Mijn Tijd in Het Leger Een reflectie op mijn stage bij het Leger des Heils Bart Oosterhuis 8-7-2020

Rijksuniversiteit Groningen

Mijn Tijd in Het

Leger

Een reflectie op mijn stage bij het Leger des Heils

Bart Oosterhuis 8-7-2020

Voorwoord

De keuze om een stage toe te voegen aan mijn curriculum was geen lastige. Praktijkervaring op doen zag – en zie- ik als een essentieel onderdeel van mijn opleiding om zo de theoretische kennis ook toepasbaar te maken in de praktijk. Daarnaast is het een goede manier om erachter te komen wat je leuk vindt. Met een brede studie als Internationale Betrekkingen en Internationale Organisatie (IBIO) kan je namelijk nog veel kanten op. Zelf wist ik niet goed welke kant voor mij de juiste zou zijn. Dat maakte de zoektocht naar een stage niet makkelijker. Als ik zocht op de naam van mijn studie, dan kreeg ik veelal vacatures te zien voor Master studenten, het ging dan in de meeste gevallen om stages bij Nederlandse ambassades of ministeries. Omdat deze vacatures wel mijn interesse hebben, heb ik daar toch op gereageerd. Dat leidde echter niet tot een gesprek of stage. Daarom heb ik toen mijn zoekveld verbreed. Het leek mij mooi om voor een organisatie te werken die zich bezighoudt met duurzaamheid, dit omdat ik het eerste deel van mijn minor ook in deze hoek heb ingevuld. Deze organisaties zijn er wel, maar er waren weinig tot geen vacatures voor mijn studie en als deze er zijn, dan is het vaak zonder stagevergoeding. Dat was problematisch omdat ik er vaak voor moest verhuizen of een lange reistijd zou hebben, wat ook zou betekenen dat ik niet meer zou kunnen werken. Lenen was een optie, maar daar geef ik niet de voorkeur aan. Dat heeft dus meegespeeld in mijn selectie.

Ergens tijdens deze zoektocht kwam ik de term Public Affairs ( PA) tegen, dit waren veelal vacatures waar ik enthousiast van werd. Op deze manier kon ik precies op het snijvlak van publieke en private organisaties werken in een politieke context. Zo kreeg ik van beide werelden het meeste mee. In een PA functie komt heel veel samen, politiek, beleid en communicatie zijn allemaal onderdeel, dat is ook zo tijdens de studie IBIO. Eerder had ik al kandidaat gestaan voor de gemeenteraadsverkiezingen, hier had ik al een beetje geproefd van de politieke

wereld. De politiek beïnvloeden, dat leek mij leuk, helemaal als je dat doet voor een organisatie met een maatschappelijk doel.

Met die zoekterm ben ik dan ook verder op zoek gegaan. Al snel kwam ik de vacature van het Leger des Heils tegen. De werkzaamheden die genoemd stonden in de vacature spraken mij aan, maar waren nog niet geconcretiseerd op een specifiek onderwerp. Tijdens het gesprek bleek dat het niet mogelijk was om een opdracht te doen op het gebied van duurzaamheid, toch was het een ontzettend fijn gesprek. Zij boden mij de kans om nog verder te kijken naar soortgelijke functies binnen organisaties die zich wel met duurzaamheid bezighouden. Mocht het niet lukken om dat te vinden, dan was ik welkom om toch bij het leger te beginnen.

