PARTIJPROGRAM
REALISTEN '81
Rechtsgelijkheid Defensie Energie Buitenlandse politiek - Zelf beslissen - Welvaart - Economie - Inflatie - Vergunningenstelsel - Belastingverlaging - Realistisch systeem- Voordelen een belastingheffing - De realiteit
- Inkomensdervingsverzekering - Winst is werk
- Minimum jeugdloon
- Terugdringing justitionele willekeur - Nederland en de NATO
INLEIDING
"Realisten '81" is een politieke partij, die zich in haar denken en handelen uitsluitend richt op de werkelijkheid: dit noemen Realisten '81 HET REALISME.
"Realisten '81" stelt de mens en niet de overheid centraal om een rechtvaardige maatschappij op te bouwen en te handhaven.
"Realisten '81" erkent de mens als een zelfstandig individu, dat eigenaar is van zijn persoon, verstand, leven, werk en de gevolgen of producten van zijn werk.
"Realisten '81" vindt dat U zelf kunt bepalen wat goed of slecht voor U is. De politici in Den Haag worden geacht hieraan uiting te geven en niet te betuttelen of door middel van hun (te grote) mogelijkheden hun zin door te drijven.
"Realisten '81" gaat ervan uit, dat ereen objectieve realiteit bestaat onafhankelijk van de gevoelens, verlangens of angsten die de mens koestert.
Aile activiteiten van Realisten '81 zullen gericht zijn op een maatschappij, waarin U kunt leven in vrijheid en waarin mensen weer respect voor het leven en eigendommen van een ander hebben.
Dit is een maatschappij waarin niemand, dus ook de overheid of een groep mensen, niet het recht heeft, om met dwang, fraude of geweld te beginnen.
Elke relatie met anderen moet de mens op vrijwillige basis kunnen hebben. Niemand, dus ook de overheid niet, heeft het recht om een ander een onvrijwillige verplichting, een onbeloonde taak of een onvrijwillige dienstbaarheid op te leggen.
"Realisten '81" gaat ervan uit, dat de overheid er voor de mens is en niet de mens voor de overheid.
De overheid dient, als een van haar voornaamste taken, de mens te beschermen tegen dwang, fraude of geweld, waarbij zij de grootst mogelijke zorgvuldigheid moet
betrachten, om de rechten van de mens niet te schenden.
In deze praktijk zal dat betekenen dat de overheid, door deze beschermende rol, eraan meewerkt, dat meer vrijheid op menselijk, economisch en sociaal gebied ontstaat.
ECONOMISCH BESTEL
"Realisten '81" stelt, dat het economisch systeem het beste werkt met de vrije ondernemingsgewijze productie.
Uitgangspunt hier is, dat hoe meer kansen iedereen heeft, hoe meer mogelijkhe-den tot optimaal functioneren er zijn, voor iedereen.
"Realisten '81" wil het aantal kansen en mogelijkheden voor U vergroten, niet
door subsidies en regels (want subsidies betaalt U uiteindelijk zelf via de belasting-heffing) maar door grotere vrijheid en zelfstandigheid.
Aangezien iedereen het recht heeft om in een vrije markteconomie goederen en diensten aan te bieden en omdat de overheid slechts door haar inmenging schade berokkent aan de vrije markteconomie, is "Realisten '81" tegen elke overheidsbe-moeienis op dit gebied.
De enige juiste rol van de overheid is: Het beschermen van het eigendomsrecht, optreden als scheidsrechter bij een eventueel meningsverschil en het vaststellen van wettelijke regels waarbinnen die uitwisseling vrijelijk kan functioneren.
Welvaart bereik je door te produceren en niet te verdelen; anders gezegd: U (het individu) kan voor welvaart zorgen en niet de overheid.
Pogingen om naar een gedwongen verdeling van de welvaart of een geleide economie te streven, wordt door "Realisten '81" afgewezen. Er zijn de laatste jaren niet voor niets zoveel zwakkeren (lees uitkeringstrekkers) bijgekomen.
Overheidsinmenging in de economie leidt tot een bevoorrechte groep: zij die toegang hebben tot belastinggelden en een uitgebuite groep: zij die de belasting-gelden moeten opbrengen.
