• No results found

Iepen weer in gevaar

N/A
N/A
Protected

Academic year: 2021

Share "Iepen weer in gevaar"

Copied!
1
0
0

Bezig met laden.... (Bekijk nu de volledige tekst)

Hele tekst

(1)

Op 18 mei verscheen het N a t u u r r a p p o r t 2 0 0 5 , e e n gebeurtenis die niet ongemerkt voorbijging in de media. De resultaten zijn weinig bemoedi-gend. Van de wilde planten en dieren in Vlaanderen is 6 % verdwenen en dreigt nog eens 28 % te verdwijnen als er niet gauw maatregelen komen. Zeer negatieve cijfers komen uit het landbouwgebied. In vergelijking met de jaren zestig ging de veldleeuwerik met 95 % achteruit en de graspieper met 70 %. Een belang-rijke oorzaak is de intensivering en schaalvergroting in de landbouw.

De broedvogels in de bossen doen het beter. Heel wat heide en grasland verbossen en in het bosbeheer neemt de aandacht voor natuurbehoud toe. Toch tonen de resul-taten van de bosinventaris dat het bosbeheer nog beter kan. De bosbodems blijven overigens lijden onder lucht-vervuiling. Hoewel de uitstoten verminderen, blijft in 61 % van de bossen de afzetting van verzurende stoffen hoger

dan de kritische drempel. De afzetting van vermestende stoffen blijft in alle bossen te hoog. Voor het milieubeleid is hier nog veel werk aan de winkel.

Met de watervogels en vissen gaat het ook beter, onder andere dankzij de waterzuivering. De Europese Kader-richtlijn Water stelt dat tegen 2015 alle Europese waterlo-pen een goede ecologische kwaliteit moeten halen. Uit het vismeetnet blijkt dat ondanks de positieve trend nog maar 1 van de 250 meetpunten in Vlaanderen deze water-kwaliteit bereikt.

Een constante doorheen het rapport is dat de inspannin-gen wel lonen, maar dat ze veel te beperkt blijven om de internationale doelstellingen te halen. Als meer ingrijpen-de inspanningen uitblijven, woringrijpen-den ingrijpen-de kansen van ingrijpen-de toekomstige generaties ondermijnd.

Het Natuurrapport 2005 (496 p.) en de brochure 'Natuur-rapport 2005 in vogelvlucht' (36 p.) zijn digitaal beschik-baar op www.nara.be en gratis te bestellen via nara@inbo.be of tel. 02-558 18 34.

Op www.natuurindicatoren.be vind je voor elke indicator cijfermateriaal en beknopte achtergrondinformatie.

ieuwsbrief

8e jaargang, 3e trimester, juli 2005

Instituut voor Bosbouw en Wildbeheer - Instituut voor Natuurbehoud

Wetenschappelijke Instellingen van de

Vlaamse Gemeenschap

Instituut voor Natuurbehoud Kliniekstraat 25 - 1070 Brussel Tel.: 02-558 18 11 - Fax: 02-558 18 05 Instituut voor Bosbouw en Wildbeheer

Vestiging Geraardsbergen Gaverstraat 4 - 9500 Geraardsbergen Tel.: 054-43 71 11 - Fax: 054-43 61 60 Vestiging Groenendaal Duboislaan 14 - 1560 Hoeilaart Tel.: 02-658 04 10 - Fax: 02-657 96 82

Internet: http://www.ibw.vlaanderen.be/ - http://www.instnat.be/ Milieuportaalsite Vlaamse Gemeenschap: www.milieuinfo.be

IBW-IN

ieuwsbrief

De jongvolwassen Europese iepenspintke-vers vliegen weer uit. Begin juni vliegen ze weg uit de broedboom op zoek naar gezon-de iepen. Iepen zijn ook bekend als olmen. De kevers eten van de bomen en ze plan-ten er zich in voort. Op deze manier ver-spreiden ze de schimmel die de iepenziek-te veroorzaakt. Het exaciepenziek-te tijdstip waarop de kevers de broedboom verlaten is afhankelijk van de voorjaarstemperatuur. Wanneer na een periode van koud weer de

temperatuur plotseling stijgt boven 20 °C, komen de vol-wassen kevers, die in de schors hebben gewacht op goede vliegcondities, tegelijk te voorschijn. Meestal vlie-gen ze maar enkele honderden meters ver en sterven ze al na één tot enkele dagen door uitdroging, als ze geen gezonde iep als voedselboom hebben gevonden.

Rond eind juni verschijnen de eerste externe symptomen van de iepenziekte en wordt duidelijk in welke mate onze resterende gezonde iepenpopulatie dit jaar is aangetast.

Je kan een zieke iep herkennen doordat de bladeren verkleuren en/of slap hangen aan het uiteinde van een tak. Meestal sterft de boom op het einde van het groeiseizoen. Om de iepenziekte te bestrijden, blijken preventieve maatregelen het meest effectief te zijn. De wet (K.B. 08.01.1988) verplicht iedereen ertoe zijn iepen te onderzoeken op de aanwezigheid van iepenspintkevers en van de iepenziekte. Een aangetaste iep moet je vellen en ontschorsen en je moet de schors en de takken onmiddellijk verbranden.

Voor er overgegaan wordt tot het verbranden van geïnfecteerde iepen, raden we aan de milieudienst van je gemeente te contacteren.

Meer info over de iepenziekte kan je vinden op www.dutchelmdisease.org

Met dank aan Dominique Piou, INRA, voor de foto.

.

Natuurrapport 2005 trekt aan de alarmbel

Iepen weer in gevaar

Contactpersoon:

An Vanden Broeck, tel.: 054-43 71 25; e-mail: an.vandenbroeck@inbo.be Contactpersoon:

Referenties

GERELATEERDE DOCUMENTEN

‘Laat je de schimmel op zijn beloop, dan wordt al ons werk van de afgelopen zestien jaar tenietgedaan en zijn we binnen drie tot vier jaar terug bij de situatie van voor 2005..

Om uzelf of uw opvolger de ellende van omvallende iepen te besparen, is het van belang om gestekte iepen te planten, dus iepen op eigen wortel, in plaats van geënte iepen!.

Ze zijn minder geschikt als straatboom, maar uitstekend toe- pasbaar in het landschap in hoog Nederland met hun open kronen en minder blad dan de andere Wageningse cultivars..

48 7 - 2018 Vier beeldbepalende Haagse iepen zijn op een voor Nederland unieke manier verplant.. Door de aanwezigheid van kabels en leidingen was het niet mogelijk de bomen

Het blad van deze makker is scheef eivormig ovaal tot meer lancetvormig, en dan 5 tot 10 cm lang met een slank toegespitste of gepunte bladtop en een scheve en breed wigvor-

De strijd tegen iepen- ziekte verloopt voorspoedig, en hoewel beide heren steeds weer benadrukken dat de strijdbijl nooit begraven kan worden zolang er niet- resistente iepen

‘Tweede generatie’ resistente iepen In de jaren vijftig trok de jonge onderzoeker Hans Heybroek de kar van het iepenverede- lingsproject, eerst onder TNO, later binnen het

uitzondering van enkele oostelijke gemeenten), Rijkswaterstaat, Staatsbosbeheer, de provincie Friesland en particulieren hebben de handen ineengeslagen: binnen het Waddenfonds