• In de bres voor de Zes 5

64ste jaargang nummer 21 woensdag 20 mei 2009

De Bank van Hier tot Ginder

Wat er vorige week rondKBC gebeurdis,isontnuchterend enkan niet zonder meer worden weggemoffeld onder de parapluvan‘het is Vlaamsen dus gaan we dat verde­

digen’.Hetis correct dat Vlaanderen inzijnstrevennaarzelfstandigheid een krachtige financiële ruggengraat en instelling(en)nodig heeft,KBC isbovendiende enige groot­

bank die nog nietin buitenlandse handen isof door het buitenlandwordt gecontroleerd.

Maar een eerlijke analyse is op zijn plaats.Metbeschouwingen proencontra.

Is KBC plots het zwakkebroertje inhet gezelschap van Fortis, Dexia ofING?

Even een aantal feiten en cijfers op een rijtje.De Belgische regering heeft ongeveer 11 miljardinFortisBank gepomptom ereigenaar van te worden en een deel vande portefeuille met gifkredieten uitde bank tehalen. Bovendien mag Fortis Bank reke­

nen op een nieuwekapitaalinjectie van 2 miljard als dat nodigzouzijn, zelfsnu ze voor driekwart in handen is vanBNP Paribas.Daarnaast zijn ernog verschillendeandere waarborgen verleend, onder meervoor risicokredieten die binnen Fortis Bank zijn achtergebleven. (Vooralle duidelijkheid: een waarborg betekent niet datde overheid dat geld alheeft uitgegeven, wel datde betrokken bank ingedekt isalsze zelf opeen bepaald momentnietmeer zou kunnen terugbetalen.Dan moet de staat wél metgeld opdeproppenkomen.)

Bij Dexia hebbende federale staat en deregio’s eenkapitaalverhoging doorgevoerd van 2,5 miljard euro.Van de AmerikaansedochterFSA vanDexia iseen gevaarlijke kre­ dietportefeuille van 16 miljarddollar afgezonderden onder staatswaarborg geplaatst.

Ensinds oktober vorig jaar heeft Dexia alweer onderstaatswaarborg meer dan90 mil­

jardeuro geleendbij anderebankenen instellingen. (AlsDexia overkop gaat, isdeNV Belgiëbijgevolg zo goed alsfailliet.)

ING heeft vande Nederlandse overheid eenkapitaalsteun gekregen van I0 miljard euro, en de Nederlandsestaat heeftzich garant gesteldvoor een portefeuillevan tien­ tallen miljarden onbetrouwbare hypotheekkredieten in de Verenigde Staten.

En danKBC: 3,5 miljard kapitaalsteun vanwege de federale regering (oktober vorig jaar), nogeens3,5 miljardeuro kapitaalsteun vanwege de Vlaamse regering (januari van dit jaar en afgelopen week), endaar bovenop dusnu een portefeuille van22,5 mil­

jard euro die door de Belgischestaat wordt afgedektvoor hetgeval daarverliezen op worden geleden. Als je al die gegevens bijelkaar zet,is KBC niet eens de slechtsteleer­ ling vande klas.

KBCis dus nietminderwaardig geworden, maar wel een pak minder geloofwaardig.

Na de tweedereddingsoperatie voor de Vlaamsebankverzekeraarin januarikreeg het grote publiek te horen dat de echteprobleemdossiers ‘op nul’ waren gezet (dus niet meermeetelden in deboeken),en dat de overblijvendespeciale financiëleproducten van een zodanig hoge kwaliteitwaren dat er nauwelijksnog iets mee kon gebeuren.

Maar vorige week dook ineenseen portefeuille van 14,5miljardeuro op dienooit aan pers of publiek was bekend gemaakt (opeenminuscuulklein gecodeerd zinnetje inhet jaarverslagna),omdat de Amerikaanseverzekeraar MBIA zogezegd voor derisico’s instond enKBChetdus nietnodig vonddaar veel ruchtbaarheidaante geven. Maar MBIA heeft zichdrie maanden geleden alin twee gesplitst, en bovendien wareneral meer daneen jaarernstige problemenbijdieAmerikaanse maatschappij. KBC dat er altijd zo prat op ging zeer opentecommuniceren, heeft daar tegenoverdebuitenwe­

reld blijkbaar zo langmogelijkzijn mond over gehouden. En meer nog, bijde voorstel­

ling vanhet nieuwe hulpplan bleek dat de totale staatswaarborg niet enkelzou gelden voor de MBIA-portefeuille, maar ook... voor een flinkdeel van die wél bekende spe­ cialeproductenmet hoge kwaliteit.

Bovendienblijktnu dat er al een maandachter de schermen overlegwas met defede­

rale regering, terwijlde Vlaamse regering er pasveel later werd bij betrokken. Begrij­

pelijk datmen daar opdit ogenblikgrote vragen stelt bij hetdoen en laten van KBC.

(Het feit dat de Vlaamseregering noggeen bestuurdershadaangesteldbij KBC,iseen tweesnijdendzwaard:enerzijds waszeop diemanier wellichtvroeger geïnformeerd geweest, anderzijdskwamhetKBC mogelijk ookniet slecht uit.)

KBCheeft bijgevolgheel wat werk aan de winkel om het vertrouwen te herstellen.

Dat betekentvolledige openheid van zaken geven,een nauwkeurige chronologie ook van watzich de voorbije wekenheeftafgespeeld, en een overzicht van de ondoorzich­ tige afspraken met de Bankcommissie (CBFA). Want ookvan daar isblijkbaargeen informatie naar de Vlaamse regering gegaan. KBC onthoudt zich best van verdere onverantwoorde uitsprakendat voorzichtig optimisme mogelijk is,enhet zorgt best zo snelmogelijk voorduidelijkheid over de aangekondigde herstructurering. Want het tweede kwartaalzalwellicht ook verlieslatend zijn,omdat men alvast de zware premie zal moetenbetalen diede overheid vraagtvoor het verlenen van de staatswaarborg.

Er valt duseen enander uit te zweten, en enige nederigheidisopdit ogenblik best op zijn plaats.Dat betekentniet dat we KBC mogen opgeven of ook die bankuithanden laten glippen. Maarzeoverleeft momenteel dankzij onsbelastinggeld, en daarmoeten de bankverzekeraar en zijn aandeelhouders zichheel goed

bewust van zijn.

Deze week:

• Brief aan ... Eric Defoort 3

• In de bres voor de Zes 5

• Een ambassade voor Vlaanderen 8

• Economische collaborateurs 14

•Glashelder 15

Abu Graib

l€0K€ 2-F6rT.

^?Ker£A2eTTM

MAKPH N/Afs/

CAMPAGNE WAf

7e

Abu Graib-praktijken; leraarpijnigt gehan­

dicapte jongen;zwaremishandeling;fysieke marteling; schokkend; alseen beest behan­ deld. Depers was niet malsvoordeleraar uit Hoegaarden die zijn zelfbeheersing ver­ loortijdens de metselles en eenweerbarstige snotaap ondersteboven in een mortelbak hield en daarna onder de kraan. Het filmpje werdgetoond ophetVTM-journaal.

“Dat dergelijke zaken gebeuren in pak­

weg Afghanistan ofIran, oké, maar in het Vlaanderen van de 21ste eeuw?(...)Het deed me denken aan de folteringen in de Abu Graib-gevangenis in Irak. Foto’s die presi­

dentObama niet wil vrijgeven omdat ze te gruwelijk zijn. (...) bijna dierlijk gekrijs, van een veertienjarigeknul. Kindergehuil, of het nu in Darfoer of in Hoegaarden wordt vast­ gelegd, hakter bijmij ongenadig in." Gazet van Antwerpentrok wel heel fel van leer. De betrokkenleerkracht bleek niet de enige die zijn zelfbeheersingverloor.

We lezen ook dat het filmpje gemaakt werd door een medeleerling, “wiens geschokteomgeving het nadien aan het CLD doorspeelde". Blijkt nu dat die “geschokte omgeving”het filmpje gebruikteals chanta­ gemiddel, omdat de cameraman van dienst intussenwegens wangedrag van de school werdverwijderd.

Goed, leerlingen met hun kop in een cementbak duwen; het lijken nietmeteen de methoden die in pedagogische handboe­

kenworden aangeprezen.

Maarachter het verhaal gaat wel een rea­ liteit schuil, die ook tot nadenkenmagstem­

men. De betrokken school blijkt te kampen met een ziektepercentage bij de leerkrachten van tien procent. Voorafgaandelijk aanhet

incident had deleerling metmortel naarde leerkrachtgesmeten, nadathij had geweigerd eenopdracht uit te voeren. Andere getuige­

nissenleren datde leerkracht nog gelukheeft gehad,want eenex-collegaweet:“De leerlin­

gen gooien metbeitels naar elkaar.” De directeurvan een soortgelijke school voor “moeilijke gevallen”verteltdat in zijn schooldit jaar alvier leerkrachten arbeids­

ongeschikt raakten door fysieke aanvallen van leerlingen.

De dagelijkse realiteit voor honderden Vlaamse leerkrachten: vernederingen, ver­

baal geweld, machteloosheid, vandalisme, diefstal enafen toe fysieke aanvallen trot­

seren. “Als ik video-opnamenhad gemaakt, je zou versteld staan”, zegt eenleerkracht ineen krant.

