Hard drukkend bedacht Onderwater was ik weer Vol pijn mijn hoofd mijn ribben En mijn adem geen adem en niet meer van mij Ik moest iets zeggen Maar

Niks

ingrid smit

Vloer

Toen ik daar dus lag Met handen om mijn hals Tot halverwege mijn nek Op de grond

Van boven de vaatwasser Rechts de vuilnisbak Puinhoop

De meest rommelige plek die er was Het leer om de handen

Zwart anoniem Zacht leer maar sterk

Het duurde lang en ik ging tellen Kijk hoe lang ik onder water kan?

Maar nu mocht ik niet kiezen

Wanneer mijn adem weer even terugkwam En als ik bijna niet meer kon

Mijn record voorbij Dan gaven die handen

Een klein beetje ruimte aan mij Ik moest iets zeggen

Misschien moest ik dat doen

Maar het kleine kado van een beetje lucht Was teveel en liet het niet toeingrid Dan gingen die handen

Hard drukkend bedacht Onderwater was ik weer Vol pijn mijn hoofd mijn ribben

En mijn adem geen adem en niet meer van mij Ik moest iets zeggen

Maar kon het niet

Die leren handen ontnamen Liggend op de vloer Vechtend tegen paniek Alle woorden in mij Het werd bijna een ritme Er werd iets van mij verwacht

Toch ondanks de pijn geen angst geen weten En niets waar ik aan kon denken of dacht Het duurde lang dat kon ik voelen Aan de ogen die naar me keken Aan de woede die was bleef en kwam De pauzes van lucht

Van steeds korter tot klein Ik kon niets doen

Behalve daar zo zijn

Ik kon mijn kracht blijven bewaren Tot ergens moest toch een einde zijn Het leer ging harder

De druk steeds meer pijn Ik wachtte op een nieuwe pauze

Zodat ik weer iets van mijzelf kon zijn Ik voelde de vloer

Mijn hoofd deed zeer Mijn trots was mijn vijand Maar ik wilde niet meer In de seconden die ik kreeg Voelde ik de meeste pijn ooit En toen hoorde ik mij smeken Mijn stem beknepen

Alsjeblieft stop

Ik zal iets nooit meer doen Alsjeblieft hou op

Verbazing en veilig onveilig Mijn kind wat huilt

Bang en ik troost later

Zeg dat er niets bijzonders was Mijn bed een plek

Waar alleen pijn me liet voelen Van dat wat er eerder was Ik wil nooit meer onder water Ik haat zwart leer

Ik wilde het begrijpen Maar ik doe het niet meer

En het is er nog steeds het moet iets met mij Alleen niet daar meer op de grond

Maar in vele nachten

Droom ik vernedering

En schreeuw, maar zonder geluid Het is verpest

De vloer, die plek

Eens schoon en alleen van mij Zijn ogen in mijn ogen

Eerst lief en geil dan haat en overwinning Kwaad koud, te intens onmacht voorbij

Misschien komt er een moment, dat het langzaam verdwijnt Dat ik wel kan schreeuwen

Dat pijn voelt als pijn

Er weer handen daar kunnen glijden

Ik wil dat graag, heel graag, ik wil gewoon fijn

Ik wil dat wat er gebeurde nooit heeft bestaan en van mij heeft kunnen zijn

Gezien

Ik heb wel veel gezien

Misschien meer dan dat ik zou willen Ik heb veel geluisterd

Naar meer dan ik kon horen Zij tandenloos

Wachtend op haar gebit, wachtend op bruin en wit Net zo ongedurig maar met toch iets meer geduld Sluit ik me af, wil niets voelen, ik ben daar en ik zit Ik heb veel gezien

En nog meer gekeken

Soms foto’s in mijn hoofd gemaakt Het onderschrift vergeten

Ik kwam eens in een huis

‘s Nachts, zo’n uur of drie 3 mannen keken de Toppers

Eén van hen een Jack Russell op z’n knie Ze zaten zo alsof ze net hadden gegourmet En na een spelletje

