Authenticiteit als vlogger versus authenticiteit als schrijver

Authenticiteit als vlogger

versus

authenticiteit als schrijver

Een onderzoek naar de veldmigratie van vlogger Monica

Geuze en de instandhouding van authenticiteit

Scriptie MA Redacteur/Editor

Dr. G.E.H.I. Franssen, Universiteit van Amsterdam 31-03-2020

Roos de Wijs 10667482

Inhoudsopgave

1 Inleiding………3 2 Theoretisch kader………5 2.1 Veldmigratie……….. ………...5 2.2 Sociale domeinen………..……..………...6 2.3 Authenticiteit in zelfpresentatie………..………...7 2.4 Onlinezelfexpressie.……….10 3 Methodologie………..12

4 Monica Geuze en sociale media………13

4.1 Toetreding tot het socialemediaveld..………..…………14

4.2 Sociale media en zelfpresentatie………..14

4.2.1 Onlinerol en kapitaal….………...17

4.3 Subconclusie………...………...………..19

5 Monica Geuze als schrijfster…………...………..20

5.1 Veldmigratie en nieuwe authenticiteit……….21

5.2 My Way………...………25 5.2.1 Intieme anekdotes………28 5.2.2 Informeel taalgebruik………...32 5.2.3 Imagovorming………..35 5.3 Subconclusie………...……….………37 6 Conclusie……….38 Bibliografie………..………41

1. Inleiding Lieve Monica,

[…] We hebben nu even geen contact, wat ik moeilijk vind. Maar ik respecteer je keuze en wil je laten weten dat ik er voor je wil zijn wanneer je me nodig hebt. Fijne kerstdagen en veel succes in 2016.

Bovenstaande is een fragment uit het boek My Way van Monica Geuze (102-103). In essentie lijkt het om zoiets eenvoudigs als authenticiteit te draaien bij het simpele succes van Geuze, pretendeert de Volkskrant in 2016 (Ezzeroili). Geuze begon in 2014 op 19-jarige leeftijd met vlogs maken en publiceren via haar YouTube-kanaal. In 2020 zijn er meer dan 500.000 mensen geabonneerd op haar YouTube-kanaal en telt haar Instagram-account ruim een miljoen volgers.

Het artikel in de Volkskrant verwijst naar een interview met Geuze waarin ze ingaat op haar succes als vlogger. Volgens Geuze komt haar succes vooral doordat zij alles bloot durft te geven en doordat ze de camera ziet als een goede vriendin. Ze geeft aan geen schaamte te voelen en durft ook zonder make-up in beeld te verschijnen. Geuze legt zichzelf ongegeneerd vast als zij huilt, eet, vloekt en boert, waardoor ze authenticiteit laat zien.

Nadat Geuze grote bekendheid via sociale media had verworven, gaf Kosmos Uitgevers in 2017 haar boek My Way uit. Hiervoor bevond ze zich in het veld van de sociale media. Met haar boek maakt ze een verschuiving door naar een ander sociaal veld: het literaire veld. De manier waarop zij zichzelf kan presenteren in haar boek is, in tegenstelling tot haar vlogs, nu beperkt tot het geschreven woord. Aangezien zij een verschuiving

doormaakt van een online domein naar een offline domein, heeft zij te maken met andere communicatieve mogelijkheden. Wanneer zij haar authentieke overkomen wil behouden, dient Geuze mee te bewegen met deze verschuiving door haar authentieke optreden hierop aan te passen. Spontane huilbuien en onhandigheden zijn onmogelijk zichtbaar in het boek. Daarom moet ze werken aan haar backstage- en frontstagepresentatie, een concept verwoord door Erving Goffman. Hij noemt deze vorm van ‘authentiek overkomen’ ook wel het tonen van de backstage. Hiermee bedoelt hij de presentatie van het zelf die bij wijze van achter de schermen plaatsvindt. Hier kan men zich ook voorbereiden op het tonen van de frontstage: de vertoning aan de buitenwereld (Goffman, 107-114).

