VVD WIL INTERNET VIA DE DIJKEN INTERVIEW: ONNO HOES NIEUWE RUBRIEK: DE POLITIEKE AGENDA VAN... JEUGDZORG: PROBLEMEN AANPAKKEN JAARGANG 8 NUMMER 1 17 FEBRUARI 2012
ZEKER NU
d o c u m e n t a t ie c e n t r u mNEDERLANDSE POLITIEKE
PARTIJEN ^
VOORCESTELD KINDERPARDON IS VOOR DE W D GEEN OPLOSSING
Bezorgd over PR-campagne 'kinderpardon'
SLECHTE ZAAK ■ Deze campagne, een initiatief van GroenLinks (Dibi), heeft als doel te voorkomen dat uitgeprocedeerde minderjarige asielzoekers moeten terug keren naar hun land van herkomst. On der de misleidende noemer ‘kinderpar don’ wordt geprobeerd voor hen alsnog een verblijfsvergunning te krijgen. In een petitie op internet en allerlei adver tenties en spotjes wordt hiervoor steun gevraagd. Ook wordt er in alle Gemeen teraden door GroenLinks een motie in gediend die Minister Leers oproept tot een kinderpardon. Tweede Kamerlid en Asielwoordvoerder Cora van Nieuwen huizen begrijpt de vele vragen van WD- raadsleden goed. “Op het eerste gezicht oogt zo’n ‘kinderpardon’ humaan en praktisch. Mensen willen tegemoet ko men aan een maatschappelijk gevoel, een streep zetten onder een aantal moeilijke dossiers en met een schone lei beginnen. Maar zoals zo vaak: schijn bedriegt. Een ‘kinderpardon’ is een verkeerd signaal, leidt tot rechtsongelijkheid en lost uit eindelijk niets op.”
Deze kritiek op het voorgestelde pardon krijgt weerklank in gemeenteraden. Zo stelde WD-fractievoorzitter Chris Wal raven uit Twenterand: “De WD Twen- terand heeft vanzelfsprekend over deze zaak langdurig van gedachten gewisseld en ondanks alle emotionele aspecten hebben wij besloten dat een kinderpar don geen oplossing is.” WD raadsleden in den lande stemmen in ruime meerder heid tegen de bedenkelijke PR campagne van GroenLinks.
in de praktijk
Waarom is een ‘kinderpardon’ eigenlijk een slechte zaak?
Van Nieuwenhuizen: “Het is allereerst goed om te beseffen dat het voorgestelde ‘kinderpardon’ in de praktijk zal neerko men op een generaal pardon. Ouders en familieleden zullen namelijk ook gewoon
QUOTE
een verblijfsvergunning krijgen vanwege het internationale recht op gezinsleven”. Het tweede punt is dat verkeerd gedrag daarmee wordt beloond. Het zijn men sen die jarenlang illegaal in Nederland verblijven of die, ondanks dat keer op keer door de rechter is vastgesteld dat ze geen recht op asiel hebben, procedures blijven frustreren. Zij weigeren mee te werken aan hun terugkeer en doen dit in de hoop op een nieuw generaal pardon, zodat ze alsnog mogen blijven. “Als het aan GroenLinks ligt krijgen deze mensen via dit ‘kinderpardon’ nu hun zin. Dat is een verkeerd signaal", aldus Van Nieu wenhuizen.
De WD vindt dat slecht gedrag niet be loond mag worden met een verblijfsver gunning. Doen we dat wel, dan sturen we een signaal aan alle mensensmokke laars, asieladvocaten , uitgeprocedeerde asielzoekers en illegalen dat Nederland zwakke knieën heeft gekregen. Dat een kind een ticket tot een verblijfsvergun ning is. Dat het loont om kinderen op het vliegtuig naar Nederland te zetten, procedures te frustreren en niet mee te werken aan terugkeer. “Dit is helaas de harde werkelijkheid, dat blijkt wel uit de aanzuigende werking die een soort gelijke regeling in 2001 had. Plots kwa men er duizenden kinderen uit Angola Nederland binnen. Allemaal door hun ouders op het vliegtuig gezet nadat Ne derland het beleid voor alleenstaande minderjarige asielzoekers uit Angola had versoepeld. Er zijn zelfs aanwijzin gen dat mensen bereid zijn een kind op de wereld te zetten en in de illegaliteit te laten opgroeien alleen om de kansen
op een verblijfsvergunning te vergroten. We kunnen onze ogen niet sluiten voor die bittere realiteit. Dit soort praktijken moet je tegengaan, juist in het belang van de betrokken kinderen”, aldus Van Nieuwenhuizen.
valse hoop
In de derde plaats biedt het kinderpar don geen structurele oplossing. Van Nieuwenhuizen: “We moeten niet de il lusie hebben dat we na een pardon met een schone lei beginnen en moeilijke dossiers de wereld uit zijn. Elke grens die getrokken wordt, zal weer worden ge bruikt om nieuwe gevallen die nét buiten de boot vallen aan te kaarten. Elk pardon geeft een nieuwe groep uitgeprocedeerde asielzoekers en andere illegalen valse hoop dat ook zij wellicht tóch in Neder land mogen blijven als ze maar lang ge noeg wachten. Pardonnen geven slechts
kortstondig verlichting. We mogen ge rechtvaardigd vertrouwen hebben in de zorgvuldigheid en eerlijkheid van de Nederlandse asielprocedures. Ons land heeft een van de hoogste toelatingsper- centages van de Europese Unie. Wie na deze zorgvuldige en kansrijke procedures toch niet voor een verblijfsvergunning in aanmerking komt, kan - met een beroep op schrijnendheid - tenslotte nog de mi nister vragen zijn discretionaire bevoegd heid toe te passen. Wie na al deze proce dures en waarborgen nog geen recht tot
verblijf heeft, móet terugkeren naar het land van herkomst. Dit beleid moeten we strikt handhaven, anders zal het draag vlak onder ons asielbestel wegvallen. Van Nieuwenhuizen: “Aan de snelheid en het voorkomen van de mogelijkheden tot stapeling valt nog heel wat te verbeteren en daar wordt door dit Kabinet gewerkt zodat asielzoekers sneller duidelijkheid krijgen. Bij herhaling maan ik Minister Leers hier meer tempo in te maken.” Humane oplossing
Daarnaast heb ik het kabinet bij motie op geroepen om te regelen dat alleenstaande minderjarige vluchtelingen na een eerste afwijzing direct worden teruggestuurd naar hun land van herkomst. Daar zullen ze dan worden opgevangen in weeshui zen die met Nederlands ontwikkelings geld zijn neergezet. Op die manier schep pen we snel duidelijkheid en voorkomen
we dat ze hun eigen taal en achtergrond vergeten en vernederlandsen. Dit is een betere en meer humane oplossing, zowel voor het kind, als voor het land van her komst. Bestaande situaties moeten niet over een kam worden geschoren, maar van geval tot geval zorgvuldig worden be oordeeld met oog voor schrijnendheid”.
v e r v o lg o p p a g in a 3
"K in d e rp a rd o n k o m t in de praktijk
n e e r op een g e n e ra a l pardon"
EERLIJK
OVERSTEKEN
D
e WD wil de instroom van kansarme migranten beperken. Dat geldt ook binnen het Koninkrijk. Het aantal immigranten uit Cura^ao, Aruba en Sint Maarten is de afgelopen vijf jaar enorm gestegen. Een derde van de eilandbewoners woont in Neder land. Zij hopen op een beter leven in Nederland, maar eenmaal hier belanden velen van hen tussen wal en schip. Zij ontvangen vier keer zo vaak een uitkering als Europese Nederlanders, hebben de hoogste schooluitval en komen zes keer zo vaak in aanraking met de politie. Dit kabinet is hard bezig om pro bleemgroepen op het rechte pad te krijgen. Dat heeft geen zin als we met de kraan open dweilen. Al sinds de jaren ‘80 pleit de WD ervoor om immigratie uit de voor malige Antillen te beperken. De eilanden zijn niet bereid om dit in een gezamenlijke Rijkswet te regelen, daarom komen we nu zelf met een voorstel voor een nationale wet. Inwoners van de drie eilanden zijn van harte welkom om naar Ne derland te reizen, maar als zij zich willen vestigen moeten zij aan een aantal basiseisen voldoen, zoals een opleiding, geen strafblad en het be heersen van de Nederlandse taal. Cura^ao, Aruba en Sint Maarten hebben wetgeving met vergelijkba re eisen die de instroom van Euro pese Nederlanders beperkt. De WD wil eerlijk oversteken en een zelfde soort wet invoeren, die regelt dat voormalig Antillianen geen recht hebben op bijvoorbeeld een uitke ring of huurwoning, als ze niet aan de eisen voldoen. Dit zal hopelijk leiden tot een afname van de in stroom van kansarme Antillianen. Daarnaast zal het de drie eilanden een prikkel geven om zelf aan de slag te gaan en meer te investeren in de toekomst van hun inwoners. Ook binnen het Koninkrijk: orde op zaken.LIBERALE WAARDEN & POLITIEKE PRAKTIJK
LIBER01 » 2012
NIEUWE SERIE: DE LIBERALE WAARDEN VAN DE W D
Scheiding tussen
kerk en staat
Dit is een serie over de belangrijkste liberale waarden - die veelal ook zijn opgenomen als waarden van de WD. Het liberale huis kent echter vele kamers, zoals een cliché gaat. Anders dan meeste andere politieke stromingen kent het liberalisme geen doctrines waarop het is gestoeld. En dat is misschien wel het prettige aan het liberalisme: niets is afgezegend, in deze serie komen per editie de belangrijkste waarden aan bod. Omdat de liberale ‘waarheid’, zoals vermeld, niet bestaat, laten we vanuit twee ramen wat wind waai en door de liberale kamers. De stof die hierdoor opwaait, is uw stof tot nadenken. Lang leve de liberale verscheidenheid!
