Weg van verzoening is lang

10 ^buitenland

kerk & leven

GEZIEN VTMOP

Naam + voornaam . . . .

Adres . . . .

Postcode . . . .

Stad . . . .

Tel.: . . . .

Nieuw model Stannah

Bestek en documentatie gratis:

Toestel SO89 (gratis nummer) tel 0800 95 950 Stannah

trapliften de ideale oplossing.

Stannah trapliften de ideale oplossing.

info@stannah.be www.stannah.be Poverstraat, 94

1731 Relegem fax: 02 366 44 80 Stannahbvba

Advertentie

Weg van verzoening is lang

Britse Jo Berry ontmoette de moordenaar van haar vader

X

Vader werd gedood bij bomaanslag IRA

X

Dochter wou begrijpen waarom het gebeurde

X

Haar weg geeft hoop aan anderen

Erik DE SmEt

Jo Berry, dochter van een Brits parlementslid, was in 1984 ze- ventien en net van plan een we- reldreis te maken, toen het Iers Republikeinse Leger (ira) haar vader ombracht bij een stoutmoe- dige bomaanslag op een hotel in Brighton waar op dat moment de Britse conservatieven een congres hielden. Hun doelwit: premier Margaret Thatcher.

„Ik had nooit beseft dat mijn vader een doelwit van terroris- ten kon worden”, vertelt Jo Berry die even te gast was in ons land.

„Plotseling zat ik pal in een oor- log. Weken na de aanslag deed ik in een kerk in Londen de gelofte dat ik ooit zou verstaan waarom mijn vader werd omgebracht.”

Het werd een lange reis. „Een taxichauffeur met Iers accent ver- telde me op een dag dat z’n broer door Britse soldaten was neerge- schoten. Die ervaring maakte dat

‘de andere kant’ een menselijk ge- laat kreeg. Kon ik een relatie aan- gaan met wie mijn vijand was?”

Geïnspireerd door Gandhi’s ge- weldloosheid trok Jo Berry daar- op naar Dublin voor vredesbij- eenkomsten.

Midden jaren 1990 kwam het vredesproces op gang dat in 1999 uitmondde in de Goede-Vrijdag- akkoorden. In het kader daar- van kwam ook Patrick Magee vrij,

de ira-terrorist die de aanslag in Brighton had gepleegd en al- dus de moordenaar van Jo’s va- der. „De box ging opnieuw open”, vertelt ze. „Het trauma en alle vragen kwamen terug. Het was emotioneel heel moeilijk. Op een weekend in Ierland ontmoette ik ira-militanten. Het bleken nor-

male mensen. Terug thuis huilde ik wel zes uur lang.”

En toen kwam van een van hen de onverwachte vraag of ze Ma- gee niet wou ontmoeten. „Ik voel- de het aan als een plicht”, getuigt Jo Berry. „Toen hij de kamer bin- nenkwam, dankte ik hem voor zijn komst. Hij zei dat hij het was

die mij moest danken. Die eerste ontmoeting duurde drie uur. Ik vertelde over mijn vader. Hij gaf geen rechtvaardiging voor wat hij had gedaan. Toen vroeg hij plot- seling wat hij voor mij kon doen.

Dat was een breekpunt. Hij wilde dus ook die lange weg gaan.”

Van het een kwam het ander. Ber- ry en Magee werden uitgenodigd op vredesconferenties en getuig- den onlangs nog in het Britse par- lement, een hele stap voor een Ier- se republikein. Berry probeert de diepere betekenis van de weg van verzoening te vatten: „Vergiffenis is jezelf constant bevrijden van angst. Er is eigenlijk niet te verge- ven of te vergeten. Ook Pat zei dat hij het niet kan vergeten.”

Kan de weg die Magee en zij be- wandelden ook anderen hoop ge- ven? „Intussen mocht ik mensen uit Israël, Palestina of Rwanda ontmoeten die in gelijkaardige situaties als de mijne zitten. Pijn, zo leerde ik, kan getransformeerd worden in vrede.” En de Britse be- sluit: „Ja, ik leef met hoop, maar soms is die hoop klein.”

