• No results found

Lapilli

N/A
N/A
Protected

Academic year: 2021

Share "Lapilli"

Copied!
3
0
0

Bezig met laden.... (Bekijk nu de volledige tekst)

Hele tekst

(1)

AFZETTINGEN WTKG27(2),2006 48

Lapilli

Lars vanden Hoek+Ostende

Beetje

bever

Eerder vertelde ik al in

Lapilli

dat Mesozoïsche

zoogdieren

nietmeer

perdefinitie klein

zijn (Repanomanus

had het formaat van een flinke

herdershond).

Fruitafossor

had

‘schattige

grote

handjes’

-ze

zijn

er dus toch fossiel

-waaruit bleek dat

sommige

Mesozoïsche

zoogdieren

ook al het graven haddenontdekt. De laatste

ontdekking

is,dat

erin die

tijd

ook alsoorten warendie in het water rond-dartelden als eenbever ofeen

vogelbekdier.

De nieuwe vondst komt uit

China,

eenland dat de laatste

jaren

zoveel

wonderbaarlijke

fossielen heeft

opgeleverd.

De meeste

complete

Mesozoïsche

zoogdieren

komen uit het Onder

Krijt

vande Yinxian formatie in de

provincie

Liaoning.

Castorocauda lutrasimilis is echter

opgegraven uit de

Jiulongshan

formatieenstamtuit het Midden Jura

(lit. 2).

Meteenouderdomvanzo’n 164

miljoen jaar

is

hij

dus ouder dan de fossielenvan

Yinxiang. Qua preservatie

doet Castorocauda echter zeker niet ondervoorde fossielen uit

Liaoning.

Het

holotype

iseendeelskelet waarop de af-drukkenvande harentezien

zijn. Overigens

is dit het

oud-stefossiele

bewijs

voor

haar,

enlaat de vondst zien dateen

vacht alwasontwikkeld voordat de echte

zoogdieren

ten tonele verschenen.

Eigenlijk

stap ik hiereen

beetje

van

mijn geloof

af.

Per-soonlijk

hou ik het liever

simpel: je

benteen

zoogdier,

of

je

bent het niet. Maar in de

wetenschappelijke

literatuur

van de laatste

jaren

wordt consequenteenonderscheid

gemaakt

tussen de echte

zoogdieren

en de

zogenaamde

Alseen illustratricevankinderboeken

kijk je

andersnaarde wereld dan als

paleontoloog.

Ik

ontmoettehaaropeen

verjaardagsfeest,

en

ver-telde dat ik werkteaanfossiele mollenen

egels.

“Wat leuk! Vind

je

dan ook vandie

schattige

grotewitte

handjes?”

Ik heb

mijn lesje geleerd.

Toen ikme vande weekmoest

voor-stellenaan eenaantal

sollicitanten,

vertelde ik dat ik werkte

aan de fossiele

kiesjes

van mollenen

egels.

Van derest vanhet skeletweetik

doorgaans weinig

af.

Nu zal hetmetde beesten waar ik aan werk niet zoveel uitmaken. De

egels

van

vroegerzullenernietzo

gek

anders

uitgezien

hebben dan hun recente verwanten. Maar het wordteenander verhaal als

je

werktaanMesozoïsche zoog-dieren. Dan

zijn

er

geennaasteverwantenwaar

je

meekan

vergelijken.

Als

je

dan alleenmaar aan

kiesjes werkt,

dan is het

verleidelijk

omalwat klein is maar

spitsmuis-

of

ratachtig

tenoemen.De

weinige

skeletten diewetotvoor

kort

hadden,

leken datte

bevestigen.

Maar inmiddelsmoet dat beeld toch worden

bijgesteld.

(2)

49 AFZETTINGENWTKG27(2). 2006

Mammaliaformes. Daartoe rekentmenook de

Docodonta,

de orde waartoe Castorocauda behoort. De

indeling

heeft allestemaken metde

gehoorbeentjes,

die

geleidelijk

ont-staanuiteenaantal botten in de onderkaak.