U ITZO N D ER IN G LEIDT TO T STAATSWILLEKEUR
NEUTRALITEIT ■ Liberalen stellen dat de overheid zich neutraal dient op te stellen tegenover standpun ten en ideeën die burgers hebben. Zij dient de autonomie van burgers met andere woorden te respecteren. Waarom zou religie hierop een uit zondering moeten vormen?
Wat is geloof eigenlijk? En hoe moet ‘religie’ gedefinieerd worden? Van oudsher was dit duidelijk: Nederland se burgers hingen voornamelijk mo- notheïstische religies aan, waaronder het christendom, het jodendom en de islam. Maar wie of wat bepaalt nu wat een religie is? Is hier geen sprake van een glijdende schaal? Zo heeft de Zweedse overheid onlangs het Ko- pimisme, de levensovertuiging dat alle informatie vrij en zonder enige beperking verspreid zou moeten wor den, als religie erkend. En in Oosten rijk spande Niko ‘pastafari’ Alm met succes een rechtszaak aan, omdat hij op zijn officiële pasfoto’s een pa- stavergiet op zijn hoofd wilde dragen daar dit onderdeel zou uitmaken van zijn geloof: de ‘Kerk van het Vliegen de Spaghettimonster’.
Bovenstaande pleit voor staatsneu- traliteit en een strikte scheiding van kerk en staat, omdat de autonomie van de burger gerespecteerd dient te worden en uitzondering hierop leidt tot staatswillekeur, iets waar libera len zich verre van wensen te houden. Religie moet daarmee teruggedron gen worden naar het privédomein. Elk individu is vrij om zijn eigen me ning te hebben en ook om te geloven wat hij vindt. Het is niet aan de staat om hier een bepaalde positie in te ne men. Juist omdat er sprake is van een glijdende schaal - wat behoort wel tot religie en wat niet - is deze strikte scheiding van belang. Dit heeft twee belangrijke gevolgtrekkingen. Allereerst dient de staat neutraal te zijn. Dit is nu niet het geval. Sterker,
de Nederlandse wet bevordert rechts ongelijkheid tussen religieuzen en niet-religieuzen. Denk bijvoorbeeld aan artikel
6
van de Grondwet waarin het recht op godsdienstvrijheid is vastgelegd, maar ook aan artikel 147 in het Wetboek van Strafrecht waarin godslastering* strafbaar is gesteld. Waar is hier de rechtsgelijkheid, een belangrijke waarde binnen het liberalisme, gebleven? Liberalen kun nen toch niet toestaan dat religieuze burgers zich kunnen beroepen op hun godsdienstvrijheid en dat niet- religieuze burgers de mond wordt gesnoerd onder het mom van gods lastering? Daarnaast zou de overheid zich moeten onthouden van elke vorm van financiële steun aan religi euze organisaties en praktijken. Dit betekent ook dat artikel 23 aangepast dient te worden. Onderwijs valt on der de (financiële) verantwoordelijk heid van de overheid en dient gevrij waard te zijn van welke religie dan ook. Ouders zijn vrij om hun kinde ren volgens een bepaalde geloofsover tuiging op te voeden, maar dienen dit buiten de school, en de overheid, om te doen.Schijn van w illekeur
Ten tweede dient de overheid neu traliteit uit te stralen, om elke schijn van willekeur te voorkomen. Religi euze afbeeldingen in welke vorm dan ook moeten verboden worden in alle openbare gebouwen - van scholen tot rechtszalen en gemeentehuizen. Alle mensen die in dienst van de staat werken, dienen uniform gekleed te gaan. Ook ‘tradities’ die afbreuk doen aan de neutraliteit - ‘God zij met ons’ op de twee-euromunt - dienen ‘losge laten’ te-worden.
Door deze strikte scheiding van kerk en staat wordt de autonomie van de burger daadwerkelijk gerespecteerd en staatswillekeur voorkomen.
LIEVER PRAG M ATISM E D A N STRIKTE SCHEIDING V A N KERK EN STAAT
PRAGMATISME - Liberalen verde digen een staat die waarborg biedt tegen willekeur en discriminatie van burgers (primair door de staat zelf) en zij behoeden zich voor te ruime staats macht ten koste van de burgervrijhe den. Met dit perspectief bekijken we of een strikte scheiding tussen kerk en staat vanuit liberaal oogpunt wen selijk is.
Frankrijk kent een striktere scheiding van kerk en staat dan Nederland, bijvoorbeeld in het onderwijs. Waar in Nederland scholen zowel met als zonder confessionele grondslag in aanmerking komen voor publieke financiering, geldt op alle publiek- gefinancierde scholen in Frankrijk een strikt verbod op geloofsuitingen zoals kruisbeelden, hoofddoekjes en bijbel les. Het directe resultaat van een der gelijke strikte scheiding van kerk en staat is de beperking voor ouders om hun kinderen een scholing te geven die overeenkomt met hun levensbeschou wing. Overigens zijn juist in Frankrijk veel private scholen, die wel onderwijs op confessionele grondslag geven. De onnodige vrijheidsbeperking door ge dwongen secularisme blijkt wel uit het feit dat deze scholen niettemin erkende diploma’s afgeven waarmee leerlingen en studenten evengoed de maatschappij instappen.
Discrim inatie
Een strikte scheiding van kerk en staat leidt in de praktijk mogelijk ook tot discriminatie. Stel dat het inderdaad verboden is kruisjes te dragen in pu- bliek-gefinancierde onderwijsinstel lingen, of binnen de muren van het gemeentehuis. Zou het dan niet conse
quent zijn om ook stickers van Wakker Dier op de rugzakken te verbieden? Of pennen van de WD; T-shirts van Che Guevara; of opzichtig gedragen gou
den horloges?. Voor kinderen die de ja- ren des onderscheids nog niet hebben bereikt, valt hier best wat voor te zeg gen. Ook een werkgever mag terecht eisen stellen aan de kleding van zijn werknemers. Maar al deze objecten zijn, net als hoofddoekjes en kruisjes, uitingen van iemands identiteit. Het is onhoudbaar een onderscheid te hante ren tussen religie en andere beschou wingen op het (samen)leven, zoals die van een antroposoof, een materialist of kapitalist, een atheïst, een liberaal of een socialist. Zo staan we ook toe dat politieke partijen met christelijke roots subsidie ontvangen.
Juist met het oog op de bescherming van de burgerrechten zullen we het beginsel van de scheiding van kerk en staat niet strikt, maar pragmatisch moeten opvatten. Voor beroepen in de rechterlijke macht of het politieappa raat is een verbod op religieuze uitin gen een toegevoegde waarde. Niet voor niets geldt hier, mede maar niet uit sluitend omwille van de neutraliteit, een kledingcode. Maar welk probleem lossen we op als de gemeentebeambte (of zelfs bezoekers aan de balie) dwin gen een hoofddoek af te doen? Een an der voorbeeld: de weigering door een islamitische leerkracht om de moeder
van een leerling een hand te geven, kan als belediging van deze moeder worden opgevat. Voor een moslim kan de handweigering juist een teken van
respect zijn. Als ouder en docent na dit incident het tien-minutengesprek zoals gebruikelijk vervolgen, is er hier dan sprake van maatschappelijke nood of enkel van maatschappelijk on gemak?
Tolerantie
Liberalen vinden het onverstandig om politiek te bedrijven op grond van reli gieuze overtuiging. Zij betogen dat de staat geen levensbeschouwelijke waar den aan mensen dient op te dringen, maar burgers moeten wel een gedeel de basis hebben om in de open samen leving te kunnen functioneren. Een pragmatische omgang met de schei ding van kerk en staat dwingt ons al lemaal om die tolerantie te betrachten die niets te veel is gevraagd, maar wel noodzakelijk is als minimale gemeen schappelijke basis tussen burgers.
B I www.teldersstichting.nl
"Frankrijk: strik te re s c h e id in g
van kerk en staat dan N ederland"
Liber is een uitgave van de W D en verschijnt acht keer per jaar.
(redactiesluiting: 7 februari 2012)
Realisatie: W D algem een secretariaat in sam enwer king m et M eere Reclamestudio en een netwerk van W D -correspondenten.
Grafische vormgeving en pre-press:
M eere Reclamestudio, Den Haag
ZEKER NU
Bezoekadres:
Laan Copes van Cattenburch 52, Den Haag Website: w w w .w d .n l
Fotografie: Shutterstock,
Guy van Grinsven/StudioPress b.v. e.a.
Druk: Janssen/Pers Rotatiedruk, Gennep
Verspreiding: Sandd B.V., Apeldoorn
Advertenties: lib e r@ w d .n l ISSN: 1872-0862
Correspondentieadres:
A lgem een secretariaat W D Postbus 3 08 3 6 ,2 50 0 GV Den Haag Telefoon: (070) 361 30 61 E-mail: lib e r@ w d .n l
Opzeggen: w w w .w d .n l/o p ze g g e n
COPYRIGHTS HET AUTEURSRECHT OP DE IN DEZE KRANT VERSCHENEN ARTIKELEN WORDT DOOR DE W D VOORBE HOUDEN.