Jesse Jackson in Antwerpen

Burgerrechtenactivist en ‘wegbereider van Obama’ ontmoet kleurrijke waaier jongeren: „Geef je dromen nooit op”

Gratis katholiek maandblad in Frankrijk

In Frankrijk werd het eerste nummer verspreid van een gratis katholiek maandblad. L’invisible (Het onzichtbare) heeft een op- lage van 200.000 exemplaren en wil een antwoord bieden op de grote spirituele verwachtingen van vandaag. „Terwijl godsdienst

meer dan ooit wordt terugge- drongen in de privésfeer, wenst dit blad het christelijke geloof een nieuwe zichtbaarheid te geven in de samenleving”, schrijven de op- richters. Uit een peiling in het eerste nummer blijkt dat zeven op de tien Fransen godsdienst be- schouwen als een troef voor de sa- menleving. Drie katholieke titels steunen het project, het weekblad La Vie en de maandbladen Magnifi- cat en Il est vivant. (ivh)

Lieve WoutErS

In de fabelachtige Darwinzaal van de Antwerpse Zoo, waar een reuzengroot skelet van een ba- leinwalvis het hoge plafond siert, bereidt een zestigtal jonge men- sen uit enkele hogescholen en jeugdverenigingen zich voor op de ontmoeting met de Ameri- kaanse dominee Jesse Jackson. De man is intussen 68, maar voor de Vlaamse en allochtone jeugd hier bijeen, spreekt hij nog steeds tot de verbeelding.

Een jonge moslim wil weten of door de groeiende angst voor de islam geen hypotheek rust op de toekomstkansen van jongeren als hij. Jesse Jackson antwoordt met een vurig pleidooi. „We mogen niet vervallen in stereotypen. Het terrorisme is niet eigen aan de is- lam. Tijdens de apartheid vonden veel gewelddaden precies op zon- dag onder de kerktoren plaats.”

Nadia Fadil, sociologe aan de K.U.Leuven, wijst op structurele problemen zoals armoede, discri- minatie op school en op de werk- vloer, die ongelijkheid in stand houden. Hoe kunnen we door po- litici ernstig worden genomen?

„Zelfs de meest welvarende natie kan zich niet veroorloven zoveel talent onbenut te laten. Dat kost geld? Scholen kosten nog altijd minder geld dan gevangenissen.

Niets doen, maakt van deze men- sen een tikkende tijdbom.”

Antwoordend op de vraag van een Afrikaanse studente legt Jes- se Jackson de klemtoon op de per- soonlijke wil om te slagen. „Nel- son Mandela en Martin Luther King waren sterke geesten, gede- gen academisch opgeleid. Ze wa- ren bereid grote offers te brengen voor een ideaal dat wellicht pas na hen zou gerealiseerd worden.

Geef je idealen nooit op. Dromen worden wel degelijk waar.”

Levende legende

Thierry Ngoy is opgetogen. „Het is een grote eer om zo’n levende legende te mogen ontmoeten. Hij

heeft als eerste een schop tegen de deur gegeven naar de verkiezing van president Barack Obama. We hebben in Vlaanderen nood aan zulke rolmodellen.”

Opgegroeid op Linkeroever heeft Thierry het ‘gemaakt’ on- danks zijn omgeving. Nu werkt hij bij Belgacom en zet zich in voor de jeugdvereniging Mwinda Kitoko, die onder meer jaarlijks een talentendag organiseert in het Zuiderpershuis. „Mijn droom is om iets te kunnen betekenen in de Belgische samenleving, om hier als allochtoon echt een bij- drage te kunnen leveren.”

Jongeren gaan vereerd in gesprek met ‘levende legende’. © Belga Jo Berry (links) getuigt samen met de voormalige Ierse terrorist Patrick Magee. © Belga

„Ons eerste gesprek duur- de drie uur. Toen vroeg hij wat hij voor mij kon doen.

Dat was een breekpunt”