Deze overheidsinmenging veroorzaakt ontevredenheid voor beide groepen: de belastingontvangers en de belastingbetalers.
De belastingontvangers blijven ontevreden, omdat zij vinden dat ze te weinig ontvangen, de belastingbetalers blijven ontevreden omdat zij te veel betalen.
"Realisten '81" wijst U erop, dat de belastingontvangers (overheid, semi-overheid en aile uitkeringstrekkers) anno 1981 al in de meerderheid zijn.
"Realisten '81" wil, dat de overheid geen taken op zich neemt, die ook door het particuliere bedrijfsleven vervuld kunnen worden.
Uit ervaring weet U, dat de prijzen die betaald moeten worden voor overheids-diensten elk jaar sterker stijgen dan de prijzen voor particuliere overheids-diensten.
Dit wordt veroorzaakt, doordat de overheid in tegenstelling tot het bedrijfsleven niet gedwongen wordt zo efficient mogelijk te produceren en doordat zij voor die taken een onterechte monopolie-positie heeft afgedwongen. Daardoor is zij vrij om elke prijs te berekenen die zij"nodig" vindt (verkapte belastingen: posttarieven, gas-, electra- en watertarieven etc.).
eigen gestegen kosten, ook nog deze "ongecontroleerde" prijsopdrijving via de prijscompensatie aan elke werknemer moet vergoeden. Die moet U weer doorbeta-len aan de desbetreffende overheidsinstantie. Niemand wordt daar wijzer van behalve de overheid.
"Realisten '81" steunt daarom de volgende specifieke hervormingen welke zo mogelijk onmiddellijk dienen te worden doorgevoerd:
a. drastische verlaging van belastingen en overheidsuitgaven. b. beeindiging van de budgetaire tekorten.
c. het stoppen van de inflatoire geldpolitiek.
d. geleidelijke herziening van controles op lonen, prijzen, huren, winsten, productie en renten.
"Realisten '81" is fel gekant tegen inflatie. "Realisten '81" stelt, dat de inflatie voor het merendeel door de overheid wordt gecreeerd.
Inflatie betekent dat er meer geld door de overheid in omloop wordt gebracht ten opzichte van de hoeveelheid goederen.
De overheid zal niet geneigd zijn in de huidige situatie de inflatie te verminderen aangezien:
1. inflatie mensen in een hogere belastingschaal brengt wat automatisch leidt tot hogere inkomsten voor de overheid.
2. inflatie tot hogere prijzen van kapitaalgoederen leidt, waardoor de belastingin-komsten van de overheid toenemen.
3. de overheid ook meer moet gaan betalen voor dezelfde producten en daardoor gedwongen wordt hiervoor steeds meer te lenen, wat tot een grotere vraag naar kapitaal leidt en dus een hogere rentevoet te weeg brengt.
4. een overheid die meer geleend heeft en dus meer terug moet betalen, gebaat is bij het terug betalen van een lagere waarde in schuld.
5. hogere inflatie tot hogere uitkeringen leidt van de sociale verzekeringen die betaald moeten worden met steeds hogere premies.
"Realisten '81" is van mening dat aan deze inflatoire geldpolitiek een einde gemaakt dient te worden, omdat iedere Nederlander gedwongen wordt dit te financieren.
"Realisten '81" wil een drastische herziening en inkrimping van het vergunningen-stelsel en de papierwinkel die hier aan vast zit.
-In 1979 heeft het exporterende bedrijfsleven fI.11.000.000.000,- uitgegeven aan verplichte papier
formaliteiten.-Het te lang moeten wachten op eventuele toestemming kost veel geld, dat niemand ten goede komt.
U betaalt n.1.ook, middels belastingen, het gigantische ambtenarenapparaat, dat over Uw vergunningen moet beslissen.
Indirect betekent het uitgebreide vergunningenstelsel het ontmoedigen van potentiele ondernemers, bijv. door het ontbreken van de juiste diploma's en/of de juiste vestigingspapieren.
BELASTINGEN EN
SUBSIDIES
Volgens "Realisten '81" zijn de hoge belastingen en premiedruk de hoofdoorzaak van het feit dat het met de economie in Nederland steeds slechter gaat.