Aangezien het online domein niet direct te vertalen is naar het offline domein, dient de backstage zelf voldoende naar voren te blijven komen in haar boek, om haar via de sociale media verworven fans te behouden. Geuze dient aan te passen aan de beschikbare middelen in

het nieuwe veld. Het probleem waarop in deze studie ingegaan wordt, is dan ook hoe Geuze haar online verworven succes kan behouden in een offline domein.

Het doel van deze scriptie is om vast te stellen of Monica Geuze haar authenticiteit weet te behouden met de verschuiving naar het literaire veld. Om dit doel te kunnen bereiken, worden de verschillen bestudeerd tussen de manier waarop zij zichzelf presenteert via sociale media en in haar boek, en wordt achterhaald welk effect de verschuiving naar het literaire veld heeft gehad op haar bestaande imago.

Ondanks dat het online domein steeds meer relevantie heeft gekregen in de Nederlandse samenleving, is er tot op heden relatief weinig onderzoek verricht naar de opkomst van vloggers en sociale-media-influencers (SMI’s). Deze scriptie probeert bij te dragen aan een groter onderzoek hieromtrent.

Na deze inleiding, wordt in hoofdstuk 2 in het theoretisch kader dieper ingegaan op de theoretische concepten en literatuur die is geraadpleegd voor deze scriptie. Vervolgens wordt in hoofdstuk 3 de methodologie van deze scriptie nader toegelicht. Hoofdstuk 4 brengt de start van de online carrière van Geuze in kaart en analyseert haar zelfpresentatie

geanalyseerd. Daaropvolgend bestudeert hoofdstuk 5 gekeken naar hoe de verschuiving tussen de velden tot stand kwam en op welke manier Geuze een poging doet haar online zelfpresentatie vertaalt naar het offline domein. Hierna volgt een algehele conclusie gebaseerd op de doelstelling, zoals beschreven in de inleiding. Dit gebeurt aan de hand van relevante literatuur, de online vlogs van Geuze, het boek van Geuze en een voor deze scriptie afgenomen interview met Hans Koenen, werkzaam bij Kosmos Uitgevers.

2. Theoretisch kader

Om de veldmigratie van Geuze te analyseren is het van belang om kennis van relevante literatuur en concepten te vergaren. In dit hoofdstuk wordt een aantal belangrijke concepten en ideeën voor deze scriptie uitgelegd en concreet gemaakt.

In paragraaf 2.1 wordt allereerst veldmigratie uitgelegd, alsmede het onderscheid tussen neerwaartse en opwaartse migratie en de betekenis van het concept celebrity capital. Vervolgens worden in paragraaf 2.2 het veld van de sociale media en het literaire veld besproken om een beter begrip te hebben van de velden waarin Geuze opereert. Aansluitend in paragraaf 2.3 volgt een uitleg over de begrippen zelfpresentatie, authenticiteit en front- en backstage. Deze begrippen vormen de basis voor dit onderzoek. Het hoofdstuk eindigt met paragraaf 2.4 waarin de begrippen vloggen, vloggers, influencers en micro-celebrity worden toegelicht, om een beter begrip te krijgen van de gangbare concepten in het oorspronkelijke veld van Geuze.

2.1 Veldmigratie

Pierre Bourdieu heeft een theorie ontwikkeld over sociale velden (Giles, 539). In zijn theorie zet hij verschillende ideeën uiteen over sociale velden, waarmee onderlinge relaties en activiteiten te verklaren en te bestuderen zijn. Met een veld wordt naar een specifiek gebied verwezen dat zijn eigen sociale regels en verwachtingen kent, zoals het politieke, literaire, culturele, economische of academische veld. Zoveel mogelijk kapitaal behalen in het eigen veld is vaak gunstig. Bourdieu maakt een onderscheid tussen sociaal, economisch, cultureel en symbolisch kapitaal. Elk veld is autonoom doordat elk veld zijn eigen distributie van kapitaal en spelregels kent. Bourdieu ziet een veld als een losstaand sociaal universum (Giles, 539). Velden zijn in dat opzicht ook wel te vergelijken met subculturen in een nationale cultuur. De specifieke logica in een veld geeft vervolgens vorm aan het veld van de culturele productie, ofwel the field of cultural production, en de manier waarop het zich verhoudt tot andere velden in hiërarchisch opzicht.

