Verschijnt wekelijks met uitzondering van de recesperiodes van de Tweede-Kamerfractie.
Uitgave van de Haya van Somerenstichting onder de verantwoordelijkheid van het hoofdbestuur van de VVD. De inhoudelijke verantwoordelijkheid berust bij de Tweede-Kamerfractie van de VVD.
26 sept. 1986, nummer 127
redactie: H.F. Heijmans, drs. L.M.L.H.A. Hermans;
redactie-adres: Postbus 20018, 2500 EA 's-Gravenhage, tel. 070-61 49 11; organisatie: J.N.J. van den Broek;
abonnementenadministratie: algemeen secretariaat VVD, postbus 30836,2500 GV 's-Gravenhage, tel. 070-614121
abonnementsgeld: ƒ 5 0 ,- per jaar; vormgeving en druk: Hofstad Druktechniek bv, Zoetermeer.
D O C U M E N T A TIE C E N TR U M
N E D E R LA N D SE
POLITIEKE
p a r t ij e n
Verboden rechtspersonen
Bij het recente Kamerdebat over het wetsvoorstel inzake het verbieden en ontbinden van rechtspersonen (ver enigingen, waaronder politieke partijen, vennootschappen en dergelijke) deelde woordvoerder Jan Kees Wiebenga mee, dat de VVD geheel gelukkig was met de gekozen opzet.
Door de problematiek van de bestrijding van fraude rende rechtspersonen en die van het verbieden van poli tieke partijen in één regeling te vatten zijn problemen denk baar. Fraudebestrijding moet voortvarend geschieden; het verbieden van een politieke partij daarentegen zeer terug houdend. Daarbij zijn immers democratische grondrechten in het geding. Dat de rechter bij beide verschijnselen het begrip „strijd met de openbare orde” moet hanteren geeft te denken.
De VVD stelde bij de inbreng voorop, dat de bestrij ding van (rassen)discriminatie urgent blijft. De VVD-fractie vroeg hoe het staat met de regeringsvoorstellen tot aanpas sing van het Wetboek van Strafrecht op dit punt.
Ten aanzien van het verbieden van politieke partijen zijn er twee stromingen, volgens de VVD. Te weten:
a) de democratie mag niet misbruikt worden om te streven naar een ondemocratische staat. Zulke partijen moeten verboden worden. Bij dit concept van de „streitbare Demokratie” hoort een flink aantal verbodsgronden (in Duitsland is destijds de communistische partij verboden): b) in een democratie mogen politieke partijen in beginsel
alleen door de kiezers worden uitgeschakeld: democra tie is niet voor bange mensen; geen verbod op grond van inhoudelijke standpunten. De VVD vindt een partijverbod een uiterst middel. Discriminatie moet primair bestreden worden met beleid en argumenten. Een partijverbod is symptoombestrijding en bovendien niet effectief.
In dit licht gezien is het criterium „strijd met de openbare orde" op grond waarvan de rechter onder meer een politieke partij verboden kan verklaren en ontbinden wel zeer ruim. Wie garandeert dat de rechter het terughou dend zal toepassen, met name als de druk van de publieke opinie zeer groot wordt? De VVD geeft voorshands de voorkeur aan een precisering van de omstreden verbods- grond „openbare orde” boven een volledige afwijzing van het wetsvoorstel. Het ingediende amendement formuleert een beperkt aantal gronden, op basis waarvan de rechter politieke partijen zou kunnen verbieden, te weten: geweld, aantasting van de vrijheid van anderen en verboden discri minatie.
De stemmingen volgen later.
(V o o r n a d e re in fo rm a tie : m r. J.G .C . W ie b e n g a , te l. 070- 614911, tst. 2368.)
