Afgunst of arrogantie?

Xc

<u

Cl

uO

è c

<

L.O o

c C3

<u

<

Afgunst of arrogantie?

Voor ons ligt opengeslagen ‘De Standaard’van vorige week vrijdag, pagina drie:

“Papierbergziekenfondsenkost878 miljoen euro”.Onwillekeurig maar onvermijde­ lijk moeten wijdenken aanhet groot lawaai dat deSP.a enden Bond Moyson oftewel de socialistischemutualiteiten hebben uitgestoten naar aanleiding van I mei,waarbij de ziekenhuizen en deartsen naar aloude traditie derrode kameradenwerden voor­ gesteld alsschandaligegeldverslinders (behalvenatuurlijk de ziekenhuizen diebeho­

ren totde juiste, dus de eigen zuil). Waarmee vooral bewezendiende tewordendat Vlaanderen nog altijd gebuktgaat onder hetklerikalebestelendat mijnheer den dok- toor een volksvijandige figuur blijft.

De overheid trekt notabene meer gelduitvoor de administratie die de ziekenfond­ sen bijhouden dan voor alle Belgische huisartsen samen. En datondanks alle verkla­ ringen over het belangvan de huisartsenin de gezondheidszorg, de zogeheten eerste­ lijnshulp die vooral in Vlaanderen wordt gepropageerd.

Zie de splinter bijdeander,maar vooral niet de balk in het eigenoog. We zouden evengoed kunnenopmerken dat het departement Sociale Zaken nu alsinds meer dan redelijketijd in handen vande socialisten is.

Nade puinhoop dieBusquinen DeGalan er hadden achtergelaten, mocht Vanden- broucke proberen enige hervormingen door te voeren. Dat werd bezuidendetaal­

grens zodaniggeapprecieerd dathij bij de volgende legislatuur smadelijk plaats mocht ruimenvoor een nieuwePS'er, het gluiperige figuurtje Demotte. De man die vanaf juli het “Kiwimodel” gaat invoeren inons land, wat eengrote doorbraakmoetgaan heten inhet beheersen van de geneesmiddelenprijs. Hetgaat om een soortopenbareaanbe­ stedingvoor twee groepen van geneesmiddelendiein België massaal worden gebruikt:

cholesterolverlagers en maagzuurremmers. Het middel dat alsgoedkoopste uitde bus komt, zal ook het bestwordenterugbetaaldaan de patiënt, watvoor de ziekteverze­

keringeen enorme besparing zou moeten opleveren.

Opgeblazen

Dat is desocialistischepropagandatheorie. Om te beginnen komt ermeer concur­ rentie tussengeneesmiddelen waarvanhet octrooial is vervallen,en die door produ­ centenvan generische (gelijkwaardige)kopieënook kunnen wordenaangemaakt. Dat betekentmet anderewoorden datde concurrentie vooral zalgaanspelen tussen die generische firma’s,en minder tussende grote pharmaceutische concerns. Daar komt nog bij dat veel vandebedoelde geneesmiddelen de voorbije jaren al scherpin prijs waren gedaald. Wat de uiteindelijke winst voor de ziekteverzekering zal betekenen, is zelfs voor despreekwoordelijkeJoost onduidelijk.

Wij hanterenditvoorbeeld om tebewijzendat niet alleen Verhofstadt, maarook de socialisten metVande Lanotte en Demotte op kop inwezenniets anders doen dan opgeblazen verhalen vertellen.Waarom heeftVande Lanottede voorbije week zoveel bossendoorgezaagdover de lonen en bonussen vantopmanagers?

Omdat dat algemene praktijkisbij allebedrijven, endus een reden om revolutie te prediken? Neen, vooral omdat het ABVV nual laataanvoelen dat hetbijde komende loononderhandelingen inhet najaar dit argumentgaat hanterenom eens te meer zoveel mogelijk hervormingen en aanpassingen in het bedrijfsleven te blokkeren. En deSP.a wil niet meerdat het,metde verkiezingen in zicht, tot een openlijk conflictmet de vakbond komt.

Dus moet hier de indruk gewekt worden datmen op één en dezelfdelijn zit. En moest op I mei de indruk gewekt worden - doorVande Lanotte en Verboven in Oostende samen te laten opstappen en ophetpodium te latenplaatsnemen- datalles weerkoek en eiwas tussenpartijen bond.

Zodanigkoek en ei, datop het congres van het Vlaams ABVV afgelopenweekend de basis een motiegoedkeurde dat er grote ontevredenheid blijft bestaan over dehou­

ding vande SP.a tijdens de wording vanhet Generatiepact.Alweer een propaganda- ballon die pijnlijkwerd doorprikt!

Vetpotten

“De Vlaamse natie laatme vrij onverschillig . aldus Vande Lanottein een interview hetafgelopenweekend. Hij is dan wel voor een regionalisering vanhet werkgelegen­

heidsbeleid -maar zalpogen om de PS enhet ABVV te paaiendoor deverdelingvan demiddelen voor dat “geregionaliseerde” beleid strikt volgensde regelsvan de soli­

dariteit” te laten verlopen. Wij weten wat dat betekent:dat we opnieuw en blijvend bij de bok worden gezet,enbovendien nog zwaar zullen moeten betalen omeen paar bevoegdheden bijte krijgen diewe in het belang van onzewelvaartenonze economie allangin handen hadden moeten hebben. Dat zehet daar benedende taalgrens al vier decenniaverprutsen, is verdekke onze schuld niet.

Tsjeven blijven tsjeven? Wel, dan blijven socialistensocialisten. Devetpotten van de macht, endat verhullenmet goedkope praatjes. En natuurlijk luid gebrul en arrogantie als hetop debatteren aankomt.Hoe breng jeeen slechte ver-

IQP.n

houding tussen prijs en kwaliteit anders aan de man?

A

Deze week:

• Onbetrouwbare ex-CVP 2

• De positieve rol van het kolonialisme 4

•“Heibel” 5

• Blauwe richtingstrijd 7

• Brief aan de koning 16

Bloemkool met witte saus

L€OK€ ZëffT.-

ov ZAK,

2 ê £ t man de ZAN oït F J 5---

VÉFPiMj

m WfWS te meel / H---

uiteraard N i B t -

uer zfti nw ^ook

S tem MAMWS

Zeven wijzen legden in opdracht van de Vlaamse regering vast welke normen en waarden aan nieuwkomers moeten worden aangeleerd. Tot daar het goede nieuws.

Want het idee om inwijkelingen inburge­

ring op te leggen, verdient alle lof

Maar wat moeten we hen aanleren? Vol­

gens de zeven schragen vijf waarden onze samenleving: vrijheid, gelijkheid, solidari­

teit, respect en burgerschap. De eerste drie namen ze over van de Franse Revolutie, waarbij broederschap de politiek correcte naam solidariteit meekreeg. We hebben het dus over die Franse Revolutie die uitliep op een keiharde dictatuur en een reeks imperi­

alistische oorlogen. Leuk om de inwijkelingen er even aan te herinneren dat ons supersetje normen en waarden wel eens wil uitdraaien op extreem geweld.

Logisch trouwens, want vrijheid en gelijk­

heid passen even goed samen als Karei de Gucht en Jean-Marie Dedecker in een twee­

persoonstent. Daar komt hommeles van.

Het ene vernietigt het andere. Vandaar dat beide waarden elk een eigen ideologie heb­

ben gebaard. Het liberalisme van de vrij­

heid en het socialisme van de gelijkheid. De paarse tijden in dit gezegende landje kunnen anders doen vermoeden, maar die twee scho­

len staan eigenlijk lijnrecht tegenover elkaar.

Omdat de liberale partijen hier gedomineerd worden door socialisten en de socialistische partijen door liberalen, moet begrip worden opgebracht voor de verwarring in hoofde van de wijzen.

In alle communicatie over dit werkstuk werd graag verduidelijkt dat het niet over Vlaamse normen en waarden gaat. Noch­

tans moet het parcours er toe leiden dat de cursisten zich inburgeren bij de Vlamin­

gen. Hebben de wijzen ontdekt dat er geen Vlaamse waarden en normen bestaan? Zou best kunnen, want Vlamingen zijn mensen en de belangrijke normen en waarden zijn voor alle mensen gelijk. Maar niet de invul­

ling. Dus komen we met het theoretische werkstuk voorlopig geen stap verder. Dit had mijn kleine zusje op een avond kun­

nen uitvinden’’, klonk het in Morgen Beter.

Wijze Etienne Vermeersch begreep meteen dat de verstandigste reactie op deze nagel

met dikke kop er in bestond wat schaapach­

tig te lachen.