Voilà, het Vlaamse leerkrachtenkorps weet wat het te doen staat. De gsm in perma­ nente aanslag houden om het gedrag van de lieverdjes op beeldte zettenen die dan publiekmaken.

Misschieneen idee voor een realityshow op VTM. Per sms kan de kijker dan beslissen welke leerlingen uit de school gesmetenwor­ den. ‘Leraar zkt. steun’, kan een passende naamzijn voor ditkijkcijferkanon.

We kennen de Hoegaardse leerkracht niet,maar de man gafal28 jaar les. Hoe­

veel vernederingen heefthij in die tijdmoe­

ten doorslikken?

Hoeveel keer stond hij alleen voor een bende rabauwen, terwijl de maatschappijde andere kant uitkeek? Hoeveel uren geduld bracht hij op vooraleer de stoppen doorsloe­ gen?

Eenmanscollectief Den Blooten Kooninck

Plankzeil als de bliksem naar www.pallieterke.info

Marcus Thesaurus

Vogelsgriep!

2

De dingen dezer dagen

HAHA I

LEGT TENMINSTE GLASHELDER UIT WAAROM ER MET MODDER GEGOOID WORDT

DOOR DIE ZELFVERKLAARDE LIBERALEN...

Cb ’ ck/

'09[

Nee, wij gooien niet met modder, een sport zonder regels en reglemen­

ten die in de politieke arena met verve wordt beoefend door traditioneel gekleurde beunhazen. Wij gooien met geschenken. Want wie nu een abonne­

ment neemt tot het einde van het jaar en daarvoor 46,80 euro stort op reke­

ning 409-6519491-68, krijgt ‘t Pallieterke tot en met juni gratis en voor niks thuisbezorgd.

Wilt U er meer over weten, bel dan naar 03 232 14 17 en onze lieftallige secretaressen staan U graag te woord.

Het Belga-Voxdebat

Het Belgavoxconcert, waar een vijftigtal echte Belgische artiesten het podium beklommen om hun gehechtheid aan het vaderland aan de wereld bekend te maken, mocht zich verheugen in een ongezien ruime persweerklank. Zowel de kranten als radio en televisie kregen er niet genoeg van om dit Belgisch Natio­

naal Zangfeest onder de aandacht van lezers, luisteraars en kijkers te brengen.

Alle hens aan dek, zo leek het motto bij het journalistenheir, om zoveel mogelijk mensen naar de Atomiumbollen te lokken. Op dezelfde zondag organiseerde de Vlaamse Volksbeweging haar Conventie ‘Ik kies voor Vlaanderen’, maar daarover werd zowat in alle talen gezwegen op twee uitzonderingen na. VVB-voorzitter Eric Defoort werd in Knack geïnterviewd en Peter de Roover, politiek secreta­

ris van de vereniging, liet het initiatief sluipen in een opiniestuk voor De Stan­

daard... over Belga-vox.

Antipolitiek

“Hoe denken jullie de antipolitiek wind uit de zeilen te nemen na deze affaire?’’

Dat was de vraag die Phara de Aguire op het eind van haar programma stelde aan een bijeengeroepen klaverblad van politiekcorrecte vrienden die de onwaar­

schijnlijke antipolitieke zaak-Somers-Vynck langs de kant van de aanval en die van de verdediging hadden benaderd en geduid.

De conclusie van Corelio-marketenter Peter van der Meersch, van de héél moe­

dig genoemde ex-VLD-diva Annemie Neyts, van Johan Vande Lanotte, de onvermijde­

lijke “kameraad” in elk VRT-debat, en van een politicoloog wiens naam me ontgaan is, kwam eensluidend neer op een pleidooi voor verder vertrouwen stellen in de tradi­

tionele partijen. In dezelfde moeite gold dat als “goede raad” voor de kiezer. Het was alweer duidelijk - tot en met 7 juni zal dat in elk verkiezingsprogramma van de VRT niet anders zijn - dat het begrip “antipolitiek” het synoniem is voor partijen die voor “Change"

pleiten in een systeem dat voor zijn eigen bankroet heeft gezorgd. En dat elke dag nog verder uitdiept.

In Gazet van Antwerpen vond een schrij- velaartje het nodig om de kop “Kiezers van Vlaams Belang beschaamd om stemgedrag”

te lanceren. VB-voorzitter Bruno Valkeniers reageerde daar op in een brief die er niet om loog. Valkeniers zegt onder andere dat

“20 jaar cordon een klimaat van intimida­

tie heeft doen ontstaan waardoor mensen zich geremd voelen om hun voorkeur voor zijn partij van de kerktoren te bazuinen”.

“Dat klimaat”, betoogt hij verder, “hoort bij het democratische deficit van een weg- deemsterend regime.” En als slotopmerking zegt Valkeniers dat “de burger nog maar één wapen heeft tegen de antipolitiek die we van­

daag met zijn allen meemaken. Met name zijn geheime stem in het stemhokje”. Met die woorden plaatst hij het begrip “antipolitiek”

op de locatie waar het thuishoort en veelvul­

dig gebruikt wordt. Met name bij desysteem- partijen en bij de media die hen in bescher­

ming nemen en onbeschaamd promoten.

Over “antipolitiek” zoals die door Val­

keniers wordt geduid en door de PS wordt bedreven, kan ik kort zijn. Het ene schan­

daal is beneden de taalgrens nog maar pas aan het licht gekomen, of het andere vecht al om voorrang. Nadat burgemeester Lizin in Hoei moest opstappen voor gesjoemel trok Happart met “vrienden” op snoepreis naar de Verenigde Staten. Amper was de bende profiteurs terug enminofmeertotde orde geroepen of Waals minister van onder andere “gelijke kansen” (!) Didier Donfut nam ontslag nadat was uitgelekt dat hij een

“bijverdienste “had van 130.000 euro, als energieconsultant bij een Henegouwse gas­

intercommunale. Allicht om zijn lat gelijke kansen op dezelfde hoogte te stellen als zijn kameraden-ministers. En over de “never ending story" rond politiebaas en PS-troe- telkind Koekelberg, zwijg ik dan nog.

Als Bruno Valkeniers het over antipolitiek

heeft in Vlaamse contreien, zou het kunnen dat hij dan aan een min of meer gelijkaardig en voor nog brede uitbreiding vatbaar lijstje denkt als het korte dat ik hier los uit de pols laat volgen naarmate de staaltjes bedreven antipolitiek me te binnen schieten?

- Tijdens de regeringscrisis ging geen dag voorbij of de media stonden bol van al het mogelijke onheil dat pijlsnel op de bevol­

king afkwam zonder echt regeringswerk.

Sinds het Hof de “stabiliteit” van het land liet waarborgen door kardinaalpremier Van Rompuy aan te stellen, die zichzelf en zijn regeringsploeg vervolgens een ter plaatse rust oplegde, kraait geen haan nog over dat onontbeerlijke regeringswerk.

- Jean-Luc Dehaene die ondanks wraak­

roepend absenteïsme in het Europese Par­

lement het boegbeeld van CD&V is voor een nieuwe ambtstermijn in Straatsburg, en tussen de soep en de patatten zichzelf snel een loonsverhoging toekent bij Dexia, waar hij - slechts een van zijn vele “bijverdien­

sten” (gelijke kansen, weet u wel?) - beheer­

der is.

- De lef van de CD&V om voor 7 juni de Vlaamse kaart te durven trekken nadat Leterme met zijn 800.000 voorkeurstem­

men al zijn Vlaamse beloften verloochende.

Wie gelooft die mensen nog?

- De schaamteloosheid van Verhof- stadt om, in dienst van de eigen carrière na acht jaar verloochenen van alles wat hij in zijn eigen burgermanifesten neerschreef, opnieuw uit te durven pakken met een Euro­

pees manifest in zijn aanloop naar een nieuwe leugencarrière in Straatsburg.

- Het stelselmatig misbruiken met diens verregaande medeplichtigheid van een open­

bare zender door de traditionele partijen in onvoorwaardelijke dienst van de gammele Belgische constructie.

- Het onverdroten zoeken in de cenakels van de macht naar middelen om politieke tegenstanders te boycotten, zo niet uit te schakelen.

- De potsierlijke 180 gradenbocht die de socialisten en de groenen gemaakt heb­

ben in de zaak van de Lange Wapperbrug in Antwerpen. Burgemeester “Patrick” was eerst honderd procent pro die brug, en is nu tweehonderd procent tegen. Uit schrik voor stemmenverlies. Mie Vogels bakt het nog bruiner. Zij maakte een vreugdedansje toen de brugmaquette werd voorgesteld en heeft nu een proces ingespannen om de bouwver­

gunning voor de brug ongedaan te maken.

Stuk voor stuk staaltjes van wat échte anti­

politiek is. U kunt het lijstje zelf verder aan­

vullen. Keuze te over. D.Mol

Bekende namen - en daar beschikt de VVB dus niet over in het Vlaanderenland waar de ons-kent-ons sfeer het debat grotendeels beperkt tot Belgische stemmen - blijven blijk­

baar meer indruk maken dan inhoud.

