BUITENLANDSE ZAKEN

Belangrijk!

Kaderdag en Congres:

Zie

Pag. 7

93art 3-eroen zoon van

Mr. J. v. Someren en Mevr.

G. Downer.

Onze hartelijke gelukwensen.

REDACTIE

BUITENLANDSE ZAKEN

Het knbinet-Cals is nu, dat ne- men wij althans aan, voltallig, al hebben de zware jongens bij de formatie wel wat lichtvoetig over de verdeling van de staatssecretariaten heengewandeld.

Zo leverdl' de bezetting van het mi- nisterie van defensie door een po- litiek geschakeerd trio onderminis- ters onoverkomelijke moeilijkheden op. Geen enkele socialist, zo deelde de minister-president op vragen van de CR-senator Geuze mee, was be- reid onder minister De Jong staats- secretaris te worden. Dit is te be- treuren, want een deelhebben van alle regeringspartijen aan het beleid op "defensie"- zoals bij het kabinet- Marijnen -lijkt ons een goede zaak.

Het landbelang eist dat vooral hier een homogeen kabinetsbeleid wordt gevoerd. Wij hopen dan ook dat Mr Cals met zijn stelling, dat deze ho- mogeniteit door de gebleken onmo- gelijkheid van de benoeming ener socialistische defensie-onderminister niet wordt aangetast, gelijk zal heb- ben.

Meer bezorgd zijn wij over de een- heid in beleid van het departement van buitenlandse zaken.

Was de bezetting van dit ministerie zoals onder premier Marijnen (één minister en twee staatssecretarissen) in de ogen van de zware jongens te licht, de huidige constructie (twee ministers en twee staatssecretaris- sen) schijnt ons wat te topzwaar. De polit;eke afspraken tijdens de for- matie-Cals hebben hier wel zeer duidelijk geprevaleerd boven de noodzaak van een gestroomlijnd be- leid. De ministerssteek voor "on t- wikkelingshulp" was slechts maat- werk voor Mr Bot, die de KVP na diens falen op ok en w niet bloots- hoofds door het verdere politieke le- ven wilde laten gaan. En een ,staats- secretariaat voor "buiten-europese beleidszaken en internationale orga- nisaties" voor Mr Van der Stoel, is slechts bedoeld om de invloed van de socialisten in de top van bz te vergroten. Dat de PvdA in 1967 het departement van mr Luns zal over- nemen in - wanneer de rooms-rode coalitie met ar-aanhangsel na de dan te houden Tweede Kamerverkiezin- gen nog in leven is - door de benoe- ming van Mr Van der Stoel nu reeds in voorbereiding.

Tegen een socialistisch minister van buitenlandse zaken hebben wij geen bezwaar. Het lijkt integendeel aan- bevelenswaard dat deze post niet te lang achtereen door bewindslieden van dezelfde partij wordt bekleed.

Maar dat men een homogeen en za-

kelijk gestroomlijnd beleid opoffert in ruil voor zulk tactisch gewin is onjuist. Niet alleen trouwens de be- noeming van Mr Van der Stoel, ook de negatieve opstelling van de socia- listen in het parlement tegenover Mr Luns, wijst op een zwaarder laten wegen door de PvdA van persoonlij- ke rancune en politiek opportunisme boven een constructief-zakelijke be- nadering van het beleid der bewinds- man.

* • *

psychologisch lijkt een zich kri- tisch opstellen van Kamerle- den tegenover de heer Luns wel be- grijpelijk. De minister is daar zeker voor een deel schuldig aan. Hij pleegt zich nogal gemakkelijk van in de Kamers gestelde vragen af te ma- ken. Enige tijd terug leverde hem dit nog een felle uitval van de nieu- we PvdA-leider Nederhorst op. Doe':!

ook dient bedacht dat alleen al het feit dat Mr Luns nu ruim twaalf en een half jaar aan het bewind is, hem kwetsbaar maakt. Wanneer iemand lang een scherp in het oog gehouden ambt als het ministerschap bekleedt, worden zijn goede beleidsdaden als normaal ervaren, en ergert men zich meer aan vergissingen en aan de zwakke zijden van iemands karakter.

Begrijpelijk, maar persoonlijke sym- of antipathieën mogen in de politiek geen overwegende rol spelen. Zeker niet nu er zakelijk gezien geen grote meningsverschillen tussen de minis- ter van buitenlandse zaken en de volksvertegenwoordiging bestaan.

Zijn EEG-beleid heeft de volledige steun van de grote partijen. Bij het op 20 en 21 juli in de Eerste Kamer gehouden debat over de internatio- nale politiek kritiseerden alle spre- kers, soms fel emotioneel, het optre- den van de Franse regering. Ook de Tweede Kamer heeft onlangs, via een op 9 juni aanvaarde motie-Blais- se, er bij de minister op aangedron- gen zijn Europa-beleid te handha- ven. Constateerde Mr Van Riel, tij- dens het debat in de Senaat, zeer te- recht, dat met deze motie - die de minister geen enkele marge tot on- derhandelen overliet - de Tweede Kamer op de stoel van de regering wilde gaan zitten, ook de VVD was het met de strekking van de motie eens.

Kan de Europa-politiek de goedkeu- ring van het parlement wegdragen, ook de Vietnam-politiek van de be- windsman heeft de goedkeuring der Kamers. Wel was er, met name bij de PvdA, enige emotie over een uit-

lating van de Zuidvietnamese pre- mier Nguyen Cao Ky, die een hitler- orde voor zijn Land wenselijk achtte.

Maar overigens zijn alle grote par- tijen het erover eens dat Nederland zich achter de V.S. opstelt, blijkens een op 18 mei in de Tweede Kamer aanvaarde motie-Ruygers, die door minister Luns als ondersteuning van het regeringsbeleid werd gezien.

* * *

Q ver het beleid van de regering ten opzichte van Zuid-Afrika liggen de meningen meer verdeeld.

De confessionelen, met voorop CHU en ARP - groeperingen die zich historisch verbonden voelen met de

"stamverwante" blanken in Zuid ..