Jeugdspaarwet
Op 24 september jl. werd in de Tweede Kamer een wijziging van de Jeugdspaarwet behandeld. De VVD-fractie hecht grote waarde aan het bevorderen van de spaarzin bij de jeugd en vond het voorstel van het kabinet om de jeugdspaarregeling (de Zilvervloot-spaarregeling) in te per ken derhalve een verkeerd voorstel. De VVD droeg als alternatief aan om de noodzakelijke bezuiniging te zoeken in een andere spaarregeling, het Bezitsvormingsfonds. Geheel in overeenstemming hiermee deed de minister een nieuw voorstel, namelijk:
- Alle bestaande spaarregelingen evalueren en daarover advies vragen aan de Stichting van de Arbeid.
- Daarna besluitvorming over eventuele aanpassingen. - Voorlopig blijven putten uit het Bezitvormingsfonds. - De Jeugdspaarregeling beperkt wijzigen, namelijk het
schrappen van de premie over het rentebestanddeel. Thans wordt de evaluatie afgewacht.
(V o o r n a d e re in fo rm a tie : m r. G.B. N ijh u is , tel. 070-614911, tst. 2091.)
Wijziging interimwet op het speciaal
onderwijs
In dit wetsontwerp wordt een wettelijke basis gege ven aan de ambulante begeleiding van kinderen die geplaatst of overgeplaatst zijn in het reguliere (gewone) basisonderwijs of voortgezet onderwijs en die zonder deze voorzieningen aangewezen zouden zijn op het speciaal on derwijs.
De VVD-fractie kan van harte instemmen met dit wetsontwerp, temeer daar dankzij deze regeling wellicht meer kinderen met een handicap in het gewone onderwijs kunnen blijven of daar weer naar terug kunnen gaan,
De VVD-fractie heeft een motie, die door het CDA was ingediend, ondersteund, waarin gevraagd wordt de vergoedingsregeling voor de toelatingscommissie aan te passen.
Deze commissie bepaalt ook of een kind in aanmer king komt voor ambulante begeleiding en krijgt nu slechts „tijd" (en dus geld) voor kinderen die wel in het speciaal onderwijs geplaatst worden, en niet voor kinderen die in het regulier onderwijs blijven.
MOTIE
De Kamer,
1 2 7 - 2
overwegende dat ambulante begeleiding gestimuleerd dient te worden om plaatsing in het regulier onderwijs te bevorderen,
overwegende dat rechtstreekse plaatsing in het regulier onderwijs met ondersteuning van ambulante begeleiding vanuit het speciaal onderwijs nog grotere voorkeur verdient,
constaterende dat deze overwegingen passen in het rege ringsbeleid, dat de groei van het speciaal onderwijs wil beperken,
nodigt de regering uit ook voor leerlingen die rechtstreeks geplaatst worden in het regulier onderwijs faciliteiten ter beschikking te stellen voor de werkzaamheden, die de commissie als gedacht in artikel 33 van de Interimwet op het Speciaal Onderwijs en het Voortgezet Speciaal Onderwijs voor de verwijzing naar het regulier onderwijs dient te verrichten, conform de criteria bij de toewijzing van de faciliteiten voor de verwijzing naar het Speciaal Onder wijs,
en gaat over tot de orde van de dag.
(V o o r n a d e re in fo rm a tie : A . J o rrits m a -L e b b in k , tel. 070- 614911, tst.2 4 9 2 .)
