Dat dyalogus of twisprake tusschen den wisen coninck Salomon ende Marcolphus · dbnl
Hele tekst
GERELATEERDE DOCUMENTEN
En een groote Ruste daer deur rijsen, Uoor alle Landen, dit zijn mijn auijsen, Waermen yet vinden mocht voor alle saken, Dat can in Rusten houden wil ick bewijsen De Landen hier aff
Siet wy schencken u elck // Een Lammeken seer teer, Boter saen ende melck // Door u o liefsten Heer, Na, na, na Kintjen teer // Sus sus en krijt niet meer, Doet u kleyn ooghskens toe
Het kindt begost te slapen De Moeder sprack ons aen, Voedt Herderkens u Schapen, Wilt soetjens buyten gaen, U-lie zy peys en vre, Dat brenght mijn kindt u me, Want t'is Godt uwen
HEt was een paert dat op een hert zeer nydich was om dattet selue hert | veel scoenre was dan hi Ende dit voerghenoemde paert ouermits groote | [10] nydicheyt ghinck tot enen
Hebb’ ick oock niet aenhoort zijn kermen, en zijn suchten, Als hy voor Saul moest dagh ende nacht gaen vluchten.. Soo langh’: tot dat ick brack zijn lasterigh ghemoedt, En dat hy
Onse here meer dar hi mi sal Want redene ende verstannesse Heeft di ghegeuen ghod onse here Wlmaecten sijn ghedinkenesse 10 Ende oec te leuene embermeere. Dar du sculdech wars mede
Gy hebt mij het herte genomen, mijne waerde lieve Bruyd, ja gy hebt mij het herte genomen met eene van dijne ogen, ende met eene keten van dijne hals.. + Mijn suster, mijn lieve
Eduard Poppius, Historisch verhaal, van 't gene tusschen den Synode Nationaal ende de geciteerde Remonstranten in ende buyten de synodale vergaderinghe is ghepasseert... kamer; ende