Afrika - , hadden kritiek op de voor- genomen schenking van 100.000 gul- den aan het Defence and Aid Fund.

De KVP-woordvoerder, oud-premier De Quay, sprak genuanceerder, maar kreeg desalniettemin van een "bi- zonder medewerker" van het week- blad "Vrij Nederland" een onbehoor- lijke vergelijking met de oud-nazr Conring toebedeeld. Mr Van Riel stelde zich, en wij zijn daar bizonder verheugd over, op principiële en za- kelijke gronden achter het regerings- plan. Ook de eeuwig sombere kriti- cus van minister Luns, de socialist Mr De Niet, was het eens met "de ton van Luns", al kon hij het natuur- lijk niet nalaten zijn instemming met een zuurzoet sausje te overgieten.

Maar duidelijk is dat, al bestaat er over de Zuid-Afrika-politiek van de regering dus enig verschil van me- ning, het zeker niet op die grond is dat de PvdA Mr Luns uit de rege- ringsboot wil zetten.

De PvdA tracht dit al jaren, en bij de formatie van het kabinet-Cals scheen het te gelukken. Dr Vondeling werd als candidaat door de Tweede Kamerfractie van zijn partij gepous- seerd, en de formateur scheen ac- coord te willen gaan. Maar de KVP voelde er toen niet voor "vote-getter', Luns tussentijds te laten vallen, mede wellicht omdat de centrale jon- gerengroep van deze partij zich in openbaar gemaakte telegrammen te- gen het aftreden van de minister verzette.

Een overigens- maar dit terzijde- althans naar onze mening onverstan- dige actie van de KVP-jongeren. De structurele opbouw van de JOKVP (een organisatie die geheel in de KVP is geïncorporeerd) moge tot het een en ander mede hebben geleid, het is niet aan politieke jongerenor- ganisaties zich te mengen in de sub-

tiele onderhandelingen over zetel- verdelingen, die bij kabinetsforma- ties in Nederland nu eenmaal nood- zakelijk zijn.

Mr Luns bleef dus aan. Maar wel zullen binnen het kabinet thans de minister-president en de beide vice- premiers zich uitgebreid met de bui- tenlandse - en vooral europese - politiek bezig gaan houden. Wel is de nu al jaren durende competentie- strijd tussen de ministeries van eco- nomische en buitenlandse zaken, over de coördinatie der EEG-poli- tiek, nog steeds niet beëindigd. Wel is bij de laatste kabinetsformatie ten aanzien van de bezetting van de top van bz meer gelet op partij-politie- ke, dan op zakelijke overwegingen.

Wel doet de één na grootste rege- ringspartij duidelijk blijken - we behoeven maar naar Mr De Niet te luisteren, en op de adspiraties van Dr Vondeling te letten - dat zij Mr Luns het liefst zo spoedig mogelijk zou zien verdwijnen.

Wij vinden dat getuigen van slecht beleid. Voor het voeren van met na- me een standvastige Europa-politiek, waaraan door ons parlement zo'n hoge waarde wordt toegekend, is een aansturen op aftreden van Mr Luns nu niet bepaald de weg. Daarvoor zou een eventueel tussentijds aftre- den van de minister op de europese partners teveel de indruk maken van een desavoueren van diens strakke EEG-beleid. En dat is een prijs die wij niet graag betaald zou- den zien.

Homogeniteit binnen het kabinet èn tussen de regeringspartijen ten aan- zien van onze buitenlandse politiek, als ook - zoals wij dit in het begin van dit artikel opmerkten - ten op- zichte van ons defensiebeleid, is voor ons land van het hoogste belang.

De VVD toont zich hier als oppositie- partij terecht bizonder constructief.

Diezelfde zakelijkheid mogen wij de socialisten toewensen. En voor die- genen in de PvdA die psychologi- sche en opportunistische motieven zwaarder laten wegen, is de veron- derstelling dat de KVP - wanneer de PvdA zich in haar kritiek op Mr Luns wat matigde - misschien juist wel meer geneigd zou zijn in 1967 een socialist op buitenlandse zaken te aanvaarden, het overdenken waard.

Maar misschien maakt het optreden in dat jaar van een confessioneel/

liberaal kabinet dergelijke overpein- zingen tot illusies.

H. WIEGEL

DALFSEN 1965:

NIEUW'E AANPAK

In verband met het onvermijdelijk steeds gekompliceerder karakter der te bestuderen onderwerpen binnen de JOVD, moet het vrijwel onmoge- lijk worden geacht in de toekomst nog in resolutievorm een uitspraak te doen, welke het gehele onderwerp omvat.

De stap, die de Commissie Bevol- kingsvraagstuk heeft genomen, het uitbrengen van haar studieresultaten in rapportvorm, is dan ook een zeer juiste geweest.

Het daarnaast opstellen van een re- solutie, die de, naar het oordeel van de commissie, belangrijkste punten nog eens extra benadrukt, kan even- eens juist zijn, mits over deze punten in een resolutie ook werkelijk kern- achtige uitspraken kunnen worden gedaan.

Het lijkt aantrekkelijk de aktiviteit van de JOVD te gaan splitsen in twee groepen en wel:

l. Het doen van (politieke) uitspra- ken in de vorm van moties en Hoofdbestuurs verklaringen.

2. Het uitbrengen van rapporten door de studiecommissies.

ad 1. De meer aktuele zaken kun- nen in de eerste groep worden onder- gebr.acht en bieden een duidelijke mogelijkheid tot een slagvaardig vol- gen van het politieke gebeuren in binnen- en buitenland.

(Het zou in dit verband wenselijk zijn, de mogelijkheid te openen ook tijdens de "Trekpaardenconferentie"

in februari uitspraken te kunnen doen in de vorm van moties etc.) ad 2. In Dalfsen was m.i. een gemis aan de allernoodzakelijkste kennis aangaande de in behandeling zijnde onderwerpen duidelijk merkbaar.

