•DE MORGEN dinsdag 11 juni 2013
6 • BINNENLAND
om bij deze senatrice niet af met juridische haarkloverij of ideolo- gische doctrines. Als gynaecologe in het universitair ziekenhuis van Gent staat ze elke dag voor ethi- sche dilemma’s en helpt ze ouders keuzes maken wanneer hun ongeboren kind een afwijking heeft. “Het maakt niet uit dat ik in de oppositie zit: ik wil dat euthanasie voor kinderen mogelijk wordt. N-VA maakt hier geen politiek spel van: ik handel in eer en geweten.”
Voor N-VA moet de wilsbekwaamheid van het kind centraal staan. “Bij jongeren is niet hun kalenderleeftijd, wel hun mentale leeftijd belangrijk. Wie hamert op de leeftijd, redeneert vanuit een strikte wettelijkheid, niet vanuit de geneeskunde. Het kind zelf moet om euthanasie vragen, niet de ouders. Zij geven enkel advies.”
een kind kan dus euthanasie krijgen zonder de toestemming van de ouders?
Sleurs: “In theorie wel, maar ik vertrek vanuit de praktijk, waar niks zwart-wit is. Als het kind euthanasie wil, moet je op zoek gaan naar een consensus met alle betrokkenen. Artsen zullen nooit lijnrecht ingaan tegen de familie. Als de ouders zich verzetten, zullen zij hen proberen overtuigen dat het kind ermee wil ophouden.
Bij nieuw samengestelde gezinnen kunnen er nog bijkomende problemen rijzen. Daar heb- ben de ouders die de opvoeding het meest ter harte nemen voorrang, en dat zijn niet noodza- kelijk de biologische ouders. Een arts zal vooral willen vermijden dat er gevechten ontstaan boven het hoofd van het kind.”
speelt uw ervaring als arts hier een grote rol?
“Als gynaecologe doe ik alles wat met prenatale diagnostiek te maken heeft. Kort gezegd: ik stel bij ongeboren kinderen afwijkingen vast en onderzoek of er voldoende reden is om de zwangerschap af te breken. Het gaat dan om een afbreking na veertien weken, de wettelijke grens voor een abortus. Spina bifida of open ruggetje detecteren wij bijvoorbeeld op zestien weken, voor het syndroom van Down doen wij vruchtwaterpuncties. Dat een kindje deze afwij- kingen heeft, betekent natuurlijk niet dat de zwangerschap moet eindigen. In mijn vak ga ik heel ver in het begeleiden van mensen, in de zoektocht naar de juiste oplossing.
“Zeker als het gaat om een zeer gewenste zwangerschap, is dit een erg ingrijpend proces voor een koppel. Ethiek wordt dan meer dan een buikgevoel. Het verandert in een kunde, een vak. Een koppel denkt ook niet altijd hetzelfde.
Een arts moet hen, zeker dan, helder kunnen beschrijven hoe ernstig de handicap kan zijn.
Mijn ervaring als gynaecologe is een meer- waarde, maar ik vaar er niet blind op in mijn politieke loopbaan. Ik heb met alle mogelijke experts, artsen, verpleegkundigen gesproken, en alle mogelijke ideologieën tegen het licht gehouden.”
uw progressief standpunt lijkt haaks te staan op het imago van n-Va.
“Ons imago is niet wat wij zijn. Het strookt niet met onze gedachten. Als het om geneeskunde of ethiek gaat, zijn wij vooruitstrevend. Wij zijn niet gebonden aan enig dogma: wij hebben de meest rabiate vrijzinnigen en diepgelovige men- sen in onze geledingen. Wat ons bindt, is dat we zonder oogkleppen leven. Wij zijn voor rechten en plichten, ja, én ontzettend tolerant. In het parlement dacht een Franstalige collega dat N- VA euthanasie wou afschaffen. Ik heb hem toen verbaasd gevraagd waar hij dat ooit gelezen had. Later is hij wel bijgedraaid. Ik heb geen hoogstpersoonlijke kruistocht moeten voeren
voor deze uitbreiding. Integendeel.”