Monopolie of misschien wel hints

Nog even die andere drie hadden aangezet Ze keken me kort aan

Nieuwsgierig en verbaasd Ik schudde geen handen

Bleef toch niet had haast

In de keuken zag ik geen spoor van gourmet Alleen hoopjes wit

Die 1 van de 3 mannen Zorgvuldig had gezet Ik wilde 70 dus vroeg dat ook Ik gaf hem 50 verfrommeld Hij mij de coke

Snel in mijn mond Die shit is voor mij

Wegwezen, een snelle blik op de Toppers Nee ik kom niet gezellig erbij

Deur dicht trap af Snel op de fiets

Ook al had ik hem gescot Voor maar 20 bijna niets Hij belde me toen ik al was Waar ik zou gaan

Superpissed, kroop bijna door de telefoon Nee schat dat kan niet, heb ik niet gedaan Ik heb geen zin in boos dus ik hang op Ik drukte hem weg

Niet te ingewikkeld doen Voor 20 euro pech

Hij bleef boos en bellen Ik maak je af

Het zal wel ik zei niets En klik weg was zijn geblaf Ik heb wel veel gezien Meer dan dat ik soms wou

Een huis zonder behang, rafels, muren Een moeder die het zo vaak opknappen zou Doodop alle energie verloren

De grens tussen goed en kwaad Haar 3 jongens hosselen Te jong teveel op straat Om te kopen

Wat zij ze niet kan geven

Dus ziet ze niets en kijkt niet meer Om door te gaan met leven Ik heb veel gezien

Denk meer dan goed is

Werd getrapt gegooid keel dichtgeknepen Net zolang ik smeekte om vergiffenis Ik heb mensen zien smeken

Voor 10 minuten de ruimte in Vernederend maar geen schaamte Alleen een niet te overwinnen zin

Ik heb een vader met zijn zoon zien gebruiken Samen op de bank

Eerst folie bruin dan een blik met gaten De crack van hand tot hand

Nog meer van dat En spijt

En alleen iemand alleen De hele fuckin tijd

Ik heb gezien en nog veel meer Wat jij mij hebt gezegd Weet je nog ik wilde niet kijken Maar de foto’s in mijn hoofd zijn echt Ik had niet zo veel hoeven zien Bewust was ik er zelf bij

Had nee kunnen zeggen en doen

Maar het moest vast een stukje worden van mij

waanzin

ik moet schoonmaken want het is hier vies ik heb zin in muziek hard

want dat hoort erbij weet precies wat red hot chili peppers dat ik heb op cd dat wil ik luisteren hard en dik op mijn installatie dacht ik even maar die installatie is bedacht ik me toen weg

die bestaat niet meer

met een hamer in elkaar geslagen door mij

in een vlaag van waanzin de cd van WINNE erin

want die blaasde door mijn huis het ging al niet goed

maar het begon echt bij nummer 10 dat vertelde mij wat

dacht ik toen, overtuigd en ik luisterde dat

het ging over een leugenaar de track zoog me mee ik zag mijn bezoek

want dat zat op een stoel te drinken ik keek naar haar

luisterde. wist

zij is gevaarlijk voor mij

die boodschap was meer dan duidelijk het was WINNE die het zei

dus ze moest weg

ik vroeg het haar nog netjes verborg mijn paniek

maar ze zat daar en luisterde niet dus ik zei nu ‘je moet gaan’

WINNE keihard door de speakers leugenaar

maar ze bleef zitten dus ik ging staan liep naar haar toe en zei nog een keer ga weg hier, nu

rot op uit mijn huis ze wilde niet, bleef zitten dus wat moest ik doen ik wilde niet slaan dus ik pakte haar aan haar arm, omhoog draaide zodat ze moest staan

en sleepte en duwde haar naar de gang ze stribbelde tegen

bizar

maar ik was sterker en boos ook geworden van dit gedoe

‘fuck off, wil je niet gaan?’

