Zagemail Niet alleen Frank Vandenbroucke stuurt wel eens verkeerde mails naar verkeerde

Weekblad P608721 Afgiftekantoor 2099 Antwerpen X

Zagemail

Niet alleen Frank Vandenbroucke stuurt wel eens verkeerde mails naar verkeerde mensen. Ook ten paleize slaan ze de bal op tijd en stond ferm mis. Via connecties op het wereldwijde web belandde onverhoeds een weinig verhullend bericht op onze scher- men.Afzender: ene albert.II@palais-paleis.be.

Bestemmeling: de genaamde vande-lanotte@n-va.be.

Had de vorst last van de vorst, of waren er kort tevoren enkele flessen Veuve Clic- quot gekraakt? In het laatste geval kunnen we spreken van een hikileak. Alleszins krij- gen we een duidelijker beeld van wat zich momenteel afspeelt achter de schermen van het Wetstraattoneel.

Aan: vande-lanotte@n-va.be Beste Onderdaan,

❶ Voorlopig hebben Wij over uw nijverigheden niet te klagen. Ge laat u niet opjagen, ge houdt de N-VA stevig aan het lijntje, en ge zorgt ervoor dat de bevolking geen snars meer van de onderhandelingen begrijpt. Daarmee haalt België moeiteloos de jaarwis- seling, en zijn Onze belangen voorlopig veilig gesteld. Die van de dynastie uiteraard. Het zal Ons worst wezen wat er de eerstkomende tijd gebeurt, zolang Wij na de monarchale Kerstboodschap maar de vakantiedagen kunnen gaan doorbrengen in Zuid-Frankrijk.

Noblesse oblige, en die tuttebel van een Mathilde is al een hele tijd aan het zagen dat Onzen Taaie frisse lucht nodig heeft. Hou dus dapper vol, en til - zoals men dat in het Flamand blijkt te zeggen - de onderhandelingen over de eerste week van januari heen.

Uw Grootkruis in de Leopoldsorde wacht hevig op u.

❷ Hebt gij dat interview gelezen dat den Dikke van de geelzwarten afgelopen weekend aan De Tijd gegeven heeft?

Echte land- en majesteitsschennis! Wij citeren ongaarne zijn verraderlijke woorden: ‘De gesprekken die we nu voe- ren, na decennia van imbroglio’s en compromissen, gaan over de kern. Het aller-allermoeilijkste. Over een staats- hervorming die eigenlijk een langzame staatsontbinding is. De meeste Vlamingen zeggen voluntaristisch ‘nu’, de meeste Walen ‘nooit’.’ Delanotte, vertel Ons, wanneer wordt deze onruststokende uit de weg geruimd? Wij rege- ren bij gratie van de Walen, en hun nooit is ook Ons nooit.

Wij willen niet ontbinden, nog niet in de eeuwen der eeu- wen, amen. Kunt gij die blasfemie niet uitvergroten en over- maken aan het internationale speculantendom? Dan kan onze sprèt met den Duits nog wat stijgen, en de bevolking langzaam maar zeker in paniek worden gebracht. En zeg- gen dat Wij die frituurgerant ooit nog in Onze vertrek- ken hebben ontvangen en zowaar tot informateur hebben benoemd. Al goed dat Wij met Elio hebben afgesproken dat die zwanslap hier geen voet meer binnenzet. Dàt, en niets anders, is de kern van de zaak.

❸ Intussen moet gij zien te vermijden dat de fiscale administratie tot in de eeuwig- heid dient te berekenen wat de theoretische opbrengst zou geweest zijn van ongewij- zigde regionale belastingen volgens de tarieven en de inkomensstructuur van 2012, om vervolgens het saldo te berekenen dat de Gewesten moeten doorstorten aan de fede- rale overheid!!! Aha, ge denkt dat Wij de iepost van uw concullega Vandenbrouck niet hebben gelezen. Onderschat uw Soeverein niet, hé manneke! Over belastingkredieten en de elasticiteit van geld hoeft ge Ons niks te leren. Mijn elasticiteit is veilig onderge- bracht in Zwitserse kluizen en andere belastingparadijzen, Mijn fortuin is rekbaar en Mijn principes evenzeer, daarvan kan Mijn Hofdame getuigen. Trouwens, ook die tra- nentrien Delphine blijft ongewenst persoon in Mijn huis.

➍ Ik verneem met genoegen dat gij twintig tot dertig procent wilt afromen van de belastingen die pendelaars naar Brussel betalen, om die te doen toekomen aan het Brus- sels Gewest. Die olievlek vraagt 500 miljoen euro per jaar, maar gij zorgt meteen voor een veelvoud daarvan. Dat maakt de weg vrij voor grote infrastructuurwerken. Onze paleizen in Laken en Brussel zijn aan grondige renovatie toe. De kerk en de crypte waarin de resten van Onze voorvaderen zijn opgeslagen, dienen steen per steen opnieuw te worden vastgelijmd. Moeder Overste Fabiola wil een nieuwe kapel, en Claire zaagt al drie jaar om een aparte slaapkamer voor als Laurent weer eens door het lint gaat. Blijft wel de kwetsbaarheid van dit model voor de N-VA-talk, zoals Vandenbrouck al zei, maar ook daar zult gij wel een mouw aan kunnen passen.

➎ De Wever heeft naar eigen zeggen een map waarin hij beledigende dingen verza- melt: de shit-map. Gij moet hem die ontfutselen. Wij wil- len die zien. Wij willen die in handen houden en koeste- ren. Wij willen daaruit voorlezen aan onze kinderen en kleinkinderen. Die zijn de sprookjes van Moeder Overste immers al lang zat. Kwam onlangs zagen met een nieuw vertelsel over de Heilige Boudewijn. De Heilige Boude- wijn! Ons verbieden te scheiden van Paulette, maar intus- sen zelf wel de grondwet verkrachten, de tweezak. Enfin, hij had ook een soort Delanotte in dienst, Wij geloven dat het een zekere Martens was. Die regelde ook de vuile zaakjes van zijn Soeverein, en morrelde even graag aan de vrouwen als Wij.

➏ Delanotte, Wij gaan afmailen. Wij hebben een afspraak met Elio om een tussenregering op te zetten.

De CD&V weet nog niet dat ze mee gaat doen, maar dat is maar een kwestie van tijd. Voer intussen geen gesprekken in treincoupés naar zee. Stuur liever een berichtje via Black

& Berry. En zorg ervoor dat ge u niet van adres vergist!

Deze week :

• Zo dicht staan we bij een goed akkoord 2

• De Grote Staking (deel 2) 4

• Dewinter in Israël 6

• Een pro-Waalse partij in Vlaanderen 7

• De Eregalerij van Radio 2 10

• Voetbal, terug naar de middeleeuwen 15

Plankzeil als de bliksem naar www.pallieterke.info

Marcus Thesaurus ...

65

jaargang • nummer 50 • woensdag 15 december 2010 1,85 euro

De elasticiteit van belgië

De dingen dezer dagen 2

telt aan Knack dat de transfers die lopen via de financieringswet zowat 1 miljard euro bedragen. Met andere woorden: de onder- handelingen over die financieringswet zitten muurvast, terwijl die amper één zesde van de totale transfer omvatten. Ruim 80% van de geldstroom van noord naar zuid blijft zelfs in het meest optimistische scenario totaal onbesproken en dus onaangetast.

Het verdienstelijke Aktiekomitee Vlaamse Sociale Zekerheid (AKVSZ) stuurde vorige week twee persmededelingen rond, waar- van u in uw krant natuurlijk geen verslag hebt teruggevonden. Het eerste kwam ook nogal belegen over. In een mededeling van 8 decem- ber reageert het AKVSZ op een uitspraak van professor Bea Cantillon in de Panorama- uitzending over plan-B van 21 november. Die had de splitsing van de sociale zekerheid een

“achteruitgang in de beschaving genoemd”.

Behoorlijk belachelijke uitspraak natuurlijk, maar dat het AKVSZ bijna drie weken nodig heeft om haar van antwoord te dienen, komt ook nogal stom over. De tweede medede- ling van het AKVSZ was interessanter. Uit de pers kon worden opgemaakt dat preforma- teur Elio di Rupo 4 miljard aan bevoegdheden in de gezondheidszorg wilde overhevelen.

Bij bemiddelaar Johan Vande Lanotte smolt dat bedrag inmiddels naar 2,9 miljard, wist onder meer de Artsenkrant te melden. Het AKVSZ zet zich dan aan het rekentoestel.

België besteed zo’n 34 miljard aan gezond- heidszorg, wat de ‘geste’ van di Rupo doet neerkomen op 12% van dat totale budget dat naar de deelstaten gaat. Bij Vande Lanotte wordt dat nog verder teruggeschroefd tot 8%. Volgens het Vlaamse regeerakkoord, dat voortborduurt op de bewuste Vlaamse resoluties van 3 maart 1999, zou de volle- dige gezondheidszorg overgeheveld moe- ten worden. Het doel, minder versnippe- ring van de bevoegdheden, dreigt dus uit te monden in juist minder homogene verdeling van de pakketten.

“Aan het ritme van di Rupo en Vande Lanotte zal het nog 9 tot 12 staatsher- vormingen vergen vooraleer de volledige gezondheidszorg overgeheveld is naar de deelstaten” merkt het AKVSZ niet zonder ironie op.

Dit alles om maar te zeggen dat we dus na al die maanden absoluut nog niet dicht bij een akkoord zitten en als dat akkoord er toch komt, dat het absoluut niet in de buurt komt van de door zowat alle Vlaamse par- tijen beloofde Copernicaanse omwenteling.

Intussen komt madam Gennez wel vertel- len - nog voorbije weekeinde in een groot interview voor De Standaard - dat alle ele- menten voor een goed akkoord op tafel lig- gen en dat het nog een kwestie is van te dur- ven springen.

