Waar het op 30 mei om gaat D

(1)

e r

Waar het op 30 mei om gaat D

aags voor Hemelvaartsdag trekken de

kiezers weer naar de stembus, nu om in- .vloed uit te oefenen op de samenstelling van de

gemeentebesturen in de komende vier jaren. Deze verkiezing spreekt de burgerij stellig meer aan dan die voor de Provinciale Staten, omdat zU in sterkere mate en directer bij de gemeentelijke aangelegenheden betrokken is dan bij de gewes- telljke problematiek, welke - hoewel in wezen van niet mindere orde - zich meestal buiten het eigen waarnemingsveld bevindt.

Hoewel de Staten ingevolge de wet het bestuur der provincie uitmaken, was tot voor kort hun feitelijke invloed op de regionale gang van zaken heel wat minder effectief dan die van de raad op de gemeentelijke zaken. Het college van Gedepu- teerde Staten heeft nu eenmaal in ons staatsbestel een vrij omvan,grijke zelfstandige taak in belangrijke aangelegenheden- men denlo::e aan het toezicht op de gemeentebesturen en het rechtspreken in administratief-rechtelijke geschillen - en treedt daardoor meer voor het publieke forum dan de Staten zelf, die bovendien onder de oude wet slechts enkele malen per jaar met grote tus- senpozen bijeenkwamen. Mogelijk zal dit onder de inmiddels in werking getreden nieuwe Provin- ciewet ten goede keren.

Met de verordeningen en besluiten vgn__de_ge.- meentebestÜrellk-ÓITlt-debu;ie-;:-veel~ldiger en

'nauwer-in

~~nraking; zijn persoonlijke en zake- lijke belangen zijn er dikwijls bij betrokken en omdat alles zich afspeelt in de lokale sfeer, komen de werkzaamheden van de raad en van Burgemeester en Wethouders in ruimere mate in het nieuws.

Slechts zelden zal men in de pers artikelen en ingezonden stukken aantreffen over onderwerpen van provinciaal belang- een feit, dat te betreuren valt - doch over betrekkelijk ondergeschikte zaken in de gemeente verneemt men wel de stem der publieke opinie. Over de verplaatsing van een bushalte, het rooien van bomen, het opbreken van een winkelstraat, het instellen van een par- keerverbod, het vestigen van een markt, het beleid ten aanzien van de tarieven van de over- heidsbedrijven of de plaatselijke belastingen - om slechts enkele voorbeelden te noemen - kan soms deining ontstaan, welke zich in de plaatselijke pers voortzet. Van de raadsvergaderingen worden gewoonlijk vrij uitvoerige verslagen gebracht, waardoor de burgerij met het wel en wee der gemeente kan meeleven.

• * *

H

et bevorderen van de publieke belangstelling is voor een doeltreffende werking van ons democratische bestel van grote betekenis. In de grotere gemeenten beschikt de gemeentesecre-.

tarie over een afdeling Publiciteit, die pers en gemeentenaren van. voorlichting dient, met toe- passing van de daartoe geëigende middelen - ook buiten eigen kring - de aandacht vestigt op toeristische en economische aantrekkelijkheden (industrievestiging b.v.) en ook overigens de goodwill der gemeente tracht te verbeteren. Door het geven van voorlichting aan de jonge burgers, die juist kiesbevoegd zijn geworden, wordt ge- tracht meer belangstelling voor de publieke zaak te kweken.

en

ie in gen

e

Wanneer men verder in aanmerking neemt, dat de kandidaten voor de gemeenteraad meestal een zekere plaatselijke bekendheid genieten, hetzij 'd.oor

hU:l1

vroegere-politièke vvérkzaamheden, het-

zij door hun activiteit op maatschappelijk, kerke- lijk of organisatorisch gebied, dan is het duidelijk, dat bij de gemeenteraadsverkiezingen ook andere dan zuiver politieke overwegingen bij het bepalen van de keuze van de kiezer een rol spelen. Niet zelden gaat het daarbij meer om de populariteit of de kwaliteiten van de persoon dan om de beginselen, voor welke de kandidaat opkomt.

Deze persoonlijke binding tussen kiezer en kandidaat geeft de verkiezingen voor de gemeenteraad dan ook een ander aspect en doorbreekt soms de volgorde van voorkeur, welke de partij in de lijstvolgorde tot uiting heeft willen brengen.

De tijdelijke teruggang van het stemmental van de VVD bij de jongste Statenverkiezingen, onder invloed vàn ten dele irrationele factoren en van psychologische reacties op gebeurtenissen in de landspolitiek, welke niets met het liberale provinciale beleid te maken hebben, behoeft dan ook zeker geen evenredige voortzetting te vinden bij de stemming op 30 mei, al kan het zijn, dat het ebtij dan nog niet geheel zal zijn uitgewerkt.

De lange-golf-beweging, waarvan onze partij- voorzitter gewaagde, zal op de duur weer de overhand krijgen, omdat de liberale beginselen van alle tijden zijn en de vrijheidsdrang van de menselijke natuur zich steeds weer ontworstelt aan tegenslag, verdrukking en misverstand. Het gaat er slechts om bij tegenwind beleidvol te kunnen manoeuvreren en intussen een goede koers uit te zetten voor de voortzetting van de toekom- stige vaart. De bekende Jaarbeursspreuk "Wie zee houdt wint de reis" zou de VVD tot de hare kunnen maken!

*

Fi

et is hier niet de plaats en nu niet het tijdstip om ons met de koersbepaling bezig te houden, althans wat de landspolitiek betreft, doch wel mag sommige wankelmoedigen gewezen worden op het onmiskenbare feit, dat het moder- ne liberalisme steeds meer jongeren weet te grijpen en dat ook in andere landen de opgaande lijn zich blijft aftekenen. Men denke aan de opvallen- de vooruitgang van de liberalen in Engeland, die zich ontworstelen aan de jarenlange verdrukking tussen conservatieven en Labour. Voor ons ligt hierin de duidelijke aanwijzing opgesloten, dat het nodig is in elk opzicht "bij de tijd" te blijven, zowel in de formulering van de doelstellingen in de praktische politiek als in de wijze, waarop de kiezers moeten worden benaderd.

Wat de gemeentepolitiek betreft mag worden vastgesteld, dat het herziene Gemeenteprogram, dat in de laatste nummers van ons blad werd af- gedrukt, een principieel goed gefundeerd, actueel en praktisch ingesteld werkstuk is. De kiezer, die de moeite neemt er kennis van te nemen, weet precies wat hij van de VVD-raadsleden te ver- wachten heeft.

De hier en .daar opduikende groepen malcon- tenten, die gemeenlijk alleen laten horen waar zij alzo tegen zUn, vergissen zich schromelijk, indien zij zouden denken bij het besturen van een ge-

Donderdag 17 mei 1962 - No. 683

Vervolg gemeenteprogram

(Zie pag. 4)

u ^oor de

t r n

meente met louter negatieve kreten een opbou- wend beleid te kunnen voeren. Wie zoveel wan- begrip ten aanzien van de verantwoordelijke taak van gemeenteraadslid tentoonspreidt wordt dat bewijst de ervaring- door de overige raadsleden niet ernstig genomen en gaat onder in het isolement, waarin men zich zelf heeft geplaatst.

Bovendien hebben de stemmen, uitgebracht op splinterpartijen, meestal een volstrekt negatief effect, omdat zij bij ons huidige kiesstelsel ten voordele van de grootste partijen strekken, die (rest)zetels in de schoot geworpen krijgen. Te laat ontdekt de verdoolde kiezer dan, dat de invloed van een partij, waarop hij het helemaal niet begrepen heeft, is versterkt.

