1
Wanneer zullen ze het ooit leren?
Bron: Judson Casjens, https://www.lighthousetrailsresearch.com/blog/?p=32000,, 19-3-2020
Alle Schriftaanhalingen komen uit de Statenvertaling (HSV) Vertaling, plaatjes en voetnoten door M.V.
Uit: Where Have All the Flowers Gone, gezongen door Peter, Paul en Mary:1 Waar zijn alle soldaten gebleven, lang geleden?
Waar zijn alle soldaten heen, lang geleden?
Waar zijn alle soldaten gebleven?
Iedereen naar begraafplaatsen.
Oh, wanneer zullen ze het ooit leren?
Oh, wanneer zullen ze het ooit leren?
Zo ging een van de strofen van het lied uit de jaren 70 van Peter, Paul & Mary over sociale recht- vaardigheid en oorlog. We zouden dezelfde vraag kunnen stellen over de boeken die gelovigen vandaag lezen, zij die denken christen te zijn terwijl de leer in die boeken juist die gedachte weer- legt. In plaats van leerzaam te zijn over het leven dat Christus de gelovige wil laten leven, krijgen we in plaats daarvan verschillende loze beloften die verband houden met bijgeloof, mantra’s die het heidendom weerspiegelen en andere verdraaiingen; wanneer zullen ze het ooit leren?
Er is een voortdurende stroom van literatuur en onderwijs geweest die bedrieglijk en ronduit onjuist waren. Een passend voorbeeld kan “Het Jezusgebed”2 zijn, dat de recitatie van de formule “Heer Jezus Christus, Zoon van God, ontferm U over mij, een zondaar” voortbracht, herhaald totdat ie- mands geest is geleegd waardoor naar veronderstelling iemands hart zou worden gereinigd. In het Jezusgebed is de oosterse tegenhanger van de rozenkrans te zien, die zich ontwikkeld heeft om een vergelijkbare plaats in het christelijke Westen te bekleden. In de “oosterse kerktheologie” is het een
“spirituele methode van gebed” genaamd “hesychasme”[1], gegeven om “de concrete mogelijkheid te benadrukken dat de mens wordt gegeven om zich te verenigen met de Drie-enige God in de inti- miteit van zijn hart, in die diepe eenheid van genade die de oosterse theologie graag beschrijft met de bijzonder krachtige term ‘theosis’ of ‘vergoddelijking’.[2] Vergoddelijking is precies zoals het klinkt; goddelijk maken beschrijft het proces dat hierboven is onderstreept.
Het gebed van Jabez3 door Bruce Wilkinson (afgestudeerd aan het Dallas Seminary; foto rechts) moedigde aan om dit gebed te gebruiken als een formeel gebed (uit de context en verkeerd toegepast) en suggereert dat God zou moeten doen wat mensen willen in plaats van dat ze Gods wil volgen.
In het boek gaat hij eigenlijk verder en belooft hij dat God aan uw ver- zoeken zal voldoen. Dit boek, uitgegeven door een christelijke uitgever (Multnomah Press), heeft meer dan negen miljoen exemplaren verkocht aan de altijd goedgelovige christelijke gemeenschap, en de auteur is in veel kringen nog steeds een ‘gerespecteerde’ leraar.[3]
Wilkinson schrijft:
Je bereikt het volgende niveau van zegen niet en je blijft daar bij. Je begint opnieuw - Heer, ze- gen mij voorwaar! Heer, alstublieft, vermeerder! Enzovoorts. Terwijl de cyclus zich herhaalt, zul je merken dat je gestaag naar grotere sferen van zegen en invloed beweegt, uitwendig en opwaarts spiraalsgewijs naar een groter leven voor God.... Je zult zonder twijfel weten dat God de opslagplaatsen in de hemel heeft geopend omdat u bad.[4] – Het gebed van Jabez.
