tot kindcentrum en De Wijboom werkt aan vernieuwing van het onderwijs.
Op pagina 3 tot en met 5 meer over het basisonderwijs in Maaspoort.
Kinderen van ‘t Schrijverke aan de slag.
Wijkgericht
Denk mee Doe mee
Wijkgericht Werken Maaspoort
Nieuw: Bajo
Bart van der Kraan, kortweg Bajo, tekent voortaan voor Wijkgericht. Met steeds een cartoon die verwijst naar een artikel in het blad.
‘Shit in de Maaspoort’ is te lezen op pagina 2.
En Bart stelt zich voor op de achterpagina.
Wijkgericht Werken Maaspoort, november 2018
Wat gebeurt er toch allemaal op school?
Het borrelt en bruist op de basisscholen van Maaspoort. Wijkgericht zet diverse actuele zaken op een rij.
“Het geeft toch een beetje jus aan het onderwijs”, zegt directeur Maja Voogd van kindcentrum Sterrenbosch.
Ze heeft het over de activiteiten die samen met de buurt worden georgani- seerd. “Ze versterken de band van de school met de wijk en maken het onderwijs sterker en dat is belangrijk voor een goede toekomst van onze Sterrenboschkinderen.”
“Natuurlijk zijn we er vooral om kinderen te onderwijzen. Maar dat gaat
beter als het met onze kinderen goed gaat. Daarom werken we nauw samen met partners in de wijk en andere organisaties. We willen dat kinderen, ouders, school en die instellingen elkaar leren kennen. Het verklaart waarom we enthousiast meedoen met allerlei activiteiten die deze band versterken.”
En dus stond de school eind oktober open voor de viering van Halloween.
Dat werd echt een evenement van school en buurt. Er werden op school kinderen
geschminkt en er was daar een disco.
Maar ook in de buurt zelf waren er activiteiten. Zo konden kinderen bij versierde huizen aanbellen voor een traktatie.
“Ouders leren ons en de mensen van het wijkteam zo beter kennen.
Maar het zorgt ook voor meer betrok- kenheid onder buurtbewoners en daar profiteert iedereen van.”
Waar gaan we het over hebben?
Op Sterrenbosch ontwikkelen de kinderen zich spelenderwijs.
Impressie van de eerste informatiebijeenkomst.
Shit uit de Maaspoort
Gizmo wordt nog eens een filmster. Het hondje van de familie
Westerlaken is een van de deelnemers aan een filmpje over het project
‘Shit uit de Maaspoort’.
Bij dat project zijn ideeën verzameld onder wijkbewoners om de poepoverlast tegen te gaan. Er kwam van alles voorbij: poepzuigers, afvalbakken, strengere regels, afvalzakjes aanbieden en duidelijkere communicatie. Uiteindelijk is gekozen voor enkele proefprojecten.
In de buurt van de kindcentra De Wijboom en Sterrenbosch zijn bijvoor- beeld poepzakjesautomaten opgesteld. Aan de Buurtschappenlaan kwam een hek om een speelterrein en aan de Sluisweg ruimt de gemeente de poep op de uitlaatroute op.
Over een poos wordt bekeken wat werkt en wat niet. Wie zelf een idee heeft, kan zich nog altijd melden: openbareruimte@s-hertogenbosch.nl.
Twee informatieve bijeenkomsten organiseerde het buurtteam Maaspoort- Empel al met de wijkwerkers.
Het succes smaakt naar meer. “Maar waar gaan we het over hebben?”
Op 26 september werd de eerste bijeenkomst gehouden in De Schans. Het ging over autisme en zorgde voor 35 deelnemers.
Bij het verschijnen van dit blad is inmiddels de tweede avond achter de rug. Thema van die bijeenkomst was dementie.
Er komt vast ook een derde middag of avond. Het thema is nog niet bepaald. En dus vragen de mensen van het buurtteam aan u:
“Waar gaan we het over hebben?” Uw antwoord kunt u mailen: wijkinfopunt@divers.nl.