De liberale raadsleden, die in de afgelopen vier jaren voor de belangen van de plaatselijke gemeenschap op de bres hebben gestaan en degenen, die in de komende zittingsperiode die taak zullen voortzetten, worden bij het nemen van beslissin- gen geleid door de algemene beginselen van de partij: een zo groot mogelijke vrijheid voor de burger binnen de perken van het algemeen belang en met inachtneming van de vrijheid van de medeburger; verantwoordelijkheid ten opzichte van het welzijn van de gemeenschap en van de grondslagen van ons maatschappelijke en staatsbestel; verdraagzaamheid tegenover de mede- mens.

Het scheppen van de mogelijkheid tot ontplooi- in"g ván~fedêrs persoonlijke- Kwaliteiten - mèt 'i1aàie op het gebied van het onderwijs 'ei1 de be:- roepsvorming - en vlim de zelfstandige kracht

~van- het ·individu in de volkshuishouding staat daarbij voorop. In de welvaart. dient een ieder een rëdelijk aandeel te kunnen krijgen.

* • *

D

e zelfstandigheid der gemeenten, het fun-

"ëEimenTva_ii_

-on.s-stäàfsbesteT,-wordt door de VVD krachtig verdedigd, zowel met betrekking tot haar financiële als bestuurlijke bewe- gingsvrijheid. Decentralisatie van wetgeving en bestuur, waar -züiK'sriï.ogêrîjk.-1s~--îS

eën

tyj:li-sch- llberaal beginsel.

De overheid dient de haar ter beschikking ge- stelde middelen doelmatig te besteden en zich er steeds rekenschap van te geven, dat zij deze ont- trekt aan de arbeidersopbrengst van de burgerij.

Beperking van de overheidstaak tot hetgeen in

· het algemeen welzijn strikt noodzakelijk is behoort gepaard te gaan met bevordering van de zelfbekwaamheid van de burgers.

(Zie vervolg pag_ 4)

ATTENTIE!! ATTENTIE!!

Luistert op vrijdag, 25 mei a.s., over de zender Hilversum II (298 m), van 19.30-19.40 uur, naar

,.DE STEM VAN DE V.V.D."

Spreker: D. W. DETTMEIJER,

voorzitter van de Vereniging van Staten- en

l

Raadsleden van de V.V.D.

(2)

''RlJHEID EN DE:\IOCR"' TIE

Conflict waarvoor staatsrecht

geen oplossing heeft

D

e naar haar aard gewoonlijk zo be- zadigde Eerste Kamer heeft de laatste jaren wat meer van zich doen spreken door enkele opzienbarende be- slissingen. Een daarvan is de verwerping van het ontwerp-archiefwet, een rege-

ringsvoorstel, dat door het andere deel van het parlement zelfs zonder hoofdelij- }{e stennning \\ras aangenon1.en.

Dit laatste maakte het optreden van de senaat des te opvallender. Slechts enkele dagen later diende de staatssecretaris van o.k. en w., mr. Scholten, bij de Tweede Kamer precies hetzelfde wetsontwerp in, echter minus de twee artikelen, die in de ogen van de senatoren geen genade hadden kunnen vinden.

De steen des aanstoots was de bepaling, dat ieder, die oude historische archief- stukken van na 16 maart 1813 in zijn be- zit heeft, "die onder de overheid behoren . te berusten", verplicht is deze stukken aan de overheid over te dragen. Het gaat hierbij vaak om oude papieren, brieven van ministers bijvoorbeeld, die soms ge- slachten lang als familiepapieren zijn be- waard. Dit was voor de meerde1·heid der senatoren aanleiding om de desbetreffende bepalingen in de voorgestelde archiefwet als een onaanvaardbare inbreuk op het particuliere eigendomsrecht te be- schouwen.

Wc

hebben de kern van dit geschil- punt slechts zeer summier aange- duid omdat het ons thans gaat om de staZ>tsrechtelijke bespiegelingen, die deze l.veek in de Tweede Kamer zijn gehouden naar aanleiding van het conflict tussen de beide 'delen der. volksverte- gen\voordiging.

Voor zo'n situatie doet ons staatsrecht geen oplossing aan de hand. Maar, zo meenden . de socialistische fractievoorzit- ter mr. Burger en zijn liberale collega prof. mr. Oud, er zou met medewerking van de Eerste Kamer zelf een oplossing gevonden kunnen worden, indien zij zich namelijk als regel op het standpunt zou stellen, dat een wetsontwerp, dat zij aanvankelijk heeft verworpen en dat vervolgens voor de tweede maal onge- wijzigd door de Tweede Kamer is aan- genomen, ook door de senaat geaccep- teerd dient te worden.

Prof. Oud meende, dat de mening van de rechtstreeks gekozen Tweede Kamer de doorslag dient te geven. In belangrijke gevallen zou, indien zich een conflict tussen beide delen van de volksvertegen- woordiging voordeed, de Tweede Kamer ontbonden dienen te worden; het ge- schilpunt zou dan ongetwijfeld bij de nieuwe verkiezingen een rol spelen.

Indien de Kamer van 150 in haar nieuwe samenstelling opnieuw het omstreden wetsontwerp accepteert, dan zou het juist zijn als vervolgens de Eerste Ka- mer vrijwillig (zolang een dergelijk geval nog niet in de Grondwet is geregeld) zou wijken.

V

oor een goed begrip willen we hierbij opmerken, dat noch in het betoog van prof. Oud, noch in dat van mr. Bur- ger enige kritiek te beluisteren viel aan het adres van het zustercollege aan de overzijde van het Binnenhof. Dat de se- n<lat volkomen bevoegd is een wetsontwerp af te wijzen, staat natuurlijk buiten kijf.

Het ging er de beide woordvoerders alleen om een kwestie, waarin in ons ge- schreven staatsrecht niet is voorzien door middel van een conventie, een staatsrech- telijke gewoonte, tot een bevredigende oplossing te brengen. We zijn benieuwd :hoe de senatoren straks op deze sugges-

tie zullen reageren als zij opnieuw over de archiefwet zullen moeten oordelen.

.STA.~ITSSECJiETARIS SCIIULTEN ... nadere roorzienint; ... .

E

r was nóg een kwestie, die prof.

Oud en mr. Burger in dit Tweede- Kamer-debat heeft bezig gehouden, de vraag namelijk of staatssecretaris Schol- ten niet op verkapte wijze een amendementsrecht aan de senaat heeft toegekend door onmiddellijk n~. de verwerping het wetsontwerp in kwestie opnieuw in te dienen, met uitzondering van de twee artikelen, waartegen de Eerste Ka- mer bezwaar had.

Inmiddels is deze zaak van theoretisch belang g~worden, doordat mr. Scholten bij nota van wijziging een geheel nieuwe regeling heeft voorgesteld voor de oude documenten, die van de overheid zijn af- gedwaald. Deze komt hierop neer, dat de betrokken particulieren slechts tijdelijk de desbetreffende archiefbescheiden zullen behoeven af te staan, teneinde de overheid de gelegeneid te geven daarvan een fotografische reproduktie te maken.

Zowel de socialist als de liberaal vonden dit een bevredigende oplossing. Nu mr. Scholten met een nadere voorziening is gekomen en niet alleen met een terwil- le van de Eerste Kamer gecoupeerd wetsontwerp, kan men niet meer V'Ol- houden, dat hij de senaat in strijd met de grondwet een (verkapt) recht van amen- dement heeft laten effectueren, zo meenden zij.