De Standaard bracht enkele dagen lang opiniestukken over Belga-Vox, waarbij ook tegenstemmen ruimte kregen. Bart Mad- dens, de Leuvense politocoloog die wel eens een ander geluid wil laten horen dan zijn poli­

tiekcorrecte collega’s, mocht openen met een stuk over de partijfinanciering, waarin hij terecht aanklaagde dat de ruime spon­

soring van Belga-Vox, ook door overheids­

instellingen, een vorm van partijfinanciering moet genoemd worden, ‘s Anderendaags legden zestig academici in de tekst ‘België heeft toekomst’ uit waar het Belga-Vox om te doen was. De Roover gaf tegengas met een ironisch stuk onder de titel ‘Brood en spelen om het land te redden’.

Nog een dag later was de onvermijde­

lijke Mare Reynebeau van de partij, met ‘De ontrouw van Laura Lynn'. Luc van Doorse- laer reageerde onder de kop: ‘Bedenkingen bij een Belgisch Nationaal Zangfeest’.

Op de webstek van De Standaard mocht dan nog Johan Sanctorum zijn ding doen en hij gaf zijn kritisch stuk voor Belga-Vox de titel: ‘De koning zal blij zijn’.

Voor en tegen

Op diezelfde webstek van De Standaard kan op opiniestukken gereageerd worden en op die vrije ruimte, waar lezers hun mening kunnen spuien, ontstond een ruim debat.

Blijkbaar beroerde de Belga-Vox zaak toch wel een ruim publiek, want er werd meer dan gemiddeld gereageerd.

De lezing van de ruim honderd reacties was leerzaam. Vooreerst viel op dat op dit discussieforum behoorlijk beschaafd werd gedebatteerd, op enkele spijtige uitzonde­

ringen na (bijna uitsluitend te situeren in het pro-Belgicakamp).

Doorgaans kunnen zo’n webdiscussies alleen maar walging oproepen over zoveel platheid. Bij De Standaard wordt meestal met de echte naam ondertekend en men moet zich eerst registreren.

Een techniek die producenten van het boertigste scheldproza blijkbaar afschrikt.

Onze telling - een mens moet soms wel eens

Aanslag! Of wat dacht u?

Oef, de voetbalwedstrijd Standard-AA Gent heeft geen al te grote vandalenstre­

ken opgeleverd. Het aantal gearresteerden na enkele vechtpartijen is nog niet bekend­

gemaakt. Er doen geruchten de ronde over brandstichting. Ook Freya van den Bossche heeft met brand te maken. Het Gentse recla- mebusje van de sp.a is in brand gestoken.

Bericht in de Gentse pers: Freya’s reclame­

wagen gesaboteerd. De VRT-nieuwsdienst bericht dat het gaat over de reclamewagen van twee sp.a-kandidaten, Freya en Kathleen van den Brempt. De Gentse pers bericht verder nog dat het gerecht en de politie er van uit gaan dat aanslag(en) uit extreem­

rechtse of extreemlinkse hoek komen. Let op de volgorde van de hoeken. En inder­

daad “aanslagen”. Op een bord in Freya’s tuin zijn twee minuscule rode verfbomme­

tjes gegooid en bij de auto van haar zoveel­

ste echtgenoot of vriend is een brief ach­

tergelaten met de boodschap: Freya is een verraadster van het socialisme. Toch is het eerst rechts dat wordt verdacht!

Let ook op de campagnegenoot van Freya:

Daniël Termont. De sp.a-burgemeester leunt op de propagandafoto’s met beide handen en volle gewicht op de rechterschouder van Freya. Hij laat nu weten: “Ik vind het ver­

schrikkelijk wat nu gebeurd is. Ik heb aan de politie gevraagd om contact op te nemen met het parket, zodat zij achter de daders

rotklussen klaren om een stuk te schrijven in dit blad - gaf 64 aparte deelnemers aan het debat.

De tekst van Bart Maddens deed achttien verschillende mensen naar het klavier grij­

pen. Liefst zestien daarvan steunden de Leu­

vense prof in zijn kritiek op Belga-Vox, tegen­

over één Belgische reactie en een neutrale.

De tekst van de zestig academisch geschoolde - goed dat ze het er bij schreven, want de tekst deed iets anders vermoeden - steunpilaren van Belga-Vox lokte negentien verschillende reageerders. Zestien daarvan lustten geen pap van de argumenten, drie moedigen steunden het Belgische betoog- Peter de Roover dan. Zijn tekst kon veer­

tien lezers tot reactie aanzetten. Tien daar­

van prezen De Roover, drie gaven tegengas en één bleef neutraal.

Mare Reynebeau kwam ook aan veertien tussenkomsten. Hij bleek er twee overtuigd te hebben, twee waren moeilijk in te delen en de overige tien gaven Reynebeau lik op zijn Belgisch stuk. Luc van Doorselaers arti­

kel werd twaalf keer becommentarieerd.

Weer hetzelfde beeld. Acht voorstanders van zijn argumentatie tegen Belga-Vox, drie tegenstanders en een neutraal.

Sanctorum tenslotte beroerde negen lezers. Zeven spraken hun steun uit voor hem, twee moesten niets hebben van zijn aanval op Belga-Vox.

Als we de dubbeltellingen er uit halen, geeft dat in totaal zevenenveertig mensen die Belga-Vox bekritiseerden, elf die het Bel­

gische pleidooi ondersteunden en een zes­

tal neutralen.

Goed nieuws

Dit is geen peiling. Maar de verhoudingen liggen toch totaal anders dan wat de redac­

ties van de media zelf produceerden. Op de vrije ruimte van het web gaat zowat drie­

kwart van de mensen die moeite doen om hun stem te laten horen in tegen de Beige- Voxhysterie. Ze doen dat overigens - u kunt het nog nalezen - dikwijls bijzonder onder­

legd en met stevige argumenten.

Daaruit leren we dat de mening van de lezers allesbehalve overeenstemt met wat de redacties ons voorschotelen. En dat is goed nieuws.

J.K-

kunnen gaan. Dit is meer dan een politiezak geworden: men raakt hier aan haar persoon­

lijke eigendom en levenssfeer. Dit zijn geen vandalenstreken meer. Ik heb dan °°k P°

tiebescherming gevraagd voor Freya. Da was na de verfbommetjes. Moet hij daarvoor

"zijn” stadspolitie mobiliseren? Er zijn we meer partijen die aan hun secretariaten vee zwaardere ‘aanslagen’ hebben meegemaa en waar de burgemeester geen opdracht to beveiliging geeft. Dit is dus verkiezingslucM- Nu de stembus de sp.a naar de afgrond lei • begrijpt u de heisa, natuurlijk. We citeren u' het reclamefoldertje van beide kandidate $

“De verkiezingen op 7 juni geven ons de ka het nog beter te doen, (sic)... We gaan W0 6.000 extra jobs in Gent, (n.v.d.r.: en terwijl er bij Volvo en Arcelor Mittal v0 tienduizend mensen voortdurend econ°

sche werkloosheid is en duizenden arbe' plaatsen bedreigd zijn) ... We eisen dat 11 rusthuisfactuur nooit hoger mag zijn uw pensioen, (moet dit niet via het OCM geregeld?)... Uw recht op betaalbaar won^.

door een verdubbeling van het aantal s° r ale woningen.... (hebben de socialisten al geen drie legislaturen de tijd voor Se^3ar.

... We eisen een gratis verzekering borgd wonen voor huurders, zodat ze huur kunnen betalen”, (sic) Zoals geW°.|Og lijk scheert de sp.a gratis, toch tot 7 juni- een mooie anekdote: opschudding aan

De dingen dezer dagen

3

Flandria Vox in Hangar 29

Bij het binnenkomen werd de sfeer met­

een gezet. Het eerste wat de aandacht trok was een groot spandoek ‘Vlaanderen onaf­

hankelijk’ alsof de VVB duidelijk wou maken dat het daar nog altijd om draait. Een wel­

kom dat wij wel konden smaken.

De entree was als een groot plein vol oude bekenden. Met enkele kraampjes, VVB, ANZ, Uitgeverij Egmont, FVV, VOS, de sponsors en verenigingen die de campagne 'Ik kies voor Vlaanderen’ gesteund hebben.

Daarnaast een grote bar en vooral een hele hoop volk dat de weg had gevonden naar Hangar 29. De bar was zelfs iets te gezellig, zo gezellig dat, traditiegetrouw, enkelen ble­

ven hangen aan de toog.

En hun geklets klonk tot in de zaal waar de Conventie doorging. Ronduit storend. Een beetje meer fatsoen kon toch wel. Peter de Roover zinspeelde erop in zijn toespraak.

Niks gezien, niks gehoord

De pers blonk weer uit in afwezigheid. Eén camera van de VRT is er even geweest. Daar­

voor moest voorzitter Defoort de zaal ver­

laten, maar het Journaal wist van niets. Toe­

vallig is diezelfde VRT sponsor van Belgavox en ja, het Journaal besteedde er uitgebreid aandacht aan, belgicistische liefdesbetuigin­

gen incluis.

Zoals Pieter Bauwens bij de inleiding zei,

"dat is minstens niet fatsoenlijk voor een openbare omroep die neutraal hoort te zijn”.

Kopjes kijken...

