Praktische opdracht Geschiedenis Andrej Sacharov
Praktische-opdracht door een scholier 4e klas havo
3918 woorden 18 jaar geleden
6
13 keer beoordeeld
Vak Geschiedenis
Aanpak van verslag Aanpak van werken:
• Voordat we dit verslag gingen maken, moesten we eerst informatie vinden.
• We begonnen met zoeken in de Encarta Encyclopedie.
• We konden hier niets vinden en zochten op internet, hier hebben we wel het één en ander gevonden wat we kunnen gebruiken.
• Al deze informatie was niet genoeg, dus hebben we de mediatheek geraadpleegd, hier vonden we een boek genaamd “Rusland”. Hier hebben we heel veel uit gekopieerd.
• Nu we alle informatie hebben kunnen we het verslag maken.
We hebben best veel tijd besteed aan het zoeken naar de informatie, zo’n 3 uur.
Informatiebronnen
Onze informatie hebben we gevonden op /in:
• http://www.rusnet.nl/network/woordenboek/sacharov.shtm -> Dit is een historisch overzicht van de dingen die hij deed, het is dus best actuele informatie.
• In het boek “Rusland” -> Hier hebben we het meeste gevonden aan informatie, dit boek is te vinden in de mediatheek. Het boek bevat de gebeurtenissen van alle mensen die belangrijk waren voor de Russische geschiedenis. Deze informatie is het meest volledig, alleen het is moeilijk uit te zoeken wat Sacharov heeft gedaan.
• http://www.nd.nl/htm/dossier/schaduw/scha09.htm -> Dit is een artikel uit het Nederlands Dagblad over Rusland. Ook hier wordt Sacharov vermeld. Wanneer dit artikel is gemaakt is niet vermeld, maar wel dat het geschreven is in de 20ste eeuw.
• en nog andere links, waar we de adressen niet meer van weten of kunnen vinden.
Logboek
Natuurlijk zijn we druk bezig geweest met het verslag. Hier is ons logboek, alleen wij vinden dat we er veelste laat aan zijn begonnen. Nu maar hopen dat het wat wordt.
• 12-01-2002 tot 15-02-2002 -> Zoeken van informatie over Sacharov, wat niet erg makkelijk was, want er is niet erg veel informatie te vinden over Sacharov.
• 06-03-2002 tot 08-03-2002 -> Het in elkaar zetten van het hele verslag.
Even iets meer over het zoeken van de informatie, want het verslag maken hebben we samen gedaan. Dit is ongeveer wat we gedaan hebben.
• Steven heeft heel Encarta door gezocht. Hij heeft bij de geschiedenis van Rusland gekeken en bij andere artikelen over Rusland om misschien zo een link te krijgen over Sacharov, maar helaas heeft Steven niets kunnen vinden. (bezigheid: 30 minuten.)
• Arjan heeft in de mediatheek gezocht naar Sacharov en met succes, want in het boek “Rusland” stond wel het een en ander over Sacharov. Dit heeft hij gekopieerd zodat het overzichtelijker zoeken was. Niet heel het boek, maar hij heeft in het register gekeken onder Sacharov en die bladzijden gekopieerd.
(bezigheid: 1uur, want voordat hij het had was er ook al een hele hoop tijd verstreken.)
• In de mediatheek hebben we ook gevraagd naar informatie over Sacharov. Hier hebben we wel wat gekregen maar of het echt bruikbaar is, is nog te betwijfelen, want het zijn een paar artikelen uit een krant of iets anders dat gaat over Sacharov (niet alles, maar hopelijk wel genoeg).
• Arjan heeft ook nog op internet gezocht naar Sacharov en ook hier heeft hij wat gevonden, namelijk een hele documentatie map over onder andere Sacharov. (bezigheid: 1½ uur + 30 minuten download tijd, dus ongeveer 2uur in totaal)
• We hebben op 6 en 7 maart aan dit verslag gewerkt. (bezigheid: 4uur)
Verslag Hoofdvraag
Voor de practische opdracht voor geschiedenis hebben we de volgende vraag gekregen:
Welke betekenis heeft Andrej Sacharov gehad voor de Russische samenleving?
Historie van Sacharov
Na veel zoeken hebben we dan toch nog wat informatie gevonden over Sacharov. Het was niet makkelijk, want veel bruikbare informatie over Sacharov is moeilijk te vinden, maar we hebben dan toch nog het volgende gevonden.