De staatssecretaris verweerde zich tegen het verwijt, dat hij aanvankelijk on- juist heeft gehandeld met de opmerking, dat er in beide gevallen (voor en na de nota van wijziging) rekening is gehouden met de bezwaren van de Eerste Kamer.

Een essentieel verschil is er niet. Wie sinds de indiening van de nota van wijziging niets onregelmatigs meer ziet, moet automatisch zijn beschuldiging voor zijn

aanvankelijke handelwijze intrekken. Het verwijt, zo meende hij, zou slechts dan gerechtvaardigd zijn geweest, indien hij de Eerste Kamer tevreden had gesteld met de toezegging, dat hij met een novelle (voorstel tot wijziging van een wetsontwerp) zou komen.

Neen, zei mr. Burger, die redenering klopt niet, wan in dat geval zou de be- slissing bij de Tweede Kamer hebben ge- legen, terwijl de Eerste Kamer inmiddels het ontwerp-archiefwet goedgekeurd zou hebben.

Prof. Oud kon deze zienswijze volkomen onderschrijven. Hij maakte echter de kanttekening, dat de situatie natuurlijk geheel anders zou komen te liggen als de Eerste Kamer de stemming zou uitstellen, teneinde af te wachten hoe het in de Tweede Kamer met de novelle zou aflopen. In dat geval zou er weer wel op verkapte wijze een amerrdementsrecht worden toegekend.

De liberale fractieleider, die altijd wel een voorbeeld uit de parlementaire ge- schiedenis bij de hand heeft, haalde in dit verband een precedent uit 1908 aan.

PROF. OUJJ - .... precedent uit /908 ... .

In een conflict met de Eerste Kamer over een bepaald wetsontwerp, zegde de toenmalige minister van justitie toe, dat hij met een novelle zou komen, terwijl de senaat ondertussen de stemming aan- hield. Enige tijd later kwam de minister echter op eigen kracht tot de overtuiging, dat hij op die manier de Eerste Kamer in feite een amendementsrecht zou geven.

Derhalve kwam hij van de dwalingen zijns weegs terug.

Leven en laten leven I

In een hoofdartikel in VRIJHEID EN DEMOCRATIE ge- kenmerkt als "een kostelijk liberaal getuigenis" is thans voor slechts 25 cts. per stuk verkrijgbaar.

Zendt ieder van Uw bekenden een exemplaar van dit boekje.

Zij zullen er U erkentelijk voor zijn.

Exemplaren van dit handige pocket-boekje zowel per stuk als in grote hoeveelheden te bestellen bij

De Stichting "VAN MAAS TOT SCHELDE"

POSTBUS 120 EINDHOVEN.

Bankrekening Ned. Handel Mij. Eindhoven.

Postgiro-nummer van de bank: 14560.

17 l\IEI 1962 - P_AGINA 2

~ 1 ^·r .. ~;::;~~;;:~·~~~; .... 1

:: MINISTER KORTHALS

~

'•f

^In ^het Christelijk Historisch

~

Weekblad troffen wij een persge-

t

1; sprek met minister drs. H. A. Kort-

t

:I!

hals aan, dat zowel op de verhou-

i

-

^\:~ ^ding^t~tde West als op de werk- *:.

zaamheden van minister Korthals ten aanzien van Verkeer en Water-

t

staat betrekking heeft.

i

Van veel waardering voor de •

:•:.••t persoon en het werk van de minis-ter getuigt de wijze, waarop de in-

~.t

terviewer, de heer A. Buntsma, zijn

interview inleidt.

t

.·.·

Hij schrijft daarin:

!

;:

!

"Een gesprek met de minister

!

• •

+ van Verkeer en Waterstaat, drs. H. +

.i

A. Korthals, betekent een prettig

i.

onderhoud met een vriendelijke

i

bewindsman, die bezadigd weet te

!

t

^oordelen. ^•

t t

"De taak van minister Kornhals, •

i i

die zoals bekend is ook vice-minis- ~

t

ter-president is. in welke hoeda- •

• nigheid hij coördinerend optreedt

!

f

in zaken Suriname en de Neder-

i

t

landse Antillen betreffend, is veel- +

i

omvattend.

i

!

"Ingewijden weten, hoe serieus •

• t

i

"hun" minister zijn arbeid opvat en : •

• in welk goed tempo hij dagelijks

..

de zaken afdod.

^:

+

i

"Dat er dan toch nog rust van

t

• ~

deze minister uitgaat in een on-

i

derhoudend gesprek, getuigt van

!

·:

een wijsheid en inzicht, die niet

.:

+

i

iedereen zijn gegeven". ;

• ... t

SOCIALISTISCHE DEMAGOGIE

.. I/ U striit!en niet uit lu.st tot den striid of uit :ucht tot heerschcn. /Ft:i strüdt•n alleen uit nood en rredc".

CM. A. de H11yter) (I n g e z o n d e n)

Bij het lezen van het zo bijzonder goede artikel van de heer Roethof over So- cialistische Demagogie ("Vrijheid en De··

mocratie" van 26 april) en wel speciaal toen hij het over de socialistische jonge-, ren had in verband met het treffen tussen de Koninklijke Marine en de Indo- nesiërs in de wateren rond Nederlands Nieuw-Guinea,. kwamen mij bovenstaande woorden van Miehiel Adriaansz. de Ruyter in gedachte.

De toen door de socialistische jongeren "gepleegde" demagogie was beneden alle peil. Men kan in die kringen klaarblijkelijk niet velen, dat er in Ne- derland nog werkelijk paraatheid bestaat. En men had er niet het lef toe om direct te verklaren dat men liever had gehad dat de Koninklijke Marine een figuur had geslagen bij het treffen en dat men daarop dan heerlijk zou hebben gekankerd. Men trachte liever iets bespottelijk te maken, hetgeen bij de massa altijd inslaat.

Men zou van de heer Van den Bergh, de secretaris van de Socialistische Jon- geren kunnen zeggen, dat zijn demago- gische uitspattingen ten koste van de Koninklijke Marine misdadig waren, doch deze. zijn in wezen veel erger, namelijk dom!

Hij heeft, tegen zijn eigen bedoeling in, de schout bij nacht Reeser te Hollan- dia - in stede deze bespottelijk te maken - namelijk juist geprezen als een, die "strijdt alleen uit nood en voor vre- de" toen hij hem in verband met M. A.

de Ruyter noemde.

Kan het dommer, van socialistische hoek bekeken?

Het is dan ook te betreuren, dat de heer Vonhoff, secretaris van de afdeling Amsterdam van de VVD, met de heer Van den Bergh in debat is getreden. Men moet niet debatteren met domme mensen.

A. W. G. BOELE VAN HENSBROEK

(3)

VRIJH-EID EN DEl\IOCRATIE

ctuele politieke en

maatscha ^elij e kwesties

Arbeiderskinderen en Universiteit

De voorzitter van onze Eerste-Kamerfractie mr. H. van Riel, hield op vrijdag 11 mei een radio-causerie, gewijd aan verschillende op dit ogen- blik actuele politieke en maatschappelijke vraagstukken.

Wij staan - aldus de heer Van Riel - thans voor de gemeenteraadsverkiezingen. Jammer genoeg kan ik over dat onderwerp niet veel zeggen, al ga _ik er aan het eind van mijn verhaal toch wel even op in. De zaken·liggen in iedere gemeente verschillend, en ik vermag vàn Den Haag uit moeilijk te bezien welke problemen in ,andere delen van het land als de be- langrijkste worden aàngevoeld. Daarom moet ik mij wel bepalen tot een paar politieke kwesties, die op het ogenblik mijns inziens actueel zijn. Overigens, over veertien dagen, op vrijdag 25 mei a.s., kunt U luisteren naar de heer D. W. Dett- meijer, wethouder van de gemeente 's-Gravenhage en honorair algemeen se-

cretaris van de liberale partij, die prima van gemeentelijke zaken op de hoogte is.