Dat hierdoor de slotbehandeling van de resoluties op een wat opportunis- tische wijze plaats vond en er wel veel werd gepraat, maar weinig ge- zegd, moet in de toekomst zoveel mogelijk worden voorkomen. De oor- zaak van dit verschijnsel moet wor- den gezocht in een gebrekkige com- municatie tussen de Commissies en de leden.

Het lijkt daarom gewenst in de toe- komst binnen de afdelingen meer aandacht te gaan besteden aan de onderwerpen die door landelijke stu- diecommissies in behandeling zijn genomen.

Als mogelijke wijze waarop dit zou kunnen gebeuren stel ik het volgen- de voor:

Nadat een onderwerp in studie is ge- nomen, brengt de commissie van tijd tot tijd een tussentijds rapport uit met een aantal vraagstellingen over het bestudeerde gedeelte der stof.

Deze rapportjes worden doorgezon- den aan de afdelingen, die dan aan de hand van de gestelde vragen bin- nen de afdeling kunnen discussiëren over het onderwerp. Zo mogelijk wordt een min of meer genuanceerd standpunt t.a.v. de vraagstellingen der commissie bepaald.

Dit standpunt wordt in de vorm van een beantwoordingsr.apport ter ken- nis gebracht van de commissie.

De commissie is dan in staat haar gedachtengang te toetsen aan de me- ningen in de gehele vereniging. Dit zal het rendement van de bestude- ring zeker ten goede komen. Ruim voor de slotbehandeling van het des- betreffende studieonderwerp zal de commissie het ontwerp-eindrapport op dezelfde wijze ter discussie moe- ten stellen. Op een ledenvergadering worden dan het ontwerp-eindrapport met de daarop van afdelingszijde binnengekomen reacties in laatste lezing behandeld en het definitieve rapport opgesteld.

Het grote voordeel van een dergelij- ke werkwijze aangaande studieon- derwerpen is wel de mogelijke in- tensieve gedachtenwisseling tussen commissie en leden.

Dat dit systeem zeker kans van sla- gen heeft, lijkt mij met vrij grote zekerheid aangetoond op de verga- dering te Dalfsen, waar de groeps- discussie over het onderwerp Libe- rale Beginselen voor velen het hoog- tepunt is geweest.

Door deze vorm van groepsdiscussie

"uit te smeren" over de gehele JOVD lijkt mij een aanzienlijke winst in gefundeerdheid der uitspraken mo- gelijk.

Wel zal in dit systeem van de afde- lingen een grote mate van verant- woordelijkheid worden geëist, in die zin, dat om dit systeem werkelijk effectief te doen zijn, loyaal en daad- werkelijk zullen moeten meewer- ken.

P.A. CAROL

f 1 3.2 5 per kwartaal Nieuwe abonnees ont- vangen de krant twee we k e n g ra t i s.

•

*

Het Algemeen Handelsblad Is een diepgaand onderzoek waard.

Als u zich verdiept in deze krant en uw oog laat gaan over alles wat in de afgelopen dag op welk terrein ook is gepasseerd, dan laat het Handelsblad u, en u het Handelsblad niet meer los!

ALGEMEEN HANDELSBLAD

O.D.U.?

We hebben het in vele kranten kun- nen lezen: tot vreugde van sommigen, en droefheid van anderen, heeft de christelijk-democratische samenwer- king in Nederland een fikse dreun gekregen. De goedkope sigaren ro- kende Mr. Beernink, opvolger van Dr. (moet dat zo?) Tilanus als leider van de CHU, is uit de formatieboot van Mr. Cals gestapt. Pogingen van de rivaal van AR-leider en kanaal- expert Smallenbroek, oud-staatsse- cretaris Roolvink, om de AR-CH te lijmen liepen op niets uit. De onder- neming lijkt failliet. En over het sa- mengaan met de KVP in een neder- landse CDU hoeft de komende jaren wel helemaal niet te worden gedacht, laat staan gesproken, of omgekeerd als men wil.

Het verbaasde ons dan ook zeer in de maandelijkse berg redactionele post een drukwerkje te vinden geheten:

"beginselprogramma CDU". Een ver- bazing die door lezing van de chris- tendemocratische beginselen nu niet bepaald verdwenen is. Ter informa- tie enige uiteraard, zo kwaadwillend zijn we wel, uit hun verband gerukte citaten:

Door déze CDU (waarin o.a. Mr. Dr.

Zeegers (ex-Burgerrecht, ex-Boeren- partij), de heer Smits (ex-Econo- misch Appèl) en een aantal andere reactionairen zitting hebben) wordt geëist: "herziening van het subsidie- beleid, opdat aan de huidige ver- kwisting een eind kome". Precies!, al die kunstenaars zetten hun sub- sidie toch alleen maar om in drank, laten ze liever gaan werken. En: "de overheid verlene generlei subsidie aan die vormen van cultuur, die een gevaar inhouden voor de christelijke grondslagen van de nederlandse sa- menleving". Juist!, programma's als 'Zo is het toevallig ook nog eens een keer' en zo, die worden maar uitge··

zonden van ons kijkgeld, daar moet een eind aan komen. Wel dient "aan de geestelijke weerbaarheid van zee-, land- en luchtmacht (zeemacht na- tuurlijk voorop gezien onze Traditie van Coen en Piet Hein) grote aan- dacht worden besteed".

Natuurlijk moet "gewaakt worden tegen een overspannen arbeids- markt", en "de sociale wetgeving worde vereenvoudigd". De arbeiders hebben het, niet waar christendemo- craten?, toch zeker veel te goed. Nee, veel meer moeten de boeren worden beschermd. Zo "worde de handel in landbouwproducten vrij gelaten". We vragen ons wel af of de boeren daar zo blij mee zullen zijn, en of zij een systeem van garantieprijzen niet veel meer op prijs zullen stellen.

Maar ja, wie daar op let is een knies- oor. De middenstand heeft het ook erg zwaar "door te zware belastin- gen en sociale lasten". Dat wil de CDU veranderen, de belastingdruk dient verlicht. Zij "verwerpt een be- lastingpolitiek die door scherpe pro- gressie beoogt de particuliere eigen- dom op te heffen of uit te hollen'· .