ze liet zich vallen op de vloer als een klein kind

die in de supermarkt niet krijgt wat hij wil

ik pakte haar op en duwde haar negeerde haar trappen

mijn neiging om te slaan ik wilde haar geen pijn doen ze moest alleen gaan en weg bij mij

weg uit mijn huis weg bij mijn waanzin weg omdat WINNE dat zei een laatste duw

in mijn portiek de deur dicht klaar, het moest

ik was alleen met duizenden gedachten in gevecht in mijn hoofd

en in paniek kon niets meer zien

blind geworden en toch kon ik ergens een hamer vinden wist ineens wat ik moest doen liep de woonkamer binnen naar de muziek

track 11 begon ik begon met slaan keihard

op de installatie in en na wat klappen barstte ie kapot

alles werd stil om me heen buiten mijn hoofd

met de hamer in mijn hand groene verf over het ijzer mijn vingers om het hout werd ik moe ineens en bang ging zitten

probeerde daar te komen wat ik echt dacht al het kwaad opgerot

verbannen gestopt

dit moest gebeuren hoe kut ook het klopt dat was toen. geweest. over nu denk ik er ineens weer aan niet aan die waanzin of mijn gevoel maar aan de gekneusde installatie dikke muziek uit boxen

had ik weggehamerd

tot niets, om niets maar ook veel kapot tot een wrak

voor op de dinsdag als de vuilnis wordt gepakt dat

en de emmer vol sop stoom kringelt omhoog de cd in mijn hand het besef

de vergeten herinnering als een mp4 in mijn hoofd vult me op en doet zeer

ik ga zitten net als toen ik zit

totdat ik mijn schouders op kan halen het sop laat, de cd netjes terugleg en toch maar iets anders ga doen

op de rand van het bed

mijn god wat neukten we fijn iedere keer weer verbaasd zo, dat je ervan gaat lachen

terwijl je de handdoek van elkaar overneemt het kon alleen maar beter worden

zeiden we op de rand van het bed trillend je benen

totdat alles langzaam wegebt en rookt

en blij bent en je aankleedt en weg in de nacht thuis douchen en spoel je af tot de volgende keer en nog een keer en weer

en weer weer de handdoek trillen het lachen

de rand van het bed

maar ineens kwamen woorden die iets hebben verpest ik kleed me aan terwijl ik rook

we lachen niet, weg blij jij praat

ik luister maar hoor je niet

alleen iets van blijf vannacht bij mij nog sneller weg in de nacht thuis lang in bad

je weekt bij me weg dat is goed

want beter neuken zou niet meer kunnen

om dat wat je zei maar het was speciaal dat blijft bij

het was het was en is geweest

sorry daarvoor en ook nog bedankt om dat wat we voelden

maar begrijp me niet meer kan niet meer niet anders dus dat ok?

nogmaals dag en thanx oprecht

lieve schat

Gewoon beven

Ik tril en beef dus het gaat niet zo goed met mij.

Ik heb het vaak bij mijn kliniekhuisgenoten gezien.

Als ik blijf beven dan ga ik wat?

Blijven beven. Trillen bovendien

En dat dan afwisselen voor minder saai en variatie Als dat lukt

Maar ik heb niets te zeggen

Ja ik hoor er bij nu maar vind het kut

Bezoek

Damn de deur ging open Ik had het zelf gedaan De stofzuiger uitgedaan Hoorde ik daar de bel

Ging zoals dat hoort maar even kijken

Deur open en daar stond wat deed heel stoer En ik keek recht in de loop

Van klein maar groot genoeg pistool In de gestrekte arm van gast 1 En naast hem nog een ander

En ik stond daar dus

De stofzuigerslang nog in mijn hand Dat was suf maar voelde sterk Alsof ik ook een wapen had

Compleet belachelijk geen schijn van kans Maar ik wist dat ie nooit zou schieten Ik was ook meer verbaasd en niet echt bang Hij zei niks en ik ook niet

Want ey, wat moeten ik zeggen dan?

Haal dat ding is voor me weg?

Wat moet je met me? Kom je doen?