1 Het is een hit van Pete Seeger. In 1962 ook gezongen door Marlene Dietrich: Sag mir wo die Blumen sind.
2 Het Jezusgebed wordt hier gepromoot: http://www.verhoevenmarc.be/PDF/MinderhoudJan.pdf en zie http://www.verhoevenmarc.be/PDF/geestelijke-disciplines.pdf
3 Het gebed van Jabez: http://www.verhoevenmarc.be/PDF/jabez.pdf
2
Hier is een citaat van Medicine Buddha Sadhana, uit een klein boekje dat werd gegeven aan dui- zenden mensen die in mei 2001 een “Medicine Buddha Empowerment” workshop bijwoonden on- der leiding van de Dalai Lama:
Het reciteren van de Medicin Buddha Mantra brengt onvoorstelbare verdiensten met zich mee....
Als je de mantra elke dag reciteert, zullen de boeddha’s en bodhisattva’s altijd aandacht aan je besteden en zullen ze je begeleiden. Al je negatieve karma’s zullen tot bedaren worden gebracht en je zult nooit in de drie lagere rijken geboren worden... en al je wensen zijn vervuld.[5]
Is dit echt hoe we in Gods Woord leren bidden, door formulaire gebeden en mantra’s te brabbelen waarop God moet reageren? Dat is de heidense opvatting van hoe hun goden opereren en reageren.
In de jaren zeventig was er het boek getiteld Jonathan Livingston Seagul4, waarvan er tientallen miljoenen exemplaren zijn verkocht. Van dit boek lezen we:
Het verhaal van Jonathan Livingston Seagull illustreert veel van de opvattingen van onze cul- tuur over spiritualiteit. En velen in de evangelische gemeenschap delen die overtuigingen. Ze geloven dat God hen de Heilige Geest heeft gegeven, die hen op hun wenken bedient, met als voornaamste doel hen de kracht te geven om boven hun morele en spirituele beperkingen uit te stijgen. Ze interpreteren het evangelie als een boodschap van vrede en rust. En tenslotte geloven ze dat “spiritualiteit” betekent dat je in een staat van bewuste “verbondenheid” met God
komt.[6]
Dave Hunt, oprichter van The Berean Call, zei:
Ik herinner me Jonathan Livingston Seagull, en wauw! Dat was zo’n grote bestseller, populair in christelijke boekwinkels. Christenen vonden het geweldig, en de auteur Richard Bach zei - ik bedoel, hij legt het gewoon uit - hij zegt dat hij het allemaal ontving door dictaat van een geeste- lijk wezen. Dus, ik bedoel, het was natuurlijk New Age; het was precies de antithese van de waarheid die de Bijbel leert.[7]
Jonathan Livingston Seagull, geschreven door Richard Bach4 (foto rechts), is fabel in novellevorm, over een zeemeeuw die probeert te leren over leven en vliegen, met een homilie over zelfperfectie.[8] De plot gaat als volgt:
Het boek vertelt het verhaal van Jonathan Livingston Seagull, een zeemeeuw die genoeg heeft van dagelijkse ruzies over eten. Gegrepen door een passie voor vliegen, pusht hij zichzelf en leert hij alles wat hij kan over vliegen. Zijn toenemende onwil om zich te conformeren, resulteert uiteindelijk in zijn verdrijving uit de groep. Nu hij een out- cast is, blijft hij leren en wordt hij steeds tevredener met zijn capaci- teiten terwijl hij een vredig en gelukkig leven leidt.
Op een dag ontmoet Jonathan twee meeuwen die hem naar een “hoger
bestaansniveau” brengen, waarin geen hemel is, maar een betere wereld wordt gevonden door perfectie van kennis. Daar ontmoet hij een andere zeemeeuw die dol is op vliegen. Hij ontdekt dat zijn pure vasthoudendheid en verlangen om te leren, hem “een vogel van één op een mil- joen” maken. Op deze nieuwe plek raakt Jonathan bevriend met de wijste meeuw, Chiang, die hem verder meeneemt dan zijn eerdere zelfstudie, en hem leert hoe hij onmiddellijk naar een andere plek in het universum kan gaan. Het geheim, zegt Chiang, is om “te beginnen met te we- ten dat je al bent aangekomen”.