Hierna heb ik nog gesolliciteerd bij verschillende organisaties, waaronder ook PA bureaus. Zij vertegenwoordigen meerdere klanten, waardoor je van meerdere verschillende onderwerpen kan proeven. Voor iemand die nog niet goed weet welke kant hij op wilt, is dat een mooie kans. Er waren echter ook nadelen. Deze kantoren zaten veelal in Den Haag en omstreken, waardoor ik het probleem van verhuizen of lange reistijden weer zou hebben. Een groter nadeel was echter het type bedrijf. Ik had het idee dat ik als stagiair niet de klussen zou doen die ik in eerste instantie voor ogen had, het grootste deel was het monitoren van de politiek voor bepaalde stakeholders. Vervolgens zou je een briefing opstellen en die doorgeven aan een leidinggevende, zij zouden dan het daadwerkelijke contact doen met die stakeholder. Juist dat laatste deel heeft mijn interesse. Daarbij kwam ook nog dat ik mij er tijdens mijn zoektocht bewust van werd dat misschien niet duurzaamheid mijn interesse had, maar dat dit breder kon worden getrokken naar organisaties met een maatschappelijk doel. Ik vind het fijn om in ieder geval het idee te hebben dat ik aan iets goeds meewerk. Dat waren voor mij de redenen om uiteindelijk toch voor het Leger des Heils te kiezen. Uiteindelijk heb ik geen spijt gekregen van deze keuze. Een prachtige organisatie met hart voor de mensen die

ze helpen en vertegenwoordigen. Hier kreeg ik het vertrouwen om gelijk verschillende taken te mogen uitvoeren en echt te mogen meedraaien als volwaardig lid van de organisatie. Ik wil dan ook mijn stagebegeleiders van zowel de universiteit als binnen het Leger des Heils bedanken voor de geboden kansen en het advies tijdens deze periode.

Inhoud

Professionele Vaardigheden en Soft Skills ... 13

De Wereld van Public Affairs ... 15

De Toekomst ... 16

Introductie

Voordat de stage begon heb ik mijzelf verschillende doelen gesteld. Deze heb ik met een reden gesteld. Veelal was de reden dat ik tijdens mijn studie of nevenactiviteit erachter ben gekomen dat deze vaardigheden nodig zijn in een vervolg carrière of dat ik deze simpelweg nog niet heb. In de evaluatie heb ik al deze doelen apart behandeld en waarom ik dit specifiek wilde verbeteren. Uiteindelijk maak ik een link met de toekomst, wat ik nog van plan ben en hoe ik mezelf blijf verbeteren. Wel kan ik alvast zeggen dat de afgelopen periode ontzettend leerzaam is geweest om verschillende redenen. Dat ik heb geleerd beter te communiceren, dat netwerken breder is dan ik dacht en dat het werken in een team ook voordelen kent.

Nadat de keuze voor het Leger des Heils definitief werd en daarmee ook de opdracht concretere vormen kreeg, ben ik mij direct gaan inlezen in het onderwerp. Het was fijn om te beginnen met een introductie dag, waarbij ik de drie andere stagiaires leerde kennen. Zo werd onze opdracht verder gespecificeerd en maakten wij kennis met veel collega’s. Het viel op hoe plat deze organisatie is: Wij leerden gelijk de directie kennen en lunchten ook met hen. Ik vind dat een fijne manier van werken. Later zal ik meer ingaan op de organisatie en afdeling waar ik heb gewerkt en of ik mijzelf ook in de toekomst bij een dergelijke organisatie zie werken. Het verslag wordt afgesloten met een korte conclusie.

De Organisatie

Het Leger des Heils vindt zijn oorsprong in Groot Brittannië. Op 7 september 1878 richt William Booth ‘The Salvation Army’ op. Booth was een evangelist, hij merkte dat hij meer gehoor vond bij mensen wanneer hij hen ook praktische hulp aanbood. Zo is de uitspraak “een lege maag heeft geen oren” een gevleugelde uitspraak geworden. In 1887 is de Nederlandse tak ontstaan.

In Nederland bestaat het Leger des Heils uit vier verschillende juridische entiteiten. Dit zijn: Het kerkgenootschap Leger des Heils, welke zich bezighoudt met evangelisatie en pastoraal werk. De Stichting Leger des Heils, welke de financiën beheert. De Stichting Leger des Heils Fondsenwerving, welke zoals de naam al doet vermoeden, zich bezig houdt met het werven fondsen om de maatschappelijke activiteiten te financieren. En als laatste de Stichting Leger des Heils Dienstverlening, dit is de tak die op contract basis diensten levert. Onder de laatste stichting valt ook de Stichting Leger des Heils Welzijns- en Gezondheidszorg, welke in 1990 is opgericht. Al deze verschillende stichtingen treden naar buiten als één organisatie.

