Beleidsplan. Beleidsplan van de hervormde gemeente te Hoevelaken, Stoutenburg en Achterveld Versie 31 oktober 2020

(1)

Beleidsplan

Beleidsplan van de hervormde gemeente te Hoevelaken, Stoutenburg en Achterveld 2017-2020

Versie 31 oktober 2020

(2)

Versie 31 oktober 2020 Pagina 1 van 48

Kerkenraad

Hervormde gemeente van Hoevelaken, Stoutenburg en Achterveld

Inhoudsopgave

Voorwoord 2

Hoofdstuk 1 De gemeente 3

Hoofdstuk 2 Eredienst 6

Hoofdstuk 3 De ambten 9

Hoofdstuk 4 Sacramenten 13

Hoofdstuk 5 Huwelijksbevestiging en -inzegening 16

Hoofdstuk 6 Pastoraat 19

Hoofdstuk 7 Diaconaat 22

Hoofdstuk 8 Apostolaat 24

Hoofdstuk 9 Catechese 27

Hoofdstuk 10 Jeugdwerk 29

Hoofdstuk 11 Vorming en toerusting 32

Hoofdstuk 12 Kerkrentmeesterlijke zaken 34

Bijlage 1 Kerkorde CvK-aangelegenheden 40

VI. BIJLAGEN 43

(3)

Kerkenraad

Voorwoord

Voor u ligt het beleidsplan van de Hervormde gemeente te Hoevelaken, Stoutenburg en Achterveld.

In dit beleidsplan is beschreven wat de hoofdlijnen zijn voor het besturen van, en de plannen zijn voor de opbouw en instandhouding van onze gemeente. Alles is opge- steld in het besef dat de Heere beschikt en onze uiteindelijke weg bepaald. In het beleidsplan worden de verschillende aspecten van het gemeente -zijn uitgewerkt. Bij elk onderwerp wordt een korte uiteenzetting gegeven en vervolgens een beschrij- ving van het werk dat in de gemeente gedaan wordt. Ook wordt beschreven wat de plannen zijn voor de toekomst en hoe wij denken deze te bereiken.

De verschillende onderwerpen zijn voor de huidige versie allen nagelopen, aange- past en aangevuld waar nodig. De structuur van het vorige beleidsplan is behouden.

Hier is indertijd veel aandacht aan besteed en zijn naast de kerkenraad ook commis- sies (o.a. de jeugdraad en de zendingscommissie) ingeschakeld om mee te denken over de inhoud van de betreffende onderwerpen.

Het doel van het beleidsplan is de geestelijke opbouw van de gemeente. In deze gese- culariseerde tijd hebben we ons steeds weer te bezinnen, hoe de gemeente gebouwd kan worden naar de eis van Gods Woord. Het gaat hierbij ten diepste om de uitbreiding van Gods Koninkrijk. Als kerk hebben we de opdracht om te zaaien en nat te maken, maar het is de Heere, Die de wasdom geeft.

De alleen wijze God, onze Zaligmaker, zij heerlijkheid en majesteit, kracht en macht, nu en in alle eeuwigheid. Amen. (Judas 1:25)

(4)

Kerkenraad

Hoofdstuk 1 – De gemeente

Algemeen

De Hervormde Gemeente te Hoevelaken, Stoutenburg en Achterveld vindt zijn oor- sprong in de reformatie. Op 21 november 1594 werd Adrianus Vossius benoemd tot eerste predikant van Hoevelaken, dat tot dan toe een Rooms Katholieke parochie was. Aan deze benoeming is wel het een en ander voorafgegaan. De ambachtsheer van Hoevelaken bezat namelijk het collatierecht [¹]. De toenmalige ambachtsheer van Hoevelaken moest door het Hof van Gelre gesommeerd worden dat de Rooms Katholieke pastoor moest worden vervangen door de benoemde predikant. Zo kon met behulp van "de Schout van Nijkerk" Adrianus Vossius zijn entree maken.

Gedurende meer dan 300 jaar hebben de bewoners van Huize Hoevelaken door het collatierecht grote invloed uitgeoefend op de kerk. In feite waren zij degenen die bepaalden welke predikant het ambt mocht vervullen. Ook na 1922, toen bij grond- wetswijziging het collatierecht werd afgeschaft, bleven de bewoners van Huize Hoe- velaken hun invloed uitoefenen, tot in 1954 de toenmalige president-kerkvoogd, Mr.

N.J. van Aalst, terugtrad. Waarschijnlijk is de invloed van de bewoners van Huize Hoevelaken er ook de oorzaak van, dat zowel van de afscheiding van 1834 als van de Doleantie van 1886 weinig gemerkt is in de kerkelijke gemeente.

Door de jaren heen is het aantal leden van de gemeente steeds toegenomen, niet alleen door de groei van het dorp, maar ook door (kerkelijke) grenswijzigingen. Zo werden in 1951 de Hervormde gezinnen, die woonden in de toenmalige gemeente Stoutenburg, overgenomen van de Hervormde Gemeente Leusden. Deze gezinnen waren al overwegend georiënteerd op de kerk te Hoevelaken. Na de wijziging van de grens tussen Hoogland en Hoevelaken in 1960 zijn de Hervormde gezinnen, woon- achtig in de buurtschap Vinkenhoef, overgekomen van de Hervormde Gemeente te Hoogland. Intussen groeide het aantal inwoners van Hoevelaken als gevolg van de nieuwbouw van 2000 in 1956 tot ruim 9000 in 2012.

Niet iedereen voelde zich thuis in de oude Hervormde Gemeente te Hoevelaken en daarom werd in 1969 begonnen met de oprichting van een buitengewone wijkgemeente in wording, hetgeen vervolgens het vertrek van een aantal leden tot gevolg had. Deze buitengewone wijkgemeente is later samengegaan met de plaatselijke gereformeerde kerk in de huidige Protestantse gemeente “de Eshof”.

Vier markante momenten markeren de geschiedenis van de gemeente in de laatste 50 jaar:

 De uitbreiding naar twee zondagse ochtenddiensten in 1963;

 Het besluit in 1969 om wekelijkse erediensten te houden in Achterveld;

 De stichting van een tweede predikantsplaats in 1988;

 De fusie van de Nederlandse Hervormde Kerk, de Gereformeerde kerken en de Evangelisch Lutherse kerk in 2004. Dit laatste heeft geleid tot de overgang van ongeveer 10% van de leden naar de nieuw gevormde Hersteld Hervormde Kerk.

[¹] Collatierecht is het recht om een bepaalde persoon als pastoor voor te dragen bij de bis- schop, die deze dan benoemde.

(5)

Kerkenraad

Wat doen we nu?

Zolang men zich heugen kan is de Hervormde gemeente Hoevelaken, Stoutenburg en Achterveld van gereformeerde signatuur. Dit stempelt het gemeentelijke leven, met als hart de erediensten [²]. Daarbij mag worden gezegd, dat de gemeente een bevin- delijke inslag heeft. Er is sprake van verbondenheid met de Gereformeerde Bond in de Protestantse Kerk in Nederland. In de prediking wordt, met de Bijbel als norm, nauwe aansluiting gezocht bij de belijdenisgeschriften als spreekregel van de kerk der Reformatie. De kerkdiensten kenmerken zich door een sobere liturgie, met gebruik van de psalmen en enige gezangen.

De kerkenraad telt 11 ouderlingen, 2 predikanten, 6 diakenen en 4 ouderling-kerkrentmeesters. Er zijn 8 wijken voor de ouderlingen. Drie ouderlingen hebben een bijzondere opdracht, namelijk een jeugdouderling, een evangelisatieouderling en een ouderling voor ouderenbezoekwerk. Zij zijn in hun werk niet aan wijkgrenzen gebonden. De wijkouderlingen bezoeken samen met hun bezoekbroeders regelmatig de gezinnen in hun wijk. De diaconale aspecten, zowel binnen als buiten de gemeente worden door de diakenen ter hand genomen. De ouderlingen-kerkrentmeester, ge- assisteerd door drie kerkrentmeesters-lidmaat, zorgen voor de materiële belangen van de gemeente.

De gemeente is gesplitst in twee wijken, maar kent geen wijkkerkenraden. Beide wijken hebben een eigen predikant. De meeste diensten, waarin het Woord wordt verkondigd en de sacramenten worden bediend, worden door eigen predikanten geleid. Het pastorale werk voor de wijk wordt voor een deel door de eigen wijkpredikant gedaan, zoals o.a. kraam-, zieken- en bejaardenbezoek, bezoek bij jubilea en het leiden van rouw- en huwelijksdiensten. Bij het pastoraat spelen ook de wijkouderling en de ouderlingen met een bijzondere opdracht een rol.