Als de verkiezingsbeloften nog iets waard zijn is er maar één ding dat dringend moet springen en dat zijn deze onderhandelingen.

J. K.

Het échte verband met criminaliteit

Soms is die “deus” zelf een ex verantwoor- delijke voor een of meerdere van die toe- standen. En draaft hij zelf op ter juiste dui- ding. Zoals zojuist nog “Europese president”

Herman Van Rompuy.

Hij trad in zijn nieuwe functie onder de spots om met uitgestreken gezicht te debi- teren dat de regularisatiegolf, die hij als pre- mier van het Edel Land heeft gerealiseerd in dienst van de PS en het cdH, geen aanzuig- effect op migranten met zich heeft gebracht.

En als een “president” zoiets zegt dan slikt het gepeupel het wel. Daar gaat zo’n presi- dent tenminste van uit.

Vanuit dezelfde redenering kan zijn “toe- vallig” samenvallend opdraven verklaard worden met dat van baron Guy Quaden, die andere “president” van de Nationale Bank, én van PS - signatuur.

Deze notoire toptandem verspreidde voor camera en praatpeer de indringende mare dat de “toestand” van België er nog wel even mee door kan, maar dat zonder fede- rale regering het gevaar elke dag nog wat nadrukkelijker dan de vorige om de hoek gluurt. Anders gezegd moest er nu maar eens echt werk gemaakt worden van het

“tabula rasa”, het enig mogelijke tricolore antwoord op het “quid N-VA?” zoals geop- perd door nog een andere voormalige grote Belgische roerganger.

Deze beschouwingen slechts terzijde.

Want als U me toestaat een voorkeur uit te spreken voor het sterkste staaltje volks- verlakkerij van de voorbije maanden, weken en dagen, dan gaat die uit naar de in samen- werking gebaarde resultaten van een onder- zoek door gereputeerde vorsers van de Leu- vense en Gentse universiteiten naar de enige en echte oorzaken van de stijgende crimi- naliteit.

Toerisme

Laat ik uw geduld niet langer op de proef stellen en U deelachtig maken aan de collec- tieve zucht van verlichting die ontegenzegge- lijk moet opgaan nu voor eens en voor altijd bewezen is dat er geen verband bestaat tus- sen misdaad en de aanwezigheid van alloch- tonen in steden en gemeenten. Of dat onder- zoek en daaraan verbonden resultaten er al dan niet in opdracht gekomen zijn, laat ik even in het midden. Maar wie zich uit het verleden nog een sterker staaltje van poli- tiek correcte misleiden kan herinneren, mag het me altijd laten weten.

Naar eigen zeggen hebben de vorsers het aandeel niet Europese inwoners van een gemeente bekeken en de cijfers vergeleken met de criminaliteitstatistieken van de fede- rale politie. En wat blijkt? Ondanks er geen dag voorbij kan gaan zonder dat er in ons aller modelstaat een aantal gewapende over-

vallen of erger gepleegd worden zonder dat de regimemedia zich nog echt inspannen om de “origine” van de gangsters te verdoezelen, is er volgens de onderzoekers geen beteke- nisvolle relatie tussen de aanwezigheid van allochtonen en het aantal gewelddelicten.

Ook op diefstallen en inbraken hebben de niet Belgen geen effect. Enkel economi- sche achterstand oefent invloed uit. En in grote steden als Brussel en Antwerpen, waar de misdaadcijfers hoog zijn, heeft de aan- wezigheid van grote aantallen allochtonen een bescheiden (sic) effect op diefstallen en inbraken.

Maar dat wordt verklaard door de hoge werkloosheidscijfers binnen die gemeen- schappen. Naast die werkloosheid is zowaar ook nog de “toeristische activiteit” bepa- lend voor de misdaadcijfers. Waar, zoals bij- voorbeeld in Mol, een vakantiepark gevestigd is, kan door de aanwezigheid van een sterk toeristische activiteit de concentratie van geweldmisdrijven verklaard worden.

Momentopname

De mondige burger van dit land zit er vol- gens de club universitaire wereldvreem- den dus flink naast als hij tussen al de heer- lijkheden van de multiculturele illusie aan Mohamed, Fathi, Abdoullah of Rashid nog andere ingrediënten dan alleen verrijkende toeschrijft. In onze buurlanden zal dat niet anders zijn. Als in het Hollandse Helmond de burgemeester in zijn eigen stad moet onder- duiken omdat hij paal en perk wil stellen aan illegale drughandel in het straatbeeld, dan ligt dat allicht aan hemzelf. En niet aan een uit de vier windstreken ingestroomde drug- maffia die niet te beroerd is om handgrana- ten in legale coffeeshops te gooien.

Wanneer in Antwerpen ene Mohamed M, 71 lentes jong, de bajes indraait als hoofd van een Marokkaanse drugsorganisatie, bevolkt door dito dealers, dan moet dat in de eer- ste plaats verklaard kunnen worden door het feit dat de man er jarenlang niet in geslaagd is om werk te vinden.

Zeg nu zelf! En wanneer in Mechelen en Antwerpen een rits terreurverdachten wordt opgepakt met stuk voor stuk eige- naars van exotisch klinkende namen, dan zou dat kunnen wijzen op een ietwat mis begre- pen “toeristische activiteit”.

Ondertussen blijkt al jaar en dag dat plus minus de helft van alle kostgangers in hotel- keten “de houten lepel” bestaat uit nieuwe medeburgers. Maar dat kan er dus niet op wijzen dat er een verband bestaat tussen misdaad en allochtonen. Hooguit kan er sprake zijn van een wat te lang uitvallende momentopname. Ik voeg er dat even aan toe om de hier aan bod gekomen universitaire studie te vervolledigen. D.M^ol Als “het beleid” niet langer bij machte is om sommige toestanden te negeren en te ontkennen, dan kan men er gif op innemen dat er wel ergens een “deus ex machina” opstaat met “een grondige studie”. Die dan het tegenovergestelde

“bewijst” van wat Jan Modaal, door een beroep te doen op het gezonde boeren- verstand, elke dag kan vaststellen. In teveel gevallen ook nog proefondervinde- lijk.

Zo dicht staan we bij een goed akkoord

Kent u Bart Schutyser nog? Even het geheugen opfrissen. Als persoonlijke vriend van Caroline Gennez stuurde die haar begin oktober 2009 een mailtje, waarin hij de SP.a- voorzitster onder meer in weinig diploma- tieke bewoordingen waarschuwde voor de reactie van Frank Vandenbroucke als die ver- neemt dat hij geen Vlaamse minister zal wor- den. Dat elektronische berichtje lekte uit en zorgde voor een knaller van een rel bin- nen de SP.a. Tja, mails en de SP.a, het blijft een ongemakkelijke combinatie zoals vorige week bleek toen, oh ironie, een mail die Van- denbroucke aan een onbedoelde bestemme- ling verzond in de pers opdook. Exit Vanden- broucke, want de inhoud van dat berichtje goot wel heel wat olie op het al flink opflak- kerende vuur van de regeringsonderhande- lingen. De ziekte van de moeder van Johan Vande Lanotte zorgde voor een rustpunt in die onderhandelingen, die enkele dagen wer- den opgeschort.

We willen van die windstilte gebruik maken om even te schetsen hoe dicht de onderhandelaars, een half jaar na de verkie- zingen, inmiddels zijn opgeschoven richting een nieuwe regering.

De Standaard had er vrijdag een verdui- delijkende meerkleurengrafiek voor over.

Geen middel blijft onbenut om de lezer nog enigszins bij de les te houden. Het eerste luik gaat over de staatshervorming. De bespre- kingen over de financieringswet zitten vast.

Vande Lanottes grootste succes bestaat er tot nu in dat de mislukking nog niet officieel werd afgekondigd. De knoop betreft uitslui- tend de techniek van financiering. Over de omvang van de overdrachten en de regeling van de zogenaamde solidariteit werd al wel gesproken, maar nog geen akkoord bereikt.

Welke bevoegdheden zullen worden over- geheveld? Over werk, kinderbijslag en de rubriek ‘overige’ staan de partijen naar ver- luidt het verst. Justitie en gezondheidszorg deden al veel inkt vloeien, maar op die pun- ten blijft de kloof diep. Het probleem B-H-V kwam al wel aan bod, maar daar blijft het voorlopig bij.

Maar dan hebben we het nog maar over één aspect. Verder zijn er nog het probleem van asiel en migratie, de zware besparingen en de rest van het regeerakkoord. Amper aan bod geweest tot nu. Op wat vrijblij- vende intentieverklaringen na moet daar dus nog alles over gezegd worden. Om kort te gaan: we staan nog een heel eind van waar in andere landen regeringsonderhandelin- gen beginnen.

AKVSZ

Leuvense economen van de onderzoeks- groep Vives brachten intussen een onder- zoek uit, waarin ze berekenen dat in 2007 - de laatste beschikbare cijfers - 5,7 miljard euro van Vlaanderen naar Wallonië zou gevloeid zijn. Voor Brussel compenseren de plussen de minnen. Professor Eric Buyst ver- Ze hebben er een hekel aan

Volgens een studie van kredietaanbieder Mastercard heeft bijna de helft van de Bel- gen een hekel aan de jaarlijkse tsunami “aan- kopen voor de eindejaarsfeesten”.

Het vinden van een geschikt geschenk voor al “de zijnen” is één belangrijke bron van ergernis. Een andere is de nauwelijks te ver- teren drukte en het zoeken naar een par- keerplaats.

Als dat allemaal zo is, dan blijft het de vraag waarom de voltallige goegemeente er de volgende dagen en weken alweer massaal zal op uittrekken om zich eerst een weg door de verkeersdrukte en daarna door een koop- lustige menigte te banen om alweer op pas- sende eindejaarswijze geld over de balk te kunnen gooien?