Sterrenbosch: ‘De jus van het onderwijs’
De Wijboom heeft Jeelo omarmd, een programma waarbij kinderen van en in de maatschappij leren. Directeur Hanny Rijkers: “Zo zijn we nu druk met het thema omgaan met geld. Kinderen bezoeken winkels en bedrijven en leren zo over handel, inkoop en verkoop.
En over de manier waarop mensen worden verleid om iets te kopen.
Maar het gaat ook over sparen en budgetteren. Op die manier wordt zelfs een traditioneel vak als rekenen ineens een stuk interessanter.”
Het Jeelo-onderwijs - je eigen leeromge- ving - is gericht op betrokkenheid bij de maatschappij en de directe leefomge- ving. De maatschappij moet de klas in en vice versa. De kinderen zijn onderdeel van een community, zo is het idee, en leren vaardigheden die hen voorbe- reiden op de 21ste eeuw. Vakken als geschiedenis, aardrijkskunde, natuur, techniek en expressie worden geïnte- greerd aangeboden. Een project duurt zes weken, wat neerkomt op zes
projecten per jaar. Niet klasje voor klasje, maar alle groepen zijn gelijktijdig met
hetzelfde project bezig, elk op hun eigen niveau, en werken daarbij toe naar een eindresultaat.
De school zoekt voor Jeelo, de samen- werking met ouders. “Want die kunnen vast boeiend vertellen over hun werk.”
En is dat niet voor ‘omgaan met geld’, dan wel voor de andere projecten die nog volgen. Zo komen dit schooljaar
‘Leren van personen van vroeger’,
‘Zorgen voor dieren’ en ‘Omgaan met natuur’ nog aan bod.
KC Meander wordt IKC Meander en dat verschil is meer dan een letter, leert een toelichting van directeur Peter de Baar.
“De verzorging en het onderwijs van kinderen van 0 tot 13 jaar bieden we hier straks onder één dak. De deuren staan open vanaf half acht ’s ochtends tot half zeven ’s avonds.”
Meander is nu al meer dan een gewone basisschool. Het kindcentrum – KC dus – biedt behalve de school ook de voor-, tussen- en naschoolse opvang. Die wordt
verzorgd door Kanteel. Met de komst van een zogeheten peuterarrangement (vroeger heette dat peuterspeelzaal) en kinderdagopvang en de invoering van gelijke lestijden op alle schooldagen wordt het een integraal kindcentrum.
Een IKC.
“Dat is praktisch. We bieden alles onder een dak. Maar belangrijker is dat kinderen zich hier ontwikkelen in een vloeiende lijn. Want we mogen dan wel onder twee organisaties vallen, uiteinde-
lijk zijn we samen één team. En dat ene team begeleidt en stimuleert kinderen op het gebied van kennis, gezondheid, sport, spel, creativiteit en bovenal in de ontwikkeling van de persoonlijkheid.”
Om dat voor elkaar te krijgen moet Meander intern worden verbouwd.
Daarmee wordt mogelijk nog dit jaar begonnen. Bij de start van het nieuwe schooljaar is Meander dan een letter rijker: de i van integraal.
Bij Montessorischool Merlijn hangt dit schooljaar dertig keer de vlag uit.
Dat is voor kinderen het teken dat er die dag iets feestelijks staat te gebeuren.
Als het even kan een activiteit waarin het getal dertig een rol speelt.
Want zo viert Merlijn dat de school voor Montessorionderwijs dertig jaar bestaat.
De historie had een bijzonder begin, vertelt directeur Eveline Houdijk.
“Het waren namelijk ouders die daartoe besloten. En ouders spelen nog steeds een hele grote rol hier op school.”
Wat ook bijzonder is: leerkrachten blijven de school erg trouw.
“Wie eenmaal heeft kennis gemaakt met deze vorm van onderwijs, wil meestal niks anders meer.”
Deze vorm, dat is dus dat kinderen in kleine groepen werken en dat leer- krachten hun aanbod afstemmen op de leer- en ontwikkelbehoefte van de individuele scholieren. Motto van de scholen: ‘Leer mij het zelf te doen’.
Terug naar de dertig kleine feestjes.