Vanavond moet U het echter met mij doen.

Nu de politiek.

U hebt in een aantal couranten berichten kunnen lezen over een veron- dersteld verschil van inzicht op sommige punten tussen de liberale minister van Dci<:ènsie, Ir. Visser, en de Kamerfracties van de VVD. Dat betreft dus een belangrijke zaak, politiek gesproken, maar wat mij eigenlijk als liberaal nog meer inte- resseert, een belangrijke zaak uit mense- lijk oogpunt. In het midden latend, op dit ogenblik, in hoeverre de couranten- berichten geheel of ten dele juist zijn, zou ik iedereen willen vragen zijn oor- deel op te schorten, totdat de behande- ling van de defensie-begroting in de Eer- ste Kamer op 15 en 16 mei a.s. voltooid is.

Wie te snel oordèelt, doet makkelijk onrecht en laten wij dat nu maar vermij- den. voor zover het in ons vermogen ligt.

Er geschiedt al onrecht genoeg in de wereld, waar wij weinig tegen kunnen doen.

Hierbij komt nog iets.

De opvoeding van het kind in het ar- beidersgezin is als vanzelfsprekend in ve- le gevallen door de harde ervaringen die de ouders in hun eigen jeugd hadden meer op levenspraktijk gericht, op direct en spontaan reageren,. op het zich handhaven in een moeilijke en ten dele als vijandig aangevoelde wereld, dan op het werken met abstracte begrippen.

Ik kan mij dat alles van die ouders best indenken en de maatschappij moet dus wegen vinden om de kiilderen uit ar- beidersgezinnen of een soortgelijke omge- ving afkomstig, die naar de ambachts- school gaan of hun opleiding in de fa- briek krijgen met veertien tot zestien jaar op te vangen. Aan de draaibank en de tekentafel is intussen immers veel sluime- rend talent naar voren gekomen.

Wij zijn er tegenwoordig geloof ik van overtuigd, dat jongens en meisjes met een scherpe kijk en goede handvaardig- heid dikwijls even intelligent zijn als kinderen die wat men noemt "goed kunnen leren". Die flinke kinderen uit de vakopleidingssteer kunnen óók goed leren, maar dat komt door de omstandig- heden wat later tot uiting. Bovendien hebben zij het toch al moeilijker, omdat de ouders vaak niet met het huiswerk kunnen helpen.

Mij dunkt, als ik het kort mag zeggen:

de weg van die jonge mensen naar de universiteit, en eventueel naar het leider- schap in staat en maatschappij, moet gaan via een vakopleiding, die in de late- re jaren de nodige theoretische kennis bij brengt.

Misschien zijn er onder mijn luisteraars, die dit wat nieuwerwetse gedach-

tengangen vinden. Onder de liberalen zult U zulke mensen weinig aantreffen, en het zal U daarom wellicht interesseren, · dat ik overal in het land waar ik in li- qerale kring met zulke ideëen kwam grote bijval vond.

Steun uit KAB-kringen om zulke plannen te verwerkelijken lijkt mij in dit verband heel belangrijk.

Woningproblemen

Ten slotte nog even een andere kwestie.

Woensdagmiddag beluisterde ik in het Circus in Scheveningen de beraadslagin- gen van een jeugdgroep, die in aanwezig- heid van Hare Majesteit de Koningin, Zijne Koninklijke Hoogheid de Prins der Nederlanden en onze Prinsessen plaats- vonden over de taak van de jeugd. Het gezegde was in meer algemene zin alles- zins de moeite van het overwegen waard.

Wat mij het meeste trof was nochtans de uiteenzetting van een meisje, dat kenne- lijk al een betrekking had, en dat ons ver- telde hoe zij nog geregeld in huizen komt waar vier tot zes mensen in één kamer moeten leven. Dat vind ik als liberaal een ellendige gedachte, en dat maakt dat men opnieuw over de oplossing van het woningprobleen gaat nadel'lk~n. Het is

·-aaaáneë'

als met het onderwijs: het lijkt in theorie alles prachtig voor elkaar te zijn, maar er hapert toch nog wel het een en ander. Hier ligt juist ook voor de liberale raadsfracties en wethouders een grote taak, want in zulke zaken helpt geen theorie, maar alleen snel en tegelijk reëel handelen.

Luisteraars, stemt U voor de gemeenteraadsverkiezingen vooral op onze Par- tij, wanneer U vindt dat wij ter plaatse goede vertegenwoordigers hebben. Neemt U de moeite tot een eerlijke mening over hen te komen. Dat is- immers echte democratie.

Ook in ons eigen land bestaan op sommige gebieden nog onrechtva2rdige toe- standen, en dan ligt het dikwijls wel binnen ons bereik daarin verandering te brengen.

EMANCIPATIE EN MEDEZEGGENSCHAP

.. Nieuwerwetse gedachten"

Jaren geleden bijvG::J!'hceld heb ik mij als <'ens veroorloofd de aandacht van de luistcr<J[trs te vragen voor het punt, dat zo bijzonder weinig arbeiderskinderen

~;-;;:;;~Tt~;;~~D;t_i_s -~nrecht~

va2rdig en bovendien uit een nationaal standpunt hoogst ongewenst. Wij raken als volk achterop in vergelijking tot andere nalies, wanneer niet alle intellectue- le l'2SETves aangesproken worden.

Het was daarom met bijzondere inte- resse en instemming, dat ik dezer dagen in de Volkskrant gelezen heb dat een grote organisatie als de Katholieke Arbei- dersjeugd uitvoerige en belangrijke dis- cussies aan dit onderwerp heeft gewijd. Specia;::J verheugde mij de practi- sche aanpak, die nauw aansloot bij wat ik in de laatste maanden bij voortduring op vergaderingen van mijn partij betoog.

Wij zijn n.l. met elkaar absoluut niet van deze zaak af met het stellen van theoretische eisen in de geest van: dat ieder kind dat de geschiktheid heeft met twaalf jaar naar de middelbare school moet gaan.

In de werkelijkheid van het leven ge- beurt dat niet. De ouders vinden dat soms niet nodig, wat jammer is, maar niet op korte termijn te veranderen.

In "De Tijd/De Maasbode", een (ka- tholiek) blad, dat zich nog altijd door een eigen klimaat en èen eigen stijl onder- scheidt, troffen wij in een kort hoofdartikel de vol_gende geestige boutade aan.

, welke nochthans een diepe ondergrond heeft.

Ir. W. H. Kruyff, voorzitter van het liberale CSWV, meent dat veel propagan- disten van de medezeggenschap voor werknemers in de onderneming te col- lectivistisch denken. Als zij met drasti- sche plannen tot hervorming van de rechtsvorm en de structuur van de onderneming aankomen, denken zij te weinig aan het belang van de individuele werknemer. Daar zit wat in. Er worden inderdaad nogal wat deksels gemaakt, waarvan de potjes slechts in de gedachten der ontwerpers bestaan. De liberale werkgevers gaan volgens ir. Kruyff, veel verstandiger te werk. Zij passen hun on- dernemingsbeleid aan bij de groeiende emancipatie van de arbeider. Deze emancipatie is een automatisch gevolg van de stijgende welvaart en bestaat vooral hierin, dat de werknemers zelfstandiger, meer burgerlijk en beter handelbaar worden. Dat stelt - als wij het goed begrepen hebben - de leiding in staat de mondige werknemers zich op prettige en efficiënte wijze te laten conformeren met haar beleid, waarvan deze werknemers dan ook nog iets verstandigs zouden kunnen zeggen.

