Uit: FD Selections/Energie – Vrijdag 13 mei 2011
CO
2-emissies compenseren of reduceren?
Het compenseren van CO2-uitstoot kan de reductie ervan juist ondermijnen.
'Ding, dong...alle CO2-gecompenseerde vluchten zijn geannuleerd', schalt het door de hallen van Schiphol, nadat de CO2-markt is ingestort. Bijna iedereen heeft wel eens een vlucht voor enkele tientjes gecompenseerd. Vliegen zonder schuldgevoel. En nuttig bovendien: het geld gaat voornamelijk naar nieuwe bossen en natuur.
Compensatie is niet per se reductie
Maar leidt het ook tot lagere CO2-emissies? Compensatie leidt niet per definitie tot reductie. Of dat gebeurt hangt sterk samen met de context en de uitvoering.
Betrouwbare organisaties betalen er bescherming van bestaande bossen en natuur van. Maar als er nieuwe natuur wordt gerealiseerd, wat verdwijnt er dan? Het zou zo maar kunnen dat jouw vlieguren invloed hebben op de voedselvoorziening ergens anders op de wereld. Of dat de compensatie lokale milieuproblemen veroorzaakt. En hoe lang blijven het bos en de natuur in stand: verdwijnen de bomen na een paar jaar alsnog op de brandstapel of in de papiermolen? Kortom, veel
onduidelijkheid waardoor de echte lange termijn CO2-reductie onzeker is.
Compensatie ondermijnt zelfs reductie
Een nog belangrijkere adder onder het gras is dat CO2-compensatie de noodzaak voor gedragsverandering uitstelt en daarmee de echte reductie van CO2-emissies ondermijnt.
Weet je wat? We compenseren toch, dus we gaan gewoon lekker (een keer extra) op vliegvakantie.
Wil je echt voorkomen in plaats van genezen (lees: compenseren)? Stort dan je hart maar uit bij Natuur en Milieu. Daar koop je de eerder gratis weggegeven rechten gewoon op en voorkom je dat ze worden ingezet. En als bonus draag je ook nog een leuke premie af aan Natuur en Milieu zelf! Of kies je voor het échte alternatief en ga je toch maar niet vliegen? Dan zit je, terwijl het vriest, knus thuis op de bank Boer zoekt vrouw te kijken. Je haalt opgelucht een diepe teug adem, maar dan slaat je hart een keer over. De verwarming had thuis (voor noppes) uit kunnen staan... terwijl je van je bijna gratis gecompenseerde vlucht naar een warme bestemming had kunnen genieten. En dat zonder echt je gedrag te veranderen.
Emile Chappin, Gerard Dijkema en Laurens de Vries werken aan de Technische Universiteit Delft. Hun onderzoek wordt mede mogelijk gemaakt door de Stichting Next Generation Infrastructures.
Uit: FD Selections/Energie – Vrijdag 13 mei 2011