“De ene keer wordt de pauze verlengd tot dertig minuten, de andere keer doen we spelletjes waarbij dat getal centraal staat en weer een ander keer delen we ijsjes.” Lachend: “En nee, geen dertig ijsjes per kind. Er zijn grenzen.”
’t Schrijverke is een school. Maar ook een kunstuitleen. Directeur Miriam Spijkers vindt het zo logisch als wat.
“We haalden de kunst van het Stedelijk Museum de school in en de kinderen regelen de uitleen aan volwassenen.
Ze maken, onder begeleiding van een kunstenares, ook zelf kunst.”
Het is een voorbeeld van hoe ’t Schrijverke de banden aanhaalt met organisaties en instellingen. Ander voorbeeld: “Met show- en marching- band Exempel bieden we kinderen de mogelijkheid om deel te nemen aan het Schrijverke Orkest in oprichting.”
Daar komt nogal wat bij kijken: belang- stellende kinderen moesten een motiva- tiebrief schrijven en ouders krijgen een
gesprek waarin wordt uitgelegd wat het allemaal inhoudt. Exempel zorgt voor de instrumenten en de lessen. “Het is meer dan een leuke manier om aan muziekon- derwijs te doen”, vindt Miriam. “Dit gaat ook over burgerschap. Want het
Schrijverke Orkest wordt actief voor de wijk, zo is de bedoeling. Is bijvoorbeeld een echtpaar zestig jaar getrouwd?
We brengen graag een serenade.”
Ondertussen genieten kinderen en team nog na van de onlangs uitgevoerde verbouwing. “We hebben diverse klassen flink groter gemaakt en dat is handig als er zo nu en dan twee leerkrachten in één lokaal zijn te vinden. Twee ja, vanwege het passend onderwijs. Het blijven reguliere groepen
De Wijboom: ‘In de maatschappij’
’t Schrijverke: ‘Burgerschap’
Meander: ‘Alles onder een dak’
Merlijn: ‘De vlag hangt uit’
Kinderen van KC Meander worden kinderen van IKC Meander. Kinderen van ‘t Schrijverke aan de slag.
Bedankje voor vrijwilligers
Wijkraad Maaspoort bedankt alle vrijwilligers in de wijk met een kerstborrel. Dat gebeurt zaterdag 15 december vanaf 19.00 uur.
Vorig jaar deed de wijkraad dat voor het eerst en toen kwamen daar 75 mensen op af. Voorzitter Kees Hettinga van de wijkraad mikt voor de tweede editie op 150 deelnemers. “Doel is niet alleen ze te bedanken, we willen mensen ook met elkaar in contact brengen. Vrijwilligers kunnen immers veel aan elkaar hebben.”
Kees: “Het lijkt misschien veel, 150 vrijwilligers. Maar volgens gegevens van de gemeente doet 40% van de Bosschenaren vrijwilligerswerk. Dat komt voor de Maaspoort neer op meer dan 4.000 wijkbewoners die zich regelmatig belangeloos inzetten voor andere wijkgenoten of de wijk.”
Bent u vrijwilliger en wilt erbij zijn op 15 december? Stuur een mailtje naar de wijkraad: info@wijkraadmaaspoort.nl en hef het glas met ons. En doe mee met de wijk kerstkwis, die tijdens de borrel worden gehouden.
Basisschool De Bron bestaat dit school- jaar 30 jaar en directeur Marco Meima heeft er daarvan 29 meegemaakt.
“Soms komt er wel een functie elders voorbij, maar steeds weer tel ik mijn zegeningen en stel ik vast dat het hier enorm plezierig is. Dat geldt ook voor veel van mijn collega’s, want het verloop is hier erg beperkt.”
Dat zit hem onder meer in, wat genoemd wordt, “het pedagogisch leefklimaat” van de school. Zo wordt
onafgebroken gewerkt aan het welbe- vinden, de weerbaarheid en het zelfver- trouwen van de kinderen. “We helpen kinderen bijvoorbeeld om angst voor een spreekbeurt te veranderen in een positief gevoel. Het gevoel van: dat gaat lukken. Van ojee naar oké, noemen we dat – een motto dat afkomstig is van de methode Fines, die we gebruiken.”