DE W D HEEFT ALLE ZORG GEGEVEN A A N HET NAKOMEN VAN WETTE LU KE REPRORECHTEN.
IS HET DESONDANKS ZO, DAT ER RECHTHEBBENDEN ZIJN, DIE NIET GETRACEERD KONDEN WORDEN OF VAN WIE DE CLAIM OP GEBRUIKT MATERIAAL NIET BEKEND WAS, DAN WORDEN ZIJ VERZOCHT ZICH SCHRIFTEUJK MET DE W D IN VERBINDING TE STELLEN, MET OPGAVE VAN HUN CLAIM EN DE UITGAVE WAAROP DEZE CLAIM GEBASEERD IS.
DISCLAIMER DE REDACTIONELE INHOUDVAN LIBER KOMT OP ZORGVULDIGE WIJZE IN SAMENWERKING METVELE PAR- TULEDEN EN -MEDEWERKERSTOT STAND EN GEEFT-TENZIJ ANDERSVERM ELD-PER DEFINITIE DE STANDPUNTBEPALING VAN DE W D WEER.
Nieuw lid:
Henk van Koperen (62), Den Haag
Er zijn 2,5 miljoen mensen in Nederland met een handicap. Opvallend daarom is dat je nauwe lijks mensen met een handicap terug ziet in de politiek. Staan er ooit wel eens mensen met een handicap op een kieslijst? Nou, ik zie dat niet. Dat is natuurlijk vreemd omdat de invloed van de politiek op het dagelijks leven van gehandicapten juist groot is. Weet je wat hierdoor gebeurt? Dat er nauwelijks aandacht wordt besteed in verkeizingsprogramma's voor (voor ons) belang rijke onderwerpen als rolstoelvervoer of brandveiligheid in verpleeghuizen. Maar ook dat er
LIBER01 » 2012
3
v e rv o lg v an p ag in a 1
Rechtsongelijkheid
Tenslotte is ook om principiële redenen een kinderpardon niet juist. Het veroor zaakt rechtsongelijkheid ten opzichte van bijvoorbeeld asielzoekers die geen kinderen hebben, of uitgeprocedeerden die wél hebben meegewerkt aan hun te rugkeer.
Het door Groenlinks voorgestelde ‘kin derpardon' is een open regeling. Van Nieuwenhuizen: “het voorstel is veel te vaag en onbegrensd. Voorstanders van dit pardon hebben eigenlijk geen idee waarop ja wordt gezegd en wat de con sequenties zullen zijn. Sinds kort wordt het opeens ook aangeprezen als steun voor een wetsvoorstel 'gewortelde kin deren' van PvdA en CU. Een wetsvoorstel waarvan de makers notabene zelf zeggen dat het absoluut geen kinderpardon is.
Hoogst merkwaardig en wat mij betreft een (Dibi)euze gang van zaken.
Conclusie: hoe aardig het ook klinkt, een kinderpardon is geen oplossing, maar een averechts werkende actie. Niet aan beginnen!
Cora van Nieuwenhuizen
S I c.vnieuwenhuizen@tweedekamer.nl
VVD w il in te r n e t v ia de d ijk e n
IN TERN ETKA BELS ■ De Tweede Ka- mer-fractie van de WD pleit voor de aan leg van internetkabels in dijken. Volgens Kamerleden Afke Schaart (economische zaken) en Anne-Wil Lucas (waterveilig- heid) zouden op die manier honderddui zenden huishoudens en bedrijven op het platteland kunnen worden aangesloten op breedband internet.
Hun voorstel volgt op de aankondiging van de plannen van Rijkswaterstaat om digitale kabels en sensoren aan te leg gen in dijken. Op die manier moet de veiligheid van ons land tegen het water
worden vergroot. De datacommunica- tiekabels zouden in speciale kabelgoten naast kabels voor Rijkswaterstaat kun nen komen te liggen. De Kamerleden* wijzen op het feit dat de ontwikkeling van zogenaamde ‘slimme dijken’ vrijwel kosteloos kan omdat er al van deze goten gebruikgemaakt wordt. Schaart en Lucas vragen minister Verhagen van Economi
sche Zaken en staatssecretaris Atsma van Milieu dan ook om uit te laten rekenen wat de meerkosten zijn. Schaart: “Op een goedkope maar zeer effectieve manier de economische bedrijvigheid in ons land stimuleren - wat wil je nog meer?” Aansluiten
Lucas: “Begin januari zagen we allemaal de beelden van medewerkers van water schappen die nabij Tolbert met de hand de staat van dijken controleerden. Dat is een ouderwetse methode die veel tijd en energie kost. Daarom is het plan ontwik keld om sensoren aan te leggen in de dij
ken. Zo kun je in een oogopslag, en ruim tevoren, zien welke dijken in een gebied het risico lopen om door te breken. Om die sensoren aan te leggen, moeten er zo genaamde kabelgoten worden gelegd. We kunnen dat werk met gemak benutten om honderdduizenden Nederlanders in buitengebieden aan te sluiten op breed band internet. Veel van die huishoudens
en bedrijven liggen in de buurt van dij ken in gebieden als Zeeland, Groningen en Friesland.”
Meeliften
Volgens Lucas en Schaart bieden de ka belgoten die nu voor de dijkbewaking worden ontwikkeld ook ruimte voor da- tacommunicatiekabels. Schaart: “Voor de grote telecombedrijven loonde het tot nu toe niet om dure infrastructuur aan te leggen in vrij dunbevolkte gebieden. Maar het wordt een heel ander verhaal als je mee kan liften op de aanleg van kabelgoten voor de dijkbewaking. Je slaat zo - met nauwelijks meerkosten - twee vliegen in een klap. Een veiliger en een economisch sterker Nederland gaan hand in hand. Uiteraard zouden telecombedrij ven moeten betalen voor het gebruik van de kabelgoot, maar die kosten liggen een stuk lager dan als ze zelf kabels zouden gaan leggen.”
Internet wordt steeds belangrijker voor onze economie. Uit onderzoek blijkt dat meer dan de helft van onze economische groei afkomstig is uit internet- en ICT-ge- relateerde activiteiten. Nederland loopt internationaal voorop als het gaat om de hoeveelheid huishoudens die toegang hebben tot breedband internet. Volgens
"Een v e ilig e r en een e c o n o m isc h
ste rk e r N e d e rlan d gaan hand in
hand"
Schaart is het zaak die positie vast te hou den en verder uit te bouwen: “We moeten het internet in Nederland afmaken. Dat is cruciaal voor onze economische con currentiepositie. Op dit moment laten we wat dat betreft grote kansen liggen. Met name in buitengebieden die ook nog eens te kampen hebben met een terug lopende bevolking biedt breedband de mogelijkheid om een gebied economisch levendig te houden.”
Schaart: “Allerlei voorschriften houden in dat agrarische bedrijven op afstand van woonkernen moeten worden geves tigd. Tegelijkertijd worden die bedrijven wel verplicht om mee te doen aan aller lei digitale administraties. Er is daarom alle reden om alle mogelijkheden aan te grijpen om het mogelijk te maken dat ook deze bedrijven kans op een breed band hebben. Diezelfde boeren willen
ook graag snel de instructievideo’s voor al hun geavanceerde apparatuur down loaden. En wat te denken van architecten en ontwerpers die heel zware bestanden moeten uploaden? Ook zij zijn nu nood gedwongen gebonden aan dichtbevolkte gebieden.”
Exportproduct
Lucas stelt dat de aanleg van kabelgoten in dijken kan uitgroeien tot een succes vol exportproduct: “Nederland staat wijd en zijd bekend om zijn kennis op het gebied van watermanagement. Het zou mooi zijn als we het slimme-dijken-con- cept ook buiten de landsgrenzen zouden kunnen slijten.”
Ba afke.schaart@tweedekamer.nl a.lucas-smeerdijk@tweedekamer.nl
‘‘Leraar is een prachtberoep"
De recente lerarenstakingen hebben veel reac ties opgeroepen. Onderwijswoordvoerder Ton Elias kreeg het hierbij soms zwaar te verduren. Gezien de boze reacties vanuit de onderw ijsw ereld is misschien nog niet overal duidelijk w at de W D w il voor het onderw ijs. “De WD wil dat de kwaliteit van het on derwijs in Nederland beter wordt. Dat leraren, scholieren, schoolleiders en besturen worden aangesproken op hun presteren. En dat er over de hele linie een tandje wordt bijgezet. Voorts wil de WD meer aandacht voor hoogbegaafden, voor taal en rekenen en voor vakmanschap. We willen dat het beroep leraar versterkt wordt en er meer carrièremogelijkheden komen voor leraren. De WD wil verder dat de onderwijssector zich met haar kerntaak bezighoudt: goed onderwijs. Wij moeten leraren dus niet willen opzadelen met maatschappelijke problemen en een vergadercultuur, maar hen ruimte geven hun vak uit te oefenen.”
