Zondag 17 januari 2021 Oecumenische dienst
In de week van gebed voor de eenheid van de kerken
Deze dienst is opgenomen in verschillende kerken te Krommenie en Assendelft met medewerking van veel mensen
van die kerken
Onze collecte van deze oecumenische dienst willen we bestemmen voor de Voedselbank in de Zaanstreek.
Voor de wekelijkse verstrekking van een voedselpakket aan zo’n 280 huishoudens is veel voedsel en geld nodig.
De Voedselbank verkrijgt voedsel van bedrijven en supermarkten die overtollige voorraden afstaan. Op die manier wordt ook de verspilling van voedsel tegengegaan. Daarnaast worden regelmatig winkelacties gehouden die altijd veel producten opleveren. Sinds eind 2020 is het bovendien mogelijk om online producten te doneren.
Sinds de corona-uitbraak – en ook door de eigen acties van winkels om verspilling te voorkomen – is de aanvoer van voedsel verminderd. Gelukkig ontvangen we in deze coronaperiode veel extra donaties die, zolang het nodig is, voor een groot deel worden gereserveerd voor de aankoop van voedsel, zodat de inhoud van de voedselpakketten op peil kan blijven.
Voor de dekking van de logistieke kosten voor huisvesting en transport en andere exploitatiekosten is structureel geld nodig.
Dankzij de donaties van particulieren, bedrijven en kerkelijke en maatschappelijk instellingen kunnen we tot de exploitatie
dekkend houden. Maar elk jaar weer is veel geld nodig.
Uw bijdrage is welkom op bankrekeningnummer NL46 INGB 0000 0151 00 t.n.v. Stichting Voedselbank Zaanstreek.
Volg de Raad van Kerken Krommenie Assendelft op www.rvkkrommenieassendelft.nl en op Facebook.
Opening (Petruskerk) Het ontsteken van het Licht Welkom
Lied 314 (Liedboek der Kerken 2013) Here Jezus, om uw woord
zijn wij hier bijeen gekomen Laat in 't hart dat naar U hoort uw genade binnenstromen.
Heilig ons, dat wij U geven hart en ziel en heel ons Ieven.
Ons gevoel en ons verstand zijn, o Heer, zo zonder klaarheid, als uw Geest de nacht niet bant, ons niet stelt in 't licht der waarheid.
't Goede denken, doen en dichten moet Gij zelf in ons verrichten.
O Gij glans der heerlijkheid, licht uit licht, uit God geboren, maak ons voor uw heil bereid, open hart en mond en oren, dat ons bidden en ons zingen tot de hemel door mag dringen.
Moment van inkeer (Doopsgezinde Vermaning) (afgewisseld met verzen uit lied 997 Liedboek 2013)
Barmhartige God, u die geschiedt waar mensen uw liefde gestalte geven in woord en daad:
Ontferm u over de 500 minderjarige vluchtelingen in Griekenland en elders, jongeren zonder huis of haard inmiddels soms
zwervend door Europa, die beter verdienen, aan menselijke ontferming en gastvrijheid, juist ook vanuit Nederland. Uit solidariteit en als actiemiddel om onze politici van de ernst van deze situatie te doordringen zijn we 125 seconden stil in gebed voor hen…
- Een moment van stilte -
en vele duizenden, ontheemd, gevlucht uit eigen land,
beducht voor tirannie, geweld, voor dood, voor moord en brand;
genade Heer, hoor ons gebed, zie deze wereld aan!
Ontferm u over ons, levend in beperkingen van
bewegingsvrijheid, ontmoetingen en dat handen schudden en aanraken dat we zo node missen. Dat we, om het met de woorden in de harten van Zaanstad te zeggen, moed houden en vol houden Ons mensenhart vol wrevel, drift;
een de harde hand die slaat, straat in redeloze strijd, de macht lijkt aan het kwaad;
genade Heer, hoor ons gebed, zie deze wereld aan!
Ontferm u over degenen met wie wij in onmin leven, die wij tekort hebben gedaan of aan wie wij ons irriteren. Alleen uw liefde kan een verbindende schakel zijn…
En binnen heerst de bittere twist, het woord wordt tot verwijt, dit huis bood eens geborgenheid, verhult nu schaamte en nijd;
genade Heer, hoor ons gebed, zie deze wereld aan!
Ontferm u over onze kerkgemeenschappen in deze moeilijke tijden waarin we niet samen kunnen komen. Dat verschillen in geloof en cultuur overbrugd worden door dat ene waar het om gaat: elkaar zien en erkennen als broeders en zusters.
O God, uw groot begrijpend hart kent onze angst en pijn;
genees de zieke wereld weer, zodat zij goed zal zijn.
Genade Heer, hoor ons gebed, zie deze wereld aan!