Een ander voorbeeld: twintig kinderen zijn opgeleid tot mediator. “Bij het buiten spelen zijn ze herkenbaar aan
hesjes met de letter M erop. Mocht er ruzie zijn, dan kunnen zij per toerbeurt bemiddelen. Zo leren we kinderen zelf verantwoordelijkheid te dragen. Hoewel ze het niet druk hebben. Mede vanwege de ruime, groene en ook nog eens sportieve speelgelegenheid gebeurt er zelden wat.”
Het dertigjarig jubileum viert De Bron aan het einde van het schooljaar.
Dan gaat de hele school trommelen met de groep De Vuilnismannen.
De Bron: ‘Ojee wordt oké’ Bruisende Schans gaat voor de nul
Als het zo doorgaat, komt wijkcentrum De Schans nog eens op een fraaie nul uit. Die voorspelling doet beheerder Rob Verhagen.
Die nul slaat op het tekort dat het wijkcentrum nu elk jaar nog noteert. “De gemeente draait op voor de kosten van het gebouw, de rest moeten we zelf doen. Mijn salaris bijvoor- beeld, moet ik zelf terugverdienen”, legt Rob uit.
Betekenis
Hij kwam in het voorjaar van 2017 in dienst bij de stichting die behalve De Schans ook dorpshuis D’n As in Empel uitbaat.
“Dat was wel even wennen. Ik werkte altijd voor commerciële bedrijven, waaronder Kwantum en een hotel. De ervaring die ik daar opdeed, kan ik hier goed gebruiken. Maar de
verschillen zijn groot. In mijn vorige banen ging het altijd over omzet, winst, opbrengst en marges. Hier gaat het over de betekenis van De Schans voor de wijk.”
Wat niet betekent dat geld er niet toe doet. “Zeker doet dat ertoe. Sterker nog: ik ben druk bezig met het besparen op kosten en het verhogen van inkomsten.” En dat lukt behoorlijk goed. “Vraag vaste gebruikers bardiensten te draaien en ik kan op personeelskosten besparen. En wat de inkomsten betreft: bij mijn komst waren de ruimten hier voor ongeveer 35% bezet, nu zitten we regelmatig tegen de 75%.”
Meer ruimte
Rob moet zelfs nee verkopen. “Maar dat heeft vaak een principiële kant. Ik vind niet dat we hier communiefeesten en 50 jarige bruiloften moeten organiseren. Dan concurreren we met de horeca en dat is niet eerlijk. Ik stuur die mensen meestal naar De Lachende Vis.” Want De Schans is er voor sociale initiatieven. “En die geven we hier steeds meer ruimte.
Het is te danken aan de goede samenwerking met bewoners, gebruikers, wijkraad en gemeente.”
Waar Rob wel van baalt, is dat hij grote groepen nogal eens de deur moet wijzen. “Groepen dus die niet commercieel zijn en hier prima passen. Maar waar we geen ruimte voor hebben.” Een oplossing gloort. “We moeten slimmer omgaan met dit gebouw. Zo is er een stenen muur tussen twee vertrekken. Haal die eruit en zet er een schuifwand voor in de plaats en hupsakee, je hebt een enorme ruimte voor grote gezelschappen.” Ook de entree en het aangezicht worden aangepast.
En dan kan De Schans er weer voor jaren tegenaan.
Kinderen van De Bron knutselen er lustig op los.
Rob Verhagen: “We moeten slimmer omgaan met dit gebouw”.
Landstrekenlaan e.o. maakt vuist tegen inbraken
De bewoners zijn de woninginbraken in Landstrekenlaan en directe omgeving meer dan beu. Maar ze laten het niet bij mopperen alleen.
Het aantal woninginbraken neemt in Nederland al jarenlang af. Maar in de Landstrekenlaan merken ze daar bitter weinig van. “Het is hier regelmatig raak”, vertelt bewoonster Cobie van der Putten. De inbraken gebeuren volgens haar niet omdat er hier meer te halen is dan ergens anders. Het komt door de brandgangen. Via die brandgangen maken inbrekers zich razendsnel uit de voeten.”