Maar niet tevreden met zijn nieuwe leven, keert Jonathan terug naar de aarde om anderen zoals hij te vinden om hen te vertellen wat hij had geleerd en om zijn liefde voor het vliegen te ver- breiden. Zijn missie is geslaagd en Jonathan verzamelt een groep andere meeuwen om zich heen die ‘vogelvrij verklaard’ zijn omdat ze zich niet conformeerden. De eerste van zijn leerlingen, Fletcher Lynd Seagull, wordt uiteindelijk zelf een leraar en Jonathan vertrekt om andere groe- pen te onderwijzen.[9]
4 Van Richard Bach, 1970, https://nl.wikipedia.org/wiki/Richard_Bach
3
Beschouw in deze geest de volgende uittreksels uit een artikel in Christianity Today* uit 1972 waarin dit boek wordt besproken:
“Om te beginnen moet je begrijpen dat een zeemeeuw een onbegrensd idee is van vrijheid, een beeld van de Grote Meeuw, en dat je hele lichaam, van vleugeltip tot vleugeltip, niets meer is dan jouw gedachte zelf”, legt Fletcher Gull uit, die een van de grote zonen van de Grote Meeuw, Jonathan L. Seagull, parafraseert. En deze zin vat de filosofie van Jonathan Livingston Seagull samen.
De allegorie-parabel van Richard Bach combineert de filosofie van Mary Baker Eddy5 (foto links. Bach is een lid van de Church of Christ, Scientist6) met het Emersoniaanse transcendentalisme onder het mom van een kinder- verhaal.... Bach meent niet dat wij, om een groot goed te verwerven - in dit geval volmaakte vrijheid door perfect vliegen - vaak grote verliezen ervaren.
Hij neemt slechts één vorm van realiteit waar en negeert de complexiteit van de vele realiteiten van het leven. En hij begrijpt of erkent Gods absoluuthe- den niet.[10]
Dit lijkt veel op de leringen van het hindoeïsme, yoga, de New Age en andere oosterse filosofieën die geloven dat ‘God’ (d.w.z. goddelijkheid) al in iedereen aanwezig is. (Namasté - wat betekent dat de god in mij buigt voor de god in jou). Het onderliggende geloof is dat het geheim van transforma- tie erin bestaat te erkennen en te geloven dat iemand al goddelijk is. Dit duidelijk anti-evangelische geloof is de kerk binnengesijpeld. Ik moet denken aan de best-selling christelijke auteur Max Lu- cado7, die de lezers informeert in zijn boek Cure for the Common Life waarin hij de mysticus Mar- tin Buber positief citeert:
De wereld is een bestraling van God, maar omdat ze begiftigd is met een onafhankelijkheid van bestaan en streven, is ze geschikt, altijd en overal, om een korst om zichzelf heen te vormen.
