• No results found

Een hoopvol teken

N/A
N/A
Protected

Academic year: 2022

Share "Een hoopvol teken"

Copied!
1
0
0

Bezig met laden.... (Bekijk nu de volledige tekst)

Hele tekst

(1)

16 op· tocht

14 april 2010

kerk & leven

Muziekrooster

z

oek in het – rooster in alle richtingen – tien muziekinstru­

menten. Plaats de letters die overblijven achter elkaar. Je vormt een zin.

H

oorde jij het ook trommelen? Op 22 maart klonk er ’s ochtends een half uur lang tromgeroffel over de hele wereld. De actie Trommels voor vrede gaat uit van het kinderrechtencommissariaat. In ons land kwamen duizenden kinderen samen in enkele steden. Met hun trommels trokken ze de aandacht van de volwassenen. Ze willen geen ruzie of oorlog meer, en vragen dat de rechten van alle kinderen in de hele wereld worden gerespecteerd.

eeN HooPVoL tekeN

J

ezus’ leerlingen gaan vissen om de gebeurtenissen van Pasen even te vergeten.

Als ze een man op de oever zien staan, twijfelen ze. Is het Jezus, of beelden ze zich dat in? Hun hoop is groot, maar hun geloof moet nog groeien. Pas als het net vol vis zit, en de vreemde man brood en vis met hen deelt, zijn ze overtuigd.

Dan geeft Jezus de leerling die Hem het meest nabij was, een opdracht: „Jij zult mijn schapen hoeden.” Zou het dat zijn wat Jezus vandaag van ons vraagt? Al het mooie rondom ons, de goede dingen die we beleven, zijn hoopvolle tekens dat Jezus leeft.

Ze geven ons vertrouwen en maken ons geloof sterk. Zodat we kunnen zien wat onze opdracht is: blij van hart vertellen over Jezus en leven naar zijn voorbeeld.

g k L a r i N e t o

t f k N a d o g e V a u N i f L s b L k r i ij o f t J e z u u t L s M u r d i a x H a N d t r o M e N N o d r a b M o b N y o N s M i d d P a L e r r o e ij z e i o L o o i V N r o

• • • • • • • • • • • • • • • • •

• • • • • • • • • • • • • • •

• • • • • •

eVaNgeLie

e

NkeLe leerlingen van Jezus gingen de hele nacht vissen op het meer van Tiberias, maar ze vingen niets. De volgende ochtend stond Je- zus hen op te wachten aan de oever. „Hebben jullie iets te eten?”, riep Hij. „Neen”, antwoord- den ze. Jezus: „Gooi het net aan stuurboord uit, dan lukt het wel.” De leerlingen wierpen het net uit. Er zwom zo veel vis in dat ze het net niet meer konden optillen. „Het is de Heer!”, riep een van hen.

Aan de oever stookte Jezus een vuur, waar- op vis lag. Na het eten vroeg Jezus aan Simon Petrus: „Heb je me lief?” „Natuurlijk Heer, U weet toch dat ik van U houd”, antwoordde Pe- trus. „Hoed mijn schapen”, vervolgde Jezus.

Tot driemaal toe stelde Jezus diezelfde vraag en gaf dezelfde opdracht. Tot Simon Petrus er droevig om werd. Daarop zei Jezus: „Volg Mij.”

Naar Johannes 20, 1-19 Derde zondag van Pasen

i

edereeN heeft rechten. Ook jij dus. Je hebt recht op vrije tijd, op een dokter als je ziek bent en ja, recht op je eigen geloof.

Je mag een eigen mening hebben en ervoor uitkomen. Maar het betekent niet dat je zomaar altijd je zin mag doen. Omdat de anderen ook rechten hebben. Je moet dus ook rekening houden met hen: je ouders, je leerkracht, je vrienden. Want ook zij willen niet altijd de afwas doen of zich naar jouw mening buigen. Het gaat erom samen aan een wereld te bouwen waar iedereen gewaardeerd wordt.

Jelle Cleymans was er ook bij. Hij is peter van Trommels voor Vrede 2010 en maakte samen met zijn mama een vredeslied. je kunt het beluisteren op www.trommels voorvrede.be. © Stad Lokeren

a

lle scholen mochten aan een wedstrijd mee- doen. toLga (10) en Vito (12) schreven een gedicht dat in de prijzen viel. Win­

dekind, een basisschool voor buitengewoon on­

derwijs in Lokeren, kwam als grote winnaar uit de bus. „Een hele maand lang werkten we aan ons project”, ver- telt juf Inge. „We ontleenden een kof­

fer vol spellen, puzzels en boeken over kinderrechten uit het speelatelier. De kinderen maakten een vredesschrift­

je en puzzelden met de letters van oor- log en vrede. Over kinderrechten bab- belden we in een kringgesprek.”

Enkele leerkrachten schreven zelf een vredeslied. Daarop leerden de kinde- ren trommelen, met allerlei muziek­

instrumenten die ze in elkaar knut- selden. „Met onze zelfgemaakte trom- mels, affiches en vredestekens trokken we naar de Markt. Sommige kinderen mochten hun kunstwerkjes op het po­

dium tonen. Fier dat ze waren!”

Of de kinderen er wat van opstaken?

„Vrede is best een moeilijk thema voor hen”, besluit juf Inge, maar we hebben het naar hun eigen leefwe­

reld vertaald: niet vechten op de speel- plaats, geen ruzie maken

thuis. Dat is al een hele opdracht. We hebben dan ook met de hele school gesupporterd en getrom- meld!”

Laat NieMaNd de reCHteN VaN kiNdereN HiNdereN

troMMeLeN Voor Vrede

Oorverdovend trommelen om volwassenen te laten horen dat alle kinderen rechten hebben. © Stad Lokeren

Vrede is: geen ruzie maken. © Windekind

Referenties

GERELATEERDE DOCUMENTEN

De negatieve trend van het voorbije jaar zich dus stilaan te keren, maar Melexis is niet blind voor de aanhoudende geopolitieke spanningen die haar belangrijkste klant, de

Misschien is het wel verstandig om voor toelating tot het register een ‘generaal pardon’ in te stellen voor iedereen die drie jaar werkervaring heeft als klantmanager.. De

Broederlijk Delen zocht leer- krachten die bereid waren om op inleefreis te trekken naar Burkina Faso en nadien de campagne op hun school mee vorm te geven.. „Vóór mijn huwelijk ging

Elke dag komen meer dan honderd kinderen naar de huiswerkklas van zuster Antoinette.

„Ik wil niet langer bang zijn, maar moedig.” Ali en alle andere kinderen roepen de andere landen op om het geweld in hun land te stoppen.. „Zodat we weer naar school kunnen

Dat de klassieke geneeskunde geen opening meer laat voor hoop, gaat niet op, vindt Betz.. 'Neen, we hoeven patiënten niet meer voor te liegen, zoals ik indertijd als jonge arts

Als de Belgische Broeders van Liefde toch euthanasie uitvoeren in hun instellingen, is een breuk met Rome onvermijdelijk: “dan kunnen deze instellingen niet langer tot onze

De Heilige Geest zal ons altijd verder stuwen om de rijkdom die Hij ons doet ontdekken niet voor onszelf te houden, maar om de wereld in te trekken en getuigen te zijn van