Honderd procent
Enkele bewoners richtten vijf jaar geleden een buurtcomité op en binnen die club werd het probleem besproken.
De oplossing was snel bedacht: de brandgangen moeten worden afgesloten met hekken, waar alleen de aanwonenden sleutels van hebben. Woningcorporatie Zayaz vond het een goed idee en informeerde het comité over de gemeentelijke eis dat honderd procent van de bewoners het daarmee eens moet zijn.
“Honderd procent, dat is natuurlijk onhaalbaar”, aldus Cobie.
Maar het is nagenoeg gelukt. “Om een tegenstander tege- moet te komen, is een van de hekken zo geplaatst, dat een woning buiten het af te sluiten gebied valt. Twee andere huizen vallen er daardoor ook buiten. “Dat is natuurlijk jammer, maar een andere oplossing is er niet.”
Handtekeningen
Het kostte nogal wat kruim om in drie weken tijd alle andere 143 handtekeningen te verzamelen. “Maar om een buurt fijn te houden, moet je als bewoners nu eenmaal actief zijn.
Ik woonde tot vijf jaar geleden in Orthen-Links en daar wist ik niet beter. Mensen in die wijk zijn behoorlijk actief.
Toen ik hier kwam wonen, merkte ik dat er hier weinig gebeurde. Het was voor mij de reden om met anderen het buurtcomité op te richten.”
Dat comité was oorspronkelijk bedoeld om leuke dingen te organiseren. Zo werd een rommelmarkt bedacht. Die is inmiddels uitgegroeid tot een braderie, waarvan de opbrengst wordt gebruikt om een kerstdiner voor ouderen te organi- seren. En inmiddels is het comité dus ook een steun en toever- laat van de politie. “Want we lieten het niet alleen bij de hekken. We hebben ook een buurtpreventieteam opgericht, dat regelmatig door de wijk patrouilleert.”
En nou maar hopen dat de inbraken afnemen. Zayaz laat weten dat het helpt als de bewoners de hekken steeds goed afsluiten.
Cobie van der Putten (links) en een andere buurtbewooners bij één van de hekken.
‘Zie ons strijden, zij aan zij’
Het 120-jarig bestaan werd nogal bescheiden gevierd, maar het 121e jubileum is door voetbalvereniging Wilhelmina aan De Saren afgelopen september grootser aangepakt. Enkele weken later trad er ook nog eens een nieuw bestuur aan.
Ad Siemons, de muzikale man van de Oeteldonkse Club, schreef ter gelegenheid van 11 x 11 jaar Wilhelmina een clublied. “Voel mijn hart dat voor je slaat, zie het team dat voor je staat, zie ons strijden, zij aan zij, want de allermooiste club dat ben jij”, is via de website van de club te horen.
Daniel van der Geld en Rob Broers zijn respectievelijk bestuurslid algemene zaken en voorzitter en scharen zich graag achter de mooie woorden van Siemons.
Sfeer
“Toen ik ruim 25 jaar geleden in ’s-Hertogenbosch kwam wonen en wilde voetballen, stak ik mijn licht hier en daar eens op”, haalt Rob herinneringen op. “Wilhelmina past bij jou, werd me geadviseerd. En inderdaad.” Maar wat dat nou precies is, dat de club zo passend maakt? Daniel en Rob kijken elkaar aan. “Ik ben al lid vanaf mijn zesde, weet niet beter”, bekent Daniel. Rob: “Het is de sfeer, denk ik. En dat we hier zo hechten aan normen en waarden. We willen dat het fijn is.”
Hoe dan ook: velen denken er blijkbaar zo over, want de groei zit er stevig in. Maar liefst 1100 leden telt Wilhelmina nu en daarmee is het de grootste club “binnen de oorspronkelijke gemeentegrenzen van de stad”. Een club met nog flinke groeipotentie, weet Rob. “Er hebben zich dit seizoen enorm veel mini’s gemeld en ik verwacht dat daar genoeg kinderen van blijven hangen om meerdere elftallen te vormen.”