Sacharov en zijn verleden:
Andrej Dmitrijewitsj Sacharov (geboren op 21-05-1921 in Moskou, gestorven 14-12-1989 in Moskou), kernfysicus in de Sovjet-Unie, strijder voor de burgerrechten en winnaar van de Nobelprijs voor de vrede.
Er is ook een prijs naar hem vernoemd: de Sacharovprijs.
Andrej Dmitrijewitsj Sacharov studeerde aan de Moskouse Lomonossov-Universiteit fysica en sloot zijn studie in 1942 af. Tijdens en na de Grote Vaderlandse oorlog (1941-1945) was hij drie jaar lang werkzaam in een wapenfabriek in Ulianosk als ingenieur op het gebied van de productiecontrole. Als lid van de Academie van Wetenschappen had hij een belangrijk aandeel in de ontwikkeling van de waterstofbom voor de Sovjet-Unie.
Reeds in de jaren vijftig sprak hij zich uit tegen de verdere ontwikkeling van de nucleaire oorlogstechniek (zie voor uitleg de historische begrippen onder waterstofbom). Uiteindelijk slaagde hij erin een verbod op kernwapenproeven in de lucht, onder water en in de ruimte te krijgen, dat in 1963 in het Verdrag van Moskou officieel vastgelegd werd. Hij schreef een berichtgeving, dat in 1968 in het westen gepubliceerd werd, met de titel “Gedachten over vooruitgang, vreedzame coëxistentie en vrijheid van denken”, waarin hij een samenwerking van oost en west onder voorwaarde van behoud en geestelijke vrijheid en de idealen van het socialisme bepleitte.
De eredoctor van talrijke westerse universiteiten eiste in een open brief aan de regering een
democratiseringsproces in de Sovjet-Unie en richtte in november 1970 een comité op voor de handhaving van de mensenrechten in de USSR. Naast talrijke andere huldigingen voor zijn strijd om de realisatie van de mensenrechten verkreeg Andrej Sacharov in 1975 ook de Nobelprijs voor de vrede, waaraan een groot geldbedrag verbonden is. Hij kon de prijs echter vanwege een verbod naar het buitenland te reizen dat hem opgelegd was, niet persoonlijk in ontvangst komen nemen.
Ondanks de intimidatiepogingen van de kant van de overheid, zette hij zich ook de eerst op volgende jaren in hoge mate in voor het democratieproces in de USSR. In 1980 ten slotte werd hij wegens zijn
voortdurende “subversieve activiteiten” uit de Sovjet-Unie verbannen naar Gorki, waar hij naar eigen zeggen door de geheime dienst van de Sovjet-Unie, de KGB, blootgesteld werd aan psychische en fysieke folteringen. Pas zes jaar later verkreeg de criticus van het regime toestemming naar Moskou terug te keren.
Zijn eerste openbare optreden vond plaats in februari 1987 bij het Internationale Vredesforum in Moskou, waar hij opnieuw opkwam voor het recht op reizen naar en uit de Sovjet-Unie en op vrije meningsuiting in de Sovjet-Unie en hij de vrijlating van alle politieke gevangenen eiste. Tevens pleitte hij voor een
stapsgewijze vermindering van het aantal kernwapens.
Nog kort voor zijn dood op 14 december 1989 stelde Andrej Sacharov het wetsontwerp van een nieuwe grondwet voor de Sovjet-Unie op. Deze is nog steeds van toepassing in Rusland.
Antwoord op de vraag
Het antwoord op de vraag is best uitgebreid. Het antwoord is eigenlijk dat hij heel veel heeft betekend voor de Russische samenleving. Vooral voor de normale mensen die in Rusland wonen, zoals armen en normale mensen zoals jij en ik. Hij heeft zich ingezet voor de gelijke behandeling tussen mensen, de mensenrechten.
Ook was hij weer niet zo goed, want hij heeft een belangrijk aandeel gehad in de uitvinding en de bouw van een massavernietigingswapen, namelijk de waterstofbom. Een andere naam voor dit is een nucleaire raket. Dit is niet goed, want er is met dit wapen veel gebeurt. Door dit wapen zijn vele onschuldige mensen gestorven. Een goed voorbeeld hiervan is “Pearl Harbor”. Nadat Japan Amerika had aangevallen, gooide Amerika 3 nucleaire raketten op Japan.