Wat willen we gaan doen?

Het doel blijft de gemeente te bewaren bij het onvervalste Woord van onze Drie- enige God. Daarvoor hebben we met name Zijn hulp en leiding nodig. Ook daar waar we de gemeente door middel van gebed, prediking en gemeentewerk willen toerusten tot haar taak en roeping. Hiertoe behoort onder andere de bevordering van de onderlinge saamhorigheid en liefde. We zullen als gemeente in een voortdurende en heilige omgang met de Bruidegom, als bruid hebben te leven ter versterking van het persoonlijke geloof en tevens hebben te functioneren als een Stad op een berg (een getuigende / wervende gemeente).

Hoe denken we ons doel te bereiken?

De gemeente kan alleen blijven bestaan bij de gratie van het Verbond, dat God Zelf sloot. Pleitend op dat Verbond mag ze ook in de toekomst blijvend bidden om de werking van de Heilige Geest. Die is het, Die in alle waarheid leidt.

Als kerkenraad van de Hervormde Gemeente te Hoevelaken, Stoutenburg en Achter- veld betreuren we de fusie van de Gereformeerde, Lutherse en Hervormde kerk in 2004. De voornaamste bezwaren tegen de Protestantse Kerk in Nederland als voortzetting van deze kerkgenootschappen zijn:

1. De eenheid van de kerken dient te berusten op de Bijbelse grondslag, zoals weer- gegeven in de belijdenisgeschriften: de Nederlandse Geloofsbelijdenis, de Heidel- bergse Catechismus en de Dordtse Leerregels.

[²] Zie hierover verder hoofdstuk 2 over de erediensten

(6)

Kerkenraad

2. In de kerkorde wordt niet alleen gesproken over de genoemde belijdenissen van de Reformatie, maar ook over de concordie van Leuenberg. Dit geschrift staat op gespannen voet met de Dordtse Leerregels, waar er gesproken wordt over de leer van Gods eeuwige verkiezing en verwerping.

3. Vanuit onze belijdenis kennen we de trits de Heilige Doop, de belijdenis en het Heilig Avondmaal.

4. In de nieuwe kerkorde wordt niet meer uitgegaan van het huwelijk, als enige Bijbelse vorm van de relatie tussen man en vrouw.

De Hervormde Gemeente te Hoevelaken, Stoutenburg en Achterveld wil kerk blijven op de huidige basis van Schrift en belijdenis, overeenkomstig het Woord van God. De kerkenraad onderschrijft de Verklaring aangaande de verbondenheid met het Gere- formeerd belijden (verwoord in Preambule 1 uit de plaatselijke regeling, die bij dit beleidsplan als bijlage is opgenomen) en onderschrijft ook het Convenant van Alblas- serdam (verwoord in Preambule 2 uit de plaatselijke regeling, die eveneens als bijlage bij dit beleidsplan is opgenomen).

(7)

Kerkenraad

Hoofdstuk 2 – Eredienst

Algemeen

In de eredienst dient de prediking van Gods Woord de centrale plaats in te nemen.

Bijbelse prediking is naar haar wezen Trinitarische prediking; dat wil zeggen dat ze de Drieënige God en Zijn werk tot 'voorwerp' heeft. Toegespitst op de zaligheid van zondaren is het God de Vader Die verkiest, God de Zoon Die verlost, en God de Hei- lige Geest Die wederbaart en heilig maakt. Het brandpunt van deze prediking wordt gevormd door de Persoon en het werk van Christus. 'Het Woord des Heeren dient grondig en naar waarheid aan de gemeente worden voorgedragen en te worden toe- geëigend, zowel in het algemeen als in het bijzonder (...).' Een Schriftuurlijk-bevinde- lijke prediking (voorwerpelijk en onderwerpelijk c.q. heilsfeitelijk en heilsordelijk) wordt voorgestaan.

Wat doen we nu?

De ouderlingen dragen samen met de predikanten verantwoordelijkheid voor de verkondiging van het Woord. 'Ze hebben toezicht te nemen op de leer en de wandel van de dienaren van het Woord, opdat alles tot stichting der kerk gericht moge worden en dat geen vreemde leer worde voorgesteld (...).

Er worden elke zondag in de Dorpskerk twee morgendiensten gehouden en een avonddienst. In het cultureel centrum ´de Moespot` te Achterveld wordt elke zondag een kerkdienst gehouden.

Verder worden er op de Eerste Kerstdag gewoonlijk kerkdiensten belegd naar het zondagse patroon. Op Goede Vrijdag, Hemelvaartsdag en op tweede christelijke feestdagen worden er eveneens diensten belegd, evenals op de Biddag voor gewas en arbeid, op de Dankdag voor gewas en arbeid, en op oudejaars- en nieuwjaarsdag.

Tussen de Dankdag en de Biddag wordt er om de veertien dagen ook op woensdag- avond een kerkdienst gehouden.

De zondagse morgendiensten worden in totaal door 700-800 mensen bezocht en de avonddiensten door 450-500 mensen. De andere genoemde diensten geven ook een redelijk goede opkomst van ge-meenteleden te zien.

Met uitzondering van de avonddiensten, wordt er tijdens de morgendiensten gelegenheid geboden tot oppas voor de kleinste kinderen uit een gezin (tot ongeveer 4 à 5 jaar). Er zijn circa negentig kerkradio aansluitingen in de gemeente ten behoeve van bejaarden c.q. langdurig zieken.

Wat de orde van de diensten betreft: de gehouden diensten zijn duidelijk Woord- diensten. De orde van de diensten is sober. Voor de Schriftlezing wordt gebruikt gemaakt van de Herziene Statenvertaling. Onze gastpredikanten hebben de mogelijkheid om de Statenvertaling te gebruiken. Er wordt alleen gezongen uit de psalm- bundel, die dateert uit 1773 (150 psalmen en 12 gezangen). Tijdens de tweede morgendienst wordt ritmisch gezongen, in de andere diensten iso-ritmisch.

Het karakter van de diensten: In de morgendiensten wordt in de prediking een Schriftgedeelte uitgelegd en toegepast. De avonddiensten staan in het teken van de

(8)

Kerkenraad

'gereformeerde leer'; dan wordt telkens een gedeelte uit de Heidelbergse Catechis- mus of uit één van de beide andere Formulieren van Enigheid behandeld.

 Eenmaal in de zes weken wordt de Heilige Doop bediend.

 Eenmaal per jaar is er een dienst, die in het teken staat van de openbare belijdenis van het geloof. De vragen die tijdens deze dienst gesteld worden aan de nieuwe lidmaten vinden we in het Dienstboek voor de Hervormde Kerk.

 Eenmaal per kwartaal wordt het Heilig Avondmaal bediend in het midden van de gemeente. De bediening heeft plaats in de beide morgendiensten. In de avonddienst is er dankzegging en nabetrachting op het gevierde Heilig Avondmaal.

 Bevestiging van ouderlingen, ouderlingen -kerkrentmeesters en diakenen vindt gewoonlijk plaats in het begin van de maand januari. Daartoe wordt het hertaalde bevestigingsformulier gehanteerd.

 Bij de bevestiging van een predikant wordt eveneens het betreffende hertaalde formulier gebruikt.

 Voor de jongeren van de gemeente wordt een aantal preekbesprekingen gehouden, verspreid over het zgn. winterseizoen.

 De morgendienst op de Biddag en de Dankdag voor gewas en arbeid, alsmede per jaar twee zondagse (morgen)diensten, staan in het teken van de relatie kerk en basisschool. Tijdens deze diensten wordt in de prediking wat extra aandacht besteed aan de kinderen van de gemeente.

 Eenmaal per jaar wordt een aangepaste middagdienst gehouden, ten behoeve van mensen met een verstandelijke beperking.

 De rouwdiensten worden geleid door de wijkpredikant. In de rouwdienst zijn geen bloemen rondom de baar aanwezig.

Stijl

Ouders die hun kind ten Doop wensen te houden, alsook mannen en vrouwen die ten Avondmaal gaan, zijn gehouden om dat in gepaste kleding, zoals de Schrift bedoelt, te doen. De Heiligheid van God en de liefde tot Zijn dienst dienen tot uiting te komen in houding en gedrag in de levende ontmoeting met de levende God onder de verkondiging van Zijn Woord. ‘Let op uw voeten als u in het huis van God gaat’ (Pred. 4:17a).