Waarom steunt u de uitbreiding naar dementerenden niet?
“Dat is voor ons een stap te ver. Specialisten zijn daar geen vragende partij voor.”
een politieke leek zou denken dat u even huiverig staat tegenover euthanasie op min- derjarigen als Cd&V. Waarom is dat niet zo?
“Wij nemen als partij een risico, CD&V heeft watervrees. Als oppositiepartij hadden wij aan de zijlijn kunnen blijven staan. Gezien onze getalsterkte en het belang van deze kwestie vond ik dat geen optie.”
Waarom zijn de ethisch-progressieve stand- punten van uw partij zo weinig bekend?
“Ik probeer wel, maar de media moeten ook mee willen. N-VA heeft een dossier discreet bevallen, dat door de universiteit van Namen als het meest evenwichtige en juridisch correcte beschouwd wordt. En dat is niet meteen een universiteit die de N-VA een voorkeursbehande-
ling zal geven(lacht). Draagmoederschap, abor- tus, daar hebben wij ook progressieve menin- gen over. Wij geraken gewoon niet altijd door het bastion van vooroordelen.”
Bloed geven door homo’s, kan dat?
“Nee. Dat heeft weinig met ethiek te maken, en veel met wetenschap. Wij zijn absoluut tegen discriminatie van homo’s, wij doen mee aan de Gay Pride. Maar we moeten meer redene- ren vanuit een wetenschappelijke bekommer- nis: voor sommige homo’s geldt nu eenmaal een groter risico op seksueel overdraagbare ziektes.”
Wat ligt eigenlijk aan de basis van uw keuze voor n-Va? Op uw site staat te lezen: elke sleurs staat voor gemeenschapszin, engage- ment, pluralisme en transparante solidariteit.
een argeloze lezer besluit dan: dit is een vol- bloed socialist, geen Vlaams-nationalist.
“(klaterlach)Ik ben een Vlaams-nationaliste uit gemeenschapszin. Van in mijn jeugd ben ik actief bij de Volksunie. Wij worden altijd in een andere hoek geduwd, maar solidariteit is voor ons ook primordiaal. Veel van onze wetsvoor- stellen gaan daarvan uit, maar worden vaak met de foute bril gelezen.”
N-VA is economisch even rechts als ethisch progressief.
Dat credo draagt senator en gynaecologe Elke Sleurs (N-VA) uit.
‘Ik beschouw mezelf niet als conservatief, maar voel me erg thuis in mijn partij.’ Tine Peeters
K
Interview N-VA-senator en gynaecologe Elke Sleurs vecht voor uitbreiding euthanasie naar minderjarigen
Drie halftijdse krachten per 500 bedden
Brussel — De Federatie Palliatieve Zorg Vlaanderen vreest voor de extra werklast bij een uitbreiding van de euthanasiewet.“Deorganisatieskomen nu al geld en mankracht tekort. Of is het normaal dat ze mensen hun loon moeten helpen betalen door een bar- becue?”
Ideologisch heeft de koepelorgani- satiegeenproblemenmetdediscussie over de uitgebreide euthanasiewet in de Senaat. Praktisch wel. Er zal opnieuw werk, maar geen geld bij komenvoordevijftienondersteunende netwerkenentientallenteamsdiemen- sen thuis, in een rusthuis of in zieken- huis begeleiden om te sterven.
“Onze zorgorganisaties helpen steeds meer mensen, ook bij euthana- sievragen,maardatwordtnietfinanci- eelbijgepast”,zegtPaulVandenBerghe, directeur van de Federatie Palliatieve Zorg Vlaanderen (FPZV). “Aangezien
je mensen niet kunt vragen om even te wachtenmetdoodgaantothetminder druk is, wordt de werklast enorm. Ik vrees vaak onhoudbaar.”