... is een folklore die bij Vlaamse mee­

tings hoort. Vlaams Belang met een grote delegatie, voorzitter Valkeniers, Annemans, Dewinter, Laeremans, ook de N-VA ont­

brak niet op het appel, Jambon, Demesmae- ker, Stevens. SLP had Nelly Maes gestuurd.

Dapper van Nelly, maar ze kreeg er toch een zetel voor op de eerste rij, naast wat LDD’ers, Bouckaert op kop.

En daarnaast nog een hele hoop parle­

mentsleden, dus heel wat politieke aanwe­

zigheid.

Vlaamse klassieker

Pieter Bauwens was een goede opener die de bakens zette voor Dé Conventie. Hij zette onmiddellijk de toon door ‘ik kies voor Vlaanderen’ te verbinden met het onafhan­

kelijke Vlaanderen.

Dé Conventie werd bij hem Flandria Vox rnet sprekers ‘recht voor de raap’. Hij ein­

digde met de ‘Vlaamse klassieker’: Waalse Vrienden laten we scheiden. Een (jonge) spreker die belooft voor de toekomst.

O Onafhankelijk

Veel zeldzamer dan goed is voor het peil van de politiek van dit apenland duiken in de periferie van de partijen figuren op die blijkbaar in de vestiaire hun geweten en hun gezond verstand ‘vergeten’ zijn. Mark Gram­

mens heeft dat vaandel jarenlang met verve hooggehouden, Matthias Storme is ook zo’n uitzondering en nu lijkt Frank Thevissen eveneens in die richting te evolueren.

Wij meenden dat hij de laatste maanden vvat (te) veel in LDD-kringen werd opge- H^erkt, hoorden zelfs fluisteren dat hij mee z°u schrijven aan het onderwijsprogramma van die partij (of was het Anne de Baetzelier die daarvoor ging zorgen?). Maar wat lezen We nu in het ‘Brussels Journal’ (van 12/5) van Paul Belien: een bijdrage van de door e VUB-gedefenestreerde wetenschapper, uver de affaire-Vijnck waarin hij - volkomen erecht - uithaalt naar ‘de regisseurs van deze

^uakeloze vaudeville bij LDD en Open Vld’!

e superlange tenen kennend van de Oost- nuse brulboei levert dat, in combinatie met

Geen woorden maar daden!

Sluit aan bij het Vlaams ziekenfonds.

8e' hiervoor ons gratis nummer: 0800-179 75.

Surf voor ons kantorennetwerk naar vnz.be.

Wie gelooft die mensen nog?

Dirk Brankaer maakte in zijn toespraak de vergelijking tussen de ‘gewone burgemees­

ter’ die woord houdt en de nationale politici die hun beloften vergeten als ze in het plu­

che zitten. “Sommigen vragen opnieuw het vertrouwen. Wie gelooft die mensen nog? Je kunt toch niet eerst al je beloften overboord gooien en vervolgens zeggen dat we onze beloften volgende keer wel zullen houden”

We zouden het niet beter kunnen zeggen.

Vlaams voorrecht

Willy de Waele is nog altijd erg populair in de Vlaamse beweging. Hij nam de toehoor­

ders nog eens mee in de hele BHV-proble- matiek. Hij rekende voor dat de Franstaligen mits allerlei belangenconflicten de stemming over de splitsing van BHV nog tot 23 janu­

ari 2010 kunnen rekken. Burgemeester De Waele vroeg zich dan ook af hoe democra­

tisch dat nog is. Het doen naleven van de grondwet is in het Belgische staatsverband onmogelijk geworden. Hij riep de Vlaamse parlementsleden op om ‘het Belgische denk­

kader te verlaten”. Franstaligen in Vlaande­

ren moeten zich volgens De Waele aanpas­

sen. Ze zijn niet beter dan allochtonen. Ze zijn uit vrije wil in Vlaanderen komen wonen.

“Indien u onze taal, onze cultuur en onze levenswijze blijft onderuithalen, raden wij u aan gebruik te maken van een Vlaams voor­

recht: het recht om op te stappen."

Lolbroek

Raf Coppens was bij wijlen grappig - daar­

voor was hij gevraagd - maar bij wijlen was hij ook veel te plat. Het probleem van zo’n man­

nen is dat ze denken dat ze zo goed zijn dat ze geen voorbereiding meer nodig hebben. Zijn tweede deel met de liedjes was beter. Voor

“Hier laat ik je los, Waal’ kon op veel bijval rekenen. Of wat had u gedacht.?

Alles kan beter

Een goede meeting, een ander concept dan we in de Vlaamse beweging gewoon zijn, maar dat mag ook eens. De tribunes zaten vol, dus er was zeker genoeg volk. Maar er had wel nog wat bij gemogen. De afwezi­

gen hadden in ieder geval ongelijk. Bewijs was het applaus tussendoor (en de tribu­

nen leende zich ook tot voetjesstampen) en de duidelijke staande ovatie voor voorzit­

ter Defoort. Hadden de tribunes een beetje in een halve cirkel gestaan, het geheel was gezelliger geweest en dat zou de sfeer wat beter gemaakt hebben. Maar ja, alles kan beter. Zelfs een goede Conventie!

zijn olifantengeheugen, bij hem beslist slechte punten op...

Q Loonzakje

Dat de kwallentijdskrant ‘De Standaard’

in deze tijden van veel gezever over econo­

mische crisis in het lang en het breed uitpakt met een apart katern (!) over de inkomsten van ‘onze’ politici is natuurlijk géén popu­

lisme. Hoe zou u dat ook maar een nanose­

conde durven denken? Maar het is natuur­

lijk wel fijn te lezen dat minstens op één vlak we inderdaad beter doen wat we zelf doen:

kleuterschoolhoofd Marleen verdient het meest: 342 270,80 euro (bruto op jaarbasis) als lid en voorzitsel van de Vlaemsche Paro­

chieraad plus burgemeester van Lier, aange­

vuld met vakantiegeld en onkostenvergoe­

dingen (verminderd met een afdracht van 7,5 procent aan haar partij).

Het leukst vonden we echter de commen­

taar van VB-zetelzitter Pieter Huybrechts:

'Tot mijn verbazing ontving ik een e-mailtje van DS. Bij mijn weten is dat de eerste keer in mijn politieke loopbaan. In al mijn naïvi­

teit dacht ik dat u wellicht geïnteresseerd was in mijn opinie. Maar neen, DS is geïnte­

resseerd in wat ik verdien. Mag ik ook weten wat u verdient, want daar lig ik nu echt wak­

ker van!’ Als het geacht parlementslid daar een antwoord op gehad heeft, mag hij ons dat altijd laten weten!

□ En ‘Someren’ zal ‘t!

Een normale mens zou na het Vijnck-ver- haal diep in zijn schelp wegkruipen en zich weken, zoal niet maanden niet meer ver­

tonen. De burgemeesterlijke dikhuid van Mechelen verkondigt urbi et orbi dat hij in

Aan Eric Defoort Gerehabiliteerd Antwerpen/Gent

Gij Felbesprokene,

Het moet voor u een pakkend moment zijn geweest toen het publiek u afgelopen zondag na uw toespraak op de Conven­

tie van de Vlaamse Volksbeweging een daverend applaus gaf dat zowaar uitliep op een staande ovatie. Want iets minder dan een jaar geleden hadt gij een groot deel van dat publiek nog tegen u in het harnas gejaagd door het flamingantisme een voor­

bijgestreefde zaak te noemen en de actie­

voerders van TAK en Voorpost onder de categorie veld-, woud- en bergtrollen te klasseren. Het Zangfeest werd in datzelfde beruchte Knack-interview afgedaan als een achterlijk familiefeestje, de VVB opge­

scheept met een extreemrechtse tweede immanente natuur en de taalstrijd gelijk­

gesteld met bezigheidstherapie. Daarop volgde ei zo na een regelrecht oproer in de rangen van de VVB en scherp protest in de brede Vlaamse beweging. Een verontschul­

digende brief van uw hand volstond abso­

luut niet om de gemoederen te bedaren.

Er kwam heel wat masseerwerk aan te pas door anderen in het VVB-bestuur, voor de storm enigszins ging liggen en dan nog werden heel wat lidkaarten doormidden gescheurd verticaal geklasseerd. Daarom was het extra uitkijken naar wat gij op de slotbijeenkomst van de campagne 'Ik kies voor Vlaanderen’ te vertellen zoudt heb­

ben, ten overstaan van zowat 1.500 bewe­

gers die naar Hangar 29 aan de Scheldekaai waren afgezakt.

Na een plejade van andere sprekers (Pieter Bauwens, Willy de Waele, Peter de Roover en Dirk Brankaer) was het uw beurt om het podium te bestijgen. En dit­

maal wist gij wel de juiste snaar te raken:

‘Ik zie met vreugde nogal wat kopstukken van de twee Vlaams-nationale partijen en met nog grotere vreugde de talrijke sym­

pathisanten en militanten die zij tellen.’ Die captatio benevolentiae leverde u een eer­

ste applaus op. Daarop opende gij met­

een de aanval op CD&V: de top van die partij heeft na juni 2007 met het Vlaams engagement van zijn kiezers en zijn leden niets aangevangen. De ontgoocheling en de woede daarover moeten over drie weken in het stemhokje naar boven komen (waar­

bij ge opvallend de CD&V-basis spaarde).