Het advies om gewoon thuis te blijven was geen concluderend deel van de studie.

Financieel “geschenkje”

In geschenktijden van kerstmis en nieuw- jaar is het goed om er even aan te herinneren dat elke inwoner van Wallonië op jaarbasis mag rekenen op een financieel “geschenkje”

van elke Vlaamse medeburger van om en bij de 1.650 euro. Dat klinkt minder “gul” dan de in vroegere Belgische frank omgerekende habbekrats van ruim 66.000 (!) ballekens.

Een en ander blijkt uit een nieuwe studie over de beruchte transfers van die ene melk- koedeelstaat naar alle andere.

Om er zeker over te verschaffen dat de cij- fers niet overdreven zijn is het goed er bij te zeggen dat ze in de Franstalige zakenkrant

“L’Echo” verschenen en in de Vlaamse regim- emedia nergens werden tegengesproken.

Union belge

Voorbije zaterdag was er in Brussel wederom een demonstratie ter verdediging van de Belgische eenheid.

Onder andere via Facebook was opgeroe- pen om een protestmars te houden en vooral te laten zien dat alle Belgen achter het motto

“Eendracht maakt macht” staan. De oproep om op straat te komen, kwam er van de B.U.B., de Belgische Unie/Union Belge.

Voor wie het mag interesseren: er kwamen welgeteld 15 (vijftien) ware Belgen afgezakt naar de protestmars.

3

De dingen dezer dagen

Aan Geert Bourgeois Romanist

Izehem

Brief aan ...

Gij Multiplicator,

In onze studententijd reisden wij naar Roma. Nu reist Roma naar ons, en nes- telt zich binnen de kortste keren knusjes in onze sociale zekerheid, vreet aan onze gemeentelijke voorzieningen en onze bij- stand, met medeweten van perfide advoca- ten en dankzij naïeve opvangstructuren van geitenwollensokkendragers. Terwijl Frank- rijk dit jaar al duizenden Roma gedwongen het land uitzette, breiden België en Vlaan- deren hun pamperpolitiek steeds verder uit. Het is absoluut niet verkeerd om te gewagen van een echte Roma-invasie in Vlaanderen, waarbij de gemeenten worden geconfronteerd met grote aantallen rond- trekkende Roma die hun voeten vegen aan de wet, overlast veroorzaken naar believen en Vlaanderen als een ware melkkoe zien.

En gij, mijnheer Burger, met uw stun- telig en verwarrend optreden, gij hebt de poorten voor dat zigeunerdom nog ver- der opengezet. Ge voert de ronkende titel van coördinerend minister voor integratie, maar de term immigratie zou wellicht cor- recter zijn, en laat dat coördinerend er in elk geval maar af. Op 3 december stuurde gij een langgerekte mededeling de wereld in over een grootscheeps “plan van aanpak aangaande de problematiek van Midden- en Oost-Europese (Roma zigeuners) migra- tie”. Gij verwijst daarin naar de klaagzang van de Gentse burgemeester Termont, die zijn onderdanen opriep om voor de veran- dering eens niet hun goed hart te tonen, en de aanzwellende horden Roma géén onderdak te bieden, geen dekens, geen soep, ‘want hoe meer je ze helpt, hoe meer er naar Gent komen, en onze stad zit nu al overvol’. In en rond Gent zouden naar schatting tienduizend Roma verblijven, en ook de socialist Termont is het meer dan zat ‘dat ze hun behoefte doen op straat of in de parken, dat ze stelen, zich prostitue- ren, huizen kraken en nachtlawaai maken’.

(Zeg dat wij zeggen wie het gezegd heeft!) En wat doet gij, Geert de Grote Inburge- raar? Ge gooit er om te beginnen een kar- renvracht holle woorden tegen aan. Wij citeren: ‘Mijn plan van aanpak legt de basis voor een ketenaanpak, zowel horizontaal over alle beleidsdomeinen heen als ver- ticaal tussen lokale en Vlaamse overheid.

De klachten worden gebundeld om vanuit verschillende invalshoeken eenzelfde pro- bleem aan te pakken.’

Zulk een verbaal hoogstandje zal onge-

twijfeld een diepe indruk nalaten op het rondreizende lompenproletariaat. Maar we vermoeden dat ze nog veel meer belang- stelling hebben voor een ander element uit uw persbericht, met name dat de VDAB nu ook Roemenen en Bulgaren zal toela- ten tot arbeidsbemiddeling voor knelpunt- beroepen, iets waarvan gij schrijft dat het tot nu toe niet het geval was. Dat klopt om te beginnen van geen kanten. Roeme- nen en Bulgaren kunnen al sinds 2007 in ons land terecht om knelpuntberoepen uit te oefenen. Niets nieuw onder de zon dus. Het nieuwe is wel dat de VDAB zich nu actief zal inzetten om de Bulgaren en Roemenen ook effectief in die knelpunt- vacatures te forceren. Gij redeneert dat ge daardoor meer greep zult krijgen op het Roma-gedoe, omdat ze dan Neder- lands zouden (moeten) leren. Maar uiter- aard hebben ze daar in Sofia en omstreken geen oren naar, het enige signaal dat daar de ronde doet, is dat wij nog wat meer ont- vang- en gedoogbeleid aan de dag gaan leg- gen en rijstpap met gouden lepels gaan ver- strekken. En ge hebt u zelf nog wat meer te kijken gezet door in het Vlaams Parle- ment zowaar de stad Gent zelf te verwijten dat die met leeflonen smijt en dus zelf de Roma-invasie aanwakkert. Terwijl intussen criminele bendes het tempo van de busrei- zen vanuit Roemenië en Bulgarije gestaag opdrijven. Die domme Belgen en Vlamingen graven immers toch de ene put na de ander voor zichzelf en voor hun eigen bevolking, en nu komt daar nog eens een extra actie- plan boven op!

Het kan goed zijn dat gij onmiddellijk rechtzettingen hebt geëist in de Bulgaarse pers, en dat gij een rist ambassadeurs hebt gevraagd om de volksverhuizing te ontmoe- digen. Het is best mogelijk dat er vrij ver- keer van personen tussen de EU-lidstaten geregeld is. Maar als dat vrij verkeer ons opzadelt met nog meer vreemdelingenpro- blemen dan er al zijn, dan moet daar tegen worden opgetreden door een hard beleid in de vorm van verplichte terugkeerplan- nen voor wie hier de boel verziekt. En stuur al die geitenwollensokkendragers en hun advocatenhandlangers maar mee naar gin- der. Kunnen ze ter plekke eens iets aan de mistoestanden proberen te doen, in plaats van die naar hier over te planten en de rekening voor te leggen aan Jan Modaal!

Het signaal van het

Europees Burgerinitiatief

Greenpeace brengt met een petitie gericht tot de Europese Commissie een voorziening van sommige parlementaire systemen onder de aandacht, namelijk het recht van burgers om hun wetgevende macht om bespreking van een voorstel te verzoeken. De vraag is of dat petitierecht iets aan het democratisch deficit van de EU, of van andere bestuursniveau’s waarvoor het bestaat, kan veranderen.

Greenpeace benadert de Europese Com- missie (EC) met een petitie voor een verbod op of minstens een sterk ontradend beleid tegenover genetisch gewijzigde gewassen (ggg’s). Het initiatief wordt kracht bijgezet door miljoenen handtekeningen van EU- burgers. Daarmee loopt de eco-actiegroep vooruit op een in het verdrag van Lissabon voorziene regeling voor burgerinspraak, het Europees Burgerinitiatief (EBI). In een gelijk- aardige procedure voorziet ook de Belgische grondwet. Het betekent dat een voldoende groot aantal burgers het parlement resp. de EC kan verzoeken om een bepaald voor- stel op zijn of haar agenda te zetten. Verder niets. We gaan hier even voorbij aan het ver- schil dat het Belgische parlement tenminste door de bevolking verkozen is, terwijl de EC als machtigste regelgevende instantie in de EU alleen door de uitvoerende macht van de lidstaten geselecteerd is. Mocht het EBI de macht van de EC naar de burger over- hevelen, dan zou dat onderscheid minder belang hebben. Maar dat is volstrekt niet het geval.

Met democratie heeft die procedure gewoon niets te maken. Het volk oefent langs deze weg immers geen enkele macht uit. De EC kan met dat verzoekschrift eigen- machtig doen wat ze wil, zonder dat het volk rekenschap kan eisen. Ze kan het gedane voorstel zoals gevraagd inderdaad bekijken en zelfs bespreken, er vervolgens eens goed om lachen en het tenslotte verticaal klasse- ren. Alle moeite om handtekeningen te ver- zamelen is dan verspild geweest. Dat lijkt alvast het lot van het Greenpeace-verzoek- schrift, met de formalistische rechtvaardi- ging dat de schikkingen betreffende het EBI nog niet in werking zijn.

Stamelen en bedelen

Bijkomend nadeel van zo’n botte weige- ring is dat zij demotiverend werkt op toe- komstige burgerinitiatieven. Al is dat eigenlijk een voordeel: uiteindelijk gaan meer mensen daardoor de begoocheling kwijt raken dat zulk stamelen en bedelen bij de poort iets met volkssoevereiniteit te maken heeft.

Zelfs als de EC, of in vergelijkbaar geval het Belgische parlement, wel ernstig op een verzoekschrift ingaat , is dat niet noodzake- lijk een goede zaak vanuit democratisch oog- punt. Zo is het bv. niet zeker dat de meer- derheid van de EU-bevolking tegen het op de markt brengen van ggg’s gekant is. Als de EC aan de huidige petitie gevolg zou geven, zou dat er als een democratische geste uit- zien, die het openlijk engagement van mil- joenen burgers tegemoetkomt. Ze zou met dergelijk vertoon van “participatieve demo- cratie” des te beter kunnen rechtvaardigen dat ze de enige procedure vermijdt die echt de wil van de meerderheid kenbaar maakt, namelijk het referendum. En in de feiten zou ze de wil van een activistische minderheid in beleid omzetten, niet die van een vastge- stelde meerderheid.