Bourdieu maakt onder andere een onderscheid tussen het literaire, artistieke en filosofische veld.

Giles introduceerde het concept veldmigratie. Met dit concept wordt de verschuiving van het ene sociale domein naar het andere sociale domein bedoeld. In deze scriptie wordt de term veldmigratie gehanteerd om de verschuiving van het domein van de sociale media naar het literaire domein aan te duiden. Deze verschuiving verloopt niet altijd probleemloos.

Lutton (9) schrijft over hoe Giles in zijn werk uitweidt over de risico’s en uitdagingen waar beroemdheden tegenaan lopen bij het verschuiven van veld. Giles onderscheidt een hiërarchie in deze verschuiving, op basis van de richting waarin een beroemdheid wil verschuiven. Deze richting bepaalt volgens Giles de mate van succes van de veldmigratie.

Giles onderscheidt neerwaartse en opwaartse migratie. Er is sprake van neerwaartse migratie wanneer iemand vanuit een ‘puur en authentiek’ domein verschuift naar een commercieel domein en sprake is van opwaartse migratie wanneer iemand van een populair domein naar een elitedomein verschuift.

Veldmigratie kan een uitdaging zijn. Degene die migreert naar een ander veld loopt het risico zijn publiek van zich te vervreemden of geen nieuw publiek aan te spreken. Het bezit van celebrity capital kan hierbij helpen. Driessens introduceert celebrity capital als een vorm van kapitaal dat uitsluitend behaald wordt door een grote zichtbaarheid in de media, en dat tevens zorgt voor een hoge mate van herkenning door een grote groep mensen. Vloggers zoeken deze zichtbaarheid voornamelijk zelf op. Socioloog Nathalie Heinich (Driessens, 550) noemt celebrity capital ook wel capital de visibilité, omdat zichtbaarheid de bron is van bekendheid. Collins stelt verder dat celebrity capital nodig is om succesvol te zijn in culturele industrieën, en dat het in veel verschillende domeinen mensen macht kan verschaffen.

Volgens haar kan celebrity capital niet gereduceerd worden tot symbolisch kapitaal en geldt het als een capaciteit om aandacht te genereren. Dergelijk kapitaal kan in verschillende sociale velden heen zijn kracht behouden en het verschuiven naar andere velden instigeren of vergemakkelijken. Giles stelt dat veldmigratie in feite een reflectie is van celebrity capital. Het kapitaal van de beroemdheid maakt het mogelijk andere domeinen te betreden en van activiteit te wisselen in het domein waar ze al in gevestigd zijn (Giles, 540). Zo neemt ook vlogger Geuze, als beroemdheid, celebrity capital met zich mee het literaire veld in.

Celebrity capital is belangrijk om succesvol te zijn. In het literaire veld zoekt meestal de uitgeverij, of in sommige gevallen de auteur zelf, de media op bij een boeklancering om een grotere zichtbaarheid te genereren. Op deze manier wordt er celebrity capital gecreëerd voor de auteur aan de hand van het geschreven boek. Bij Geuze gaat dit proces anders; de reden waarom zij het literaire veld kan betreden, is voornamelijk te danken aan haar celebrity capital. Doordat zij al in bezit is van dit kapitaal, is zij verzekerd van zichtbaarheid en bekendheid van haar boek. Uitgeverijen maken graag gebruik van dit kapitaal bij hun acquisitie. Een grote zichtbaarheid van een auteur zorgt er immers voor dat het boek een groter publiek kan bereiken. Hiermee is de kans groter dat veel boeken worden verkocht.

Het commerciële succes dat Geuze behaalde met haar boek is daarom weinig

verrassend. Het celebrity capital van Geuze speelt dan ook een grote rol in dit onderzoek. Om een beter begrip te krijgen van de velden waarin Geuze zich beweegt, wordt in paragraaf 2.2 verder ingegaan op zowel het domein van de sociale media als het literaire domein.