"De heffing van successierechten in de rechte linie worde opgeheven en voor het overige drastisch beperkt".

Waar het door de overheid benodigde geld dan wel vandaan moet komen laat de CDU verstandig genoeg m het midden. Want dat zou uiteraard wat principiële kiezertjes gaan kos- ten. Ja, principiële kiezertjes, want de CDU onderstreept (letterlijk) dat zij een beginsel-, geen belangenpartij is.

Dat wisten wij ook na lezing van het christendemocratische "beginsel'·- programma.

En nu maar hopen dat de CDU niet al te boos is dat wij zo uitgebreid uit haar program geciteerd hebben. Daar zou wel eens reden voor kunnen zijn, want hebben wij het auteursrecht nu niet aangetast? Schrijvers hebben het toch al zo moeilijk, daarom zegt de CDU ook dat "de auteurswet warde herzien, opdat auteurs ook vergoeding uit hun werken ontvan- gen, wanneer deze een plaats vinden in de openbare bibliotheken en lees- zalen". En dat de schrijver Go Ver- burg het beginselprogram der CDU heeft samengesteld doet uiteraard niets af aan de stelling dat de CDU beginseL en geen belangenpartij is.

Het is een insinuatie om zo iets te suggereren!

H. WIEGEL

Liberaal Réveil

Niet alleen in de JOVD, ook via het blad "Liberaal Réveil", wordt de laatste tijd gediscussieerd over de liberale beginselen. In het aprilnum- mer zetten de heren Dias S.antilhano en Mr. Stal het debat in. In het juni- nummer reageren de heren Lauxster- mann, Dr. Nordlohne en ondergete- kende.

Drs. W. Top, liberaal vakverenigings- kenner, stelt het vraagstuk vakbe- weging-ongeorganiseerden ter dis- cussie. Dat vele werknemers onge- organiseerd zijn, behoeft naar zijn mening geen probleem op te leveren.

Maar wel wordt het moeilijk als er - zoals thans het geval is - een aantal categorale vakorganisaties gaan optreden. Drs. Top acht een re- geling van de rechtspositie van het vakverenigingswezen, waarbij de categorale organisaties niet wordt belet aan overleg over de arbeids- voorwaarden deel te nemen, nood- zakelijk, juist wanneer vragen gaan spelen als: bevoorrechting van geor-

ganiseerde werknemers, verp;lichte organisatie etc.

Mr. Sorgdrager vraagt in hetzelfde nummer meer aandacht voor de be- gaafden. Naar zijn mening richt het huidige onderwijs zich uitsluitend op de middelmaat en op de zwakbe- gaafden. De Liberaal Réveil-reda;{- tie, die zich bij de mening van de heer Sorgdrager aansluit, geeft in een naschrift bij diens artikel enige we- gen aan waarlangs de noodzakelijke verandering tot stand kan worden gebracht.

Ook de door Dr. Kranenburg beplei- te glimlach van de liberalen naar de PvdA komt in het juninummer weer tevoorschijn. Het is Mr. Korthals Altes, lid van het Dagelijks Bestuur der VVD, van wie de biograaf Bslr van "Vrijheid en Democratie" (het weekblad der VVD) eens schreef:

"hij glimlacht met de mond, maar de ogen blijven ernstig; en in die ernst: dat warme vuur van geest- drift", die de glimlach naar de PvdA afwijst. Deze partij laat zich naar zijn mening aan de geestelijke vrij- heid niet zoveel gelegen liggen. En wanneer de heer Korthals Altes schrijft dat de PvdA van gaaf libe- ralisme nog wel wat leren kan, dan zijn wij het daarmee van ganse harte eens.

Al wie belangstelling heeft voor het liberalisme, vrage een proefnummer van "Liberaal Réveil": Badhuisweg

232, Den Haag. H. WIEGEL

(Zie ook pag. 4)

MARGINALIA

Tibet 1

De Cllinezen zijn nog steeds niet geslaagd in hun pa- cificatie van Tibet. Dit blijkt wel heel duidelijk uit een arti- kel in clc N.R.C. van enkele weken geleden.

Zij doen echter wel hun uiterste best om de pacificatie tot een voor hen gunstig einde te bren- gen. De volgende vormen van terreur worden hiertoe onder meer aanyewend:

Tibetaanse kinderen van zes tot vijftien jaar zijn gede- porteerd naar China ten- einde de oorspronkelijke bevolldng tot een minimum terug te brengen.

Gedwongen huwelijken tus- sen Tibetanen en Chinezen vormen een tweede middel om de Tibetaanse identiteit te doen verdwijnen.

-De voedsel rantsoenen, waar- van men een maand moet leven, zijn slechts voor twee weken voldoende. De voed- selsclwarste heeft de prijzen enorm doen stijgen.

- De Chinezen hebben de be- volking in verschillende Ja- gen verdeeld. Het "gewone volk" mag geen omgang hebben met de middenklas- se en de (aristocratische) bovenlaag. De gewone man is verplicht om "verdachte

acties" van de beide andere groepen onmiddellijk te melden.

Regelmatig worden razzia's gehouden. Gevolg: duizen- den Tibetaanse mannen en vrouwen zijn naar de berg- achtige gebieden gevlucht, vanwaar zij India of Nepal proberen te bereiken.

Tibet li

Dóórdat de opstand tegen het Chinese bewind op- nieuw begon op te laaien, heeft de Internationale commissie van juristen in Genève gewe- zen op de wijze, waarop de Chinezen de Tibetanen beroven van hun rechten. Men schatte, dat zij 65.000 Tibetanen hadden gedood, 10.000 gevangen geno- men en 100.000 in ba11ingschap gejaagd. Aantallen, die in het recente verleden aanzienlijk zullen zijn gestegen.

De commissie merkte toen ook op, dat China binnen afzienbare tijd de Tibetaanse identiteit wil doen verdwijnen door het land met eigen mensen te overstro- men.