Allerhoogste, glorievolle God,
Gij die woont in het ontoegankelijk licht, verlicht de duisternis van ons hart, geef ons een sterk geloof, een groot vertrouwen en uw bestendige liefde, maar schenk ons bovenal dat fijne zintuig, waardoor wij kunnen onderscheiden wat Gij ten diepste van ons verwacht.
Amen.
Moment met de kinderen (Leliekerk) Kinderlied: Onder, boven, voor en achter
refrein:
onder boven voor en achter God is altijd bij mij onder boven
voor en achter God is om mij heen
al vlieg ik met een vliegtuig naar een heel ver land of vaar ik naar een eiland met een prachtig strand al loop ik naar de buurvrouw aan de overkant ik ben nooit in mijn eentje want
refrein
al ga ik naar mijn oma met de trein en bus
of speel ik op het schoolplein met mijn broer en zus al loop ik voor mijn moeder naar de brievenbus God gaat altijd met me mee dus
refrein
Lezing uit het Evangelie van Johannes 15,1-17( Nicolaaskerk)
In die tijd sprak Jezus: ‘Ik ben de ware wijnstok en mijn Vader is de wijnbouwer. Iedere rank aan mij die geen vrucht draagt snijdt hij weg, en iedere rank die wel vrucht draagt snoeit hij bij, opdat hij meer vruchten draagt. Jullie zijn al rein door alles wat ik tegen jullie gezegd heb. Blijf in mij, dan blijf ik in jullie. Een rank die niet aan de wijnstok blijft, kan uit zichzelf geen vrucht dragen. Zo kunnen jullie geen vrucht dragen als jullie niet in mij blijven. Ik ben de wijnstok en jullie zijn de ranken. Als iemand in mij blijft en ik in hem, zal hij veel vrucht dragen.
Maar zonder mij kun je niets doen. Wie niet in mij blijft wordt weggegooid als een wijnrank en verdort; hij wordt met andere ranken verzameld, in het vuur gegooid en verbrand. Als jullie in mij blijven en mijn woorden in jullie, kun je vragen wat je wilt en het zal gebeuren. De grootheid van mijn Vader zal zichtbaar worden wanneer jullie veel vrucht dragen en mijn leerlingen zijn.
Ik heb jullie liefgehad, zoals de Vader mij heeft liefgehad. Blijf in mijn liefde: je blijft in mijn liefde als je je aan mijn geboden houdt, zoals ik me ook aan de geboden van mijn Vader gehouden heb en in zijn liefde blijf. Dit zeg ik tegen jullie om je mijn vreugde te geven, dan zal je vreugde volkomen zijn. Mijn gebod is dat jullie elkaar liefhebben zoals ik jullie heb liefgehad. Er is geen grotere liefde dan je leven te geven voor je vrienden. Jullie zijn mijn vrienden wanneer je doet wat ik zeg.
Ik noem jullie geen slaven meer, want een slaaf weet niet wat zijn meester doet; vrienden noem ik jullie, omdat ik alles wat ik van de Vader heb gehoord, aan jullie bekendgemaakt heb. Jullie hebben niet mij uitgekozen, maar ik jullie, en ik heb jullie opgedragen om op weg te
gaan en vrucht te dragen, blijvende vrucht. Wat je de Vader in mijn naam vraagt, zal hij je geven. Dit draag ik jullie op: heb elkaar lief.
Lied 78 uit het Liedboek der kerken 1973 Laat me in U blijven, groeien, bloeien, o Heiland die de wijnstok zijt !
Uw kracht moet in mij overvloeien, of 'k ben een wis verderf gewijd.
Doorstroom, beziel en zegen mij, opdat ik waarlijk vruchtbaar zij !
Ik kan mijzelf geen wasdom geven:
niets kan ik zonder U, o Heer ! In uw gemeenschap kiemt er leven en levensvolheid meer en meer ! Uw Geest moet in mij uitgestort:
de rank die U ontvalt, verdort.
Dan blijft mijn ziel voor U gewonnen, dan wint mijn ziel door U in kracht ! Het werk in needrigheid begonnen, wordt dan in heerlijkheid volbracht ! Wat in de windslen sliep, ontbot, en komt in 't licht en rijpt voor God.
Preek bij de oecumenische viering voor de eenheid van de kerken (Oud Katholieke Sint Nicolaaskerk)
In de naam van + de Vader, de Zoon en de heilige Geest.