Er leven binnen de kerkenraad zorgen omtrent het onregelmatige kerkbezoek van een deel van de kinderen in de leeftijd tot 10 jaar. Dat geldt in zekere zin ook ten aanzien van een deel van de jongeren en de jonggehuwden. Als kerkenraad zoeken we naar wegen om die zorgen weg te nemen.

Aandachtspunten:

 Bij het huisbezoek aandacht schenken aan de zorgen met betrekking tot de kerkgang.

 Bewustwording op gang brengen via de prediking (bijv. in Doopdiensten) bij ouders met betrekking tot het belang van regelmatige kerkgang van (jonge) kinderen.

Binnen de kerkenraad zullen de volgende thema´s besproken worden:

1. Drie artikelen van dr. Van ’t Spijker over de omgang met elkaar binnen de kerkenraad.

2. Artikel over de weg die de Heilige Geest met de gemeenten van Christus gaat.

(lezing van drs. C.M.A. van Ekris uit “ Geestelijk leiding geven “).

(9)

Kerkenraad

3. De plaats en de betekenis van het ambt binnen de gemeente als “ het ene lichaam van Christus “.

4. Bespreking van de vraag : ‘Wat is de Bijbelse visie op het pastoraat in de gemeente ?’

5. Wat is de plaats van het jeugdwerk in de gemeente van Christus ?

6. De plaats van het diaconaat binnen de gemeente. (onder andere naar aanleiding van de notitie van de zusters Meijwaard).

7. Wat is de plaats van het evangelisatiewerk binnen onze gemeente?

Hoe gaan we de toerusters toerusten ?

Binnen de kerkenraad willen we per jaar twee thema´s behandelen die inherent zijn aan het pastoraat en gemeente zijn. Dit houdt in dat we in vierjaar acht thema´s willen behandelen.

(10)

Kerkenraad

Hoofdstuk 3 – De ambten

Bijbels vertrekpunt

De kern van de visie op de gemeente en de ambten wordt verwoord in de Bijbel zelf.

Daarom bezien we dit thema vooreerst vanuit bijbels-theologisch perspectief; inzich- ten vanuit de psychologie en sociologie zijn daarbij helpend.

Gods gemeente in trinitarisch perspectief

De Bijbel beschrijft de gemeente in trinitarisch perspectief, nl.

 Vanuit de Vader – de gemeente als het volk van God.

 Vanuit de Zoon – de gemeente als lichaam van Christus.

 Vanuit de Geest – de gemeente als de tempel van de heilige Geest.

De gemeente is werk van God. Deze krijgt gestalte vanuit Gods verkiezing. De gemeente bestaat uit degenen die door God in Christus verkoren zijn. Hierdoor verricht en verkondigt God zijn werk onder mensen. De catechismus benoemt de gemeente als de plaats waarin het werk en de genade van God naar voren komt.

De kerk is lichaam van Christus. Zij is het werk van Christus en Hij is het Subject van de kerk. In de kerk komt het werk van Christus het meest tot uitdrukking. En als het dan het werk van Christus is, hebben ambtsdragers tevens hun mandaat en hoeven zij niet te wanhopen.

De gemeente is dan ook direct het werk van de Geest, want de plaats waarin de vergeving van de zonden uitgereikt wordt. Wij benadrukken hier niet spanningsloos over te willen spreken, want Christus heeft daarover uitdrukkelijk geleerd dat binnen zijn lichaam er ranken zijn die vrucht dragen, maar ook ranken die geen vrucht dragen.

Ambtsdragers als boodschappers van het Woord

De gemeente is dus werk van God, waarbij Hij mensen inschakelt. Het priesterschap aller gelovigen is onlosmakelijk verbonden met het christen zijn. Ambten zijn hiervan onderscheiden als bijzondere gaven door een bijzondere roeping. God roept die Hij wil en hij zal degenen die Hij roept ook bekwaam maken en zorgen voor vrucht (bekwaamheid, begeerte en doen).

Ambtsdragers zijn ten opzichte van de gemeente alleen veilig achter het Woord (zoals de predikant achter de grote kanselbijbel). Studie van het Woord gaat voorop, niet de ambtsdrager.

Een preek heeft betekenis, maar is in tijd beperkt: Ik stond hier, ga nu weer, want het Woord moet zijn werk doen. Daarna krijgt het verlenging naar het pastoraat. Het Woord verbindt ons zo ook weer met de gemeente. Verbinding tussen ambtsdrager en gemeente loopt dus via het Woord. Het ‘Zo spreekt de Heere’ is de kern. Dat geeft moed en de kracht om te spreken. Niet het eigen woord, in de hoop dat men het ermee eens is. Na de preek moeten we niet vragen of men het ermee eens is, maar vragen om een zegen en zo de gemeente weer teruggeven aan de Heere. Ambtswerk is erop gericht om het Woord te laten spreken en zijn werk te laten doen. Wie het Woord zo hanteert, en door de Geest wordt geleid, zal zegen ontvangen.

(11)

Kerkenraad

De ambtsdrager wordt ingeschakeld, met de uiteindelijke opdracht om zichzelf overbodig te maken. Het ambt is gebonden aan deze bedeling, aan de heilsgeschiedenis.

Immers, in de nieuwe hemel zijn geen ambten meer, want Christus is er de grote ambtsdrager, de grote Hogepriester. Dan staat ieder rond het Lam, waarin God alles zal zijn in allen.

Ambtelijke verantwoordelijkheid ten dienste van de gemeente

Ambtsdragers zijn er opdat de gemeente als het lichaam van Christus zichzelf op- bouwt in de liefde. Met dat doel regeren de ambtsdragers de gemeente. Efeze 4 geeft aan dat er meer onderling aanvullende ambten zijn die gezamenlijk werken met hetzelfde doel. Tijdens kerkenraadsvergaderingen spreken en besluiten ambtsdragers samen over wat er speelt in de gemeente. Dit vanuit een totaal-overzicht, met oog en hart voor het geheel van de gemeente.

Kenmerken van de kerkenraad zijn: Eenheid, liefde, geduld, wijsheid, ootmoed en zorgvuldigheid in besluiten, rond wat goed is voor de gemeente; niet als vertegen- woordiger van een stroming, maar ten dienste van de gemeente van Christus. Het nemen van besluiten - als het moet ook tegen de wens de gemeente in - vraagt om het leggen van de hand op Bijbel, op het geweten, om eerlijkheid tegenover God. Dan is er ook eerlijkheid naar de gemeente.

Ambtelijke structuur is een beproefde structuur

Ook de belijdenis en de kerkorde spreken over de gemeente en de ambten. Er is lang over nagedacht in de geschiedenis. De HC is te zien als een samenvatting van datgene waarover de Schrift spreekt, o.a. rond de vraag wat onze enige troost is… De NGB ankert in de reformatorische theologie. Over de ambten wordt gesproken als een geestelijke zaak, om daardoor de ware religie te handhaven. De ambtelijke structuur van de kerken is door de tijd heen beproefd gebleken en heeft er voor gezorgd, dat ook in moeilijke tijden de kerk staande bleef. Het is goed om de betekenis van deze structuur vanuit het verleden op haar waarde te schatten, ook als het belijden van de christelijke gemeente meer onder spot en druk komt te staan. Juist dan is het nodig om op de post te blijven en niets te vrezen: Want die bij ons zijn, zijn meer dan die bij hen zijn. Zo kan de kerk doorgaan om zoutend zout te zijn.

Gemeenteleden en gemeentewerk

Luther zei: Ieder christen heeft de roeping om voor zijn naaste een Christus te zijn.

Het is de taak van iedere christen om het goede voor de ander te zoeken en te doen.

Dat is op zich zelf geen ambtelijke werk, maar christelijk werk. In het verleden is gebruik gemaakt van o.a. ziekentroosters, godsdienstleraren. Hun werk was niet ambtelijk, maar wel betekenisvol.

In de gemeente kan iedereen dienstbaar zijn, als het maar dicht bij het Woord blijft.

De roeping is er voor iedereen.

De kerkenraad blijft verantwoordelijkheid voor de activiteiten die in de gemeente plaatsvinden. Daarom is verbinding en contact van ambtsdragers met mensen die actief zijn in de gemeente belangrijk. Van daaruit mag ook de hele gemeente worden ingeschakeld. Wie ingeschakeld wordt kan de belijdenisbelofte inlossen (met de jouw geschonken gaven meewerkt aan de opbouw van de gemeente). Door mensen in te schakelen kan ook de betrokkenheid binnen en op de gemeente worden ver- sterkt, naar de mate dat iemand gaven heeft gekregen. Het blijft daarbij de verantwoordelijkheid van de kerkenraad om te zorgen dat gemeenteleden worden toe-

(12)

Kerkenraad

gerust tot het dienstwerk in de gemeente en de gaven worden gecoördineerd ten dienste van het geheel.

