ANNEKE EN DICK MELDEN ZICH BIJ HET LANGELAND ZIEKENHUIS
Vrijdag 25 augustus 2017 – Het leek wel of we allebei tegelijk op vakantie gingen. Beiden met een tasje stonden we voor de ingang van het Langeland ziekenhuis Zoetermeer.
Anneke ging met Jessica naar de 3e etage afdeling gynaecologie en Dick naar de 2e etage cardiologie.
Anneke moest geholpen worden aan een verzakking en Dick moest aan de infuus om vocht te laten afvloeien. Het gewicht was 74,5 kg.
De medicijnenlijst was indrukwekkend en de lijsten voor de Trombosedienst werden allemaal door het ziekenhuis geregeld.
TV OP DE KAMER Dick en Anneke regelden al snel een TV-verbinding.
Om 10 uur ging Anneke naar de operatiekamer en om 12 uur werd zij die dag gebracht naar de uitslaapkamer. Anneke: “Ik heb
helemaal na de verdoving niets gemerkt en kwam pas bij op de afdeling. Jessica was daar bij.”
Anneke na de operatie. Patiënt Dick en Anneke met Jessica.
Dick kreeg een infuus en moest in gewicht van 72,9 kg naar 69,9 kg.
Dick z’n voeten gingen aardig slank worden.
26 augustus 2017 Dick viert z’n verjaardag in het ziekenhuis
Jessica deelt aan het verplegend personeel een traktatie uit. Dat
wordt erg gewaardeerd. Dick kaart nog even op zijn verjaardag.
Die dag werd Dick 74 jaar. Heel bijzonder om je verjaardag in het ziekenhuis te vieren. Dick had er wat op gevonden. Samen dineren in een van de bezoekersruimten van de afdeling Cardiologie.
Speciaal voor Anneke en Dick werd een tafeltje gedekt voor Dick z’n 74-ste verjaardag.
Anneke en Dick. Na het diner speelden we nog een spel klaverjas.
Anneke met een dame van het keukenpersoneel.
VISITE AAN BED
Zina van Delft. Marcel en Monique Kokken.
Anneke en zoon Marcel. Patiënt met achter hem de infuus pomp.
PREDNISON
Vanaf zondag 27 augustus 2017 ging ik merken dat de vermoeidheid en energie begon weg te vloeien. Omdat de
medicijnen allemaal door het ziekenhuis werden geregeld dacht ik dat de Prednison verwerkt was in de infuus. Niets was minder waar, de cardioloog Kanhai had het medicijn stopgezet. Op 5 september 2017 werd de Prednison (gehalveerd) alsnog voortgezet door internist dr. Schipperus.
Zus Carletta en Anneke. Oom Leen den Hollander.
Links Lianne, oma Anneke en Robin. Papa Edwin en dochter Isa.
Rechts Jessica, altijd in de buurt.
Anneke, Ria en Theo Snoek op bezoek.
Carletta en de bedenkelijk kijkend Oma Snoek uit Woerden.
Joop ten Velden en Anneke Snoek.
VERPLEGEND PERSONEEL
NIET OP DE FOTO
Niet al het verplegend personeel wilde op de foto. Om kwart over zes werd ik al wakker gemaakt. Er moest worden gewogen, de bloeddruk en even later kwam iemand van het laboratorium bloed prikken (elke dag). Vanaf vandaag werd de frequentie van de infuus opgehoogd. Het ging te langzaam met mijn vocht. Het gewicht was vanaf dinsdag 30 augustus wel aardig gezakt naar 70,6 kg. Het verplegend personeel liep af en aan maar wilde niet op de foto. OK, dat moest worden gerespecteerd.
Ik had doorligplekken en die werden behandeld met zalf en pleisters. Ik had een slechte dag door te weinig Prednison.
Elke ochtend van 6 uur t/m 11 uur kwam een dame met groene stok de vloeren schoon maken.
Om de dag werden de bedden verschoond. Het verplegend
personeel kwam steeds vragen of ik ergens pijn had.
ZOUTARME MAALTIJDEN
Elke dag kreeg ik een rood papiertje om te vertellen wat ik
’s-avonds zou willen eten. Zaterdag 2 september 2017 heb ik alleen fruit gegeten, vooral sinasappel, appelmoes, yoghurt en rijstepap.
Zondag heb ik pannekoeken gegeten. De pomp ging er eindelijk om 12:00 uur af en al de basis medicijnen werden weer toegediend.
MEDE PATIENTEN
Links Wilma, m’n buurvrouw. Een spontane vrouw met veel humor en bereidwilligheid om mij zo af en toe te helpen met o.a.
belastingtips. Zij werkte immers als boekhoudster bij een Zoetermeersbedrijf.
Een Pakistaanse vrouw, tegenover mij, wist te vertellen dat ik mij meer moest bewegen. Zij deed de oefeningen voor: “tenen omhoog en voeten draaien, allemaal tien keer !”
NAAR HUIS
De bedden waren weer op beide afdelingen leeg.
Anneke mocht na de operatie op maandag 28 augustus 2017 weer naar huis en vanuit het Langeland ziekenhuis werd elke dag een week lang Thuishulp geregeld. Dick kreeg op verzoek bij thuiskomst dinsdag 5 september 2017 ook een ochtendje hulp bij het douchen.
GEWICHT ZAKT
Maandag 4 september was het
gewicht gezakt naar 70,0 kg.
Langeland ziekenhuis, Zoetermeer
Het is dinsdag 5 september 2017 – ’s-Morgens volgt een gesprek met internist dr. Schipperus en er wordt gesproken over wederom de Prednison. Besloten wordt om het pepmiddel te halveren naar 10 mg. Er werd toegevoegd (om de maand) een chemokuur van 5 dagen met het medicijn Melfalan / Alkeran 2 mg.
In een apart klein kamertje volgde een gesprek met cardioloog dr. Kanhai. Zij spreekt over de Prednison. “Dat is slecht voor het
hart. Het houdt vocht vast en is slecht voor de lever!”
Het vervolg gesprek gaat over: “Wat te doen als het hart op houd te tikken ? Moeten we dan reanimeren ? Dick zegt dat hij dat dan niet meer wil ! “Ik zal een kasplantje worden met veel ellende !”