Het com m entaar luidt dat u lera ren geschoffeerd zou hebben.... “Uit al mijn bijdragen (zie onderstaande website, red.) blijkt het respect dat ik heb voor het vak van de leraar. Maar ik wens óók te benoemen welke feilen er aan de beroepsgroep kleven. Het verbaast me zeer, om sterker termen te vermijden, dat mijn woorden door vakbondsbestuurders worden verdraaid tot kreten als zou ik ge zegd hebben dat 'de' leraar lui is. Ik kom juist op voor die - meerderheid van - le raren die de school draaiend houden en
goed onderwijs geven. Wat de wet op de onderwijstijd betreft: deze heb ik vooral gesteund omdat er dankzij deze wet van de schoolleiding geëist kan gaan worden dat roosters beter in elkaar zitten en les uitval minder getolereerd zal worden. Ik vind dat, mét veel ouders en leerlingen, namelijk een belangrijk probleem: het gehang in de gang en het relatieve gemak waarmee lessen uitvallen. Juist van hard werkende leraren kreeg ik regelmatig de vraag of er niet wat strenger kon worden opgetreden tegen de minderheid van col legae die het niet zo nauw met de werk- mentaliteit nam. Dit kabinet investeert met steun van de WD in een betere belo ning en meer carrièremogelijkheden voor leraren. Daarnaast versterken we juist het beroep van leraar. Dat gebeurt met de le rarenbeurs, de promotiebeurs, de ontwik keling van een lerarenregister door de be roepsgroep en met de verbetering van de kwaliteit van de lerarenopleidingen.”
Liber in een frissere opmaak
■ ■ « ■ ■ ■ ■ ■ ■ ■ ■ ■ ■ H B n n n n H f f i n n i B m K a M
MODERNER - Zoals u waarschijnlijk heeft gezien, verschijnt Liber in een wat groter formaat. En tegelijkertijd met twee pagina’s minder. Per saldo blijft de ruimte voor het WD-nieuws gewoon gelijk.
Ook is de vormgeving licht veranderd door onder meer een wat andere ver houding tussen tekst en beeld. Enquête
De achtergrond van deze wijzigingen is de digitale enquête die in de zomer werd gehouden onder de WD-leden en de wens van de WD om haar verschil lende media beter op elkaar aan te la ten sluiten.
Hoewel de lezers aangeven tevreden te zijn over de leesbaarheid van zowel Liber als de P&G (een uitgave van de WD-Bestuurdersvereniging bedoeld voor lokale WD-bestuurders en poli tici), is echter ook de nodige kritiek te vinden op de inhoud van de WD-bla- den. Hoewel de meerderheid aangeeft de kranten (bijna) altijd te lezen, blijkt echter in de praktijk dat een deel van de lezers slechts enkele artikelen per keer doorneemt, of zelfs alleen maar de inhoud scrollt op de artikelen die zij in de zojuist ontvangen editie(s) in teressant vinden.
Vormgeving
Maar niet alleen op de inhoud, ook op het uiterlijk is het nodige commentaar te vinden. Liber (en P&G) zou volgens de leden zeker kunnen worden ver beterd op aspecten als ‘uitnodigend’, 'aantrekkelijk’ en ‘modern’. De leden krant wordt door een vijfde van de lezers zelfs gezien als ouderwets. Stim uleren
Gevraagd naar de rol van het blad, blijkt Liber vooral goed te zijn voor kennisvergroting over de WD. Minder goed slaagt de krant erin om de leden te stimuleren zich voor de WD in te zetten of mee te praten over de liberale koers van partij. Eén van de doe len van Liber is het stimuleren van de interne partijdiscussie, maar dit effect wordt, zo blijkt, slechts beperkt behaald. De on derwerpen in het blad kunnen volgens veel lezers zelfs wel wat spannender worden gemaakt. Uitstraling
Over P&G waren de lezers iets minder positief dan over Liber. OverThorbeckeweb, de digitale nieuwsbrief van de WD, ble ken de geïnterviewden juist wat positiever te oordelen.
Dit onder meer door de moderne uitstraling en de actualiteit van het politieke nieuws in Thorbeckeweb. Overigens is ook deze nieuwsbrief recent opgefrist en verbeterd. Liber en P&G volgen dus hierin.
Het eerdere onderzoek onder de leden dat op verzoek van de WD is gehou den, werd uitgevoerd door het onder zoeksbureau The Choice.
LIBER01 » 2012
N IE U W E SITE V A N START: W W W .L E F M O E T L O N E N .N L
“Ondernemers in dialoog met W D -politici"
BEANTWOORDEN
- Een nieuw in teractief platform (www.lefmoetlonen. nl) wil de kloof slechten tussen onder nemers en de politiek (lees: de WD). De bedoeling van deze website die op 1 februari live is gegaan, is dat alle onder nemers hun vragen, maar ook hun ide- een, direct kwijt kunnen aan een WD Tweede Kamerlid van hun keuze. Deze antwoordt de betreffende ondernemer vervolgens op de site.R echtstreeks lijntje
Het initiatief is afkomstig van Onno Aerden, mediaondernemer en kandi- daat-kamerlid WD bij de laatste ver kiezingen: “Het hoofdbestuur van de WD kwam een klein jaar geleden met de vraag hoe de partij beter zou kunnen communiceren met ondernemers”, zegt Aerden. “Mijn antwoord luidde dat on dernemend Nederland misschien het best een rechtstreeks lijntje zou moeten
krijgen naar de WD in de Tweede Ka mer. En waarom ook niet: de WD is nu eenmaal de partij die van oudsher veel ondernemersbloed in de genen heeft. “ Aerden krijgt van Stef Blok, fractievoor zitter WD in de Tweede Kamer, de vol ledige medewerking; Blok ziet erop toe dat alle leden van zijn fractie de vragen van ondernemers tijdig beantwoorden. MKB Nederland
Een even positieve reactie krijgt Aerden van Hans Biesheuvel, voorzitter van MKB Nederland, die hem niet alleen be looft zijn achterban op de hoogte te stel len van dit initiatief, maar ook plaats te nemefi in de Raad van Advies, die Lef Moet Lonen op termijn gaat versterken. Behalve doorgeefluik van ondernemend Nederland naar ‘politiek Den Haag’, is www.lefmoetlonen.nl ook de plek waarop ondernemers hun innovatieve ideeën in kunnen zenden. Aerden: “We
nodigen ondernemers uit om hun grote en kleine innovaties te delen met zowel andere ondernemers als met politici. Dit om Nederland nog meer op de kaart te krijgen als ondernemersland. De be doeling is dat deze Raad van Advies, geholpen door de beoordelingen van
bezoekers, in de loop van dit jaar de Lef Moet Lonen Innovatie Award uitreikt aan de ondernemer met de meest inno vatieve inzending”, aldus Aerden.
Ba www.lefmoetlonen.nl
P
Lef moet lonen - cBLOOS KAMERVRAGEN V R A G E N * ANTWOORDEN i INZENDEN INNOVATIES LM1 INZENDINGEN
Ondernem er, u hebt een vraag? Graag!
7 dagen geleden
Lef Moet Lonen is het eerste netwerk van Nederland met een site voor rechtstreeks contact tussen ondernemers en Kamerleden. Het werkt heel simpel: U stelt uw vraag en u krijgt antwoord van de Liberale volksvertegenwoordiger van uw keuze. Lef Moet Lonen wil zo de dialoog tussen ondernemend Nederland en de WD verder verbeteren.
O S h « i« ; S a v * O * '*•*
W D INTERNATIONAAL VERZORGT TRAINING IN MOLDAVIË:
"Zo w e rk t het hier niet"
WD Internationaal bezoekt regelmatig li berale zusterpartijen in oost-Europa.Een bezoek aan het armlastige Moldavië maakte duidelijk dat het liberalisme aldaar nog vaak botst met het fatalisme: “Dat kan nooit, zo werkt het hier niet.”
Het valt niet mee, goede ideeën naar vo ren brengen en voortdurend te horen dat het “hier zo niet werkt”. Dit overkwam twee WD-trainers die op 16 december
2011
voor enige dagen een bezoek bracht aan de liberale zusterpartij in Moldavië die als coalitiepartij momenteel onder deel uitmaakt van de regering aldaar. “Ik ben niet zo lang geleden nog op werkbezoek geweest in Macedonië, maar daar waren ze in hun economische vor deringen echt j aren verder dan Moldavië,zegt Tatjana Sormaz, oud-kandidaat TK- verkiezingen
2010
, ondernemer en voor zitter van Jong MKBOndernem erschap
Sormaz is in Nederland actief in het ge ven van lezingen over het ondernemer schap, en vindt het daarom ook leuk om in het buitenland presentaties te geven namens WD Internationaal. ‘Juist in een land waar het MKB nog in de kinder schoenen staat en het liberalisme een groeispurt doormaakt, is het goed om je boodschap over te mogen brengen, over bijvoorbeeld de organisatiewijze van de WD of het midden- en kleinbedrijf in Nederland.”
Corrupt
Sormaz legde in een buiten de stad ge
legen conferentieoord aan landelijke en lokale politici uit welke synergie er zoal kan bestaan tussen het MKB en de poli tiek, maar daar werd het haar al gauw duidelijk dat die lijn er in het geheel nog niet lag. ‘Datje als ondernemer in Neder land gewoon contact kan opnemen met de gemeente, was een gegeven dat de Moldaviërs nog volkomen vreemd was”, zegt Sormaz. “Niet alleen waren alle ge meenten corrupt, maar ook het gehele bedrijfsleven. Ik vertelde verder over de rol van MKB Nederland, maar daarop kreeg ik weer de bekende reactie dat ook alle 'businessclubs’ niet deugen. Na lang aandringen, noemden de aanwezigen slechts één ondernemer waarin vertrou wen bestond, en dat was de sponsor van nota bene de liberale partij.”