De Welzijns- en Gezondheidszorg tak bestaat onder meer uit het stichtingbureau, waarbinnen deze stage ook plaatsvond. Op het stichtingsbureau wordt de directie van de stichting ondersteund, dit richt zich vooral op het ontwikkelen van beleid en strategie. Hieronder valt dus ook Public Affairs, een relatief nieuwe afdeling. Twee jaar geleden ontstond de behoefte om ook binnen de politiek duidelijker een standpunt in te nemen voor de mensen van het Leger des Heils. Vanuit die behoefte is Diana Nieuwold aangesteld als Public Affairs medewerker. Op dit moment is zij nog alleen op deze afdeling, met een aantal stagiaires. In de toekomst is er wel de ambitie om een tweede persoon aan te trekken. Deze afdeling is direct onder de directie geplaatst, hiermee staat deze dus los van de communicatieafdeling en geniet zij meer vrijheid.

Het Lege des Heils staat bekend om zijn Christelijke identiteit. Vanuit het geloof werken er inmiddels 6500 mensen elke dag aan een betere wereld voor de mensen om hen heen. Vooral voor hen die dat, om wat voor reden dan ook, het hardste nodig hebben. Dat is ook het gebied waarin het Leger des Heils zich onderscheidt van andere hulpverleningsorganisaties. Juist door de kennis en ervaring te delen van verschillende werkvelden als bijvoorbeeld reclassering, verslavingszorg en

gezondheidszorg, kunnen zij mensen die tussen de wal en het schip vallen beter helpen.

Zelf heb ik de organisatie als een ontzettend platte en toegankelijke organisatie ervaren. Er hangt een informele sfeer als dat kan en een formele sfeer als dat moet. Zelfs met de 6500 medewerkers die het kent, voelt het niet als een grote organisatie. Dat komt mede doordat ze versplinterd over het hele land zitten. Al deze mensen worden oprecht verbonden door geloof en de wil om de wereld een stukje beter te maken voor iedereen. Dat maakt het een fijne organisatie om voor te werken.

De Stageopdracht

De stage zou bestaan uit meerdere onderdelen. Het eerste deel bestond uit het monitoren van het publieke debat op het gebied van zorg. Zo had ik de commissie van Volksgezondheid, Welzijn en Sport (VWS). Daarbij was ik aanwezig bij de procedurevergaderingen en de Algemene Overleggen (AO’s) over bijvoorbeeld Verpleeghuiszorg of GGZ.

Een groter deel van de opdracht was gewijd aan onderzoek. De onderzoeksopdracht was gericht op de Wet Zorg en Dwang (WZD) en de Wet Verplichte Geestelijkengezondheidszorg (WvGGZ). Deze wetten hebben sinds 1 januari 2020 de Wet Bijzondere Opname in Psychiatrische Ziekenhuizen (BOPZ) vervangen. De onderzoeksvraag die ik heb opgesteld in samenspraak met de begeleider luidde:

“Op welke manier helpen de Wet Verplichte Geestelijkengezondheidszorg en Wet Zorg en Dwang de medewerkers van het Leger des Heils bij het voorkomen en oplossen van situaties met mensen met verward gedrag?”

Het doel was om tot inzage te komen in hoever de ontwikkelingen waren en om tot een goed advies te komen met eventuele verbeterpunten op dit gebied.