Wij weten deze redenering wel op waarde te schatten. Het is Marx met de benen in de lucht en de aanpak is inderdaad individualistisch. Maar dan een in- dividualisme dat in welbegrepen eigenbe- lang op de individuele onderneming mikt om dan over deze band ook de werknemers te rakerc. Het is bedrijfseconomie zoals de bedrijfskleding, de kantine en de muziek-bij-het-werk bedrijfseconomische zaken zijn. Daarmee is de gedachte overigens niet radicaal veroordeeld.

Het zou niet de eerste keer wezen dat liberalen in de beste zin van het woord op sociaal terrein in alle nuchterheid voorop lopen. Wel constateren wij dat hier een materialistische redenering geformuleerd wordt, die gebaseerd is op een auto- matisme dat bepaald niet altijd en ook niet overal hoeft te werken en die haar opvoedende waarde afhankelijk lijkt te stellen van een bedrijfseconomische tech- niek. Zij wordt .getrokken door de mammon. Dat klinkt wat boud, maar men zal de opmerking wel op juiste waarde willen schatten als wij van de meeste plannen voor medezeggenschap constateren, dat zij de mammon in het midden laten, waar hem - trekkend en duwend - uiteindelijk een soortgelijke taak lijkt te zijn toebedeeld.

("De Tijd, De Maasbode" van 10 mei 1962l.

17 l\IEI 1962 - PAGINA 3

Î

Bij Koninklijk Besluit is benoemd tot

i

!

commandeur in de Orde •·an Oran,·e·

!

: :

!

Nussmt, met de zwaa.rden, bij bevorde- +

!

ring, de lnitenant·generaal ]. IJ. Cou.zy,

!

• •

!

van het. wapen der artillerie.

Î

!

Wij wensen onze geestverwant, die

!

thans lid is ''"" de Tweede Kamer en •

•· .

!

daar ''[!treedt als militaire deskundige

i

: ran on:.e fractie, van l1arte geluk met :

• •

: de:e hoge onderscheiding~ :

• •

...

DE HEER A. DE BOER BURGEMEESTER VAN

WINSCHOTEN

Het verheugt ons te kunnen be~

richten, dat onze partijgenoot, de heer A. de Boer, burgemeester van Leeuwarderadeel, benoemd is tot burgemeester van Winschoten.

Gaarne wensen wij de heer De Boer hiermede geluk.

j UIT DE PARTIJ j

VERGADERINGEN DAGELIJKS BESTUUR,

HOOFDBESTUUR EN PARTIJRAAD

Op zaterdag 12 mei jJ. kwam des mor- gens om 10 uur het Dagelijks Bestuur der Partij te 's-Gravenhage in vergadering bijeen.

Om 11.30 uur volgde een vergadering van het Hoofdbestuur. Verschillende huis- houdelijke en organisatorische zaken wer- den uitvoerig besproken.

Des middags om 2 uur vergaderde de Partijraad. In deze vergadering gaf "mr.

H. van Riel een analyse van de uitslag van de Provinciale Statenverkiezing.

Na deze inleiding volgde een uitvoerige en levendige discussie.

ALGEMENE VERGADERINGEN 1963

In het komende jaar 1963 zullen twee Algemene Vergaderingen der Partij worden gehouden.

In verband met de in 1963 te houden verkiezing van leden van de Tweede Ka- mer der Staten-Generaal is immers ter vaststelling van onze candidatenlijst een Buitengewone Algemene Ledenvergade- ring noodzakelijk.

Het Hoofdbestuur der Partij heeft be- sloten de Buitengewone Algemene Leden- vergadering 1963 te houden op zaterdag, 12 januari, in de grote koepelzaal van

"De Karseboom" te Hilversum.

Ingevolge besluit van het Hoofdbestuur za] de gewone Algemene Ledenvcrga- deling 1963 worden gehouden op vrijelag 29 en zaterdag 30 maart in het Kurhaus te Scheveningen.

AFDELINGSSECRETARISSEN:

Onze administratie is gaarne bereid met U te spreken over de mogelijkheid van uitbreiding van onze lezerskring.

(4)

VRIJHEID EN DEMOCRATIE 1"1 MEI 1962- PAGINA 4

...

i i

.

^.

. • • • • • •

^'

i _•

: i

i i _•

i _:

: :

i _:

• :

I _:

• •

• • • •

• i

i _•

: •

• t : •

• •

• • i •

i _:

• •

• : : : _•

: • • • _•

• •

i :

• •

• i

• •

• • : _• :

GEMEENTEPROGRAM 1962

van de Volkspartij voor V."iJheid

(lil)

en Dernocratie

HOOFDSTUK 8 Kunst

73. De gemeente bevordert, dat de gehele bevolking kan deel hebben aan alles wat aan kunstuiting wordt geboden.

74. Bij haar beleid ten aanzien van de kunst moet de gemeente de verscheidenheid der stromingen tot haar recht doen komen.

75.. De gemeente bevordert, dat o.m. bij het onderwijs aandacht wordt besteed aan de kunstzinnige vorming van de jeugd, bijv. door aanmoediging van museumbezoek, door het organiseren van jeugdcon- certen en -toneeluitvoeringen en door aanmoediging van zelfwerk- zaamheid in de kunst.

76. Slechts instellingen en organisaties, die bewezen hebben van belang te zijn voor het culturele leven in de gemeente, kunneri voor subsidieverlening in aanmerking komen .

Bij de subsidieverlening dient te worden uitgegaan van het beginsel dat een redelijk offer mag worden gevraagd van degenen, te wier behoeve de kunstvoorstellingen worden gegeven alvorens een beroep op de gemeente kan worden gedaan.

77. De gemeente dient een veelzijdige samenstelling te bevorderen van alle cammissiën op kunstgebied, zomede van jury's, indien van gemeentewege of met haar medewerking prijsvragen worden uitge- schreven .

78. De kunstenaar wordt zo nodig in de gelegenheid gesteld zijn kunst aan de inwoners der gemeente te tonen, bijv. door het beschikbaar stellen van tentoonstellingsruimte .

79. De gemeente draagt naast het Rijk en de provincie het hare bij tot bescherming en behoud van waardevolle historische monumenten en doet een voortdurend toezicht daarop uitoefenen.

80. Bij het stichten of verbouwen van representatieve gemeente- gebouwen dienen zo mogelijk middelen beschikbaar te worden gesteld voor daaraan of daarin aan te brengen werken van hedendaagse kunstenaars .

HOOFDSTUK 9 Gezondheidszorg

81. De gezondheidszorg der bevolking moet ten volle de aandacht van het gemeentebestuur hebben. Deze zorg omvat :

a. de preventieve gezondheidszorg, waaronder begrepen de zorg voor zuigelingen, aanstaande moeders, ouden van dagen, het massale bevolkingsonderzoek en inentingen;

b. de bestrijding van besmettelijke ziekten;

c. de geestelijke volksgezondheid;

d. alle bemoeiingen, welke de zieke mens betreffen .

82. He( particulier initiatief, op het gebied van de gezondheidszorg werkzaam, wordt zoveel mogelijk door de gemeentelijke overheid bevorderd. Voor zover daarbij financiële steun der gemeente wordt verleend, geschiedt zulks onder voorwaarde, dat de gemeente in het toezicht op

de exploitatie wordt betrokken. Voorwaarden, welke aan de vrijheid van richting van dergelijke arbeid afbreuk zouden doen, blijven achterwege.