En pas op mijn vies schone gang

Ik dacht aan de thesis De plek waar hij lag

Maar stom zonder batterij want in een knuffelbeest overgedaan Dus van dat hele kutding voor mijn becherming

Had ik niets meer aan

Zijn arm zakte iets naar beneden en hij sprak En zijn mattie stond daar maar

Beaamde de bevelen

Die blaffer kill vanachter het kleine zilver zwart met gat Tegen mij blafte

Wat? Dunno. Hij zei maar wat

Ik kende ze wel en wist voor wie ze kwamen Pakken waar je pakken kan

Dit hoorde bij het spel Een van de vele rondes dan

Nu ben ik het. Pak zijn wijfie. Straks nog erger

Mijn kinderen mijn alles geen grote bek meer in de hal Maar niet aan denken geen angst laten zien

De stofzuiger idioot hard metaal in mijn hand

In die fuckin teringkleine bijna gezogen hal

Ik draai het om want angst is onhandig En klim snel op mijn planeet

Bekijk ons tafereel eerst strategisch En dan vanuit de lucht ook visueel

En wat zie je alles anders dan Bijna boring het duurde lang Een idioot met n gun voor je neus

En ik met die stofzuiger als een baken in de gang

En ik moest bijna lachen

Om de braun aero 500 op pauze stand Het snoer te strak gespannen

En dan die gast met een blaffer in zijn hand

Ik was gewaarschuwd zei nummer 2 Ik was verbaasd, ook hij deed mee Tot nu toe schim, hij praatte, zei Iets totaal overbodigs tegen mij Wat wil je babe, me schieten?

Zijn we dan klaar is het voorbij?

Schiet dan, hier. Ik klom van mijn planeet.

Schiet, dat kom je toch doen? Dat is toch wat dit is?

Thug blaffer raakte boos Shut op jij tering bitch

Hou je fuckin bek dit zijn geen grapjes

Ik doe t zo ik trek

Ja dat is wat je wil? Me dreigen met ik schiet Je was 2 minuten stil, je sprak wel maar zei niet iets Je staat daar je mattie mompelt

Wees dan duidelijk, ik ben klaar

Je pakt me niet en hem nog minder Dus zeg dat maar tegen je master gun En kom nooit nooit nooit meer bij mij langs Blijf hier weg, flikker op

Geen enkele schijn van kans

Ik deed de deur dicht want dat kon nu.

En zette de stofzuiger weer aan Alsof er niets was gebeurd

Alleen keek ik tussen het zuigen door heel even tegen iemands blaffer aan

ver weg

uit mijn raam daar ver beneden zie ik brommers crossen over een toevallig onstane baan middenin de stad

tot het einde van de bouw en het begin van nieuwe huizen

jongens als vlakjes kleuren helm en wielen en heel hard ik zou zo graag willen

dat ik daar was naar waar ik kijk en vragen of ik 1 keertje even mag

vlinders blije zenuwen minder stoer dan dat ik lijk en nu, te oud, maar oud genoeg om te durven vragen doe je zoiets niet meer, dat geeft geen pas

maar toen ik het had moeten vragen

wist ik nog niet dat de wereld helemaal niet eng was dat is iets om over na te denken

en ik kijk niet meer uit het raam

ik kijk in gedachten en zoek het moment waarop eng verdween en niet meer angstig was

Paars

De zon schijnt heel hard en het is paars in mijn huis Groen in mijn hand

Verstopt donkergeel daarin Er lopen twee kinderen rond Die zijn van mij

Op mij een paarse vlek een vorm De buik van een pinquin

Getekend op mijn shirt Daaronder de buik van mij 18 maanden opgeteld het huis van

Het paars wat rondloopt en weer gaat zitten En andersom

Een bovenkant een riem Een onderkant blauwe sokken Met een stoel in het midden Als een baken in het paars Want bekleedt

Ik zij de

De binnenkant van groen wordt grijzer en grijzer Of niet grijs maar meer zilver

En slok na slok

Wordt t paars weer van mij

12 uur in de morgen Ik lichter als de zon de stoel die staat dezelfde kleur als zij Nog even, heel even

En dan maakt het rust en geeft me vals blij

4 tassen 4 tassen

Bijna nu een jaar geleden Vertrok ik van de plek

Wat eens mijn, ons, huis was geweest En mijn trots, ook, ik had het mooi geregeld Gevochten, hard gewerkt

Maar nu, bijna een jaar geleden

Vocht ik alleen nog maar herinneringen weg Vocht ik tegen elke dag die ging komen Vocht een waardeloos gevecht

