Installatie van de “Lockheed AP remote brake servo” in een Daf A-body (i.c. 33).
Nota bene: Rembekrachtiging maakt de rem niet beter. Het reduceert alleen de kracht waarmee het pedaal moet worden ingedrukt. Doordat met minder kracht dezelfde remkracht bereikt wordt, wordt de reactietijd iets korter, waardoor de remweg effectief iets afneemt.
Om de kracht waarmee het rempedaal ingedrukt moet worden te reduceren en om het remgevoel van de Daf meer te laten lijken op dat van een moderne auto, kan rembekrachtiging worden ingebouwd.
Installatie
De plaats die het meest geschikt is, is de ruimte tussen de wielkast van het linker voorwiel en de linker koplamp. Daar zit niets en er is voldoende ruimte om de rembekrachtigingsinrichting in de juiste stand te plaatsen (om luchtbellen in de remvloeistof te voorkomen).
Uit het bovenstaande plaatje van Lockheed zijn de belangrijkste randvoorwaarden voor de plaatsing af te lezen. De cilinder moet iets omhoog wijzen zodat de remvloeistof van onder naar boven door de cilinder loopt, zodat geen lucht kan ophopen. De luchtinlaat moet juist omlaag gericht zijn, zodat remvloeistof het ventiel voor de luchtinlaat naar de trommel kan bereiken. In de Daf heb ik gekozen om de lucht inlaat helemaal omlaag te richten; dat komt beter uit met de positie van de leiding voor de inkomende remvloeistof vanuit de hoofdremcilinder.
Beugel op maat maken
De meegeleverde beugel is niet geschikt voor het installeren van de rembekrachtiging in een Daf.
Deze is bedoeld voor een Engelse auto met ruimte op het schutbord. Op de aangegeven plaats voor de wielkast van het linker voorwiel zit een bodemplaatje met een voorgeboord gat voor een bout.
Dat is zowel links als rechts aanwezig en had vast een doel, maar het lijkt nergens voor in gebruik. Dit gat is geschikt om de beugel op de bodemplaat vast te zetten. Aan de bovenkant moet een gat naar de wielkast geboord worden om de bovenkant van de beugel vast te zetten. Als boutmaat voor beide is M6 (of 1.4” als je graag met Engelse maten meet) voldoende. Na het boren van het gat in de carrosserie, is het raadzaam om het kale staal te behandelen met anodiserende verf (zink houdend) en aan de kant van de wielkast eventueel wat extra RX10 of tectyl aan te brengen om roestvorming tegen te gaan. Dat geldt straks ook voor de gaatjes die we naar de wielkast moeten boren om de remleiding vast te maken.
Ik heb de beugel gelast, maar het is ook mogelijk om de stalen staaf voor de “ruggengraat” te buigen en de plaat waarop de rembekrachtiger gemonteerd wordt met bouten en U-profielen vast te zetten.
Even behandelen met anodiserende grondverf en in de kleur van de body (of zwart) spuiten, maakt het wel af, maar hoeft niet.
De “ruggengraat” is een stalen staaf van 3 cm breed en 5 mm dik aan elkaar gelast onder de
aangegeven hoeken (buigen kan ook). De montageplaat is 2mm dik en 13.5 cm rond (gemaakt uit de meegeleverde beugel) en de afstandhouders zijn 2.5 cm breed en 3 mm dik (een koker- of u-profiel is ook geschikt en dan kan het zonder te lassen). Het hart van de plaat zit op ongeveer 18cm van de onderkant van het rechte stuk (dus net iets boven het midden). De twee gaten op de plaat zijn voor de draadeinden van de rembekrachtiger (ca 8mm). Let op, de bouten zijn 5/16” UNC, gebruik de juiste moeren (M8 past niet).
De meegeleverde tweede beugel (linksonder op het eerste plaatje op de eerste pagina), waarmee de cilinder vastgehouden moet worden past nergens in de Daf. En is door de bovenstaande beugel ook niet echt nodig. De meegeleverde set veert sterk en heeft daarom een tweede
bevestigingspunt nodig, terwijl de geconstrueerde beugel boven en onder vast zit en daardoor niet veert.
Gemonteerd ziet het er dan zo uit.
Remvloeistof leidingen
Tussen de hoofdremcilinder en het blokje met de remlichtschakelaar loopt een leiding van ca 40 cm.
