University of Groningen
Effectiveness of explicit vs. implicit L2 instruction
Rousse-Malpat, Audrey
IMPORTANT NOTE: You are advised to consult the publisher's version (publisher's PDF) if you wish to cite from it. Please check the document version below.
Document Version
Publisher's PDF, also known as Version of record
Publication date: 2019
Link to publication in University of Groningen/UMCG research database
Citation for published version (APA):
Rousse-Malpat, A. (2019). Effectiveness of explicit vs. implicit L2 instruction: A longitudinal classroom study on oral and written skills. Rijksuniversiteit Groningen.
Copyright
Other than for strictly personal use, it is not permitted to download or to forward/distribute the text or part of it without the consent of the author(s) and/or copyright holder(s), unless the work is under an open content license (like Creative Commons).
Take-down policy
If you believe that this document breaches copyright please contact us providing details, and we will remove access to the work immediately and investigate your claim.
Downloaded from the University of Groningen/UMCG research database (Pure): http://www.rug.nl/research/portal. For technical reasons the number of authors shown on this cover page is limited to 10 maximum.
Effectiveness of explicit vs. implicit L2 instruction
156
Samenvatting in het Nederlands
Op het gebied van tweedetaalverwerving binnen de toegepaste taalkunde hebben onderzoekers zich toegelegd op het vinden van de meest effectieve manier om de L2-prestaties in de klas te verbeteren. Het debat gaat vooral om de vraag welke soort instructie effectiever is: expliciete instructie, die zich richt op communica-tieve vaardigheden met expliciete uitleg van taalregels, of impliciete instructie, die zich richt op communicatieve vaardigheden met veel frequente, authentieke input zonder focus op regels.
Dit proefschrift onderzoekt de effectiviteit van expliciete versus impliciete instructie. We hebben twee onderwijsprogramma’s vergeleken: één overwegend expliciet (met de leergangen Grandes Lignes en D’accord) en één overwegend impliciet (met de AIM-methodiek). We hebben de ontwikkeling van 229 leerlingen tijdens het leren van Frans in de onderbouw gevolgd. De studenten worden vergeleken op zowel hun spreek- als schrijfvaardigheid. Op basis van de principes van de Dynamic
Usage-based theory, legden we de processen uit die te maken hebben met het leren van
een taal met een impliciete methode met een hoge input.
We hebben drie gerelateerde onderzoeken uitgevoerd om onze onderzoeks-vragen te beantwoorden. De eerste studie betrof de analyse van de volledige data-set (n = 229) en maakte gebruik van twee mixed-effects-modellen om te bepalen welk programma effectiever was. De tweede studie analyseerde de spreekvaar-digheid van een subset van deelnemers uit twee verschillende klassen (n=41), geselecteerd op vergelijkbaar niveau en de hoeveelheid blootstelling aan L2. We hebben de effecten van elk programma vergeleken op het gebied van fluency, grammatica en vocabulaire. De derde studie behelsde de analyse van de schri-jfvaardigheid van dezelfde klassen (n=43) om de effecten van elk programma op complexiteitsmetingen te vergelijken.
De eerste studie toonde aan dat een overwegend impliciet programma effec-tiever was dan een overwegend expliciet programma in de ontwikkeling van de spreek- en schrijfvaardigheid na één, twee en drie jaar instructie. De conclusie was dat het impliciete programma, dat zich in het begin vooral richtte op mondelinge vaardigheden en de grootste blootstelling aan de L2 bood, binnen één jaar een betere ontwikkeling van de spreek- en schrijfvaardigheid teweeg bracht en deze voorsprong gedurende de volgende twee jaar handhaafde.
157
De tweede studie was een gedetailleerde analyse van de spreekvaardigheid van een subset van onze deelnemers (n=41), die vergelijkbaar waren in termen van hoeveelheid L2-blootstelling en scholastisch niveau. Dit onderzoek toonde aan dat de deelnemers met het impliciete programma hoger scoorden op fluency, gram-maticale complexiteit en L2-gebruik. Beide programma’s bleken echter vergelijk-bare effecten te hebben op gevuld-pauze-gebruik, grammaticale nauwkeurigheid en vocabulaire. Beide programma’s lieten ook vergelijkbare effecten zien op het gebied van grammatica (behalve voor het gebruik van de tegenwoordige tijd, die correcter werd gebruikt door de impliciete groep), woordenschat en gevulde pauzes.
De derde studie onderzocht dezelfde subgroep van deelnemers, maar deze keer werd de schrijfvaardigheid van de leerlingen bestudeerd. De analyse liet zien dat de impliciete groep beter scoorde dan de expliciete groep voor de meeste types van complexiteit. Lexicale complexiteitsmetingen, lexicale diversificatie (Guiraud) en lexicale verfijning (gemiddelde woordlengte) vormden een uitzondering op dit patroon, aangezien beide groepen hier vergelijkbaar op scoorden.
De algemene conclusie van dit proefschrift is dat een overwegend impliciet programma - zoals AIM- dat voldoende L2-blootstelling, routines en kansen voor gebruik door L2 biedt vanaf de aanvang van het acquisitieproces, effectiever is dan expliciete programma’s.