Zusters en broeders,
Ik mag ter ontspanning graag wat werken in de tuin. In de winter valt er niet zo veel te doen in mijn eigen tuin, het is nu het beste de tuin wat rust te gunnen, dus kijk ik wel eens naar een tv-
programma waarin anderen bezig zijn in een tuin. Meestal zijn die programma’s opgenomen in de lente of de zomer, dus er valt ook wel iets te beleven aan die tuinen. Werken in een tuin kan
ontspannend zijn, omdat je met je handen in de grond bezig bent en niet met je hoofd aan je bureau. Aan dat bureau zit ik
tegenwoordig maar al te vaak, omdat ik ook werk als docent op een school en alle lessen vinden thuis plaats van achter een laptop. In de tuin mogen je gedachten even bij heel andere dingen zijn; bij heel aardse dingen. Letterlijk. Het werken in de tuin – het graven, het zaaien, het planten, het snoeien – is een scheppende arbeid, waarvan soms meteen resultaat te zien is (de boel staat er weer netjes bij) en soms moet je geduld hebben en wachten op het resultaat van de belofte die gezaaid is. En dan heb je weer iets om naar uit te kijken. Laatst keek ik naar zo’n programma over tuinieren op de BBC en daar was een vrouw bezig in haar tuin en terwijl ze zo bezig was, zei ze iets over wat haar tuin haar bracht.
De opname was gemaakt in coronatijd en ze zei dat ondanks de zorgen die zij en de wereld hebben om de gezondheid van
mensen, het contact met mensen, onze banen en de economie, een tijd waarin alles tot stilstand is gekomen, waarin zorgen,
spanningen en ook verdriet ons leven beheersen - ondanks al deze zaken bleef haar tuin groeien en bloemen geven en bleef haar moestuin groente en fruit opleveren. Het gaf haar veel troost en bemoediging dat sommige zaken niet geraakt kunnen worden door de zorgen van onze tijd, dat haar tuin geen enkele
belemmering ondervindt van de pandemie en er zelfs geen weet van heeft. De planten groeien rustig verder, ze bloeien en dragen vrucht op hun tijd.
In het evangelie horen we vandaag ook over een plant, over een wijnstok. Wie weleens een wijnstok heeft verzorgd, weet dat deze wel tegen een stootje kan: de dode takken moeten goed worden weggesnoeid, opdat de levende takken weer een kans krijgen om nog meer vrucht te dragen. Jezus zegt dat hijzelf de ware wijnstok is en dat wij de ranken zijn, en dan kan je even de schrik om het hart slaan: zijn wij de dorre takken die worden afgesnoeid?
Dragen wij geen vruchten en worden we daarom weggegooid als snijafval?
Wie bekend is met Jezus’ woorden, weet dat hij vaak spreekt over de twee wegen die wij in ons leven kunnen bewandelen. Er is een
weg van ranken die niet aan de wijnstok blijven. Dat is de weg van het zelf het beste weten, van het lekker zelf wel uitzoeken en het lekker zelf doen voor niemand anders dan alleen zichzelf. Op deze weg heb je niemand anders nodig en hoef je ook niet naar een ander om te kijken. Dat is een behoorlijk overzichtelijk weg, want elk steentje op je pad trap je gewoon opzij. Het is een kaarsrechte weg met maar één doel: je eigenbelang. Het is ook een eenzame weg, want je komt er niemand tegen om even mee op te lopen. Het is immers een privéweg. Dit is de weg waarvoor Jezus waarschuwt. Het is een weg die uitloopt op niets, op dode takken die geen vrucht dragen en die worden weggesneden. En op een zondag als deze, waarbij we vieren dat we als christenen één geloof delen, omdat er maar één Heer is, op zo’n dag kunnen we toch ook weer even het gemis voelen, de pijn van het afgesneden zijn van elkaar, want, hoewel we ranken van één wijnstok zijn, zijn we niet één kerk. En ja, als we het hebben over gemis en afgesneden zijn van elkaar, natuurlijk denken we dan ook aan de lockdown waarin we zitten. We missen onze familie, onze vrienden en collega’s, onze zusters en broeders in de parochie of gemeente. Misschien viert u deze dienst mee vanuit uw eigen kerkgebouw, misschien vanuit huis. We vieren vandaag niet samen in één kerkgebouw, maar in ons eigen gebouw of thuis, omdat de kerk gesloten is. En dan kunnen we ons weleens voelen als afgesneden ranken en zijn we misschien ook bang te verdorren in onze eenzaamheid en onze teruggetrokkenheid.
Maar wie écht bekend is met Jezus’ woorden, weet dat er altijd een andere weg is. Als Jezus strenge woorden spreekt, is dat geen aankondiging van wat gaat komen, van het onvermijdelijke, maar het is een liefdevol aanbod van een alternatief, van een andere weg. Het is de weg van de ranken die aan de wijnstok willen blijven, die hun kracht en energie uit die ene wijnstok putten én die door willen geven aan nieuwe ranken, die willen bloeien en vrucht dragen, opdat een ander weer mag genieten van de bloemen en de vruchten. En dit geldt voor onze kerken, die gescheiden maar geen afgesneden ranken zijn, en voor ons mensen, die door de levende wijnstok bloeien en vrucht dragen.