InderegioRoeselarewordtdepalli- atieve thuiszorg bijvoorbeeld onder- steunddooreenteamvangeenviervol- tijdse krachten. Zij moeten 24 uur per dag,7dagenindeweekklaarstaanvoor ongeveer 250.000 inwoners. Voor de teamsinziekenhuizenisdevuistregel:
drie halftijdse krachten per 500 bed- den.
Door de hoge werkdruk haken ver- pleegkundigen af en ervaren krachten zijn moeilijk te vinden, klinkt het bij Vanden Berghe. “De politiek moet ingrijpen. Van alle uitgaven van het Riziv gaat vandaag amper 0,5 procent naar palliatieve zorg.”
De palliatieve zorg wordt vandaag gefinancierd vanuit zowel het federale als het Vlaamse niveau. Door de zesde staatshervormingwordtdebevoegdheid voor een groot stuk overgeheveld naar Vlaanderen. De FPZV hoopt dan niet langer tussen twee stoelen te vallen.
“We hebben contact over de pro- blemen met Vlaams minister van Welzijn Jo Vandeurzen (CD&V). Voor goede palliatieve zorg is ook geld nodig.Alsiemandeuthanasiewilkrij- gen, moet hij zijn keuze in de beste omstandigheden kunnen maken.
Vandaag is dat al moeilijk, zonder de uitbreiding van de wet.”(JvH)
“alternatieve meerderheden zijn voor ons niet mogelijk”, zegt Cd&v-sena- trice els van Hoof. morgen komt een mogelijke uitbreiding naar minderja- rigen aan bod in de Senaat, en Cd&v is niet te spreken over de wissel- meerderheid van liberalen, socialis- ten en vlaams-nationalisten die in de maak lijkt.
Hun gezamenlijk voorstel zou uit- gaan van de wilsbekwaamheid van de jongeren, en een leeftijdsgrens schrappen. “Wij zijn enkel bereid tot technische wijzigingen”, zegt van Hoof. Het is wel de eerste keer dat de christendemocraten überhaupt willen instemmen met een verande- ring van de huidige wet.
de eerste wijziging waar Cd&v zich in kan vinden, slaat op de wilsver- klaring van de patiënt. die geldt nu enkel voor vijf jaar, Cd&v wil dat optrekken naar tien jaar. de tweede aanpassing zou erin bestaan om vanaf vijftien jaar het begrip ‘nood- toestand’ of ‘overmacht’ beter te omschrijven. nu kan een arts deze noodsituatie al inroepen om vijftien- jarigen te euthanaseren, maar Cd&v wil dit duidelijker in de wet.(tP)
uitBreiding euthanasie
CD&V verzet zich tegen
wisselmeerderheid
‘Ons imago strookt niet met onze gedachten’
‘Als het om geneeskunde of ethiek gaat, is N-VA vooruitstrevend.
Wij zijn niet gebonden aan enig dogma’
‘De werkdruk wordt onhoudbaar’
Paul Vanden Berghe Federatie Palliatieve Zorg vlaanderen
●Elke Sleurs: ‘Wij nemen als partij een risico, CD&V heeft watervrees.’© tim dirven
DE MORGEN •dinsdag 11 juni 2013
BINNENLAND • 7
★★
Vader van in Syrië gedode strijder ving bot bij politie
Brussel
De oorlog in Syrië heeft het gezin Taketloune uit Vilvoorde zwaar getroffen: de 19-jarige Tarik is daar gedood en zijn 23-jarige broer Elias is aangehouden na zijn thuiskomst in België.
TenhuizeTaketlounewashetgiste- ren een komen en gaan. De Marokkaanse familie is in rouw.
