Verplegen in het psychiatrisch centrum : een onderzoek naar taken van psychiatrisch verpleegkundigen

Verplegen in het psychiatrisch centrum : een onderzoek naar taken van psychiatrisch

verpleegkundigen

Citation for published version (APA):

Dassen, T. W. N. (1989). Verplegen in het psychiatrisch centrum : een onderzoek naar taken van psychiatrisch verpleegkundigen. Rijksuniversiteit Limburg. https://doi.org/10.26481/dis.19890921td

Document status and date:

Published: 01/01/1989

DOI:

10.26481/dis.19890921td

Document Version:

Publisher's PDF, also known as Version of record

Please check the document version of this publication:

• A submitted manuscript is the version of the article upon submission and before peer-review. There can be important differences between the submitted version and the official published version of record.

People interested in the research are advised to contact the author for the final version of the publication, or visit the DOI to the publisher's website.

• The final author version and the galley proof are versions of the publication after peer review.

• The final published version features the final layout of the paper including the volume, issue and page numbers.

Link to publication

General rights

Copyright and moral rights for the publications made accessible in the public portal are retained by the authors and/or other copyright owners and it is a condition of accessing publications that users recognise and abide by the legal requirements associated with these rights.

• Users may download and print one copy of any publication from the public portal for the purpose of private study or research.

• You may not further distribute the material or use it for any profit-making activity or commercial gain

• You may freely distribute the URL identifying the publication in the public portal.

If the publication is distributed under the terms of Article 25fa of the Dutch Copyright Act, indicated by the “Taverne” license above, please follow below link for the End User Agreement:

www.umlib.nl/taverne-license

Take down policy

If you believe that this document breaches copyright please contact us at:

repository@maastrichtuniversity.nl

providing details and we will investigate your claim.

Download date: 02 Apr. 2022

In dit boek wordt verslag gedaan van een onderzoek naar taken van psychiatrisch verpleegkundigen. Aan de hand van een, literat~iupverkenningwerd dtnidelijk dac die taken re beschouwen zijn als een afgeleide van de funkties van de psychintrlsclne instellingen. Een belmgrijke ontwikkeling in de psychiatrische centra is de gewijzigde zorg voor de chronische patienten. Uitgaande van de gedachte dat institutionalise- ring leidt tot het 'chronisch' worden van psychiatrische pati8nten is men steeds mecr de nadruk gaan leggen op het bevorderen van de zelfstandigheid van de patignten.

Van, verpleegkundigen wordt daarbij vewacht clat zij hun traditiowele verplegersral inruilen voor die van begeleider. Onrwlkkelingen in de geestelijke gezo~ldheidssorg gaan zodoende gepaard met veranderingen, in de taken van psychiatrisch verpleegkun- digen. Deveranderingen in de psychiatrische centra hebben daardoor geleid Lot, wat we1 omschreven wordt als: de identlteitskrisis van de psychiatrische vespleging.

Het onderzoek, waaraan verpleegkundigen uit tien psychiatrische centra deelgenomen hebben, lbestaat uit interviews em ean schriftelijke enquCte. De interviews met 52 verpleeghndigem nit 5 verschillende psychiatrische centra dienden ter origntatie. De gegevens uit de interviews zijn tevens gebruikt voor het sarnenstellen van een en- quete. Dese e n q d t e werd voorgelegd aan

+

In het onderzoek is nagegaan of er samenhang bestaat tuussen de raakopvattingen van psychiatrisch verpleegkundigen en hnn visie op de problematiek van de chronische patiCnt; clc beraepsidentifikatie; burnout en enkele persoonskenmerken. Tcvens is nagegaan of het uitmaakt of verpleegkundigen a1 dan niet bij chronische psycl~iatri- sche patignten werkzaam zijn en of er verschillen zijan in taakopvattingcn die same1.r- hangen met de psychiatrische instelling waar zij wezkzaa~n zijn.

Uit het londersoek blijkr dat psychiatrisch werpleegkundigen hun aktiviteiten in de alledaagse zorg vooc d e patient willen verminderen en de (agngisch) begeleldende aktiviteiten Hillen uitbreiden. Dit geldt zowel voor verpleegkundigeen die in longstay- afdelingen warken, als voorverpleegkundiyen die in shortstay-afdelingen weskzaanv zijn.

