[Uitzending 253: Johannes 12:25 t/m 50]
De vorige uitzending sloten we af met de uitspraak van de Here Jezus: Wat Ik jullie zeg, is de waarheid: een tarwekorrel moet in de aarde vallen en ster- ven, anders blijft het alleen maar één tarwekorrel. Maar als hij sterft, brengt hij veel vrucht voort (Joh.12:24). Zoals een graankorrel sterven moet om vrucht te kunnen dragen, zo kan Jezus alleen verheerlijkt worden door de dood heen.
Het ‘in de aarde vallen’ heeft betrekking op Jezus’ begrafenis. Nieuw leven kan alleen ontstaan door de dood heen. Pas na Jezus’ dood zal er veel vrucht zijn.
Hiermee wordt bedoeld dat Christus door Zijn dood Zijn gemeente verzamelt. Dat wat de Heiland hier zegt is een antwoord aan de Grieken die bij Filippus kwamen met de vraag: kunnen wij Jezus ontmoeten?
Samen met Andreas bracht Filippus hen bij de Heiland en gaf Hij dit antwoord.
Zo verklaart de Here aan de Grieken hoe zij door Zijn dood heen in staat worden gesteld om Hem te zien in wat Hij voor hen betekent. Ook in 1 Korinthiërs 15 vers 36 vinden we het beeld van de graankorrel: Wat u zaait, kom pas tot leven als het doodgaat. U zaait niet een volgroeide plant, maar een kale graankorrel of iets anders. Wat in vers 24 gezegd is, geldt alleen met betrekking tot Christus.
Alleen Hij kan plaatsvervangend sterven, zodat er vrucht kan komen. Toch is er een verwant principe dat voor ieder mens geldt: in de kracht van Christus moet een mens bereid zijn om voor de zaak van Christus te sterven.
Johannes 12 vers 25: Wie zij leven liefheeft, raakt het kwijt. Maar wie zijn le- ven in deze wereld niet liefheeft, zal het behouden en eeuwig leven. Wie zijn leven boven alles stelt, maakt dat zijn leven verloren gaat. Anderzijds kan men zijn leven haten (dat wil zeggen: op de tweede plaats stellen) door Christus en Zijn dienst boven alles te stellen (dat wil zeggen: op de eerste plaats te stellen).
Het gaat er om prioriteiten te stellen. Dat moet gebeuren ‘in deze wereld’, een wereld die zich tegen Christus keert. Maar, wie voor Christus kiest, zal eeuwige
afkeer van de wereld. Wie zo leeft, kan vrucht dragen. Het houdt wel in dat men de Here Jezus onvoorwaardelijk moet volgen. We zien hier de schijnbare tegen- stelling van het kruis. Wie de weg van zelfverloochening en dood (om Christus’
wil) gaat, heeft de weg naar het leven gekozen. De Grieken wilden Jezus zien en ontmoeten omdat zij over hem hadden gehoord, waarschijnlijk over Zijn wonde- ren en in het bijzonder over de opwekking van Lazarus. In Zijn antwoord heeft de Heiland het niet over Zijn wonderen. De Here richt de aandacht van de Grieken direct op het Kruis. Daar gaat Hij naar toe. Wie zij leven liefheeft, raakt het kwijt. Maar wie zijn leven in deze wereld niet liefheeft, zal het behouden en eeuwig leven.
Genade en vergeving worden door Zijn kruisdood verkregen. Dat is zowel voor Joden als voor Grieken noodzakelijk. Hij verzoende met Zijn dood onze schuld opdat wij het eeuwige leven kunnen verkrijgen. Een mens heeft niets van Jezus begrepen, tenzij hij of zij Jezus hebben gezien als die ENE die voor hen stierf aan het Kruis. Hij is Degene die stierf voor uw, jouw en mijn zonden aan het kruis en niet alleen voor de onze maar ook voor de zonde van de hele wereld. Hij stierf voor onze zonden, maar de dood kon Hem niet vasthouden. Hij stond weer op uit de dood en leeft. Dat is het allerbelangrijkste! Dit is de weg waarlangs uw leven kan worden gered – Jezus is de weg, de enige weg. Hij zegt: Als iemand Mij dient, moet hij Mij volgen. En waar Ik ben, moet ook Mijn dienaar zijn, Als iemand Mij dient, zal de Vader hem eren (Joh.12:26).
