Pierre Kemp · dbnl
Hele tekst
GERELATEERDE DOCUMENTEN
Opeens leek hem, dat ze wel wat veel aan haar lot overgelaten werd en dat peettante Fie, die toch beloofd had, bij het al te vroege afsterven van zijn vrouw, een tweede moeder
en elke stad, die na mijn doortocht vlamde, schonk grooter aanzien mij bij 't somber volk, totdat eenmaal de opperste macht op al de volken, die in maandenverren vloed naar 't
De machinist gelooft dat hij zijn redding heeft te danken aan een met Limburgsche kaas besmeerde boterham, die hij bij zich droeg.’ Een groep dezer ontzettende carnivoren drong
En in haar brein herinneringen riep, Hoe zij eertijds in gouden kleedren liep En hoe zij nu, om bij heur lief te zijn, Verdween in grauw gewaad en zielepijn Lijdt om de afwezigheid
Ik ben meneer Holset, die op een enkel punt niet weet wat hij wil, maar op ieder ander gebied zijn weg gaat zonder weifelen en zonder omzien, naar groote en goede doelen.. WARJA
Graafland werd daar buitengewoon boos over, niet omdat het schilderij hem niet beviel, maar omdat er naar zijn mening geen hel
hoe daar een vrouw in duizend zonden stierf en hoe haar geest nu waarde, waarde, waarde, en hoe haar ziel om rust en vrede kloeg en hoe zij stenend door de gangen gleed, heel
Wij zijn toch naar liefde ontloken, naar juichende liefde ontloken... Nu sluipen langs alle deuren weer donkre gestalten, die speuren naar wraak om