Mocht het verzoekschrift aan de EC echt

tot de geplogenheden gaan behoren, dan zal de EC ongetwijfeld af en toe eens op de gedane voorstellen ingaan om aldus een schijn van democratische gezindheid te wek- ken. Dan kan ze des te beter de volkswil inzake de echt hete hangijzers, bijvoorbeeld de toetreding van Turkije, negeren.

Het signaal van de kiezer

Het verzoekschrift aan de machthebbers is een typisch verschijnsel uit het leenroe- rig tijdvak, toen de heersers langs informele kanalen kennis namen van de wensen van diverse bevolkingslagen. Vaak hielden ze daar ook rekening mee, voor zover verenigbaar met hun eigen beleidskeuzen. In jeugdfilms over de middeleeuwen is er vaak wel een scène waarin de koning door een raadsheer gewaarschuwd wordt: “Het volk mort.” Een slechterik als Filips de Schone grinnikt dan eens goed, maar betere vorsten kijken dan ernstig, zichtbaar gepijnigd door de zorg om het volkswelzijn. Heel soms richt het volk zelf een smeekbede tot de koning, vooral als die hun laatste hoop is tegen onderdrukkers van lagere rang. Nog somser geeft hij ook gehoor aan hun bede. Maar niemand maakt zich wijs dat dat dan democratie is.

Moslims en vooral ongelovige islamvrien- den bezweren ons tegenwoordig dat de islam pro democratie is, aangezien de pro- feet “beraadslaging” (sjoera) aanbeval. Emirs en sultans deden dan ook aan sjoera, name- lijk met hun generaals, hun bankier, hun gees- telijk raadsman en nog zo een paar nota- belen. Maar uiteraard behielden zij zelf, of minstens dat beperkte kringetje rond hen, de macht. Er was geen sprake van volkssoe- vereiniteit. Zulke hofraad was geen demo- cratie, en evenmin is het EC-bewind een democratie.

Na Zwarte Zondag en tijdens de Witte Beweging was er veel te doen over “het sig- naal van de kiezer”. De politieke klasse moest eens wat meer luisteren naar die kiezer. Net zoals een vader al eens moet luisteren naar wat zijn kinderen te vertellen hebben, om vervolgens natuurlijk zelf de beslissingen te nemen die zij moeten gehoorzamen. De verhouding is daar zeer duidelijk: enerzijds de soeverein die rechtens de macht heeft, anderzijds de onderdanen die wel een sig- naal mogen geven maar het natuurlijk niet in hun hoofd moeten halen om macht uit te oefenen. Ook het verzoekschrift of EBI is zo’n louter “signaal”, dat een vals gevoel van machtsdeelname moet geven, om des te beter de bestaande machtsverhoudingen in stand te houden. K^oenraad e^lst

Echo’s uit de Koepelzaal

Rondetafels

•

Men zal zich de knettergekke ‘aanbeve- lingen’ herinneren die enige weken geleden werden afgescheiden door de zgh. Ronde- tafels van de Interculturaliteit. Op initiatief van de federale regering maakten ‘experten’

toen een stand van zaken op over de manier waarop Het Edel Land omgaat met diversi- teit. Het ging daarbij over het verschuiven van wettelijke (meest christelijke) feestda- gen, het creëren van extra feestdagen enz.

De Vlaamse regering was slechts zijdelings bij het initiatief betrokken, zonder dat ze offici- eel vertegenwoordigd was. Maar voor som- mige rode, groene en paarse pipo’s gaat de dwaasheid nog lang niet ver genoeg!

Vluchtweg

•

Dus kreeg Geert Bourgeois (N-VA), als Vlaams minister van Inburgering en Toe- risme vorige dinsdag in de bevoegde com- missie daarover verschillende vragen voor- geschoteld. Hij liet daarbij optekenen dat de Vlaamse overheid ‘niet meteen’ beleids- aanpassingen plant ‘maar dat in elk beleids- domein wel bekeken zal worden wat beter kan’. Nee, blijkbaar is het nog altijd niet goed genoeg geweest dus! Bourgeois had de ide- ale, laffe uitvlucht gevonden: het verschui-

ven van wettelijke feestdagen zou een ‘heel slechte beslissing zijn met enorme implica- ties’ voor de toeristische sector. Aanpas- singen zouden volgens hem immers ‘een enorme verstoring’ betekenen voor de toe- ristische sector, die goed is ingespeeld op de huidige verdeling. En ook het creëren van extra feestdagen is voor hem niet aan de orde want federale materie.

Ga daar mee naar de oorlog!

•

Wie die muisgrijze verzameling softies in de Vlaamsche Parochieraad eens goed bekijkt, kan zich moeilijk voorstellen dat daar en door hen ooit een Vlaamse soe-

vereiniteitsverklaring zou moeten (of zelfs maar zou kunnen) afgelegd worden! In hun boek ‘De ordelijke opdeling van België’ noe- men Gerolf Annemans en Steven Utsi (VB) zo’n verklaring de noodzakelijke eerste stap naar onderhandelingen over de onafhanke- lijkheid. Maar tegelijk benadrukken ze heel sterk - daarbij steunend op grondwetspeci- alist prof.em. Robert Senelle - dat enkel het Vlaams Parlement dat op een legitieme wijze kan doen! U moet echt eens gaan kijken, op een woensdagnamiddag als ze daar plenair bezig zijn. En gaat u dan over tot een bere- deneerde gok hoeveel lichtjaren we nog ver- wijderd zijn van dat ‘momentum’...

Het Roma-Plan van Geert Bourgeois

De dingen dezer dagen 4

Roddels uit de Wetstraat

Verlamming door benoeming

•

In de Kamercommissie Justitie ontspon zich een merkwaardig debat – of wat er voor moest doorgaan – tussen Staatssecretaris De Vlies (CD&V), die het veld was in gestuurd door zijn partijgenoot De Clerck, de minis- ter van Justitie. Het ging over een politieke benoeming waarover de Parti Scandal (PS) en de MR mekaar flink in de haren zitten.

Sinds 1 september is een nieuwe wet van kracht die de Staatsveiligheid en de militaire inlichtingendienst flink wat meer bevoegdhe- den geeft. Maar die nieuwe wet creëert ook een nieuwe toezichtscommissie om te con- troleren dat de inlichtingendiensten niet bui- ten hun boekje gaan en ze moet ook vooraf toestemming geven voor bepaalde opera- ties. Zo ver zo goed. Maar waar draait het nu bij de genoemde sleur- en systeempar- tijen rond? Inderdaad, over het mannetje of vrouwtje dat zij in die commissie willen drop- pen als hun satelliet. Nochtans heeft een neutrale jury al drie kandidaten naar voor geschoven: twee Nederlandstalige magistra- ten en een Franstalige rechter.

Zonder deze toezichtscommissie kan ech- ter niet gewerkt worden…Gevraagd naar de stand van zaken, kwam Carl Devlies dan maar stamelend toegeven dat er nog niks opgelost is. Tegelijk zei hij vol overtuiging dat de regering van dit dossier inderdaad een pri- oriteit moet maken. Erg geloofwaardig was het allemaal niet. Zeker als misdadigers, ter- roristen en ander gespuis vlotjes kunnen ver- nemen dat de staatsveiligheid compleet ver- lamd is omdat een politieke marionet niet benoemd geraakt. Er is maar één land waar dit mogelijk is: Het Edel Land der Belgen.

De schuld van de anderen

•

Bij de CD&V worden ze door hun ach- terban bestookt waarom men de pas opge-

richte ‘werkgroep taal(on)evenwichten in het leger’ van de Kamer zomaar ‘gedoogt’ en het voorstel van een aantal Vlaamse Brusse- laars afblokt om een ‘werkgroep Brusselse taalwetten’ op te richten. Wreed vervelende vraag. Het gerucht dat dit de onderhande- lingen zou bemoeilijken, werd weggelachen.

Maar toch werd het volgende meegedeeld vanuit het partijhoofdkwartier: “We hebben tegen de oprichting van een werkgroep “taal- evenwicht in het leger” gestemd, maar door de onthouding van VLD en de steun van SP.a en Groen! behaalden de Franstalige partijen een meerderheid in de commissie Defensie van de Kamer. Bovendien heeft N-VA niette- genstaande de aankondiging in de media géén voorstel op de agenda geplaatst van de com- missie Binnenlandse Zaken van de Kamer om een werkgroep over de toepassing van de taalwetgeving in Brussel op te richten. Ten- slotte hebben hebben we in de commissie Binnenlandse Zaken van de Kamer het voor- stel (van het Vlaams Belang) om een werk- groep op te richten over het taalevenwicht

in de federale overheidsdiensten gesteund.

Omdat SP.a en Groen! andermaal de Frans- talige partijen steunden, is dit voorstel bij staking van stemmen afgewezen.”

Daarmee is men eruit. Omdat de N-VA niks doet en een voorstel van het VB wordt afgeschoten, gebeurt er niks. Waarop wach- ten de mannen van Kabouter Wouter (Beke) om zelf eens de handen uit de mouwen te steken? Of zouden de onderhandelingen er toch voor iets tussen zitten? De vraag stel- len, is ze beantwoorden.