2.2 Sociale domeinen

Deze scriptie beschrijft twee sociale domeinen. Het mediaveld en het literaire veld komen zowel afzonderlijk aan bod als in relatie tot elkaar.

Net als in elk domein gelden in het mediaveld specifieke regels. Hierover schrijft Driessens in zijn artikel ‘Celebrity capital: redefining celebrity using field theory’ (Driessens, 2013). In zijn artikel gaat hij in op de argumentatie van Nick Couldry. Hierin wordt uitgelegd dat het mediaveld zowel een semi-autonoom domein is als een vorm van symbolische macht die zelf invloed heeft op andere domeinen. De media hebben de mogelijkheid om sociale

gebeurtenissen in te kaderen en representaties van de sociale wereld te legitimeren. Er wordt aangegeven dat het behalen van zichtbaarheid of bekendheid het hoogst haalbare is in dit domein. De bekendheid die in het domein behaald wordt, bepaalt vervolgens de hiërarchische positie in dit domein. Dit verschilt van het literaire veld.

Het literaire veld zoals Bourdieu dat beschrijft, bestaat uit een sociaal netwerk van actoren: auteurs, uitgevers en literatuurcritici (Viala en Moriarty, 80-81). Dit domein kent een eigen structuur, die Bourdieu beschrijft als tweekoppig. Literaire waarde wordt verkregen door symbolisch kapitaal te vergaren en het literaire veld functioneert binnen de logica van de markt; de verkoop van boeken staat centraal en dit maakt een literair werk een commercieel object. Tegelijkertijd wordt de logica van de markt in het literaire veld echter ontkend (Viala en Moriarty, 80-81). Hierdoor is het veld verdeeld in twee sferen die Bourdieu de

commerciële sfeer van de massamarkt noemt en de afgesloten sfeer, waarin de waarde voornamelijk voortkomt uit symbolische prestige (Viala en Moriarty, 80-81).

Uitgaande van de theorie van Bourdieu kan gesteld worden dat de hiërarchie die in het literaire veld geldt, gebaseerd is op zowel de commerciële verkoop van literair werk als op de vergaring van symbolische prestige. Daarnaast kan gesteld worden dat deze velden niet statisch naast elkaar bestaan, maar elkaar op dynamische wijze overlappen. Commercieel succes in het literaire veld is onder andere afhankelijk van de aandacht die het werk krijgt via het mediaveld. Zonder het mediaveld kan het literaire veld niet adequaat functioneren. Daar staat tegenover dat het mediaveld afhankelijk is van andere sociale domeinen om te

functioneren; zonder een sociale wereld en bijkomende gebeurtenissen blijft er weinig over om in te kaderen. Het bestaan van deze domeinen is daarom slechts mogelijk wanneer zij in constante verbinding staan met de rest van de wereld.

Om meer begrip te krijgen van hoe Geuze zichzelf presenteert en de rol die haar authentieke imago hierin speelt, wordt in paragraaf 2.3 ingegaan op de concepten zelfpresentatie en authenticiteit. Daarnaast wordt gekeken naar de werkwijze van Geuze op het vlak van haar presentatie van een front- en een backstage-self, en het effect daarvan op de authenticiteit van haar persoonlijkheid als socialemediaberoemdheid.

2.3 Authenticiteit in zelfpresentatie

De manier waarop vloggers zichzelf presenteren stamt af van reality-tv. Marwick (345-346) legt uit dat traditionele beroemdheden mensen zijn die mediamanagers zelf hebben

uitgekozen. De traditionele beroemdheid blonk bijvoorbeeld uit, doordat diegene een

specifiek talent of specifieke rol had bij een belangrijke gebeurtenis. Reality-tv heeft de basis gelegd voor de vlogcultuur en andere media waarin ‘achter de schermen’ gefilmd wordt. De vlogs bevatten net als hier vaak persoonlijke ‘waarheden’, of ‘echtheden’ van de vlogger (Burgess en Green, citaat in Lovelock, 90). Bij reality-tv worden personen vooraf

geselecteerd en op een documentaire wijze gefilmd om hen zo authentiek mogelijk vast te leggen. De vlogger maakt gebruik van hetzelfde authentieke overkomen als bekend van reality-tv, maar is daarbij zelf het hoofdpersonage.