Zij zijn er de oorzaak van dat de prikkel en verantwoordelijkheid om een hoger inkomen te verwerven ontbreekt, waardoor inventiviteit en creativiteit niet tot ontplooiing komen.
Door te hoge belastingen en premiedruk wordt U niet voor uw prestatie beloond, maar integendeel U wordt ervoor gestraft.
De te hoge belastingen en premiedruk zijn er de oorzaak van dat het verschil in netto-beloning van actieven en niet-actieven steeds geringer wordt ten nadele van de eerstgenoemde groep.
Het gevolg is dat beide groepen (de actieven en de niet-actieven) een verhoging van het inkomen trachten te verkrijgen buiten de belastingsfeer om. Hierdoor ontstaat het zgn. "zwarte circuit", waarvan de omvang door diverse economen op 50
a
100 miljard gulden wordt geschat."Realisten '81" bepleit drastische belastingvermindering en een (di recte) afschaf-fing van de veelheid en ondoorzichtigheid van belastingen (en subsidies), die nu bestaan.
"Realisten '81" zijn van mening, dat eranno 1981, te veel belasting wordt geheven om de niet gewenste bemoeizucht van de overheid te financieren.
Verder wordt zowel de particulier als het bedrijfsleven te zwaar belast om de logheid C.q. inefticientie te betalen van het veel te groot overheidsapparaat.
"Realisten '81" streeft naar een belastingstelsel dat uitgaat van een hefting. Deze hefting dient
±
25% te bedragen van het bruto-inkomen van de particulier. Voor bedrijven dient een hefting van±
25% plaats te vinden over het bruto resultaat.a. vereenvoudiging van het huidige stelsel.
b. het uitschakelen van discriminerende elementen in het huidige belastingstelsel, (b.v. tariefgroepen, zoals ongehuwd, gehuwde vrouw, enz.).
c.*afschaffing van onbezoldigde ambtenaren (burgers en bedrijfsleven).
d. wegvallen van overbodige ergernissen met betrekking tot de vele betalingen die gedaan moeten worden.
e. beperkingen van uitbetalingen door de overheid aan burgers. f. minder overheidspersoneel.
g. meer burgers beschikbaar voor de productieve sector.
h. meer inkomen voor de staat, doordat het zwarte geldcircuit zal afnemen en doordat diverse kosten (inningskosten, salarissen, e.d.) niet meer gemaakt zullen worden.
*Een kleine ondernemer besteedt gemiddeld 2 mandagen per week aan belastingadministratie t.b.v. de overheid, zander enige compensatie.
"Realisten '81" streett naar een compensatie m.b.t. de belastingheffing en het verstrekken van subsidies. (Het wegstrepen van plussen en minnen). "Realisten '81" wil voorkomen dat U eerst belastinggelden moet betalen om het geld daarna in de vorm van een subsidie weer terug te krijgen.
- Ais voorbeeld stellen "Realisten '81" de BTW-heffing op de woningbouw, welke gelden U weer na een gigantrsche omweg als huursubsidie, rijkspremiebijdragen, enz. kunt terug ontvangen.
De prijzen van de woningen kunnen "zakken" als deze omweg niet gemaakt behoeft te worden.
- Een ander voorbeeld is de afschaffing, van de BTW-plicht, inzake de levering van aile toeleveringsbedrijven aan overheid, semi-overheid en andere instellingen in de kwartaire sector, waardoor de diensten, geleverd door overheid, semi-overheid en kwartaire sector met hetzelfde percentage goedkoper worden voor de consument.
Het feit dat elk toeleveringsbedrijf aan een ziekenhuis 4 of 18% BTW in rekening moet brengen en het toeleveringsbedrijf deze ontvangen BTWweer moet afdragen aan de overheid, is een systeem dat ten nadele van de consument komt.
Aangezien de ziekenhuizen deze BTW niet terugkrijgen, betekent dit, dat de ziekenfondsen en de staat de ziekenhuisprijzen respectievelijk moet doorbereke-nen in de premie of moet subsidieren.