Het verband van hem en een democratie is onduidelijk. Eerst maakt hij een bom en daarna gaat hij opeens mensen helpen. Toch blijkt dat hij zich echt inzet voor de mensheid. Hij probeerde zelfs om heel de
Russische politiek te veranderen, namelijk van het communisme naar een democratie.
Hij deed mee met geheime militaire strategische projecten, maar daar is hij in maart 1970 uitgegooid want hij publiceerde een hervormingsprogramma. In hetzelfde jaar richtte hij een comité op voor de rechten van de mens. Deze werd niet herkend door de regering van de Sovjet-Unie. Sinds ’72 voert de Sovjet pers een felle campagne tegen Sacharov. Deze werd geleid door de regering. In ’75 kreeg hij een Nobelprijs voor de vrede, maar doordat hij veelte druk bezig was met het maken van een democratie ging hij te ver en liet kritische uitspraken over de Sovjetrussische invasie in Afghanistan, waardoor hij door de regering werd verbannen naar Gorki. De democratische beweging waarin hij zat, de oppositiepartij, probeerde hij een verband te leggen tussen de oppositiepartij en het regime. Maar deze hulp werd door het regime
geweigerd. Dit is één van de redenen waarom hij sinds 1972 werd aangevallen door de Sovjet pers, zoals hierboven genoemd.
Na een korte uitleg kom je dus tot de volgende conclusie:
Sacharov was goed voor de normale mensen want hij behartigden hun belangen en streed voor de rechten van de mens, maar hij was een kwelgeest voor het regime, want kort nadat hij mee had gewerkt aan het uitvinden en uitwerken van de atoombom werd hij democraat en dus tegenstander van het toenmalige Sovjetregime, dat communistisch was. Aan de ene kant was hij dus goed voor de mensheid, maar aan de andere kant toch niet. (Voor verdere uitleg, zie onze eigen meningen.)
Historische begrippen
Alle historische begrippen zijn gekleurd in de tekst. Dat zijn deze woorden:
• Kernwapens
• Moskou
• Waterstofbom
• Grote Vaderlandse Oorlog
• Socialisme
• KGB
De betekenis staat onder de kopjes hieronder.
Kernwapens:
Tot de atoomwapens behoren alle wapens die hun explosieve kracht halen uit de kernsplijting van radioactief materiaal of uit de kernfusie van waterstof (waterstofbom, zie begrip verderop).
Draagsystemen voor atoomkoppen zijn gewoonlijk raketten (op het vasteland en op zee gestationeerd), vliegtuigen en granaten.
Eerste Atoommachten waren:
De VS, Rusland, Groot-Brittannië, Frankrijk en China. (ze vormen permanente Veiligheidsraad van de Verenigde Naties)
Nadat de Sovjet-Unie uiteen viel hoorden ook Oekraïne, Wit-Rusland en Kazakstan bij de Verenigde Naties.
In 1999, tijdens de oorlog in Kosovo, kwamen er definitief India en Pakistan bij.
Israël en Zuid-Afrika hebben het bezit van atoomwapens tot nu toe niet officieel toegegeven.
In enkele landen (Algerije, Brazilië, Irak, Iran, Libië, Noord-Korea en Taiwan) lopen ontwikkelingsprogramma's voor atoomwapens.
Bij de kernsplijting (atoombom) worden de atoomkernen van het splijtbaar materiaal (uranium 235, plutonium 239) door beschieting met neutronen gespleten, waarbij als splijtingsproducten lichter
kernmateriaal, energie en twee extra neutronen ontstaan. Bij de kettingreactie die zo ontstaat, komen in een fractie van een seconde heel grote hoeveelheden kernenergie vrij, die in de omgeving in warmte en radioactieve straling omgezet wordt.
De verwoestende werking manifesteert zich eerst in enorme hittestraling, die in een omtrek van ca. 7 tot 45 km elk onbeschermd leven verbrandt, daarna in een luchtdrukgolf en uiteindelijk in radioactieve besmetting van het getroffen gebied.
De explosieve kracht van atoomwapens ligt tussen omgerekend ca. 12500 t conventionele springstof (Hiroshima) en ca. 150 000 000 t (sterkste waterstofbommen).