Volgens Marwick hebben kanalen zoals Instagram, Twitter, YouTube en Facebook ervoor gezorgd dat zowel bekende als onbekende mensen, zonder tussenkomst, toegang krijgen tot de media. Via deze socialemedia-kanalen zijn volgers persoonlijk aan te spreken. Zij die al beroemd zijn, gebruiken deze kanalen vaak als middel om het gevoel van intimiteit te versterken bij hun al bestaande volgers of fans. Tegenwoordig worden mensen steeds vaker bekend als vlogger, vooral dankzij de mogelijkheden die het internet biedt. Door het

veronderstelde publiek bijvoorbeeld direct aan te spreken, creëert de vlogger een intieme sfeer.

Het gevoel van intimiteit kan leiden tot een gevoel van authenticiteit. Een authentiek persoon is iemand die zijn ‘echte zelf’ is, waar ook onhandigheden of minder goede

karaktereigenschappen bij horen. Authenticiteit is het beste te begrijpen als een verbeelding van het verborgen innerlijke leven, waarbij zowel persoonlijke gebreken als goede

eigenschappen vertoond worden (Aziz, 131). Volgens Aziz heeft authenticiteit niet zo zeer betrekking op morele waarden, zoals de waarheid spreken.

Het authentieke imago bij beroemdheden is echter niet zo vanzelfsprekend, gezien het ‘onechte’ imago van de media. Dyer bespreekt in zijn boek Heavenly Bodies: Film Stars and Society (2004) het spanningsveld van authenticiteit dat sterren ervaren. Hij legt uit dat beroemdheden vaak de nadruk leggen op de particuliere, oprechte en authentieke kant (Dyer, 13). Bij deze beroemdheden is sprake van ‘echtheid’; ze zijn ‘echt’ zichzelf. Tegelijkertijd vindt deze authentieke vertoning plaats in de massamedia, wat volgens Dyer juist weer getypeerd wordt door de invasie en vernietiging van het innerlijke zelf (Dyer, 13). De media zijn volgens Dyer de complete belichaming van manipulatie, onoprechtheid en onechtheid. Ondanks dat het publiek zich bewust is van de commerciële kant van een beroemdheid, kunnen oprechtheid en authenticiteit toch werken voor het publiek.

Dyer stelt dat het gevoel van authenticiteit afhankelijk is van in hoeverre het imago van een ster de fans aanspreekt op vlakken die zij persoonlijk begrijpen en voor hen belangrijk zijn (Dyer, 13). Het is nog de vraag of sterren los te zien zijn van de betekenis of het imago dat het publiek hun gegeven heeft. Is de kwetsbaarheid die zij tonen niet in het beste geval datgene wat anderen van hen willen zien? Dyer vraagt zich af of de fans wel

oprechtheid of authenticiteit van ze verlangen en of datgene wat fans in hen interesseert niet juist gepaard gaat met de acceptatie van alle bijhorende kunstmatigheid en fantasie (Dyer, 14). Mogelijk genieten fans vooral van hoe sterren omgaan met sociale conventies. De sterren belichamen verschillende personages in verschillende sociale constructen en fans genieten van het beeld en imago dat zij voorstellen, in plaats van dat zij genieten van wie ze echt zijn (Dyer, 14). De manier waarop sterren het individu vertegenwoordigen is hetgeen wat hen interessant maakt.

