In de serie: ‘Wat zing ik nou?!’
Lied 706 Dans mee met Vader, Zoon en Geest,
Zomer 2019 in de Bron, de Slingeborgh en de Opstandingskerk Ds Elly Veldman
Gemeente van Christus,
‘Wat zing ik nou? ‘
Dat vraag ik me wel eens af, als ik een dienst bijwoon.
Bij bekende liederen, die makkelijk mee te zingen zijn niet zo snel, Bij wat onbekende liederen wat vaker.
Ik concentreer me dan zó op het goed zingen van de melodie, dat de tekst niet goed doordringt.
Via de beamer zingt het fijn, maar ik heb ook graag een liedboek bij me om nog eens goed naar het lied te kijken.
Na Kerst – Pasen – Hemelvaart en Pinksteren was het onlangs een zondag in het teken van de volheid van God.
Vader, Zoon en Geest. – trinitatis – de drie-eenheid Onze God is veelzijdig! Én hij is één.
In de dogma-geschiedenis is er veel om te doen geweest - hoe dat nou zit, Drievuldig God – die één in wezen zijt .
Een eenvoudige uitleg:
God de Vader is boven ons, God de Zoon is naast ons, God de Geest is in ons.
En toch is dat maar een deel van het verhaal,
Het mooie van ons lied van vandaag is dat het uitgaat van God die in zijn veelzijdigheid voortdurend in beweging is.
De drie personen van de triniteit dansen met elkaar - Geen statische God,
maar een dynamische God.
En het mooiste is de oproep aan ons: Dans méé!
Vers 1:
1 Dans mee met Vader, Zoon en Geest,
kom binnen in hun kring, dat wervelende samenspel van ver voor ons begin.
De wereld van vandaag is ons vanouds al toegedacht
als dansvloer waar de liefde leidt en waar de hoop ons wacht.
De Goddelijke dans beweegt in dit lied door de heilsgeschiedenis heen
Het begint bij het begin - d.w.z. – ver vóór wij op het toneel verschenen was de dans van God al bezig
Dan komt Genesis 1
En God zei: Laten Wij mensen maken naar Ons beeld, naar Onze gelijkenis Majesteitsmeervoud? Hij is drie – in –één!
God leeft in relatie, een relatie vol liefde onderling, Een relatie vol beweging – dansend van vreugde.
En in die dans wil hij anderen in laten delen - Hij schept de mens!
Uit liefde – tot relatie aangelegd.
God schept de mens naar hun beeld en gelijkenis
…. We aarden naar de drievuldige God, in alle facetten van ons leven, We zongen: Psalm 8: U hebt de mens bijna goddelijk gemaakt…
Wij dansen méé - zo was het al vanaf het begin, zo mag het blijven - Onderdeel van dat wervelende samenspel.
Geschapen om in relatie en in liefde te leven, Gedragen door hoop
Laatst liepen we in een beeldentuin vlakbij Balkbrug,
En ik zag hoe kunst helpt om anders naar de werkelijkheid te kijken:
Wat ik daar zag maakte me vrolijk:
Dans méé -
Als je samen danst -
dan beïnvloed je elkaar met je bewegingen.
Het is aanstekelijk.
Iemand zei: ik denk bij dansen toch vooral aan stijldansen, met z’n tweeën dus.
Hij had daar mooie herinneringen aan.
Maar anderen mochten dat juist niet vroeger!
Dansen en geloof – dat ging niet samen.
Zelf vind ik dansen uit andere landen, volksdansen, mooi om te doen, Samen bewegen, je hebt elkaar nodig.
Maar ook de vrije dans is heerlijk om te doen - zoals dat meisje ….
De vroege kerk had een term voor de onderlinge invloed van Vader, Zoon en Geest op elkaar -
Dat ze elkaar zodanig doordringen dat ze een gezamenlijke natuur hebben – dat heet perichorese.
Letterlijk is dat: het door elkaar heen dansen van personen .- de Goddelijk dans
Augustinus schreef: Zonder Liefde die God is, kan niet over perichorese gesproken worden. De liefde drijft de dans aan.
Dansen – we zien dat hier - is een uiting van plezier, van liefde,
Soms is het leven in een zelfde cadans - soms in alle vrijheid beweeg je je zoals in je opkomt –
Maar wel verbonden met elkaar.