Tijdens de Tweede Wereldoorlog deed men zowel in Duitsland als in de VS pogingen om atoomwapens te ontwikkelen; de VS behaalden in 1945 de belangrijkste doorbraak, de eerste kemproef in Alamogordo. Op 6.8.1945 vond de eerste militaire dropping van een atoombom plaats boven Hiroshima in Japan (200 000 doden, 100 000 gewonden), waarop op 9.8.1945 de tweede dropping volgde op Nagasaki (100 000 doden).
Sinds het jaar 1945 had de USSR het wetenschappelijke werk op het gebied van ontwikkeling van de zogenaamde atoombom versterkt en in het jaar 1947 was de Sovjet-Unie al in het bezit van de atoomwapens. Wetenschapper Koertsjatov is vader van de Russische atoombom.
Op dit moment zijn de VS en Rusland supermachtigste landen op het gebied van de atoomwapens. Beide landen hebben in eigen bezit ongeveer 3 500 kernraketten die kunnen overal in de wereld een doel bereiken. Kracht van deze atoombomen kan de hele wereld vele male vernietigen. Daarom proberen politici van beide landen een akkoord bereiken om het aantal van de kernwapens te verminderen.
Moskou:
Hoofdstad van de Russische Federatie, aan de Moskva (Moskou) rivier, 886 km2, 8.436.447 mw.
Functie
Door haar bevolkingsaantal verdient de stad een topplaats bij de metropolen van Europa. Naast organisatorisch centrum is de stad ook belangrijk als verkeersknooppunt.
Naast vier vliegvelden beschikt Moskou ook over de grootste binnenhaven van het land. Via het 128 km lange Moskoukanaal is de stad verbonden met de Wolga (de langste rivier in Europa) en op die manier ook in verbinding met de rest van het waterstratennet in Europees Rusland.
In 1980 organiseerde Moskou de Olympische Zomersspelen.
Geschiedenis
In 1147 krijgt de stad een eerste officiële vermelding, wanneer vorst Juriy Dolgoroekiy aan het bewind is.
Mongolen en Tataren, in naam van Batiy khan - de kleinzoon van Dzengis -, nemen de stad in 1238 in en blijven er tot 1480 aan de nacht. In 1263 krijgt de stad tijdelijk de status van zelfstandig vorstendom.
Ivan III zorgt vanaf 1480 voor een nieuwe stimulans en heeft plannen om van Moskou een 'Nieuw Rome' te maken. Italiaanse bouwmeesters worden aangetrokken. Engelse, Duitse en Hollandse kooplui worden door de heersende welvaart aangetrokken. Met 100.000 inwoners in de I6de eeuw is Moskou een van de dichtst bevolkte steden van Europa.
Peter I(De Grote) zorgt voor een dip door in 1712 de regeringszetel over te plaatsen naar St. Petersburg.
Branden in 1737 en 1812 en een inval door Napoleon illustreren de achterstand van de stad ten opzichtte van andere grote steden buiten Rusland. De Oktoberrevolutie van 1917 betekent een nieuwe start. Moskou krijgt in 1918 opnieuw de titel van hoofdstad van Rusland, in 1922 zelfs van hoofdstad van de hele Sovjet- Unie. In 1941 kan een inval door de nazi's op het nippertje vermeden worden.
Sinds 1991 is Moskou hoofdstad van de federale presidentsrepubliek Rusland.
Grote vaderlandse oorlog
Opperbevelhebber van het Sovjetleger liet de Russische topgeneraliteit uit de gevangenis vrij.
Sinds die tijd kon het Russische leger zich organiseren en doordat de winter vroeger dan verwacht inzette, begon het Sovjetleger met korte aanvallen.
De gevechten duurden: 60 dagen bij Smolensk, 70 dagen bij Kiev, 73 dagen bij Odessa. De eerste drie maanden heeft het Duitse leger honderden duizenden soldaten verloren. In het zuiden konden de Russen het Duitse front terugdringen en Taganrog weer innemen.
