kerk & leven 12
dossier
Hoe goed
kent u Het bisdom gent?
Na Antwerpen en Brugge laat ook het bisdom Gent in zijn pastorale kaarten kijken
nr. 2 | weekkrant | 13 januari 2010 | jaargang 71 | www.KerKenleven.be
Kinderen op de dool, een ongekend drama
Meest kwetsbare groep vluchtelingen zijn minderjarigen zonder ouders
X
Op 17 januari houdt de Kerk een Werelddag van Migrant en Vluchteling, met nadruk op minder- jarige vluchteling
X
Parochies worden opge- roepen tot christelijke solidariteit
X
Intussen zetten velen zich als voogd in voor jonge vluchtelingen die zonder hun ouders op de dool zijn
Lieve Wouters
De eerste winterprik zette het ge- brek aan opvangplaatsen voor asielzoekers in ons land volop in de schijnwerpers. De beelden van gezinnen in de barre kou op straat schokten de brede samen- leving. Allerlei mensen en orga- nisaties boden een dak aan, tot zelfs de koning toe. Op 17 januari houdt de Kerk een Werelddag van de Migrant en de Vluchteling om christelijke solidariteit te vragen voor deze mensen.
Dit jaar ligt de nadruk op de minderjarigen die zonder hun ouders op de dool zijn. „Zij vor- men immers de meest kwetsbare groep”, zegt Mark Butaye, domi- nicaan en directeur van de bis- schoppelijke commissie Pro Mi- grantibus. Alle parochies worden uitgenodigd komende zondag op een of andere manier de aandacht te vestigen op de problematiek.
Paus Benedictus XVI wijst er in zijn boodschap ter gelegenheid van deze dag op dat de Conventie van de Rechten van het Kind on- dubbelzinnig stelt dat het belang van de minderjarige moet worden beschermd en dat hem dezelfde rechten moeten worden toege- kend als volwassenen. „Maar dit is in de realiteit niet altijd het ge- val”, schrijft de paus. „Een groot aantal minderjarigen wordt aan zijn lot overgelaten, zodat zij risi- co lopen op uitbuiting.”
De paus richt zich in het bijzon- der tot parochies en de talrijke ka- tholieke verenigingen die „in een geest van geloof en van solidaire liefde, grote inspanningen leve- ren om een antwoord te bieden aan de noden van onze broeders en zusters”, en dankt hen voor hun inzet.
Tegelijk wil hij alle christenen uitnodigen om zich bewust te worden van de sociale en pasto- rale uitdaging waarvoor minder- jarige migranten en vluchtelin- gen ons stellen, en om alle inzet een plek te geven in onze geloofs- beleving. „Op die manier worden onthaal van en solidariteit met de vreemdeling – en in het bijzonder als het om kinderen gaat – ook
een verkondiging van het evange- lie van solidariteit.”
Tony Van Haver is sinds 2004 voogd van minderjarige niet-be- geleide asielzoekers. Momenteel heeft hij er drie onder zijn hoede.
„Ik ben ambtenaar op pensioen.
Ik ken de administratieve malle- molen en heb tijd. Mijn vrouw en ik deden altijd aan crisisopvang in de pleegzorg. Dit vrijwilligers-
werk was me dus op het lijf ge- schreven. Ik vind het mijn morele en religieuze plicht om deze men- sen te helpen.”
Concreet betekent dit dat Tony tot twee keer wekelijks bij zijn pupillen, zoals hij hen noemt, op bezoek gaat. Hij regelt onderdak en onderwijs voor hen, maakt een afspraak bij de dokter als het no- dig is. Belangrijkst is echter de jongeren aan papieren te helpen, al vragen lang niet alle minderja- rige vluchtelingen asiel aan. „Ve- len komen daarvoor niet in aan- merking en ze weten dat. Zodra ze achttien zijn, belanden ze in de illegaliteit.”
Deze jongeren hebben vaak emotionele en psychische proble-
men. Ooit had Tony een jongen die moest gecolloqueerd worden.
Elke dag reisde hij van Gent naar Sint-Truiden om hem bij te staan.
Na drie weken kreeg hij oogcon- tact en kon de psychiater met de jongen aan de slag. „Vandaag doet hij het goed”, zegt Tony met zichtbaar genoegen.
Maar daarop volgt meteen ont- nuchterend: „De toestand is schrijnend. Elke maand komen er ruim 150 niet-begeleide min- derjarigen zonder papieren bij.
Er zijn te weinig voogden om het systeem goed te laten draai- en. Bij geen enkele politieke partij vind ik gehoor om de op- vang van deze kinderen beter te regelen.”
Het gebrek aan opvangplaatsen voor vluchtelingen is schrijnend, dat bleek eens te meer bij de eerste winterprik. © Belga