Men verneemt slechts zelden iets over de terreurmiddelen, waarmee Peking-China een volk, dat hen niets kwaads in de weg heeft gelegd, van de

Een opinieblad lezen?

Elke vrijdag verschijnt VRIJ NEDERLAND. Neem een proefabonnement voor 10 weken à f 3.-

BON

voor een proefabonnement van tien weken op Vrij Nederland. De kosten hiervan bedragen f 3.- VRIJ NEDERLAND - RAAMGRACHT 4 AMSTERDAM - POSTGIRO 13 51 76

aardbodem wil doen verdwij- nen. Associaties met de jaren 1933-1945 dringen zich hier vanzelf op.

Misschien zou minister Luns, eventueel in overleg met an- dere landen, deze tragische zaak bij de Veiligheidsraad of de Verenigde Naties aanhangig kunnen (laten) maken. Of zou een partij als de PSP het hoofd uit het politieke drijfzand kun- nen opsteken om eens een pro- testverklaring naar Peking te zenden?

En misschien, dat de commer- ciële handelsreizigers die ach en oh roepen over al dat groots, dat in China is en wordt ver- richt, deze keerzijde van de Chinese medaille eens in ge- dachten kunnen houden.

'n Nederlands Nazi

O

Hiertoe behoorde onder meer

"Adolf Hitler, Sein Kampt ge- gen die Minusseele". In dit boek wordt uitgelegd, dat de Joden een min-ziel hebben, dat Hitier dit heeft begrepen en dat hij daarom zo ten onrechte bijna de gehele wereld tegen zich kreeg, omdat de Joden zich overal ter wereld hebben inge- drongen.

Voor de verspreiding in ons land van dit fraais is verant- woordelijk Paul van Tienen ( 44 ), voormalig SS-officier en Oostfrontstrijder. In de jaren na de tweede wereldoorlog is hij vrij geregeld in het nieuws gekomen als een (neo-) nazi, die niet alleen niets geleerd bleek te hebben, maar dit ook niet in zijn übermenselijke plus-ziel verborgen wilde houden Hij werd na de oorlog veroordeeld tot acht jaar gevangenisstraf.

De officier van justitie in Utrecht besloot tot vervolging van Paul van Tienen op 12 de- cember. Op 16 maart werd hij, conform de eis, veroordeeld tot zes maanden gevangenisstraf, waarvan drie voorwaardelijk.

Hij tekende onmiddellijk hoger beroep aan bij het Amsterdamse gerechtshof. In afwachting daarvan werd hij niet gearres- teerd en evenmin werd hem een meldingsplicht bij de politie opgelegd. Hoe onjuist deze be- slissingen waren, bleek op 27 juli j.l.: Van Tienen bleek te zijn gevlucht naar Spanje.

Blijkens een bericht uit Het Al- gemeen Handelsblad van 27 juli toonde de Utrechtse officier van justitie geen verontrusting over de vlucht van Van Tienen.

Integendeel, mr. W. A. Over- beek sprak als zijn mening uit, dat men wel blij mocht zijn met zijn vertrek en dat het niet veel mensen zou spijten.

Men behoeft zeker van mr.

Overbeek geen toegeven van gemaakte blunders te verwach- ten. Maar een verbijsterende

uitspraak als deze had men nu ook weer niet verwacht. Sinds wanneer vertoont een officier van justitie zich openlijk kon- tent, als een tot een gevange- nisstraf veroordeelde zich aan verdere rechtsvervolging ont-

trekt? Zou mr. Overbeek vap een soortgelijke tevredenheid blijk geven, wanneer het een eenvoudig oplichter, huwelijks- zwendelaar of fietsendief be- trof?

Mr Berkhouwer paraat

Het verheugt mij buitenge- woon, dat nu juist een lid van de Tweede Kamerfrac- tie van de VVD over deze af- faire een aantal kritische vra- gen aan de minister van justitie heeft gesteld: mr. dr. C. Berk- houwer.

Hij wil van de minister weten, of Van Tienen in het bezit was van door de Nederlandse over- heid afgegeven reispapieren, benodigd om zich naar het bui- tenland te begeven. En zo niP,+, of de minister kan mededelen, of het waar is, dat de oud-SS-er is gevlucht met hulp van een in Spanje of elders verblijvende (gewezen) fascistische organi- satie. Bijzonder interessant zal het antwoord zijn op zijn ver- dere vraag, of er stappen zijn ondernomen tot opsporing van de gevluchte.

Men mag hopen, dat de ant- woorden van de minister van dien aard zijn, dat zij vragen in tweede instantie overbodig maken.

R. M. MARCUSE

9:>e

Maandorgaan van de onafhanke- lijke liberale Jongeren Organisa- tie Vrijheid en Democratie (J.O.V.D.).

Hoofdredacteur:

*

Ir. F. Wagenmaker.

Leden van de redactie:

H. Wiegel, W. A. Maarse, J. Hidding Mej. J. M. Carol,

R. M. Marcuse (secretaris) Redactie-adres:

Robbemastraat 19, Zaandam.

Administratie-adres:

Balistraat 21, Delft.

Abonnementsprijs minimum f 5.- per jaar (voor leden gratis).

Betaling van advertentie- en abonnementsgelden uitsluitend op giro-rekening 277.760 t.n.v.

stichting "De Driemaster" te 's-Gravenhage.

BET GOUDS J.O.V.D.-CABARET

Herinnert U zich nog de schone lie- deren "BAH, ZO ZIJN DE LIBERA- LEN" en "VAN JE HUP, HUP. HUP", in Dalfsen met groot sukses door het Goudse JOVD-Cabaret ten gehore gebracht?

Natuurlijk herinnert U zich dat!

En mocht U Dalfsen hebben gemist, dan hebtU vast wel iets hierover vernomen "van horen zeggen"!

Ditzelfde Cabaret nu komt wederom voor het voetlicht op het Congres, ditmaal met een speciaal "Congres- programma".

Dit mag U niet missen!

Mist U de Scheveningse boot toch, dan is dit echter voor wat betreft het Cabaret minder erg.