Bedrijfsleven en politiek
Sormaz bracht tijdens haar presentatie ook de nodige ideeën naar voren om ver betering aan te brengen in de contacten tussen het bedrijfsleven en politiek. “He laas strandde dit op dezelfde weerstand:
‘Kan niet, zo werkt het hier niet.’.” La chend: “Ja, dat was soms knap vermoei end.”
Opnieuw
Een mislukt bezoek? Gelukkig niet, zo vindt Tatjana Sormaz. “Het idee om bij voorbeeld een landelijk liberaal onderne mersnetwerk op te zetten, sloeg gelukkig wel aan. Ik heb de aanwezigen daarom gevraagd om de eerste opzet hiervoor te maken zodat we vanaf maart de nieuwe organisatie kunnen uitrollen. Inderdaad, belofte maakt schuld. Dan zal ik weer in Moldavië zijn.”
In Memoriam
Jan Baas
1917 - 2012
Op 1 januari is in zijn woonplaats Lochem Jan Baas overle den. Hij is 94 jaar geworden. Jan Baas speelt een belangrij ke rol in naoorlogs liberaal Nederland. Zo is hij niet alleen betrokken bij één van de voorlopers van de WD (Partij van de Vrijheid), ook werkt hij in 1948 mee aan de oprichting van de WD zelf. In beide partijen maakt hij onderdeel uit van het hoofdbestuur. Hij vervolgt zijn politieke loopbaan in de Provinciale Staten van Overijssel (1950-1958) en later in die van Gelderland (1966-1976). Vanaf eind 1960 is hij ook 21 jaar lang lid van de WD-ffactie van de Eerste Ka mer. Deze functie combineert hij van 1963 tot 1979 met zijn lidmaatschap van het Europees Parlement.
Ondanks deze vele belangrijke functies, krijgt Baas wellicht de meeste bekend heid door zijn aanvaring, in 1966, met een zojuist geïnstalleerde collega-senator van de Boerenpartij. Omdat hij deze nog kende van zijn kwalijke rol in de oor log, viel Baas hem openlijk in de Senaat aan. Toen de oud-NSB’er hem in de kof fiekamer van de Eerste Kamer hierover boos aansprak, verkocht Baas hem een vuistslag. Dit incident haalde zelfs de buitenlandse pers.
Jan Baas zijn grote belangstelling ging altijd uit naar landbouw, water en infra structuur, invulling van het buitengebied. Tot op hoge leeftijd was hem geen moeite teveel om zich in te zetten voor de ontwikkelingen in het IJsselgebied, Gelderland, met zijn grote problemen op het gebied van weg en water.
Hij werd gedecoreerd als Ridder in de Orde van de Nederlandse Leeuw. Baas was gehuwd en kreeg twee kinderen.
W D'er benoemd tot Jong
Ambtenaar van het Jaar
VISIE
- Christophe van der Maat is het nieuwe boegbeeld van de jonge ambtena ren van Nederland. Sinds 26 januari mag hij zich dan ook ‘Jong Ambtenaar van het Jaar 2012’ noemen. Aan de finale-avond ging een uitvoerig selectietraject vooraf. Uit alle nominaties zijn tien jonge amb tenaren geselecteerd voor een assesment. Vier gingen uiteindelijk door naar de fi nale die plaats vindt in de Nieuwe Kerk in Den Haag. Juryvoorzitter en oud-staats- secretaris Medy van der Laan, tien jaar geleden de eerste winnaar, roemde Van der Maat. “Sterke visie die is gekoppeld aan eigen initiatief, innovatie en overtui gingskracht.”Van der Maat is vice-voorzitter van de Kamercentrale Brabant, actief voor de partijcommissie Binnenlandse Zaken en Koninkrijksrelaties en kandidaat Tweede- Kamerlid bij de laatste verkiezingen.
O ndernem erschap
De jonge W D’er heeft een nieuwe ma nier van werken voor de publieke sector bedacht: de Zelfstandige Publieke Profes sional. Tijdens zijn afsluitende speech po neerde Christophe ondermeer de stelling ‘de overheid kan wel wat individueel on
dernemerschap gebruiken’. Een duidelijk geval van een creatief gebruik van een WD-slogan.
Voor meer informatie over ZPP: www.de- netwerkstad.nl In de volgende liber een uitgebreid interview met Christophe van der Maat.
Het is een algemene trend dat men sen zich tegenwoordig niet zo snel meer binden aan een lidmaatschap of een langdurige overeenkomst. Niet aan een abonnement op een tijdschrift, niet aan een langdu rige verbinding bij een mobiele telefoonoperator en al helemaal niet aan een lidmaatschap van een politieke partij. Toch is het lidmaat schap van een politieke partij niet onbelangrijk. In de eerste plaats niet voor de partij zelf. De WD mocht zich tot één van de weinige partijen rekenen die in
2011
te ma ken had met een (lichte) ledenstij ging. Zaterdag 3 maart organiseren we voor deze nieuwe leden weer een nieuwe ledendag in de Tweede Kamer.U bent als lid de ruggengraat van de partij. U bepaalt mede het beleid. U kiest de vertegenwoordigers in de Eerste en Tweede Kamer. U stelt verkiezingsprogramma’s vast en u kunt inhoudelijke discussies voe ren met partijgenoten; van lokale politici tot ministers, staatssecre tarissen en de minister-president. Maar daarnaast zorgt u voor een belangrijke inkomstenbron voor de partij. Want naast uw lidmaat schapsbijdrage wordt ook het subsi diebedrag voor een politieke partij bepaald aan de hand van het aantal partijleden. En hoe onromantisch ook, financiën zijn noodzakelijk om ideeën te ontplooien, debat te kunnen voeren en ons te kunnen profileren bij onze kiezers.
Het is tegen de trend in dat we in 2011 een ledenstijging hadden. Ik ben ervan overtuigd we er in
2012
daarom extra hard aan moeten trekken. Ik ga uit van uw bereid heid om de partij daarbij te helpen. We weten allemaal dat nieuwe leden niet geworven worden met een advertentie of een reclameac tie, maar met één op één contact. Dus als u op een verjaardagsfeestje, bij een borrel met de buren of tij dens een kop koffie bij de sportclub merkt dat uw gesprekspartner op dezelfde liberale lijn zit als u, geef hem dan het lidmaatschap in over weging. Niet zodat hij er zelf beter van kan worden, maar om het libe rale gedachtegoed te steunen. Dat geeft ons nog meer draagvlak om orde op zaken te stellen in Neder land. Met als doel dat toekomstige generaties het opnieuw beter zul len krijgen dan wij nu. ik reken op u.
INTERVIEW
LIBER01 » 2012
5
O n n o H o e s
"in de politiek gaat het
om respect" "* *
Onno Hoes is sinds 2010 burgemeester van Maastricht en is daarmee de eerste W D 'er
die deze post bekleedt. Daarnaast is Hoes bijzonder actief in de opleiding, training en
r / y . . / T ^ f ,
selectie van VVD-talent. Zo zit hij niet alleen de landelijke Kadertraining voor die w ord t
gegeven door de Haya van Somerenstichting, ook is hij lid van de Permanente Scöutings-
commissie verantwoordelijk voor het vullen van de belangrijkste politieke functies
Onno Hoes is namens de Haya van Somerenstichting betrokken bij de Kadertraining van nieuw WD-talent. Met deze training krijgen ruim 80 cur sisten per jaar niet alleen de kans zich verder te ontwikkelen op de uitvoering van hun huidige werkzaamheden, ook leren zij zich goed voor te bereiden op de gemeentelijke en provinciale verkie zingen
Krijgen opleiding en training
voldoende aandacht binnnen
de WD, of moet er nog meer
gebeuren?
“De kwaliteit van onze opleiding en training is altijd goed geweest, maar we zijn momenteel wel bezig met een professionaliseringsslag. Juist omdat we momenteel de grootste partij zijn, moeten we intern de WD nu ook de eisen hoger stellen aan onze cursisten die in 2014 of 2015 onze partij gaan ver tegenwoordigen. Belangrijker nog dan de inhoud van deze trainingen, vind ik dat iedereen elkaar moet leren kennen. Alle WD-bestuurders moeten elkaar eenvoudig kunnen benaderen, en zo’n opleiding slecht hierbij de drempels. Al leen door met elkaar om te gaan, bouw je een netwerk op. Ik heb er zelf ook veel aan gehad. Zo zat ik zelf in 1988 of ’89 in de Kadertraining en heb ik bijvoor beeld collega-politici leren kennen als Hans van Baaien en Hans Hoogervorst.”
Waar let een Onno Hoes vooral
op b|j de opleidingen en trai
ningen?