Werpleegkundigen die in, de longstay werken besteden relatief de meeste rijd aan de persoonlijke vermrging van de patienten. In de shortstay wordt de rneeste tijd besteed aan kontakten met kollega's enJof andere disciplines. In beide sektaren wozdt de

minste djd besteed aan begeledding biij het huishouden. In her allgemeen zegt men het vaakst (agogisch) begeleidende aktiwitciten te werrichten.

Met behwlpvan fiktaranalyaje werd onderscheid aangebracht in drie raakdimensies.

Deze indeling van de akriviteiten bestaat uif: zcrrg- begeleidings- en overleggerichte aktivileiten. Onder dc rorggerichte aktiviteiten wordt varstaan de begeleiding bij de allcdaapee peascvonlijke zorg e n de begeleiding bij het huishouden. Begeleidingsge- richte aktiviteiten betreffen de begeleiding op psycho-sociaal vlak en het samen met patienten aktivieeiten onelernemen. Chcrleggerichte aktiviteiten betreffen het overleg van werpleegkundigen met familie wan patienten, en met andere disciplines.

Van bePang is in dit verband een vergelijking van deze aan empirisch matesiaal ontlcende indeling met een indeling ubt de literatuur. Zowel in bet onderhavige onderzoek a3s in de literatuur is dezeUWe indeling in "andelingen gericht a p da dagelijkse zorgkn 'agogische handelenbndarsclreiden Oipmerkelijk dmrbij is dat bij de indeling uit de literatuur uitgegaan werd van een somarisebe deficientie als uit- gangspunt voor het verpleegkundig handelen. De ilvdeling blijkt, zo Wont het onder- zoek, ook van doepassing wanneer een deficitintie op psycho-saciaal vlak de amleiding tor de zorgverlening is.

De visie op de preblematiekvan clhronische psychiatrische patignten heeft geleid tot veranderingen in de geestelijke gezondheidszorg. Verondersreld werd daarom dat die visie samnen zou hangerv met visies van psychiatrisch verpleegkundigen op chronici- teit. nit kon, uitgaande van een nieetinstrument dab onderscheid maakt in ziekte-- these en hospitalisatiethese, in dit onderzoek niet bevestigd worden. Tussen de taakopvatringen en de vlsie op chroniciteit werd namelijk geen verband aangetoond.

Veranderingen in de psychiatrische centra hebben geleid tot een diskussie omtrent de beroepsidentiteit van psychiatrisch verpleeghndigen. In het onderzoek is daarom nagegaan of de beroepsidentifikatieverband houdt met de baakopvattirrgen. Daarbij werden twee beroepsrollen onderscheiden: die van verpleegkundige en die van therapeut, Slechbs in ibeperkte mate blijkt er in het onderzoek samenhang tussen de kaakapwaltingeru en beroep~iclenkifikatie~ Dat wil xeggen dat degenen die zich rnees nned de therapeutische beroepsrol identificeren meer begeleidingsgericht zijn. Ver- pleegkundigen die zich lnees met de verpleegkundige beroepsrol identificeren doen meer aan overlegbaken.

"l'ijdens de orientahiefase van het ornderzoek werd door verschcidene funktionasissen gewezlen op het belang wan ket verschijnsel burnout. Onder burnout wordd verstaan

17et optreden van, emotionele uirputding, depersonalisatie en verminderde persoonlijke voldueniny. Burnout zou leidew tot een afname wan de kwaliteit van de zorgverlening.

In (fit verband is betekent dit, dat een hoge mate van gevoelens wan burnout leidt tot nlinder begeleidingsgericht, en mogelijk meer sorggericht zijn. De bevindingen wit het onderzoek tonen evenwel slechts verband aan tussen burnout en begeleidingsgerichte

aktiviteiten. Daarbij betreft het een positief verband tusserl persoo~tlijke woldoening en ernotionele uitpunting. Hoe hoger de burnout hoe minder rnen a m begeleidiagsge- richte aktiviteiten doet. Een algenlene konklusie hieromtrent %an. slechts met el~ig voorbehoud gemaakr worden. Gezien de wijze vatlgegevensverza~neling (transvers- aal) kan geen causale interpretatie aan de resultateaa toegekend warden, hoewel de aard van de verbanden tussen burnout en de taakopvattingen hiertoe uirnodipen.

Ofschoon tijdens het voorondenoek de indruk ontstond dat taken zouden verschilleir tlussen mannen en vrauwen bleek dit niet in het onderzoek bevestigd te warden.