Daniel: “De belangstelling van meiden en dames neemt landelijk toe, wij hebben nu drie vrouwen- en vier meiden- teams, daar kunnen en willen we best wat in groeien. Verder denk ik dat er best meer seniorenelftallen bij kunnen komen.
We hebben ooit wel eens wat geprobeerd met wandelvoetbal.
Dat werd toen geen succes, maar dat kon in de nabije toekomst zomaar anders zijn.” Rob: “Een g-team hebben we ook nog niet. Dus wie weet”. Het is vanwege die groei maar goed dat het hoofdveld binnenkort kunstgras krijgt.
Enthousiast
Dat Wilhelmina zeven nieuwe bestuurders heeft, is trouwens best opmerkelijk. Toen het voormalige bestuur liet weten dat het echt tijd werd voor vervangers, leken zowat alle leden een stap naar achteren te doen. Maar ook dat is Wilhelmina, aldus Rob: “Ad, de vader van Daniel en erelid, had een gesprek met me en dat leidde ertoe dat ik besefte dat leden hun verant- woordelijkheid moeten nemen. We hebben nog twee vaca- tures, want zoeken nog een penningmeester en bestuurslid horeca. Kandidaten mogen zich melden, maar de zeven nieuwe bestuurders zijn alvast enthousiast van start gegaan.”
Er wordt al voorzichtig gedacht aan nieuwe plannen.
“Maaspoort is belangrijk voor ons en wij zijn belangrijk voor Maaspoort”, vindt Daniel. “We kunnen de banden met de wijk daarom best verder aanhalen.” Rob: “We moesten maar eens een afspraak maken met de wijkraad. Het nieuwe bestuur voorstellen en kijken wat de wijk en de club voor elkaar kunnen betekenen. Want een ding is zeker: het verenigings- leven is ontzettend belangrijk voor de wijk”.
Veteranen 1
Het ging nog niet over het voetbal zelf. “Een club van deze omvang moet beter presteren dan ze nu doet”, bekent Rob.
“Ons eerste elftal speelt vierde klasse. We gaan er keihard aan werken om binnen enkele jaren te promoveren.” Rob voetbalt zelf ook nog zowat elk weekeinde. “Bij Veteranen 1.” Na een korte stilte, glimlachend: “Er is geen Veteranen 2.”
Rob Broers (links) en Daniel van der Geld.
Maaspoort in beweging:
driekwart budget besteed
Maaspoorters weten het wijk- en dorpsbudget steeds beter te vinden. Inmiddels is ruim 80% van het jaarbudget besteed.
Dat percentage groeit nog, want een aantal aanvragen is nog in behandeling.
Het gemeentelijk budget is twee jaar geleden ingevoerd.
Per wijk wordt een bedrag per inwoner beschikbaar gesteld.
Voor Maaspoort is dat dit jaar
3
78,672. Het geld wordt gebruikt voor meer saamhorigheid (‘sociale cohesie’ in ambtelijk jargon), veiligheid en de inrichting van het openbaar gebied.Adviesgroep
Een groep wijkbewoners, de Bewoners Adviesgroep (BAG), beoordeelt aanvragen en geeft daarover advies aan de gemeente. Daar wordt uiteindelijk de knoop doorgehakt, al wordt doorgaans het BAG-advies gevolgd. Dat is logisch, want het is juist de bedoeling dat de wijk beslist over het wijkgeld.
Wel ziet de gemeente erop toe dat het budget eerlijk wordt besteed. Zo moet er verantwoording worden afgelegd over de uitgaven.
Dit jaar zijn inmiddels ruim veertig aanvragen positief beoordeeld. Het gaat daarbij onder meer om activiteiten rond feestdagen (Koningsdag, Halloween), speciale projecten (‘Brug naar de brugklas’, ‘Pesten stopt, respect begint’), straatfeesten (straatfeest voor nieuwe wijkbewoners), natuur (inrichting natuurtuin), veiligheid (onderhoud AED, reanima-
tiecursus, verder ontwikkeling van de buurtpreventie-app) en cultuur (Maaspoortkoor). Bij veel activiteiten zijn foto’s gemaakt. Op deze pagina’s een greep.
Aanvragen
Heeft u plannen voor uw straat, buurt of de wijk? Voor een speciale groep, zoals kinderen, jongeren of senioren?