Dit komt te vervallen, dan wel de premies kunnen met± 10% verlaagd worden, indien er vanaf het begin geen BTW geheven wordt.
Met bovenstaande voorbeelden toont "Realisten '81" onomstotelijk aan, dat een herziening van het huidige belasting- en subsidiestelsel noodzakelijk is, daar U in vele gevallen eerst belasting moet betalen - welke een dure en omslachtige weg moet maken via allerlei overheidsinstanties - om daarna weer subsidies terug te krijgen.
SOCIALE ZEKERHEID
"Realisten '81" is van mening, dat ons sociaalverzekeringssysteem door o.a. de volgende oorzaken, niet functioneert en de prikkel ontneemt om niet langer dan
noodzakelijk een uitkering te ontvangen. Oorzaken zijn:
1. Gecompliceerdheid van de uitvoeringsorganisatie. 2. Ongelijkmatige inkomensontwikkeling.
De uitvoeringsorganisatie is pas echt te vereenvoudigen en doorzichtiger te maken als het stelsel vereenvoudigd wordt. Zoals het samensmelten van de wachtgeld- en werkloosheidsverzekering met de werkloosheidsvoorziening en de rijksgroepsregelingen voer werklozen. Hetzelfde geldt voor de ZW en de arbeidson-geschiktheidsverzekeringen. Nog beter is al deze regelingen samen te voegen tot een landelijk uniforme inkomensdervingswet. Dat zou de rechtsgelijkheid van de verzekerden ten goede komen. De consequenties voor het inkomen of men onderde werkloosheidswetten ressorteert of onder de arbeidsongeschiktheidswetten zijn te groot. In het eerste geval zakt de uitkering na verloop van tijd tot een niveau bepaald door de bijstandsnorm, in het tweede geval wordt tot het 65ste jaar een welvaartsvaste uitkering van 80% van het laatst genoten inkomen toegekend. Een zelfde effect doet zich bijvoorbeeld voor bij de bejaardenzorg. Het maakt voor de bejaarden een enorm verschil of de financiering plaats vindt uit hoofde van de AWBZ, de Gezinsverzorging of de Bijstandswet.
Ook aan de financieringskant zou het stelse/ kunnen worden vereenvoudigd. Er is nu een wirwar van rege/ingen ten aanzien van bevoegde heffings- en inningsinstan-ties, heffingsgrondslagen, de verdeling van de premielast, de afdrachtplichtingen, eigen bedragen, rijksbijdragen, enz.
Een onge/ijkmatige ontwikkeling van besteedbare inkomens blijkt zich voor te doen zowel op het minimuminkomensniveau als daarboven.
Deze ontwikkeling kan worden toegeschreven aan o.a.:
- een verschillend belasting- en premieregiem voor de diverse categorieen inko-menstrekkers;
Op het minimuminkomensniveau is de ongelijkmatige ontwikkeling van besteed-bare inkomens voor een deel veroorzaakt doordat bepaalde sociale verzekerings-premies - het gaat om de premie voor de ZW en de wachtgeldregeling (Wg) - per bedrijfstak of onderdeel daarvan verschillen. Voor de denkbeeldige minimumloner, wiens netto inkomen als koppelingsgrondslag dient voor de berekening van de netto
werkkring gemiddeld 2,5% aan premie, waardoor voor deze groep het netto loon in principe lager uitkomt dan een overeenkomstige sociale uitkering.
Een consequentie van dit verschijnsel is, dat in bepaalde gevallen een daling van het netto inkomen optreedt als ontvangers van een sociale uitkering gaan werken. Namelijk in die gevallen dat de feitelijke ZW- en Wg-premie in de bedrijfstak hoger is dan de rekenpremie.