“Trainingen binnen de WD zijn een mix van inhoud en leren omgaan met elkaar. Als ik voor de Kadertraining sta, dan leer ik de cursisten met name over respect. En respect straal je uit als je respect geeft. Dat doe je dus als je op
tijd bij iemand bent, als je niet voortdu rend met je gsm zit te bellen, en als je je netjes weet te kleden. Natuurlijk is iemands politieke boodschap van be lang, maar kiezers moeten wel in staat zijn om bij jou hun verhaal te doen en je hierbij ook in de ogen te kijken. Luis ter je niet, kleed je je slordig, of ruik je naar zweet, dan vertrouwen mensen echt niet hun geld of hun stad toe. Ge lukkig zie ik dat onze mensen over het
algemeen goed gekleed gaan, maar ik zal cursisten toch altijd deze aspecten onder hun neus blijven wrijven. Wat ik de mensen tijdens de Kadertraining verder probeer bij te brengen, is het re lativeren. Want politiek is niet alleen belangrijk, politiek is ook leuk; de ene keer neem je belangrijke besluiten, de andere keer bezoek je een café waar je leuk contact hebt met bijvoorbeeld stu denten. De reden dat wij W D’ers in de politiek zitten, is dat wij de Nederlandse samenleving vooral leuk willen houden. Een goede W D’er is dan ook geen bu reaucraat, en dus geen geïsoleerd topje in de gemeente of provincie, nee, hij of zij staat voortdurend met de voeten in de samenleving en creëert hiermee zijn draagvlak voor bepaalde maatregelen. Ik sta voor een liberale, misschien wel bourgondische, levenswijze die ik ook graag iedereen in de training mee wil geven, maar als je ergens aanwezig bent voor je werk, dan voer je je ’job’ profes sioneel uit! “
Naast een Kadertraining be
staat er ook een
Topkadertrai-ning. Leidt de één automatisch
tot deelname aan de ander?
“Nee, zeker niet. Aan het einde van de Kadertraining selecteren we hooguit 3 a 4 mensen voor deelname aan de Topka- dertraing. Dat is overigens geen wet van Meden en Perzen; als we niet meer dan
1
of2
mensen hiervoor geschikt vin den, dan wordt het gewoon dat aantal, en dus niet meer Om bij een Kadertrai ning uit te springen, m oetje niet alleenje uitstekend hebben voorbereid, maar m oetje ook echt goed zijn in je manier van presenteren en discussiëren.”
volgens sommige trainers bin
nen de WD zijn er nog steeds
kandidaten die denken dat ze
na het volgen van een Master-
class of een Kadertraining al
gauw aan de beurt zijn voor
functies in bijvoorbeeld de
Tweede Kamer of als burge
meester.
“Ik zie in de Kadertraining prima men sen zitten, maar veel ervan zijn nog jong. Voor hen is het veel beter om eerst nog de nodige uitdagingen aan te gaan bij bijvoorbeeld een bedrijf en later pas te kiezen voor het politieke handwerk. Zou iemand na zijn studie gelijk opte ren voor een politieke loopbaan, dan is de kans toch groot dat deze persoon op een bepaald moment tegen de lamp loopt. Je moet als politicus nu eenmaal weten wat er in de ‘roots’ van een sa menleving gebeurt. De meest succesvol le politici zijn altijd actief geweest in de samenleving. Ik denk dat veel mensen
" n ie t s lo r d ig k le d e n e n n ie t
n a a r z w e e t ru ike n ..."
zich ook verkijken op de zwaarte van politieke functies. Ze zien een, op het eerste gezicht, leuke functie en verge ten dat er een hele wereld achter zit. Je doet als kamerlid of burgemeester voor 5 procent leuke dingen, maar voor 95 procent is het gewoon keihard buffelen waarbij je soms tot diep in de nacht be zig bent met je werkzaamheden.”
U maakt ook onderdeel uit van
de Permanente Scoutingscom-
missie. Hoe selecteert die com
missie mensen voor belangrijke
politieke functies zoals die in
de Eerste en Tweede Kamer of
het Europees Parlement?
“Wij stellen alleen een advieslij st op voor dit soort functies. In principe mel den mensen zich vrijwillig aan voor de Permanente Scoutingscommissie. Na een lang gesprek over onder meer ie mands ambities, bouwen we een dossier op. Hierbij krijgen de mensen van ons te horen in welke zaken zij mogelijk bij
opeens iemand aangetreden die jood, homo, en van WD-huize is. En hij komt niet eens uit Limburg. Ja, dat leverde in het begin de nodige aandacht op, maar nu heeft niemand het hier meer over. En zeker niet de burger, die interesseert dat niet. Het is in ieder geval verfris send om iemand van buiten te hebben gekozen. En ook nog eens een non-con- formistische burgemeester.”
in wat voor opzicht is een
w d-
burgemeester verfrissend? Je
treedt als burgemeester toch
Juist niet politiek op?
“Dat klopt; Vanaf mijn eerste dag als burgemeester ben ik bezig met het af schudden van mijn partijkleur. Ik denk dat de verschillen tussen burgemeesters meer persoonsafhankelijk zijn dan par- tijafhankelijk. Niettemin denk ik dat de gemiddelde PvdA- of D
66
-burgemeesters meer type ‘tobbers’ zijn dan een gemid delde WD-burgemeester. Een W D ’er staat nu eenmaal positiever in het legeschaafd moeten worden. Het spreekt voor zich dat wij deze mensen volgen, dat betekent dus dat mensen ons wel tijdig, en dat is zeker een jaar vooraf, moeten informeren als zij belangstel ling voor een politieke functie hebben. Dit werk kost me overigens best veel tijd omdat we als Permanente Scoutings commissie met kandidaten gesprekken voeren in Utrecht en ik natuurlijk in Maastricht werk en dat is, agendatech- nisch gezien, niet echt handig.”
was het voor Maastricht wen
nen dat er voor het eerst
WD-burgervader aan het roer
staat?
“Maastricht heeft altijd een katholieke burgermeester gehad van achtereen volgens de KVP en het CDA. En nu is er
ven, is meestal jovialer qua optreden, en staat ook wat meer in de samenle ving. W D’ers maken graag iets van het leven. Natuurlijk probeer ik soms een WD-geluid af te geven, maar dan wel heel voorzichtig - omdat ik dus burger vader ben van alle Maastrichtenaren. Zo heb ik in mijn afgelopen nieuwjaarstoe spraak nog de mogelijkheid geopperd van de openstelling van de winkels op alle zondagen, maar ik gebruikte hier bij wel bewust de term ‘overwegen’, want ik weet dat dit onderwerp hier en daar gevoelig ligt...”
Na even nadenken: “ Weetje wat moge lijk hét verschil is met andere partijen: een W D’er staat altijd open voor nieu we ideeën!” Onno Hoes lacht hierbij breed.
Topkadertrainmg 2011
r
EUROPA
LIBER 01 » 2012
REDDING EURO ZAL SLAGEN, M A A R VR AAG T JUIST OM GROTERE
BETR O KKEN H EID N ATIO N A LE PAR LEM EN TEN
Het glas is half vol
IN BALANS
- De Euro zal niet klappen.Er staat gewoonweg te veel op het spel. Duitsland is bereid heel ver te gaan om de Euro te redden omdat Duitsland vreest dat Europa implodeert wanneer we af scheid moeten nemen van onze gemeen schappelijke munt. Duitsland is welis waar zelfverzekerder dan voorheen, maar ontleent haar identiteit in hoge mate aan de geslaagde integratie in Europa na de Tweede Wereldoorlog. Hiernaast heeft Duitsland, net als Nederland, veel baat bij het continueren van diens export naar het Zuiden. Duitsland zal uiteindelijk een groot deel van de kosten van het sa- neringswerk in de Zuidelijke lidstaten op zich nemen. Frankrijk vreest, terecht, dat het politiek gemarginaliseerd zal worden indien het als enige Zuidelijke lid van een Noordelijke Eurozone zou overblijven, dan wel indien het de Eurozone zou moe ten verlaten en de Frank weer zou moe ten invoeren of een Zuidelijke Euro. Alle
scepsis ten spijt, de president van de Eu ropese Centrale Bank Mario Draghi heeft gelijk dat er grote vooruitgang is geboekt op weg naar bindende afspraken over de stabiliteit van de Euro en het begrotings beleid van de lidstaten. De Franse presi dent Nicolas Sarkozy is de Rubicon over gestoken door onlangs in een belangrijke politieke rede te verklaren dat Frankrijk inmenging van de EU in haar begrotings proces aanvaardt. De door de WD en het kabinet voorgestelde Begrotingscommis- saris voor de Eurozone is er al: de liberale
Eurocommissaris Olli Rehn. Het Europese Stabiliteitsmechanisme (ESM), het Eu ropese IMF, komt er eerder en met een financiële buffer van meer dan Euro 750 miljard. Binnen 5 jaar wordt het aparte begrotingsverdrag in het Verdrag van Lis sabon opgenomen. Met of zonder Grie kenland zal de Eurozone standhouden. Indien dit gepaard gaat met de opgang van de wereldeconomie, dan zal de mees te pijn geleden zijn.
Niet willen
Tot nu toe het goede nieuws. De macht van de Europese Commissie zal toenemen door de nieuwe bevoegdheden op begro- tingsgebied. De WD is daarvoor. De kans dat de Commissie ook op andere gebie den macht naar zich toe zal willen trek ken, is echter levensgroot en bovendien contra-productief. Het zelfde geldt voor het Europees Parlement dat de Commis sie controleert. In een resolutie naar aan
leiding van de informele Europese Raad van 30 januari dit jaar stelde een grote meerderheid van het EP dat er een finan ciële transactiebelasting, projectbonds en Eurobonds moesten komen. Tevens wil men onder meer de vennootschaps belasting harmoniseren. Allemaal zaken die de democratisch gekozen regeringen en parlementen van de lidstaten in grote meerderheid juist niet willen.