Doorgaans

moet

je

uit devorm vande kaak afleiden in welk evolutionair stadiumeensoortverkeert. De

gehoorbeentjes zijn

teklein

enworden

bij

Mammaliaformeszelden

teruggevonden.

Een

van de

verrassingen

die het nieuwefossiel in

petto

had,

waren

juist

de

gehoorbeentjes.

Diezaten nogvastaande

onderkaak,

enwel

precies

op de

plek

waar men aande hand

vanminder

complete

fossielen had bedacht datzemoesten zitten. Niet echteen

gróte verrassing dus,

maar

wetenschap-pers vinden het

altijd

lekkeromecht

gelijk

te

krijgen.

Maar degrootste

verrassing

van de nieuwe Chinesesoort wastoch wel

zijn levensstijl.

De naamlaatergeen

twijfel

overbestaan. Castorocauda lutrasimilisbetekent

otterach-tige

beverstaart. De

gelijkenis

van

zijn

staart met dievan

eenbever is dan ook

opmerkelijk.

Niet alleenwasdestaart

afgeplat,

maarnetals

bij

eenbeverwas

hij harig

aan het

begin,

enwerden de harennaarhet uiteindetoesteedsmeer

door schubben

vervangen.Afdrukkentussendetenen sug-gereren datCastorocauda,netalseenbever,zwemvliezen

aande

achterpoten

had. Devoorpootvanhet dierwaszwaar

gebouwd,

enlaat zien dat Castorocaudanaasteen

goede

zwemmerook een

goede

graverwas.

Op

zich is dat geen

rare

combinatie,

wantveel waterdieren graven holen. De

graafactiviteiten

van onze

eigen

muskusrat worden zelfs

alseen

bedreiging

voorde

dijken gezien.

Eenaan graven aangepaste voorpootkennenwe

overigens

ookvan

Halda-nodon,eenandere docodont. Wewetenniet hoe derestvan

het skeletvan dat dier eruit zag,maarhet is niet ondenk-baar dat

hij

verder ook

op Castorocauda leek.

Op

zichzouhetonsnietmoetenverbazen dat Mesozoïsche

zoogdieren

erzulke verschillende

levensstijlen

opna hiel-den. In de evolutie is het

simpel:

waar

mogelijkheden liggen,

worden die benut. Hetstereotypebeeld dat al die

zoogdieren

op kleineratten

leken,

is met Castorocauda lutrasimilis definitiefvande baan. Had ik al verteld dat

hij

met

zijn

ruim

veertig

centimeterook

nogeensdegrootstevan alle

zoogdier(-achtig)en

uit het Jura was?

Missing

link

Missing

link, determ heeft iets

magisch. Hij

miktnaar

schatgraven.

Er is iets

kwijt

endat moet

gevonden

worden. En als

je

daar nietsmee

hebt,

is het

altijd

nogeenmooi scheldwoordvoor

je

leraar Duits.

Nu heeft de vondstvanevolutionairetussenvormen

door-gaans

weinig

temakenmet

schatgraven.

Onze kennisvan

het levenvanvroeger iszo

fragmentarisch,

dat het niet

an-ders kan oferworden

dagelijks

tussenvormen

gevonden.

Maar demeestedaarvan

zijn

nieteensdeterm

missing

link

waardig.

Als

je

in het Midden Plioceeneen

gazelle vindt,

endie

blijkt geavanceerder

te

zijn

dan de Onder Pliocene soort, maar

primitiever

dan de Pleistocene soort, dan

ligt

daar echt niemandwakkervan.Een

missing

linkmoetecht

eentussenvorm

zijn

tussenheel verschillende dieren. Maar

ook dan verliest zo’n vondst al snel veelvan

zijn

charme.

Op

hetmoment dat het

gevonden

wordt,is de linkalmeteen nietmeer

missing.

Eigenlijk

gaatdetermer een

beetje

uit. Het schoolvoorbeeld

van een

missing

link is

natuurlijk

detussenvorm tussen aap en mens

(vandaar

ook die

opmerking

overde Duitse

leraar).

Eind

negentiende

eeuwvond Dubois

zijn

Pithe-canthropus (= Homo)

erectus. endatwasechteen

missing

link. Ook de Piltdownmenswerd

(echter

ten

onrechte)

als

missing

link

binnengehaald,

en zo waren er

nóg

een

paar.