Ook het fiscale regiem oefent invloed uit op de inkomensverhoudingen op het minimumniveau. Van de sociale uitkeringen worden door de fiscus alleen de WW- en ZW-uitkeringen formeel als inkomsten uit tegenwoordige arbeid aangemerkt, omdat in deze gevallen de band met de vervulde dienstbetrekking duidelijk aanwezig is. De overige uitkeringen worden beschouwd als inkomsten uit vroegere arbeid. Op inkomsten uit vroegere arbeid wordt een forfaitaire aftrek van 150 gulden toegepast; op inkomsten uit tegenwoordige arbeid een forfaitaire aftrek van 200 gulden voor reiskosten en de zo genaamde 4%-regeling (met een maximum van 800 gulden) voor kosten van verwerving. Voor de minimum sociale uitkeringen geldt echter dat door de netto-netto koppeling aan het minimumloon, de uitkeringen materieel worden beschouwd als inkomsten uit tegenwoordige arbeid met een forfaitaire aftrek voor reis- en verwervingskosten van maximaal 1000 gulden. Ais wordt aangenomen dat minimumloners deze kosten ook inderdaad in doorsnee maken, maar de ontvangers van minimum sociale uitkeringe)l niet of niet geheel, dan zijn laatstgenoemden wat betreft vrij besteedbaar inkomen beter af.
Ook op het niveau van de inkomens boven het minimum blijkt zich een ongelijkma-tige ontwikkeling te hebben voorgedaan, zowel tussen actieven en niet-actieven als tuss~n niet-actieven onder!ing. Gelijke bruto-uitkeringen en lonen blijken tot verschillende netto-resultaten te leiden.
De oorzaak ligt in de grondslag van ons sociale-zekerheisstelsel, dat voor een deel is gebaseerd op de verzekeringsgedachte en voor een deel op de solidariteits-gedachte. Toepassing van de verzekeringsgedachte houdt onder meer in, dat geen premies verschuldigd zijn voor een risico dat men niet loopt doordat het verzekerde feit inmiddels is ingetreden. Daarom betaalt bijvoorbeeld een WAO-er geen WAO-, ZW- en WW-premie; een WW-er geen WW-premie, maar wel ZW- en WAO-premie en betaalt een actieve werknemer aile drie de premies.
Het verschil in premie-inhoudingen dat is opgetreden in de periode 1967-1979 tussen loontrekkenden en bijv. WAO-uitkeringsgerechtigden bedraagt 6,15% in het voordeel van WAO-uitkeringsgerechtigden.
"Realisten '81" denkt aan twee inkomensdervingswetten. Een wet m.b. t. inkomensderving door ziekte.
Een wet m.b.t. aile andere vormen van inkomensderving.
In geval van inkomensderving door ziekte, denkt "Realisten '81" aan handhaving van het huidige systeem, echter dienen er diverse veranderingen doorgevoerd te worden.
Bij aile andere vormen van inkomensderving zal er sprake moeten zijn van een netto uitkeringsbedrag.
leder individu die een hoger inkomen verdiende, kan zich particulier gaan verzekeren voor het verschil tussen het netto uitkeringsbedrag en het laatst verdiende inkomen, of gedeelte daarvan.
"Realisten '81" stelt, dat iedere werknemer, hetzij in overheidsdienst, hetzij in particuliere dienst, premies voor de bovengenoemde verzekeringsvormen dient te betalen.
a. Lagere premies,
b. Lagere kosten van de uitvoeringsorganisatie, c. Geen ongelijkmatige inkomensontwikkeling.
"Realisten '81" stelt, dat er geen inbreuk gemaakt mag worden op de bestaande verworven rechten.
WERKGELEGENHEID
De werkgelegenheid staat in direct verband met het economisch bestel. In een maatschappij waarin gestreefd wordt naar vrije ondernemingsgewijze productie en een belastingstelsel, zoals "Realisten '81" voorstaat, is er meer kans op winst voor de bedrijven en daardoor hoger inkomen voor de werknemers omdat:
1. minder belasting een hoger netto-inkomen voor de werknemer betekent en een hoger besteedbaar inkomen de mogelijkheden voor de werknemer vergroot. 2. minder belasting meer winst voer de bedrijven betekent.
3. minder accijnzen lagere prijzen tot gevolg hebben. (accijnzen zijn een belangrijk onderdeel van de prijs van veel producten). Een goedkoper product betekent dat meer mensen dat product kunnen kopen en impliceert dus een omzet- en winstvergroting voor de producent.
4. minder invoerheffingen en minder kosten, betekenen voor bedrijven en de consument dat goedkopere eindproducten verkrijgbaar zijn. Daardoor kunnen meer mensen een product kopen en fabriceren.