Pastoraal, educatief, missionair en ander dienstwerk

Binnen de gemeente kennen we verschillende ambten, elk met onderscheiden taken en verantwoordelijkheden.

We hebben twee predikanten, die zich met name richten op de woordverkondiging (preken), toerusting en crisispastoraat. De acht (wijk)ouderlingen richten zich vooral op het geestelijk leiding geven aan de gemeente en het pastoraat in de verschillende wijken. De zes diakenen richten zich vooral op de materiële noden binnen en buiten de gemeente. De vier kerkrentmeesters (en de drie kerkrentmeesters-lidmaat) richten zich met name op het stoffelijk beheer van de kerkelijke goederen.

Op specifieke terreinen zijn er ouderlingen benoemd met een bijzondere taak. Zo kennen we een jeugd-, evangelisatie-, en ouderen-ouderling. Zij geven leiding aan dit specifieke gemeentewerk, coördineren dit, dragen zorg voor intervisie en toerusting en onderhouden de communicatie met de kerkenraad. Zij nemen voluit deel aan kerkenraad, om zo samen zorg te dragen voor het geheel van de gemeente.

Behalve de kerkenraadsleden zijn er tal van mannen en vrouwen, jongeren en ouderen, die geen deel uitmaken van de kerkenraad en geschonken gaven en beschikbare tijd inzetten voor het dienstwerk binnen de gemeente. De kerkenraad geeft hieraan leiding en zoekt mogelijkheden om dit in te passen binnen de structuur van de gemeente. Daarbij kan het nuttig en gewenst zijn om gebruik te maken van adviezen van mensen met ervaring met kinderen, met hulpverlenende ervaring, financiële kennis et cetera. In principe zijn er geen taken die niet door gemeenteleden kunnen worden verricht.

Er is alle ruimte om vrouwen in te schakelen in de gemeente. Er zijn dan ook geen taken te noemen, die voor vrouwen uitgesloten zijn. Er is Bijbels gezien evenwel geen ruimte voor de vrouw in het ambt. Het betreft hier de regeertaak, die de man toebehoort. Dat staat los van hoog en laag; van meer of minder kwaliteit. Het is gegeven in de scheppingsordening (Efeze 5). Dat is overigens nogal tegendraads in de huidige cultuur.

Actieve betrokkenheid van bezoekbroeders bij het wijkwerk is dienstig aan het over- dragen van ervaring en de toerusting van gemeenteleden met het oog op toekomsti- ge ambtstaken. Paulus nam ook mensen mee op reis. Ook kunnen oud-ouderlingen worden ingeschakeld voor bezoekwerk. Zo zijn er nog meer voorbeelden te noemen.

In volgende hoofdstukken worden de diverse deeltaken als pastoraat, diaconaat en ander dienstwerk nader uitgewerkt.

Praktische regelingen

Diverse praktische zaken zijn beschreven in afzonderlijke regelingen en besluiten van de kerkenraad, zoals o.a. de wijze van verkiezing van ambtsdragers (in uitwer- king van de zesjaarlijkse stemming), deelname aan meerdere vergaderingen (clas- sis), vergaderfrequentie, etc. Dit wordt in dit beleidsplan niet verder uitgewerkt.

Samenvatting: Wat echt belangrijk is.

1. Het Bijbels denken is fundamenteel: De gemeente bezien in trinitarisch perspectief, nl. als volk van God (Vader), lichaam van Christus (Zoon) en tempel van de Heilige Geest.

(13)

Kerkenraad

2. De huidige kerkstructuur met gemeente en ambtsdragers is door de tijd heen beproefd gebleken om de ware religie te bewaren en biedt ook vastheid naar de toekomst.

3. Ambtsdragers staan onder het gezag van en schuilen achter het Woord van de drie-enige God. Dat ontzorgt. Ze staan niet onder het gezag van de gemeente. Het Woord verbindt wel ambtsdragers met de gemeente. Ambten zijn voorbehouden aan mannen in de gemeente.

4. De ambtsdragers vormen samen de kerkenraad en geven samen leiding aan de opbouw van de gemeente en coördineren de inzet van gaven binnen de gemeente.

5. Het priesterschap aller gelovigen geldt alle gemeenteleden: Iedere christen heeft de roeping om voor zijn naaste een Christus te zijn (citaat Maarten Luther). In dat perspectief is er voor gemeenteleden alle ruimte voor het verrichten van taken in de gemeente.

Wat gaan we doen?

In het perspectief van het bovenstaande zet de kerkenraad zich de komende jaren in voor de volgende zaken

1. Leiding geven aan de opbouw van de gemeente vanuit de prediking van het Woord, het pastoraat, kring- en verenigingswerk en andere activiteiten binnen de gemeente.

2. Versterken van de eenheid en gemeenschappelijkheid binnen de gemeente door het versterken van actieve en brede betrokkenheid, inzet en ondersteuning van gemeenteleden in het gemeentewerk.

3. Aanstellen ambtsdrager-coördinator-vrijwilligers die ondersteuning kunnen bieden bij het werven en selecteren van gemeenteleden voor diverse taken.

4. Inrichten van jaarlijkse ontmoetings- en toerustingsbijeenkomsten voor leiding- gevenden en andere vrijwilligers in de gemeente, onder leiding van resp. de jeugd-, evangelisatie-, ouderenouderling en een van de predikanten.

5. Voortdurende bezinning op het ambtelijke en gemeentelijke werk door het uitwerken van de verschillende deelterreinen van het gemeentewerk. Dit als uitwer- king van het algemene perspectief zoals dit in dit hoofdstuk is beschreven.

(14)

Kerkenraad

Hoofdstuk 4 – Sacramenten

Algemeen

Het is het geloof alleen, dat ons Christus en al Zijn weldaden deelachtig maakt. Dat geloof bewerkt de Heilige Geest door de verkondiging van het Heilig Evangelie, en Hij sterkt het door diezelfde verkondiging èn door het gebruik van de beide sacramenten, de Heilige Doop en het Heilig Avondmaal. Deze twee sacramenten zijn door God ingezet als heilige, zichtbare waartekenen en zegelen, opdat Hij ons door het gebruik daarvan de belofte van het Evangelie des te beter te verstaan geeft en verzegeld namelijk, dat Hij ons vanwege het enige slachtoffer van Christus aan het kruis vol- bracht, vergeving der zonden en het eeuwige leven uit genade schenkt. Vergelijk Zondag 25 van de Heidelbergse Catechismus.

Voor wat betreft de Heilige Doop belijden we, dat de kinderdoop de instelling van Godswege is. Vergelijk Zondag 27 van de Heidelbergse Catechismus.

Voor wat betreft de toegang tot het Heilig Avondmaal huldigen we de Bijbels - gereformeerde visie, dat die kerkelijk wordt geopend door de openbare belijdenis van het geloof.

Wat doen we nu?

Heilige Doop

Ongeveer eenmaal in de zes weken vindt tijdens de morgen- of avonddienst de bediening van de Heilige Doop plaats. De predikanten leiden bij toerbeurt deze diensten.

Een ruime week tevoren is er gelegenheid voor ouders om aangifte te doen, wanneer ze hun kind ten doop wensen te houden.

Vooraf aan de Heilige Doop wordt er doopzitting gehouden. De procedure is vastgelegd in de notitie `Doopzitting`.

Wanneer bij gemeenteleden die een kindje ten doop willen houden zorgen zijn rondom hun kerkelijk meeleven willen wij eerst een pastoraal traject met hen ingaan.

Pas daarna wordt een beslissing genomen over het al dan niet laten dopen. Het ker- kenraadbeleid rondom doop- en trouw- diensten is vastgelegd in een notitie d.d. 15 december 2006.

Verlangt een ouderpaar dat in de kerkzaal te Achterveld de Heilige Doop zal worden bediend, dan zal dat geschieden in een morgendienst waarin de wijkpredikant voor- gaat.

De Heilige Doop wordt bediend voor de prediking. Daarbij wordt gebruik gemaakt van het hertaalde doopformulier.