Verder ben ik in het begin van de stage op bezoek gegaan bij de verschillende afdelingen in het land om zo een beter beeld te krijgen van het Leger des Heils als geheel. Ik merkte namelijk al snel dat het eerste beeld dat ik van het Leger des Heils had, niet compleet was. De organisatie is veel breder dan alleen daklozenopvang en kledinginzameling waar de meeste mensen het van kennen. Zo ben ik in Eindhoven bij een dienstcentrum geweest, in Almere bij een dagopvang en in Baarn bij een instelling waar mensen met Niet aangeboren hersenletsel (NAH) verbleven. Het viel mij op hoe ontzettend toegewijd de mensen zijn die daar werken. In het dienstcentrum in Eindhoven wordt ontzettend veel met vrijwilligers gewerkt. Samen met de mensen die er komen voor hulp vormt dat een soort mini maatschappij. Het heeft voor mij echt kenbaar gemaakt hoe groot het probleem met dakloosheid echt is en hoe belangrijk organisaties als het Leger des Heils zijn, er vallen namelijk nog te veel mensen tussen de wal en het schip.

Ook was het mogelijk om een aantal keer aan te schuiven bij verschillende overleggen. Zo mocht ik onder andere aanwezig zijn tijdens een overleg met mensen van het Ministerie van Justitie en Veiligheid. Mijn rol was dan beperkt tot het notuleren of simpelweg alleen bijwonen, maar toch leer je veel van dit soort vergaderingen. Hoe gaat men het gesprek in? Welke houding neem je aan ten opzichte van de ander? Zo maakt het Leger veel gebruik van voorbeelden om een situatie sprekend te maken voor de tafelgenoot. Dat werkt, door een naam aan het verhaal te koppelen zie je meer betrokkenheid ontstaan. Ook bij de voorbereiding van overleggen speelden stagiaires een rol, zo mochten wij bijvoorbeeld proberen een invalshoek te vinden voor een gesprek met Kajsa Ollongren. Op welke manier konden wij die betrokkenheid creëren bij haar?

Al vrij snel na de aanvang van de stage werd Covid-19 uitgeroepen tot een pandemie met alle gevolgen van dien. Één van deze gevolgen was het sluiten van de Tweede Kamer. Hierdoor was het niet langer mogelijk om fysiek bij debatten en

vergaderingen aanwezig te zijn. Snel daarop besloot de Tweede Kamer alle activiteiten die niet Covid-19 gerelateerd waren te schrappen. Dit betekende echter niet dat er voor het Leger des Heils niets meer was om in de gaten te houden op politiek gebied. Covid-19 had ook implicaties voor het Leger des Heils en de zorgtaken die zij uitvoert. Binnen het Leger des Heils werd een crisisteam opgericht, waar mijn stagebegeleider ook deel van uitmaakte. Voor mij als stagiair betekende het in plaats van het monitoren van verschillende debatten, een verschuiving naar het in de gaten houden van het debat rondom Corona. Doordat mijn stagebegeleider zo druk was in het crisisteam was het voor haar niet altijd mogelijk alle debatten te volgen, dat deed ik of een van mijn mede stagiaires dan. De belangrijke informatie gaven wij door aan haar.

Omdat het ook niet langer mogelijk was om op bezoek te gaan bij verschillende locaties, werd het onderzoek vooral vanuit huis uitgevoerd. Zo heb ik veel telefonisch contact gehad met mensen uit verschillende onderdelen van het Leger des Heils. Uiteindelijk hebben we van halverwege april tot halverwege mei thuis gewerkt. Gedurende die tijd heb ik samen met vrienden een thuiskantoor gemaakt. We belden elkaar via Skype maar gingen wel beiden aan ons eigen werk. Op deze manier was er toch nog het gevoel van een kantoor setting, dit was niet alleen goed voor de concentratie, maar zorgde er ook voor dat er nog sociaal contact was. In die tijd hebben we de teamreflecties opgeschroefd van één keer per twee weken naar één keer per week. Ons team bestond uit vier (later drie door een overlap van periodes) stagiaires en de stagebegeleider, Diana Nieuwold. Tijdens de teamreflecties lieten we aan elkaar weten waar we stonden en waar we mee bezig waren, maar ook waar we eventueel hulp bij konden gebruiken.