Buiten gebruik

•

Deze week was er zelfs helemaal geen ple- naire vergadering. De dames en heren flu- weelzitters zijn zo goed als technisch werk- loos. Zoals we hier de voorbije weken al herhaaldelijk zegden: buiten de bezigheids- therapieën in de commissies middels hoor- zittingen allerhande en mondelinge vragen - waarvan sommige indieners zelfs het ant- woord niet eens komen beluisteren -, is het huilen met de pet op en is het immobi-

lisme algemeen. Boze tongen beweren dat er meerdere praatbarakkers zijn die sinds de verkiezingen hooguit tien keer naar hun werkgever zijn afgezakt…

Rel

•

De oorlog tussen Pieter Buskuit De Crem en de socialisten woedt in alle hevigheid.

Cafébaas David Geerts van de sossen zou volgens Pietje gelekt hebben uit de com- missie legeraankopen over de aankoop van peperdure, maar speciale vesten. Ook de iets te vlotte mannen van de N-VA wijzen beschuldigend in zijn richting. Deze com- missie is volstrekt geheim en wie lekt, kan er uit gebonjourd worden. En daar stuurt de minister nu duidelijk op aan. Hij laat onder- zoeken of Geerts niks strafrechtelijks fout heeft gedaan door staatsgeheimen te lek- ken aan De Standaard. Maar op zijn minst wil hij hem doen wippen uit de commissie.

Tja, David zou toch moeten weten dat in deze tijden van vertrouwensbreuken, gru- welijk wantrouwen en afgunst in de poli- tieke leeuwenkuil niemand meer kan ver- trouwd worden.

Kunnen, maar niet willen

•

Yvan Mayeur, de Brusselse OCMW-voor- zitter en notoire anti-Vlaamse bullebak van de PS, vertikt het als Kamerlid om een woord Nederlands te spreken. Hij ziet ook altijd fas- cistische spoken als Vlaams-nationalisten het woord voeren of voorstellen doen. Hij is als het ware de PS-variant van FDF-führer Ollie Maingain. Het was geweten dat hij het Nederlands zeer goed begreep, want hij maakte nooit gebruik van de simultaanver- taling. Groot was ieders verbazing toen hij vorige weekop de Zeve(re)nde Dag namens de Franstalige partijen over de asielproble- matiek mocht komen spreken en dat in erg behoorlijk Nederlands deed. Wat bezielt sommige Franstaligen toch dat zij zich in de Kamer zo gedragen?! Pathologisch?

De Grote staking (2)

In feite is 1960 geen slecht economisch jaar maar door de Kongocrisis is de ver- bouwde regering erg verzwakt en daaren- boven zaagt CVP-voorzitter Lefèvre nog eens heimelijk aan de poten van de stoel van Eyskens. In Wallonië slagen communis- tische mollen er overal in om de angst voor de achteruitgang van de verouderde oneffi- ciënte Waalse mijnbouw en industrie om te zetten in eisen voor “een socialisering” van de economie in afwachting van een sovjet- staat. In de socialistische partij zelf predikt het weekblad “La Gauche”, feitelijk in de handen van Trotskisten, ook al een staats- economie. De partij organiseert onder die druk overal vergaderingen en betogingen met “Operatie Waarheid” en maakt zelf de geesten rijp voor een actie die de meeste kopstukken niet willen. Adjunct-algemeen- secretaris van het ABVV André Renard, fei- telijk de echte baas van de rode vakbond, belooft op 14 december tijdens een mas- sameeting in Luik dat hij een algemene sta- king voorstelt bij het bestuur. Een dag later trouwt Baudouin en nog een dag later ver- liest Renard nipt een stemming in het vak- bondsbestuur: geen algemene staking maar een actiedag. Renard merkt natuurlijk direct op dat bijna alle Vlamingen tegenstander zijn en met wat Waalse medestanders een kleine meerderheid hebben. Maar een meerderheid van de Walen wil wel staken en dat volstaat voor Renard. Na de kerstvakantie moet het land plat. De partijbazen denken er anders over. Gewezen eerste minister Achille van Acker wil alleen oppositie in het parlement.

De nieuwe sterke man van de Vlaamse soci- alisten is de Mechelse burgemeester Antoon

“onzen Toine” Spinoy. Hij lobbiet al jaren bij multinationals en is erin geslaagd Dupont de Nemours, Procter and Gamble en andere

wereldbedrijven naar zijn stad te lokken zodat de werkloosheid drastisch gedaald is.

Hij kan zich al indenken wat de Amerikanen bij “socialisering en controle op bedrijven”

indenken. Dus krijgt de ondervoorzitter van de partij Jos van Eynde het bevel om tijdens het congres van de partij op 18 december alle mogelijke directe actie af te blokken. En dan begint het parlementsdebat op dinsdag 20.12. en onmiddellijk leggen alle ambtena- ren in Wallonië het werk neer. De commu- nistische mollen hebben hun werk uitstekend gedaan en overal volgen mijnwerkers, metal- lo’s en andere industriearbeiders het voor- beeld. Zelfs André Renard is verrast en kiest voor de vlucht voorwaarts. Overal worden de wilde stakingen erkend en op vrijdag 23 december ligt heel Wallonië lam. In Vlaan- deren is het animo maar klein tenzij in de Gentse en Antwerpse haven, bij het Gentse elektriciteitsbedrijf. Ook de Vlaamse rode ambtenaren zijn niet al te scheutig want ze zijn alleen maar aanwezig in de grote steden waar de socialisten al heel lang in het bestuur zetelen. In het officiëel onderwijs zuchten de leraars van opluchting: de kerstvakantie redt hen van een deelname aan de staking.

750.000 stakers

Dit is ook de dag waarop kardinaal Van Roey de regering Eyskens en de christelijke vakbond een hart onder de riem steekt. In een herderlijke brief veroordeelt hij de sta- king in harde woorden. De katholieke kran- ten publiceren de tekst op zaterdag en op zondag (Kerstmis) lezen de pastoors de brief voor op de kansel. “ Bedienden en arbei- ders mogen zich niet laten meeslepen door onruststokers...Derhalve moeten de ongel- dige stakingen...gelaakt en veroordeeld wor- den.” Maandag tweede Kerstdag blijft het

rustig maar vanaf dinsdag gaat het er hard aan toe. Er zijn 750.000 stakers en in Wal- lonië begint het geweld. Her en der wor- den wegen opgebroken en hakt men bomen omver om transport te verhinderen. Op sommige plaatsen neemt een stakerscomité een tijdje de macht over en weigeren soci- alistische burgemeesters de bevelen voor ordehandhaving van Eyskens en minister Bin- nenlandse Zaken Lefèbvre op te volgen. De plaatselijke politie laat maar betijen. Eyskens laat niet met zich spotten en stuurt overal de rijkswacht naartoe en dat is in die tijd geen halfzacht corps. Ook het leger wordt inge- schakeld om bruggen, stations, viaducten, post en telegraaf te beschermen. Dat maakt de stakers alleen maar woester en ze depo- neren kraaienpoten op straat, kappen auto’s en zelfs kranen omver, stapelen betonblok- ken op en gaan meer dan eens de keiharde confrontatie met de rijkswachters aan. De oudejaarsviering doet de gemoederen wat kalmeren maar vanaf de derde januari is het weer hard tegen onzacht. Dat is de dag die Renard kiest om de al een eeuw bestaande Vlamingenhaat nog wat aan te wakkeren. De spandoeken uit de koningskwestie met “non aux cléricaux flamands” verschijnen weer. Hij eist een einde van l’état belgo-flamand en een federalisering van de staat. Het hoogte- punt van het oproer komt op vrijdag 6 janu- ari in Luik. Renard hitst tijdens een massa- meeting in het Frans en het Waals de stakers op met de woorden: “men wil Wallonië op de knieën krijgen. We moeten standhou- den of al onze industrieën worden naar het noorden verplaatst en voor ons blijft alleen nog wat landbouw.” Dan begint een veldslag tussen stakers en rijkswachters die 7 uur duurt. Overal zijn barricades opgeworpen en staan autobussen in brand. Een razende menigte slaat het station Luik-Guillemins in puin. Twee stakers sterven een paar dagen later aan hun blessures. De socialistische beweging roept hen nooit als martelaars uit zoals ze wel met de doden van Grâce-Ber- leur tijdens de koningskwestie deed.

Industriële zelfmoord

Maar Vlaanderen doet niet mee. “le front flamand tient bon” kopt La Libre. Eyskens geeft niet toe; zeker niet als na het weekend een aantal heethoofden alle zin voor maat verliest: een trein ontspoort; er zijn aansla- gen op hoogspanningskabels en bruggen. In heel het land beschermt het leger vitale pun- ten en uit Duitsland arriveren 3.000 solda-

ten. De rijkswacht doet het vuile werk want men vertrouwt de (Waalse) dienstplichti- gen niet helemaal. Vanaf maandag 9 januari arresteert de rijkswacht 2000 leden van sta- kerspiketten (1.000 onder hen krijgen later een korte gevangenisstraf wegens geweld).

De Vlaamse socialisten dringen aan op ver- zoening want die Luikse beelden wijzen meer op een sovjetstaatsgreep dan op een staking.

Op 13 januari keurt de kamer meerderheid tegen minderheid de eenheidswet goed en dan komt de staking in ademnood want ook in Wallonië zijn heel wat mensen gecho- queerd over het geweld. Zelfs bij de stakers heeft een deel er genoeg van. Renard heeft die beruchte 6 januari gedreigd om de hoog- ovens en het onderhoud van de mijnen stil te leggen: zowat een industriële zelfmoord.

Waarnemers merken dan al op dat een deel van de stakers weigert dat voorstel goed te keuren; iets waar moed voor nodig is temid- den van een ontketende meute. Op 14 janu- ari speelt Renard zijn laatste kaart uit: hij eist het collectieve ontslag van alle socialis- ten in het parlement om nieuwe verkiezin- gen uit te lokken. Die weigeren en de sta- king verloopt. Renard neemt ontslag uit de leiding van het ABVV en op 23 januari geeft de vakbond het op.