Heilig Avondmaal Voorbereiding

In de voorbereidingsweek voor de bediening van het Heilig Avondmaal is er gelegenheid tot Censura Morum. Dat beduidt letterlijk: beoordeling van zeden. Het tijdstip waarop daartoe gelegenheid is, wordt in de kerkbode vermeld en in de kerk afgekon- digd. (Meestal ‘s maandags vóór de bediening van het Heilig Avondmaal.) Twee ouderlingen zijn op genoemd tijdstip in de consistoriekamer aanwezig.

Mocht een belijdend lidmaat van de gemeente zich misgaan in leer of leven - wat God genadig verhoede ! - en een ander gemeentelid heeft vruchteloos de weg van Mat- theüs 18: 15-16 bewandeld, dan is het voorleggen van een zorgelijke situatie aan (deze twee leden van) de kerkenraad een uiterste mogelijkheid om de hindernissen

(15)

Kerkenraad

voor het houden van het Heilig Avondmaal weg te nemen. Aan het houden van het Heilig Avondmaal gaat een week van voorbereiding vooraf. Die week wordt begonnen met een kerkdienst waarin aandacht aan de zelfbeproeving wordt geschonken.

Tijdens deze dienst wordt het deel van het Avondmaalformulier gelezen, dat hierop betrekking heeft.

De bedoeling van deze voorbereidingsdienst en -week is, dat we door de leiding van de HEERE op een juiste wijze het Heilig Avondmaal zouden vieren.

Tijdens de voorbereidingsweek wordt een bezinningsavond gehouden. Op deze avond wordt door de ene predikant een gedeelte uit het avondmaalsformulier behandeld en door de ander een gedeelte uit de Heilige Schrift.

Bediening

Het Heilig Avondmaal wordt vier maal in het jaar bediend in de beide morgendiensten in de Dorpskerk. Dit geschiedt om beurten door de beide predikanten. De kerkdienst in Achterveld vervalt dan. De bediening vindt plaats ná de prediking. Het hertaalde formulier wordt daarvoor gebruikt.

Nabetrachting

In de avonddienst na de Avondmaalsdiensten wordt er nabetrachting en dankzegging op het Heilig Avondmaal gehouden. Dat wil zeggen, dat er in die dienst gepreekt wordt in direct verband met wat in de morgendiensten mocht plaatshebben.

Heilige Doop

We willen aandacht vragen voor de rijke betekenis, die gegeven wordt in de doop.

Tegelijk zal ook de grote verantwoordelijkheid van ouders in dezen alle aandacht moeten krijgen.

In veel bredere zin leeft bij de kerkenraad de zorg of de belofte voluit ernstig wordt genomen, om de kinderen in naar vermogen te onderwijzen. Dat wil zeggen: of ouders in de gemeente hun kinderen in de waarachtige kennis en vreze Gods, Hem tot eer en tot hun zaligheid opvoeden.

Heilig Avondmaal

De gemeente dient gewezen te worden op wat God de Heere in het teken van het Heilig Avondmaal aan arme zondaren ter versterking van het waarachtige geloof wil schenken.

Daarnaast willen we een niet terecht aangaan, evenals een verkeerd afblijven op grond van de Heilige Schrift, aan de orde stellen.

Heilige Doop

We willen door middel van prediking en dooppastoraat, toerusting en bezinning met betrekking tot de Heilige Doop bevorderen. Daar waar sprake is van een slordige kerkgang zal de kerkenraad haar verantwoordelijkheid in dezen hebben te nemen.

Ze zal deze ouders in liefde hebben te waarschuwen en te vermanen.

Het belang van een werkelijk christelijke opvoeding van kinderen kan met zekere regelmaat door middel van de bediening van het Woord onder de aandacht van de gemeente worden gebracht (bijv. in doopdiensten).

(16)

Kerkenraad

In het winterseizoen zullen met zekere regelmaat een aantal bezinningsavonden belegd worden met het oog op de Heilige Doop en de christelijke opvoeding. Deze avonden worden afwisselend door één van de predikanten geleid.

Heilig Avondmaal

In de prediking (met name in de voorbereidingsdienst) dient aandacht besteed te worden aan een goede bezinning en toerusting.

Door het houden van Censura Morum, alsook door het geregelde huisbezoek, zoekt de kerkenraad zijn verantwoordelijkheid in dezen te verstaan.

Waar zorgen omtrent leer en/of leven bij Avondmaalgangers wordt geconstateerd, zoekt de kerkenraad de weg van liefdevol en ernstig vermaan.

(17)

Kerkenraad

Hoofdstuk 5 – Huwelijksbevestiging en -inzegening

Algemeen

Het huwelijk is een instelling van God de HEERE. Dat is vanaf het begin van de schep- ping duidelijk: Hij is het, 'Die voor Adam zijn huisvrouw geschapen heeft, haar Zelf toegebracht heeft en hem tot een huisvrouw gegeven heeft.' 'Christus heeft met Zijn tegenwoordigheid, giften en wondertekenen op de bruiloft te Kana ook betuigd, dat het huwelijk eerbaar gehouden behoort te worden door allen.' Het huwelijk tussen man en vrouw is Bijbels gezien de enige duurzame relatievorm die God ons mensen heeft gegeven.

Wat doen we nu?

Behandeling van aanvragen van huwelijksbevestiging en -inzegening vallen onder verantwoorde-lijkheid van de kerkenraad.

Degenen die hun huwelijk willen laten bevestigen en inzegenen, worden door de wijkpredikant van de a.s. bruid uitgenodigd voor een zgn. huwelijksgesprek. Tijdens dat gesprek wordt o.a. het huwelijksformulier toegelicht. Het geheim van het christelijk huwelijk wordt daarbij onderstreept. Ook zal het vieren van een fijne, maar ook 'waardige' bruiloft ter sprake worden gebracht.

In geval van bijzondere omstandigheden, zoals bij trouwen na samenwonen, enz.

wordt het bruidspaar uitgenodigd tot een pastoraal gesprek met de wijkpredikant (eventueel met een ouderling). In dat gesprek zal schuldbelijdenis aan de orde gesteld worden in het licht van Gods vergevende liefde in Christus.

In geval van een voorgenomen huwelijk na eerdere echtscheiding vraagt de kerkenraad de betrokkenen om tijdig (uiterlijk één jaar voor de gewenste huwelijksdatum) samen met de wijkouderling en wijkpredikant een traject van bezinning in te gaan waarin openheid gegeven wordt over de voorgeschiedenis en over de huidige situatie. Samen willen we luisteren naar wat God tot ons te zeggen heeft in Zijn Woord (o.a. in Matth. 5, 19, 1 Kor. 7) om met elkaar te zoeken naar wat dat te zeggen heeft in deze specifieke situatie. Gedurende dat jaar zal er een traject worden bewandeld van elkaar uitluisteren, pastorale begeleiding en (zelf-)onderzoek. De uitkomst van dit traject vormt de basis voor de besluitvorming door de kerkenraad om wel of niet in te stemmen met huwelijksbevestiging. Indien de kerkenraad positief beslist, zal de voorgenomen huwelijksinzegening aan de gemeente worden medegedeeld, waarna deze 2 weken de tijd heeft om bezwaar aan te tekenen. Als uit deze gemeenteraad- pleging geen wettige bezwaren worden ingebracht, kan de huwelijksbevestiging doorgang vinden.

Wij geloven in de uniekheid en heiligheid van het huwelijk tussen één man en één vrouw, zoals Jezus ons over het huwelijk heeft geleerd in Markus 10:9 waar Hij zegt:

wat God samengevoegd heeft, laat de mens dat niet scheiden. Daarom worden er in onze gemeente alleen huwelijken bevestigd, gesloten tussen een man en een vrouw die niet eerder gehuwd zijn geweest, tenzij dat eerdere huwelijk is geëindigd door overlijden van de vroegere echtgenoot of door scheiding als gevolg van overspel bedreven door de vroegere echtgenoot. Vanuit ditzelfde geloof in de heiligheid van het huwelijk, belijden wij in naspraak van Jezus woorden (Matth. 19) dat, wanneer er

(18)

Kerkenraad

echtscheiding was om andere redenen dan door overspel, het voor betrokkenen beter is om niet meer te trouwen.

Hiermee ontkennen wij niet de geldigheid van een burgerlijk gesloten huwelijk tussen man en vrouw wat niet aan bovengenoemde voorwaarden voldoet. Met oog voor de gebrokenheid van de praktijk van het leven willen wij pastoraat verlenen aan -, meeleven met - en voorbede doen voor - hen die deze gebrokenheid gemanifesteerd zagen in een eerder huwelijk dat uit-liep op een echtscheiding. Dit alles roept ook de vraag op hoe wij de plaats zien in de gemeen-te van gemeenteleden die deze weg gegaan zijn en hoe dit zich verhoudt tot bijvoorbeeld de toegang tot de sacramenten.