Buiten deze teamreflecties hebben we ook een aantal keer overleg gehad met de lokale Public Affairs medewerkers, dit was het PA-overleg. Deze medewerkers waren net begonnen en werden begeleid en getraind om PA in de regio op te

zetten. Zo kregen ze verschillende casussen voorgelegd waar wij als stagiaires dan ook aan meedachten. Erg leerzaam om te zien welke stappen iedereen neemt. Deze bijeenkomsten waren op verschillende locaties in het land en vonden ongeveer om de 6 weken plaats. Er is één bijeenkomst niet doorgegaan door Covid-19.

Het onderzoek is afgerond met een presentatie voor het bestuur en een bijgaand onderzoeksrapport. Hierin heb ik verschillende punten aangedragen die verbeterd zouden kunnen worden om de werking van deze wet voor het Leger des Heils te waarborgen. Deze presentatie is gegeven voor het bestuur van de Welzijn en gezondheidstak, mijn stagebegeleider en verschillende beleidsmedewerkers. Het onderzoeksrapport inclusief korte samenvatting heb ik doorgestuurd naar alle mensen die hebben meegewerkt aan dit onderzoek. Vanuit het bestuur kwamen een aantal vragen over de uitwerking van de verbeterpunten, de meeste vragen kon ik goed beantwoorden maar sommige vragen heb ik over gelaten aan de beleidsmedewerkers. De feedback op de presentatie was positief, ze vonden het een mooi vormgegeven presentatie met genoeg diepgang. Het gaf ook hen weer een nieuwe inkijk in de werkvloer en dagelijkse praktijk van de medewerkers. Na afloop van de presentatie werden direct afspraken gemaakt over de training van personeel op het gebied van deze wetgeving. Daarmee was mijn doel bereikt: een concrete bijdrage leveren aan de organisatie.

De Evaluatie

In mijn stageplan heb ik mezelf verschillende doelen gesteld, zoals inzicht verkrijgen in de wereld van Public Affairs en het aanscherpen van mijn onderzoeksvaardigheden. Daarnaast wilde ik ook mijn professionele vaardigheden verbeteren in combinatie met soft skills als werken in een team en netwerken. Hieronder ga ik meer in over de reden achter deze doelen en in hoeverre ik deze heb kunnen ontwikkelen tijdens mijn stage.

Onderzoeksvaardigheden

De reden dat ik mijn onderzoeksvaardigheden wilde aanscherpen was vooral omdat ik het idee had dat deze op academisch niveau voldoende waren, maar in de praktijk niet. De vakken Academic Skills and Methodology and Research Practice hebben geholpen met het opstarten van dit onderzoek, zoals het opstellen en afbakenen van een onderzoeksvraag. Toch is de manier van onderzoek doen binnen een organisatie is compleet anders dan het literatuur onderzoek dat ik tot dan toe gewend was. Niet in de laatste plaats doordat dit onderzoek in het Nederlands is, terwijl het een Engelstalige studie is. Voor mij als dyslectisch persoon is dat een reden om extra op taalvaardigheid te letten. Ook het veldwerk was nieuw voor mij, ik moest echt even een brug over om mensen te benaderen. Toch kreeg ik daardoor wel meer plezier in mijn onderzoek. Wanneer je interviews afneemt, krijg je een veel dynamischer onderzoek. Het dwingt je om meer na te denken over waarom je een vraag stelt en daarom heb ik ook een aantal keer de bewoording van een vraag aangepast. Achteraf gezien was het handiger geweest om eerst een proefronde te draaien om achter dat soort dingen te komen en daarna te beginnen met de echte interviews. Een les voor de volgende keer.