Op het gebied van een strenger immigra tie- en asielbeleid is op dit moment nau welijks steun in het EP te vinden. De kloof
tussen Brussel en de lidstaten zal daarom toenemen. Overstretch dreigt. Zullen de lidstaten van de Eurozone, zoals Neder land, dan aanvaarden dat de opvolger van Eurocommissaris Rehn ons de wet voor schrijft op het gebied van de hypotheek- rente-aftrek? Wordt die Eurocommissaris gezien als “one of us", die zich terecht in deze discussie mengt of als een vertegen woordiger van een vreemde mogendheid? Zal de Franse socialist Francois Hollande, mocht hij de eerste helft van dit jaar tot president van Frankrijk gekozen worden, bereid zijn, zoals Sarkozy nu betoogd, inmenging in zijn begrotingsbeleid te aanvaarden? Hollande heeft al aangege ven dat Frankrijk diens verzorgingsstaat tegen Brussel zal verdedigen. Kortom, de Proof of the Pudding is in the Eating!
Terughoudenheid
De redding van de Euro zal gepaard moe ten gaan met een grote terughoudend heid om op andere beleidsterreinen dan de Munt te harmoniseren en te integre ren. Alleen waar Europa een duidelijke meerwaarde heeft, is nieuwe Europese regelgeving gewenst en dan niet in detail, maar via brede kaderwetgeving. Dat be tekent dat Europa vooral het Europa van de vrijheden moet zijn. Dat vergt minder subsidies en meer markt, bijvoorbeeld via een moderne dienstenmarkt. Europa moet niet streven naar meer regels, maar naar meer groei. De nationale parlemen ten moeten een veel stevigere rol bij het opstellen van de Europese wetgeving en de Europese begroting krijgen en niet al leen aan het begin, maar ook aan het ein de van het communautaire wetgevings proces. De oud-Franse president Valéry Giscard d’Estaing heeft, als voorzitter van de Europese Conventie, ooit voorgesteld dat afgevaardigden van het Europees Parlement en van de nationale parlemen ten in een jaarlijks te houden Europees congres de begroting van de Unie zou den vaststellen. Dat idee was zo gek nog niet en is vooral nu actueel. De grotere bevoegdheden in Brussel moeten juist leiden tot grotere betrokkenheid van de lidstaten. Unie en lidstaten moeten in ba lans zijn. Pas dan kunnen we voorkomen dat de kiezer zich afwendt van Europa.
[sl hans.vanbaalen@europarl.europa.eu
"De E u ro za l n ie t k la p p e n ; g e
w o o n w e g t e v e e l o p h e t sp e l"
Eigen middelen
HERZIEN
- DeEuropese Commissie heeft in juli vorig jaar haar voorstel len voor de Meerjarenbegroting 2014- 2020 gepresenteerd. Onderdeel van deze voorstellen is het Eigen Midde lenbesluit (EMB), waarin de Lidstaten overeenkomen hoe zij de Europese uitgaven zullen financieren. Wat zijn ‘eigen middelen’ nu eigenlijk? Boze tongen spreken steevast over Europese belastingen die ‘Europa’ de Europese burger op wil leggen om de Europese begroting te financieren. Onder de ei gen middelen wordt echter verstaan de eigen inkomsten van de EU. Bijna vanaf de begindagen van de Europese samenwerking is de Europese begro ting gefinancierd met door de EU ge ïnspireerde belastingen.inkomstenbronnen
Vanaf 1970 heeft de EU twee inkom stenbronnen gehad. Het grootste gedeelte van de invoerrechten op voornamelijk landbouwproducten dat werd geheven ging naar ‘Brus sel’. Hetzelfde was het geval met een klein gedeelte van de BTW. Beide zijn belastingen die door de Europese sa menwerking zijn geïnspireerd om dat men al vroeg naar een interne markt aan het toewerken was. Een gemeenschappelijke markt was nooit mogelijk geweest zonder een harmo nisering van de invoerrechten. Daar naast mogen de BTW-tarieven binnen
lasting. De BNP-afdracht, die nu ruim 80 procent van de Europese begroting financiert, diende slechts om het ‘gat’ in de begroting te vullen dat ontstond door tegenvallende inkomsten uit bo vengenoemde traditionele eigen mid delen.
Herzien?
Waarom moet het huidige systeem nu herzien worden? Het overheersende nadeel van het huidige systeem is dat het een lappendeken van verschillen de kortingen is waarin iedere lidstaat vooral bezig is met het verbeteren van haar nettobetalingpositie. Sinds 1984 heeft het Verenigd Koninkrijk een fikse korting op haar EU-afdracht bedongen, omdat zij van mening was dat haar EU-afdrachten te hoog wa ren in relatie met haar inkomsten. 30 jaar later zijn de Europese Unie en de begroting structureel veran derd en kunnen we concluderen dat Engeland gecompenseerd wordt op basis van cijfers die niet meer corres ponderen met de realiteit. Helaas kan de Engelse korting alleen worden ver anderd wanneer alle lidstaten daar mee instemmen, wat in de praktijk inhoudt dat deze voor eeuwig is. An dere nettobetalers zoals Nederland, moeten iedere zoveel jaar vechten om hun netto betalingspositie in even wicht te brengen. Het voorstel van de Europese Commissie heeft als doel
Invoerrechten landbouwproducten, grootste inkomstenbron van de EU.
Europa ook niet al teveel verschillen om het bedrijfsleven eerlijke kansen te bieden. Al jaren innen de lidstaten deze twee eigen middelen namens de EU en maken ze vervolgens over aan de Europese Commissie . Het zijn dus afspraken over Europese belastingen waar iedere lidstaat mee heeft inge stemd. Vreemd dat er nu in sommige kringen zoveel bezwaar tegen bestaat. De Europese begroting is decennia
om dit systeem meer in evenwicht te brengen.
Het door Nederland voorgestane sy steem van een bijdrage aan de EU-be- groting die uitsluitend gebaseerd is op een percentage van het BNP, maakt weinig kans van slagen. Ook de door de Commissie voorgestelde financiële transactietaks is terecht zeer omstre den. De uitdaging voor de komende
" ...c o r r e s p o n d e r e n n ie t
m e e r m e t d e re a lite it"
lang gefinancierd door deze eigenmiddelen. Nog in het recente verle den werden er soortgelijke afspra ken gemaakt over een C02-heffing. De opbrengsten daarvan gaan echter uitsluitend naar de lidstaten toe wat mag verklaren dat er dit keer geen protest was tegen deze Europese be
tijd is om een regeling te ontwerpen die recht doet aan de noodzaak van het hebben van een stabiele inkom stenbron voor de EU en tegelijkertijd recht doet aan de netto betalingsposi tie van de rijke lidstaten.
0 3 jan.mulder@europarl.europa.eu
E u ro p a
Hans van Baaien Buitenlandse zaken, veiligheids- en Defensiebeleid, industrie en Energie Jan Mulder Burgerlijke Vrijheden, Justitie en Binnenlandse Zaken, Begrotingscommissie en Begrotingscontrole Toine Manders interne Markt, Juridische Zaken
De A llia ntie van
LiBERALENen
DEMOCRATEN
POLITIEK AGENDA
LIBER 01 » 2012
DE POLITIEKE AGENDA VAN...
n n o n
u u . J U
Ik stap in de auto richting Nyenrode Business University, waar de training zal worden gegeven. Onderweg denk ik nog even aan de vier stellingen die we hadden moeten voorbereiden voor vandaag. Zit het allemaal nog goed in mijn hoofd? Ja, ik denk het wel. Dan bedenk ik mij plot seling dat de gemeenteraadsverkiezingen van 3 maart 2010 mijn leven toch wel merkbaar hebben veranderd. Ruim twee jaar geleden had ik zeker niet gedacht dat ik op mijn 19e voor de WD verkozen zou worden als gemeenteraadslid in de gemeente Edam-Volendam. Het bezoeken van de - bijna - wekelijkse vergaderingen en het lezen van de raadsstukken is af en toe lastig te combineren met mijn Mas- teropleiding Political Science en mijn afstudeerstage bij het Ministerie van Bin nenlandse Zaken en Koninkrijksrelaties.
Diane Kwakman
Diane Kwakman (21 Jaar) is raadslid in gemeente Edam-Volendam en is één van de cursisten van de Kadertraining. Zij is één van 55 ge meenteraadsleden die aan deze tra ining meedeed. Bij deze training waren overigens ruim 80 cursisten betrokken.
De wekker gaat. Vandaag staat de eerste in een reeks van vier landelijke kadertrai- ningen op het programma. De kadertrai- ningen worden verzorgd door de Haya van Somerenstiching - het opleidingsin stituut van de WD - en zijn er op gericht om de kennis over onze liberale waarden te verdiepen. Ik kijk ernaar uit en ben benieuwd wat de dag mij gaat brengen. Maar nu eerst nog even wakker worden met een kop koffie en een krant. Het uit gestelde kerstdiner met de lokale WD- fractie eindigde gisteravond toch wat la ter dan ik van te voren in gedachten had.