Daarom besluiten we met een toelichting op dat vraagstuk. Overspel, maar ook echtscheiding anders dan om reden van overspel door de andere partner, stelt in principe onder de kerkelijke tucht en blokkeert daarmee de toegang tot de sacramenten. Als het gemeentelid schuldbelijdenis heeft afgelegd voor (een vertegenwoordiging van) de kerkenraad over de ontstane situatie en hij/zij alles in het werk heeft gesteld om de aangebrachte schade in de relatie te herstellen, kan daarmee de toegang tot de sacramenten weer worden geopend. De kerkenraad neemt daarbij niet alleen de situatie van het betreffende gemeentelid in overweging, maar ook de eenheid en heiligheid van Gods gemeente en de sacramenten.

Huwelijksdienst

 De huwelijksdienst wordt geleid door een van de beide plaatselijke predikanten, in principe door de wijkpredikant van de a.s. bruid.

 De huwelijksbevestiging en -inzegening vindt plaats in een kerkdienst na de bediening van het Woord.

 Er wordt gebruik gemaakt van het hertaalde liturgische huwelijksformulier; op verzoek kan een bruidspaar kiezen voor het klassieke huwelijksformulier.

 Na de huwelijksinzegening wordt door de ouderling van dienst uit naam van de kerkenraad een Huwelijksbijbel uitgereikt aan het bruidspaar.

 De Huwelijksbijbels die worden uitgereikt, zijn Bijbels in de Herziene Staten- vertaling of de Statenvertaling . Dit in overleg met het bruidspaar.

 Fotografie: voor de huwelijksdienst (dat wil zeggen voor de handdruk die de ouderling van dienst de predikant geeft onder aan de kansel) is het toegestaan om in de kerk te fotograferen/filmen. Ook na de dienst, dus na het uitspreken van de zegen, is dit toegestaan.

 Ouders worden na afloop van de dienst verzocht het afsluitend consistoriegebed bij te wonen.

 Daarna wordt gelegenheid geboden om bruidspaar en wederzijdse ouders te feliciteren.

Er bestaan zorgen bij de kerkenraad omtrent het besef bij jonge mensen, wat de inhoud en de invulling is van een voluit christelijk huwelijk.

Om die reden is er enkele jaren geleden huwelijkscatechese gegeven. Een aantal avonden kwamen we met verloofden en jonggehuwden samen rond de open Bijbel.

De volgende onderwerpen kwamen tijdens deze huwelijkscatechese ter sprake:

 Waarom kiezen we op grond van de Bijbel tegen samenwonen en voor het christelijke huwelijk?

 Wat is de Bijbelse visie op seksualiteit, gezinsvorming, geldbesteding en de rela- ties: familie, kerk en samenleving?

 Wat is de juiste verhouding tussen man en vrouw binnen het huwelijk? (vergelijk o.a. het hoofd zijn van de man)

(19)

Kerkenraad

 Welke plaats wordt ingeruimd voor de huisgodsdienst? En voor de kerkgang?

 Hoe los je spanningen op en kan er sprake zijn van een groei in harmonie?

 Hoe stelt men zich de christelijke opvoeding van kinderen voor?

Langs de weg van de zondagse prediking en zeker ook bij catechisatie van de oudere groepen wordt er - waar ter zake - aandacht aan het huwelijk besteed. (Behandeling van Zondag 41 van de Heidelbergse Catechismus bijvoorbeeld)

Op de voorbereidende belijdeniskring en/of lidmatenkring kan het christelijk huwelijksleven met een zekere regelmaat onder de aandacht worden gebracht.

Het uitgebreide huwelijksgesprek leent zich heel duidelijk voor het aanreiken van Bijbelse normen en waarden in dezen.

Als kerkenraad achten we het van belang, dat er in de toekomst regelmatig huwelijkscatechese wordt gegeven. We leven immers in een tijd, waarin het Bijbelse huwelijk op de tocht en onder kritiek staat.

Daarom dienen jonge mensen gewapend te worden tegen allerlei onbijbelse invloe- den en tendensen èn gewezen te worden op de inhoud van een huwelijksleven, zoals God het gewild en bedoeld heeft.

(20)

Kerkenraad

Hoofdstuk 6 – Pastoraat

1. Wat is pastoraat?

Onder pastoraat verstaan wij de herderlijke zorg voor elkaar binnen de christelijke gemeente. De herderlijke zorg zal vanuit en door het Woord gestalte krijgen. Deze Herderlijke taak ligt in handen van Hem die Zichzelf de goede Herder noemt: Jezus Christus en door Zijn Geest werkzaam wil zijn in Zijn gemeente en daarbij mensen inschakelt. Uit Christus` weg en werk wordt duidelijk dat de herderlijke zorg in de gemeente zich uit in een zorgende, bewarende en leidinggevende activiteit (W.H.

Velema).

2. Wie zijn er tot pastoraat geroepen?

Vaak wordt de pastorale zorg opgevat als een specifiek ambtelijke opdracht. Het Nieuwe Testament toont echter aan dat de herderlijke zorg voor elkaar allereerst ligt bij ieder gemeentelid afzonderlijk. In het Nieuwe Testament wordt de gemeente in haar geheel aangesproken op haar herderlijke taak voor elkaar (J.P. Versteeg). Zo blijkt in het Nieuwe Testament het liefhebben van elkaar zich te concretiseren in het vrede houden onder elkaar (Marc. 9:50; 1 Thess. 5:13); het eren van elkaar (Rom.

12:10); het opbouwen van elkaar (Rom. 14:19; 1 Thess. 5:11); het aanvaarden van elkaar (Rom. 15:7); het terechtwijzen van elkaar (Rom. 15:14; Kol. 3:16); het dienen van elkaar (Gal. 5:13; 1 Petr. 4:10); het verdragen van elkaar (Gal. 6:2; Ef. 4:2; Kol.

3:13); het vriendelijk en barmhartig zijn jegens elkaar (Ef. 4:32); het vergeven van elkaar (Ef. 4:32; Kol. 3:13); het elkaar onderdanig zijn (Ef. 5:21); het elkaar uitne- mender achten dan zichzelf (Fil. 2:3); het leren van elkaar (Kol. 3:16); het vermanen van elkaar (1 Thess. 4:18; 5:11; Hebr. 3:13); het najagen van het goede jegens elkaar (1 Thess. 5:15); het acht geven op elkaar (Hebr. 10:24); het belijden van de zonden aan elkaar (Jac. 5:16); het bidden voor elkaar (Jac. 5:16); het gastvrij zijn jegens elkaar (1 Petr. 4:9); het nederig zijn jegens elkaar (1 Petr. 5:5); het gemeenschap hebben met elkaar (1 Joh. 1:7). Uit al deze teksten blijkt dat de herderlijk zorg niet uit- besteed dient te worden aan de ambtsdragers, maar voor alles een taak is van iedere afzonderlijke gelovige, als lid binnen het lichaam van Christus.

3. Wat is de plaats van het ambt?

Zijn de ambtsdragers s dan overbodig? Zeker niet. Wat is hun taak dan? De gemeente toerusten en de gemeente zo bijeenhouden (Ef. 4: 12 en 16). Hun taak is drieërlei:

stimulerend, regulerend (J.P. Versteeg) en onderwijzend. Stimulerend: de ambtsdragers zijn er om binnen het pastoraat toe te zien waar ieder met de eigen gave die aan ieder geschonken is het best binnen het geheel van de gemeente kan functioneren.

Regulerend: de ambtsdragers hebben toe te zien dat de gelovigen binnen de gemeente niet tegen elkaar inwerken. Zij hebben geestelijk leiding te geven, zodat krachten gebundeld worden. Onderwijzend: de ambtsdragers dienen de gemeenteleden toe te rusten tot hun pastorale taak en zelf als voorbeelden van de kudde de leden te troos- ten en vermanen door het onderwijs vanuit het Woord. Het werk binnen het pastoraat kan dus niet buiten het werk van ambtsdragers, die stimulerend, regulerend en onderwijzend werkzaam zullen zijn. Daarbij is het noodzakelijk dat de ambtsdragers zelf pastoraal werkzaam zijn om te weten wat gemeenteleden nodig hebben aan herderlijke zorg van anderen.

(21)

Kerkenraad

4. Wat doen we nu?

In prediking en tijdens diverse onderwijsmomenten wordt er - wanneer daar aanleiding toe is -aandacht besteed aan de pastorale taak van de gemeente.