Daarnaast is het een groot verschil dat je een onderzoek uitvoert voor een organisatie. Zo kan een, voor mijn gevoel, onschuldige bewoording, toch uitmaken. Een voorbeeld hiervan is bijvoorbeeld toen ik refereerde naar andere collega’s in het land, hierbij maakte ik onbewust een verschil tussen de collega’s die op het hoofdkantoor werken in Almere en de collega’s in andere delen van het land. Dit bleek een gevoelig punt binnen de organisatie, ze proberen al enige tijd die afstand te verkleinen en bewoording was daar een onderdeel van. Hier kwam ik achter nadat ik op bezoek was geweest bij een locatie in Eindhoven en vertelde over de afstand die medewerkers daar voelen tot het hoofdkantoor.

Voor mijn gevoel zijn mijn onderzoeksvaardigheden wel uitgebreid en daardoor ook verbeterd. Dat geeft mij meer vertrouwen dat ik tijdens een volgende stage niet tegen dezelfde dingen zal aanlopen als dat ik nu bijvoorbeeld heb gehad bij de interviews. Daarnaast weet ik nu beter hoe het is om voor een opdrachtgever te werken, dit is anders dan een opdracht in een academische setting omdat de opdrachtgever ook via een proces moet achterhalen wat hij of zij precies van jou wil. De volgende keer weet ik dus dat ik de lijnen kort moet houden en duidelijker moet uitvragen om zo te voorkomen dat je te ver uit elkaar groeit. Dit sluit goed aan bij de professionele vaardigheden.

Professionele Vaardigheden en Soft Skills

Onder professionele vaardigheden en soft skills versta ik communicatie en netwerken, maar ook het werken en functioneren in een team. Dit zijn punten waarvan ik weet dat ik er niet sterk in ben, maar welke ik wel verwacht veel nodig te hebben in een toekomstige carrière. Tijdens mijn studie heb ik meermaals moeten samenwerken, ik heb dan een voorkeur voor het vooraf verdelen van het werk en tijdens het proces een aantal keer samen kortsluiten waar we staan. Toch heeft iedereen zijn eigen werkwijze, waardoor soms frictie ontstaat tussen groepsleden. Ik wilde leren hoe ik daar mee om kan gaan en dit eventueel te voorkomen. Dit hangt dus ook samen met communicatie. Daarnaast wilde ik beter leren netwerken, vooral omdat een groot deel van de vacatures wordt vergeven via een al bestaande connectie. Een groter netwerk betekent dus een grotere kans op een baan.

Tijdens deze stage is het punt van communicatie toch weer cruciaal gebleken. Toen ik halverwege de stage de tip kreeg om meer concrete feedback te vragen, heb ik het eerste stuk opgestuurd. Hieruit bleek dat wat ik opstuurde niet was waar men dacht dat ik mee bezig was, ondanks de eerder genoemde teamreflecties. Op dat moment had ik beter de telefoon kunnen pakken en even kunnen bellen over het vervolg. De daaropvolgende communicatie ging echter vooral via de e-mail

waardoor sommige nuances in zinnen wegvielen en de communicatie over het algemeen langzamer verliep.

Bij de eerst volgende teamreflectie heb ik aangegeven dat ik in mijn beleving duidelijk was geweest en niet goed begreep waar het dan mis was gegaan. Ook gaf ik aan alle feedback ter harte te hebben genomen en het onderzoek aangepast te hebben. Opnieuw was ik in de veronderstelling dat ik daarmee netjes had gereageerd en flexibel was geweest, ik had immers een groot deel van het onderzoek binnen 2 dagen aangepast.