Deze wordt vervangen door het leidingwerk van en naar de rembekrachtiger. Buig eerst de nieuwe leidingen, maak daarna pas de oude leiding los en sluit alles in één keer aan. Een mogelijke volgorde
is hieronder aangegeven. De meegeleverde leidingen zijn ongeveer de goede lengte. Foto’s zijn te vinden op de laatste pagina.
Let op: Schuif voor het buigen de moeren naar de beide uiteinden. In de kit zitten ze meestal met zijn tweeën aan één kant en na het buigen, zijn ze niet meer door te schuiven.
De leiding van de hoofdremcilinder naar de rembekrachtiger heb ik langs de hoofdremcilinder teruggebogen naar het schutbord, naar boven gebogen, langs de bovenkant van het
motorcompartiment, dan achter de slang voor de ruitenwisservloeistof langs en de hoek om naar de ruimte boven de wielkast. Vanaf daar kan de leiding een stukje kabelboom voor de koplamp volgen tot het einde van de wielkast en daar omlaag naar de inlaat van de rembekrachtiger (de poort dicht bij de trommel). Deze leiding is op deze manier ongeveer 10 cm te lang. Ik heb hem afgezaagd en een nieuwe flens gemaakt, maar als je geen flenspers hebt, is een lusje buigen ook een prima oplossing om 10 cm weg te werken en dat ziet er ook heel klassiek uit.
De leiding van de rembekrachtiger naar het blokje met de remlicht schakelaar heb ik eerst van de punt van de rembekrachtiger teruggebogen naar het spatbord, met een zig-zag om de trommel heen.
Daar omhoog, de inkomende leiding volgend, naar het schutbord en dan aan de andere kan van de hoofdremcilinder afbuigen naar beneden. Daarna met nog een 90 graden bocht naar het blokje van de remlichtschakelaar toe. Als ik een keer zin heb om het netter te maken, zou ik deze leiding (van de rembekrachtiger naar het blokje met de remlichtschakelaar) 5 cm langer maken, maar met slim buigen past de meegeleverde leiding ook net.
Zet de leidingen vast met voldoende leidingklemmen. Vuistregel: de klemmen moeten op 60 keer de diameter van de leiding vastgezet worden (op logische plaatsen); dit is 5 mm leiding: dus ca elke 30 cm een klem. Liever te veel dan te weinig. Behandel de gaatjes die daarvoor geboord moeten worden weer met anodiserende verf en waar ze in de wielkast uitkomen met tectyl of RX10.
Aansluiten van de remvloeistofleidingen
Sluit nu eerst de leidingen aan op de rembekrachtiger. De inlaat moet op de poort dicht bij de trommel en de uitlaat op de poort op het puntje van de cilinder.
Leg vóór het losmaken van de oude leiding tussen de hoofdremcilinder een het blokje van de schakelaar een paar doeken, papier of opvangbakjes onder de twee punten die los moeten.
Remvloeistof is heel corrosief; het is dus beter om dat nergens overheen te morsen. Bij het losmaken van de oude leiding is er een goede kans dat de leiding breekt, omdat vaak de moer aan de leiding vastgeroest zit.
Maak nu de leiding van de hoofdremcilinder naar het blokje met de schakelaar los en sluit de nieuwe leiding naar de rembekrachtiger aan op de hoofdremcilinder.
Voordat de leiding van de rembekrachtiger kan worden aangesloten op het blokje met de remlichtschakelaar, moeten we eerst dit stuk leiding zoveel mogelijk ontluchten. Zorg dat het remvloeistofreservoir helemaal vol is.
Het is praktisch om iemand om hulp te vragen om het rempedaal te bedienen. Houd een bakje/bekertje onder het uiteinde van de leiding dat bij de het blokje van de remlichtschakelaar uitkomt, terwijl iemand anders de rem bedient. Pomp met het rempedaal tot er remvloeistof uit het uiteinde van de leiding komt en dan nog minstens twee keer. Daarmee is ongeveer de helft van het reservoir leeg.
Sluit nu de leiding aan op het blokje.
Vacuümslang
De rembekrachtiger werkt op vacuüm. In de trommel zit een membraan, een veer die het membraan naar achteren duwt en een zuigertje dat door het membraan wordt ingedrukt als het membraan naar binnen geduwd wordt bij het remmen.