Multivariate analyse toant aan dat de vecschillea die er in taakopvattirugcn tusserl mannen en vrouwen bestaan sanvenhangen met versrhillen in andere kenrnerken, zoals mogelijk funktie, ervaring en sektar.

Het a1 dan niet bezitten van, een diploma inaichtingswerk loidt. tot verschilllen in opvatningen over chronicileit. Verpleeghrudige/inrichti~~gsweekers zijn meer vooestan- der van de hospitalisatiethese en minder vloorstander w a n de ziektethese dan hun collega's die geen opleiding inrichtingswerk gevolgd hebben. Wet bezitten wan een opleiding inrichtingswerk hangt evenwel niet rechtstreeks samen met verschillerr i n taakopvattingen.

Dat de taken verschillen tussen leidinggevenden en niet-leidinggevenden zal niemand verbazen. Interessant daarbij is dat eenzelfde verschil in zorgtaken ook bestaar tussen niet-leldinggevende vespleegkundigen die relatiefweinig jaren ervarirvg hebben en verpleegkundigen die relatieflang in de psychiatrie werkzaarn zijn als tearnverpleeg- kundige.

Een van de belangrijkste konkllusies uit het onderzoek is dat de kaakopvartingen, verschillen tussen de instellingen. Z o zijn er instellingen die meer zerggericht zijn en, andere die rneer begeleidingsgericht zijn. Gelijksoortige verschillen zijn er ook tussem de longstay e n de shortstay-afdelingen. Het verschil twssen de sekrosen ligt voor de hand, gezien de verschillen in patientenpopulaties. Veeplleegkundigen die op long- stay-afdellngen werken zijn owewegend n~lees zusggeaicht. Hun kollega" sit de: slaorl- stay zijn meer begeleidingsgericht. Echter tussen de instellingen is er geen eenduidig noch vast patroon tusserJl de sektoren. Z o kamt her bijvoorlbeeld valor dat men binnerr 6&n instelling in de shortstay meer zorggericht Is dan in de longstay. Yerschillen in taakopvartingerr varieren, zowel tussen de instelllingen, a3s tussen de sekroren.

Over de oorzaken van die verschillen geven de onderzoeksbevindingen geen verkla- ring, Mogelijk worden de verschillen veroorzaakt door verschillen in beleid enlof instellingskultuur. Nader oruderzcaekzal dat moeten uitwijzen. In ieder geval lijkt hct van belang om dergelijk onderzoek te verrichten, amgezien de verschillen tussen de sektoren en instellingen in zekere zin beschouwd kunnen worden als kwaliteitsver- schillen in de zorgverlening.

This book reports a study of the tasks of psychiatric nurses. On tlze basis of 3

review of the literature it became clear rhat these tasks :ire determined by the functions of the psychiatric hospitals. An important developnzent in the psychiatric hospitals is the change in the way that chronic patients are cared for. Considering the notion that ins~itutionalization contributes to the chronicity of psyclliuatic E1Jlness, the emphasis in care is put more and n ~ r e on the stimulation of the independence of the patients. Psychiatric nurses are expected to change their Iradi- tional nursing roles to that of therapist. As a consequence of this development i n mental health care, changes have occurred in the tasks of psychiatric nurses. These changes in psychiatric hospitals and in the tasks of the psychiatric nurse have resulted in a type of identity crisis for psychiatric nurses.

The study examined the question of whether a relationship exists between the task perceptions of psychiatric nurses and tlre following variables:

- their view of the problems of chronic patients;

- their idenvtification with the nursing profession;

- 'U3urn0ut;

-

Furiherrnore the study determinated:

- whether differences in task perceptions exist between nurses who work or do not work with chronic psychiatric patients;

-

The study, in which nurses of ten psychiatric hospitals participated, consisted of the use aE interviews and a quesrionnalre. Interviews were conducted with 52 nurses from 5 different psychiatric hospitals. The data obtained from the interviews were used to compile a questionnaire. This quesrion~~aire was prcsentcd to -t 1150 nurses from 6 psycl~iatric hospitals. The response was 7896, wllich amounts to almost 9010 participants in the final study.

From the study findings it appears that psychiatric nurses want to reduce tlreir activities in the daily care for the patient and increase tl~cir patient teaching activities. This is the case for nurses warking on, long-term units as well as for nurses working on short-term units.

