bron
Een jonkmans en jonge dogters vryagie. z.n., z.p. ca. 1810
Zie voor verantwoording: http://www.dbnl.org/tekst/_jon005jong01_01/colofon.php
© 2013 dbnl
1
Een jonkmans en jonge dogters vryagie.
Op een aangenaame wys.
t Was Nagt, 't Was midde in de Nagt, Dat men geen sterre meer en zag!
En de Maen die scheen zoo duister, duister, Dat men geen sterre meer en zag,
Zo laet al in der nagt.
Zoete lief ik ben hier maer allein, Dat ik eens by uw mag zyn,
Komt van avont aen myn slaep venster; venster;
Dan zullen wy vrolyk zyn, En leven buiten pyn.
't Was omtrent midder Nagt, Op haer slaep kamer kwam een slag,
Haer Moeder die deed niet als vragen, Vragen, Wie of kloppen mag,
En zy niemant en zag.
't Is ons Poesie al zo klyn, 't Speelt op zyn klyn moedelyn, En 't Meisie is gevangen, Gevangen, En met zoo liep het heen,
Zoo zoetjes van haer treen.
De Moeder sprak wel Dogter fyn, Wat mag het voor een Poesie zijn,
De Dogter sprak heel gaeuwe, Heel gaeuwe, 't Is een aerdig Dier,
Betoond myn veel plyzier.
's Morgens 't wierd schoon dag, Dat het Poesie by 't Meisje lag,
En de moeder hoorden 't maeuwe, Het maeuwe, Zy sloeg hem op zyn Gat,
En weg liept daer de Kat.
Een nieuw lied.
Maekt hy een Portait van een Meid;
Met een paer bruin gitte oogen?
Menig een tot min verleid;
En dan word zoo'n Schilder bewogen, Hy Schildert haer een Korale Mond;
En een Tronitje Appelrond,
Schildertje; Schildertje; waer is u palet Daer men die Kleurtjes heeft opgezet.
En dan maekt hy weer een Boer, Die met zyn Lief wat zit te Praten, Ja zo menig een Frisse Hoer, Die moet haer eens soenen laten, Dat is een leven zonder verdriet, Soo'n leven heeft een ander niet, Schildertje; Schildertje; waer is u palet Daer men die Kleurtjes heeft opgezet.
Heeft hy dan zyn werk gedaen, Sa dan lustig aen 't Swieren, Ja dan kan 't 'er weer op staen, En dan zingt hy faldera lieren, Zo springt 'et een Schilder door heen;
Nooit heeft 'er een Schilder geween, Schildertje; Schildertje; waer is u palet Daer men die kleurtjes heeft opgezet.
Heeft hy geen geld meer in zyn Sak;
Hy maekt maer wat Fraaije Stukken;
Dan zo kan hy op zyn gemak, Van een Liefhebber Geltje plukken, Dat is een leven zonder verdriet, Hartzeer heeft een Schilder niet, Schildertje; Schildertje; waer is u palet Daer men die kleurtjes heeft opgezet.
Waer vind men ook grooter Kunst, Geagd by Princen en by Heeren?
Die geven ons haere gunst, En ons van haer Poen vereeren, Maer als men zomtyds niet verwagt, Zo werd 'er een Schilder geagd, Schildertje; Schildertje; waer is u palet Daer men die Kleurtjes heeft opgezet.
2
Een nieuw lied.
Op een fraaye wys.
Bekoorlyk voorwerp van mijn min, Gy boesemt my een Etna in:
Niet om te blussen des werelds Oceaan, Dies moet ik in mijn gloed vergaan!
o gy min, o liefde, o liefde, sta my by, Maekt dat myn heil onwrikbaar zy.
Wiens hert ontvonkt niet op gezigt Van 't Sielverrukkend Flonker ligt,
Haer lieve oogjes, omhelst met boogjes ach, Gelukkig die uw dienen mag,
o gy min, o liefde o liefde, sta my by, Maekt dat myn heil onwrikbaer zy.
o Lippies voeijent vol van zoetigheid Tot klippies voor myn ziele bereid,
Wat Nectar goodenschenkt gy niet als 't u lust, Aen hem die eens u kaekjes kust
o gy min, o liefde, o liefde, sta my by, Maekt dat myn heil onwrikbaer zy.
Uw blank gelaet dat zelfs de Maen, 't Glinstrent wit doet schaemroot staen.
Haer lieve hantjes, zo teder, zo volmaekt Zyn 't marmer, daer zyn ziel na blaekt.
o gy min, o liede, o liefde, sta my by Maekt dat mijn heil onwrikbaer zy.
Wie is 't die alles regt melden zou?
Wie teld o nooit volprezen vrouw?
U Lighaems gave en ziels bekoorlykheen, Steeds in mijn heete aengebeen:
o gy min: o liefde, o liefde, sta my by, Maekt dat mijn heil onwrikbaar zy.
Een nieuw lied.
Overtreft de Edele Natuur;
De witte Borst van 't lieve kind, Schynt maar te bloeije, en te groeije, Voor Luben haar Vrind... bis.
3.
Haar lieve mond roept om een zoen;
Haar oog bewyst dat men 't mag doen;
Maar deze gloet men niet meer vind, Mis haar te kussen, en te blusse, Voor Luben haar vrind... bis.
E Y N D E .