Als het over die Vlaamse waarden en nor­

men gaat, willen intellectuelen van de catego­

rie De Morgen dat graag belachelijk maken door over bloemkool met witte saus te begin­

nen. “Moeten we de migranten misschien leren hoe ze dat klaarmaken?" Wel, pro­

gressieve vrienden, het antwoord komt dicht bij ‘ja’.

Wie op bezoek gaat bij een allochtoon gezin en daar bloemkool met witte saus op tafel ziet staan, weet dat ze zijn ingeburgerd.

Want zo zijn echte Vlamingen. Meteen en snel aanpassen aan de omgeving. Daarom eten wij nu geregeld couscous.

Het heeft geen zin bloemkolen te verplich­

ten. De dag dat ze dat gerecht spontaan in hun weekmenu opnemen, zijn we al een hele stap verder. Dat lukt ook best, maar vraagt tijd. Die tijd ontbreekt als er elke generatie weer golven nieuwelingen binnenstromen.

Dan dweilt zo’n inburgeringscursus met de kraan open.

EENMANSCOLLECTIEF

Den Blooten Kooninck

U mag rechtstreeks op de pianist schieten via denblootenkooninck@hotmail.com, maar natuurlijk ook via het gewone redactieadres

2

De dingen dezer dagen

weeg ' ^{n das}

&N'N?AA1? SoKKfK)...

VóMKOM KB wä - it NOOlT

'N AÎONKitMCur ÖP

Maak zijn stille wens waar. Verras hem. Dassen en sokken heeft hij al genoeg.

Van ‘t Pallieterke daarentegen zal hij nooit genoeg krijgen.

Om u over de brug te halen: wie nu een abonnement neemt voor zes maan­

den (toten met31 december2006) betaalt40,30 euro (rekeningnummer409- 6519491 -68) en krijgt bovendien ‘t Pallieterke tot einde juni gratis.

Bel gezwind naar onze lieftallige secretaresse op onze weelderige kantoren - 03 232 14 17 - en zij zal u bereidwillig te woord staan.

'T «OgUT

Roep de psychiaters!

Welke vormen vanpolitiek correcte toe­

standen -maarmenkanzoetjesaanook al van waanzinbeginnen te spreken - men ont­ wikkeld heeft, werd enkeledagen geleden met verve bewezen in de districtsraad van Borgerhoutwaareen“act”werdopgevoerd dietot dusver nog niet eerder te zien was.

Maar voor allesiser blijkbaar,en in dit geval driewerf helaas,eeneerste keer. Zoalsalge­ meenbekend hebbendeapothekers in het

"rustige” Borgerhout onlangs, zij het niet voor de eerstekeer, de veiligheidskat de bel aangebonden. Zevroegen o.a. bewakings­ camera’s voor hetbeter beveiligen van hun handelspanden, hunhave en goed, alsmede gebeurlijkhun eigen hachje.

Idiotie ten top

Die vijfvoor of al vijf na twaalfvraag- de keuzestaatvrij -vond gehoor bijdeBorger- houtse Bozen. Ze dienden prompt eenmotie in rond het themaenvroegen de installatie van een bijzonder Buurt Informatie Netwerk (BIN) voor apothekers. En wat wilde het geval ? DeVLD-fractievoorzittervan Borger­ hout was van dezelfde idee bevallen.De man oordeelde dus volgens een normale manier van denkenvolkomenterecht dat hij de VB- motie zijn steun kon toezeggen. Dat deed hij ook en legde in dezelfde moeitede “bezwa­ ren” naast zich neer van spasten, amper- sanders,niveanen, spiritisten en meloenen, zeg maar het godgansezootje “meerder- heidspartners”. De clou is dat het alloch­

tone districtsraadslidSidi Habibi helemaal geen bezwarenhad en deVB-motiezelfs volmondig steunde,maardatwas blijkbaar van geen tel.

Tot zijnschade, maarzekerniet tot zijn schande moest VLD-fractieleider Andréde Leeuw evenwel aan sneltreintempo vast­

stellen dat politiekcorrecten een normale manier van denken vandaag al meer dan eens tegenover elkaar staan alswater en vuur.

VLAAMS-NATIONALE DEBATCLUB Vrijdag 19 mei2006

om20.30u in Hotel De Basiliek,Edegem

Inleiders: -Bart deWever -Rita deBont(WB) -Hugo Coveliers -FilipDewinter Voorzitter: -Staf deLie

Enkele straten verder danhet Borgerhoutse districtshuis,metname in de stedelijke VLD- behuizing. haalde de Antwerpse VLD-voor- zitter Stephan Bogaert onverwijld het boekje

“blauwe kadaverdiscipline” boven enliet De Leeuw volgens alleregelsvan de politiek cor­

recte notenbalk terugfluiten. Hetheette dat veiligheidsschepen Dirk Grootjans zowaar op heteigenstemoment datDe Leeuw de VB-motiesteunde, zelf “overwoog” omde gevraagde BIN te installeren. “Zodat”,aldus de aan deze“overweging” mildesteunverle­ nende schrijvelaartjes van dienst,“hetBor­

gerhoutse stemgedragvan de VLD “helemaal onbegrijpelijk was".

Hetspreekt vanzelfdat, in hetlicht van een VLD-inbreukophet cordon sanitaire op het nippertje vermeden, de opmer­

king van“zondaar” Andréde Leeuw dat hij geenjota afwist van welk “overwegen” ook door Dirk Grootjans, als totaal irrelevant van tafel werd geveegd ter vrijwaring vande enigeware democratie.De timingvoor een

“stoot” van dergelijke idiote omvang kon,na de Stille Mars endat ene drama teveel van de zoveel die daar al aanzijn voorafgegaan, niet“juister” gekozen worden. Ze zijn daar in Antwerpen goed bezig!

Goedbezig zijn ook de meloenen. Het geval wil dat men in hetdistrictBerendrecht- Zandvliet-Lillo de Antwerpse bevoogding kotsbeuis en men erlieverop eigen benen wil staan. Te dien einde werd er een par­ tij opgericht, die zich in oktoberaandient onder de naamPolder enwaarop mensen van divers pluimage staan: blauwen, nive- aanachtigen, ex-VB’ers en voorwaar een groene, degenaamde Rudi Sempels. De rode alarmbellen gingen daarop indegroene cen­ tralekrachtig loeien. RudiSempels werd de wachtaangezegd: weg uit Polder of weguit Groen! Voor de Polderman was de keuzerap gemaakt. Hij koosvoor Polder enstuurde meteenzijn partijkaart terug. De uitleg van meloen Johan Malcorpsover dit “incident”

is weer een treffende illustratie vanboven­

genoemdwaanzinnig denken. Niet het pro­ gramma van Polderstoorde Malcorps, daar was niks op aan temerken, wel het feit dat Sempels het gezelschap van twee ex-Vlaams Belangers deelde. Het programma magdus goedzijnvoor de burger, maarwanneerook een VB’er datgoed vindt, mag de burger de boom in. Hetcordon sanitaire is heiliger dan de burger. Ze zijn inderdaad goed bezig! Het wordttijd dat een batterij psychiaterszich overdegeestestoestand van de “democra­

ten” buigt. D.Mol

Onbetrouwbare ex-CVP

Zij zullen natuurlijkvolhouden dat wij die zoveelste guerrilla tegen hen voeren enkel en alleen omdie stoute partij ter wille te zijn, waarvan beschaafde mensende naam niet willen uitspreken. Zij mogen dat blij­ ven herhalen!Zijmogen hun Vlaamse maag­

delijkheid laten blijken. Zijmoeten dan wel bewijzen dat wij ongelijk hebben. Zij moe­

ten dan wel zwartopwit aantonen datde CD&V geenkloon is vandie aloudeBelgi­

sche CVPmaar een echt Vlaamsepartij,die haar aloude Belgische machtsdemonen ein­

delijk ondercontrole heeft.Tot zolang zul­

len wijhier blijven herhalen dat, met de vroe­ gere CVPaan hetroer,al dat geleuter over de grote staatshervorming van 2007 niets meer isdannieteens gebakkenlucht.

Ter illustratie, deze titelboven een bericht uit deopgepoetste DeTijd: “Leterme wil Franstaligen ervan overtuigen dat ook hun toekomst in decentralisatie ligt”.