De winsten die bedrijven maken komen dan de werkgelegenheid ten goede, omdat winst hogere lonen mogelijk maakt, zodat het besteedbaar inkomen groter wordt en dus de vraag naar producten gaat stijgen.
Winst maakt ook investeringen mogelijk waardoor kapitaalverschaffers weer interesse krijgen om kapitaal te verschaffen.
"Realisten '81" vindt dat het minimum-jeugdloon de werkgelegenheid en kansen op een zinvol functioneren in de maatschappij van de jongeren verlaagd.
Enerzijds zullen bedrijven geneigd zijn om niet meer salaris te geven dan het wettelijk minimum-jeugdloon, anderzijds zullen bedrijven -vooral de middenstand-geneigd zijn geen jongeren in dienst te nemen en op te leiden, want de salariskosten zijn de eerste tijd niet in overeenstemming met de opbrengsten van het werk dat de jongere verricht.
RECHTSHANDHAVING
"Realisten '81" gaat ervan uit dat binnen een rechtsstaat het principe van gelijkheid onder de wet moet worden toegepast.
De overheid dient het individu en zijn eigendommen volgens strikte wetten te beschermen. Hierdoor wordt elke vorm van justitionele willekeur in de rechtshand-having vermeden.
Rechtsgelijkheid vormt dan ook binnen een samenleving de hoogst mogelijke bescherming voor het individu. De totale afwezigheid van enig optreden tegen wetsovertreders zal uiteindelijk leiden tot een situatie van anarchie.
Naar het oordeel van "Realisten '81" vormt de anarchistische situatie die met name rond een aantal kraakpanden in de hoofdstad is ontstaan dan ook een ernstige bedreiging voor de rechtsstaat.
Met klem wijst "Realisten '81" dan ook de acties van kraakgroepen, knokploegen en het wankelmoedig beleid van de verantwoordelijke instanties af. Door dit wankelmoedig beleid schendt de overheid in niet mindere mate dan de krakers en knokploegen de grondprincipes van de rechtsstaat.
Verder wordt in ernstige mate het gezag van het politie-apparaat ondermijnd. Juist door het ontbreken van een consequent beleid laadt het de schijn van "Politiek Apparaat" op zich.
"Realisten '81" eist van de overheid dat het op de kortste termijn recht en orde in ons land herstelt teneinde extremistische uitwassen van links en rechts te voor-komen.
Alhoewel naar ons oordeel uiterst terughoudend naar geweldadige oplossingen van de kant van de overheid dient te worden gezocht, mag de overheid geweld als middel tot herstel van de rechtsorde niet uit de weg gaan.
Met klem wijst "Realisten '81" de veel gehoorde beschuldiging van de hand dat de roep om rechtsgelijkheid een symptoom van fascisme zou zijn. Juist in situaties van gezagsvacuums blijken extremistische groeperingen scoringskansen te zien. Ons motto luidt dan ook: "Herstel het gezag om extremisme van links zowel als van rechts geen kans te geven".
DEFENSIEPOLITIEK
De dramatische ontwikkelingen in de jaren' 39-40, waarin diverse politieke groeperingen pleitten voor vermindering danwel afschaffing van de bewapening, toonden aan dat kleine landen zich niet kunnen beveiligen tegen agressie en overheersing van dominerende militaire grootmachten. "Realisten '81" is dan ook een fervent voorstander van het Atlantisch Bondgenootschap dat de territoriale integriteit van het grondgebied van elk der Iidstaten waarborgt en de schending van de integriteit van een der Iidstaten beschouwt als gericht tegen de gehele Atlantische Alliantie.
Door de opdeling van Europa in twee superpacten heeft dit werelddeel sinds 1945 geen oorlogen meer gekend die als een bedreiging van de wereldvrede zouden kunnen worden gezien. Er dient in de geschiedenis van Europa zeer ver terug te worden gegaan om een dusdanig langdurige periode van vrede te vinden. ~
Het vrijwillig door de lidstaten aangegane bondgenootschap schept naast rechten uiteraard ook plichten. Een van deze plichten is dat de lidstaten hun bewapening en defensie- uitgaven afstemmen op democratisch genomen meerder-heidsbesluiten in de NATO-ministerraad.