Gedoemd om te verliezen Het huis en ik moest weg

Dus 4 tassen, zonder omkijken, deur dicht En dat was het dan, verpest, anders en verloren Voorbij en onderweg

Daar waar ik ging was ik te moe om uit te rusten Teveel liefde alleen voor mij

Begrip en angst en snelle plannen Teveel in mijn hoofd erbij

Dus 4 tassen, zwaaien, de deur die werd gesloten Een vlucht, de trein en weg

Misschien ging het waar ik kwam wel over Of niet over maar voorbij

Ik was alleen maar ook niet echt Er was de zee, de zon, een tuin Er waren geuren en geluiden Die herinnerden aan niets Nieuwe stukjes bouwden Dat was tenminste iets

Ik probeerde ze vast te grijpen Te gebruiken als een wapen Tegen het korte verleden Tegen de tijd

Maar de schoonheid was nog niet sterk genoeg Te zwak nog om te winnen In mijn zelfgemaakte strijd

Zag ik later daarom dingen

Die er voor mij wel maar er niet echt waren Wist ik dat ik zwaar aan het verliezen was Mijn hoodie ver over mijn ogen

Mijn knieën opgetrokken daar zat ik dan Met alleen dat wat ik niet meer kon verklaren Geen onderdeel maar helemaal van mij

Ik maakte rechts voor slecht en links voor goed

Of andersom dat maakt niet zo veel uit Voor rechts kreeg ik pillen

En voor links werd ik verdoofd

En weer een deur 4 tassen Weer weg van daar waar ik dacht

De lucht te vinden die ik wilde, in had geloofd misschien verwacht Dat was iets minder dan een jaar geleden

En nog steeds ben ik gevlucht Nog steeds links en rechts

Nog steeds verlangen, naar vrij en lucht

Nog steeds ongeduld en woede Verbijsterd over een jaar lang mij De 1 jarige verjaardag

Die van verwarring, van gevoelloos tot verdriet Wachtend op een feest van alles is voorbij

Ik weet ik ben er bijna, het is meer wel dan niet

Dat alles anders is verdwenen, pijn woede slechts pijn woede En niet meer zo’n verdriet

Lege tassen deuren open, bijna, bijna hey hallo Rechts is rechts en links gelijk

Ik ben er bijna, dus tot zo

lekker wijf

zo boos, boos weg in witte Lidl wijn of nee weg

het gaat zo niet weg dat weet ik wel, alleen de pijn is iets minder

maar laat me fuckin nou laat me alleen n lekker wijf zijn

niets aan de hand, niets mis, alleen wat wijn en ik

hoezo boos, nee nix, normaal zoals alle anderen zijn gewoon normaal en fuck it

n wijf, n glas, alleen maar lekker zijn

Boos

ik ben best boos om heel veel dingen die zijn allemaal van mij ik ben best boos om dingen waar ik niets aan kan doen niets over kan zeggen niets over zei

ik ben boos, ik moet wennen wennen aan hoe het is aan hoe het was en wat komen gaat

ik ben minder boos als ik het begrijp dat was wat was en nu is wat is ik wil niet meer boos zijn

ik denk dat ik het snap soms echt soms een beetje soms duidelijk soms een trap ik weet niet wat boos is ik durf dat toch niet rust is veel beter en verklaarbaar verdriet

richtingaanwijzer

Je belt me weken later terug Ik wil mijn spullen komen halen Verder zei je niks dus ik ook maar niet Wist het ook even niet anders

Dan werd het stil

Jouw jas gaf ik aan een ander Blij dat hij was

Het werd al koud

Nu sliep hij voortaan hip op straat

Ik wilde het zeggen want

Ik dacht dat je het er misschien niet mee eens zou zijn Maar ik kan je niet bereiken, heb geen nummer Dus ik liet het zo

Die gast was blij joh

ondanks iets te groot, maar dat vond ie juist fijn

Drie weken later sta je voor mijn deur Alsof er niets is en dat zomaar kan Ik schrok me wild

En jij keek me alleen maar geil aan

Ik moest weg, die geile blik die ik eerst zo leuk vond

deed me nu even niks, gestressed, hij, de meisjes Te laat nu school, dus breng me daar please Praten we bij, zie je de kinderen

En pakken daarna heel chill de spullen bij mij Nee met die van jou,

De mijne is er even niet

mijn scooter fucked up, ik moet daart heen help me alsjeblieft

wat?