Dit speelde zich eind april af, waardoor we elkaar alleen in de teamreflecties spraken. Toen het weer mogelijk was om op kantoor te komen, hebben we het er nogmaals over gehad. Mijn stagebegeleidster gaf toen ook aan verrast te zijn geweest door het verschil in inzicht en niet te weten waar dit was ontstaan. Daarnaast gaf zij aan dat ze merkte dat ik het moeilijk vond om met feedback om te gaan. Daar was ik het niet direct mee eens, hoewel ik het inderdaad niet leuk had gevonden, vond ik wel dat ik er goed op gereageerd had. Nu begrijp ik dat mijn reactie anders, wellicht defensiever, is overgekomen dan dat ik het bedoeld had. Toch ben ik wel blij dat ik om feedback heb gevraagd. Had ik namelijk nog langer gewacht, dan was het niet meer mogelijk om het onderzoek om te gooien. Daarnaast heb ik door haar vaker mee te laten lezen nog kunnen laten zien dat ik geen probleem heb met het ontvangen van en omgaan met feedback. Hier heb ik geleerd dat ik, zoals eerder gezegd, de lijnen korter moet houden en beter moet uitvragen wat men van mij verwacht. Mijn communicatievaardigheden zijn dus op de proef gesteld en het is afwachten of dat in een volgende situatie is verbeterd. Van het klassieke netwerken is het niet gekomen. Hoewel ik veel mensen binnen de organisatie heb leren kennen, heb ik niet de lijnen kunnen leggen met bijvoorbeeld de Tweede Kamer. Toch heb ik hierin wel een stap gemaakt, door de interviews heb ik met veel mensen contact gelegd. Ik heb geleerd mijn communicatie af te

stemmen op de ander en spreek met meer gemak mensen aan. Dat gaat mij niet alleen helpen op professioneel gebied, maar ook persoonlijk vlak.

Ook het werken in een team is op een andere manier verbeterd dan verwacht. Juist doordat we tijdens de corona periode moesten thuiswerken heb ik de meerwaarde gezien van een team. Wanneer we op kantoor zijn, gebruikten we elkaar toch vaak even snel als klankbord. Het is fijn om dat te kunnen doen, omdat je dan toch weer anders naar je onderzoek kijkt. Daarnaast hadden we een document waarin wij de voor het Leger des Heils interessante kamerstukken bijhielden. Dit is de enige team opdracht die wij hadden. Toen dit achter begon te lopen, hebben we hier duidelijke afspraken over gemaakt. Dat werkte voor ons allemaal prima. Gelukkig krijg ik tijdens de Master die ik heb gekozen nog ruimschoots de ruimte om dit te verbeteren. Een onderdeel van de Master is namelijk dat je in een groep aan de slag gaat bij een opdrachtgever, hier zal ik opnieuw de kans krijgen om deze vaardigheden te blijven verbeteren.

De Wereld van Public Affairs

Mijn laatste doel was een inzicht krijgen in de wereld van Public Affairs. Het politieke en diverse karakter sluit goed aan bij IBIO. Je wordt bij IBIO namelijk opgeleid tot duizendpoot met een goede politiek bestuurlijke sensitiviteit. Als er iets is wat je nodig hebt in PA dan is dat het. Maar is dit ook een richting die ik in mijn toekomstige carrière wil volgen?

De veelzijdigheid van het werk vind ik ontzettend leuk, de diversiteit maakt dat geen dag hetzelfde is. Hierdoor kan je de ene dag met een specifieke casus in Friesland bezig zijn en de volgende dag ga je in gesprek met het ministerie van Justitie en Veiligheid voor betere oplossingen in de reclasseringszorg, dat zorgt voor een blijvende uitdaging in het werk.

Ik heb dan ook veel kunnen leren van het bijwonen van verschillende overleggen. Door de omgang tussen mensen te observeren leer je niet alleen soft skills maar

ook over het vak. Als PA medewerker moet je een kameleon zijn. Je past je aan naar de situatie en de mensen, maar blijft in de kern wel bij jezelf. Je bent constant op zoek naar de juiste balans tussen geven en nemen.

Het scheelt dat een organisatie als het Leger des Heils van zichzelf al ontzettend divers is en er dus al veel verschillende belangen spelen. De overeenkomst is dat er altijd een maatschappelijk belang speelt. De organisatie spreekt mij ook aan, de informele sfeer in combinatie met de drive en ambitie om echt het verschil voor de mensen te maken.