Het is natuurlijkmogelijkdat dejourna­

list niet alle nuances vande toespraakvande Vlaamse minister-president voor Le Grand Liège heeft begrepen. Journalisten - zelfs die van kwaliteitskranten - zijn ook maar gewone mensen en hebben het soms moeilijk om politiekegebarentaalindejuiste bewoor­ dingen omte zetten.Een andere mogelijk­ heid: mijnheerkeLeterme heeft dedoor zijn medewerkergeschrevenen door een andere schrijvelaar in slecht Frans vertaaldevorm vooraf niet of onvoldoendenagelezen voor­ dathijinla cité ardente arriveerde om er het woord te voeren voor de meer dan prestigi­

euze club LeGrand Liège, waarvan de jour­

nalist terecht zegtdat die“al wat naam en faam heeft in Luik samenbrengt”,bovende kleurrijke Waalse partijgrenzen heen. Hoe dan ook, men zal daar inLe Grand Liège wel de wenkbrauwen gefronst hebben toen ze hoorden wat ze hoorden: een beetje decen­

tralisatie en daar is de zonnige Waalse regen­

boog aande horizon.

Hangslot

Alle gekheid op een stokje:decentralisa­

tie wil toch nietanders zeggen dan dat de Walen -endus ook de Vlamingen - straks over watpunten en komma’s extra hun eigen zegje mogen doen,maar de echte beslis­

singen blijven in dealoudeBelgische Brus­

selse handen. In het begin van de tweede helft van de vorige eeuw waren erook al in zijn partij flink watprominenten dieinder­

daad vonden dat decentralisatie meer dan genoeg was,dat decentralisatie het stevig­ ste hangslot moest zijn op de deur naar fede­ ralismeenmeer. Dat Leterme bijhet begin van de 2lsteeeuwop zijnbeurttochnog metdat Belgische CVP-woordgebruik van toen uitpakt, daarmoeten we tocheven bij gaan zitten. We hopen tochtemogenver­

onderstellendat de man diezichzelfpubliek tot opvolger vanWilfried Martensprocla­ meerde, intussen weet dat“’’decentralisa­

tie” al lang uit hetstaatshervormendBelgi­

sche zakboekjewerd geschrapt.

Dustoch niets meerdan een spijtig mis­ verstand? Of heeft ons slecht karakter weer eens gelijken is die decentralisatie a la Leterme inderdaad het zoveelste bewijs dat de vroegereBrusselse Tweekerkenstraat bezigis een nieuwe BHV-bocht voor te berei­

den. Voor het verbale Vlaamsgeblaatstuurt men de brave soldaatSchwejk - Van Rom-

puy jr.- oppad. Hij mag zijnforseVlaamse spierballen laten rollen in bijvoorbeeld tele­

visiedebatten waar toch geen Franstaligen naar luisteren, maar intussen zitten de echte CVP-krijgsheren in het geniep de te leveren veldslag uittetekenen,deslag om deBel­

gische Wetstraat I6. Hun terugkeer naar deBelgische macht! Nietwaar, bijvoorbeeld Herman Van Rompuy? En dat is maaréén mogelijke naam, hoor! Natuurlijkmag ook jij nog altijdambities hebben. Wat iser meer prijzenswaardig dan op gevorderde leeftijd bereid tezijn om volken land tedienen. En natuurlijk ook zichzelf!

Struikelsteen

Helaas, op die weg naar de Wetstraat I6 ligt natuurlijk ééngrote struikelsteen, de steeds luider wordende Vlaamse roep om nog meer zelfstandigheid totzelfs de definitieve Belgische scheiding. Zij hebben meer dan genoegvandie peperdure Waalse buren! Ze willenvandetaalgrens eindelijk een definitieve staatsgrensmaken! Zijwillen de Vlaamserandrond BrusselVlaams hou­

den. Zij willen meer Vlaams in deBrusselse straten.Tja, met datsoort mensen kunje natuurlijk geen Belgische afspraak maken.

Jemoet toch niet vragen datdeWalen met een Gentse strop om hunnek omvergiffenis komen vragen! Neen, je moet datallemaa^

met veel geduld en bergen gezond verstand goed voorbereiden, liefst ver weg van de televisiecamera’s. Je moet vooral zien dat je de bruggenniet opblaast met“de anderen .

Enkele verbale communautaire onhan­

dighedendeden Letermes krediet tenzui­

den van de taalgrens als sneeuwvoor de zon smelten.Zelfsmadame Milquet van de vroegere PSC wil nietmeer van hemweten als Belgisch “staatsman". Martensja, zelfs Dehaene, dat waren mannen “die het land wilden samenhouden”. Aldus madam Mil­ quet! Dat zijnWaalse decentralisatieblun- der ook inVlaanderenniet opgejuich wordt onthaald, is natuurlijkgeenzorg voor de ex- CVP,de Vlamingen zijn nu eenmaal gewoon hun strafste “nu - onverwijlde” eisen meteen te willenopbergenals men hendatoplegt- Vroeger gebeurde dat vanop de kansel, nu via de politiek correcte pers. Maargeen nood hoor, als het niet kan met wonderkind Leterme, dan zijnerbij de vroegere CVP nog flink watstaatslieden die dag in dag uit klaar staan om zich voor volk enlandopte offe­ ren. Mannenvoor wie de staatshervormende resoluties van het Vlaamse parlement“niets meer zijn dan een vodje papier”.

Zij zullen natuurlijk wel volhouden dat we spoken zien. Zij zullen blijven zeggen dat in2007 de gedecentraliseerde Belgische zonook‘s nachts zal schijnen. Wij blijven volhouden datde ex-CVP zich klaarmaakt voor eennieuwe BHV-kronkel: hetge°r' ganiseerde opbergen van de onverwijlde Vlaamseeisen voor een grote staatshervor­

ming tot ooit misschien wel eens betere tij­

den. Kortom, we houden het bij de doordie nu brave Bart de Wever - wantzonder ga - zo gekoesterdestap voor stap staatsher­

vorming. Intussen krijgtdie tochzo knappe Letermekansop eengrote herkansing om zich binnen het gedecentraliseerde Vlaande ren nog wat beter te oefenen inhet zingen van de Brabançonne.

Marc Platel

De dingen dezer dagen 3

De teloorgang van de Vlaamse pers

De Tijd vormde zich vorige week van een algemeen dagblad terug om tot een gespe­

cialiseerde financieel-economische krant.

Een paar jaar geleden maakte De Tijd een omgekeerde beweging toen de krant zijn oude naam, De Financieel-Economische Tijd (FET), aflegde. Tegelijk met de koers- wisseling verhuisde De Tijd van Antwerpen naar Brussel. Die verhuis is contradictorisch omdat het economische zwaartepunt van Vlaanderen zich in Antwerpen bevindt, niet in Brussel. Misschien wil De Tijd dichter aan­

leunen bij het Belgische establishment. Het valt daarom te vrezen dat waar we vroeger een Vlaamse zakenkrant hadden, we vandaag een Belgische zakenkrant krijgen.

Het is spijtig dat de poging mislukte om van De Tijd een algemeen dagblad te maken.

Volgens mij had die poging kunnen slagen indien men bij De Tijd zo verstandig was geweest om een duidelijk conservatieve en/

of rechts-liberale krant te maken. Bepaalde opiniemakers bij de krant probeerden ech­

ter nog linkser te zijn dan de collega’s bij De Morgen of De Standaard, waardoor het lezen van De Tijd, zeker wat de buitenlandse en culturele analyses betrof, vaak een bron van ergernis was.

Buitenlands

Professor Matthias Storme liet vorige week weten dat hij zijn abonnement op De Tijd niet zal verlengen “omwille van de ver­

enging tot ‘zakenkrant’”. Niet Storme neemt afscheid van de krant, zo beklemtoont hij, maar “De Tijd heeft van mij afscheid geno­

men omdat de nieuwe eigenaars de laat­

ste algemene kwaliteitskrant van Vlaanderen hebben afgeschaft”. Professor Storme zegt dat hij “het voortaan zal houden bij buiten­

landse kranten. Uit landen waar er nog kwa­

liteit is. Nederland bijvoorbeeld. Voor het Vlaamse nieuws zal het internet wel goed genoeg zijn”.

Persoonlijk lees ik al jaren geen Vlaamse kranten meer. Bovendien heb ik ook geen tv, zodat de desinformatie door VRT en VTM me eveneens bespaard blijft. Men kan inder­

daad perfect op de hoogte blijven zonder de Vlaamse media. Begin jaren negentig liet een zakenman mij 24 flessen kwaliteitswijn bezorgen die hij had gewonnen in een wed­

denschap met zijn schoonbroer. De zaken­

man, die eind jaren tachtig zijn abonnemen­

ten op alle Belgische kranten en weekbladen had opgezegd en nog uitsluitend buitenlandse bladen las, had met zijn schoonbroer gewed dat er meer relevant nieuws over België te vinden was in de buitenlandse bladen dan in de regimegetrouwe Belgische pers.