Als er niet geremd wordt, zit het vacuüm aan beide kanten van het membraan. Als er geremd wordt, schuift de zuiger door en geeft de gewone remdruk door aan het remsysteem. Tegelijk wordt door die druk ook de luchtinlaatklep van de lucht opengeduwd. Daardoor loopt er lucht naar binnen aan de achterkant van het membraan, waardoor het membraan naar binnen klapt, de veer wordt ingedrukt en de zuiger de remvloeistof verder wegdrukt (de extra remkracht van de
rembekrachtiger). Op het onderstaande plaatje is het binnenwerk te zien.
Links is de situatie waarin niet geremd wordt. De luchtinlaatklep is dicht en beide kanten van het membraan worden vacuüm gezogen. Rechts wordt er geremd. De remvloeistofdruk duwt de
luchtinlaatklep open, waardoor er lucht achter het membraan komt. Het membraan klapt in, duwt de zuiger naar binnen met extra druk bovenop de druk die de voet op het rempedaal uitoefent.
Vacuüm is dus belangrijk en aangezien het bij elke keer remmen weer moet worden opgebouwd, is het goed om het dichtbij de bron te halen. Ik heb daarom gekozen voor een T-stukje (niet
meegeleverd in de kit) op de vacuümslang tussen de vacuümaansluiting op het inlaatspruitstuk en de vacuümventiel op het schutbord van de Daf. Op dit punt is het vacuüm sterker dan op de
aansluiting bij het luchtfilter. Om de rembekrachtiger onafhankelijk te maken van het schakelen van de Variomatic, is het van belang om een extra terugslagklepje (artikelnr. 709922niet meegeleverd, zie onder) te installeren in de slang naar de rembekrachtiger.
In het onderstaande schema is de aansluiting aangegeven, met het T-stukje inde slang tussen het inlaat spruitstuk en het vacuümventiel.
De slangpilaar op de trommel van de rembekrachtiger is voorzichtig te draaien naar de juiste stand.
Draai hem zo dat hij mooi omhoog staat en een klein beetje naar achteren wijst. Laat de
vacuümslang min of meer de remvloeistofleiding volgen: boven langs het spatbord, boven langs het schutbord en laat hem dan naar het lucht filter toelopen en sluit hem daar op het T-stukje aan dat je in de slang tussen het luchtfilter en het vacuümventiel hebt gezet. De terugslagklep kan op elk zinnig punt in deze slang (tussen het T-stukje en de rembekrachtiger) geplaatst worden.
Let op: De pijl op de terugslagklep moet wijzen naar het inlaatspruitstuk!
De slang is precies de goede maat voor deze route. De in het plaatje aangegeven “petrol trap”
(brandstofval) is niet per se nodig omdat de slang de eerst 50 cm schuin omhoog loopt.
Remmen ontluchten
Nu moeten de remmen nog ontlucht worden. Het werkplaatshandboek legt uit hoe en in welke volgorde. Het is niet veel werk. Maar wel fijn om met zijn tweeën te doen, zodat één persoon de rem kan bedienen en de andere de nippel open en dicht kan draaien. Heel beknopt: Zorg dat je voor elk wiel het reservoir vult. Oude vloeistof weggooien, niet hergebruiken. Er zijn allerlei theorieën over of je van dichtbij de cilinder naar veraf moet werken of andersom. Daf zegt van ver weg naar dichtbij, Lockheed juist andersom, het maakt dus niet veel uit. Kies een wiel. Haal het rubberen dopje van de nippel. Sluit een dun slangetje (binnendiameter ca 3 mm) aan en zet er een bekertje onder. Draai de nippel een kwartslag open. Pomp rustig met het rempedaal tot het reservoir halfleeg is. En draai, terwijl het rempedaal de laatste keer langzaam ingetrapt wordt, het nippel weer dicht. Haal de slang los en maak de nippel met wat papier of een doekje schoon anders gaat het roesten, omdat
remvloeistof erg corrosief is. Plaats het dopje terug. Ga dan door met het volgende wiel, etc. Het is niet moeilijk, er zijn geen ingewikkelde gereedschappen voor nodig, maar moet wel zorgvuldig gebeuren.
Eindresultaat
boven: vloeistof leiding, midden: vacuüm systeem, onder: overzicht van het hele systeem