Wie Christus dient, deelt vrijwillig in alles wat Hem overkomt. Het dienen bestaat dan ook in het volgen, dat is als toegewijd leerling overal achter Jezus aangaan.
Volgen op de kruisweg (Gal.2:20) en in de dood (Rom.6:5), maar ook daarna: in de heerlijkheid (Joh.14 en 17). Zoals voor Christus het lijden tegelijk het verheer- lijkt worden is, zo geldt voor Zijn leerlingen en volgelingen hetzelfde, zij zullen de- len in Zijn eer. Die eer zullen zij van God de Vader ontvangen.
Johannes 12 vers 27: Ik ben erg bang en weet niet wat Ik moet zeggen. Moet Ik zeggen: Vader bevrijdt Mij van wat Mij te wachten staat? Nee, want juist daarvoor ben Ik gekomen. Dit is een lijden die verbonden is met het Kruis van Christus die u en ik niet kunnen begrijpen. Hij leed niet alleen door wat mensen Hem aandeden. Dat was al erg genoeg, maar Zijn lijden was groter. Uw en mijn zonde werden op Hem gelegd. Hij was een man van zorgen, vertrouwd met het bitterste verdriet (Jes.53:3). Hij droeg de zonden van de hele wereld. Jesaja 53:4, Maar het was ons leed dat Hij droeg, ons lijden drukte Hem neer. Hij werd zonde voor ons – niet op een afstandelijke manier - maar werkelijk. Hij heeft het aan de lijve ondervonden, Jesaja 53 vers 10: Maar het was de bedoeling van de HERE dat Hij werd verbrijzeld en met verdriet overladen. Hij heeft Zijn leven geofferd voor de zonde. Zijn lijden is een lijden geweest dat wij nooit kunnen begrijpen. Wie kan Zijn roep peilen? Mijn God, Mijn God, waarom hebt U Mij verlaten?
Zeker, een mens kan zeggen dat hij of zij zich van God verlaten voelt, maar dat wil nog niet zeggen dat het ook zo is. Maar, bij de Here Jezus was dat wel zo.
God heeft Hem toen verlaten opdat wij (ook vandaag) nooit van God verlaten zouden zijn. Door Zijn offer aan het kruis hoeft er geen mens meer verloren te gaan op grond van zijn of haar zonden. Daar is de Here Jezus juist voor gestor- ven. Ga met uw zonden naar Hem en vraag Hem uw zonden te vergeven!
Mensen gaan verloren door hun ongeloof. Omdat zij geen vertrouwen hebben ge- had in de naam van Gods enige Zoon (Joh.3:18). Dat heeft geen mens of kerk bedacht maar Zijn woorden van Jezus Christus Zelf. In vers 27 zegt Jezus: Ik ben erg bang en weet niet wat Ik moet zeggen. Moet Ik zeggen: Vader be- vrijdt Mij van wat Mij te wachten staat? Nee, want juist daarvoor ben Ik ge- komen. De Here kent de menselijke angsten uit eigen ervaring. Een dood door kruisiging is een vreselijke dood. Toch is Jezus naar de wereld gekomen om naar het Kruis te gaan en de schande ervan te verdragen. Luisteraar, wij zouden er meer over moeten nadenken en Hem (uit het diepst van ons hart) er voor moeten
maar hoog opgeven van onze Here Jezus Christus, die aan het Kruis ge- storven is. Samen met Hem is de wereld voor mij dood en ben ik voor de wereld gestorven. Luisteraar, ziet u de verbinding met de verzen over de tarwe- korrel die in de aarde moet sterven en een mens die zijn leven moet verliezen? In Joh.12 zegt de Here Jezus dat Hij spoedig zijn leven zal geven tot verzoening van al de zonden van de wereld. Wij weten niet hoe lang de Here ons nog het le- ven geeft. Wij weten ook niet wanneer de Here een punt zet achter de geschiede- nis van deze wereld. Wij weten wel welke boodschap Hij aan de wereld laat ver- kondigen, Handelingen 16:31: Geloof in de Here Jezus. Dan zult u gered wor- den en al uw huisgenoten ook. Er zal een dag komen waarop het niet meer mogelijk zal zijn om een keuze voor Christus te maken. Laat u met God verzoe- nen, ga naar de Here Jezus Christus, dat kan door het gebed. Christus zegt: Wie zijn leven liefheeft, raakt het kwijt.