Jouw richtingwijzer kapot?

Dus je kunt niet rijden, niet zo verstandig?

Dan woon je zeker alsmaar rechtdoor nu Dat is fuckin handig

fuck

Ik heb de schijt De tering

Rot op met die hele fuckin boel Het is altijd weer hetzelfde

Weg mazzel kanker op met je gevoel Ff slikken en weer doorgaan

Half al iemand anders in je bed Die je nooit zal raken

Maar wel even verdriet wegzet Fuck verdriet

Fuck woorden Over liefde samenzijn Fuck egoisme

Fuck niet onvoorwaardelijk Fuck hoe jij wilt zijn Fuck mijn leeftijd Fuck mijn ervaring

Krijg de tering met jouw eigenbelang Welkom mijn

Hier krijg je mijn gevoel Deal jij maar met mijn pijn Fuck alle woorden De tering hoe het is

Ik ben weg, outtie, verdwenen En kijk of ik je mis

het regent

Het regent en ik zag het al wel Maar voelde de bui niet komen Naakt lag ik in bed, alleen, jij daar

Fysiek al gescheiden, geestelijk nog bij elkaar Op de fiets, de regen, hard

Ik ben doorweekt, van top tot teen Het water sijpelt langzaam

Naar binnen, door mijn hart en hersens heen Als de zon weer schijnt

Heeft de regen mijn hart weer schoongewassen Spoelde weer n stukje hoop weg in een allebei En ben jij de laatste in mijn serie; net zo grillig als jij Er is nog wel iets over

Ondanks dat ons over is gegaan

Misschien moet ik bij regen wachten, tot de zon weer schijnt En niet meer zo snel naar buiten gaan

Nu even niet

Het maakt me geen fuck uit of mijn woorden kloppen Als ik het zei

Ik luisterde wist ik veel, de tering Ik praat niet maar ik schrijf Jij doet beide niet

Ik heb liefdesverdriet

En jij bent stil of zegt bijna niets

En ik help mezelf ff naar de klote dat helpt iets Ik wil een korte cursus

Gewoon modern online Om te leren wat ik moet doen

Tijdens liefdesverdriet weg, naar nu zijn Zijn wees voel denk praat slaap masturbeer Zonder jou

Alleen. Weer.

Ik kan het niet.

Ja. Mijzelf naar de klote helpen Maar ik kan geen verdriet Jawel. Ik kan alles Alleen nu even niet

Staart

Ik ben een hond

Probeer mijn staart te pakken, ren, ren, ren Loop, draai rondjes verder niets

En daardoor dieper en dieper de grond in zakken Een cirkel maak ik vicieus

Jagend op geluk Jagend op mijn staart Sneller dieper fanatiek.

Het werd diep. Fuckin diep

Ondanks mijn hond zijn wist ik dat dit niet meer ging Het werd te donker

En ik te moe

Dus moest ik het doorbreken Ik stopte en

Ik keek omhoog een streepje licht Kneep mijn ogen dicht en bedacht De kuil is voor de duitsers

En mijn staart moet maar geamputeerd

kastje

als ik uit mijn raam kijk achter , zittend op mijn bed precies zo dat ik kan zien wat er achter mijn tekeningen geplakt als gordijnen op de ramen gebeurd

ik kijk naar een tuin wat nog geen tuin is met wat spullen er in

een klein zwart kastje en een kindje deurtje open deurtje dicht

soms eruit soms erin

het kastje en het kind beide even groot lijken samen spelend de beste vrienden het katje leek onbruikbaar

maar dat is niet meer nu onvermoeibaar

in en uit uit en in daar gaan de deurtjes weer 3 dagen later

tegen het kastje aan met zijn gezicht deurtjes tegen elkaar staat ineens een nieuwe kast iets hoger, smaller en licht beide dubbel onbruikbaar nu alleen maar wachtend in de tuin

het kindje loopt en drentelt, niets de kastjes staan daar, nu slechts puin dag speelvriend, dag functie

dag nutteloos iets

zal ik het zijn ouders zeggen?