Aldus leeft een goddelijke vonk (nadruk in het origineel) in alles en in het wezen, maar elke der- gelijke vonk is omgeven door een isolerende schil. Alleen de mens kan ze bevrijden en zich weer aansluiten bij de Oorsprong: door een heilig gesprek te voeren met het ding en het op een heilige manier te gebruiken, dat wil zeggen, zodat zijn bedoeling daarbij gericht blijft op Gods transcendentie. Zo komt de goddelijke immanentie tevoorschijn uit de ballingschap van de
“omhulsels”.[11] (nadruk toegevoegd)
Max Lucado citeert ook positief Thomas Merton8 in het boek. Merton, een zelf-erkende panenthe- ist, zei ooit:
Het is een heerlijke bestemming om lid te zijn van het menselijke ras... nu realiseer ik me wat we allemaal zijn.... Konden zij [mensen] maar allemaal zichzelf zien zoals ze werkelijk zijn... Ik veronderstel dat het grote probleem zou zijn dat we zouden neervallen en elkaar zouden aanbid- den.... In het centrum van ons wezen bevindt zich een punt van nietsheid dat onaangetast is door zonde en illusies, een punt van pure waarheid.... Dit kleine punt... is de pure heerlijkheid van God in ons. Het is in iedereen.[12].8
Wat Buber en Merton voorstellen, mijn vrienden, is pantheïsme (alles is god) of panentheïsme (god is in alles) - hoe je het ook wilt noemen. Is het echt zo moeilijk voor de gemiddelde gelovige om de fout te ontdekken van wat hier wordt gezegd? Blijkbaar is dat zo. Hoewel Lucado’s boek 15 jaar geleden uitkwam, heeft hij zijn uitspraken en goedkeuringen in The Cure for the Common Life nooit herroepen. Dr. Peter Jones bedacht de uitdrukkingen “Oneism” en “Twoism” om deze concepten te vereenvoudigen. Oneism is een beschrijving van een god die in feite een inherente en integrale es- sentie van het universum is. Twoism beschrijft een God die het universum heeft geschapen en er daarom los van staat - Hij staat buiten dat wat Hij heeft geschapen.[13]
5 Zij was de grondlegger van Christian Science: http://www.verhoevenmarc.be/PDF/Christian-Science.pdf
6 Zie https://en.wikipedia.org/wiki/Church_of_Christ,_Scientist
7 Zie http://www.verhoevenmarc.be/PDF/max-lucado.pdf
8 Zie http://www.verhoevenmarc.be/PDF/heengaan-merton.pdf
4
God is niet één met Zijn schepping; Hij staat er apart van. Hij kan het ondersteunen en in stand houden, maar Hij is op geen enkele manier het universum zelf, noch kan de mensheid op enigerlei wijze worden geïdentificeerd met een zogenaamde ‘goddelijke vonk’ die volgens de toepassing ervan leert dat iedereen goddelijkheid in zich heeft. De gevolgen van dit besef zijn dat we ‘in ons- zelf moeten kijken’ om onze goddelijkheid los te laten.
Al decennia lang werd dit soort literatuur (zoals die van Buber en Merton) niet alleen verkocht, maar ook praktisch onderschreven door christelijke boekwinkels en uitgevers; en duizenden chris- tenen sloegen dit in - en waren niet in staat de bijbelse waarheid van God en Zijn schepping te onderscheiden van Satans leugens en verdraaiingen. En zoals blijkt uit het boek van Max Luca- do en zijn populariteit als christelijke auteur - er is niets veranderd! Onwetende en onopgeleide ge- lovigen vallen tegenwoordig nog steeds ten prooi aan zogenaamde christelijke fictie en allegorische geschriften, boeken zoals The Shack en devotionals zoals Jesus Calling, die, niet anders dan Jona- than Livingston Seagull, zijn afgeleid van goddeloze spirituele bronnen en methoden. Erger nog, dit soort gevaarlijke en verraderlijke valsheid wordt niet betwist door het leiderschap in de evangeli- sche gemeenschap.
Het volgende citaat biedt een interessant inzicht in relevante punten over door christenen waarge- nomen spiritualiteit:
Recente artikelen in de tijdschriften Newsweek en Self vertegenwoordigen een klein deel van de overvloed aan advies over ‘spiritualiteit’. Toonaangevende popgoeroes promoten hun unieke re- cepten met beloften om onze spirituele verlangens naar vrede en verlichting te bevredigen, en we reageren door hun hoe-te-boeken te lezen, hun seminars bij te wonen, naar hun motiverende tapes te luisteren, de vitamines te nemen die ze verkopen en te mediteren.