Goffman legt in zijn theorie over ‘the presentation of the self’ uit dat zelfpresentatie uiting vindt in verschillende performances. Hij ziet de presentatie van authenticiteit en het innerlijke zelf als een performance, een ingezet middel om een bepaald doel of overkomen te behalen. Deze performance wordt vervolgens in directe interactie met een publiek beoordeeld op zijn authenticiteit. Goffman vergelijkt de wereld met een podium, waarop voor ieder publiek een andere act uitgevoerd wordt (Goffman, 17-76). Zo zitten mensen bij hun ouders thuis in de rol van ‘de dochter’ of ‘de zoon’, maar bij hun vrienden in de rol van ‘de vriend’. In elke rol beslissen mensen wat ze van henzelf presenteren. Volgens Goffman bestaan tijdens het spelen van een rol twee kanten: de voorkant en de achterkant. Deze typeert hij als de frontstage en de backstage (Goffman, 107-114). De frontstage is de presentatie naar de buitenwereld. Hierin proberen mensen, afhankelijk van de rol die zij op dat moment spelen, een ideale versie van henzelf te presenteren. De backstage is waar mensen het werk achter de schermen verrichten om hun vertoning naar de buitenwereld staande te houden. De frontstage bevat een zelfpresentatie die aangepast is aan de aanwezigheid van anderen (Goffman, 107-114). Er kan een onderscheid gemaakt worden tussen het frontstage-self en het backstage-self. Spelers willen zo overtuigend mogelijk performen en om de show te laten lukken is er veel werk nodig dat achter de schermen moet plaatsvinden (Goffman, 107-114).

Er wordt een scheiding gesuggereerd tussen performance bij de offlinepresentatie van het zelf en het exposeren in de onlinepresentatie van het zelf. Bij de offlinepresentatie toont de actor zichzelf, hier en nu en in het ‘echte’ leven, voor een publiek dat ter plekke de act kan beoordelen. Bij een onlinepresentatie gaat het echter vaak om vastgelegde momenten in een al voorbije tijd (Hogan, 378). De media bieden een raam, waardoor meegekeken kan worden naar iemands privéleven. In de sociale media worden zaken, die gewoonlijk backstage blijven, als frontstage gepresenteerd.

Hogan past de theorie van Goffman ook toe in het domein van de sociale media. De wereld is volgens Goffman niet alleen te zien als een podium, maar ook als een expositie. Dit is een stilstaande vorm van de presentatie van het zelf. Hogan noemt als voorbeeld hiervan de ingelijste foto’s in huizen. Dit noemt hij de persoonlijke offline-expositie (377). Op sociale media maken mensen voortdurend keuzes tussen welke persoonlijke aspecten ze wel of niet

publiekelijk tonen. Dit kan ook worden beschouwd als een vorm van impression management (378).

Authenticiteit is van belang bij de verschuiving naar een ander domein (Lutton, 8). Lutton volgt hierin het idee van Driessens, die stelt dat beroemdheden, in het geval van veldmigratie, vaak beschuldigd worden van een gebrek aan authenticiteit, vanwege hun vermeende (of feitelijke) gebrek aan credits in het nieuwe domein (Lutton, 8). In dit geval kan veldmigratie met behulp van celebrity capital alsnog succesvol zijn. De authentieke

zelfpresentatie die toegepast wordt in vlogs functioneert als middel om populariteit te vergaren (Burgess en Green in Lovelock, 90). Video’s worden hierdoor vaker bekeken, meer mensen abonneren zich bijvoorbeeld op het YouTube-kanaal en fans geven commentaar of ‘duimpjes’. Deze populariteit vertaalt zich vervolgens in celebrity capital en zorgt voor een compensatie voor het gebrek aan authenticiteit in het nieuwe domein. Zelfpresentatie in het domein van de sociale media is daarom van groot belang voor het verdere succes in het eigen domein, maar speelt eveneens een belangrijke rol in het nieuwe domein.

In deze scriptie staat de manier waarop Geuze gebruikmaakt van zelfpresentatie in haar vlogs en in haar boek centraal. Een begrip van de termen uit de vlogwereld biedt handvatten om beter te begrijpen hoe zij haar authenticiteit in stand weet te houden wanneer zij migreert naar het literaire veld. In paragraaf 2.4 wordt uitgelegd wat vloggen inhoudt en wanneer iemand een vlogger, influencer of micro-celebrity genoemd kan worden.