Uiteindelijk

was

Lucy (Australopithecus afarensis)

de

laat-ste

mensachtige

waarrondom zo’n

missing

link

hype

ont-stond. Naarmate de

menselijke

stamboommeer en meer

ineenstruikveranderde,was ergeen

plaats

meer voorechte

missing

links. Envoorde overgangvan

reptielen

naar

vo-gels geldt eigenlijk

hetzelfde. Kort nade

publicatie

van

Darwin’s evolutietheorie werd

Archaeopteryx

binnenge-haald alseenheuse

missing

link. Maar de laatste

jaren zijn

zoveelverschillende

gevederde

dinosauriërs dan wel

primi-tieve

vogels gevonden,

datmen ook hier nietmeer zozeer

in één

duidelijke lijn

denkt.

Het

enige onderwerp

waarinmenbinnen de

vertebraten-paleontologie

nogechtvan een

missing

link

spreekt,

is de

overgangnaarhet levenop land. In ieder

geval

werd de vondst die in

april wereldkundig

werd

gemaakt

alseenechte

missing

link

binnengehaald.

En alhoewel ik het dus niet

zo ergmet determop

heb,

wil ik voordit

geval

wel een

uitzondering

maken. In ieder

geval

werd Tiktaalikrosae

gevonden

na eenechte

schattenjacht (lit. 1).

Heteerste

watje nodig

hebt als

je

gaat

schatgraven,

iseen

schatkaart. De Amerikaanse onderzoekers wisten

precies

waar zemoesten gaanzoeken. Hetgrote gatin de evolutie van de landvertebraten

lag

in het Devoontussen de 385

miljoen jaar,

ende 365

miljoen jaar.

Aan deenekant van

datgatzat

Panderichtys,

die

noghetbeste

gekenmerkt

kan worden alseenvismeteensoortementvanpoten. Acantho-stega, uithet LateDevoon,heeft toch al echtpoten, alhoe-wel de vissenstaart

zijn

afkomst nog verraadt. De

weten-schappers

wistendus vanwelke ouderdom de

aardlagen

moesten

zijn,

wildenze er een

missing

link in vinden. En ook is al sinds

jaar

en

dag

bekend dat de overgangnaarhet

land

plaatsvond

vanuit

ondiepe poelen.

Daardoor wist het

team ooknog naarwat voortype

afzettingen

zemoesten

kijken.

De Laat Devonische

rivierafzettingen

vanhet

Cana-dese Ninavut waren

precies

de

juiste

ouderdom. Het zal

voordemeestemensenniet het ideale

veldwerkgebied zijn,

wanthet

ligt

boven de

poolcirkel

in het

gebied

vande Inuit. Maar als

je

dan in de kougaatgraven,

helpt

het als

je

weet

watje

ongeveer zoekt.

De

jacht

wasdussucces

vol,

de

missing

link werd

gevonden.

Het dier

kreeg

denaamTiktaalikrosae mee.‘Tiktaalik’ is

eenInuutnaam,die betekent “Zoetwatervisin

ondiep

wa-ter”. Meerdere

exemplaren

werden

gevonden,

waarvan

sommige

metschedelen

‘voorpoten’

bewaardwaren

(3)

50 AFZETTINGEN WTKG27(2), 2006

snuit. Alhoewelhet dier kieuwen

had,

washet verbeende

kieuwdeksel al verdwenen. Datwehiertemaken hebben meteentussenvorm, ismetname

duidelijk

uit de

voorpoot/

borstvin. In hetbovenste

gedeelte

is al echteensoortement

van

opperarmbeen

herkenbaar. Maar daaronder zitten niet de

gebruikelijke

bottenvande

gewervelde

landbewoners,

maarhad Tiktaaliknog vinstralen. Die bestonden wel

de-gelijk

uit

botjes,

maar er waren nog geen

middenhands-beentjes

of

vingerkootjes

inteherkennen. Toch zal Tiktaalik zichmet

zijn

vinnen hebben kunnen

oprichten,

enalwat

rondgelopen

kunnen hebben

(lit. 3).