Tegelijkertijd realiseer ik me dat ik al mijn WD-activiteiten veel te interessant en leerzaam vind om te moeten missen, en ik sla linksaf de N402 op richting Breu- kelen.
n o o r * u i j ü
Bestemming bereikt. Ik ben onder de indruk van het kasteel dat ik nog nooit eerder heb gezien heb en rij het landgoed op. Binnen aangekomen merk ik gelijk dat de training professioneel en goed ge organiseerd is. Mijn envelop met informa tie voor die dag wordt bij de ingang over handigd waarna ik wordt doorverwezen naar de koffiecorner. Wat een mensen daar, zijn dat allemaal WD’ers? Later leer ik van wel. Gelukkig zie ik al snel wat be kenden die ik heb leren kennen tijdens de basistraining in december. Later loop ik anderen tegen het lijf die ik toevallig een paar dagen eerder heb ontmoet tijdens de WD NH Bestuurdersavond in Haarlem. De wereld is klein.
De plenaire sessie wordt geleid door Onno Hoes, die tevens alle vier de kader- trainingen zal optreden als dagvoorzitter. Hij vertelt ons over het doel van de trai ningen en de opzet van het programma. Na de plenaire sessie is het tijd voor de training ‘Liberalisme in de Nederlandse praktijk’ die zal worden gegeven in ver schillende kleine werkgroepen van onge veer zeven personen.
H O C < «: . U 3»
Wanneer ik op de gang loop naar de zaal waarin mijn werkgroep zal worden ge houden krijg ik meerdere positieve reac ties op mijn verschijning in het Toekomst van de WD -filmpje dat is afgespeeld tijdens de Algemene Ledenvergadering op 26 november 2011. De Toekomst van de WD is een project van minister Henk Kamp waarin hij middels een website een indruk wil geven van een groep jonge vrouwen en mannen die al op opmerke lijke wijze actief is binnen de WD. Mijn deelname aan dit project heeft eigenlijk ook geleid tot mijn inschrijving voor de kadertrainingen. Want bij ‘toekomst’ hoort ook ‘ontwikkeling’. De kadertrai ningen bieden een uitgelezen kans om te leren én om een landelijk netwerk op te bouwen.
De training 'Liberalisme in de Neder landse praktijk’ wordt in mijn werkgroep verzorgd door Eric Trinthamer. Tijdens deze training worden de theoretische grondslagen van de WD behandeld, en hoe deze toe te passen zijn in de dagelijk se praktijk. Aan de hand van prikkelende stellingen worden we aan het denken ge zet over het bepalen en innemen van libe rale standpunten.
i z* * H r« « J . J U
Na de lunch introduceert Onno Hoes de Vlaamse gastspreker Dirk Verhofstadt die
kernlid is van de liberale denktank Libe- rales. Verhofstadt houdt een anderhalf uur durend betoog over liberalisme en individualisme. Het liberalisme staat on der druk en moet angst en onzekerheden overwinnen, aldus Verhofstadt. Hij leert ons om te gaan met kritieken vanuit ver schillende politieke stromingen die zich zowel ter linker als ter rechterzijde van het politieke spectrum begeven. Ik luister aandachtig,. De kritieken die hij noemt, komen mij bekend voor.
< c * 3 n < D.ZtU
Het laatste deel van de training is aange broken: de presentaties in werkgroepen met aansluitend een debat. Uit iedere werkgroep hebben drie personen zich moeten voorbereiden om een presentatie te geven waarin zij een stelling verdedi gen of juist aanvallen. Doordat de werk groepen zo klein zijn merk ik dat er een veilige en open sfeer ontstaat waar veel ruimte is voor discussie. Het is een inter actieve bijeenkomst waarin iedereen mee kan doen, en ook meedoet.
t w« * n n
« i . u u
De eerste kadertraining zit er alweer op. Ik loop naar de parkeerplaats toe en in gedachten evalueer ik voor
mezelf de eerste trainingsdag. Ik heb van daag veel mensen leren kennen en vooral de presentatietechnieken die we in het laatste dagdeel van de training geleerd hebben, zullen zeker zijn vruchten afwer pen tijdens de volgende raadsvergaderin gen, concludeer ik.
In de auto richting Volendam merk ik dat ik moe ben. Dan denk ik aan het feestje waar ik vanavond naartoe zal gaan en word ik stiekem een beetje zenuwachtig. Ach, dat mag best. Ik ben tenslotte nog maar
21
!W ekker atfH erV
,
L e 2 . e n t ,
LEESTIP:
'Alleen het sterkste staal
kan door het heetste vuur'
De voorverkiezingen zijn in de Verenigde Staten reeds van start gegaan. Het boek ‘Einddoel: Witte Huis’ dat eind januari verscheen, is dan ook goed getimed. Koen Petersen, schrijver van het boek, studeerde politicologie en is binnen de WD voor zitter van KC Amsterdam. “Binnen de lokale Amsterdamse politiek zijn de lijntjes met met de WD-kiezers kort. Iets d a tje ook ziet in de Amerikaanse politiek, maar dan, zo geef ik toe, houden de overeenkomsten op tussen mijn boek en mijn poli tieke werkzaamheden.”
Koen Petersen heeft anderhalf jaar in de Verenigde Staten gewoond en daar een grote liefde opgelopen voor de Ame rikaanse verkiezingen, alleen al om de passie waarmee de politiek daar wordt beleefd. “In Nederland heb je slechts eni ge weken voor de verkiezingen te maken met verkiezingskoorts”, zegt Petersen. “ In de VS begint de campagne eigenlijk al anderhalf jaar voor de uiteindelijke ver kiezingen.'
Verwrongen beeld
Volgens hem zetten de Nederlandse me dia helaas een wat verwrongen beeld neer van de Amerikaanse politiek. “Als ik sommige commentatoren hoor op de Nederlandse tv, zijn alle Republikeinse kandidaten niet meer dan een stelletje
psychopaten. Tja, met zo’n vreemde en gekleurde duiding worden tv-kijkers wei nig wijzer. En neem alleen al het feno meen van de Tea Party. De aanhangers worden hier eveneens als een stel gekken gezien, en nooit wordt de Tea Party eens in het perspectief gezet van een staats kundige beweging. De aanhangers van deze beweging willen de federale over heid namelijk de pas laten houden met de Amerikaanse grondwet en staan dus wantrouwend tegenover een overheid die meer wil dan wat grondwettelijk staat beschreven, en staan dus ook afwijzend tegenover een overheid die graag extra belastingen genereert. Dat je zo’n uitleg nooit eens ergens leest, vind ik dus jam mer. Het zou niet alleen goed zijn als Ne derlanders de Amerikaanse politiek, of
de Amerikaanse verkiezingen, wat beter leren begrijpen, maar nog beter als ook de Nederlandse media wat zorgvuldiger zijn in hun berichtgeving over de Ameri kaanse politiek en politici. Dat is voor mij een belangrijke reden voor het schrijven van dit boek. ”
Privélevens
Wie dit boek (vol met feitjes, anekdoten en historische achtergronden) leest, ver gelijkt onwillekeurig de Amerikaanse en de Nederlandse politiek, inclusief de verschillende manieren van campagne bedrijven. Je realiseert je al gauw dat je met graduaties als links en rechts, en ze ker met het begrip ‘liberaal’, weinig kan in de Amerikaanse politiek. Wat wel inte ressant is, is de constatering dat veel re cente ontwikkelingen in de Amerikaanse politiek van invloed zijn op de Neder landse. Petersen: “Zo zie je dat niet alleen standpunten van politici, maar ook hun karakter en persoonlijkheid relevant zijn geworden voor verkiezingen.” Wel hoopt Petersen dat het privéleven van Neder landse politici nog enigszins zal blijven worden ontzien. “We hebben hier inmid dels al de vuilniszak van Pechtold gehad. Er werd nu nog schande over geroepen, maar de gewenning aan dit soort media- incidenten kan zeker nog gaan plaatsvin den.”
Felle debatten
Petersen ziet niettemin ook duidelijke verschillen, met name veroorzaakt door de sterke polarisatie in de Amerikaanse politiek. “Je ziet al 150 jaar een felle strijd om de nominaties, maar op het moment d a tje bijna denkt dat een partij in twee- en gaat scheuren, wordt altijd weer de eenheid hervonden. Kijk maar naar de uiteindelijke conventies van de Republi keinse of Democratische partij: altijd een show van eenheid rond de genomineerde presidentskandidaat.” Petersen zou de in terne debatten ook graag meer willen te rugzien in de Nederlandse politiek, maar beseft dat de Nederlandse cultuur vooral concensuszoekend is. “Ik ben bij de laat ste Algemene Ledenvergadering geweest, maar je ziet toch wel dat daar de dyna miek niet erop is gericht om daar eens uitgebreid te debatteren. Maar niet al leen bij de WD, alle partijen hier schrik ken snel van mogelijke interne debatten, hoewel deze in de praktijk juist vaak po sitief uitwerken. Niet alleen neemt het commitment toe onder de leden als het gaat om gezamenlijk genomen besluiten, ook komen kandidaten veel sterker uit een interne verkiezingsstrijd. Neem nu het lijsttrekkersdebat Rutte versus Ver- donk in 2006. Daar is Mark Rutte toch juist sterker uit gekomen? Bovendien zien de potentiële kiezers zo dat hij ook
onder stress zijn mannetje staat. Het was Nixon die bijvoorbeeld zei dat alleen het sterkste staal door het heetste vuur kan gaan. En ik geloof sterk dat hij daarin ge lijk heeft. Ja, Amerikaanse politiek kan inspirerend zijn voor de onze.”
KOEN