De kloof

De gevolgen zijn ernstig; ook op het per- soonlijke vlak. Niet-stakers en stakers spre- ken soms jaren niet meer met elkaar zoals ik me al te goed herinner uit de eigen arbei- dersstraat. De Vlaams-Waalse kloof is weer eens dieper geworden en Wallonië volhardt stompzinnig in zijn conservatisme; zolang mogelijk verouderde industrieën op Vlaamse kosten in leven houden en dan de werkgele- genheid opschroeven door overbodige poli- tieke aanstellingen bij de overheid. Multi- nationals denken er niet aan naar Wallonië te trekken, verkiezen Vlaanderen en op 8 jaar tijd is de kloof van 30% welvaart tussen Vlaanderen en Wallonië gedempt. Geleide- lijk wordt Wallonië het Noord-Korea van West-Europa en in plaats van enige dank- baarheid te tonen tegenover het solidaire Vlaanderen ontpopt het zich tot een vijan- dige en racistische roversstaat. (slot)

Jan Neckers Vijftig jaar geleden begint het parlementsdebat over “de eenheidswet”. Eerste

minister Eyskens en de CVP-Liberale regering weten dat de socialistische oppo- sitie de duivels zal ontbinden in het parlement maar kijken vooral uit naar de reacties op de werkvloer. De top van de socialistische partij en de vakbond ABVV (feitelijk FGTB) willen geen actie tot het bittere einde zoals de ambtenarencen- trale onder de leiding van de koude slang Georges Debunne voorstelt. Algemeen secretaris Louis Major, een Oostendse Antwerpenaar, heeft maar weinig gezag en zeker in Waalse ogen is hij “ce sale Flamin”. De partij- en vakbondstop zoekt de hele tijd van de staking en het oproer naar een oplossing en lanceert nooit een oproep voor actie tot de finish.

5

De dingen dezer dagen

Tussen de regels van het OESO-rapport

“Vlaamse jeugd is slim maar leest niet graag”

Het is nog maar eens bevestigd: in het nieuwe driejaarlijkse Pisa-onderzoek van de OESO (Organisatie voor Economische Samenwerking en Ontwikkeling) prij- ken de Vlaamse jongeren op een mooie 9de wereldplaats inzake schoolse vaar- digheden,- zeg maar wetenschappen, wiskunde, lezen.

Alleen de Aziatische groeipolen (Shangai, Hongkong, Singapore, Korea) gaan onze bollebozen vooraf, naast Finland, Canada, Nieuw-Zeeland en Japan. Goed dat ze daar bij de OESO zo slim waren om België orde- lijk op te delen: de Franstalige gemeenschap staat maar op 28ste plaats.

Merkwaardig is anderzijds het feit dat, blij- kens de afgenomen interviews, de Vlaamse scholieren wel goed kunnen lezen...maar het niet graag doen. We blinken dus uit in iets waar we een hekel aan hebben, van discipline gesproken. Het vraagt toch wel enige nadere analyse. Want statistieken zijn één zaak, men moet ze ook kunnen interpreteren.

Ten eerste is de OESO, zoals de naam het zegt, primair gefocust op wetenschappelijke kennis en technologie, in functie van de eco- nomische groei. Men spreekt wel degelijk over vaardigheden (“skills”). Dit is het rijk van de ingenieurs en de business people. Het verklaart natuurlijk waarom Shangai-China en Hongkong-China excelleren. Het zijn eco- nomische tijgers, metropolen die het moeten hebben van hooggekwalificeerde arbeids- krachten. Maar tot nader order behoren beide grootsteden, zij het met een speci- aal autonomiestatuut, ook nog altijd tot de Volksrepubliek China die zowat de halve wereld afdreigde om niét naar de Nobel- prijsuitreiking van dissident Liu Xiaobo te gaan. Deze mensenrechtenactivist en docent literatuur zou volgens het regime namelijk geen intellectueel zijn, maar een crimineel die zijn straf moet uitzitten. Euh.. zouden ze daar in Hongkong en Shangai een mening over hebben? Of valt dat buiten hun assor- timent?

Culturele ontwikkeling en kritisch intel- lect, iets wat men in het Duits “Bildung”

noemt, zijn dus niet de hoofdbekommernis van de OESO. Wat is trouwens “leesvaar- digheid”? Het vermogen om te lezen en te onthouden wat er staat (goed de wegcode kennen bijvoorbeeld, of een cursus van bui- ten blokken), of net wat er niét staat? Tus- sen de regels lezen dus, waarop het Latijnse woord “intellegere” betrekking heeft, waar- van ons woord intelligentie is afgeleid. Dat is quasi-onmeetbaar, maar veel interessan- ter dan kennis waarmee men quizvragen kan oplossen zoals bij “De slimste mens”. En kun- nen onze jongeren wel goed tussen de regels lezen? Ik denk het niet echt. Misschien zijn

ze wel wat te Aziatisch: slim maar volgzaam.

Het gezond verstand van de bakker en de sla- ger (“Mag het ietsje meer zijn?”), eerder dan het hoogburgerlijk esprit. Klassieke cultuur- naties zoals Duitsland (toch ook een eco- nomische reus), Italië, Frankrijk, Engeland, komen overigens in de top-20 niet voor. Niet dat het daar allemaal koek en ei is, maar zijn dat dan allemaal analfabeten? Ik ben dus niet zo onder de indruk van de Aziatische bolle- bozerij, al zal het hen economisch geen wind- eieren opleveren.

Een tweede bedenking over de slimme Vlaamse jeugd-die-niet-graag-leest betreft ons eigen cultureel universum. De Vlaamse literatuur lijdt namelijk aan een mentale armoede die niet direct uitnodigt tot gedre- ven lezen. We hebben geen culturele elite, die naam waardig. Humo en Studio Brussel zijn de referenties van een soort gabber-sub- cultuur, die ook de leerkrachten zelf al heeft aangetast. En als de schoolgaande jeugd van vandaag begint te geeuwen bij het lezen van een Vlaamse roman, dan stel ik me toch vra- gen bij de cultuurwervende dimensie van lui als Tom Lanoye, Herman Brusselmans en Dimitri Verhulst. Het eindeloze schijten, pissen en neuken boeit jongeren misschien wel minder dan de uitgevers zelf veronder- stellen. Hadden we met Hugo Claus nog een echt cultuuricoon, iemand die een generatie belichaamde, dan is de Vlaamse pissijnlitera- tuur van vandaag iets dat verveling als thema heeft, maar tegelijk ook de verveling oproept en uitstraalt. Juist ja, de Ha van Humo. Dit gebrek aan klasse maakt dat de Vlaamse kun- stenaars en schrijvers, haast zonder uitzon- dering overigens fervente Belgicisten, cul- tuur niet zien als een gemeenschapsvormend element waarin ze een eigen intellectuele verantwoordelijkheid hebben, maar veeleer als een tot broodwinning veredelde bezig- heidsterapie. Ook hier dus business as usual.

Om nog maar te zwijgen van het middelma- tige medialandschap in Vlaanderen, zie het Thevissen-interview vorige week.

Alle sympathie en medeleven dus, voor de Vlaamse jeugd die kàn lezen maar alleen als het echt moet. En zich voor de rest aan de harde cijfers houdt. Maar het mag dus inderdaad ietsje meer zijn. Oppassen dus met de OESO-euforie, er is nog werk aan de winkel.

AnnickV.

naam Layouter PAL 00 Vakman blz. 00

De vakman, op wie Vlamingen

kunnen bouwen

Traiteur Service Sigrid koken bij u thuis of op locatie

s s s s Tel.: 03/383.05.28 GSM: 0485/73.08.18 traiteursigrid@hotmail.com

AANLEG-ONDERHOUD van tuinen RENOVATIE/SNOEIwerken BOOMVERZORGING CREATIEVE TUINONTWERPEN Tel. 03-383 05 28

GSM: 0486-10 15 43 hans.couttenye@skynet.be

van tuinen

Van Mol en Zonen bvba

Algemene bouwwerken Nieuwbouw en renovatie

Tel : 03/653.02.91 info@vanmolenzonen.be

Stipt!

Treinen afgeschaft, locomotieven buiten dienst, bevroren wissels, de machi- nist verkouden, en zowat alle treinen te laat op bestemming. En soms een trein die ontspoort. Maar dat hoeft helemaal niet te verbazen, want alles is zowat aan het ontsporen in dit Edel Land.

Alles? Neen, ‘t Pallieterke verschijnt al 65 jaar klokvast stipt op dinsdag.

Gooi uw NMBS-abonnement dus in de prullenmand, en neem een abonne- ment op ‘t Pallieterke:

* abonnement 6 maanden (januari tot juni 2011): 49,40 euro

* abonnement 12 maanden (januari tot december 2011): 98,80 euro En verblijft u net als Sire Bébert dikwijls in het buitenland, dan is de digitale versie van ‘t Pallieterke ook een optie.

Als u zich nu abonneert, ontvangt u gratis nog de resterende nummers van 2010. Dus, hoe sneller u reageert, hoe meer gratis nummers. Bovendien maken alle abonnees in 2011 kans op een gratis ballonvlucht boven Vlaanderen.