2.4 Onlinezelfexpressie

Een vorm van exposeren in de onlinepresentatie van het zelf is vloggen. Dit is het opnemen van filmpjes van het zelf om vervolgens online te publiceren op bijvoorbeeld YouTube. Deze filmpjes, ofwel vlogs, geven vaak beelden weer van de maker, ofwel vlogger, en diens dagelijkse activiteiten. Andere mensen kunnen de vlogger volgen om op de hoogte te blijven van alle vlogs die online worden geplaatst. De volgers zijn daarmee het publiek van de vlogger. Het aantal volgers geeft een indicatie van de bekendheid van de vlogger.

In het artikel ‘From celebrity to influencer’ van Hearn en Schoenhoff (2015) wordt gesproken over de SMI, algemener bekend als de influencer. Deze influencers gebruiken online

gereedschappen en socialemediakanalen om een grotere bekendheid te vergaren. Ze proberen zoveel mogelijk aandacht te krijgen en creëren een zo authentiek mogelijk ‘merk’ van zichzelf (Hearn en Schoenhoff, 194). Organisaties maken gebruik van het grote bereik van influencers. Zo ontstaan er afspraken waarbij commerciële organisaties influencers benaderen om een bepaald product aan te prijzen (Hearn en Schoenhoff, 194). Met hun grote bekendheid en bereik genereren influencers vervolgens een vorm van celebrity capital. De influencer is volgens Senft (geciteerd in Khamis et al., 6) te herkennen aan de intentie geld te verdienen aan diens zelfpresentatie.

Senft introduceerde de term ‘micro-celebrity’. Hiermee doelde ze op de manier waarop online gereedschap ingezet wordt om een bepaald overkomen op het publiek te genereren. Met micro-celebrity wordt daarom de manier van handelen bedoeld, en niet de persoon zelf. Senft stelt dat een micro-celebrity datgene is wat een persoon produceert via zijn zelfpresentatie.

Volgens Marwick is een micro-celebrity een zelfpresentatietechniek waarin mensen zichzelf presenteren als een publieke persoonlijkheid om door anderen te worden

geconsumeerd (Marwick, 334). Zij maken gebruik van dezelfde sociale technieken als ‘bijzondere’ mensen, doen zich voor alsof ze al beroemd zijn en behandelen hun volgers als fans. Onder hen bevindt zich een groot aantal bloggers over mode en voedsel, activisten en komedianten (Marwick, 334). Marwick stelt dat deze micro-celebrities er vaak goed uitzien of statussymbolen laten zien, zoals luxegoederen. Zij creëren van zichzelf een beeld of merk en zijn zelf hun voornaamste product. Het typeert de micro-celebrity dat hij de aandacht vergroot door een inkijk te geven in zijn privéleven, en door authentiek (echt, oprecht, niet-geposeerd) over te komen op het publiek (Khamis et al., 12-13).

Na een korte uitleg in hoofdstuk 3 over gehanteerde methodes tijdens dit onderzoek, wordt in hoofdstuk 4 dieper ingegaan op de rol van zelfpresentatie in het domein van de sociale media. Om dit in beeld te brengen, wordt gekeken hoe Geuze werkt met de presentatie van een front- en een backstage-self, en welk effect dit heeft op het idee van authenticiteit van haar persoonlijkheid als socialemediaberoemdheid.

3. Methodologie

Voor deze scriptie wordt kwalitatief onderzoek uitgevoerd om antwoord te geven op de vraag hoe Monica Geuze haar authentieke imago levend weet te houden wanneer zij migreert naar het literaire domein. Hiervoor worden bestaande theorieën bekeken en toegepast op deze specifieke casus. Om de rol van de uitgeverij waaraan Geuze verbonden is beter in beeld te brengen, wordt een interview met Hans Koenen, acquirerend redacteur bij Kosmos Uitgevers, gehouden.