nee ik kijk alleen nog even en doe maar niets want hoe leg je dat uit

als zij het zelf niet zien

en het kind het niet kan zeggen dan ben ik te vrijpostig misschien het is wat irritant om naar te kijken dus ik doe het maar niet meer

misschien komt er wel iets nieuws om mee te spelen dan zie ik het vast en kijk ik wel weer

voor mijn allerliefste twee

ik zie mijn kinderen iedere dag

overal in huis

geen plek waar ze niet zijn door hun rommel

foto’s tekeningen

en een vergeten pyamabroek ik trap op een barbie

druk de deuk uit haar hoofd

zodat ze weer was zoals ze verlaten werd ik ben mijn kleding kwijt

weet waar ik moet kijken en vind van alles

en nog meer van hun hoe echt ook

het is niet echt in het echt

want alleen sporen in vele soorten van hun zijn

dat geeft rust want ze zijn maar ook gemis

ik zie mijn kinderen niet elke dag want ze wonen ver weg

nee ik woon ver bij ze vandaan ik haal ze op

om even samen te zijn heel erg samen soms in ons eentje maar wel bij elkaar daarna breng ik ze weer weg

en dan weer thuis in hun rommel zou ik zo graag willen

dat ik boos op ze kon zijn op dat moment

ruim je troep is op waar zijn mijn potloden

waarom staat je fiets niet op slot?

patat op de grond

joppie saus op de tv

dat kan dus niet want ik zie het alleen en over een week ben ik het vergeten of eigenlijk meteen al

dat komt door verdriet en onmacht

ze missen heel erg missen zo missen dat ik het verstop

maar bij elk slingerend barbieschoentje komt dat gevoel weer op

ik ben geen moeder geworden om het zo te doen

gelukkig zie ik jullie geluk vrede met het zo zijn sterker dan ik ik hoop het

ik wou dat ik meer kon meer in jullie leven ben

ik wil er niet eens aan denken want het is zoals het is we huilden alle drie laatst heel hard

om wat er verloren is gegaan dat was goed

even

en we maakten nieuwe plannen voor als alles beter gaat

en ik weer echt boos kan zijn, meteen zonder te wachten of vergeten om een leeggegooid flesje nagellak, verdwenen pen

of stiekem bellen met mijn telefoon plannen van samen zijn

hoe het was

niet weekends en reizen maar door de week gewoon als ik de pijn misschien overwin en afscheid neem van dat verdriet om dan als dat weg is

het beste voor ons te zien

ik denk dat dit goed zal zijn ik ga het maar proberen hoe weet ik nog niet maar het moet ik moet er iets mee rust

de juiste keuze

voor mijn aller aller allerliefste twee

Beter best het beste

Ik ga weer naar de opvang overdag Omdat dat beter is

Mijn werk stopte met mij Omdat dat beter is Mijn vriend werd mijn ex Omdat dat beter is Ik woon even niet thuis Omdat dat beter is Ik slik 8 verschillende pillen Omdat het me beter maakt Maar ik wil niet beter Ik wil het beste

Tuurlijk, wat nou wat beter is Fuck dat

En ik weet best zelf Omdat dat beter is Wat goed is voor mij

Van jullie beter kan ik alleen iets vinden

Voelen

Niks zeggen omdat ik nog niet het beste vond Best, overvallen

Omdat het zo plotseling komt Het beste

Zit wat ver weg, nog niet vastomlijnd Verward door jou en jou en jou en jij Die wist dat ie beter wist en deed en zei Ik wil het beste

Nu ben ik vrij hoewel gevangen In pijn en dat wat kronkelt Maar ergens nog wel wat kracht