Want, als alles volgens plan verloopt komt er binnen afzienbare tijd een grammofoonplaatje uit waarop de

CONGRES·

MEDE·

DELINGEN

hoogtepunten uit het programma van het Gouds Cabaret zullen staan.

Als U deze plaat koopt kunt U dan toch horen wat U gemist hebt!

En dit JOVD-ers, oud-JOVD-ers en anderen die wel acte de présance ge- ven op het Congres, kopen het plaat- je zeker!

Immers, tot op vergevorderde leef- tijd zullen zij zich bij het dr.aaien ervan steeds weer die speciale sfeer herinneren die een JOVD-Congres altijd met zich draagt.

Hoe U nu in het bezit komt van onze eigen grammofoonplaat?

Er zijn twee mogelijkheden:

1. U stort f 8.- op giro 68500 van R. Mees en Zn. te 's-Gr.avenhage ten behoeve van de Congrescom- missie JOVD 1965 onder vermel- ding van het doel: "GRAMMO- FOONPLAAT".

(Vermeld tevens van welke afde- ling U eventueel lid bent).

2. U geeft Uw bestelling op aan Uw afdelingssecretariaat en betaalt aldaar f 8.-.

De .afdelingsbesturen zijn volle- dig op de hoogte hoe zij Uw be- stelling verder moeten behande- len.

Met nadruk wordt er de aandacht op gevestigd, dat het hier een kwa-

liteitsplaat betreft!

Een LP, 17¹12 cm met een speelduur van 16 minuten!

Bij gebrek aan belangstelling worden de geplaatste bestellingen geannu- leerd en de reeds overgemaakte gel- den geretourneerd.

Maar de Congrescimmissie en het Hoofdbestuur vertrouwen erop dat dit niet nodig zal zijn.

Immers, door het kopen van deze plaat steunt U de JOVD financiëel op een ook voor Uzelf aangename wijze.

Want, U koopt iets goeds voor Uw acht gulden!

Dus ... .

HOE HET OOK GAAT, KOOP DIE PLAAT!

Want dit betekent ... . EEN "GOUDEN" TOEKOMST VOOR DE JOVD MET EEN "GOUDEN"

PLAAT VOOR HET "GOUDS"

CABARET!

En geeft U alvast op voor het Con- gres op 6 en 7 november a.s. in Op Gouden Wieken te Scheveningen!

Het opgaveformulier vindt U elders in dit blad.

Namens de Congrescommissie, P.A. CAROL

Liberaal Reveil

Het julinummer van "Liberaal Ré- reil" bevat wat (Zomers?) Allerhan- de zoals enkele naamgevingsperike- len "van een Grootvader". Er staan echter ook een aantal "Liberaal Réveil" waardige artikelen in. Zo publiceerde de commissie Europese problemen van de Amsterdamse VVD een bijdrage over het vraagstuk van de democratie in de Europese gemeenschappen, terwijl ook de werkgroep Rotterdam van het LDC resultaten van studie (over de struc- tuur van de onderneming) aan de lezers voorlegt.

Drs Top heeft de pen gegrepen voor een artikel met de prikkelende titel:

"Liberalisme als neo-marenisme".

De glimlach naar links is uit "Libe- raal Réveil" niet meer weg te den- ken. Want hij komt nu al in vier achtereenvolgende nummers aan de orde. Dit keer treedt Dr B. W. Kra- nenburg, wiens "pleidooi voor een glimlach naar links" tot uitgebreide discussie aanleiding heeft gegeven, zelf weer in het strijdperk. Ook Rob Marcuse houdt zich er in het juli- nummer meer bezig. Hij reageert op een stukje van Mr. Korthals Altes, waarin deze het vraagstuk van de geestelijke vrijheid en speciaal haar verdediging door VVD en PvdA be- schouwde. De heer Korthals Altes schreef daarin dat het met de verde- diging van deze vrijheid door de PvdA niet zo best gesteld is. Rob Marcuse concludeert terecht dat zo- wel bij de socialisten, als de libera- len, "ups and downs" in de verdedi- ging van de geestelijke vrijheid zijn waar te nemen.

Behalve artikelen van de heer Vrind (over het parkeerverbod op de auto-

I I

I:

I

wegen), Mr Koning (over opkomst- plicht en de Rijnmond-verkiezing), een redactionele bijdrage over de stemmachine, en een bespreking van het omroepplan der VVD door Dr Gros, komt ook de "ton van Luns"

op het tapijt. Dr Nordlohne verklaart zich voorstander, en betreurt het dat de Nederlandse regering pas ander- half jaar na het aannemen in de UNO van een desbetreffende resolu- tie tot de gift aan het Defence and Aid Fund besloten heeft.

Drs Joekes is tegen de ton. De hulp aan het fonds door de Nederlandse regering zal de Zuidafrikaanse rege- ring slechts nog verstokter doen vasthouden aan haar ook door drs Joekes verafschuwde rassenpolitiek.

Voor wie het allemaal nog eens wil nalezen: vraagt een proefnummer.

Adres: Badhuisweg 232, Den Haag.

Abonnementsprijs voor JOVD-ers:

.f 9.50 per jaar.

Tegen betaling van dit kleine tientje krijgt men dan ook nog af en toe wat pasfototjes van scribenten, en wat nog veel leuker is - verluch- tende tekeningen te zien. Zo begroet in cartoon Mr Geertsema, in tranen (van ontroering?), Mr Toxopeus, ooK:

al in tranen (van vreugde of ver- driet?), weer in de Tweede Kamer- fractie der VVD. We zien Mevrouw Kuyper al staan zwaaien naar de om een hoekje kijkende Dr Witte- veen. Ook Mevrouw Van Someren is er weer actief bij. Zij staat met een mes in de hand een vet zuilenkalf naar het leven. Er kijkt eigenlijk maar één figuurtje op deze tekening erg sip. Dat is ons aller Kammeraad.