"Realisten '81" veroordeelt in de scherpst denkbare bewoording die politieke krachten en partijen in ons land die enerzijds wel aanspraak wensen te maken op bescherming zoals die door de NATO gegarandeerd, doch anderzijds de militaire inspanning van ons land willen matigen en niet in overeenstemming wensen te brengen met onze bondgenootschappelijke verplichtingen.
De Europese bondgenoten zijn er mee accoord gegaan nucleaire taken te verrichten. Deze taken zijn imperatief gezien de gevaarlijke achterstand die de Europese lidstaten in conventionele bewapening hebben op de landen van het Warschau-pact. Volgens betrouwbare bronnen zou alleen al het krachtverschil in tanks 4 tegen 1 in het voordeel van het Warschau-pact uitvallen, terwijl de troepensterkte eveneens een geweldig overwicht van de kant van de Oostblok-staten te zien geeft. Deze nadelige positie kan alleen worden ondervangen door het creeren van een nucleair evenwicht.
"Realisten '81" zegt dan ook volmondig "JA" tegen het stationeren van kern-wapens en nucleaire raketten op Nederlands grondgebied, zolang de Europese lidstaten hun conventionele bewapening niet op gelijkwaardig peil met dat van het Warschau-pact hebben gebracht. Het terugdringen van de wederzijdse kernbewa-pening kan volgens "Realisten '81" dan ook alleen plaatsvinden in het kader van de SAL T-besprekingen en niet door uitholling van het Atlantisch Bondgenootschap. Het in strijd met gemaakte bondgenootschappelijke afspraken, weigeren van nucleaire taken door afzonderlijke Iidstaten, zal de wereldvrede niet dienen en in het gunstigste geval leiden tot een "Finlandisering" van West-Europa.
ENERGIE
"Realisten '81" vindt dat een van de grootste zaken van ons land is het goed beheersen van de energie, een departement waardig.
De huidige energie dient voor de volle honderd procent te worden benut. "Realisten '81" denkt hierbij aan het opvangen van koelwater en rookgassen van de energie welke gebruikt wordt door de industrie.
In de huidige situatie zijn fabrieken het luchtruim aan het verwarmen.
"Realisten '81" streeft naar een totaal-energieplan wat gecoordineerd wordt door een particuliere maatschappij die er op toeziet dat aile energie daar wordt gebruikt en verwerkt waar dit nodig is.
Het koelwater van centrales kan worden opgevangen en omgezet in stads- en wijkverwarming voor die steden en dorpen welke in de nabije omgeving liggen van de centrales.
Hierbij dient ook te worden gedacht aan de kassenbouw in Nederland.
Uitgaande van gas, olie en kolen is er een beperkte mogelijkheid in Nederland, daarom mag kernenergie bepaald niet worden uitgesloten. Experts in deze hebben verklaard dat een goede kerncentrale aile energie uit de grondstoffen kan halen, zonder afval.
"Realisten '81" staat daarom niet afwijzend t.o.v. kernenergie.
In het energieplan behoren ook de grond- en eindstoffen die in aanmerking komen voor hergebruik: plastic, hout enz.
In het kader van de energiebeperking staat centraal het isoleren van gebouwen en woonhuizen.
De voorschriften dienen te worden opgesteld door b.v. het TNO met als norm die berekeningen welke zijn verkregen al of niet uit ervaringen uit de ons omringende landen.
BUITENLANDSE POLITIEK
Naar de opvatting van "Realisten '81" moet een land als het onze ondanks dat het in de buitenlandse politiek geheel onder de paraplu van de E.E.G.opereert zich een eigen buitenlandse politiek kunnen veroorloven.
"Realisten '81" is van mening dat ons land zonder onderscheid de stem dient te verheffen, als waar dan ook ter wereld mensenrechten worden geschonden. Het onderhouden van diplomatieke betrekkingen mag nimmer een dusdanig Nederlands protest in de weg staan.
De stem van Nederland kan dan alleen gewicht in de schaalleggen als ons land niet de verdenking op zich laadt van "selectief" verontwaardigd te zijn.