30.09.1941 - Duitse leger stond voor Moskou met 77 divisies (meer dan 1 000 000 soldaten), 1700 pantserwagens en 950 vliegtuigen. Iedere nacht probeerden ze via bombardementen (200 á 300)
vliegtuigen Moskou te bereiken. Hitler beloofde dat Moskou tot 7 november zal genomen worden. Maar in plaats daarvan had het Duitse leger de eerste grote nederlaag geboekt en werd 150-200 km
teruggedrongen.
Gevechten voor Moskou
Eind 1941 en begin 1942: Gevechten voor Moskou en de eerste overwinningen van het Russische leger onder leiding van marschalk Zjoekov dat tot een mislukking van de volgende offensieven van Hitler in Rusland leidde.
Hitler ontsloeg zijn veldmaarschalk “von Brauchitsch” en nam zelf het opperbevel in het oosten over.
Het mislukken van de offensieven in het Oosten:
In het voorjaar van 1942 had Hitler Moskou als doel opgegeven en trok hij terug naar het zuiden met als doel de Kaukasus en de noodzakelijke aardoliegebieden te veroveren. Daarvoor zou Stalingrad ter bescherming van de flanken veroverd worden.
Stalingrad
Onder leiding van veldmaarschalk Von Bock en veldmaarschalk Von Manstein slaagden Duitse troepen erin de “Krim” te veroveren en tot in de Kaukasus door te dringen. Hier kwam het offensief tot stilstand. In Stalingrad werd het zesde leger onder leiding van generaal Paulus door Russische legers omsingeld en moest zich op 31.1.1943 over geven. Nadat ontsnappingspogingen door Hitler werden afgewezen, werden
100.000 mensen gedood, 91.000 gevangen genomen en 22.500 waren nog in Stalingrad toen het veroverd werd. Stalingrad gold als de ommekeer van de oorlog, die nu op alle fronten voor de mogelijkheden gebeurtenissen tegenslagen bracht.
De Russen konden de Kaukasus en Charkov weer heroveren. In het noorden werden Kiev en Smolensk bevrijd en een directe weg naar Leningrad gecreëerd.
Voordat deze steden veroverd werden door het Duitse leger, vermoorde Duitsers honderden duizenden sovjetburgers, grotendeels joden (b.v.160 000 in Joden Kiev, werden in Babiy Jar vermoord). Als gevolg daarvan groeide het verzet van de sovjetbevolking tegen Duitse agressie die in een massale oorlog uitmondde (met name Wit-Rusland en West-Okraine)
Koersk
1943 Russische overwinning bij Koersk (Grootste in de geschiedenis met Pantserwagens en grote veldslagen) 05.07.1943 - 23.08.1943: Pantserwagens en veldslagen bij Koersk, onder leiding van veldmaarschalk Kluge en veldmaarschalk Von Manstein maakten Duitse troepen de laatste
aanvalpogingen op om Zuid van Rusland te bereiken. Nadat deze pogingen mislukten, werden 30 Duitse pantser-divisies door het Russische leger omsingeld en vernietigd.
Na veldslag bij Koersk konden de Russen de steden Orjel, Belgorod, Charkov en de Kaukasus weer
heroveren en bevrijden. In het noorden werd Kiev bevrijd, Smolensk bevrijd. De veldslag bij Koersk gold als de totale ommekeer van de oorlog, die op alle fronten voor Hitler een eind betekende en de onherstelbare tegenslagen bracht. Het gaf aanleiding voor een gezamenlijke conferentie in Teheran.
28.11-1.12.1943: werd de Conferentie van Teheran met Churchill, Roosevelt en Stalin gehouden.
1944: Leningrad werd in januari bevrijd. De Duitse troepen op de Krim werden, voor zover ze niet over zee geëvacueerd konden worden, gevangengenomen.
Duitse terugtocht
Aan het begin van 1944 stonden de Russische troepen weer aan de voormalige Poolse grens.
In 1944 werd de Duitse terugtocht in Rusland voortgezet. In het voorjaar stootten de Russische troepen met bevrijdingsmissie door naar Poland, Tscechoslowakaije, Bulgaraije, Hongaraije , Oostenrijk en andere Balkan-landen brachten Russische soldaten bevrijding ver over hun grenzen.
De Overwining van Sovjet Unie op Faschisme:
Aan het oostfront begon het Sovjet-leger in juni een groot offensief opbouwen en op 20.6.1944 viel Vipuri.
Daardoor was de oorlog in Finland praktisch voorbij.