W K Ê tÊ Ê M È B Ê Ê È im Ë m Ê Ê Ê m m m Ê m Ê Ê m M U M m m Ê S Ë m m iÊ tm a Ê m
Uit het Europees Parlement
De vrijheid van dienstverlening en het Europees
Vervoer
Jongstleden 11 september werd in de plenaire verga dering van het Europees Parlement een aantal regelingen ter zake van vervoerskwesties behandeld. Het betrof: de liberalisatie en harmonisatie als uitgevoerd door de Commis sie na het arrest van het Hof van Justitie over de nalatigheid van de Raad om uitvoering te geven aan een Europese vervoerspolitiek, het vervoer over de weg en de binnenwa teren door niet ingezetenen van een bepaalde lid-staat en het vervoer over zee. Eén zaak hadden al deze voorstellen met elkaar gemeen, namelijk het wegnemen van discrimina ties tussen onderdanen van de eigen en van andere lid staten van de Gemeenschap. De uitkomst van de stemmin gen was ook dezelfde, te weten: bescherming van eigen vervoerders tegen concurrentie uit andere landen. Waar men zou zeggen dat een grotere liberalisatie als voorge schreven door het Verdrag van Rome en bevestigd door het Hof, omdat het Parlement daarom gevraagd heeft, toch op zijn minst door het Parlement in overgrote meerderheid gesteund zou moeten worden, bleek in de praktijk zowel bij links als bij een groot deel van de Christen-Democraten, nationale belangenvertegenwoordiging voorop te staan. Vooral de komende Duitse verkiezingen bleken hun scha duw vooruit te werpen, hetgeen m een direct gekozen Euiopees Parlement toch op zijn minst als teleurstellend mag worden ervaren. Wie echter denkt dat Nederland met zijn grote belang in een vrijer Europees vervoer als lid-staat in nationale wetgeving helemaal zuiver op de graat is, ver gist zich, ook wij hebben bijvoorbeeld door het vergunnin genstelsel in de binnenvaart een voor buitenlanders ontoe gankelijke vervoerstak.
Net als dat m de recent veel in het nieuws besproken luchtvaart het geval is, wensen in het bijzonder de grote lidstaten op het continent, Duitsland, Frankrijk, Italië en m zekere zin ook Spanje, hun interne vervoersmarkt met open te stellen voor anderen, terwijl voor de kleinere landen juist
de interne markt van minder betekenis is. Men beroept zich daarbij op de totnutoe zeer verschillende fiscale en tech nische verschillen. In het rapport van voorzitter van de parlementaire vervoerscommissie Anastasopoulos wordt er dan ook op gewezen dat harmonisatie samen met liberalisa tie zal moeten geschieden, maar dat betekent dat ook de ministers van financiën op zijn minst een deel van de natio nale fiscale soevereiniteit zullen moeten opgeven en daar lopen de Stoltenbergs en Rudmgs van deze wereld niet warm voor.
Met een meerderheid en tegen de zin van de Duitsers in bleef tenminste het voorstel van de Europese Commissie behouden dat bij het internationaal vervoer één aansluitend binnenlands-vervoer op de terugreis zal mogen plaatsvin den, hetgeen het grote aantal leegritten zal verminderen en dat is zowel om bedrijfsmatige als milieubeschermende redenen een stapje m de goede richting.
Evenzeer is er ook in de zeescheepvaart geen echte interne liberalisatie door het Parlement gekomen maar wel, en dat is voor de concurrentiekracht van de Europese reders belangrijk, de mogelijkheid beschermende maatregelen te treffen tegen dumping en oneerlijke concurrentie hetgeen vooral door de Oost-Europese staatsrederijen gedaan wordt.
Dat een meerderheid opgetreden wilde zien tegen het varen van Europese reders met goedkope vlaggen en met met-Europese bemanningen heeft ook weer met fiscale regimes en loonkostenpeil te maken.
Concluderend kan men met de woordvoerder na mens de liberale fractie voor vervoerskwesties Florus Wij- senbeek stellen dat er door Europese Commissie en Raad nog heel wat zal moeten worden gedaan, voordat er een vrij Europees vervoer zal zijn, zonder hetwelk een echte interne markt, die in 1992 tot stand moet zijn gekomen, niet mogelijk is.
(V o o r n a d e re in fo rm a tie : drs. F .A . W ijs e n h e e k , te l. 070- 64744 7)
Mededelingen
Vanuit het hoofdbestuur
Het hoofdbestuur van de VVD heeft op 23 september 1986 te 's-Gravenhage de volgende kandidaten gesteld, voor functies die binnenkort in het dagelijks bestuur open zullen vallen,
Mr. I. W. Opstelten te Delfzijl als ondervoorzitter Drs. P. Ressenaar te ’s-Gravenhage als penningmeester R. Wigboldus te Groningen als secretaris voor de internatio nale betrekkingen.
Voorts was reeds op 15 september 1986 drs. B.J.M. Verwaayen te Wateringen wederom gesteld in de functie van secretaris voor de voorlichting.