Ik kreeg de inzet van de weddenschap omdat ik in november 1989 in The Wall Street Journal had gemeld dat koning Bou- dewijn de toppolitici had verteld dat hij de abortuswet niet zou ondertekenen. In april 1990 weigerde Boudewijn die wet inderdaad te tekenen.

Gemis

Men kan dus perfect op de hoogte blij­

ven van wat er in de wereld en zelfs in Bel­

gië gebeurt zonder dat men de Vlaamse pers leest. Toch is het voor Vlaanderen een gemis dat het een kwaliteitskrant moet ontberen.

Dit wijst immers op de afwezigheid van een

Echo’s uit de Koepelzaal

Het nieuwe MAP komt eraan

Het Wase VB-parlementslid Frans Wymeersch is geen begenadigde spreker.

Inhoudelijk valt dat nog aardig mee, maar vormelijk spreekt hij - om in de sfeer van zijn thema van deze week te blijven - als gekapt stro.

Word lid van het Vlaams ziekenfonds.

Bel hiervoor ons gratis nummer: 0800-179 75.

Surf voor ons kantorennetwerk naar vnz.be.

Vlaams

Neutraal Ziekenfonds ]

Hoofdzetel: Hoogstratenplein 1 - 2800 Mechelen ■ www.mz.be

Vlaamse elite en bevestigt de stelling van Joost Ballegeer dat de Vlamingen een volk zijn zonder bovenlaag.

Afgezien van ‘t Pallieterke vindt men amper rechtse en conservatieve stemmen in onze pers. Knack speelt in zeer beperkte mate in op dit gemis door wekelijks een forum te bieden aan de conservatieve columnisten Gerard Bodifée en Derk Jan Eppink. Bei­

den werkten destijds voor De Standaard, waar men ze liever kwijt was dan rijk. Ik ver­

moed echter dat Bodifée en Eppink veeleer in Knack aanwezig zijn omdat dit blad een rekening wil vereffenen met De Standaard, dan omdat het de lacune aan de rechterzijde van het mediaspectrum beseft. Hoe dan ook, indien men bij De Tijd gewild had, had men van die krant een commercieel leefbaar, alge­

meen dagblad kunnen maken. Men had zich daarvoor echter rechts-conservatief moeten durven profileren. Het journalistieke talent om zoiets te doen, is aanwezig. Een verstan­

dige hoofdredactie zou ongetwijfeld Bodifée en Eppink hebben aangetrokken.

De mislukking van De Tijd is dan ook te wijten aan een hoofdredactie die zich veel­

eer spiegelde aan De Standaard en De Mor­

gen als na te volgen voorbeelden dan op de taak om Vlaanderen een conservatief kwali­

teitsdagblad te geven. Net zoals de politieke partijen vissen de Vlaamse media allemaal bij voorkeur in hetzelfde links-liberale vijvertje.

Dat moet van het Belgische establishment, maar men is daardoor wel de voeling kwijt met de realiteit van het Vlaamse volk.

Cafépraat

Dit gebrek aan voeling met wat er leeft onder het volk bleek twee weken geleden overduidelijk uit een dubbelinterview in Humo met Peter Vandermeersch en Yves Desmet. Vandermeersch is de redactionele directeur van De Morgen, Desmet is zijn collega van De Standaard. Of is het omge­

keerd?

Het doet er in elk geval niet toe, want beide heren, die het zo goed met elkaar kun­

nen stellen dat ze elkaar willen "tongzoe­

nen”, gaven in het interview toe dat ze even­

goed eikaars krant zouden konden maken.

De twee bladen zijn inderdaad klonen van elkaar.

Wanneer men DM en DS vergelijkt met buitenlandse kranten, kan men, samen met professor Storme, niet anders dan vaststel­

len van welk een beschamende kwaliteit de zogenaamde “kwaliteitspers” in Vlaande­

ren is.

In datzelfde Humo-interview vertelt Van­

dermeersch dat er die dag in zijn krant een

“vreselijk opiniestuk” van Jean-Marie Dedec- ker is verschenen, “pure toogpraat”. Men vraagt zich daarbij af wat het ergste is. Een hoofdredacteur die in zijn eigen “kwaliteits­

blad” stukken publiceert die hijzelf vreselijk vindt, op het niveau van ordinaire cafépraat?

Of een hoofdredacteur die niet inziet dat één van de beste opiniestukken die de laat­

ste jaren in zijn krant verschenen, met name het bewuste stuk van Dedecker, de gevoe­

lens weergeeft van de overgrote meerder­

heid van de Vlamingen, met inbegrip van de meerderheid van de lezers van zijn eigen krant?

Paul Belien

Hij verweet minister van Milieu een te repressief beleid inzake de mestproblema­

tiek in de varkens- en pluimveesector. Die zit, willen of niet, aan te hikken tegen een bij­

zonder rigide Europese regelgeving en der­

halve een nieuw Mestactieplan. Zo repres­

sief zelfs dat Wymeersch de minister naar groen en links ziet evolueren!

Het antwoord van Kris Peeters maakte eens te meer duidelijk dat de nationale c.q.

regionale marges ter zake heel eng zijn. Zo eng dat van een beleid op dat niveau nauwe­

lijks nog sprake is...

Luxeprobleem

Het verplichte wekelijkse nummertje allochtonenknuffelen werd deze week ver­

zorgd door Groene! femelaar Jef Tavernier.

Die hekelde de uiteenlopende manieren waarop de gemeenten hun niet-EU-inwo-

Aan Patrick Dewael Xenofoob

Tongeren

Gij Hardvochtige,

Eigenlijk waren wij eerst van plan deze week een schrijven te richten aan die Baardaap uit Oostende, die denkt dat hij de media mag misbruiken om de verkie­

zingscampagne van de Sparitisten te voe­

ren. Maar vermits de media zich laten mis­

bruiken, met uiteraard op kop de openbare omroep die Tony Mary zo graag wil vrij­

houden van politieke inmenging, besloten wij ten langen leste nog eens een brief in uw bus te doen belanden. Weliswaar zijt ge onlangs in deze kolommen nog aan bod gekomen omdat ge een asielzoekster van die openbare omroep hebt opgevangen bij u thuis en in uw vakantieverblijf, dat bete­

kent nog helemaal niet dat al het vrouwe­

lijke personeel van de Reyerslaan u op de handen draagt.

Zo werd ge afgelopen zondag op de Zeverende Dag aan de tand gevoeld door een politiek correcte harpij die het publiek en de kijkers er absoluut van wilde over­

tuigen dat gij “een probleem” had. Want de kerken staken vol arme asielzoekers, desperaat, ten einde raad, en gij zelf hadt er niks anders op gevonden om de dagen daarvoor in Kinshasa te gaan bedelen om asjeblieft toch meer uitgewezen Kongole­

zen opnieuw op vaderlandse bodem toe te laten. Dit was natuurlijk een uiterst laak­

bare daad, en hoezeer ge ook naar voor bracht dat mensenhandelaars en pooiers in België grof misbruik maken van hun zwarte

“broeders”, de toon van het gesprek was meteen gezet, en de kruisweg uitgestip­

peld die gij gingt afleggen.

“Luister, Dewael, er zijn hier zowat 20 kerken bezet, met duizenden actievoer­

ders, waarvan er 150 in hongerstaking zijn, gij hebt dus wel degelijk een probleem!?”

Gij voerde aan dat er nauwelijks echte asielzoekers tussenzaten, veeleer typen die nooit een procedure hadden gestart of zelfs enkele jaren geleden al een nega­

tief antwoord hadden gekregen. (Wij zou­

den dan spontaan vragen: waarom hebt ge die het land niet uitgezet? Maar wij volgen wellicht een andere logica.) De VRT-inter- viewster deed alsof ze u niet had gehoord.

“Waarom hebt gij vorige week een huis met asielzoekers laten ontruimen in Sint- Gillis? Waarom?" Flauw antwoord van uw kant: “Dat heb ik niet gedaan, dat gebeurde op vraag van Volksgezondheid.” Volgden daarna in versnelde volgorde: als er een sterft, dan hebt ge een nog groter pro-

ners informeren over hun recht om in okto­

ber te gaan kiezen. Hij vond natuurlijk dat zulks veel te weinig gebeurde en zag liever vanuit de Vlaamse Regering een meer actieve

‘en zelfs directieve’ stijl.