Eind juni braken de Russen door het getergde front van de Duitsers heen en bezetten de Balkan.
Op 24.7.1944 viel Lemberg.
Op 25.8.1944 verklaarde Roemenie de oorlog aan Duitsland en op 26.8.1944 Bulgarije.
De Duitse troepen begonnen Griekenland te ontruimen.
Op 9.9.1944 stonden de Russen voor Boedapest. Midden januari 1945 vielen de Russen met vier Legertroepen aan en overweldigden Oost-Pruisen en bereikten bij Elbing de Oostzee. Op 20.1.1945 drongen ze in het noorden en zuiden van Breslau in Duitsland binnen en richtten brughoofden westelijk van de Oder op. De bevrijding van Auschwitz vond plaats op 27.1.1945.
Op 4-11.2.1945 werd de Conferentie van Jalta met Churchill, Roosevelt en Stalin gehouden. 13.2.1945 Dresden werd vernietigd door 1.250 bommenwerpers (135.000 doden). Op 15.3.1945 waren de Russische kanonnen in Berlijn te horen. In het noorden was er eerst nog wat verzet. Op 9.4.1945 viel Konigsberg.
Keulen werd op 7.3.1945 bezet. Op 18.4.1945 werden de Duitse troepen aan de Ruhr tot overgave
gedwongen.
Op 24.4.1945 omsingelden Russische troepen Berlijn en ontmoetten ze de uit het westen oprukkende Amerikanen in Torgau aan de Elbe. Op 30.4.1945 pleegde Hitler zelfmoord. Op 2.5.1945 was Berlijn in Russische handen met rode vlag boven rijkstuig. Op 7.5.1945 werd in Reims de onvoorwaardelijke overgave ondertekend, op 8.5.1945 in Berlijn.
17.07.1945 - 02.08.1945 - De Conferentie van Potsdam werd met Churchill, Roosevelt en Stalin gehouden.
Op de conferentie van Potsdam werd besloten dat na de overwinning in de Grote vaderlandse oorlog de Sovjet-Unie de volgende gebieden terug kreeg: deel van Finland, Karpato-Oekraine, Zuid-Sachalin en de Kurilen. Ook het noordelijke deel van Oost-Pruisie met Kaliningrad(Konisberg) kwam onder gezag van de Sovjet-Unie.
KGB
KGB, geheime dienst van de Sovjetunie.
De KGB (Afk. voor Komitet Gossudarstwennoj Besopasnosti - Comité voor Staatsveiligheid) kwam in 1954 voort uit het ministerie voor staatsveiligheid. Het doel was het gezag van de CPSU te waarborgen.
Middelen daartoe waren bewaking van de staatsgrenzen van de USSR, van het economische en sociale leven evenals de bezetting van belangrijke posities binnen de maatschappij, economie en politiek. Buiten de USSR organiseerde de KGB de spionage vooral in westerse staten.
Na zijn deelname aan de putsch tegen Michail Gorbatsjov werd de KGB in 1991 ontbonden, maar bleef bestaan in een andere organisatievorm. FSB (Federale veiligheidsdienst) en SVR (Dienst voor buitenlandse spionage) .
Socialisme
(Latijns) Socialisme vormt het verzamelbegrip voor alle leren en politieke bewegingen die, in tegenstelling tot de liberale maatschappij en economische orde, bestaande eigendomsverhoudingen door
hervormingen of door revolutie willen veranderen.
Doel van de socialistische theorie is de klassenloze maatschappij, waarin de arbeid een centrale plaats inneemt en iedereen gelijke kansen heeft. Het streven naar een voor iedereen rechtvaardige
eigendomsverdeling bestond al in de antieke oudheid (eis tot economische gelijkheid), en in de Middeleeuwen (pogingen tot de vernieuwing van het oerchristendom, communistische en religieuze sekten). De economische en sociale gevolgen van de beginnende industrialisering vormden de aanleiding tot het ontstaan van het socialisme.
Het rond 1800 opkomende utopisch socialisme volgde de idealistische doelstelling van algemene
wereldverbetering en -geluk. Duitsland: Fichte; Frankrjk: Saint-Simon; Proudhon; Engeland: Owen. Robert.
