Tilburg University
Vertrouwen in de politie?
van Dijk, J.J.M.
Published in: Secondant Publication date: 2012 Document VersionPublisher's PDF, also known as Version of record Link to publication in Tilburg University Research Portal
Citation for published version (APA):
van Dijk, J. J. M. (2012). Vertrouwen in de politie? Secondant, 26(3/4), 76-76.
General rights
Copyright and moral rights for the publications made accessible in the public portal are retained by the authors and/or other copyright owners and it is a condition of accessing publications that users recognise and abide by the legal requirements associated with these rights. • Users may download and print one copy of any publication from the public portal for the purpose of private study or research. • You may not further distribute the material or use it for any profit-making activity or commercial gain
• You may freely distribute the URL identifying the publication in the public portal
Take down policy
If you believe that this document breaches copyright please contact us providing details, and we will remove access to the work immediately and investigate your claim.
› Naar inhoudsopgave
Column
D
e kwartiermakers van de nieuwe nationale politie hebben een devies voor hun organisatie bedacht. Het luidt: Alert en Slagvaardig. Weinig origineel. Onder het logo van de vroegere gemeentepolitie stond Vigilat ut Quiescant, oftewel “Ga maar rustig slapen, wij waken over u”. Een achterhaald, want paternalistisch concept. De kwartiermakers hebben ook bedacht wat het motto van hun nieuwe corps zal zijn. Dat wordt: VERTROUWEN. Nu zult u zeggen: nou dat is toch mooi? Daar kan toch niemand tegen zijn? Toch wel. Waarom zouden we vertrouwen in de politie moeten hebben? Dient het optreden van Hermandad niet principieel met enig gepast wantrouwen te worden bekeken? Zijn ze wel alert genoeg? Of misschien al te slagvaardig? En is het wel verstandig om voor onze veiligheid volledig op de politie te vertrouwen? Hebben de burgers geen eigen verantwoordelijkheid?Inmiddels valt de wens van de kwartier-makers om het vertrouwen van de burgers te willen winnen, wel te begrij-pen. Hoewel de criminaliteit de afgelo-pen jaren is gedaald, is het vertrouwen van de burgers in de politie verminderd. Hier ligt dus een probleem. De Engelse politie heeft het daarom tien jaar gele-den over een andere boeg gegooid. De concepten wijkagent en buurtpolitie werden ingeruild voor reassurance
poli-cing. De bobbies trokken de buurten in
om ook op de kleinste criminele slakken zout te komen leggen. Helaas, het heeft niet mogen baten. De buurtbewoners werden er knap zenuwachtig van. En het vertrouwen in de politie nam verder af. Pogingen om het vertrouwen van de bevolking te herwinnen, zijn hoe dan ook tot mislukken gedoemd. Het afne-mende vertrouwen in instituties berust namelijk niet op falend politieoptreden maar op vrees voor globalisering, Polen, de EU en mannen met geblondeerd haar.
Reassurance policing kan daar niets aan
veranderen.
Is het erg dat de kwartiermakers dit niet goed begrijpen? Nee, dat geeft niets, want het is hun taak ook niet om de missie van de nieuwe politie te bepalen. Dat is in een democratie de taak van gekozen bestuurders. Helaas boezemt het nieuwe politiebestel juist op dit punt weinig vertrouwen in. De demo-cratische controle over een nationale politie ligt bij de minister van Veiligheid en Justitie. Gaat die het lokale veilig-heids- en openbare ordebeleid vanuit Den Haag bepalen? Of wordt dit vooral de taak van de tien zogenoemde regio-burgemeesters? Maar zo ja, waarom is die taak van de regioburgemeesters dan nog zo weinig uitgewerkt? En waarom is nog niet bedacht wat de rol van het driehoeksoverleg in het nieuwe bestel
gaat worden? Worden de BOA’s de nieuwe gemeentepolitie bij gebrek aan beter? De Kwartiermakers lijken zich over deze nijpende bestuurlijke vragen weinig zorgen te maken. Op een recent politiecongres in Amsterdam waren de
buzz words, behalve Alertheid,
Slagvaar-digheid en Vertrouwen, “ruimte voor professionaliteit”, “weerbaarheid” en “verantwoording achteraf”. Ook de arbeidsvoorwaarden kwamen uiteraard uitvoerig aan de orde. Nog voordat de nieuwe organisatie van start is gegaan, is men reeds vooral met zichzelf bezig. In het Verenigd Koninkrijk kunnen zeker goede ideeën worden opgedaan voor de besturing van de nieuwe politieorgani-satie. Reassurance policing is daar oud beleid. Centralisatie trouwens ook. Nieuw is de rechtstreekse verkiezing door de burgers van Police
Commissio-ners. Deze hebben tot taak om de lokale
politieagenda te bepalen. Zou de figuur van de Police Commissioner iets voor Nederland kunnen zijn? Of eerst maar eens gewoon de (regio)burgemeesters door de burgers zelf laten kiezen en deze een centrale rol geven bij de aansturing van de politie? <<
VERTROUWEN IN
DE POLITIE?
Jan van Dijk is hoogleraar Victimologie en Menselijke Veiligheid aan de Universiteit van Tilburg.