Wij zijn verbonden met de Geest, als we iemand troosten, met de Zoon, als we iemand redden, en met de Vader, als we iets nieuws maken, iets scheppen - we bewegen mee met hun liefde!
We gaan naar het tweede couplet:
2 Zie het gezicht van deze Drie:
een kind in Betlehem,
een mens tot bloedens toe gekroond buiten Jeruzalem.
De dans van de Drievuldigheid wordt door geen dood gestuit.
Want stokt ons dansen in het graf, ook daar leidt God ons uit.
Hét gezicht van deze drie, het gezicht van God, zoals hij zich aan ons bekend maakt:
Jezus.
Als klein kindje gekomen Geleefd onder ons
Gestorven aan het kruis – buiten Jeruzalem, uitgestoten…..
Stokte de dans?
Daar leek het op, toen Jezus stierf.
Daar lijkt het op, als wij sterven.
Maar: ook daar leidt God ons uit.
Het is Pasen geworden
De dood heeft niet het laatste woord De dans gaat verder:
vers 3
3 Zing mee, wij zijn door deze Drie in vuur en vlam gezet,
nu Pinksteren de vrijheid geeft te zeggen wie ons redt!
Ook wij hebben het juk gekend van Adams erfenis.
Laat horen hoe die zware last ons afgenomen is.
De dans wordt vuriger, enthousiaster –
- Het woord Enthousiast heeft het in zich: in God zijn - Begeesterd worden we -
En door de Geest spreken we ons uit – uiten we ons geloof in Jezus.
Het juk van Adams erfenis - dat gaat terug op de zondeval – Maar die last van de zonde is van ons afgenomen door Jezus En lichter worden we - lichtvoetig -
Bevrijd dansen we verder
Er is een oude afbeelding die de drie-eenheid weergeeft.
Het is een icoon uit de 15e eeuw, Een beeltenis uit de Orthodoxe traditie
Wat we zien is de icoon van de gastvrijheid van Abraham –
De drie engelen die bij Abraham kwamen en vertelden dat Hij en Sara een zoon zouden krijgen.
Maar het is ook een weergave van de Triniteit – de drie-eenheid We zien de Vader, rechts, in groen en blauw, de scheppingskleuren
In het midden zit de Zoon, hij houdt twee vingers van zijn hand naar voren en drie naar achteren gevouwen, verwijzend naar zijn twee naturen als God en mens, en naar de drie-eenheid. Het blauw en rood verwijzen naar zijn koningschap en ofeer, de gouden sjerp duidt de heerschappij aan die op zijn schouders zal rusten.
Links is de Heilige Geest –
Het is alsof er licht door hem heen schijnt.
Ze zijn alle drie in verbinding met elkaar - betrokken op elkaar.
Zittend dat wel, maar niet statisch.
En er is ruimte aan de tafel - ruimte voor ons als kijkers – Een uitnodiging;
Kom binnen in de kring!
Doe mee – verbindt je met deze drie!
En zo vormen we een gemeenschap,
Want wij zijn gemaakt om in relatie te leven, We zijn geschapen vanuit de relatie die God is,
We zijn als mens geboren uit een relatie van liefde – zo is het in ieder geval bedoeld.
Ons hele leven speelt zich af in verbinding met anderen.
En ja - dat gaat soms mis –
Het is niet voor niets dat we eenzaamheid als een groot probleem ervaren, want we zijn aangelegd op leven in contact,
En we willen wel graag helemaal onafhankelijk zijn, Maar we hebben elkaar nodig!
Als God al niet alleen is, maar leeft in relatie, Dan wij toch zeker ook…
Dat is wat we als gemeente ook beleven.
We gaan met elkaar door de tijd –
In een dans – de een geeft wat de ander ontvangt - en andersom, het is over en weer
We doen daar allemaal aan mee – ook op hoge leeftijd – niemand staat aan de kant.
Het vierde couplet:
4 Wij dansen mee met deze Drie, op weg van feest tot feest.
Een jubelzang gaat in het rond om Vader, Zoon en Geest.
De liefde, het geloof, de hoop, zij leiden tot dit lied:
verweven met ons leven is de dans van deze Drie!
Laat je betrekken in deze dans,
God vindt vreugde in ons als we dat doen!
Amen