Het wordt door het door Karl Marx (Marx. Kari en Friedrich Engels (Engels. Friedrich)ontwikkelde
wetenschappelijke socialisme (Marxisme) afgelost, waarin onder andere de klassenstrijd ter bestrijding van de kapitaalconcentratie en de oprichting van een socialistische maatschappelijke orde geëist wordt.
Later differentieerde de socialistische beweging zich in gematigd socialisme en radicaal socialisme, dat Lenin tot het Russische communisme bolsjewisme verder ontwikkelde (bijv. eis tot volledige afschaffing van privé-eigendom). In West-Europa inclusief de Bondsrepubliek Duitsland ontwikkelde zich na de Tweede Wereldoorlog het democratisch socialisme, dat opkomt voor sociale hervormingen en daarbij o.a.
de overbrenging van slechts de belangrijkste Productiemiddelen in het gemeenschappelijk eigendom,
evenals de verbetering van de sociale situatie van de werknemers en hun menselijke positie
(medezeggenschapsrecht) tot doel had. De vergaande verschuiving van bezit en eigendom in de moderne industriestaten, evenals de gestage verbetering van de sociale situatie van benadeelde bevolkingslagen liet de gedachten van de Klassenstrijd, waarvoor de voorwaarde de verpaupering van het Proletariaat was, steeds meer naar de achtergrond verschuiven.
Waterstofbom
Een waterstofbom is een atoombom waarbij, bij de versmelting van de kern van van waterstofkernen, helium energie vrijkomt. Zo komt een heel hoge temperatuur vrij die de knal veroorzaakt (35 miljoen Graden) met een plutoniumbom als "ontsteker". De reactieformule van de waterstofbom is 2 H + 2H = 2He + Neutron +3,5 MeV
Eigen mening
Onze eigen meningen zijn als volgt en apart toegelicht.
Steven:
Ik vind dat Sacharov aan de ene kant slecht is geweest voor de wereld want hij heeft een
massavernietigingswapen ontwikkeld wat de aanleiding was voor de Koude oorlog die heel de wereld liet rillen van angst. Maar deze ontwikkeling was wel goed voor de ontwikkeling van Rusland dat concurreerde met Amerika. Aan de andere kant is Sacharov heel goed geweest voor de Russische maatschappij want door zijn fanatieke manier van democratie zijn er vele comité’s opgericht die strijden voor gelijkheid en democratie. Dus het komt er op neer dat Sacharov veel te weeg heeft gebracht in de Russische
maatschappij en dat hij over het algemeen toch goed was want hij is gestopt met het maken van kernwapens en pleite zelfs tegen kernwapens.
Arjan:
Ik vind dat zonder Sacharov Rusland er heel anders uit had gezien. Aan de ene kant was hij een goed mens, maar aan de andere kant is hij niet goed geweest voor de mensen van niet alleen Rusland, maar ook de rest van de wereld. Aan de ene kant was hij niet goed, omdat hij toch mee heeft gewerkt aan één van de gevaarlijkste wapens van de wereld, de atoombom en dit is slecht voor de hele wereld. Aan de andere kant was het juist een heel goed mens, want hij streed voor de rechten van de mens. Ik weet niet of zonder Sacharov nu een democratie zou zijn, maar hij heeft volgens mij wel grote invloed op gehad dat Rusland niet meer communistisch is, maar een democratie. Alleen kan ik de link niet zo goed leggen. Eerst werkt hij mee aan het bouwen van de atoombom die niet alleen schuldige, maar ook onschuldige mensen dood en opeens strijd hij voor de rechten van de mens. Dit snap ik nu niet helemaal.
Toch vind ik dat hij het goed voor had met Rusland en de bevolking van Rusland. Zonder Sacharov had Rusland er heel anders uitgezien.
Slot
Na veel tijd erin gestoken te hebben is dit het resultaat. Het was geen gemakkelijke opdracht, maar zo zijn we wel wat wijzer geworden over Andrej Sacharov. In het begin wisten we geen van beide wie hij was, maar nu wel. Toch vind ik het raar dat er een loting was voor de onderwerpen, want over het ene
onderwerp is meer te vinden dan het andere, maar aan de andere kant is het toch wel begrijpelijk, want anders krijg je weer ruzies over wie welk onderwerp heeft. Hopelijk hebben we genoeg informatie gegeven over Andrej Dmitrijewitsj Sacharov.
Einde van deze Practische Opdracht.