Om gebruik te maken van dit aanbod, kunt u ons telefoneren tijdens kan- tooruren 03/232.14.17 of stuur een e-post naar: secretariaat@pallieterke.info Of beter nog, doe ineens een overschrijving op onze rekening : 409- 6519491-68 (IBAN BE82 4096 5194 9168)

Innsbruck

Er brak een nieuw offensief uit in de Pax Media. Verspreid over alle kranten van alle gezindheden en kapitaalgroepen, loopt momenteel gezamenlijk de reeks ‘De allerslimste mens ter wereld’. Mensen die zich bezighouden met het betere telwerk, beweren dat we nu al de grens van 200 persartikels hebben doorboord. Ik mag aannemen dat wetenschappers binnen tien jaar met andere cijfers komen aandraven die het tegendeel bewijzen, maar tot dan gaan we er van uit dat we momenteel een regelrechte hype beleven. Wie geen kran- ten leest, moet niet panikeren. Hij/zij kan dagelijks op Eén de hoogtepunten volgen via het begeleidende programma dat vier keer ‘s weeks wordt uitgezonden.

Met deze tikt het aantal aan dat feno- meen gewijde artikels natuurlijk weer met een eenheid aan, terwijl het slechts een aanloopje is om een ernstige inbreuk op de journalistieke beroepsethiek aan de kaak te stellen. Lees mee: “In Vilvoorde werd een gepensioneerde dame aangerand. De dader, van Tsjetsjeense afkomst, rukte haar handtas af en verdween in het park. De dame viel, maar werd door een Vlaamse voorbijganger weer recht geholpen en naar huis gebracht.” Mag dus niet. Dat de dader van Tsjetsjeense en de hulpvaardige voor- bijganger van Vlaamse afkomst is, doet niet ter zake. Journalisten die in dergelijke zin schrijven, wekken, bewust of onbewust, de indruk dat de afkomst een verklarend ele- ment is voor deze criminele daad. Racisme dus. Filip Voets van de Raad voor Journa- listiek zou in deze scherp van leer trekken tegen de onwaardige die de beroepskaart van journalisten zo ergerlijk besmeurt. Dat soort afkomst-verwijzingen nam dan ook sterk af de jongste jaren. En toch...

We nemen De Standaard van 10 decem-

ber en lezen op bladzijde D7 (cultuur) in het verslag over het fenomeen waar we deze rubriek mee begonnen: “Gelachen met: de mannelijke kandidaten bij de eer- ste vraag. Die luidde: ‘Zoek het niet te ver: welke rivier stroomt door Innsbruck?’

Waarop Yves Desmet: ‘De Innsbruck?’ En Frank Vander linden: ‘De Bruck?’ Geluk- kig was er nog een vrouw bij om ‘de Inn’

te zeggen.” Einde citaat. Wordt hier niet op een perfide wijze de indruk gewekt dat vrouwen over meer aardrijkskundige ken- nis beschikken dan mannen? We durven vermoeden dat de ombudsman van DS overstelpt wordt door verontwaardigde klagers.

Zou het des mans zijn te vermoeden dat door Dendermonde de Monde loopt?

Of denken alle mannen dat de Grad de rivier is die Wolgograd passeert? Lachen alleen vrouwen bij de bewering dat het stadje Donauwörth aan de boorden van de Wörth ligt?

Neen, hier geeft De Standaard blijk van een ergerlijk seksisme dat we uit de tijd waanden, maar klaarblijkelijk onbestraft weer de kop kan opsteken. De indruk wek- ken dat vrouwen beter zijn dan mannen in topografie, zou ook kunnen geïnterpre- teerd worden als een onderhuidse provo- catie aan de allochtone gemeenschap. Daar is het gebruik dat mannen voorop lopend de weg banen nog erg levend. Wordt de lezer hier niet onderhuids de boodschap meegegeven dat allochtonen om die reden meer kans maken op het verkeerde pad te geraken? Weest waakzaam, beste verbrui- ker van kranten. De indoctrinatie loert in elke zin!

V^oorheteenmanscollectief

D^en B^looten K^oonincK

Den Blooten Kooninck

BiEEPOOOST

BieePooost is nog maar een goede maand geleden tot hofleverancier benoemd door Sire, of ‘t Pallieterke mocht wederom ondervinden wat die titel met zich mee- brengt. Nu was postsorteercentrum GentX de probleemrakker. Met als gevolg: geen

‘t Pallieterkes op tijd in Oost- en West-Vlaan- deren. Niet op dinsdag, niet op woensdag en niet op donderdag.

Ondertussen heeft men ons gemeld dat het technisch euvel in GentX verholpen is.

Hopelijk krijgt u uw leesvoer deze week wel op tijd.

KrEdiETBanK

Al vanaf de start van het onderzoek bereikten ons van goedgeplaatse personen geruchten dat het dossier tegen de Krediet- bank bedoeld was om Vlaanderen in zijn eco- nomisch hart te treffen. En dat de Brusselse justitie en politie hierbij alle middelen zouden inzetten. Zo moest dit dossier per se bij de Franstalige maconnieke mediatieke onder- zoeksrechter Leys terechtkomen, die zou dit varkentje wel eens wassen.

Met smerige perslekken, illegale huiszoe- kingen en aanhoudingen om verdachten te doen bekennen, scheen dit gedurende bijna 14 jaar nog te lukken ook.

Tot het Brusselse Hof van Beroep vorige week het dossier definitief naar de papierver- snipperaar verzond. Te veel gefoefel maakte het de rechters onmogelijk om de grond van de zaak nog te kunnen bestuderen.

Dit vonnis viel dan nog eens net de dag nadat de Gentse procureur openlijk gepleit had voor de afschaffing van de onderzoeks- rechter. Te tijdsrovend en te weinig betrouw- baar, luidde zijn streng oordeel.

Als we hierbij ook nog eens terugden- ken aan de operatie Kelk, zijn we nog meer geneigd hem te geloven. Maar denkt u nu dat men iets zal ondernemen tegen deze Frans- talige logeonderzoeksrechter?

Uiteraard niet, de man werd al jaren gele- den zodanig hoog bevorderd dat men hem niets meer kan maken.

En dat terwijl deze zaak de Belgische schatkist niet alleen massa’s geld deed mis- lopen maar ook aan onderzoeksdaden en manuren nog eens miljoenen euro’s kostte.

GEEn nEdErlandS

We wisten het al langer, maar nu wordt het nog eens door een onverdachte bron bevestigd: in de regio Halle-Vilvoorde wordt steeds minder Nederlands gesproken.

Volgens cijfers van Kind & Gezin is het aan- tal kinderen met het Nederlands als thuis- taal in één jaar tijd gedaald van 56,6% naar 52,1%. Volgens Kind & Gezin komt dat niet zozeer door de verfransing, maar wel door de

“internationalisering” van de regio.

Een schrale troost voor de Vlamingen die een minderheid zullen worden in hun eigen streek.

Dwars door vlaanderen 6

Terug “thuis”

Gentse Sint Niklaaskerk

“Thuis” moet je hier natuurlijk figuurlijk begrijpen: de kerk was nooit weg maar ze was eigenlijk niet meer van de Gentenaars.

Die hebben hun Sint Niklaaskerk weer voor zich en dat aan de vooravond van het jaar- lijkse Sint Niklaasfeest. De restauratie wer- ken leken “voor altijd” te zijn maar die lij- densweg is nu eindelijk voorbij, de derde en vooral oudste van drie Gentse torens is terug thuis, is nu weer voluit van de Gente- naars. De kerk bestaat nu wel uit twee van elkaar afgesloten delen: het indrukwekkend authentieke kleurrijke schip dat voor cultu- rele en artistieke evenementen zal gebruikt worden en het schip dat begin van de jaren negentig van de vorige eeuw al opnieuw ter beschikking was voor kerkdiensten.

Het had anders kunnen lopen: midden de vorige eeuw was er een modern denkend liberaal- socialistisch gemeentebestuur dat plannen koesterde om de kerk af te breken en op die plaats een parkeertoren te bou- wen. Het moet gezegd, de toestand van de kerk was toen zo rampzalig dat niemand zag hoe men ooit de restauratie tot een goed einde zou kunnen brengen. Laat staan dat iemand een raming van de kostprijs durfde voorop stellen. Problemen met het bouw-

werk uit de elfde eeuw waren er al in de 14de eeuw, de kerk was ooit een paarden- stal, de beeldenstormers vierden er hun ver- nielzucht op bot, tijdens een stevige storm waaide ooit een stevig stuk van de spits naar beneden.

We liepen als tiener zo vaak door de kerk op weg naar onze kapper, die zijn salon had in één van die verdwenen piepkleine huis- jes die tegen de kerk aanplakten. We von- den bij een “bouquinist” - zoals men toen zei - een tweedehandsboekhandeltje in één van die andere huisjes, onze eerste boeken over Vlaamse beweging. Tot de toenmalige pastoor De Bruycker op 15 augustus 1961 zijn parochianen liet weten dat ze voortaan naar Sint Michiels naar de mis konden gaan of naar de Sint Baafskathedraal: hij zou na de eucharistieviering die dag de deuren van zijn kerk sluiten. De restauratie zou einde- lijk beginnen.

Een halve eeuw later is het wonder gebeurd: de Sint Niklaaskerk is terug thuis.

Een geboren en getogen Gentenaar kon niet anders dan meteen na het horen van het nieuws naar Gent gaan om het wonder zelf te kunnen beleven.

M.P.

Filip Dewinter in Israël,

‘de voorpost van het Vrije Westen’

Rubriek voor maatschappelijke, staatkundige en economische belangen

Van zaterdag 4 tot en met woensdag 8 december nam een Vlaams Belangdelega- tie bestaande uit Filip Dewinter en Frank Creyelman, voorzitter van de commissie Buitenlandse Zaken van het Vlaams parle- ment, deel aan een congres in Israël. Het congres had als thema ‘De dreiging van de radicale islam en de strijd tegen de funda- mentalistische moslimterreur’. Het werd georganiseerd door de Joodse organisa- tie “The Israelis” die onder leiding staat van gewezen Knesset-lid Eliezer Cohen.