Als ik christenen zie die iedere euro besteden om het luxe leven dat wij in het Westen hebben nog luxer te maken. Dan valt het niet mee om te geloven dat dat nu juist de mensen zijn die vol verwachting uitzien naar de wederkomst van Christus. De Here Jezus zegt tegen iedereen: Wie zijn leven liefheeft zal het verliezen. Het is direct verbonden met wat we in vers 26 hebben gelezen. Als ie- mand Mij dient, moet hij Mij volgen. En waar Ik ben, moet ook Mijn dienaar zijn, Als iemand Mij dient, zal de Vader hem eren. Het is niet de vraag of de Here Jezus met ons meegaat, maar of wij Hèm volgen. Waar Ik ben, moet ook Mijn dienaar zijn. Wij moeten gaan waar de Here Jezus ook heengaat. Zijn red- ding is niet goedkoop. Moet Jezus zeggen: Vader bevrijdt Mij van wat Mij te wachten staat? Nee, want juist daarvoor is Hij gekomen. Hij geeft Zijn leven voor u, jou en mij!
Johannes 12 vers 28: Vader, laat Uw grootheid zien, laat zien wie U bent. Er kwam een stem uit de hemel: Dat heb Ik laten zien en dat zal Ik weer doen!
Jezus Christus zoekt boven alles de eer van God. Dat mag ook voor ons een diepe les zijn. Vaak klagen, huilen en beven wij en vragen waarom de Here, al
die onplezierige dingen over ons doet komen. Maar we moeten (net als de Here Jezus) leren zeggen: Vader, laat Uw grootheid zien door dit lijden heen!
Dan kan de hemel niet blijven zwijgen en antwoord God de Vader: Dat heb Ik la- ten zien en dat zal Ik weer doen! Driemaal heeft de Vader uit de hemel tot Zijn Zoon gesproken, hoorbaar voor hen die er bij waren. De 1ste keer was bij Zijn doop door Johannes de Doper. Aan het begin van Jezus openbare optreden.
De 2de keer bij de verheerlijking op de berg, toen Elia en Mozes met Jezus spra- ken over Zijn komende lijden in Jeruzalem. De 3de keer vinden we in Johannes 12. Bij het einde van Zijn optreden, vlak voor Zijn Lijden en Sterven.
Johannes 12 vers 29 en 30: De mensen om Hem heen hoorden het ook. De meesten beweerden dat het een donderslag was geweest. Anderen zeiden dat een engel iets tegen Hem had gezegd. Die stem is er niet voor Mij ge- weest, maar voor u! zei Jezus. De stem uit de hemel wordt op verschillende manieren geïnterpreteerd. Er blijken veel mensen om Jezus heen gestaan te hebben. Het zijn de feestgangers die zich op het tempelplein bevinden. De mees- ten van hen veronderstellen dat het geluid dat zij gehoord hebben een donder- slag was. Daaruit blijkt dat de stem niet voor iedereen duidelijk verstaanbaar is geweest. We weten uit het OT dat de donder als stem van God werd herkend.
Johannes herkent de stem van de HERE God. Hoe dat mogelijk is geweest, wordt niet meegedeeld. Sommige mensen denken dat het een engel is geweest.
En wat is de conclusie?
De feestgangers hebben wel de stem gehoord, maar niet de boodschap ver- staan. Een zelfde reactie vinden we ook vandaag. Ergens geloven mensen wel iets maar hebben zij de boodschap begrepen en verstaan? Als een mens het Woord van God hoort en leest dan moet het niet het éne oor in en het andere weer uit, maar wij moeten het Woord aannemen en aanvaarden als relevant voor ons leven van vandaag. De Heilige Geest zal ons verstand, hart en leven openen voor Gods Woord opdat wij begrijpen wat Hij wil dat wij doen zullen.