Marino Keulen ergerde zich duidelijk aan het feit dat dit al de derde keer was dat Groen! daarover stampei wenste te maken en verwees naar Wallonië waar - ondanks een uitgebreide campagne welgeteld 69 geïn­

teresseerden zich reeds lieten inschrijven. In Vlaanderen zijn er dat momenteel al 14 op de 44.000 ‘rechthebbenden’. Al kan op drie maanden een en ander nog wel veranderen:

men ziet wat een verschrikkelijke nood daar­

aan bestond bij de doelgroep!

In zijn repliek pleitte Jef de ex-minister zelfs voor 'een dwingende richtlijn. Ja, zo kennen we ze inderdaad, de groene zelfbe­

noemde democraten!

B rie f aa n ..

bleem - interesseren de bisschoppen u niet? (zoals bekend is de VRT altijd zeer geïnteresseerd in het standpunt van de Belgische bisschoppen) - mogen de bis­

schoppen hun mening niet meer zeggen?

(op de VRT mogen de bisschoppen zoals bekend geregeld hun mening zeggen, in het bijzonder als men ze tegelijkertijd door de gehaktmolen kan draaien, tenzij ze hun kerk uitlenen voor het goede doel) - hebt ge zelf al die dossiers al bekeken? - wat voor criteria volgt gij eigenlijk? - wilt gij zelfs niet met die mensen praten? (en wij dachten: nu komen de beslissende vra­

gen: waarom praten wij eigenlijk nog met u? - wat doet gij hier eigenlijk in deze stu­

dio? - maar dan had de VRT zichzelf in vraag moeten stellen, en zoals bekend zal dat onder Tony Mary nooit ofte nimmer gebeuren!)

Door een gril van Guy die graag Euro- baas wou worden, en door uw eigen tome­

loze ambitie zijt gij het destijds afgebold uit de Vlaamse regering om minister van Bin­

nenlandse Zaken te worden. Een post waar heel wat minder snoepjes uit te delen val­

len dan als minister van Consumentenza­

ken, Begroting, Financiën, Werk, en ga zo maar door. En als het slecht afloopt met de VLD bij de volgende verkiezingen, dan wordt ge wellicht het moeras ingestuurd.

Niet dat we daar echt tranen om zouden laten, maar uw kritiek op bisschoppen met een “gevaarlijke en gratuite” boodschap konden we deze keer wel appreciëren. Het is overduidelijk dat de vreemdelingenlobby een nieuwe regularisatiegolf aan het voor­

bereiden is, of op zijn minst probeert voor te bereiden. We weten allemaal welk bijko­

mend aanzuigeffect dat op “den vreemde”

zal hebben. En natuurlijk, wie voelt niet mee met de emotionele beelden van dot­

jes van kinderen die zo goed hun best doen op school en die wij collectief in de pollen van huisjesmelkers en van het OCMW van Vilvoorde hebben gedreven? Enfin,gij weet wat wij bedoelen: men probeert ons een levensgroot schuldcomplex aan te praten, maar men zou veel beter de advocaten en hun netwerken eens blootleggen en met naam en toenaam in de pers zetten die op de kap van echte of vermeende asielzoe­

kers grof geld verdienen. En dat de VRT die dan maar eens aanpakt, voor zover ze dat tenminste mogen van hun logetop.

X'RiCCieKx&e.

Sleuteltje, sleuteltje aan de wand...

Het wegverkeer en de verkeersveiligheid is de dada van de Limburgse N-VA’er Jan Peu- mans. Die herhaalde de bekende cijfers: 83 % van de verkeersboetes wordt geïnd in Vlaan­

deren dat slechts 57 % van de middelen terug bekomt. Na reeds twee uitgestelde verga­

deringen omtrent een andere verdeelsleu­

tel werd nu vernomen dat de federale rege­

ring uit dat fonds zou willen putten voor het installeren van meer beveiligingscamera’s, o.a. in de stations.

De uitleg van wentelkopje en mini-ster Van Brempt konden we voorspellen: er wordt een werkgroep opgericht over de aanwer­

ving van de middelen voor 2007. En - kers­

verse en grote overwinning! - zij heeft beko­

men dat die werkgroep zal vergaderen met een 'open agenda’, d.w.z. daar zal over van alles en nog wat mogen gesproken worden!

‘En wanneer zouden we daar dan besluiten van mogen verwachten', wilde vervelende Jan nog weten? Het antwoord van bour- geoissocialiste Kathleen was typerend voor de slappe en modieuze prietpraat van onze Grote Vlaamsche Voormannen en -vrou­

wen: 'Mijn finaliteit is naar het midden van het najaar toe (sic) een andere verdeelsleu­

tel te bekomen, maar dat is niet de finaliteit van het Waalse gewest.' En we lagen hele­

maal in katzwijm toen ze besloot: 'Ik laat dit niet los!’ Waar hebben we dat nog gehoord en waarover ging dat ook alweer?

Lees verder blz 14.

4

De positieve rol

van het kolonialisme

Collega Guitryheeft al een paar keergewe­ zen op de woedendediscussiesin Frankrijk omdatde regering op zeker ogenblik een wetsvoorstel had ingediend waarbij voort­

aan niet alleen de negatieve aspecten, maar ook “de positieve rol van het kolonialisme” in hetonderwijsmoestbelicht worden. Groot misbaar natuurlijk en vooral protestvan die groepen immigrantenuit Noord- enzwart Afrika diedankzij die kolonisatie genieten vanderijke Franse consumptiemaatschap­ pij enminachtend neerkijken op de miljoe­

nen sukkelaars die in hun thuislanden cre­

peren. In Vlaanderen isde kolonisatievan Kongo nog altijd een zwarte bladzijde; onder meer omdat menze gelijksteltmet het Leo- poldiaansuitbuiterregime waar ditland wei­

nig mee te makenhad en de media liever een paar zwendelaars geloven (Hochschild en eenBritse tv-maker) diebewust liegen dat tien miljoen mensen stierven doorLeopolds schuld (in werkelijkheid een paar honderd­

duizend) in een gebieddatmisschientwee en zekernietmeer dandrie miljoen inwo­

nerstelde.

Natuurlijk heeft de kolonisering Afrika niet alleen deugd gedaan. Een deel van de huidige problemen zijn te wijten aande wil­ lekeurige grenzen die de kolonialemogend­ heden trokken. Zonder kolonisering zou­ den er ookwel Afrikaanse staten ontstaan zijn en waarschijnlijk zouden diegrenzen niet minder willekeurig zijn geweest. In Europa hebben de machthebbers zich tijdens de natievorming ook nooit bekommerd dat ze volkeren opdeelden of inlijfden. Bij het begin van de Franserevolutie sprak de helft van de

“Fransen”niet eens Frans. Maar in Afrikakan men met recht en rede zeggen dat men hier niet zelf schuldig is en de fout ophetbordje van de Europesestaten schuiven.

Te streng

Wanneer België in 1908 deVrijstaatals kolonie krijgt, maaktde regering hetvaste voornemen er een modelkolonie van te maken en alle foutenvan de andere kolo­

nisatorente vermijden; dus geen overbo­ diggebruik van brutaal militair geweld, geen invoer vanarmoezaaiers uithet eigen land (zoals het white trashin Zuid-Afrika), geen zwarte elite kweken, maar zoveel mogelijk mensen een kans geven.

Achteraf gezienisnatuurlijk niet alleseven geslaagd te noemen in de 52 jaar dat het koloniale avontuur geduurd heeft. De kolo­ nie heeft heelde tijd haar eigen kolonisering betaald. Maar vanaf 1957 moest het moe­ derlandbijspringenendat was eenvande redenen dat een spaarzaam man als Gaston Eyskens geen problemen met de onafhan­ kelijkheidhad.

De betweterige mentaliteit die ook in eigen land hoogtijvierde, werdvolledig naar Kongouitgevoerd. Negers waren per defini­ tie volslagen idioten.

Dusbouwde men heren dervilla’s met grote ramen en stikte van de warmte, ter­ wijlde Afrikanenhet veel koelerhadden in hunbouwsels. Landbouwmethodes uithet moederlandmoesten ook in Kongo gebruikt worden, soms metsucces maar vaakook niet. Tractoren maakten de lichte onder­ grondstuk zodat het Kongolese platteland aan de vooravond van de onafhankelijkheid zeer armgeworden was. Alleen degewoon­

tenvan hetmoederland waren zalig;al de rest wasslecht.

Pater JosCeuppens die erveertigjaar ver­

bleef,zei me ooit: “Wewaren veel te streng en hielden in niets rekening met hun eigen gewoonten en mentaliteit. We hebben er verschrikkelijkveel hypocrieten gekweekt die a zeiden in onsgezichtenb deden ach­

ter onze rug.”