Even later moest Stefaan de Clerck het ontgelden, die zogezegd wel het confede- ralisme in zijn partij introduceerde, maar als CD&V-voorzitter er helemaal niet aan dacht ook consequent in te zetten op de belangen van Vlaanderen. Dat is door andere CD&V’ers doorgetrokken tot op de dag van vandaag, zo gingt gij verder, en de CD&V-top probeert de verlakkerij van juni 2007 doodgewoon nog eens over te doen bij de komende verkiezingen. En dat samen met de sp.a en de OPEN-vld, die van

u ook een stevig pak voor de broek kre­

gen, net als de groenen. Ook de ‘voorma­

lige Vlaams-nationalist’ Bert Anciaux werd scherp over de hekel gehaald en Caroline Gennez kreeg de raad maar eens goed de analyse van, jawel, de Vlaamse communist JefTurf door te nemen: ‘Vlaamse socialis­

ten zijn zo bezig met België dat ze verge­

ten de linkse ideeën met kracht te belijden en te verwezenlijken binnen het eigen volk.

Dat leidt zelfs tot een vijandige opstelling tegenover de eigen Vlaamse gemeenschap.' Was Wouter Bos een extremist toen hij de Nederlandse belangen in Fortis veilig stelde? Neen, hij verdedigde de belangen van zijn kiezers: macht in Nederland is ook macht voor Nederland. Dat de sp.a daar maar eens een lesje van leert.

Toen richtte gij uw pijlen opnieuw op de verraderlijke tsjevenleiding. Gij haalde een ander citaat boven: ‘Wij geloofden met alle mensen in de Vlaamse Volksbe­

weging dat de CVP het zou doen. Ik had een groot vertrouwen in die partij, maar dan is die begonnen met het opgeven van de Vlaamse meerderheid. Sinds die dag ben ik diep ontgoocheld in deze democra­

ten die niet doen wat ze kunnen.’ Het ble­

ken woorden te zijn van ... Maurits Cop- pieters, uit 1971, maar ge noemde ze des te meer actueel. Ge paste ze toe op het doen en vooral het laten van Kris Peeters die na 7 juni de “dialoog van gemeenschap tot gemeenschap” voort wil zetten om het communautaire dossier weg te hou­

den uit de Wetstraat 16. waar een andere CD&V’er huist. Deze democraten die niet doen wat ze kunnen! ‘Politiek is niet de kunst van het mogelijke, mijnheer Peeters.

Politiek is de kunst van mogelijk te maken wat je noodzakelijk vindt!’

Toen hadt ge eigenlijk de zaal al plat. Als toetje kwam dan het voorstel van alterna­

tieve strategie: Vlaanderen moet zich maxi­

maal concentreren op de eigen bevoegdhe­

den en wel zodanig dat er zware discussie van komt. Dat moet leiden tot belangen­

conflicten die wij ditmaal zullen inroepen.

We zullen geen Vlaamse begrotingen meer goedkeuren die moeten dienen om tekor­

ten op federaal of ander niveau goed te maken. De Franstaligen moeten maar met hun vragen op de proppen komen, dit­

maal vragen wij niets, maar we geven ook niets meer.

De manier waarop uw toespraak (recht­

toe, rechtaan, met humor en slagkracht) door de aanwezigen werd onthaald, bewijst dat de Vlaamse beweging wel degelijk ver­

gevingsgezind kan zijn. Al kan gratie natuur­

lijk maar één keer worden verleend. Als historicus weet ge dat wellicht beter dan wl"°k

de verkiezingscampagne zijn rol als voorzit­

ter (of wat daarvoor moet doorgaan) voluit zal spelen. Daar moeten in de hoofdkwar­

tieren van de concurrentie een paar kratten champagne op zijn geopend!

Meteen liet Dirk van Mechelen, bleker en bloedlozer dan ooit, weten dat hij toch wel zichzelf blijft zien als eventuele vol­

gende Vlaamse minister-president. Tegen Van Mechelen zelf kun je niet veel hebben, maar toch hopen we dat de blauwe augias­

stal nog grondiger dan verwacht, wordt uit­

gemest door de soevereine kiezer!

En wat Somers betreft: vanzelfsprekend vinden Slangen en Verhofstadt dat hij vol­

uit moet gaan! Op de avond van 7 juni is er immers iemand nodig die in een slotscène vol tranen en gesnotter de rol van zonde­

bok moet spelen. Wij kunnen onze lol nu al niet meer op!

Q Boekje van Bert

Albert de Traanafscheider heeft in een spiksplinternieuw boekje het groot licht van zijn Lampadaire - zo heet zijn uitgever! - laten schijnen over de politiek in het algemeen en de nakende verkiezingen in het bijzonder.

Lees verder blz. 5

4

Moordenaars

Iedere week brengt een vriend me de enige Vlaamse kwaliteitskrant: Het Laat­

ste Nieuws. Hij heeft een goedkoop leraarsabonnement, laat de krant naar zijn moeder zenden, leest ze vervolgens zelf en dan is het onze beurt. De oplagecij­

fers bewijzen dat HLN perfect haar doelgroep bereikt met reuzenfoto’s, sensa­

tionele titels, maar ook goed geschreven artikels over wat de gewone mensen bezighoudt. De krant liegt minder over allochtonen dan De Morgen en De Stan­

daard en ze heeft met Luc van der Kelen en Jan Segers de twee beste politieke commentatoren van de politieke scène in huis. En daarenboven wil ik zoals zove- len ook mijn portie voetbal en moorden. Ik heb trouwens iets, zij het van verre, met allerlei moordenaars die de laatste tijd weer in de belangstelling staan.

Er is natuurlijk het verhaal van Staf van Eyc- ken, “de vampier van Muizen” . Als Meche- laar volgde ik indertijd die gruwel van nabij.

Een eerste slachtoffer in oktober 1971 was de meid van een bekende winkelier in de Bruul en de stad vroeg zich onmiddellijk af of hij niet zelf de dader was. Ik rijd nog geregeld langs de villa waar de moord gebeurde. Het tweede slachtoffer was de vrouw van auteur en advocaat Frans van Isacker. Deze oudere broer van historicus Karei was de zoon van Philippe van Isacker. volksvertegenwoordi­

ger voor Mechelen en minister. Van Isacker was in de jaren vijftig en zestig een veelgele­

zen auteur in het Mechels Atheneum omdat zijn “Kortstondige Onthoofding” bijna een voorlichtingsroman was. Mechelen en omge­

ving begonnen na die moord te hyperventile­

ren en de politiediensten zochten wanhopig naar de dader. Mijn latere collega Emiel Goe- len woonde in Bonheiden en fietste geregeld naar Mechelen via de route die de moorde­

naar gevolgd had. Hij werd naast vele ande­

ren ook op de rooster gelegd. Ten slotte werd de vampier opgepakt na zijn derde lust­

moord omdat hij wat te veel belangstelling vertoonde tijdens het politieonderzoek en sommige mensen zich herinnerden dat hij met het slachtoffer gezien was.

Dan werd het geleidelijk stil tot mijn vroe­

gere collega Louis van Dievel een boek, half fictie, half realiteit, schreef over De Pruime- laarstraat waar Staf van Eycken woonde. Dat is de straat waar mijn nicht en haar jong gezin nu al een paar jaar wonen en ik begreep ein­

delijk waarom sommige mensen, zeker die in het huis van Van Eycken, me een tijdje wan­

trouwend bekeken wanneer ik mijn auto parkeerde in die korte doodlopende straat.

Inmiddels kennen ze mij en de auto, maar het wantrouwen tegenover vreemden blijft

Roddels uit de Wetstraat

Boodschapper

Natuurlijk ging het in de praatbarak over KBC en het zoveelste reddingsplan en even natuurlijk werd de regering overladen met een spervuur van kritiek vanuit de hoek van de oppositie. De fractievoorzitter van de ampersanders, Servaas Verherstraeten, mocht de regering komen verdedigen. Met een slecht geknoopte paarse plastron en met de stemvibraties van een passiepredi- kant maar met de overtuigingskracht van de dorpsgek, orakelde hij dat de regering ondanks alles en iedereen toch goed bezig is.

Hij sloot zijn oratio pro domo af met de ver- kiezingsslogan van de ampersanders: “Deze regering toont dat ze sterk is in moeilijke tijden.” Waarna de praakbarak uitbarstte in homerisch gelach.

Unitair concert ___________

Boze Gerolf Annemans trok fel van leer tegen het Belgavoxconcert dat in samenwer­

king met Belgacom, de VRT en de nationale Loterij wordt georganiseerd vlak voor de verkiezingen. Annemans heeft niets tegen concerten, maar wel als ze met geld van de belastingbetaler een politieke bood­

schap verspreiden. De organisatoren stel­

len immers: "Ondanks alle pogingen om ver­

deeldheid te zaaien en Vlamingen, Walen en Brusselaars tegen elkaar op te zetten, blijft België voor ons een erg waardevol samenle­

vingsmodel." Heel die zaak wordt bovendien gesteund door de linkse kerk en een resem BV’s die kritiekloos het Belze establishment genegen zijn. Althans in woorden. Wiens brood men eet..., nietwaar?