De predikant voert de volgende pastorale taken uit:

 Tweejaarlijks bezoek aan de gemeenteleden van tachtig jaar oud en daarboven.

 Wekelijks bezoek aan gemeenteleden die in het ziekenhuis verpleegd worden.

 Frequent bezoek zij die ziekte, zorg en rouw ondervinden.

 Eenmalig bezoek na de geboorte van een kind.

 Bezoekt hen die een jubileum vieren en daar bericht van doen naar de predikant.

 Bezoekt naar gelang de situatie gehandicapte gemeenteleden en zij die verpleeghuizen verblijven.

De ouderenouderling en/ of ouderenbezoekbroeder voert de volgende pastorale taken uit:

 Jaarlijks bezoek aan gemeenteleden van vijfenzeventig jaar oud en daarboven.

 Tweemaandelijks bezoek aan gemeenteleden die in een verpleeghuis verblijven.

 Frequent bezoek aan oudere gemeenteleden die ziek zijn.

De wijkouderling voert de volgende pastorale taken uit:

 Tweejaarlijks bezoek aan gemeenteleden die behoren tot zijn toegewezen bezoeksectie.

 Bezoekt naar gelang de situatie gemeenteleden die verblijven in een verpleeghuis of zorgcentrum.

 Bezoekt een gemeentelid nadat hij/zij ontslagen is uit het ziekenhuis.

 Frequent bezoek aan rouwenden en zieken.

 Bezoek na de doop van een kind.

 Bezoek rondom jubilea (of: een jubileum).

 Welkomstbezoek aan nieuwingekomenen

 Afscheidsbezoek aan hen die vertrekken naar elders.

 De jeugdouderling verzorgt het jeugdpastoraat dat op zijn weg komt.

Een aantal gemeenteleden voert onder verantwoordelijkheid van de kerkenraad de volgende pastorale taken uit:

 Een aantal bezoekdames bezoekt gemeenteleden waarvoor zij verzocht zijn om hen te bezoeken.

 Een keer per drie maanden bezoeken diverse dames van de vrouwenvereniging- en gemeenteleden die verblijven in een zorgcentrum of verpleeghuis.

 Een aantal gemeenteleden bezoekt gemeenteleden met een verstandelijke beperking.

5. Wat willen we gaan doen?

 Komen tot een voorstel met wie en hoe we het ouderenpastoraat in de toekomst zullen reguleren vanwege een verwachte toename van het aantal ouderen in de gemeente.

 Formuleren van behoeften en ontdekken van blinde vlekken binnen het jeugdpastoraat.

 Structurering en meer inzet van de pastorale zorg door vrouwen in de gemeente.

 Komen tot een voorstel waardoor er pastorale aandacht zal zijn voor onze jonge gezinnen op gebied van huwelijk en opvoeding van kinderen.

(22)

Kerkenraad

6. Hoe gaan we dit doel bereiken?

Het consistorieberaad zal deze punten uitwerken en komen tot voorstellen naar de kerkenraad.

(23)

Kerkenraad

Hoofdstuk 7 – Diaconaat

Algemeen

Het diaconaat is een roeping voor het geheel van de gemeente. De diakenen gaan de gemeente hierin voor en geven hieraan leiding. Dit diaconaat krijgt gestalte in:

 het betrachten van onderling dienstbetoon;

 het verlenen van bijstand, verzorging of bescherming aan hen, die dat behoeven;

 het verrichten van bepaalde taken op diaconaal terrein;

 het verlenen van medewerking aan andere arbeid ten behoeve van het maatschappelijk welzijn;

 het bijeenbrengen van de, voor de uitoefening van het diaconaat in en buiten Nederland, benodigde gelden;

 het bewustzijn van de onderlinge verantwoordelijkheid m.b.t. het diaconaat van de gemeente te bevorderen;

 het met troostrijke woorden uit Gods Woord spreken tot de naasten in nood.

Bovenstaande met name naar hetgeen is opgetekend in Spreuken 14: 31: 'Wie een geringe onderdrukt, smaadt diens Maker, maar wie zich over een arme ontfermt, eer Hem' en Mattheüs 25: 40b: “Voorwaar, Ik zeg u: voor zover u dit voor een van de geringste broeders van Mij gedaan hebt, hebt u dat voor Mij gedaan”.

Werkzaamheden

In onze gemeente wordt het diaconaat geleid en gecoördineerd door zes diakenen.

Meerdere vrijwilligers zijn hen behulpzaam bij de uitvoering van diaconale en mis- sionaire taken. De belangrijkste taak van de diaconie is de dienst der barmhartigheid voor de eigen kerkelijke en burgerlijke gemeente (bijv. daar waar mensen in finan- ciële nood verkeren), de samenleving in ons land en de hele wereld. Dit laatste met name in geval van noodhulp bij rampen of vluchtelingenhulp. Daarnaast ondersteunt de diaconie het plaatselijk, provinciaal en landelijk jeugd- en bejaardenwerk, gehan- dicaptenzorg, geestelijke gezondheidszorg, verslaafdenzorg, daklozen en overige instellingen, die zich inzetten voor de zwakste in onze samenleving. Het gaat hierbij met name om instellingen die vanuit een christelijke visie werken.

Periodiek is er overleg met de wijkouderlingen om in te zien of er gezinnen zijn die extra diaconale aandacht nodig hebben. De wijkouderling fungeert als ‘diaconale antenne’ tijdens de huisbezoeken.

De diakenen bezoeken inwonende nabestaande(n) na het overlijden van een gemeentelid. Ook worden de kerkradioluisteraars bezocht, degene die een busje hebben 2 keer per jaar bij het ophalen van de busjes, degenen die geen busje hebben 1 keer per 2 jaar.

Ook worden er bezoeken gebracht en (morele en financiële) ondersteuning verleend aan hulp vragende en/of noodlijdende gemeenteleden en dorpsgenoten.

Diaconale hoofdtaken

De diaconale hoofdtaken (praktijktaken) zijn:

 De ambtelijke vertegenwoordiging in de kerkdiensten met de taken die daarbij horen, zoals het dienen aan de tafel bij het heilig avondmaal;

 Inzamelen van gelden en goederen, onder meer via de collecten in de erediensten;

 Bewaren, beheren en bestemmen van de ingezamelde gelden en goederen;

 Troostrijke woorden spreken vanuit de bijbel tot naasten in nood.

(24)

Kerkenraad

Door deze taken heen loopt als een rode draad het bewustmaken en toerusten van de gemeente van haar diaconale verantwoordelijkheid. Immers, de leden van de gemeente zijn de oren en ogen van de diakenen. De gemeenteleden wijzen hen op degenen die hulp behoeven. Daarom werkt de diaconie ook voortdurend aan de diaconale bewustwording van de gemeente.

Beheer vermogen

Vanuit het verleden bezit de diaconie een aanzienlijk eigen vermogen. In 2013 heeft de kerkenraad op voordracht van de diaconie besloten om dit vermogen op een verantwoorde wijze te verminderen, door jaarlijks een gereguleerd exploitatietekort te laten ontstaan. De reden hiervan is dat de diaconie van mening is dat ontvangen diaconaal geld waar mogelijk bestemd dient te worden voor armen en hulpbehoe- venden. Wel zullen er voldoende middelen behouden blijven om in acute noodsitua- ties te kunnen voorzien. In de komende beleidsperiode wordt dit beleid voortgezet.

Collectes en diaconaal project

Jaarlijks stelt de diaconie een collecterooster op. In de Veluwse kerkbode wordt de gemeente wekelijks in korte bijdragen geïnformeerd over de diaconale noden en de collectedoelen.

Ook kiest de diaconie jaarlijks een diaconaal project uit waarvoor één keer per maand gecollecteerd wordt. Gedurende het jaar wordt extra aandacht gevraagd voor dit doel via een nieuwsbrief en korte artikelen in de kerkbode.

Nijkerks Diaconaal Beraad (NDB)

De diaconie participeert in de Stichting “Nijkerks Diaconaal Beraad (NDB)”. Dit is een samenwerkingsverband van verschillende diaconieën in Nijkerk, Nijkerkerveen en Hoevelaken.

De rode lijn van deze samenwerking is het bieden van hulp en ondersteuning aan degenen die het moeilijk hebben, hoofdzakelijk aan degene die niet zijn aangesloten bij een kerkelijke gemeente. In het NDB worden de krachten gebundeld.

Een van de activiteiten vanuit het NDB is HiP Nijkerk (Hulp in de praktijk). Als hervormde gemeente participeren we in dit initiatief.