Toch kan ik niet zeggen dat het vak echt bij mij past. Dat komt vooral omdat het per organisatie verschilt hoe de functie is ingevuld. Bij het Leger des Heils zit je direct onder de directie, hierdoor geniet je meer vrijheid. Bij veel andere organisaties is het gekoppeld aan een communicatie functie of beleidsfunctie. Dat werkt beperkend omdat je dan niet voor de groep uit kan werken, je bent meer afhankelijk van elkaar. Een ander nadeel vind ik dat de wereld van PA zelf erg geformaliseerd is, je moet altijd bewijzen dat je interessant bent voor de ander en dat je iets hebt wat de ander graag wil. Ik denk dat ik het leuker vind om dichter bij de praktijk te zitten, om te zien welke uitwerking het bedachte beleid heeft. Daarom wil ik bij een volgende stage liever in een beleidsfunctie werken in een grotere organisatie, zoals Rijkswaterstaat. Zo kan ik beter afwegen wat de voor- en nadelen precies zijn.

De Toekomst

Tijdens mijn stage heb ik lang getwijfeld of ik een vervolg opleiding zou gaan doen of dat ik toch zou gaan werken. Ik heb op verschillende functies gesolliciteerd, maar uiteindelijk toch gekozen om de Master Beleid en Politiek te gaan doen aan de Erasmus Universiteit. Dit is een stroming van Bestuurskunde. Het werd mij namelijk tijdens mijn stage duidelijk dat ik nog veel te leren heb op het gebied van beleid

maken. Tijdens deze studie zal ik mijzelf niet alleen nog verder kunnen ontwikkelen als beleidsmedewerker, maar ook als teamspeler. Een andere belangrijke reden voor de keuze van deze Master is het feit dat ik opnieuw een stage zal lopen.

De afgelopen periode heb ik om verschillende redenen als ontzettend leerzaam ervaren. Zoals gezegd heb ik verschillende vaardigheden kunnen ontwikkelen en heb ik mijn theoretische kennis toepasbaar kunnen maken. Het vak European and International Law heeft bijvoorbeeld geholpen in het begrijpen van wetteksten en Policy and Governance in het begrip rondom de werking van de Tweede Kamer en lobby. Ik kan niet zeggen dat er verder één vak in het bijzonder is geweest waar ik direct veel aan heb gehad, maar merk ik wel dat ik informatie beter kan categoriseren en verwerken, wat bijvoorbeeld ook van toepassing was bij Theory of International Relations. Vooral bij het notuleren van de debatten is dat belangrijk, er is vaak namelijk maar een klein deel echt relevant. Ik kijk er dan ook naar uit om nog meer kennis op te doen en deze direct om te kunnen zetten in bruikbare vaardigheden tijdens een nieuwe stage.

De ambitie is om deze stage bij de (lokale) overheid in te vullen, een gemeente of waterschap bijvoorbeeld. Maar ook Rijkswaterstaat staat hoog op mijn lijst. Op deze manier krijg ik weer een heel ander beeld en kan ik een goede afweging maken tussen publieke en private organisaties. Daarnaast verwacht ik dat deze organisaties hiërarchischer zullen zijn dan het Leger des Heils, ook dat zal een nieuwe ervaring worden. Vervolgens hoop ik de arbeidsmarkt op te komen met een duidelijke wens. Dat zal de keuze voor een succesvolle carrière alleen maar makkelijker maken.

Conclusie

Al met al kan ik zeggen dat deze periode mij ontzettend veel over mijzelf heeft geleerd en over mijn rol binnen een organisatie. Er blijven altijd verbeterpunten,

zoals het werken in een team en het communiceren. Ik heb er vertrouwen in dat ik dit kan blijven verbeteren tijdens een volgende stage en later tijdens mijn carrière. Voor nu zie ik die niet binnen de PA wereld ontstaan, maar de publieke sector is veelzijdig, dus wie weet wat er nog gaat ontstaan en welke rol ik daar weer in mag en wil gaan spelen.