Een levende rank groeit óók zijn eigen kant op. Hij zal zich laten leiden door de tuinier in een bepaalde richting en ontdekt daar z’n vrijheid om te groeien naar het licht. Maar zo’n rank kan dit alleen doen omdat hij voortkomt uit die ene wijnstok die hem tot bloei brengt en vruchten laat dragen.
Een wijnstok zonder ranken is kaal en ziet er onaanzienlijk uit.
Een dorre tak. Zoals de ranken niet kunnen zonder de wijnstok, zo heeft de wijnstok de ranken ook nodig, want aan de ranken
hangen de vruchten. De wijnstok zorgt voor de groei van de ranken, zodat de ranken kunnen laten zien wat voor heerlijke vruchten er uit de wijnstok voortkomen en die kunnen delen met anderen.
Als Christus de wijnstok is en wij die ranken zijn, dan mogen we begrijpen dat alles wat we doen dat bloeit en vrucht draagt, dat dat alles voortkomt uit die ware wijnstok. Alles wat we doen, komt voort uit die ene bron: de liefde van de Heer. De liefde is als een steen die je in de zon legt en die daar warm wordt. Wanneer je de steen in je handen neemt, geeft hij de warmte van de zon weer af.
En dit is wat de Heer ons aanbiedt in het evangelie van vandaag:
Blijf in mijn liefde: je blijft in mijn liefde als je je aan mijn geboden houdt, zoals ik me ook aan de geboden van mijn Vader gehouden heb en in zijn liefde blijf. Dit zeg ik tegen jullie om je mijn vreugde te geven, dan zal je vreugde volkomen zijn. Mijn gebod is dat jullie elkaar liefhebben zoals ik jullie heb liefgehad.
En dit is iets om vandaag en elke dag te vieren. De Heer warmt ons op in zijn liefde, opdat we die warmte doorgeven. De Heer doet zijn liefde stromen door de ranken die wij zijn, opdat wij bloeien en vrucht dragen: Heb elkaar lief.
Amen.
In de naam van + de Vader, de Zoon en de heilige Geest.
Muzikaal intermezzo
Gesprek met Will Cox van de Voedselbank in de Zaanstreek.
Opwekking 705 – Toon mijn liefde (opname uit de Leliekerk) Aan de maaltijd wordt het stil,
als de meester knielen wil, en vol liefde als een knecht, elk apart de voeten wast en zegt:
Dit is wat Ik wil dat jullie doen, dit is waarom Ik bij jullie neerkniel, Dit is hoe mijn kerk behoort te zijn, dit is wat de wereld ziet van Mij Als je Mij gaat volgen
-Refrein-
Toon mijn liefde, aan de ander
dien de ander, zo heb Ik ook jou liefgehad.
Heb elkaar lief, wat er ook gebeurt,
dien de ander, zo heb ik ook jou liefgehad.
In de wereld wordt het stil, als wij doen wat Jezus wil en gaan dienen als een knecht, zoals Hij ons heeft gezegd, Hij zei:
Dit is wat Ik wil dat jullie doen, dit is waarom Ik bij jullie neerkniel, Dit is hoe mijn kerk behoort te zijn, dit is wat de wereld ziet van Mij Als je Mij gaat volgen
-Refrein-
Voorbede (PG Assendelft)
Refrein: Ubi Caritas et Amor Deus Ibi est (Waar vriendschap is en liefde daar is God)
Wegzending en Zegenbede (RK Petruskerk)
Gezongen zegenbede (Sytze de Vries / Job de Bruijn) God zal meegaan als licht in je ogen als lamp voor je voet als hand op je hoofd en arm om je schouder
als baken bij ontij en verte die wenkt als groet op je lip en hoop in je hart
als stem die je uitdaagt en woord dat je voorgaat Lied 418 uit het liedboek der kerken 2013 God, schenk ons de kracht dicht bij U te blijven, dan zal ons geen macht uit elkander drijven.
Zijn wij in U een, samen op uw wegen dan wordt ons tot zegen lachen en geween.
Niemand kan alleen, Heer, uw zegen dragen;
zegen drijft ons heen naar wie vrede vragen.
Wat Gij schenkt wordt meer naar gelang wij delen, horen, helpen, helen, vruchtbaar in de Heer.
Vrede, vrede laat Gij in onze handen, dat wij die als zaad dragen door de landen, zaaiend dag aan dag, zaaiend in den brede, totdat in uw vrede ons hart rusten mag.
God, schenk ons de kracht dicht bij U te blijven, dan zal ons geen macht uit elkander drijven.
Zijn wij in U een, samen op uw wegen dan wordt ons tot zegen lachen en geween.