Waarom, hij mag toch nog éven

blijven? H. WIEGEL

1

I

I

persoonlijke behandeling, en de financiële ad- viezen van de HBU. Bovendien ontvangt hij

1 1

1

"nte van ûjn geld.

~~~

. Ook voor U: de HBU .

L .

AMSTERDAM • DEN HAAG • ROTTERDAM

---

De kapstok van Frits

In het juli-augustusnummer van De Driemaskr wijdt Frits Wagenmaker een persoonlijke beschouwing aan de negatieve reacties in de pers rond de verloving van prinses Beatrix met Claus vo11 Amsberg ("Provinciale kapstok'', pag. 1-2). Op het gevaar af eveneens ;1an die provinciale kap- stok getimmerd te worden, stellen wij naar aanleiding van dat artikel de volgende punten ter discussie:

L Het is op zich al onaanvaardbaar dat er iiberhaupt een "anteceden-·

tenondl'rzok" noodzakelijk is naar de vermoedelijk aanstaande princ- gemaal der Nederlanden.

2. Het fameuze NIPO-onderzoek met z'n 81°/o vóór de verloving (wel tl' verstaan 81 °/o van de on- dervril;'igden), zegt over de kern- vraag niets. Met name de N.R.C.

heeft dit al duidelijk uitgelegd.

Niet gesteld is immers de vraag, of men óók voor goedkeuring door het parlement van het als zeer waarschijnlijk te verwachten hu- welijk is.

3. Waarom het "landsbelang" het oorde!Pn over de vermoedelijk aanstaande prins-gemaal der Ne- derlanden ongewenst zou maken, is ons Pen raadsel. De minimum- eisen die aan hem gesteld moeten worden zijn een vlekkeloos (poli- tiek) vt,rleden en een door en door demoera tische gezindheid. Twij- fels dienaangaande in het geval van Claus van Amsberg zijn van het begin af aan gerezen. Het landsbelang eist dan juist géén zwijgen en blindelings vertrou- wen in de zeer vermoedelijk op zeer begrijpelijke emoties berus- tende keus (van het hàrt) van de kroonprinses.

4. Voor ons althans maakt een vol- wassen Duitser die in deze tijd van Auschwitzprocessen over Hitiers Derde Rijk praat als over een "ongelukkige periode in onze geschiedenis" (spatiëring van ons) bepaald niet de indruk als mens een lot uit de loterij te zijn. Dit zelfde geldt voor zijn

enigszins neutrale benadering van de Jodenvervolging, waarover Claus von Amsberg mededeelde er tegen te zijn dat iemand slecht behandeld wordt omdat hij Jood is.

5. De liberale verdraagzaamheid die een ander gunt anders te zijn en hem de vrijheid en de ruimte gunt zijn anders-zijn te beleven, onder- schrijven wij volkomen. Wij gun- nen Claus von Amsberg zijn "an- ders-zijn" te beleven in alle vrij- heid en ruimte. Maar niet als prins-gemaal.

Men noeme ons onverdraagzaam, emotioneel, nationalistisch, provin- ciaal, het zij zo.

ANTWOORD

R. M. MARCUSE W. A. MAARSE Mijn artikel stelde dat de ge- zwollen veroordelende com- mentaren, vóórdat men van Amsberg zelfs had gezien, ge- hoord of iets steekhoudens over hem had gelezen, niet stroken met een objectieve be- nadering van een dergelijke voor het "landsbelang" gewich- tige aangelegenheid. De kritiek verstomde echter toen van Amsberg in de openbaarheid trad. Behalve dan de dooden- kele criticasters die blijven na- grommen. Zij hadden natuur- lijk de vragen van het NIPO net iets anders gesteld willen hebben en zij hadden ook de antwoorden van van Amsberg ongetwijfeld weer te brallend gevonden als hij over Hitiers Derde Rijk had gesproken als een "schandalige" periode.

Ach ja, zo is dat toevallig ook nog eens een keer, maar ik gun Rob en Wim hun anders-zijn best. Zelfs bij ons in de Drie- master-redactie. Met oranje- groeten,

F. WAGENMAKER

ONS DORP (I)

Altijd, vrienden, is er wel een of ander dorp, dat in het middelpunt van de belangstelling blijft staan en waar iedereen zou willen wo- nen. Wel, laat ik het maar ronduit zeggen: ik woon er en ik ben

:>: r trots ();:'_. ra.t e.r zulke belangrijke en gewichtige mensen wonen.

Laat ik het dit keer echter alleen over de belangrijke mensen heb- ben, die je 's avonds bijna allemaal in de dorpstraat kunt vinden.

Ik maak graag een praatje met hen, om dat ik zo nog wel eens in de gemeenteraad kan komen!

De eerste, die ik tegenkwam, was niet alleen een wandelganger, maar voor sommigen ook een blindganger, een mannetje, dat zijn gebrek aan geestelijke vitaminen in een katholiek ochtendblad uitleeft. Ik wilde hem uitschelden, omdat hij dat mij ook zo vaak doet, maar toen hij bezig was zijn keeshondje, dat vastgebonden was aan een enorme noteboom in de voortuin, los te maken, ben ik hard gaan hollen, tot ik bij het politiebureau kwam. Daar werd juist een demonstratie gehouden: voorop liep in arrogante pas Joop van Tijn met een spandoek, waarop "Leve de republiek"

stond. Onze hoofdcommissaris, de heer Ulbrichtsie, schudde zijn hoofd en zei: "Als je maar hard op zo'n vent slaat, wordt hij zo mals als een biefstuk". Ik wierp tegen, dat Joop geen Aziaat was, maar de door de eeuwen trouwe politie-ambtenaar merkte op, dat vele mensen, die vroeger zo dapper hadden gevochten aan het Oostfront, toch maar de moed hadden gehad om Van Tijn per tele- foon uit te schelden. "Ach meneer, ik zou al die communisten wel de nek willen omdraaien, zodat mijn kinderen tenminste in vrij- heid onder Oranje kunnen leven". Principieel, nietmaar?

Deze uitspraken overpeinzend, wandelde ik verder tot ik bij de

De nota Zuid-VietnaiD

Wanneer deze editie van de Drie- master Uw brievenbus binnenrolt, hopen wij, dat de afdelingen in het bezit van de nota Zuid-Vietnam zul- len zijn.