83. Indien van particuliere zijde niet of op niet genoegzame wijze in een of meer sectoren van de gezondheidszorg der bevolking wordt voorzien, béhoort de gemeente de desbetreffende taak zelf ter hand te nemen of aanvullend op te treden. Daarbij dient te worden gestreefd naar samenwerldng met particuliere organisaties.

84. Het bevorderen en handhaven van de reinheid van de openbare straten, wegen en terreinen is een in elke gemeente te stellen eis.

De gemeente bestede bijzondere zorg aan de zuivering en lozing van afvalwater en de bestrijding van luchtverontreiniging; zij betrachte daarvoor samenwerking met de daarvoor in aanmerking komende instanties. Er behoort in de gemeente of in streekverband een ont- smettingsdienst te zijn .

85. In gemeenten, waar nog niet in alle delen drink- en bedrijis- water van goede kwaliteit in voldoende mate beschikbaar is, bevordert het gemeentebestuur met kracht deze beschikbaarstelling,

86. De gemeente dient de reinheid in haar openbare gebouwen, waarbij niet in de laatste plaats aan scholen wordt gedacht, met kracht te bevorderen.

HOOFDSTUK 10 Maatschappelijk werk

87. De gemeente draagt mede verantwoordelijkheid voor de maatschappelijke zorg. Slechts die sociale taken heeft het gemeentebestuur uit te voeren die niet door particuliere instellingen worden verricht.

-.Zij verleent aan deze zo nodig steun en medewerking.

88. Bij ondersteuning van degenen, die niet in eigen levensonder- houd kunnen voorzien, wordt zoveel mogelijk rekening gehouden met de individuele levensomstandigheden .

89. Ondersteunden worden ter verheffing van de eigen persoonlijk- heid na eventuele scholing of herscholing, tewerk gesteld .

90. De gemeente dient een actieve rol te vervullen ten aanzien van de bestrijding van onmaatschappelijkheid. Zij streeft daarbij onder meer naar coördinatie van de instanties, die zich met dit werk binnen de gemeente bezighouden.

91. De bejaardenzorg verdient bijzondere aandacht. Een gemeentelijke verordening op de rust- en verpleeghuizen kan in hoge mate bijdragen de bejaarden tegen misstanden te beschermen.

92. Het totstandkomen van beschuttende werkplaatsen dient te worden bevorderd. Het stimuleren van de arbeidsgeschiktheid van de gehandicapten zij mede taak der gemeente.

93. De ambtenaren, belast met de steunverlening, moeten zoveel mogelijk geschoolde maatschappelijke werkers (-sters) zijn. Voor kleine gemeenten is het wenselijk dat zij gezamenlijk een maatschappelijk werker (-ster) in dienst nemen.

...

(Vervolg van pag. 1)

Opheffing van de woningnood dient in de eerste plaats te geschieden door bevordering van de particuliere bouw. Een weloverwogen ruimtelijke ontwikkeling behoort ook rekening te houden met de behoefte van het verkeer, de recreatie en het behoud van natuurschoon.

De stormachtgie ontwikkeling van het weg- verkeer dient door doelmatige voorzieningen te worden opgevangen. Een wegenstructuurplan is daarbij onmisbaar, mede als stramien voor de stedebouwkundige maatregelen.

De gemeentebesturen zullen binnen het kader der financiële mogelijkheden bijzondere aandacht hebben te besteden aan de toenemende eisen van de vrijetijdsbesteding: sportvelden, sporthallen, zwembaden, parken, speelweiden, volkstuinen, kampeerterreinen, jachthavens, wijken vereni- gingsgebouwen, culturele voorzieningen e.d.

Zorg voor goed openbaar onderwijs, voor de fysieke en geestelijke gezondheid en voor het maatschappelijk werk in al zijn facetten vormt een kostbaar, maar voor de bevolking gewichtig onderdeel van de gemeentelijke taak.

*

* *

D

at de gemeentelijke overheid de bloei van het plaatselijke bedrijfsleven heeft te dienen, voor zo ver zulks in haar vermogen ligt, spreekt vanzelf, want van de welvaart zijn over- J:eid en burger afhankelijk. Naar liberale opvat- ting zal de gemeente het particulier initiatief de behulpzame hand moeten bieden en slechts bij gebleken uiterste noodzaak zelf optreden.

In de uitbreidingsplannen zullen de bedrijfs-

vestigingen in voldoende mate en op verantwoorde wijze moeten worden geprojecteerd. Redelijke grondprijzen, doelmatige wegverbindingen, resp.

kanalen en havens, aanvaardbare tarieven voor gas, water en elektriciteit en billijke retributies en lokale heffingen passen in dit kader.

Uiteraard nemen de winkel-, ambachts- en dienstverleningsbedrijven in de plaatselijke gemeenschap een voorname plaats in bij de behoef- tevoorziening der bevolking. De wijziging van de structuur van het distributie-apparaat schept nieuwe problemen (o.a. de ontwikkeling van win- kelcentra), welke het gemeentebestuur in nauw overleg met het georganiseerde bedrijfsleven dient te benaderen. Dit geldt ook voor de winkel- sluiting.

Ter aanvulling van de voorlopige wettelijke regeling zal het gemeentebestuur een schadever- goedingsverordening ten behoeve van hen, die door onteigening van hun bedrijfspand als huur- der schade lijden, tot stand dienen te brengen.

In 't bijzonder in de gemeenten, die de sanering van verouderde wijken ter hand nemen of ver- keersvoorzieningen treffen, is zulks belangrijk.

Dat het gemeentebestuur voo 2t toeristen- verkeer een gunstig klimaat behoort te scheppen, spreekt welhaast van zelf, nu het sociale toerisme hand over hand toeneemt onder invloed van de gestegen welvaart en de v~jfdaagse werkweek.

* *

*

M

et deze schets van de taak van de gemeentebesturen, zoals wij liberalen deze zien, is geen uitputtend overzicht gegeven, doch, naar wij vertrouwen, wel een inzicht in het veelzijdige, omvangrijke arbeidsveld van het raadslid anno

1962, om nog maar niet te spreken over de funk- tie van de uit en door de raad gekozen wethouders.

Het besturen van een gemeente vereist heel wat .meer dan het deelnemen aan de openbare .raadszittingen. Waar commissies van bijstand bestaan wordt regelmatig een beroep op hen gedaan om aandeel te nemen in het verantwoordelijke meebesturen van de gemeentelijke huishou- ding in het belang van de gehele burgerij. Dat leidt verder tot het bestuderen van stukken, het raadplegen van deskundigen, het lezen van kran•

ten en tijdschriften, het bijwonen van vergaderingen van maatschappelijke organisaties en in de grotere gemeenten van de samenwerkingsorga- nen, stichtingen en raden, waarin raadsleden qualitate qua als bestuurslid of gedelegeerde zit- ting hebben.

Daarnaast staan dan nog de representatieve verplichtingen, die vooral voor de wethouders tijdrovend zijn.

Tegenover de bereidheid om dit persoonlijke offer aan de plaatselijke gemeenschap te brengen, stelle de kiezer zijn vertrouwen in het liberale raadslid, dat zich beschikbaar stelt om het voren samengevatte degelijke, vooruitstrevende Ge- meenteprogram van de VVD metterdaad tot uit- voering te brengen in de geest van Thorbecke, de grondlegger van het gemeentelijke bestel in Ne- derland, geënt op de actuele eisen van de dyna- mische tijd, waarin wij leven.