Kijk op de website van de gemeente voor meer informatie over hoe u geld kunt aanvragen: https://www.s-hertogenbosch.
nl/wdbudget.html. Er is voor dit jaar nog ruim
3
10.000beschikbaar.
Behalve de activiteiten die op deze pagina’s op foto’s zijn te zien, ging het geld naar de openluchtbioscoop, een rommel- markt, de kindervakantieweek, het Maaspoortkoor, een modeshow voor basisschoolkinderen, een reanimatiecursus, de heemfair, een meditatiecursus, kinderyoga, de Zonnebloem, een theaterproject voor ouderen, diverse buurt- en straat- activiteiten en de Sinterklaasintocht van Maaspoort Kids.
Brug naar de brugklas
Koningsdag Informatiemarkt Samen Haken
Aanleg buurttuin ‘t Heem Ontwikkeling app en aanschaf jassen buurtpreventieteam
Halloween
De eettafel Filmproject Wijboom en Divers Plaatsing AED’s. Straatvoetbaltoernooi ‘Pesten stopt, respect begint’
Kikarun
Bart leert je tekenen
Nieuw in Wijkgericht: een cartoon van Bart van der Kraan van Studio Bajo. Bart is de striptekenaar en cartoonist van Maaspoort.
Bart maakte bijna dertig jaar geleden van zijn hobby een beroep. In zijn studio aan de Jan Mosmanslaan in Maaspoort tekent hij in opdracht van bedrijven en organisaties cartoons en strips. Daarnaast leert hij anderen de kneepjes van het vak.
Zo doet hij mee aan het programma Sjors Creatief, dat door de gemeente en andere organisaties is opgezet om kinderen kennis te laten maken met leuke hobby’s.
Trucjes
Verwacht van Bart geen hoogdravende verhalen over de kunst van het tekenen. Het tegendeel lijkt het geval. “Iedereen kan het”, zegt hij. “Natuurlijk heeft de een meer talent dan de ander. Maar heus waar: tijdens mijn workshops leren ze dat ze meer kunnen dan ze vooraf dachten. Soms gaat het om handige trucjes.”
Hij geeft al tekenend een voorbeeld. Met enkele lijntjes zet hij twee gezichten op papier. De monden hangen naar beneden.
“Met één lijntje teken je de wenkbrauwen. De richting waarin dat lijntje staat bepaalt of het gezicht verdrietig of boos is.”
Vooral kinderen pikken de tips snel op, is de ervaring van Bart.
“Die gaan meteen aan de slag en zijn niet bang dat iets mislukt.” Maar ook volwassenen krijgt Bart enthousiast.
“Ik geef vaak workshops voor groepen medewerkers van een bedrijf. Hier in de studio of op locatie. Het is een leuke manier om een bedrijfsuitje af te sluiten.”
Stijl
Zo nu en dan wordt een deelnemer aan een workshop of cursus zo enthousiast, dat zo iemand net als Bart voor zichzelf begint. “Of dat vervelend is? Welnee. Iedereen ontwikkelt zo zijn of haar eigen stijl en vindt de opdrachtgevers die daarbij passen.” Wat zijn stijl is? “Poeh. Goeie vraag.”
Een paar uur later weet Bart het alsnog.
“Rond, los, toegankelijk”, mailt hij.
Bart is vanaf deze uitgave te vinden op de voorpagina.
De cartoon gaat steeds over een artikel in dit blad.
Colofon
Wijkgericht is de onregelmatig verschijnende nieuwsbrief van de gemeente voor inwoners van Maaspoort.
Het blad wordt huis aan huis bezorgd door jonge vrijwilligers van jongerencentrum De Poort.
Het geld dat ze ermee verdienen, is voor een goed doel.
Meer weten over Maaspoort of de gemeente? Kijk eens op www.s-hertogenbosch.nl.
Of neem contact op met wijkmanager Ronnie van Gaal (foto), (073) 6155 325, r.vangaal@s-hertogenbosch.nl.
Ronnie is ook te vinden op Facebook: Wijkpagina Maaspoort.
