bron
Tegen-zang op de dood van Jan Crediet. J. Wendel, Amsterdam 1795-1819
Zie voor verantwoording: http://www.dbnl.org/tekst/_teg001tege01_01/colofon.php
© 2011 dbnl
1
Tegen-zang op de dood van Jan Crediet.
Stem als volgt.
1.
Kom vrienden blyft een weinig staan, Hoe dat elk roept van zyn bestaan,
't Is niet als klaagen, Veele Menschen zyn in nood,
Ach wat een plaagen, Dat Jan Crediet is dood.
2
Den Koopman klaagt ook in zyn tyd, Zyn Neering en Crediet verslyt,
Hy ziet zyn Boeken, Vol geschreeven alles bloot,
Waar zal hy 't zoeken, Nu Jan Crediet is dood.
3.
Den Winkelier schreeuwt met geweld, Veel te doen maar weinig Geld,
't Is niet als borgen,
Zo raakt men van zyn Waar ontbloot, Maar ik schryf morgen,
Dat Jan Crediet is dood.
4
Den Zeeman ziet zyn kans vergaan, Die anders bragt voor veel 't bestaan,
Hy kan niet vaaren,
Geen vlag is vry 't zyn klein of groot, En kan 't niet klaaren,
Daar Jan Crediet is dood.
5.
En op den armen Ambagtsman, Komt 't nog 't aldermeest op an,
Daar is niets te winnen,
Zyn Vrouw en Kindren naakt en bloot, Weet niets te beginnen,
Want Jan Crediet is dood.
6.
Daarby den Huisbaas is gesteld, Dat hy krygt op zyn tyd zyn Geld,
En uitstel te vraagen,
Tegen-zang op de dood van Jan Crediet
Dat Jan Crediet is dood.
7.
Zo is 't in de Waereld gesteld, 't Is niet als klaagen om 't Geld,
Maar 't zal wel bedaaren, Als de Vreede is tot stand,
En men vry kan vaaren Komt Jan Crediet weer in 't Land.
EYNDE.
2
Aria
Op een aangenaame Wys.
1
Aurora ryst door de vergulde kimmen, Herschept de duisternis in dag, Hier eindigt haast myn droevig ach Wil toch spoedig opwaards klimmen, Deez' nagt verwagt ook steeds den dag, Dat ik hier, dat ik hier-myn julia verwagt.
2
Gy ryst vol vreugd na 't ryk der Sterren, Klimt tot de liefde Wolken boog, Als aan des Hemels hooge troon, Spreid in luister steeds van verren, Ongeval, is in ons dal,
Julia, Julia, o God hier is zy al.
3
Myn Julia, myn teerbeminde, Ik wagt u hier in ongeduld,
Kunt gy nooit trouwer Minnaar vinden, Ik bid de sap uit Tittus bron, Titus bron, Wanneer zy de rys begon.
4.
Ach kon myn hart u niet bekooren Al zogt ik een verandering, In het volzalig oogenblik,
Van uw lippen het Jawoord hooren, Ach Julia! zeg ja, eer ik ga,
o Vreugd, o vreugd, ik hoor het lieflyk ja.
5
De Zon schynt door zyn straalen Van het hemelsche top ter neer, doet schynen op de aardbol neer, Hy met Majesteit doet praalen, Met Godes glans.
Ryst, ryst te wagt myn schoone dans.
Tegen-zang op de dood van Jan Crediet
Nu zullen wy te zaam verheugd, En bly besluiten,
In den Hemelrye zoet,
Straks zingen wy met een bly gemoed, Nimmer onzen echt verzaaken, Dat, dat nyd nu barst van spyt.
E Y N D