Didier Reynders zag er natuurlijk geen graten in en vond het allemaal heel onschul­

dig. Annemans raakte niet bekoord door diens zalvende praat. Voor hem is het een zoveelste poging van unitaire en neo-unitaire machten om vlak voor de verkiezingen nog maar eens een poging te doen om de groei­

ende zelfstandigheidsgedachte in Vlaande­

ren te fnuiken.

groot.

Een paar maand geleden stapte Van Eycken naar de rechter om te eisen dat hij een aantal dagen penitentiair verlof krijgt, zodat hij min­

stens een paar momenten per jaar (bewaakt) uit de cel kan waar hij overigens voor altijd wil blijven. Op slag steeg het moordenaar- stoerisme in de straat en via het internet weet men tegenwoordig met een muisklik waar Van Eycken woonde.

Ik had al eens zo’n collectieve psychose meegemaakt toen ik in 1965, kort voor ik naar het leger moest, bij de Antwerpsche Hypotheekkas werkte (toen nog op de Meir en franskiljons als de pest). De “wurger van de linkeroever” was toen het gespreksthema van de dag tot Michel Bellen na zijn derde moord eindelijk opgepakt werd. De man werd in 1982 vrijgelaten en trok naar Leuven.

Na nauwelijks vier maanden vrijheid wurgde hij een verpleegstertje die in hetzelfde grote flatgebouw woonde waar de studio was van onze oudste die toen aan de KU Leuven stu­

deerde. Deze keer vermoedde de politie direct wie de dader was en Bellen ging voor altijd (hoewel?) achter de tralies. Jaren later ontmoette ik een van zijn advocaten en die vertelde me hoe hij een verloren gevecht had gevoerd met Justitie om Bellen in 1982 niet vrij te laten. Maar het departement vond dat 17 jaar gevangenis voor drie moorden vol­

stond, dat de dader volkomen normaal was en dat zijn advocaat zijn cliënt moest ver­

dedigen in plaats van twijfelachtige praatjes rond te strooien.

Niet uitgezonden

Maar de enige moordenaar waarmee ik echt en geregeld persoonlijk contact had, was Freddy Horion die eerst de Gentse win­

kelierster Leentje en zes maanden later vier

Georchestreerd___________

Het gebeurt vaak dat leden van de meer­

derheid vragen stellen aan ministers waarop zij het antwoord al kennen Als bepaalde toestanden plots in een stroomversnelling komen of bepaalde realisaties in het ver­

schiet liggen, dan tippen de ministers wel eens collega’s uit hun fracties om in de Kamer publiek eens te peilen naar de stand van zaken. De minister komt dan vertellen hoe goed de zaken opschieten en het parle­

mentslid bedankt de minister voor zijn ade­

quaat en snel optreden. Vorige donderdag kwam Sabine Lahaye-Battheu zo vragen naar de toestand van de gebouwen van het Nati­

onaal Instituut voor Criminalistiek en Cri­

minologie en de werkzaamheden die reeds

leden van de familie Steyaert in Sint-Amands- berg vermoordde (de jongste dochter werd door zijn kompaan Roland Feneulle gedood).

Ik kreeg ter wille van twee tv-programma’s het volledige metersdikke gerechtelijke dos­

sier van procureur-generaal Frank Schins.

Iedere keer Horion ter sprake komt, lees en hoor ik weer dezelfde fouten, want na mij heeft blijkbaar niemand nog eens de moeite genomen dezelfde vraag aan de procureur- generaal te stellen. Horion heeft indertijd nog in Humo geprotesteerd dat ik stukken mocht lezen die hij nooit onder ogen had gekregen. Dat klopt, al is dat niet zo ver­

wonderlijk. Ten tijde van zijn processen (hij moest na een vormfout een tweede keer voor assisen verschijnen) waren alleen de onderzoeken naar zijn daden relevant. Maar in het dossier zaten ook alle pv's die opge­

maakt werden tijdens de helse drie dagen dat alle politiekorpsen op zoek waren naar de daders. Men probeerde wanhopig om te ontdekken of er wat vuil onder de vingers van de familie Steyaert zat in de hoop een motief te vinden. En dus werd een kleine familieruzie over een erfenisje uitgespit. Men legde een getrouwde leraar op de rooster die wat te veel belangstelling had voor de oudste dochter en eens Horion en Feneulle opgepakt waren, zocht men nog naar een derde medeplichtige die naderhand een ijzer­

sterk alibi had.

Geen goed idee

Het dossier dat het hele leven van de twee daders en van vroegere vrienden reconstru­

eerde, overtuigde me van één ding. Het is geen goed idee om een advocaat toe te laten vanaf de eerste ondervraging. Je las meestal in het eerste verhoor een vrij exacte weer­

gave van de daden en je kon bij de volgende verhoren perfect aanduiden wanneer de advocaat de gevangenis voor de eerste keer bezocht. Dan verschenen de ontkenningen, geheugengaten en regelrechte leugens. Ik merkte ook direct het verschil tussen de juri­

dische en de gewone waarheid. Oen Wils van VTM beweerde ooit heel ernstig dat beide mannen ook de drie vrouwen van de fami­

lie Steyaert hadden verkracht vooraleer ze vermoord werden, want dat stond zo in het vonnis. In werkelijkheid probeerde alleen Feneulle eventjes om de oudste dochter te verkrachten, maar hij was veel te zenuwach­

tig terwijl Horion walgend met zijn rug naar

werden uitgevoerd. Minister De Clerck kwam met enige gespeelde trots vertellen dat alles in de lift zit en dat er uitgerekend in de komende weken allerlei verbeteringen en aanpassingen worden aangebracht. Het Kamerlid toonde zich verheugd over de ijver van de minister en dankte hem van harte...

Komedie? Neen, pure komedie!

Verkiezingskoorts

Het is leuk dezer dagen eens op de par­

keerplaatsen van het parlement rond te wandelen. Flink wat auto’s van praatbarak- kers die ook op de lijsten voor de regio­

nale verkiezingen staan, zijn compleet omge­

toverd tot campagnewagens die van boven tot onder beplakt zijn met de koppen en de

W M4K&J

De dingen dezer dagen

het tafereel stond. Het dossier leerde me ook dat beide mannen oorspronkelijk een elektronicawinkel wilden overvallen tot ze daar drie personeelsleden zagen en dan maar bij toeval de garage van Roland Steyaert ver­

kozen, 500 meter verder. Overigens zag de woning er twintig jaar na de feiten nog altijd hetzelfde uit, zowel van binnen als van buiten als herinnering aan de familie. Alleen woonde er nu een jongere broer met zijn gezin.

We hebben toen heel discreet de feiten gereconstrueerd. Er bestond een volledige reconstructiefilm met de daders in de hoofd­

rol. Maar het publiek was bij het eerste pro­

ces zo geschokt dat iedereen akkoord was de film nooit meer te vertonen en dat werd met een vonnis bevestigd. De reden hier­

voor was dat de procureur absoluut een doodvonnis wou en in de film de foto’s had laten stoppen die genomen waren toen men de slachtoffers ontdekte. Ik heb de film dus nooit gezien, maar met perfecte juridische logica kreeg ik wel al de albums met de foto’s (neen, ze waren niet uitzonderlijk bloedig) want het vonnis sprak alleen over een film.

De broers en zusters van Roland Steyaert verzetten zich nog altijd tegen een eventu­

ele vrijlating, want zij hebben “levenslang’

gekregen.

Mijn pijnlijkste ontmoeting was echter met de meest vergeten persoon van allemaal: de dochter van Horions eerste slachtoffer. Zij was maar negen jaar toen ze haar moeder verloor en ik heb in stilte geluisterd naar dat pijnlijke verhaal: naar de gevolgen voor haar vroeg gestorven vader die eraan kapotging.

Zij was ook de enige die niet aan de program­

ma’s wilde meewerken uit schrik dat Horion haar ooit zou komen opzoeken. Dus geen wazige camera of eentje die in de rug filmde (ik heb iemand haar woorden laten naspe­

len). Ik argumenteerde dat ze nu toch op een ander adres woonde, dat alleen de naam van haar man in het telefoonboek stond, enz.

Ze antwoordde alleen met: “Jij hebt me wel gevonden.”

En natuurlijk blijven mij de twee getuigen bij die me bevestigden dat er een medeplich­

tige was bij Horions eerste moord. (Niet Feneulle. Die zat toen in de gevangenis voor diefstal.) De mededader ontsnapte aan de dans omdat Horion nooit maten verklikte, en omdat de politie zes maanden na de fei­

ten geen sluitende bewijzen meer tegen hem

kon vinden. JanNeckers

namen van hun bestuurders. Sommigen heb­

ben zelfs voor een tijdje een speciaal karre­

tje ingehuurd om snel overal heen te kun­

nen snellen. Het is een kermis. Maar dat er gevochten wordt om elke stem, staat als een paal boven water. De verkiezingskoorts is fors gestegen de jongste dagen.

Stoïcijns____________ __

Herman kardinaalpremier Van Rompu/

geeft lang niet de gestresseerde en ver­

moeide indruk van zijn voorganger. Integen­

deel. Herman slaagt er altijd in zeer kalm en behoedzaam te zijn. Hij laat zich niet opjageP en geeft de indruk dat als de dagtaak er op zit, hij rustig in zijn zetel gaat zitten en wa tv gaat kijken. Niets is minder waar. Hij hee _ een druk bestaan, maar slaagt er klaar blij ® lijk in een en ander goed onder controle houden. Het is niet iedereen gegeven. a Rompuy blijft dan ook altijd stoïcijns.

len lijkt hij zelfs een onbeweeglijke sfinx. N zoals zijn regering trouwens.