Johannes 12 vers 31 t/m 33, Jezus zei: Nu wordt het oordeel over de wereld uitgesproken. Het is zover dat de heerser van deze wereld wordt wegge- jaagd. Wanneer Ik van de aarde omhoog geheven word, zal Ik allen naar Mij toe trekken. Daarmee bedoelde Hij dat Hij aan het kruis zou sterven. Christus dood aan het kruis is de veroordeling van de wereld en van de heerser van deze wereld (de duivel). We zullen het ook zien en lezen als we bij Johannes 16 vers 7 t/m 11 zijn aangekomen. Wij leven in een wereld die is veroordeeld, dood in zon- den en misdaden. De Here Jezus kwam in de wereld om te sterven voor de zon- den van de wereld. Als een mens Zijn offer niet aanvaard is er geen hoop, hij blijft onder het oordeel. Beter gezegd: zij zijn al veroordeeld omdat zij niet hebben ge- looft in de naam van Gods enige Zoon (Joh.3).
In Openbaring 12 wordt verteld dat Satan uit de hemel is gegooid. Van de gelovi- gen wordt daar gezegd: Zij hebben hem overwonnen, doordat het Lam Zijn bloed voor hen gegeven heeft en doordat zij daarvan hebben getuigd. Zij waren bereid hun leven ervoor te geven. Daarom moet de hemel en ieder die er woont, blij zijn. Maar och, wat ziet het er vreselijk uit voor de aarde en de zee. De duivel is naar beneden gekomen, buiten zichzelf van woede. Hij weet dat hij niet veel tijd meer heeft. Uiteindelijk wordt satan in de onderwereld gegooid, dan zal hij voor een korte tijd weer worden vrijgelaten. Daarna wordt hij weer gegrepen en in het brandende zwavelmeer gegooid waarin ook het beest en de valse profeet zijn gegooid. Daar zullen zij dag en nacht gepijnigd worden, voor altijd en eeuwig (Op.20). Aan het Kruis is door Christus de definitieve over- winning op satan behaald. Hij heeft alle machten van duisternis tentoongesteld en over hen getriomfeerd (Kol.2:15). Zij zijn door het kruis van Christus over- wonnen en verslagen.
Johannes 12 vers 34 t/m 36: De mensen antwoordden: Er staat in de Boeken dat de Christus altijd zal blijven leven. Waarom zegt U dan dat U, de Men- senzoon, van de aarde omhoog geheven zult worden? Wat is dat, die Men- senzoon? Het licht zal niet lang meer bij u zijn, antwoordde Jezus: Loop in
het licht zolang het kan. Want als de duisternis u overvalt, ziet u de weg niet meer. Vertrouw op het licht, zolang u het licht hebt. Dan zult u kinderen van het licht zijn. Naar Joodse begrippen zou de Messias altijd op aarde blijven om te heersen als Koning over Israël. Waarom spreekt Jezus nu opeens over de Mensenzoon? Het was geen gangbare titel en werd alleen door Jezus gebruikt als aanduiding voor Zichzelf. Nergens wordt Hij zo door anderen aangesproken.
De titel gebruikt Jezus n.a.v. Daniel 7. Daarmee duidt de Here Zichzelf aan als de Messias. Jezus bedoelt Zichzelf te laten zien als Degene aan Wie Gods onbe- perkte koninklijke heerschappij is toevertrouwd.
Tegelijk spreekt de Heiland over ‘omhoog geheven worden’. Daarmee zegt Hij dat de heerschappij van de Mensenzoon de vrucht is van het sterven van de tar- wekorrel. De mensen hebben gehoord dat Jezus van de aarde weg zou gaan en dat klopt niet met hun verwachting aangaande de Messias. Zij zien niet dat ver- hoging pas na vernedering kan komen. Zij zien Jezus niet als de lijdende Men- senzoon. De Messias hoeft volgens de mensen niet verhoogd te worden. Maar de Mensenzoon dan? Hij wel? Is Hij dan toch een ander dan de Messias?
Kortom, de mensen begrijpen de woorden van de Here Jezus niet.