Terrasjes

BOSCH SIEMENS

KOELKASTEN • DIEPVRIEZERS • WASMACHINES DROOGKASTEN • MICROGOLFOVENS • STOFZUIGERS

EN OOK ALLE KLEINE HUISHOUDTOESTELLEN KOM EENS LANGS IN ONZE NIEUWE ZAAK

OF BEL VOOR INFO

PANACENTER ELEKTRO

LANGE LOZANASTRAAT 103 2018 ANTWERPEN

03-237 85 02 DIRK & FRANK JANSSENS

Rampzalig

Maar46 jaar later blijkt de kolonisati meeren meer een zeldzaam verlichte peri­ ode geweest te zijn. In Kongo bedraagt de levensstandaard nu exactéénvierde van wat hij in dejaren vijftig was. Niemand in dit land kan zich ook maar indenken wat het zou betekenen als de gewone mensenzouden terugvallen op nauwelijkseen kwart van wat ze vroeger hadden.

Op twee terreinen is de toestand gewoon rampzalig: onderwijs en gezondheidstoe­ stand, In I960wasKongo verhoudingsgewijs het Afrikaanselandmet de meeste leerlingen en de beste scholen. Geen BritseofFranse kolonie kon hier aan tippen. Alleen het aan­ talafgestudeerde universitairen was belache-

l n‘?es-Maarals men met de onafhan- ke ijkheid nog vijfjaar gewacht had, zou de kolonie hier ook de rest van Afrika voorbij­

geredenzijn. Over gezondheidszorgkan men kort zijn. JongeAfrikanengeloven de bejaar­ den niet die vertellen dater vroeger, en zelfs in de kleine dorpen, verpleeginstellingen warenwaar men gratis geholpen werd, waar altijd medicijnen waren. De blanke was in Kongo altijd en overal een superieurwezen maar ik herinner me het amateurfilmpje dat een vroegere koloniale arts me ooit liet zien, ten Vlaming had ietsmispeuterd maarmoest met naar de gevangenis,want de Afrikanen mochten geen blanke indenor zien zitten Hij kreeg dan maar een taakstraf enmoest de dagelijksegang van zaken in een hospi- taaltje filmen. Plots schokt het beeld even wanteris een noodtoestand enhet toneel­ stukje voor decamera stopt. Mensenbren­

gen een zwart meisje binnen meteengiftige slangenbeet. Natuurlijk zijn ze eerstnaar de tovenaar geweest en dat is misluktzodat het kind stervende is. Decameraman volgt het hele gebeuren en aan de verbetengezichten van de dokter en zijn nonnen merkje dat ze de camera vergeten zijn. Hier teltgeen wit of zwart meer: er moet een kindgered wor­ den. Het eindigtmet deamputatievan de voet maarhet meisjeoverleeft heten men ziet het geluk ende fierheid opde gezichten van deverplegers.

Natuurlijk was die relatief hoge levens­

standaard te danken aan de duizenden kilo­

meters (nu verdwenen)goede wegen, aan de spoorwegen, waardoor koffie, katoenen koper konverkocht wordenenergeld bin­

nenkwam om de lonen altijden overal op tiid

“ 75% van de Eermanen „enlS een van de grote centra inde scholen ende adm.mstratie en de bedienden kregen zelf!

«htAPKC'a 6 Verg°eding wanneer in de echte Kongomoesten zijn. Inwerkelijkheid werd die reusachtigekolonie bestuurd door nog geen 10.000 mensen: eenpaar duizend

? gewestdienst en zo’n 8.000 paters,broeders en zusters. Hunsucces was hjkheeidnz!inp?ae d°rZal<en Van 06 onafhanke-

£ i6 id ƒijplanden, coördineerden encon­

troleerden, maar lieten bij voorkeur AfH naar Euron6^16 wer^doe z°da ^^Aren naar Europese gewoonte een beroepzou­

den leren en arbeidsethos aankweken. Dat waszo volkomen tegengesteld aandeAfri­

kaanse gewoonten waar de mannen niets doen tenzij wat ontginningswerk op het land, stond3Vf.1958 °Veral paSSlef ont­ stond. Vele mannen vertikten hetom nog langer tewerken op de veldenen aan de wegen en lieten zich liever in de gevange­

nis stoppen. 8

Bodemloos vat

Hoe moet het nu verder met de oud- koome? Datwat kan, helpt niet en dat wat helpt kan niet. Ontwikkelingshulpis in veel gevallen geld in een bodemloos vat stoppen temeer omdat het in de handen van de man­ nen komt enniet in dat vande vrouwen die Afrika nog min of meer recht houden. De oplossingis herkoloniseren, maar dat kan met. De westerse landen willen daar geen geld meer instoppen en het idealisme van een vroegeregeneratie is veranderd inhet cynisme van de huidige. Er wordt af en toe eensvoorzichtig geopperd dat een enander gebeuren"Vereni«de Na^s kan flite !al XT 660 corruPte Afrikaanse

«« 1 toestaan enwordt hierin gesteunddoor depseudo-linkse Europese leugenaarselite, want dit is“racisme". P

JanNeckers

Het was vorige woensdag deeerste echt warme dag van hetjaar en dat wasook de praatbarakkers niet ontgaan. Een flink aantal van hen staater immers bekend om hetleven enkellangs de schoonste en de gemakkelijk­ ste kant tezien. Daarom stuurden talvan democratischgeplebisciteerden van het soe­

vereine volkdie dag hunkat naarde commis­ sies.In plaats vanhun werk tedoenverko­

zen ze in de zalige lentezon op een terrasje in het Brusselseofelders neerte strijken. Dat bracht met zich meedat er in sommige com­ missies niet kon gestemd wordenof dater zelfsgeen quorum was om geldig tevergade­

ren. Ongetwijfeld zullen zijbij eenvolgende verkiezingscampagne u weerproberen wijs­ maken datzij uwen andere staatszaken ern­

stig nemen, elke minuutvande dag. Of dat ze erzelfs - overdagof‘s nachts? - van wak­

ker liggen...

Wat moest bewezen worden...

Tante Laurette heeft aan Boze Gerolf toegegevenwat ze eigenlijk nooit wil gewe­

tenhebben... En dat is dat de zo geprezen staatshervorming van onze Modeldemo­

cratienietwerkt. Annemans wilde immers wetenwatzij had bedoeld in recente ver­ klaringen toen zehad laten verstaan dathet jeugdsanctierecht moet geherfederaliseerd wordenomdat“degemeenschappen” voor hundeelbevoegdheden in diematerieover onvoldoende financiële middelen beschik­ ken. Hij leidde hieruit afdat deFranstaligen niet doenwat hun op basis van destaatsher­

vormingistoebedeeld, nl.geld investerenin een bevoegdheid die zij hebbengekregen.

Hiertegenoverstelde hij eenuitspraakvan de Vlaamse minister IngeVervotte die had verzekerddat Vlaanderen zijn verantwoor­

delijkheid wél zal opnemen. En hieruit leidde de Boze strikdrager af dat er dus twee totaal verschillende visies zijn in dit land inzake vei­ ligheid, veiligheidsbeleid en jeugddelinquen­

tie: eendie alle heilverwachtvan de federale staatskas (grotendeels gespijsd door de Vla­ mingen)omde Franstalige financiële tekor­ tenbijte passen, en een Vlaamsedie zelfs probeert een stapverder te zetten.

Voor Annemans was het dan ook zoklaar als eenklontjedatdeze staatsstructuur de jeugddelinquentie nietafdoendkanbestrij­

den omdat ze er zelfsgewoon niet toe in staat is.Voor hem is het dan ook duidelijk:

niet herfederaliseren, maar gewoon split­

sen dieboel!

Belangengroep

leder heeft zozijn belangengroep te ver­

dedigen. In de federale praatbarak is de spreekbuis van de duivenmelkers niemand minder dan de Kempense Martine Taelman, de ranke volslanke azijndrinkstervan de VLD die ook nogde commissieJustitie mag voor­ zitten. Donderdag moest zedringend van ministerDemotte weten hoe hetzit met de mogelijkheidom de duiven weer te laten vliegen vanuit Frankrijk nu de ophokplicht achter derugis. Minister Rudy antwoordde dat alles zal afhangen van zijn Fransecol­

lega. Voorwaar een vraag om een minister te vatten in de plenaire vergadering.Nor­ maal doet men zoiets in de beslotenheid van de commissie.

