2010
Met de Carat door België
Cruise door België met de Carat – 2010
13 juli vertrek vanuit Herentals naar de Blauwe Kei
Onze start is niet denderend, nog voor we de haven verlaten hebben, werkt onze boegschroef niet, geen probleem, Fred, mecanicien van dienst sleutelt wat en klaar is Kees.
Op het kanaal Van Beverlo draaien we altijd zonder problemen, deze keer loopt het mis. We stranden letterlijk aan de oever, blijkt dat het kanaal deze week uitgediept is en dat alle smurrie onderwaters naar die ene oever geduwd is.
Na dit euvel kan onze vakantie echt beginnen, althans dat dachten wij toch.
’s Anderendaags trok er een onweer over België dat zelfs de vliegtuigen aan de grond hield. Een gordijn van regen viel neer, je zag dit keer echt geen hand voor je ogen, na de regen/storm zagen we een dikke boom half over de weg en in het water liggen, op enkele tientallen meters van de Carat en in ’t bos waren er enorm veel takken afgewaaid of hingen klaar om te vallen. Tot ‘s avonds laat was men in de hele omgeving omgewaaide bomen en afgekraakte takken aan ’t opruimen.
De Blauwe Kei
15 juli naar Neerpelt
Raar, op enkele maanden tijd was er een heel dorp aan de haven gebouwd, het bleken toneelhuizen te zijn. Een plaatselijk Sinterklaascomité had tijdelijk een Italiaans vissersdorpje opgezet. Er verscheen zelfs een artikel over in de krant met
Neerpelt
18 juli Neerpelt-Bocholt
Onze laatste vertrouwde haven, Gerda en Gust komen ons bezoeken.
22 juli, het onbekende tegemoet: naar Kanne
Mooie afgesloten haven, samen met die van Herentals gebouwd.
De Rondags komen op bezoek en onze Kevin komt logeren.
Fred heuvelt hier op en af met de fiets, Maastricht ligt maar 5 km hiervandaan.
Kanne
Hier halen we een pot tiramisu voor ons Fredje, hm lekker in 2 keer eet hij het op, maar… het was wel 300g choco dat hij achtereen naar binnen lepelde!!!
Mergelgrotten vind je hier alom, mooie streek
.
Mergelgrotten in Kanne
Heel veel animatie, vooral toen het jonge koppel naast ons vergeten was om de waterkraan terug dicht te zetten nadat ze water gebunkerd hadden. Resultaat, ze stonden ’s anderendaags tot hun knieën in ’t water en hun boot was gezonken tot op de bodem, gelukkig was het daar minder dan 2 meter diep! Tot aan de streep was de boot gezonken.
De “gezonken” boot van de buren
←
tot hier dus25 juli van Kanne naar Huy, voorbij Luik .
In Luik is er een kilometerlange zondagmarkt langs de oevers van de Maas.
De zondagmarkt in Luik.
Het haventje van Huy ligt naast de Maas, ‘s Avonds zijn we nog naar het Belfort in Huy geweest.
Belfort van Huy
26 juli richting Namen
Geen plaats in de haven van Namen, dan gaan we maar aan de overkant aan de publieke kaai liggen, de volgende dag steken we over en meren we aan in de jachthaven van Namen, met alle nutsvoorzieningen.
De allereerste haven die we aandoen waar er Wifi is en waar we ook kunnen tanken.
Namen
Namen valt ons lelijk tegen, smerige vieze stad. Geen fatsoenlijke voetpaden, alles vol hondenpoep.. Wel een mooie citadel, van waarop je de hele stad en de samen- vloeiing van Maas en Samber kan zien.
Citadel van Namen
29 juli van Namen naar Marchienne-au-Pont.
Vandaag een hele dag varen op de Samber. Charleroi is de meest triestige stad die ik ken, gewoon een stad om depri van te worden, alles smerig en vervallen, rivier vervuild, er drijft letterlijk alles op.
Vele verlaten industrieterreinen met half afgebroken fabrieken.
Het trieste industriegebied van Charleroi
Ten lange leste leggen we aan aan een klein steigertje in Marchienne-au-Pont, waar we al direct bezoek kregen van enkele hangjongeren. Gelukkig waren ze vlug weg, maar goed geslapen hebben we toch niet, zeker toen we een bons hoorden en er een zwarte kat aan boord gesprongen was.
Passantensteiger Marchienne-au-Pont
Net voor ons ligt er een kerkboot, daar worden missen opgedragen voor
beroepsvaart en pleziervaart, het is een sociaal centrum waar schippers met hun problemen terecht kunnen.
Kerkboot
30 juli van Marchienne-au-Pont naar Landelies
Heel leuk haventje op de Samber. Natuur ook prachtig..
Spijtig dat het zo dicht bij Charleroi ligt, ’s nachts werd er ingebroken in de wagen van onze Engelse buren. De havens zijn hier niet voor niets met hekken omgeven.
Landelies
De infrastructuur voor fietsers en voetgangers is zoals bijna overal in de Walen: nihil.
Je riskeert echt je leven als je langs de grote baan moet.
Gelukkig is er naast de Samber een veilig fiets/voetpad naar een grote oude abdij.
Ruïne van de abdij van Aulne
1 augustus verder naar Thieu
Van Landelies varen we terug de Samber af, voorbij Marchienne-au-Pont en de industriële spookstad Charleroi.
In Seneffe worden we tegengehouden door de waterpolitie, hier moeten we even halt houden want er is een wedstrijd op ’t water bezig.
Ondertussen zijn we ons zorgen aan ’t maken waar we een (slaap-)haven zouden vinden.