“Had er maar eerder iemand naar ons willen luisteren. Dan was het wellichtnooitzovergekomen”,zegt de moeder van Tarik en Elias. De vrouw zegt dat
haarechtgenoot maanden gele- den al alarm sloeg bij de poli- tie omdat twee van hun zes zonen aanstal- tenmaaktenom naar Syrië te trekken. “Maar de politie zei dat ze machteloos stonden. Omdat onze zonen meerderjarig zijn,kondepoli- tie niet verhin-
deren hen op reis te laten vertrek- ken.”
TarikTaketlounevertoefdenegen maanden in Syrië. Zijn broer Elias was hem achterna gereisd. Volgens de familie probeerde hij vergeefs Tarikterugnaarhuistehalen.Toen Elias eind mei alleen terug naar België kwam, werd hij opgepakt en opgesloten.Eliasontkentgruwelda- den te hebben gepleegd in Syrië. De ouders kregen naar eigen zeggen vorige week nog telefoon van Tarik.
Zezeggendathijplannenhadterug naar België te keren. Enkele dagen
later werd hij vermoord terwijl hij in bed lag te slapen, zeggen zijn ouders.Zehebbenhetookmaarvia via.Zedenkendathijomgebrachtis omdat hij niet meer in Syrië wilde vechten.
Het gezin Taketloune wordt omschrevenalsbraveenlievemen- sen. “Vader is ingenieur en is er het hart van in”, zegt Mimoun Aquichouch, voorzitter en spreek- buis van de moskee in Vilvoorde.
“Zijnzonenwarenaanvankelijkook voorbeeldige jongens. Tarik stu- deerdeautomechanicaenEliaselek- tromechanica. Van de ene op de andere dag veranderden ze. Onder invloed van anderen. Mohamed heeft er alles aan gedaan om zijn zonen tegen te houden. Maar ze waren voor geen rede vatbaar.”
Aquichouch zegtdathijvooral Tarik kende.
“Tarik had met niemand proble- men en zorgde ookindemoskee niet voor proble- men.Hijwaswel erg in zichzelf gekeerd.”
Tarik Taket- loune is volgens deofficiëlestatis- tiekenaldederde strijderuitBelgië die in Syrië sneu- velde. Wellicht zijn er al meer omgekomen.
Vanavond ontvangt het kabinet van minister van Binnenlandse Zaken Joëlle Milquet (cdH) enkele ouders van jongeren die in Syrië strijden.DatheeftDimitriBontinck, vader van de in Syrië vechtende zoon Jejoen, gezegd. Op zijn initia- tief heeft een zestal ouderparen zich momenteel verenigd. Ze hopen van Milquet te horen hoe de jongeren terug naar België kunnen worden gehaald en hoe de minis- ter denkt de exodus naar Syrië te doen stoppen.(BjM)
Van eenmanszaken tot heuse firma’s helpen bij schrijven van masterproef
Thesisbureausschietenstudenttehulp
remy amkreuTz Brussel
Studenten huren steeds vaker advies in voor het schrijven van hun thesis.
De afgelopen jaren zijn in Vlaanderen tientallen begeleidingsbureaus opgericht waar tegen betaling een meesterproef onder handen wordt genomen. ‘Uiteindelijk schrijft de student zelf, wij tonen enkel de weg.’
Tik ‘thesisbegeleiding’ in op Google en meteen verschijnen tal- loze bedrijven die studenten wil- len helpen met hun masterproef.
Tegen betaling, uiteraard. De the- sisbureaus zijn een relatief onbe- kend fenomeen, maar de laatste jaren duiken er, naast de al bekende repetitorenbureaus, steeds meer op. Van eenmansza- ken tot firma’s met meer dan tien begeleiders. Voor 28 tot soms 60 euro per uur schieten zij studen- ten in nood te hulp, vaak in pak- ketten van zes tot tien lessen.