Naar het oordeel van "Realisten '81" zou de uiterste sanctie die Nederland bij voortdurende schending van mensenrechten dient toe te passen, het verbreken van de diplomatieke betrekkingen moeten zijn.
Op particuliere handelsbetrekkingen mag door de overheid geen enkele sanctie worden toegepast.
Tevens verwerpt "Realisten '81" het verlenen van elke vorm van steun aan organisaties, die door het toepassen van terreur op weerlozen de mensenrechten schenden.
"Realisten '81" is voorstander van een doelgerichte ontwikkelingshulp. Onder doelgerichte ontwikkelingshulp verstaat "Realisten '81" ontwikkelingshulp die: - de plaatselijke bevolking en onze eigen industrie ten goede komt.
MEDIABELEID
"Realisten '81" meent dat de zelfstandige positie van de omroepcomponenten niet mag worden aangetast.
Tendensen van de laatste tijd waarbij de overheid probeert invloed uit te oefenen op de inhoud van de programma's van de omroepen is verwerpelijk. Wel moet de inhoud van de radio-programma's aan de normen van het fatsoen voldoen. Zonodig moet de rechter waken over oneigenlijk gebruik van electronische media, wanneer deze aanleiding geven tot onordelijk gedrag of aansporen tot burgerlijke ongehoor-zaamheid.
Het omroepbestel in Nederland moet geheel en al bekostigd worden uit bijdra-gen, zoals lidmaatschap en commerciele aktiviteiten van de nationale en regionale omroepen, waarbij het zwaartepunt op dit laatste moet liggen. "Realisten '81" vindt het onjuist dat de omroep medegefinancierd wordt uit de belastinggelden.
De landelijke omroep moet veel meer haar focus richten op het regionaal gebeuren.
Tenminste een radio- en t.v.-kanaal zouden moeten worden verzorgd vanuit de regionale studio's die in aile delen van het land bestaan. Deze landelijke program-ma's moeten aandacht besteden aan het gebeuren dat regionaal speelt en voor elke Nederlander interessant is. In deze kan de radio een belangrijke rol spelen, waar het betreft, verder van de randstad gelegen gebieden, uit het isolement te halen. Betere bekendheid met deze gebieden kan voor de economie de zo belangrijke migratie bevorderen (onbekend maakt onbemind).
"Realisten '81" meent dat er meer ruimte moet worden geschapen voor kleine regionale en/of stadsomroepen, met een zeer beperkt zendvermogen. Hieraan be staat een duidelijke behoefte, gezien de ruim 10.000 omroeppiraten. Wellicht kunnen hierbij onbezoldigde gelicentieerde amateurs worden ingeschakeld onder uiteindelijke verantwoordleijkheid van de N.O.S. en de P.T.T.
VREEMDELINGEN BELEID
"Realisten '81" huldigt het standpunt, dat de situatie van de vreemdelingen in Nederland niet als onrustbarend mag worden aangeduid.
Wij vinden dat het huidige beleid moet worden voortgezet wat betreft de harde maatregelen tegen de voortdurende immigratie van illegalen.
Er moet gestreefd worden naar een wederzijdse verdraagzaamheid.
De instroming van nieuwe buitenlandse werknemers moet zeer kritisch worden begeleid, waarbij drie punten voorop staan:
1. Buitenlanders, die in Nederland willen werken, zullen alleen dan in Nederland worden toegelaten indien er een nauwkeurig omschreven arbeidscontract- voor een bepaalde tijd - met een Nederlandse werkgever bestaat.
Migratie moet in aile gevallen de voorkeur genieten boven immigratie.
2. Voor de buitenlandse werknemers moeten dezelfde sociale voorzieningen gelden als voor de Nederlanders, met dien verstande, dat deze dezelfde duur hebben als de geldigheid van het arbeidscontract. Met uitzondering van invalidi-teit ten gevolge van een bedrijfsongeval. De kinderbijslag die de buitenlander ontvangt zal nimmer meer bedragen dan over het aantal kinderen uit een huwelijk. 3. Voor politieke en andere vluchtelingen moet Nederland haar traditie als veilige