Een verwittigd man_______ ■

Leterme de Woordbreker is nog op tw®®

plaatsen de favoriet: leper en Matonge.

Kongolezenwijk in Brussel. Vaderlandse jou nalisten heeft hij liever niet in zijn buur1 op ambetante vragen - bijvoorbeeld:' W°

ge minister van Buitenlandse Zaken”? -g®

hij geen antwoord. Maar kijk, een journa van de Geneefse krant Le Temps mocht h interviewen. En wat leren we daaruit? Dat Woordbreker nog vol goesting zit en z'in -:n af wacht om terug op de nationale scène wederoptreden te doen. Op de vraag vap journalist van Le Temps hoe hij zijn P° ptl® i$

toekomst ziet, zegt Leterme dat hij kla3^, om na de verkiezingen “de verantwoor lijkheid op te nemen die hem toevertro wordt”. Op de vraag of hij nog altijd deiP^.

van eerste minister ambieert, antwoor

“Tot aan de volgende federale verkiezing^, ben ik geen kandidaat meer.” Maar daa De kardinaalpremier is gewaarschuwd

Op de praatstoel

5

In de bres voor de Zes

Ruim 45 jaar geleden werden zes Vlaamse gemeenten rond Brussel met facili­

teiten opgezadeld. Een kwarteeuw later werden die zelfs grondwettelijk veran­

kerd. Voor het misnoegde Komitee der Randgemeenten was dit zoveelste Bel­

gische compromis de aanleiding zijn boodschap extra in de verf te zetten. Dit gebeurde via een nieuw tijdschrift dat het licht zag, simpel en duidelijk De Zes genoemd. De kerntaak? Een zo breed mogelijk publiek informeren over het rei­

len en zeilen in ‘de zes’. Twee decennia later kan een positieve balans opgemaakt worden. Naar aanleiding van een speciaal verjaardagsnummer dat op 240.000 stuks (!) zal worden rondgestuurd trokken we naar Grimbergen, de thuisbasis van Johan Laeremans, geboren Wezembekenaar en bezieler van De Zes.

DeZes

"Wanneer jeterugblikt op een blad als De Zes, mag je de ontstaartscontext niet uithet oog verliezen”, steekt Johan Laere­

mans van wal.“Het initiatief ontstond in de schoot van het Komitee der Randgemeen­ ten (wehoudenhet kortwegbij het Komitee, PmM.), dat toen al enkele decennia bestond.

Kenmerkend voor de werking dat het door­ heen die jaren aan de dag heeft gelegd,is de diversiteit van de initiatieven. De ene zijn alwat opzichtiger dan deandere,waar­ door op sommigemomenten de valse indruk ontstond dathet Komitee een wat ingesla­ pen bestaan leidde.Ik geef u een eenvoudig voorbeeld: het ondersteunenvanVlaamse eenheidslijsten in dezes faciliteitengemeen­

tenenVoeren. Wanneer zich zo’nlijst aan­ bood, kon zeopsteun van het Komiteereke­

nen. Dit gebeurde inalle discretie, maar het bij elkaar brengen van voldoende midde­ len om substantieelte kunnen steunen, was erg tijdrovend. Vaak sloten we ons ook aan bij andere, ruimere initiatieven. De Marsen naar Brussel bijvoorbeeld, maar ook toen acties in hetkader van Leuven Vlaams op het getouw werden gezet, gebeurde dit niet zelden met actieve steun van het Komitee.

Een ander noemenswaardiginitiatiefwaarin weeen centrale rol speelden was decam­

pagne ‘Waar Vlamingen THUIS zijn’. Aan­

vankelijkbegon dit in Dilbeek, maar alsnel slotenverscheidene andere gemeenten zich hierbijaan.”

Subsidies? Nee, bedankt!

“1988 was een scharniermoment in de geschiedenis van de faciliteiten: het stelsel werd in deGrondwet verankerd, de zoge­

naamde betonnering. Een afschaffing, zelfs eenwijziging,zouvoortaandoormiddel van een bijzonderemeerderheid moeten gebeu­

ren, waardoor dit wel erg onwaarschijn­

lijk werd. Anderzijds hoorden we steeds meer stemmen binnen de Vlaamse bewe-

Hoe De Zes in de bus krijgen?

Een nummer van De Zes kost één euro. Voor een abonnement betaalt u amper drie euro. En een steunabonne- mentkunt u dan weer vanaf dertien euro op zak steken. Hoe? Door eenvoudig­ wegte stortenop rekeningnummer 436- 6247391-68, op naam van hetKomitee der Randgemeenten, Schavei 23A, 1630 Linkebeek.De redactievan De Zes kunt u

°ok rechtstreeks pere-post contacteren:

redactie @ dezes.org.

ging die voor meer pragmatisme ijverden.

Op een ondubbelzinnige manier duidelijk maken welkepositie wij als Komitee inna­

men, wasdus geen overbodige luxe. De Zes zou vrij snel hetorgaan worden waarmee ditgebeurde.

“Toch speelde ook het toevaleen rol”, voegt Johan Laeremans eraan toe. “Mijn jongste zoon Dirkwas toenerg bedrijvigmet het in mekaar boksenvan hettijdschrift van de Brusselseafdeling van de NSV, de studen­

tenclubwaarhijtoen praesesvanwas. Hij zag dat een vergelijkbare publicatie voor het Komitee technisch gesprokeneenhaalbare kaartwas. Van mijnkantonderzocht ik de financiële kant vande zaak. Toen bleek dat het ook op dit vlak snor zat,gingenwe aan de slag.” “Eencharter mag je het nietnoe­ men, maar van in hetbegin werden enkele duidelijkeafsprakengemaakt. Deze hadden zowel betrekkingopde stijl- op een cou­ lante manierspeldenprikken uitdelen, zon­

der in zwartgalligheid tevervallen - als op het doelpubliek - zoruim mogelijk, maarook op de onafhankelijkheid vanDe Zes. Tot op de dag zijn we volledig subsidievrij. Slechts enkele uitzonderingenbevestigen deze regel:

een aantalkeer gaven we meertaligenum­

mers uit, net zoals erenkelestripverhalen over de Rand en de Gordel gepubliceerd werden, en hiervoorkregen wetelkens een bescheiden projectsubsidie.”

Jubileumnummer

De Zesis een tijdschriftover de zesrand­

gemeenten met faciliteiten rond Brussel.

Maar het isbeslist geen bladdat alleen voor lezersuit deze gemeenten bestemdis.Inte­

gendeel. “Informerenover het reilen en zei­

len in dezes, met natuurlijk een bijzondere belangstelling voor het politieke en commu­ nautaire verhaal, isonze bedoeling. Enuiter­

aard willenwe met dit informeren een zo ruim mogelijk publiek bereiken.Abonnees hebben we in elke gemeente vanVlaande­

ren; ik durf zelfs gokken dat ergeen deel­

gemeente iswaar we ernietminstenséén hebben.”

“De maatschappelijke context twintig jaar geleden wasandersdanvandaag”, legt Johan Laeremans uit. “Sociologisch veranderde er natuurlijk heel wat in diezes gemeen­ ten waar hetallemaalrond draait, maar ook structureel evolueerden de zaken. Vandaag geven de Nederlandstalige cultuurcentra in die gemeenteneen informatief tijdschrift uit.

Je leest erdingenwaar vroeger enkel DeZes over berichtte.In de loop der jarenhebben wijhieropingespeeld, wat zich vandaagver-

r

taalt in een De Zes met meer politieke infor­

matie. Doormijn betrokkenheid bij zowel het Halle-Vilvoorde Komiteeals hetOverlegcen- trum voor Vlaamse Verenigingen (OVV) is het slaan vande brugmet de Vlaamse bewe­

ging ook een makkelijkeklus.”“Organisato­ risch gesproken moet je drie segmentenin ons doelpubliek onderscheiden”, vervolgt Johan Laeremans. “Om te beginnen zijn er de betalende(steun)abonnees, iets meer dan 5.000in totaal. Leuk voorde anekdotiekis datook enkele Franstalige burgemeesters netjes hun abonnementsgeld betalen. Het bladwordt ook gestuurd naar ruim20.000

‘personaliteiten’, als ik zezo mag noemen.

Dat zijn politici, journalisten, bibliotheken, en dergelijke.

En danzijner deaparte mailings diewe via Distripost laten verlopen.Steeds bede­ len we dan alle bussen van één of meer­

dere gemeenten. Doordit systematischte doen, trachten we zo veel mogelijk men­

sen met De Zes in contact te brengen. Het recentste nummer, waarmee we onstwin­

tigjarig bestaan in de verf willen zetten, stu­ ren we naarniet minder dan 240.000 bus­

sen! 25.000 op adres, ende overige 215.000 via Distripost in heel Halle-Vilvoorde. En nu we tochin de cijfers zitten: als ik de balans opmaak vantwintigjaarDe Zes. dan blijkt elk nummergemiddeld gesproken op meer dan 50.000 exemplaren te zijn verspreid.