De bureaus bieden hulp van A tot Z. In het Nederlands, maar ook in het Engels en Frans. Vooral de studenten humane wetenschap- pen vinden met één muisklik
hulp, al zijn er enkele bureaus die zich specialiseren in natuurkunde of wiskunde. Allemaal geven ze leidraden voor het aanbrengen van een goede structuur, denken ze mee over de onderzoeksvraag en helpen ze met het vinden van goede bronnen. Ook analyseren en interpreteren zij statistische gegevens. Als kers op de taart kij- ken de begeleiders de zinsbouw, spelling en grammatica na.
‘Hogere slaagkans’
Een thesis waarbij dus heel veel voor een student wordt gedaan, behalve het schrijven zelf. De Vrije Universiteit Brussel stelt zich vragen bij de kwaliteit van de betaalde hulp. Het Bijlesbureau, dit academiejaar in Gent mee opgestart door rechtenstudent Jeroen Van Loock, biedt via 270 leerkrachten over heel Vlaan- deren hulp voor onder meer mas- terproeven.
“Onze leraren zijn bijna allen universitair geschoold”, klinkt het op hun website. “Wij weten ook hoe een thesis inhoudelijk wordt gemaakt en hoe de opbouw eruit- ziet. Verschillende doctoraalstu- denten helpen bij de begeleiding van thesissen en dat verhoogt dan ook aanzienlijk de slaagkansen.”
Nadat studenten zich hebben aangemeld via een contactfor- mulier volgt een ontmoeting.
Daarbij worden de pijnpunten
besproken en krijgt de jongere op maat hulp. Vooral studenten die te laat zijn begonnen, komen terecht bij Van Loock. “Voor elk vakgebied hebben we leerkrach- ten die aan thesisbegeleiding doen, van Nederlands tot Spaans en psychologie tot rechten. Wil je de tekst laten nalezen, dan doet een taalkundige dat.”
Het Bijlesbureau, dat door de stad Gent genomineerd werd voor de prijs student-ondernemer, bena- drukt dat het geen masterproeven schrijft en dus niets verkeerds doet. “Ik zie het als een vorm van bijles, maar uiteindelijk schrijft de student de thesis zelf. Wij vragen 28 euro per uur. Dat is een aan- vaardbare prijs, als je bedenkt dat sommigen dat extra duwtje nodig hebben om over de meet te komen. De universiteit en de pro- fessoren zijn voor ons geen con- currenten.”
De thesisbureaus kunnen op kritiek rekenen van de universi- teiten. De UGent en de KU Leuven spreken van “een schemerzone”, de Vrije Universiteit Brussel van
“fraude”. Vicerector onderwijs Yvette Michotte: “De masterthe- sis dient een persoonlijk werk te zijn, waarin de student aantoont dat hij of zij de academische vaar- digheden bezit om zelf weten- schappelijk onderzoek uit te voe- ren. Juist daarom scannen wij elke proef om na te gaan of er geplagieerd is. Maar het valt moei- lijk te achterhalen als iemand een tekst ordent, onderzoeksvragen aanreikt of statistische gegevens verwerkt. Alleen de professoren kunnen dat zien, maar zij hebben soms dertig tot veertig studenten onder hun hoede.”
Deadlines
De universiteiten benadrukken dat studenten die zelf weinig werk doen door de mand vallen bij hun mondelinge verdediging. Maar lang niet elke opleiding kent zo’n proef. Ludo Melis, vicerector onderwijsbeleid van de KU Leuven, meent dat de opleidingen meer begeleiding moeten bieden.
“Met extra opvolging en meer tus- sentijdse deadlines wordt het voor studenten lastig om uit het niets een tekst te presenteren. Zo kun- nen we de student meer in het oog houden.”
‘De universiteit en de professoren zijn voor ons geen concurrenten’
Jeroen Van Loock Het BijlesBureau
Tarik Taketloune werd vermoord na negen maanden in Syrië.
●Jeroen Van Loock van Het Bijlesbureau: ‘Wij vragen 28 euro per uur. Dat is een aanvaardbare prijs.’© Bas Bogaerts