Wat maakt Tiktaaliknu

eigenlijk

zo

bijzonder?

Eerlijk

gezegd,

iserop zich nietzoheel veel

bijzonders

aan.Het

dier is

gevonden

uit de

juiste periode,

in het

juiste

type

afzettingen

en

lijkt

opwatweverwacht haddentevinden. Het iseen

schakeltje

dat op

zijn plaats gevallen

is. Maar

juist

doordater

redelijk compleet

materiaalvan

gevonden

is, vallennuheelwatmeer

schakeltjes

op hun

plaats.

We

zijn

nu veel beter instaat de

juiste plaats

in de boomte

bepalen

vansoorten waarvanalleen schedels bewaard

zijn

gebleven.

Waarwe

bij mensachtigen

en

vogels

de

lijn

wat hadden

losgelaten, brengt

Tiktaalik

juist

veelmeer

lijn

in de evolutievandeeerste

gewervelde

landdieren. Desoort zal dus zekereen

plek

weten teveroverenin de

verschillen-de leerboekenoververtebratenevolutie.En als

je kijkt

naar

degatendieer nu

nog

zijn

in die

ontwikkeling,

dan is er

nog ruimteomnogeenandere

missing

linktevinden ook. Iets dattussen Tiktaaliken

Acanthostega ligt

zou

aardig

zijn

omtevinden. Maar dan is hier de koek toch echt wel op.

Nog

meertussenvormen,endieenetak

blijkt

tocheen

wirwarvanverschillende

lijnen

te

zijn.

Maarzoveris het

nogniet. Eerst valter nog welwat schattegraven in het Boven Devoon.

Literatuur

1

Daeschler,

E.B.,

Shubin,

N.H. & Jenkins

jr.,

F.A.,2006. A Devonian

tetrapod-like

fish and the evolution of the

tetrapod body plan.

Nature, 440,pp. 757-763. 2

Ji, Q.,

Luo, Z-X.,

Yuan,

C.-X. &

Trabum,

A.R., 2006.

A

swimming

Mammaliaformfrom theMiddle Jurassic and

ecomorphological

diversification of

early

mam-mals.

Science, 311,

pp. 1123-1127.

3 Shubin,

N.H., Daeschler,

E.B. & Jenkins

jr.,

F.A.,2006. The

pectoral

fin of Tiktaalikroseae and the

origin

of the

tetrapod

limb.Nature, 4440,

pp. 764-771.

*Lars W. van den Hoek Ostende, Nationaal Natuurhisto-risch MuseumNaturalis,Postbus 9517,2300 RALeiden, email:

Hoek@naturalis.nl

Referenties

GERELATEERDE DOCUMENTEN

De omgeschreven cirkels van deze driehoeken snijden elkaar in de punten B en S. Deze figuur staat ook vergroot op

Ook deze figuur staat op

In una padella fate sciogliere il burro ed unite la panna; quando sarà calda aggiungete il gorgonzola ed il parmigiano, che farete sciogliere a fuoco basso mescolando

Voor de overige rollen geldt dat ze in twee hoofdlijnen terug te vinden zijn (en voor de hoofdlijnen geldt dat er minstens twee rollen onder vallen). Per onderzoeksvraag en

2 Het enige antwoord dat zij hebben is dat vermits zij WETEN dat de fossielen miljoenen jaren oud zijn, het daarom mogelijk moet zijn voor biomateriaal om miljoenen jaren bewaard

In tijden waarin de ekonomische problemen zo groot zijn wordt gezegd, dat socialisten zich daar alleen maar mee bezig moeten houden.. Eerst moet voor die problemen een oplossing

De veel grotere vu-enquête (uitgevoerd door Nipo!) maakt de cijfers van februari-maart wat harder dan die van eind februari.. Als die premisse juist is, zou de Kvp-aanhang wat

Als vervolg op het onderzoek in de gemeente Enschede wordt de casus Oldenzaal ten tonele gevoerd. Gelegen in dezelfde plusregio en dezelfde provincie geldt voor deze gemeente