Devoorbije twee decenniawerden precies

Erkenning van ploegwerk

JohanLaeremans blijft er bescheidenbij.

Sinds jaaren dag is hij alshoofdredacteur de drijvende kracht achterDeZes.Toch wimpelt hijdie persoonlijkeerkenningaf.

“Heel bewust worden de artikels ook niet ondertekend”, legt hij uit.

“De Zes is de merknaam waarmee we naar buiten willentreden. Hetheleproject leeftbij gratievan dietientallen vrijwilligers die er hun vrije tijd in stoppen. Persoon­

lijke roem speelt hierbijgeenrol, wel een geloof in het blad ende overtuiging die het uitdraagt.Vandaar.”

Het engagement van deze mensen ging alvast niet onopgemerkt voorbij. De voor­ bije jarenmochten zowel het Komitee der Randgemeenten alsDeZes inhet bijzon­ der eenprijs inde wacht slepen. Eenover­ zicht.

* Op 18 maart 1995 kreeg het Komi­

tee der Randgemeenten samen met het Komiteevoor Nederlands Onderwijs en Kuituur in het Komense van het Algemeen NederlandsVerbond (ANV) de Visser- neerlandiaprijs.

Drogenbos. Kraainem, Linkebeek.

Met nieuws uit en over ---

4.205.500 ‘Zessen’verspreid.”

Deverzendingvan het blad is een steeds terugkerend ritueel. Om de drie maanden zorgt eenploeg van rond de dertig gedreven mensen ervoor dat deze klus geklaardwordt, telkens weer. “Elke verzending is anders, maarhet zijn inregel toch steedsvele tien­

duizenden exemplaren die de bus in moe­ ten”, aldusJohan Laeremans. “We trekken ersteeds eenvolledigedag vooruit, maar dankzij de vele handen zijn we doorgaans iets na de middag al klaar. Soms hebben we zelfs een piek van 40 vrijwilligers. Nu en dan komt ookmijn moeder van 96 een handje toesteken. Het nut van dergelijke ‘verzen- dingsdagen’ is uiteraard essentieel om het blad opbestemmingte krijgen, maar ze heb­

benook een sociale functie. Kijk, die men­

sen vindenhet gewoon ook leukom mekaar nog eens te zien enbijte praten. Wedoen dan ookons besthet hen zo gezelligmoge­

lijk temaken. Aan een natje en een droogje is ook nooit een gebrek, alsu begrijpt wat ik bedoel. Eentijdje geledenbecijferden we dat het iets goedkoper zou uitkomen de volle­ dige verzending van De Zes aaneen gespe­ cialiseerd bedrijfuit te besteden. Maar dat doen we dus bewust niet. Het praktische nut weegt immers niet op tegen de ontgooche- lingvan het verdwijnen van deze momenten.

En dus doen wegewoon voort zoals die boer dieaan het ploegenwas.”

P

M.

*Op9 mei 1996kreeghet samen met deVlaamse school in Komen deAlbrecht Rodenbachprijs van de Marnixring, De Blauwvoet uit Roeselare-Tielt.

*Op 28 maart 1997 kreeghet deCul­

tuurprijs Mevrouw Paternoster-Van Gen­

echten vandeEmiel Van deGucht Stich­ ting.

* Op 25 april 1997 ontving hetde Jet Jorssenprijs van hetJet Jorssengenoot- schap.

* Op 27 mei 1998kreeg het de Flor Grammensfondsprijs.

*Op 26 oktober2003kreeg de redactie vanDe Zes de Gaston Feremansprijs van het Guldensporenkomitee Mechelen, het Gaston Feremansfonds, het Davidsfonds en de Marnixring Gaston Feremans.

* Op9december2005 kreeg het samen met het Vlaams Komitee voorBrussel van hetSnellaert-Thymfonds deRemi Piryns- prijs.

* Op 26 oktober 2007 kreeg hetvande Marnixring Zennedal de gelijknamigeZen- nedalprijs.

Vervolg blz.3

Voor iemand van zijn kaliber magnatuur­ likde internationale verwijzing niet ont­ leken. Derhalveziet de kostverdiener van

°ns Damienne” de keus in het stemhokje a s extreem simpel: ‘Ofwelkiesjevoor een

ush-Berlusconi-regering, met de CD&V,

“pen Vld, LDD of N-VA. Ofwel kiest de nrgereen Obama-achtigeregering (...) met

D&v, Open Vld en met sp.a en Groen!.

Ue keuze is dus of LDD-N-VA of sp.a.Daar gaat het over.’

r Het gewrocht - het resultaat van een eeks interviews mettv-figuur Luk Alloo

^toont verder Albert de Partijvernielerals ƒ neo-socialist die hij altijd al geweest is, en

°nvoorbereidelezer loopt daarbij beslist n ernstig risicozichte bescheuren! Maar dw d'nS’het enige,iszijn visie niet zo

aas:overBrussel.

Voor één keer:

Anciaux aan het woord!

djggk P'eit voor een fusie, met één volwaar- raad Ur^erneester met een goede stads- gemeVantachtig politici.Nu zijnernegentien nieër,enten’ evenveel burgemeesters, baro- nen en^CMW’s enmeer dan 200 schepe-

règ Sn ^russelseHoofdstedelijke

^ru$$ppnA endriestaatssecretarissen, een s Hoofdstedelijk parlement met 89

volksvertegenwoordigers. Datis pure waan­ zin en staat synoniem voor verlammende politieke spelletjes en een stugge werking.’

Anciaux wil de bevoegdheden van het Brussels gewest overdragen aan de stad. Op het vlak van gemeenschapsbevoegdheden zoals cultuurkan Brussel-stad dansamen­ werkingenaangaanmet deVlaamse gemeen­ schap of de Franstalige gemeenschap. ‘Geen derde gemeenschap. Geen derde gewest, maar een stad, een hoofdstadmet ook een gewestelijke bevoegdheid. Zo’n stad, daar wil ikvoorgaan.’

Dat is (voor één keer) niet zo dwaas.

Alleen vrezen wij dat hetdaarvoor alveel en veel te laat is.

□ Alstublieft!

In een smeekbrief aan de"Beste Leuve­ naars” vraagt Berre Anciaux alstublieft hem alslijstduwer opde sp.a-lijsteen duwnaar boventegeven zo dat hijkan gaanzetelen in het Europees Parlement en zijn inkomen tot behoud van zijn levensstijl en die van voor

“onsDamienne" en zijn bloedjesvan kinde­ rentenminste voor de volgendevijfjaar ver­

zekerd is. Als minister van Cultuur heb ik zo flinkmijn best gedaan,verzekert Bert de

“Beste Leuvenaars”. Vooral de Leuvense ver­

enigingen.“Ik heb ze de voorbije jaren veel meer subsidies gegeven, zegt hij, daarbij veel

meer subsidies” in vetjesgedrukt, zodat de

“Beste Leuvenaars” er toch nietnaastzou­ den kijken.Hij noemt zeallemaal op: Stuc, Museumsite, het Depot, het Afrikafestival, ‘t Lampeke,Leren Ondernemen, de Proletaar, Kadocende Universiteitsbibliotheek.

Danbedenkthij plots dat hij nu socialist is.“Daarbij kies ik altijdvoor de zwaksten, de kleinsten en diegenen die weinig kansen krijgen”, snikt hij. En inderdaad, Kadoc ende Universiteitsbibliotheek zijn echt de kneus­ jes van de klas.

Q Eén pot nat

Niet minder dan twaalf Vlaamse lijsten werden er in het “Brussels Hoofdstedelijk Gewet” ingediend. Nu iseriets merkwaar­ digs aande hand.Tienpartijen hebbenzich aaneengeklit ineen soortement lijstverbm- ding waardoor ze hun stemmenoverschot aan elkaar kunnen doorgeven. Datsysteem­

pje werd vijf jaar geledenbedachtuit schrik voor het Vlaams Belang (toennogBlok) en werd nuopnieuwuit de kast gehaald. En zo komt hetdatop 7 juni CD&V, Open Vld, sp.a handjeklap doen metN-VA, BUB, SLP, PVDA+. Allicht hebbende “grote” partijen gewoon chantage gepleegd: meestappen in de combine of geen handtekeningen omte mogen opkomen. Alleen LDD weerstond aan de chantage.

HetVlaams Belang had nochtans aan LDD en N-VAaangeboden een gezamenlijk oppo- sitiefrontte vormen. Bij LDD vonden ze dat geen slecht idee, op voorwaarde datook N-VAmeedeed.MaarN-VA,dieallichtgeen verkozene haalt in Brussel, papt lieveraan met de "groten”. Hun stemmen gaan dus naar deCD&V, Open Vld of sp.a...

□ Gedoogbeleid

JustitieministerDe Clerck vindt het pas­

jessysteem voor de Nederlandse coffee­

shopseengoed idee en een stap indegoede richting. “Ditiseen stukerkenningdathet gedoogbeleid faalt", zei De Clerck.

Een goeie die het zegt! Wie heeft het gedoogbeleid ingevoerd in dit land? Toch wel Stefan De Clerck, zeker, toen hij nog minister was voor hij zijnschup mocht afkui­

sen na de ontsnapping van Dutroux in de Ardensebossen.