Wat maakt hun aanbod van spiritualiteit zo aantrekkelijk? In een Newsweek- interview (20 ok- tober 1997) beweert Deepak Chopra, een populaire spirituele goeroe, dat jij en ik ons verlangen naar spiritualiteit kunnen bevredigen zonder alles op te geven, zonder ons zorgen te maken over God of straf. Voor degenen die spiritualiteit willen, maar die in opstand zijn gekomen tegen het zware juk van de reguliere orthodoxe religie, is dit een zeer aantrekkelijk pad naar het nirwa- na.[14]
De Bijbel herinnert ons eraan:
En word niet aan deze wereld gelijkvormig, maar word veranderd door de vernieuwing van uw gezindheid om te kunnen onderscheiden wat de goede, welbehaaglijke en volmaakte wil van God is [niet onze wil]. (Romeinen 12:2)
Laat de wereld de werkelijkheid voor u niet bepalen, zegt Paulus. Laat uw cultuur u niet zo beïn- vloeden dat ze uw waarden bepaalt en hoe u naar de werkelijkheid kijkt. Wees in plaats daarvan bezig met het vernieuwen van uw geest. Wees bezig om uw perspectieven op de werkelijkheid steeds meer in overeenstemming te brengen met de werkelijkheid zoals gedefinieerd door God.
Eindnoten:
1. From a Greek root meaning “to be still”. “Hesychasm is a mystical tradition of contemplative prayer in the Eastern Orthodox Church. Based on Jesus’s injunction in the Gospel of Matthew that ‘whenever you pray, go into your room and shut the door and pray to your Father who is in secret; and your Father who sees in secret will reward you’, hesychasm in tradition has been the process of retiring inward by ceasing to register the senses, in order to achieve an experiential knowledge of God” – Wikipedia:
https://en.wikipedia.org/wiki/Hesychasm
“The ultimate goal for hesychasts is union with God (Greek theosis). Three steps are required to achieve this goal. The first is dispassion (Greek apatheia), which involves detachment from the senses and the emotions.
The second is stillness (Greek hesychia), which requires detachment from the discursive intellect and the imagination. The final step is an abiding state of illumination called deification or perfect union with God (Greek theosis)”. – The Theosophical Society; https://www.theosophical.org/publications/quest-
magazine/1432-hesychasm-a-christian-path-of-transcendence
5
2. Pope Paul John II, “Eastern Theology Has Enriched the Whole Church” (August 1996,
https://www.ewtn.com/catholicism/library/eastern-theology-has-enriched-the-whole-church-8802).
3. https://www.sermoncentral.com/sermons/the-prayer-of-jabez-derrick-tuper-sermon-on-jabez-225241.
4. Bruce Wilkinson, The Prayer of Jabez (Sisters, OR: Multnomah Publishers, 2000), from the chapter titled
“Welcome to God’s Honor Roll,” pp. 82-84.
5. Quoted in Berit Kjos’ article, “Problems With The Prayer of Jabez”
(https://www.crossroad.to/articles2/Jabez.htm).
6. Larry Barber, “Real Spirituality” (Gutenberg College, 2001, https://gutenberg.edu/2001/02/real- spirituality/).
7. Interview between Dave Hunt and T.A. McMahon, “Are You Waiting, Watching, and Looking?”
https://www.thebereancall.org/content/are-you-waiting-watching-and-looking.
8. https://en.wikipedia.org/wiki/Jonathan_Livingston_Seagull 9. Ibid.
10. “I Think I Can, I Think...” (Christianity Today, December 22, 1972,
https://www.christianitytoday.com/ct/1972/december-22/i-think-i-can-i-think.html ).
11. Max Lucado, The Cure for the Common Life (Nashville, TN: Thomas Nelson, 2005), quoting Martin Buber, p. 215.
12. Thomas Merton, Conjectures of a Guilty Bystander (Garden City, NY: Doubleday Publishers, 1989), pp.
157-158.
13. Peter Jones book, One or Two: Seeing a World of Difference (Escondido, CA: Main Entry Editions, 2010), from chapter one: “Are You a One-ist or a Two-ist?”
14. Larry Barber, “Real Spirituality,” op. cit.
*Back when Christianity Today was warning about the New Age and other unbiblical ideas.
verhoevenmarc@skynet.be - www.verhoevenmarc.be - www.verhoevenmarc.be/NieuwsteArtikelen.htm Rubriek “Schepping vs. Evolutie”: http://www.verhoevenmarc.be/schepping.htm