Dit vraagstuk is de laatste tijd een zaak, waarmee ieder politiek den- kend mens zich bezig houdt.

Redenen genoeg, om U in de vorm van een rapport een overzicht te ge- ven van de vele aspecten die rond- om het vraagstuk Vietnam verweven zijn.

Vooral sinds de Amerikanen zich massaal inzetten in deze jungle-oor- log, werd de wereldpolitieke bete- kenis van het gebied Z.O.-Azië voor velen duidelijk.

Het gaat de V.S. erom te voorkomen dat deze landen van Z.O.-Azië (Viet- nam, en later Thailand, Laos, Cam- bodja, Birma en Maleisië) in de com- munistische machtssfeer geraken, waardoor hier in feite een stuk im- perialistische Chinese veroverings- politiek verwezenlijkt zou worden.

Helaas moet worden geconstateerd, dat de achtergebleven sociale struc- tuur vooral buiten de steden, een goede voedingsbodem vormt voor het propageren van communistische ideeën, ook al gaat de verbreiding van deze leer op een terroristische wijze, en wordt zij de armoedige Aziaat vaak hardhandig opgedron- gen.

Vanaf de Franse overheersing, en la- ter tijdens de regering Diem, is eigenlijk niets gedaan om via hulp- programma's en sociale hervormin- gen te trachten de bevolking uit haar benarde levensomstandigheden te verlossen.

Ook de Amerikanen, en later het ontwikkelingsprogram van de V.N.

voor de Mekong Delta zijn te laat ge- komen, om de rode infiltratie een halt toe te roepen, en nu belemmert de militaire situatie vaak dat de goede bedoelingen enige vrucht af- werpen.

De huidige situatie is echter voorlo- pig van militaire aard. De V.S. be- vinden zich in Vietnam in een ook

volgens henzelf gedwongen positie.

Zonder prestige-verlies, konden zij niets anders doen dan overeenkom- stig de door president Eisenhower in 1954 na de Geneefse aceoorden aan Zuid-Vietnam gedane belofte, het land voor agressie te behoeden.

De militaire situatie eist, dat de V.S.

met inzet van vele middelen willen voorkomen, dat Z.O.-Azië door het communisme zonder slag of stoot veroverd wordt.

Ik geloof, dat ook wij in Nederland begrip voor de Amerikaanse positie in Vietnam moeten tonen.

Aangezien vele mogendheden, zoals Noord-Vietnam, China en Rusland, ook nog partij bij dit conflict zijn, maakt dit de oplossing van dit vraag- stuk moeilijk en onvoorspelbaar.

Wij hopen, dat de V.S. er in zullen slagen eerst nog langs militaire weg, eventueel met hulp van andere SEATO-landen, en met medewer- king van de dringend reorganisatie behoevende regeringstroepen van Saigan, het land te pacifiseren, en grote delen van het land van Viet- cong-elementen kan zuiveren.

Daarna, zal dan vooral ten platte- lande via economische opbouw-pro gramma's een stevige sociale infra- structuur moeten worden gevestigd, en zal in Saigon het politieke stui- vertje verwisselen dienen te ver- dwijnen, ten einde plaats te maken voor een uit constructieve burger- lijke elementen bestaande regering.

Hierop zullen wij onze hoop hebben te vestigen, een strijd van jaren staat ons nog te wachten, een ver- scherping van de conflictsituatie is daarbij te verwachten.

Aangezien in dit korte artikel niet alle aspecten de revue konden pas- seren, waag ik het de nota Zuid- Vietnam nogmaals in Uw aandacht aan te bevelen.

H. D. SCHOUTEN

muziektent was aangekomen, waar een man met een soort Hitler- snorretje een redevoering afstak over Zoete-lieve-Gerritje-Von- deling, Slimme Jopie Cals, tweetonner SmalJenbroek en Buick- Bot. De heer v. d. Pols, die zojuist zijn contra-bas uit het droogdok had gehaald, mompelde: "Waarom houdt die man het niet bij Adriaan en Olivier. Dat was tenminste nog lollig". Ja, vrienden, het valt niet mee om iedere dag een kolom op pagina 3 van onze dorpsbladen te vullen, maar wat dachten jullie van de bejaarde intellectueel voor het zonovergoten huis met de brede, statige op- rijlaan, de chef van het liberale dorpsweekblad? "Hoe lang doet u nu over zo'n hoofdartikel?" vroeg ik hem: "Wel jongen, ik denk daar vaak weken van tevoren overna". Na hem eerbiedig gegroet te hebben, liep ik met zijn kleinzoon, die hoofdredacteur van het aanverwante jongerenorgaan is, de oprijlaan af. Toen we bij het fraaie hek afscheid namen, drukte ik hem op het hart, zijn ko- ningscomplexen vooral niet tè ernstig te nemen.

Bijna niemand was er meer op straat te zien: het was acht uur, het tijdstip, waarop de burgerij naar de televisie gaat kijken. Ik liep dus maar naar huis, maar toen ik de stoep van mijn optrekje wil- de beklimmen, zag ik juist dat mijn buurman, een zeer bekend oud-vice-voorzitter-organisatie van een politieke jongerengroep of zo, zijn opgezette vink met het ene uileoog, welke altijd voor het venster stond, in de vuilnisbak deponeerde. Tijdens ons dage- lijke praatje over moderne litteratuur vertelde hij mij, dat hij het ding had weggedaan, omdat er zo'n vreemd luchtje aanzat. "Een soort marihuanageurtje", zei hij me nog. Ik ben het volkomen met mijn buurman eens, vrienden: Zoiets accepteer je niet, wanneer je doelbewust streeft naar positieve kunstbeleving! Na nog een glas bier te hebben gedronken, dook ik in mijn bed. Een volgende keer hoop ik te kunnen vertellen over de wel zeer gewichtige dorpsbewoners, die bijna allemaal in de gemeenteraad zitten.

Tot dan! SPIONEUR