Stemmen op de VVD betekent zich een waar- borg scheppen voor een waarlijk progressief gemeentelijk beleid, dat het welzijn van de gehele bevolking tot inzet heeft! v.d.L.

(5)

VRIJHEID EN DEMOCRATm

Nieuw-Guinea en

Mr. W. S. A. N. Gorter, te 's-Graven- hage, schrijft ons:

In het hoofdartikel in dit blad van 10 mei j.l. wordt de bekende mening van de voorzitter der redactie-commissie nog eens duidelijk gesteld tegenover een andere mening, die dit keer door de heer A. L. van Beek Hzn. is geformuleerd.

De heer Van Beek beveelt het plan- Bunker in de grootste belangstelling aan en meent, dat de traagheid, 'Yaarmede onze regering inzake Nieuw-Gumea han- delt, schadelijk is voor dit land en voor Nederland.

Wellicht is het geoorloofd nog eens de hoofdpunten te geven van een mogelijke derde mening, aansluitende bij die van de heer Van Beek, zoals wij die reeds een aanzienlijk aantal malen in dit blad en laatstelijk in "Het Vaderland" van 11, 14 en 21 april hebben ontvouwd.

1. Wij kunnen niet zo verrukt zijn van de bemoeiingen van de Verenigde Sta- ten en van de Verenigde Naties. Een plan als dat van de heer Bunker had Ne- derland zelf ook wel kunnen bedenken en dan had Indonesië er niet anders tegenover gestaan. Men moet in beginsel zijn eigen boontjes doppen en van _b~

middelaars heeft men meestal we1mg plezier. '

Wa~ de Verenigde Naties betreft, Ne.

derland poogt deze instelling te bezwaren met een probleem waarvan de ervaring heeft geleerd, dat het aldus gesteld vrijwel boven haar macht gaat. Het zou mogelijk zijn het probleem zodanig tegenover de V.N. te stellen, dat het een voor alle drie de partijen, dus Nederland, In- donesië en Nieuw-Guinea een aanvaardbare benaderingswijze inhield, zonder dat de V.N. met enige beheersfunctie zouden worden belast. Het uitspreken van een zodanige synthetische aanbeveling zou het aanzien van de V.N. ten goede komen.

2. Wij zien het probleem van Nieuw- Guinea, wat Nederland betreft niet als een probleem betreffende de verwezen- lijking van het zelfbeschikkingsrecht, maar als het probleem wat Nederland nog aan de ontwikkeling van Nieuw- Guinea kan doen. En als zodanig menen wij, dat Nederland daaraan alleen nog wat kan doén in het kader van hetgeen Nederland in het grotere verband van Indonesië voor Indonesië kan doen.

Hiervoor dienen o.i. onmiddellijk infor- matieve rechtstreekse besprekingen met Indonesië te worden geopend.

3. Door ervaring en overdenking geleerd kunnen wij in Indonesië en in beginsel in alle onderontwikkelde, kortge- leden nog afhankelijke, gebieden geen bevolking en leiders zien, die met Westerse maatstaven kunnen worden gemeten. Wij moeten een geheel andere houding tegenover 'zodanige landen ontwikkelen dan

Oud worden en tong blijven

W

ie zou dat niet wil~

len?

wij aannemen in onze omgang met Wes- terse landen, met communistische landen en zelfs met Zuid-Amerikaanse landen.

In dit verband stellen wij voor om in Djakarta een Nederlands-Indonesisch instituut te vestigen, bestaande uit een gebouwen-complex, waarin Nederland slechts onderwijs en voorbeeld verstrekt.

Er kan een soort universiteit in worden gevestigd met bijbehorende instituten, zoals b.v. een ziekenhuis. Verder kunnen Nederlandse handelshuizen er hun ver- tegenwoordigingen in vestigen en Ook de Nederlandse kerken zouden er vertegen- woordigd kunnen zijn. Een enclave als cultureel- en handelscentrum. Met een belangrijke dependance in Nieuw-Guinea.

Een gedeelte van de honderd miljoen gulden (met defensie mee, waarschijnlijk twee honderd miljoen) die wij per jaar aan N.G. uitgeven zou hiervoor kunnen worden besteed.

Dit centrum zou niet moeten worden gebruikt om weer in het Indonesische leven binnen te dringen: het moet slechts een gelegenheid voor de Indonesiërs zijn om "in hun eigen huis" te kunnen zien hoe het in Nederland toegaat en om des- gewenst relaties met Nederlanders en Ne- derlandse firma's te vestigen. Men kan niet voorzichtig genoeg met het uiterste wantrouwen van Indonesië zijn.

Op het verwezenlijken van dit instituut zou de regering haar onderhande- lingsmogelijkheden moeten richten; voor Nieuw-Guinea: ware niet meer te bedin- gen dan autonomie - zonder waardeloze garanties, en waardevolle zijn er niet - waarin Indonesië overigens reeds heeft toegestemd. Uiteraard zou eerst de Nieuw-Guinearaad van het nut van dit plan moeten worden overtuigd ·en de I;'a- poea-vertegenwoordigers zouden aan alle besprekingen met Indonesië dienen deel te nemen.

4. Zolang er nog geen regeling met In- donesië is getroffen, dient Nederland zijn bewapening in Nieuw-Guinea op peil te houden.

Redactionele aantel<ening·:

( A.W./1.) Met één facet uit het betoog van de geachte-inzender, met wie wij al meer van gedachten hebben mogen wisselen, kunnen wij het in ieder geval eens ziin. Namelijk, dat In- donesië en ziin leiders niet naar westelijke 1naatstaven moeten worden genwten.

Maar daarom juist kunnen wij het stand- punt van de Nederlandse regering zo goed be- grijpen, dat hier op neerkomt, dat onderhan- delingen en besprekingen met Indonesië alleen in het bijzijn van een derde (een vertegen- woordiger van de Verenigde Na ties bij voor- keur) kunnen worden gelzouden en dat even- tuele garanties van Indonesische zijde ter waarborging !Jan het zelfbeschikkingsrecht der

Burgerrecht en burgerzin

Indonesië

Papoea's slechts van waarde kunnen ziin als zz;j gedekt worden door de Verenigde Naties dan wel althans door de Verenigde Staten van Amerika.

Inderdaad hebben "ervaring en overden- king" ons wel geleerd, dat Indonesische toe- zeggingen en garanties, in bilateraal overleg overeengekomen, geen enkele waarde hebben.

Tot welke goede verhoudingen tussen lY e- derland en Indonesië het nog ooit kan komen, weten w(i niet. Wij hopen van harte, dat die tijd tóch nog eens zal aanbreken. Vooralsnog lijkt ons een plan als het door mr. Gorter bedoelde_ z:n Djakarta te vestigen "Neder-

17 MEI 1962 - PAGINA 5

ALGEMEEN SECRETARIAAT

V.V.D.

Koninginnegracht 61 's-Gravenhage Telefoon (070) 60 48 03

(3

lijnen) Giro 67880

lands-Indonsisclze Instituut" echter nogal uto- pisch.

Voorlopig is de realiteit deze, dat Indo- nesië volkome,', wederrechtelijk alle directe of indirecte Nederlandse eigendommen in beslag heeft geiwmen (of hoe men dat dan noemt), alle officiële betrekkingen heeft verbroken en zelfs geen particulier postverkeer meer moge- lijk is.

~'---·---1

l:_ ^{UIT DE} PARTIJ~

Forumavond voor de Zuidhollandse eilanden

Op initiatief van de afdeling Hellevoet- sluis van de VVD zal op maandag 21 mei a. s. om 8 uur in café Hazelbag aan de Rijksstraatweg 151 te ·Hellevoetsluis een forumavond worden gehouden, waarbij ook belangstellenden uit andere plaatsen van de Zuid-Hollandse eilanden welkom zijn.