Johannes 12 vers 37 t/m 41: Ondanks de vele wonderen die Hij voor hun ogen had gedaan, geloofden de meeste mensen niet dat Hij de Christus was. Op hen waren de woorden van de profeet Jesaja van toepassing: Here, wie heeft geloofd wat wij vertelden? Aan wie heeft U uw macht geopen- baard? Jesaja heeft geschreven dat zij niet konden geloven. God heeft hun ogen blind en hun hart ongevoelig gemaakt. Hij wilde niet dat zij inzicht en begrip zouden krijgen. Anders zouden zij naar Hem terugkeren en Hij hen genezen. Jesaja schreef hier over Jezus, want hij had Zijn schitterende heerlijkheid gezien. Terugkijkend ziet Johannes dat Jezus veel wonderen heeft gedaan. Die stonden centraal in Zijn werk. De bedoeling van die wonderen was dat de Joden zouden geloven dat Hij de Messias was, de Zoon van God. Wat er
gebeurde, is onbegrijpelijk. Ondanks alle zichtbare tekenen die Jezus had ge- daan was de algemene tendens dat de meeste mensen niet geloofden dat Hij de Christus was.
Johannes 12 vers 42 en 43: Toch waren er heel wat vooraanstaande Joden die wel geloofden dat Jezus de Christus was. Maar zij durfden er niet voor uit te komen, omdat zij bang waren dat de Farizeeën hen uit de synagoge zouden verjagen. Zij vonden het belangrijker wat de mensen van hen zei- den, dan wat God van hen dacht. Luisteraars, wat vinden wij belangrijker?
Johannes 12 vers 44 t/m 50: Wie op Mij vertrouwt, riep Jezus uit, vertrouwt eigenlijk op Hem die Mij gestuurd heeft. En wie Mij ziet, ziet Hem die Mij ge- stuurd heeft. Ik ben als licht naar de wereld gekomen om ieder die op Mij vertrouwt uit het donker te halen. Als iemand hoort wat Ik zeg en zich er niets van aantrekt, zal Ik niet over hem oordelen. Ik ben niet gekomen om te oordelen over de wereld, maar om haar te redden. Over wie Mij afwijst en niet luistert naar wat Ik zeg, zal op de laatste dag een oordeel gegeven wor- den, en wel door het Woord dat Ik gesproken heb. Want Ik heb niet uit Mij- zelf gesproken, maar Ik heb gezegd wat Mij is opgedragen door Mijn Vader die Mij heeft gestuurd. Hij heeft Mij opgedragen de mensen eeuwig leven te geven. Daarom zeg Ik alleen wat Mijn Vader Mij verteld heeft. In de verzen 44 t/m 50 komen bekende onderwerpen aan de orde. Johannes gebruikt deze woor- den van Jezus als samenvatting van alles wat de Here heeft verkondigd. In vers 46 noemt de Here Zichzelf weer het Licht dat naar deze wereld kwam. Alleen Je- zus kan mensen de ogen openen en hun de Vader laten zien. Hij alleen kan een mens aan de duisternis doen ontkomen. Zij kunnen eruit bevrijd worden door Hem te volgen.
Het geloof in Jezus Christus, het Licht der wereld, is de enige weg uit de duister- nis. De taak van de Here Jezus was niet de wereld te veroordelen. Integendeel, Hij kwam als het Licht (vs.46), om de wereld te redden. Maar, al veroordeelt
Christus niet, er is wel degelijk een oordeel voor hen die Hem en Zijn woorden verwerpen. Het woord van Jezus dat door ongelovigen wordt verworpen, zal te- gen hen getuigen en zo hun rechter zijn en hen veroordelen. Er zijn 2 mogelijkhe- den: eeuwig leven of eeuwige dood. Door het woord van Jezus zal er een schei- ding optreden tussen gelovigen en ongelovigen. Maar die zal pas ten volle open- baar worden op de laatste dag, de dag van het oordeel. Jezus is wel mens, maar geen mens als ieder ander, dan zouden Zijn woorden aan kritiek onderhevig kun- nen zijn. Zijn woorden zouden afgewezen kunnen worden. Maar, in Jezus spreekt God Zelf tot ons. Daarom moeten wij Zijn Woord gehoorzamen. Hij is de Enige die een mens eeuwig leven kan geven.
In de volgende uitzending lezen we Johannes13:1 t/m 16.