Als Europese gast was de “European Free- dom Alliance” uitgenodigd. De EFA is een samenwerking tussen rechts-nationalisti- sche politieke partijen, waarvan er op het congres in Israël vijf vertegenwoordigd waren (FPÖ - Oostenrijk, Deense Volks- partij, Lega Nord - Italië, Zweedse Demo- craten en Vlaams Belang). De EFA gaat voor een Europees Europa die de islamise- ring kordaat terugdringt. Aldus een mede- deling van de persdienst van Dewinter.

Daarin werd ook aangekondigd dat de VB-topman het woord zou voeren op het

congres met de boodschap: ‘Israel ligt op de frontlijn van de strijd tussen het vrije Westen en de radicale islam. Israël voert ten dele onze strijd tegen islamfundamen- talisme en -terrorisme. Aangezien Israël de voorpost is van het vrije westen moeten we onze krachten verenigen en het isla- misme hier en bij ons samen bestrijden’.

In het verlengde van het congres zou de delegatie ook worden ontvangen door de burgemeester van Eshkalon, waar het gebeuren plaatsvond. Tevens werd een bezoek voorzien aan de stad Sderot die in het recente verleden het mikpunt was van mortiervuur en raketaanvallen van fundamentalistische moslimorganisaties vanuit de Gazastrook. Ook een ontmoe- ting met legerofficieren was gepland tij- dens een bezoek aan dit gebied. Verder zou de delegatie worden ontvangen door de burgemeester van Ariel (de hoofdstad van Samaria). Ook stonden enkele Joodse nederzettingen in de regio op het pro- gramma. De Europese delegatie zou ten slotte worden ontvangen in de Knesset (het Israëlische Parlement) en een bezoek brengen aan het Yad Vashem Memorial, waar de Joodse slachtoffers van de Holo- caust herdacht worden.

Tot donderdagavond, toen Dewinter in Antwerpen terugkeerde, was er over het bezoek nauwelijks iets verschenen in de vaderlandse pers. Van een verslag van deze toch niet onbelangrijke gebeurtenis, was in de kranten, in radio en tv, helemaal geen sprake. Alleen de RTBF bracht een repor- tage van een ploeg ter plekke. VTM, VRT of ATV hadden niks gehoord of gezien. Het bezoek van Filip Dewinter paste begrijpe- lijkerwijze niet in het plaatje dat de gezags- getrouwe media van deze rechtse extre- mist en fascist proberen op te hangen.

Voor verslagen en interviews kon je alleen terecht bij de Israëlische kranten en tv- stations als bvb. Arutz Sheva nieuws en bij

‘Joods Actueel’, het magazine dat in Ant- werpen verschijnt.

Na zijn terugkeer vertelde Dewinter dat de delegatie door verschillende ministers was ontvangen. Dat hij een toespraak had gehouden in de Knesset (in het gebouw dus en niet voor de algemene vergadering van het parlement, red) en dat hij was ont- vangen door Nissm Ze’ev van de (rechtste)

Shaspartij. Samen met Ayoob Kara, vice- minister van Ontwikkeling, stak hij ook de chanoeka-kandelaar aan die gemaakt is uit raketten afgevuurd vanuit Gaza. En in de klaagmuur stak hij een papieren bood- schap waarvan de tekst niet werd bekend gemaakt.

‘Overal werden wij zeer vriendelijk en met respect behandeld’, veel meer dan in eigen land’, zei hij. ‘En van een door ‘links’

aangekondigde tegenbetoging was geen sprake.’ In een interview met plaatselijke media klinkt het zo: ‘Dewinter bezocht Sderot waar hij zelf de gevolgen van de raketbeschietingen op de burgerbevolking vanuit Gaza kon vaststellen. Na zijn bezoek aan de Westoever zei Dewinter: “Ik kan de mensen in de zogenaamde bezette gebie- den begrijpen, die willen alleen maar een goed en vredig leven voor hun kinderen maar dat is ook voor de Palestijnen het geval. Punt is wel dat Arabische landen terreurorganisaties als Hamas gedogen of ze zelfs openlijk steunen. Dat is een grote hypocriete bedoening waarbij leiders uit Arabische landen met een gespleten tong spreken. Dat kan niet.”

P^agadder

Pagaddertoren

Dat andere BHV

“Het is jammer dat de splitsing van het gerechtelijk arrondissement Brussel-Halle- Vilvoorde zo vaak ondergeschikt wordt gemaakt aan de splitsing van de kies- kring BHV”, stelt Senator Bart Laeremans (Vlaams Belang). De teneur is onmiddel- lijk gezet op een perslunch die Laeremans samen met de Limburgse Volksvertegen- woordiger Bert Schoofs organiseert. Al snel zou blijken waarom ook deze laatste bij dit initiatief betrokken wordt.

“In het Vlaams regeerakkoord van 2004 was het engagement voor een ‘onverwijlde’

splitsing in beide dossiers even groot”, legt Senator Laeremans uit. “Maar alle beloften ten spijt, werd door deze Vlaamse partijen nooit een gezamenlijk wetsvoorstel inge- diend. Het Vlaams Belang doet dat wel.”

Bart Laeremans, het is gekend, is een studax. En de vruchten van vele uren stude- ren treft men aan in een wetsvoorstel dat streeft naar ‘de oprichting van een gerech- telijk arrondissement Halle-Vilvoorde, van Nederlandstalige en Franstalige rechtban- ken in het arrondissement Brussel en van het Hof van Beroep van Leuven’. Volko- men terecht wekt de titel een vermoeden van omslachtigheid. “Dit is een werkbare oplossing”, benadrukt Laeremans. “En wat meer is: deze regeling is ook gunstig voor de Franstaligen. Keur deze wet goed, en je krijgt een win-win voor iedereen.”

Wat ontstond nu precies op Laeremans’

tekentafel? Halle-Vilvoorde wordt een vol- waardig en - uiteraard - eentalig gerech- telijk arrondissement. Met zo’n 580.000 inwoners zou het onmiddellijk het zesde grootste van het land worden. Brussel beperkt zich tot de 19 gemeenten en blijft onverminderd tweetalig. Maar hij heeft meer in petto: Leuven krijgt er een extra Hof van Beroep bij. Dit rechtsgebied zou dan het gebied van het kersverse arron- dissement Halle-Vilvoorde, Leuven, maar ook heel Limburg bestrijken. Na Antwer- pen en Gent, zou Leuven een derde Hof van Beroep op grondgebied van het Vlaams Gewest worden. “Het grote voordeel van Limburg ligt voor de hand”, legt Bart Lae-

remans uit. “Vandaag moeten de Limbur- gers naar het Hof van Beroep van Antwer- pen. Leuven is voor hen handiger gelegen.”

Beringenaar Schoofs is het er volmondig mee eens.

Het is niet lang zoeken naar een socio- logische verantwoording voor een split- sing van het gerechtelijk BHV. “In verge- lijking met de criminaliteit in Brussel, zijn de feiten in Halle-Vilvoorde vaak minder erg. Toch blijft het aantal misdrijven er erg hoog. Het tegengaan van de criminali- teit in onze regio vergt een andere aanpak dan in Brussel.”

Het huiswerk werd grondig gemaakt.

Want hoe principieel juist een opdeling ook mag zijn, de grote moeilijkheid zit hem in de cijfers. Tal van magistraten worden overgeheveld en iedereen maakt zijn reke- ningen. “Mijn voorstel steunt op een zo gunstig mogelijke regeling voor iedereen”, legt Laeremans uit. “Eigenlijk zouden de Franstaligen er gelukkig mee moeten zijn.

Op het terrein betekent dit minder twee- taligheid voor hen, wat vandaag toch zo vaak een struikelblok is. Bovendien win- nen ze zelfs extra magistraten.”

En de Nederlandstalige advocaten in de hoofdstad hierin? “Ik maakte de bereke- ning”, legt Laeremans uit. “Vandaag groe- peert de Orde de advocaten de Neder- landstalige advocaten uit zowel Brussel als Halle-Vilvoorde. Wanneer men ook dit splitst, zal het aantal Nederlandsta- lige advocaten in Brussel nog even hoog liggen als in het arrondissement Antwer- pen. Een risico op minorisering zie ik hier beslist niet.”

Dit wetsvoorstel mag dan al een juri- disch document zijn, je kan het evengoed als een politiek pamflet beschouwen. “In het verleden werden er al voorstellen inge- diend, maar die vertoonden belangrijke tekortkomingen. Wat we vrezen is dat deze eerdere voorstellen mét hun gebre- ken de basis voor onderhandelingen wor- den. Beschouw dit wetsvoorstel maar als duidelijk signaal naar de N-VA toe. Bestu- deer dit grondig, luidt mijn advies.” KNIN

Geuzenberg

Waarover men niet spreekt

Het is al langer dan sinds gisteren bekend dat de onrust binnen de Antwerpse joodse gemeenschap in stijgende lijn gaat. Het is evenmin een geheim dat joden er voor kie- zen om bepaalde wijken zoveel mogelijk te mijden. Waar het schoentje precies wringt is maar al te duidelijk. Toch voor Jan Modaal die weet dat de beruchte “jongeren” er niet voor terugdeinzen om joden openlijk voor verrot te schelden en te bedreigen. In sommige Hol- landse steden is die toestand al zodanig geës- caleerd dat binnen de joodse gemeenschap

aan emigreren wordt gedacht. In de groot- ste stad van Vlaanderen is het nog niet zo ver. Maar er heerst op het Schoon Verdiep wel absolute stilte over de huidige toestand.

Dat doet terugdenken aan die jaren lang op datzelfde Verdiep gehuldigde ”waarover men niet spreekt” regel toen nog andere vor- men van twijfelachtig gedrag van “jongeren”

aan het licht kwamen. Hoe zit dat verhaal- tje over die ezel en dezelfde steen ook weer in elkaar?

Lees verder blz. 7