Een Hollander die ook halt moet houden, weet raad. Wanneer we hem volgen, brengt hij ons naar een rustig plaatsje in Thieu waar je heerlijk kan vertoeven naast een fabriek die stil zou liggen wegens jaarlijkse vakantie, dat doen we dan.
We meren aan in een verlaten zijarm aan de fabriek, maar ze zijn daar wel aan ’t werken, de hele nacht zo licht dat je buiten een boek kan lezen en om halfzeven alle hens aan dek want de fabriekssirene kondigt een nieuwe werkploeg aan.
De fabriek blijkt een schrootverwerkingsbedrijf te zijn, maar je moet er niks betalen en ’t is er zo lekker licht en rustig, aldus den Hollander! Van een bril of hoorapparaat heeft hij nog nooit gehoord!
Het Aards Paradijs van de Hollander
In Thieu zijn we naar de oude scheepsliften gaan kijken, en pikken daar onze Kevin op. Deze (eerste van vier) scheepslift ligt stil en daarom gaat al het bootverkeer via de grote scheepslift van Strépy. Een paar jaar geleden is er een boot middendoor gebroken…..
Thieu
2 augustus Thieu- Strépy.
Kevin is gisteren aan boord gekomen en nu varen we naar de grote scheepslift in Strépy.
Aangekomen voor de scheepslift moeten we samen met een Hollander en een Belg
De scheepslift overbrugt een niveau van 73 meter. Echt spectaculair om met deze lift mee te gaan.
De scheepslift
Direct achter de lift is de jachthaven van Thieu, echt een pareltje van een haven en een heel vriendelijke havenmeester. Om dit haventje te bereiken moet je door een smalle sluis (5 meter).
Samen met die Hollander (die wel van centen vanaf kon) zijn we hier gaan aanmeren.
De Belg gaat verder naar Mons.
Jachthaven Thieu
Hier is het een echt paradijs, mooie natuur en heel rustig, de haven is volledig afgesloten met een groot park eraan. Bij Nathalie kan je terecht voor je was en je plas en omdat het mooi weer is doen we dat dan ook.
Eén minpunt, net zoals in de vorige havens zijn bakkers, beenhouwers of
supermarkten heel ver te zoeken, een klein winkeltje op 2 km, maar voor een bakker, beenhouwer, superette moet je minstens 5 km verder zijn.
Gelukkig is Kevin hier nog even met de wagen.
In Landelies rijdt er elke week een autobus met de plaatselijke oudjes naar de stad om te winkelen, na een paar uur worden ze weer naar hun dorpje gevoerd.
Hier bezorgt dat kleine onooglijke winkeltje de boodschappen bij de mensen thuis.
Vandaag een Deen in de haven gekomen, die zegt dat het bijna ondoenbaar is om met de boot door Denemarken te varen. Je boot wordt geschat en je moet als taks 1% van de door de Staat geschatte waarde betalen om in/door Denemarken te varen, dit één keer per jaar. Deze Deen heeft om die reden zijn boot in ’t buitenland liggen.
6 augustus van Strépy naar Péronnes
De Walen hebben er een handje van weg om ons af te jagen. Vanmorgen vroeg is Fred nog naar de supermarkt geweest, om 9.15 uur staat “Marcel”, de havenmeester mij al op te jagen, want de 2 andere passanten willen vertrekken en het zou handig zijn moesten we alle drie tegelijk door de sluis (een sluis waar je eigenlijk met goed fatsoen maar met 2 boten in kan).
Toen Marcel Fred in ’t vizier kreeg, begon hij gewoon onze boot al los te maken, dus wij hos klos op weg naar Péronnes.
Péronnes
Daar aangekomen wacht ons een andere profeet “Robert” op, die doet alsof we nog nooit gevaren hebben, geeft aanwijzingen “naar voor, naar achter/ naar voor, naar achter.. tot Fred uiteindelijk losbarst en vraagt wat hij nu eigenlijk wil.
Hier geen plezante haven, heel veel sociaal leven van mensen uit de jachtclub. We liggen tussen 2 boten die net even lang zijn en alle drie met de punt naar voor aangemeerd, resultaat we zitten echt op elkaars schoot, niks geen privésfeer.
Gelukkig gaan we zondag verder.
8 augustus , van Péronnes naar Gent
Volgens profeet “Robert” is de sluis van Oudenaarde gesloten.
Een telefoontje naar die sluis leert ons dat er geen problemen zijn en dat het gewoon open is. We komen voorbij Doornik.
Doornik
Het is fris op ’t water, weinig surfers en wake-boarders, we hebben “het Scheld” voor ons alleen, mooie lange trip, na 8 uur komen we in Gent/Merelbeke.
Terug op bekende bodem! Schitterende haven met een park ernaast en met Wifi!!
Eendjes, ganzen en zwanen zijn hier vaste bezoekers aan de boot.
Merelbeke
11 augustus Merelbeke – Lier
Gisterenavond is onze Kevin met de trein naar Gent gekomen en vandaag in alle vroegte opgestaan, om zoveel mogelijk van de tij te kunnen genieten.
In de sluis hebben we wat oponthoud, uiteindelijk om 8.15 uur zijn we op de
“natuurlijke” Schelde.
Mooi plaatje van een opkomende Schelde.
Scheepswerven in Rupelmonde
In Rupelmonde kiezen we voor de Rupel, daarna de Nete en in Duffel varen we uit de sluis het Netekanaal op.
In de jachthaven van Lier meren we aan en hier blijven we enkele dagen.
Blij dat we in ’t Waalse land ook eens gevaren hebben, maar veel favoriete stekjes hebben we er toch niet gevonden.
Zondag brengen we de Carat terug naar zijn oude stek in Herentals en daarmee is onze zomervakantie 2010 voorbij.
*****