Het forum is veelzijdig als volgt samen gesteld:

Mevrouw ir. A. Kuiper-Struyck, lid van de Tweede Kamer en lid van de gemeenteraad te Rotterdam;.

A. Caljé, lid van de gemeenteraad van Altlasserdan en van het hoofdbestuur van de VVD;

W. H. .Jas, wethouder van Dubbeldam, lid van het hoofdbestuur van de VVD en lid van het dagelijks bestuur van de Hollandse Maatschappij van Landbouw;

Mr. F. Portheine, lid van de gemeenteraad van Leiden en van het hoofdbestuur van de VVD, directeur van de Ko- ninklijke Nederlandse Middenstandsbond.

onder leiding van

F. L. van der Leeuw, lid van de Provin- ciale Staten van Zuid-Holland en van de gemeenteraad van 's-Gravenhage, lid van het hoofdbestuur van de Koninklijke Ne- derlandse Middenstandsbond.

Raadsledenforum te Oegstgeest

De afdeling Oegstgeest - Warmond be- legt een propaganda-avond op 22 mei '62 om 8 uur 's-avonds in het Witte Huis te Oegstgeest, alwaar een forum-bijeenkomst zal worden gehouden. ·

In het forum zullen de zittende ge- meenteraadsleden vragen beantwoorden over de politiek der afgelopen'-jaren, en over de mogelijkheden in de toekomst.

Het forum bestaat uit ir. W. H. B. van Dunné (voorzitter), drs. J. A. Bouland, G. Macovich, mevr. P. H. Smits-Witvliet en mevr. E. de Tombe-Huurman (leden).

Kandidaten te Vlaardingen

De candidatenlijst voor de gemeenteraadsverkiezingen te Vlaardingen is als volgt samengesteld:

1 G. Dorsman; 2 H. M. J. Dubbelman;

3 dm. H.A. Bleeker-geb. jkvr_ v. Styrum;

4 L. Maat; 5 A. J. de Jong; 6 mr. M. L.

Hoogendijk-geb. van Holst Pellekaan; 7 A. Hoogerwerf; 8 drs. J. A. Hardeman;

9 A. P!eysier; 10 G. B. H. Niestadt; 11 drs. J. Zonne; 12 mr. J. Hoek-geb. Weber';

13 dr. B. H. Wormgoor; 14 H. Verboom;

15 G. Pattje.

Met vol vertrouwen gaat de afdeling Vlaardingen de verkiezingen tegemoet.

Het werk van de nog jeugdige fractiè heeft in de afgelopen vier jaren zeer in de belangstelling gestaan en veelvuldig de instemming gehad, ook van niet-par- tijgenoten. Ons vertrouwen is dus gerechtvaardigd.

Bovendien wordt er een intensieve ver- kiezingsactie gevoerd. De resultaten van een krachtige actie hebben wij reeds ge- zien bij de verkiezingen voor de Provin- ciale Staten. Ten opzichte van de andere grote steden viel de uitslag in Vlaardin- gen buitengewoon mee.

nadert. {Als wij het met de uitingen van die partij te allen tijde in alle opzichten voor 100

%

eens zouden willen zijn, zoeken wij naar het onmogelijke).

Mevrouw

P. J.

Oranje~

Entink uit Soest gaf de raad:

tracht zo gezond en geluk~

kig mogelijk te leven door al uw capaciteiten te blijven ontplooien. Zij gaf deze raad in een bijeenkomst van de vrouwengroep Zeist ten huize van mevrouw Lou~

werse, waar mevr. Oranje de problemen van de ouder wordende mens besprak.

O

p 10 mei hield me~

vrouw H. Buddingh- de Vries Lentsch, gemeenteraadslid van Veenendaal, 'n buitengewoon heldere voor- dracht over: Burgerrecht en burgerzin in gemeentelijk opzicht. Er hebben een zes~

tien dames acte de présence gegeven.· Er was ook gelegenheid tot vragen stellen;

hiervan werd druk gebruik gemaakt. Iedereen kijkt met veel genoegen op deze bijeenkomst terug.

Copie voor deze rubriek te zen- den aan: Mej. Joh. H. Springer, Alexanderstraat 16, Haarlem.

Als w'ij dan de lijst gevonden hebben, waarmee wij het tenminste in grote trekken eens zijn, zoeken wij op die lijst naar de persoon, die onze voorkeur heeft en die geven wij dan een rood ingevulde stip vóór zijn of haar naam.

meiijk alle stemmen van een lijst opgeteld en dat totaal bepaalt het aantal zetels dat die lijst, dus die partij, krijgt. pas daarna kijkt men naar de personen. Daarbij gaat men van boven naar beneden. Krijgt een partij, dus b.v. zes zetels (omdat 't aantal van haar stemmen zes maal de kiesdeler is, dit is het totaal aantal stemmen, gedeeld door het totaal aantal zetels) , dan zijn de oo- venste zes van de lijst geplaatst. Er is echter een uitzondering. Wanneer op een lager geplaatste kandidaat een zeer groot aantal voor- keurstemmen is uitgebracht, is diegene gekozen, in plaats van een hoger geplaatste.

Deze problemen worden zo veel groter, doordat de gemiddelde leeftijd zoveel hoger is geworden. Ook is door de tegenwoordige klei~

ne woningen opname van de ouders in het gezin van hun kinderen thans vrijwel on~

mogelijk. Spreekster zette uiteen '\Vat er gedaan zou moeten worden en wat er al gedaan wordt.

Het bovenstaande is ont- leend aan het mededelingen- blad van de afdeling Zeist.

Een en ander volgens een verslagje van mevrouw

J.

Dam-Kruisbrink

Hoe moet het stembiljet worden ingevuld?

"ll.

Jij kregen een brief

l' l'

met de suggestie, deze vraag eens heel duide~

lijk in onze rubriek te beant~

woorden. Het schijnt dat er nog altijd mensen zijn, die het niet weten. Ook in onze gelederen? Dat lijkt niet

erg waarschijnlijk. Maar misschien wel in onze om- geving.

En omdat het toch zonde en jammer zou zijn als er door onwetendheid een stem verloren zou gaan (als die tenminste onze partij ten goede zou kunnen komen!), zullen wij in de eerste plaats het iedereen duidelijk moe~

ten maken, dat men één en~

kele stip voor de gewenste naam rood moet maken. Eén stip, niets minder en niets meer. Eén enkele stip.

Wij zoeken eerst de lijst van de partij, die het dichtst onze eigen opvattingen he-

Het mag er altijd maar één zijn. Het is niet mogelijk b.v. de beste en de op een na de beste aan te geven.

Dat kan men spijtig vinden, zo is nu eenmaal de regel.

Al het andere dat wij met ons stembiljet zouden doen, dan één enkele stip rood maken, maakt dat biljet on- geldig en doet onze stem verloren gaan.

Maar de stem die wij uitgebracht hebben door die enkele stip, telt altijd mee, ook al zou die uitgebracht zijn op de alleronderste van een lijst. Eerst worden na~

Daarvoor zijn wel veel stemmen nodig (een bepaald percentage van de kiesdeler), maar het is mogelijk.

Laten wij dit alles aan on~

wetende kiezers of kiezeres- sen duidelijk maken. Een ongeldige stem kan ons een stem schelen en een stem kan een zetel schelen.

J.

H.S.

Waar het op 30 mei om gaat D

e r