Nurses working on long-term units spend most of their time in the personal care of the patients. O n the sfrort-term units most of the nurses' time is devoted lo contacts with colleagues andlor other disciplines. On both the long- and short-

term units the least amount of nursing rime was given to guiding patients in housekeeping. In general, the nurses reported spending most of their time in patien~t teaching activities.

By using factor-analysis a classifica~lon was made in three task dimensions. This classification of activities consists oF:

-

-

-

Patient care includes guidance in daily personal care and supervision and guidance i n housekeeping. Patienk teaching activities consist of providing instructions in the psychosocial area and activities undertaken together with the patients. Consultative activities include staSf meetings of the nurses with relatives of patients and with other disciplines.

In this regard jt is I~nportant to make a comparison belween this classification of rasks derived from empirical data and a claasification derived from the literature.

Both in this study and in the literature the cornmon categories are 'activities directed towarcls daily care' and 'patient teaching'.

A n instrument whEch distinguishes two kinds of causes of chronicity: psychiatric impairments or dysfunctions as symptoms of a disease and personal reactions to impairments (institurionalisrn), was administered to psychiatric nurses to determine their views of chronicily. The findings revealed no correlation between the task perceptions of the nurses and their views on chronicity.

Since changes in psychiatric hospitals have led to a discussion of the professional identity of psychiatric nurses, this study exanvilled whether the professional iclentiFicnltion af the E I L U ~ S C S was correlated with their task perceptions. In this regard two professioslal alursi~rg roles were iden~ified: the role of the siurrse as a r~urse andl the role of the nurse as a therapist. In this study a low correlation was found between task perceptions and prafessional identification. Those nurses who identilied Yhernselves with the therapeutic role tended to be nrore therapy- oriented. Nurses whtr itletrtified theniselves with the nursing role devote more time to collsll~kative and coordinative tasks.

During klve exploratoc-y phase of the study several nurses working in managerial rcsles in psychiatric hospitals emphasized the importance of the phenomenon of bzlrrzout. Burnout is described in the literature as characterized by tlae following:

- a f e e l i ~ ~ g of ernoxiaivai exhatustion;

- a feeling of depersonalization;

-

Burnout is said to lead to a decline in the quality of health care. 119 terms af this study one would expect thar high burnout would lead to fewer patient teaelling activities and more care acrivities. However the results from this study revealed only a correlation between burnout and patient teaching ucliv~ties. The higher the burnout the less time nurses devoted to parie~rt teaching activities. A general conclusion about the nature of this relationship can only be made lin~itlh some reservation. Considering that all data were gathered concurrently no causal inter- pretation can be attributed to the results.

Although during the pre-study phase the impression existed that there was a difference in casks between male and female psychiatric nurses, the: findings did not confirm this idea. Multivariate analysis revealed that the differences wlriicll appear in the task perceptions between male and female nurses were correlaled with differences between the groups in relation to other characteristics such as function, experience and type of unit.

The study finding that Ihe task perception differs between managerial and non- managerial nursing staff is not surprising. 11 is interesting, however, thar tlre same difference in tasks of care also exists between non managerial nurses who have relatively little experience and nurses who are working relatively long as a non- managerial nurse.

The most important conclusion from this study is thar lask perceptions of nurses differed among the six psychiatric hospitals. Some psychiatric hospitals are more care-oriented while others are more patient teaching oriented. Similar differences were found between the long-term and the shoot-term units. Nurses working on long-term units tended to be more care-oriented, while their colleagues working on short-term units tended to be more therapy oriented. 'The difference between long- and short-term units is obvious because of the different types of patients on 'the two types of units. Interesting however, is the fact tlaat n o uniform palkern between the long-term and the sl-tort-term units was fout~d across t h e psyclriatrir hospitals. For example within one hospital the nurses ota the short-term units were more care oriented than those on long-term units. The differences in the task perceptions bctween the psychiatric hospitals as well as between the units lead to questions atroul the reasons for these differences. In this study the reasons for the differences between psychiatric hospitals were not i~lvestigated, E-iowev~r, differences in policy and/or organization culture between the psycliiatric hospitals may offer an explanation in further studies. Further research on the reasons of the differences in task perception between psychiatric hospitals needs to be done. "Thc fact that these differences are, in a way, differences in quality of care, implics that research of this nature is important ta the care of psychiatric patients.