Biljart____________________

Monsieur Ducarme van de MR wilde van alles weten over de toestand vanimams die onregelmatig in ons land verblijven. Peter van Velthoven, zoon van en minister vanWerk, antwoordde dat hij zou antwoorden inde plaatsvan de minister van Justitie Onkelinx.

Op zichis dat nietvreemddat een ander lid vande regering antwoordt als de betrokken minister niet“in huis”is. De wakkere kei­ zeruit Gent, Boze Francisvan den Eynde, stelde evenwel vast dat de minister van Jus­

titie wél aanwezig was en vroeg welkelogica hier wel mag achter steken... Hierop kwam het sibillijnse en niet te doorgronden ant­

woord vanhetOrakelvanBrakel: “De uit­

leg zal allicht zijn dat de heerVanveltho- venantwoordt opde vragen diezijn gericht aande heerDewael.Op het eerste gezicht dacht ik hetzelfde, maar bijnader inzien is de vraag iets voor Justitie en nietvoor Bin­

nenlandseZaken.Ik verneem nu pas dat het antwoord is gekomen via het kabinetvan de heer Dewael. Dat is de enige uitleg dieik geef,maar ik vind dat u met uw vraag gelijk hebt. Op de duur speeltmen wel biljart.

Waarna Van Velthoven met een uitgestre­

kengezicht zijn antwoordaflas. Hallo, kan er nog iemandvolgen?

Messen

De "boze” zanglijster uit Sint-Truiden, Marleentje Govaerts trekt tenstrijde tegen deIndiërs/Sikhs dieermetmessen - kirpans -onder hunklederen rondlopen. Zij vroeg aan Patje Brillantine Dewael ofdie messen inderdaad verbodenwapenszijn en hoe het komt datde politieklaarblijkelijkniet durft ingrijpen inconflicten metSikhsin de stra­ ten vanSint-Truiden. Patje antwoordde dat het wel degelijk om verboden wapendracht ging, maar dat de lokalepolitie maareen en ander moet zien op telossen.Bij eenrazzia was de situatieevenwel zo explosief gewor­

dendatde politie zich tot een strategische terugtochtgedwongenzag. Totgroot jolijt vande messendragers. Terechtvond Mar­

leen datdit nietkon en dater daadwerkelijk moest opgetreden worden. Ferm besloot ze:“Ik zal regelmatig, als ikeen van hen nog eens tegenkom, vragenof hij zijn mes nog bij zichheeft. Dan zal ik het moeten doen, alsdepolitiehetniet doet.” Euh...,ze dra­ gen die messen wel onder hun kleding, he Marleen.

Lift___________________ _____

De praatbarakheeftzich in de loop der jaren ook aangepastaanrolstoelgebruikers.

Ingangen werdenaangepast en de liftenzijn ruim genoeg. Maaraan “de passerelle" die het oude Paleis der Natie verbindt met het kantorencomplex in het“Huisvande Par­ lementsleden”, was er nog een verbinding*

trap die een fameuze hindernis vormde. r werd dan maareen peperdure open lift ge,n stalleerd. Waarom niet?! Maar momentee zijn erin de Kamer geen rolstoelgebruikers- De lift wordtdanmaar gebruikt door bode die metkarretjes en ‘pierewitjes’allerhan dossiers en paperassen moeten wegzeu ®°n Die mensen lopen aldecenniate sukke e en moesten heksentoerenuithalen om rri®

hun ‘voertuigen’ toch de trap op tegerake • Dankzij derolstoelgebruikers dieerniet zi| j zijn zijnu tochook geholpen. Daarvóór a nooit iemand aanhen gedacht.

De dingen dezer dagen

₅

Depeuter en Hannelore maken weer ‘ Heibel’

Als er één fenomeen om kritiek en satire schreeuwt in het wereldje van de Vlaamse literatuur, dan is dat het verkrampte, eenzijdige overheidsapparaat van linksnihilistische, “postmoderne” signatuur. Wie o.a. van het Vlaams Fonds voor de Letteren - Bertje op de achtergrond... - of van het Publicatiefonds voor Poëzie van de Provincie Antwerpen steun vraagt, hoede zich voor teksten die afwijken van de - ongeschreven - “literaircorrecte” regels. Dat hele mediatieke overheidsgedoe en vedettencultus werkt twee van onze prozaïsten en dichters, Frans Depeuter en Robin Hannelore, al jaren op de zenuwen. Daarom gingen zij onlangs opnieuw van start met Heibel, het felle hekelblad dat zij, met Walter van den Broeck, leidden in de jaren 1965-’75. Die moedige houding krijgt nu gestalte in een echt kritisch-polemisch, nieuw ‘Heibel’.

tweemaandelijks kritisch tijdschrift.

Om het geheugen van onze literair geïn­

teresseerde lezers op te frissen put ik uit de korte historiek waarmee Depeuter en Han­

nelore het eerste nummer van de heropge- starte jaargang 11 inleiden. In I975 -76 ging het, aldus beide protagonisten, de verkeerde weg op met 'Heibel: “Wij gaven de redactie in handen van Jos Borré, Dries Janssen en Jan van den Weghe. Na drie nummers bedankte Borré de twee laatsten, die dit een “literaire putsch” noemden (Het Belang van Limburg 28-03-1977), en droeg het tijdschrift over aan een compleet nieuwe ploeg van uitslui­

tend linkse mensen zoals Pieter Aerts, Daniël Robberechts, Erik Hulsens en ook weer Wal­

ter van den Broeck. De oorspronkelijk plura­

listische en recht-voor-de-raapse vrij buiters- mentaliteit was compleet zoek. De rebelse naam Heibel had niets meer te maken met het vanaf dan marxistisch georiënteerde blad dat, gebruik makend van de subsidie die het oude tijdschrift kreeg, zich vanaf de eerste aflevering aan de borst van de geëstablishte Humo en De Morgen vlijde...”

Beide taaie Kempenaars namen daar geen genoegen mee en zij verlieten het kaper­

schip. Nu, dertig jaar later, hebben die twee - beiden 68, maar géén uitgebluste 68’ers - nog niets van hun rebelse geest verloren noch verloochend. Naar hun gevoel is het nu te “muisstil in de letteren”. Het vrijbuiters- vuur én het heimwee naar het oude Heibel laaiden zo sterk op dat beiden begin dit jaar van start gingen met een nieuw ‘Heibel’. Zij nemen de draad op waar zij hem loslieten, na jaargang I0: “De Heibel die nadien werd gemaakt (jaargangen II tot I9) was immers geen echte Heibel meer. Vanaf het moment dat Jos Borré het blad had overgedragen aan de vzw van Aerts-Robberechts-Note en c° was de kapersvlag definitief “gestre­

ken”. Aan de mast wapperde van dan af de scharlakenrode wimpel van antikatholiek- antichrist-antivlaams. En de vroegere Hei­

bel, die paap noch ketter had ontzien, had juist aan dat soort vooringenomenheid een broertje dood. Om die reden desavoueren wij de laatste negen jaargangen van Heibel en noemen wij dit 'Heibel, Jaargang II’.”

Géén muilband

Dat Depeuter en Hannelore geen “suffe enentandjes” zijn maar in woede ontstoken literaire én ethische Savonarola’s blijkt uit hun beleidsverklaring, die blaakt van strijd­

lust: "Onze laatste jaren gebruiken om met open vizier elke vorm van geestelijke verloe­

dering tegen te gaan. Heibels en tegendraads, jawel. Tegen de verdwazing, de verwildering, de verbastering, de vervreemding, tegen de verhoering, de verwatering, de verettering, de vertekening, tegen de vervlakking, de ver­

warring, de verschraling, de verziekelijking, de verwording, tegen de verrotting, de ver­

platting, tegen de vergoding en vergoring, tegen de verstaatsing en verzuiling, tegen de verzwijning, tegen de verijzing.” Zich niet laten muilbanden heet dat.

Frans Depeuter vat de literaire stier bij de horens met een “serieus” dossier, waarin hij, met sarcasme en Kempische vrankheid de literaircorrecte Augiasstal van het Vlaams Fonds voor de Letteren (VFL) uitmest. Hij smeert het uit over bijna vijftig bladzijden en veegt die heren die hun vriendjes sub­

sidiëren en anderen in de kou laten staan, de mantel uit. Dat politieke partijkaarten en naambekendheid - dus meedraven met de door bepaalde media gedicteerde opi­

nie in de literaire cenakels, - de toon aange­

ven voor het uitdelen van (veel) geld, blijkt overvloedig uit zijn goed gedocumenteerde tekst. Daarbij maakt hij, die geen uitgespro­

ken katholieke en Vlaamsgezinde auteur is, duidelijk dat het steeds dezelfde bevoor­

rechte “vriendjes” meestal uit linksprogres- sieve, vrijzinnige hoek zijn, die met forse sub­

sidies en beurzen allerhande - op de rug van de Vlaamse belastingbetaler - gaan lopen.