Tenslotte

De hoop is dat jongere en oudere gemeenteleden maar ook rand- en onkerkelijken geraakt mogen worden door het Evangelie. Als diaconie mogen we bidden voor de samenleving om ons heen en hulp bieden daar waar noden zijn. Wij vestigen de hoop op onze God dat Hij ons inzicht geeft bij het uitoefenen van onze taken en dat dit mag zijn tot opbouw van Gods Koninkrijk.

(25)

Kerkenraad

Hoofdstuk 8 – Apostolaat

Algemeen

Het woord apostolaat heeft twee betekenissen in zich:

1. Het feitelijke optreden van de eerste apostelen

2. Het actuele handelen van de kerk (gemeente, christen) die zich tot de wereld richt om daar het Evangelie te betuigen voor alle mensen en machten.

We richten onze aandacht hier op het tweede, het ‘actuele apostolaat’. Gezegd moet worden dat het historische apostolaat geldt als bron en norm van het actuele.

Apostolaat stamt van het Griekse woord apostello, dat staat voor gezondene, zende- ling of afgezant. We denken bij apostolaat aan Woordverkondiging in de ruimste zin van het woord en aan dienstbetoon. Het apostolaat onderscheiden we in evangelisatie en zending.

Apostolaat is de voortzetting van wat met Jezus Christus begonnen is. Door Zijn verzoeningswerk mogen ook de volkeren delen in het verbond van God met Israël (Efeze 2 en Handelingen 10). De gemeente is geroepen om hiervan getuigenis af te leggen, zoals verwoord in Handelingen 1 : 8, waar staat: ‘U zult Mijn getuigen zijn’.

Een opdracht die ook een belofte is. Evangelisatie in onze gemeente wordt gecoördi- neerd vanuit de Evangelisatieraad en zending vanuit de Zendingscommissie.

De Evangelisatieraad en haar opdracht

Alle activiteiten met betrekking tot het Apostolaat vallen onder verantwoordelijkheid van de kerkenraad, die daartoe een Evangelisatieraad heeft ingesteld. In deze raad hebben afgevaardigden zitting vanuit de Evangelisatiecommissie, Bezoekwerk anders begaafden, het Jongerenbezoekwerk, de Jeugdclub in Achterveld, de Vakantie Bijbel Week, twee leden van de kerkenraad en een predikant.

De kerkenraad draagt de Evangelisatieraad op:

1. Mogelijkheden te zoeken en te helpen toepassen om mensen te bereiken die óf vervreemd zijn van de kerk en van de bijbelse boodschap óf daar geheel vreemd aan zijn;

2. Het bestaande evangelisatiewerk in de onderscheiden werkgroepen te coördine- ren en degenen die daarin bezig zijn toe te rusten;

3. In overleg met de kerkenraad aanzetten geven tot nieuwe activiteiten, al naar gelang tijd en omstandigheden dat vergen;

4. De kerkenraad behulpzaam te zijn bij de bewustmaking en toerusting van de gemeente in haar roeping het Evangelie de directe omgeving in getuigenis en dienstbetoon bekend te maken;

5. Te werken conform de door de kerkenraad goedgekeurde uitgangspunten.

De verschillende werkgroepen binnen de Evangelisatieraad Evangelisatiecommissie

Deze commissie richt zich op de ‘zichtbaarheid’ van onze gemeente in het dorp Hoevelaken. Bijvoorbeeld door het huren van een kraam op koningsdag en de organisatie rondom de open monumentendag, omdat onze kerk dan ook open is.

(26)

Kerkenraad

Jeugdclub in Achterveld

In Achterveld is kinderclub ‘De Tamboerijn’ opgericht. De club wordt bezocht door kinderen van 4-12 jaar. Dit zijn kinderen van veelal randkerkelijke of buiten- kerkelijke ouders.

Vakantie Bijbel Week

Deze activiteit richt zich op de kinderen van de gemeente en heeft als doel om via hen in contact te komen met hun vrienden en vriendinnen die niet bij onze gemeente behoren. Het doel is om hen in contact te brengen met het Woord van God, zodat zij Jezus leren kennen als hun Heere en Zaligmaker.

Jongeren Bezoekwerk

Deze commissie richt zich vooral op het bezoeken van jongeren die niet van week tot week meeleven met onze gemeente. Jongeren bijvoorbeeld die niet of nauwelijks meer in de kerk komen, niet meer meeleven in club- of verenigingsverband. Door gesprekken aan te gaan tracht deze commissie contact te leggen en vervolgens met hen in gesprek te blijven, met het doel hen met het Woord van Christus te bereiken.

Bezoekwerk anders begaafden

Deze commissie bezoekt met enige regelmaat onze lichamelijk en of verstandelijk beperkte gemeenteleden die niet meer thuis wonen. Er wordt gekeken naar de behoeften en mogelijkheden van degene die bezocht worden.

Zendingscommissie

Naast de Evangelisatieraad en de bijbehorende werkgroepen is er in onze gemeente ook een Zendingscommissie. De zendingscommissie wil de kerkelijke gemeente helpen om de roeping tot zending levend te houden. Onze gemeente ontvangt van de GZB de steun, die nodig is om die roeping handen en voeten te geven. Onze gemeente is verbonden met andere gemeenten in binnen- en buitenland, die zich herkennen in het gereformeerd belijden. Het doel van de zendingscommissie is de gemeente te stimuleren haar roeping te vervullen in de zendingsopdracht en contacten te onderhouden met zendingsmedewerkers.

De zendingscommissie functioneert als ‘orgaan van bijstand’ voor de kerkenraad. De taken van de zendingscommissie. De belangrijke taken zijn dan ook:

 De zendingscommissie zal fungeren als centraal coördinatiepunt voor alle gemeentelijke initiatieven op missionair terrein (bijv. Charité, Malawi, etc.)

 Nieuwe zendingsinitiatieven worden eerst aangemeld bij de zendingscommissie en zullen worden beoordeeld en zo nodig begeleid. De kerkenraad accordeert de nieuwe initiatieven.

 De zendingscommissie coördineert de (planning van de) activiteiten (geldwer- vingsacties) die door de diverse comités worden georganiseerd en de contacten met de zendingswerkers.

 De zendingscommissie werkt de uitgangspunten verder uit in een beleidsplan. Dit beleidsplan zal ter goedkeuring aan de kerkenraad worden aangeboden.

Toekomst / Wat willen we gaan doen?

1. Een beslissende pijler voor het apostolaat is een voortdurend gebed om de Heilige Geest. Hierin kunnen we elkaar niet genoeg stimuleren. Zo zullen we geoefend worden om een volgeling te zijn van de werken van Jezus Christus.

2. Het apostolaat is geworteld in Jezus Christus. Wie zending en evangelisatie bedrijft heeft zich te verhouden tot het volk Israël waaruit Hij geboren is, het volk

(27)

Kerkenraad

door wie we de woorden van eeuwig leven hebben ontvangen. We willen kijken hoe we hier meer aandacht voor kunnen hebben.

3. Een belangrijke spits van het apostolaat is het dienstbetoon naar buiten. (Zie punt 4 in de opdracht van de Evangelisatieraad). Paulus laat in Romeinen 12 zien dat het dienstbetoon binnen de gemeente zelf daarbij een belangrijke rol speelt. Het is onze overtuiging, dat wanneer dit onderlinge dienstbetoon in de gemeente beter functioneert er ook meer ruimte zal komen om hierin iets te betekenen voor de wijde omgeving. De vraag is zeer relevant, hoe we als gemeente evangelisatie kunnen verweven met het persoonlijk leven? We gaan via de bestaande structuren van het kerkenwerk in onze gemeente, in gesprek met de mensen hoe men de preek van de zondag, of de Bijbelstudies op de verenigingen concreet in praktijk kan brengen. (Praktijkgerichte Bijbelstudies). Het is belangrijk om dit thema daarom in de prediking regelmatig aan de orde te stellen. Ook kan samen met de diakenen nagedacht worden over een meer praktische invulling van dienstbetoon ‘naar buiten’ toe. Om deze praktische invulling te ‘borgen’ zou bijvoorbeeld onderzocht kunnen worden of z.g. wijkteams haalbaar zijn.

4. We gaan, of vanuit een bestaande structuur, of vanuit een nieuwe kring, mensen uitnodigen die niet zijn opgevoed met het christelijk geloof (of die er naar hun mening weinig van weten). Een kring waar zij basiskennis kunnen op doen van Gods Woord.