Waardoor ik jullie beter best zal gaan vinden En neem een tree omhoog

Van beter naar best En dan op naar de hoogste Het beste voor mij

Daar sta ik stil en kijk terug Op wat je ooit zei

En ik lach, rustig, ben blij, ben bij mij

afgesloten

vodafone had mij afgesloten omdat ik niet had betaald 400 fuckin 39 euro

terwijl ik met niemand echt had gepraat ik liet mij lekker afgesloten

hoewel het moest ook wel want had nog meer te betalen

en dan, ik kan nog beter voor die cash een taxi nemen naar die met wie ik wel goed bel

afgesloten zijn is fijn

lekker rustig, geen gezeik en beepjes ringtones gewoon stil

niets moeten, behalve die kutrekening betalen dan, maar verder niks en ik schijn toch al vrij onbereikbaar te zijn

dus die mij wil bereiken weet al wat het is maar goed, je moet uiteindelijk wel en omdat het kon ben ik weer aangesloten

en direct ook, gelijk, het geld nog warm van mijn billen kwamen de eerste berichten al binnen

ik ga denk ik deze maand heel veel bellen en lang praten over weinig

kort over iets veel smsen continue online

niet pingen want dat is gratis mmsen om niets

zodat ik weer wordt afgesloten en weer twee weken of drie er zelf wel ben

maar als telefoon zijnde niet

niks

ik ben wel mama is de liefste zonder jou is het stom ik ben ook

en misschien dat het niet zo is een moeder van niks

en

een dochter van niks een nichtje van niks oja, ook een zusje van niks een vriendin van niks of een kennis niks

een patient, nee client van niks en van alles

ik fiets ‘s nachts alleen over straat nadat ik sex had

en weg wilde gaan niet om niks

maar we hadden het toch al gedaan naast mij slapen is niks

dus ik ga weg ik ben bang voor niks nee ik ben voor niks bang en ga terwijl ik niks zeg een zoen van niks

sorry ben moe niks meer niks minder en als ik fiets in het bijna licht worden denk ik niet niks want

niks moet toch wat zijn anders was ik er niet

net als iedereen om me heen die van mij van alles vindt en mijn niks niet ziet

rustig

Ineens ging het licht aan Zoals wel vaker

Heel veel kon ik nog steeds niet zien Maar nu kwam het toch sterker

Schaduwen werden contouren en bijna vaste vormen Nog niet alles misschien maar dat beetje

Maakte me samen met het licht iets lichter En nog belangrijker

Vrij

Dat ik wel dag kon zeggen

Tegen alles wat nog geen schaduw vormde Slechts een gevoel

Dat wist ik wel dat wist ik en ze hadden het gezegd Maar niet overtuigd van een doel blind alleen rennen

Kun je van alles zeggen en weten en niet en wel voelen maar alleen het donker is dan echt

Echt waren nu de contouren Een mooie bundel stralen licht

Het begin van gevoel, het gevoel van kracht, intuïtie en het prille ontstaan van een doel in zicht

Het is vanzelf gekomen Ik heb er niets aan gedaan

Kon het niet eens meer zien of laat staan bewust zijn van het bestaan Van dat wat ik wilde ooit wou

Kon en kunnen zou en ging ontdekken

Net als het donker zijn niet alle contouren fijn of voelen goed Maar samen met licht dat licht geeft

Mij beter maakt, en ik schijnbaar wil en nu niet moet Kom ik terug, en durf ik, en pak zelf het licht rustig op Neem het mee zoals het met mij heeft gedaan En geef ik vorm aan contouren

En laat ik het donker geleidelijk gaan

Geloof Hoop Geen liefde

Geloof Hoop Geen liefde

Drie min één is twee Wij twee

Of was die liefde er wel Nee

Want dan doe je niet wat je deed Weg hoop

Doei

Ik moest het voelen Het moest er zijn

Duidelijk, overtuigend, iets Nope

Geen hoop, niks, niets Twee min één is één Eigenlijk al alleen Te weinig geloof Om te geloven Wat je zei

‘Ik hou van je’

Hoe je deed

‘Ik wil je’

Keek

‘Wat ben je mooi’

En voelde mij

‘Wat ben je lekker’

Te weinig geloof Om te geloven In wij

Eén min één is nul Nul is niks

Er was niets meer over Dus het was voorbij

Ingrid Smit zomer 2011