Het toppunt van die eenzijdige betoelaging is de “continuering" gedurende drie jaar van toelagen - met maandeenheden van meer dan 2.000 euro - aan bepaalde, dikwijls zelf­

verklaarde, “kwaliteitsauteurs", zoals Bart Moeyaert (ook al Antwerps “stadsdichter”), Leonard Nolens, Leo Pleysier, Peter Ver- helst. Klaas Verplancke en Ed Franck. En Depeuter voegt er de verbijsterende subsi­

diebedragen van Moeyaert bij: “In de periode 2000-2004 heeft hij zowaar 4.II7.750 bef (102.076 euro) van het VFL gekregen. Dat is een gemiddeld netto jaarloon van 823.550 bef (20.415 euro)... Daarop reageert de Hei- bel-man terecht met een sneer naar het zo eenzijdig gulle VFL: “’Het Vlaams Fonds voor de Letteren investeert in U’, lezen we op de website onder “missie”. Wel, voor mijn werk en voor dat van vele collega-schrijvers heeft hetVFL niets gedaan! Niente, nada, noppes, nihil, nichts, nothing, rien, geen scheet!”

Dat katholieke en Vlaamsgezinde schrij­

vers en verenigingen nauwelijks kans maken bij het VFL van Bertje, zoals Depeuter het bij dichteressayist Rudolf van de Perre aan­

toont, kan ik staven met een ander voor­

beeld: van het VFL ontving de Guido Gezel- lekring onlangs het schamele bedrag van 500 euro voor zijn werking in 2006. De toelage werd gehalveerd omdat de vereniging - met meer dan 200 leden in heel Vlaanderen...

- zogezegd te regionaal werkt en “een te weinig dynamisch karakter uitstraalt”. Het programma zou bovendien “te mager” zijn en “te weinig geïnspireerd op een visie op Gezelles oeuvre". De kring, gesticht door dé Gezellekenner prof. Jozef Boets, nam daar­

van met grote verbazing kennis. Ik moet beamen wat Depeuter vetjes in een kader­

tje plaatst: “Selectieve oversubsidiëring is een vorm van concurrentievervalsing en dus in strijd met de Europese reglementen.” -

“Pispaaltjes” over “slimste mens” Mare Rey- nebeau kruiden alles...

Het meest ongelezen boek

Van zijn kant neemt ook Robin Hannelore geen blad voor de mond. Hij spuwt zijn gal, afkeer en verontwaardiging in korte stukjes, zoals “Grof, geil & geflipt”, “Beschaamd? Ik heb mij nog nooit beschaamd gevoeld over iets wat iemand anders deed” (Bertje over de mislukte en ergerlijke voorstelling van Fabres L’histoire des Larmes in Avignon );

“Blote konten” (de foto van 2.000 poedel­

naakte onnozelaars in de Frut); “Probeert de Antwerpse Boekenbeurs de Vlaamse letter­

kunde uit het Bouwcentrum te bannen?” en

“De vrucht van het Vlaams Belang". In “Het verdriet van Vlaanderen” hekelt Hannelore de Boekenbeurs van 2005: “Boeken en lite­

ratuur zijn blijkbaar totaal verschillende din­

gen geworden. De ontlezing heeft duidelijk hard toegeslagen in de generatie praatvaars die nu het medialandschap overbevolkt. Dat het best verkochte boek het kookboek van ene Meus (kok op VTM) was, zegt onge­

veer alles over de lui die de boekenbeurs bezoeken....”

Verder geeft hij Radio I een pertinente veeg uit de pan én de Heibelprijs "Hyena”.

Terecht: “Op 11 november is er dan toch iets gebeurd dat met literatuur te maken had. In een live-uitzending vanuit het Bouwcentrum maakte Radio I de laureaat van de wedstrijd

“meest ongelezen boek” bekend. Wat ieder­

een al vele jaren wist, maar niet hardop dierf zeggen, werd nu aan het klokzeel gehangen.

‘Het Verdriet van België’ van Hugo Claus won met een straat voorsprong... Dan volg­

den 'De Slinger van Foucault’ (Umberto Eco),

‘De Duivelsverzen’ (Salman Rushdie), de bij­

bel en ‘Ulysses’ (James Joice). Een repor­

ter werd zelfs naar de stand van de Bezige Bij gestuurd om het gelauwerde boek van een sticker met de onderscheiding te voor­

zien. - Mensen ! Wie prees dat boek ooit de hemel in? Wie prijst nog met de regelmaat van een klok de “meest ongelezen" boeken

van rode makkers de zevende hemel in ? Wie zou zich (alleszins in de Kempen!) de minst beluisterde radiozender mogen noemen! En hoeveel mislukte schrijvers verdienen er nu een gemakkelijke boterham bij Radio I! Het is een verschrikkelijke natuurwet dat wie weerloos is geworden, afgemaakt wordt..."

Het doet deugd dit nieuwe Heibel te lezen: de vriendjespolitiek, de stompzinnige vedettencultus, de links-”progressieve” een­

zijdigheid: alle corruptie en onbekwaamheid halen Depeuter en Hannelore terecht over de hekel. De aloude politisering van lette­

ren en kunst in België-Vlaanderen is nu uit­

gemond in een nog fanatiekere vorm daar­

van: de “politieke correctheid". Dat betekent concreet dat schrijvers, die zijn gebrand­

merkt door hun Vlaamsgezinde of nog erger, door hun Vlaams-nationale of Dietse sig­

natuur, hoe literair waardevol zij ook zijn - denk aan Wies Moens, Cyriel Verschaeve, Pater Brauns, Blanka Gyselen en anderen - al voor enige poging tot een literairartistieke benadering wordt ondernomen, voor de val­

bijl gaan van overheidsinstellingen, die nu worden gedomineerd door bepaalde “aca­

demici”.

Frans Depeuter sluit, in zijn sarcastische aanklacht tegen het Vlaams Fonds voor de Letteren, terecht aan bij Anton van Wilde-

Spelerij met 1 mei en koe en ei

Berijmde nabeschouwing bij een uitgeregend arbeidersfeest

Eén mei voorbij,

voorbij de natte moerlemei

en menig politieke vogel lei alweer z’n ei.

Belangrijk ei, want VTM en VRT erbij

om ‘t volk te laten weten wat die kameraad daar zei die zo verrekt bekommerd is om 't heil van u en mij.

Eén mei voorbij

en menig koebeest in de wei

vergaapte zich op ‘t ei dat onze kameraad daar lei.

Er loopt nog zóveel mis, zei hij, in onze maatschappij en in de Scheldestad, godvruchtig in z’n sakristij, viel Monseigneur de Bisschop hem sosjaal bewogen bij.

Eén mei voorbij

en wat een hondeweergetij

en op de koop toe slechte peilingen voor de partij en menig rooie politieke vogel met een ei.

De koe die graast en gaapt, voelt nattigheid, precies als wij, maar ‘t deert haar minder, want een dikker vel dan wij heeft zij...

redaktie : robin hannelore

frans depeuter

rode: “Boven het literaire bestel troont een stijfburgerlijk academisme dat met zelfinge­

nomen peetvaderallures zijn normen en ver­

boden decreteert. Reeds in I993 verwittigde Anton van Wilderode tegen dit gevaar: “In verband met de gevormde lezer dreigt er nog een ander gevaar. Namelijk dat de aca­

demici de literatuur compleet naar zich toe­

trekken, er zich mee bemoeien. Als specia­

listen bedoel ik."

Beperkte oplage

Je merkt het: Pallieterkelezers met enige literaire belangstelling zullen zich verkneu­

kelen bij het lezen van ‘Heibel’. De twee redacteurs zijn wel door dezelfde kritisch­

satirische geest bezield, maar zij wensen zelfstandig op te treden. Het redactiesecre­

tariaat is gevestigd bij Frans Depeuter, De Heikens 29,2250 Olen. Losse nummers kos­

ten 8 euro, een abonnement van drie num­

mers kost 23 euro. Betalingen vooraf op rek.

nr. 979-3986331-24 van F. Depeuter (met vermelding ‘Heibel’). Dit eerste nummer heeft een beperkte oplage van I00 exempla­

ren. Wie het nog wil lezen, moet zich haas­

ten! En het "venijn” zit in de staart: Heibel weigert elke subsidiëring door het Vlaams Fonds voor de Letteren...

BREDERODE

Hectorvan Oevelen