De theorieën waarvan deze scriptie gebruikmaakt, komen voort uit diverse literatuur. Bij de bestudering van deze literatuur wordt vooral gekeken naar de werking van

authenticiteit in de sociale media en de invloed en de werkwijze van micro-celebrities en influencers. Daarbij wordt vooral uitgegaan van de veldtheorie van Bourdieu. Verder wordt er gebruikgemaakt van verschillende websites waarop interviews met Geuze zijn gepubliceerd, wordt haar eigen boek kritisch beschouwd en wordt haar YouTube-kanaal en haar Instagram-account bekeken om haar manier van zelfpresentatie te analyseren.

Alle theorieën en concepten uit de literatuur die aan bod komen in deze scriptie, worden als objectieve handvatten gepresenteerd worden. De analyse die hieruit volgt, is erop gebaseerd om zoveel mogelijk objectiviteit te garanderen. De onderzochte literatuur vormt een onderbouwing voor de conclusies.

4. Monica Geuze en sociale media

Monica Geuze is op het moment van schrijven 25 jaar oud en heeft haar bekendheid te danken aan haar activiteiten in de sociale media. In augustus 2014 heeft zij haar eerste vlog online gezet (“YouTube-account Monica Geuze”). Haar eerste vlog op YouTube duurt bijna vier minuten. Hierin vertelt ze van plan te zijn vanaf dat moment alles vast te leggen op video. In deze video laat Geuze zien dat zij haar kamer heeft opgeruimd, dat haar telefoon kapot is gegaan, dat ze zich omkleedt voor ze op stap gaat en dat ze vertelt waar ze haar kleding gekocht heeft. Deze gebeurtenissen koppelt zij regelmatig aan haar eigen emoties en gedachten hierover.

De frequentie waarmee Geuze vlogs plaatst is geleidelijk afgenomen sinds zij begon. Voor een lange tijd plaatste Geuze dagelijks een vlog. Meestal filmde ze het verloop van haar dag, of, wanneer ze een dag niets geplaatst had, filmde ze het verloop van meerdere dagen. Het Algemeen Dagblad (AD) meldde in 2017 op zijn website dat Geuze had aangekondigd dit terug te brengen naar wekelijks één vlog (Maidman). De duur van haar vlogs varieert nu tussen 12 en 45 minuten. Hoewel haar dagelijkse bezigheden met haar inmiddels gegroeide populariteit lichtelijk zijn veranderd, brengt ze deze nog steeds allemaal in beeld. De koppeling van emoties aan gebeurtenissen lijkt een constante factor in al Geuze haar vlogs.

De socialemediacarrière van Geuze is volgens haar begonnen bij haar werk als diskjockey (dj) voor rapper Ronell Plasschaert, tegenwoordig beter bekend als Ronnie Flex (Geuze, 13). In een interview uit 2015, gepubliceerd op nederlandsmedianieuws.nl, vertelt Geuze dat zij al een redelijk bereik heeft op sociale media door haar bekendheid als dj (“Monica Geuze over haar selfmade brand Monica Geuze”). Na haar dj-carrière is zij naar eigen zeggen begonnen met haar YouTube-kanaal, die in 2020 ruim een half miljoen

abonnees telt. In hetzelfde interview antwoordt zij op de vraag of ze bewust bezig is met haar doelgroep het volgende: “Eigenlijk doe ik echt wat ik leuk vind en film ik gewoon mijn leven. Ik realiseer me wel dat ik jonge kijkers heb. Ik houd er dan soms wel rekening mee wat ik wel en niet online zet, maar deze jonge kijkers zijn niet per se mijn doelgroep. Ik ben er vooral mee begonnen, omdat ik het zelf leuk vond en niet met een visie op een bepaalde doelgroep. Die komt vanzelf (“Monica Geuze over haar selfmade brand Monica Geuze”).” Door deel te nemen aan socialemediaplatforms is Geuze zichzelf bewust gaan presenteren aan de

buitenwereld.

Geuze geeft aan in het begin van haar vlogcarrière nog onzeker te zijn geweest, waardoor zij meer lette op hoe ze overkwam op beeld (Ezzeroili). Tegenwoordig zou ze zich daar niets meer van aantrekken. Door te zeggen dat ze precies doet wat ze zelf wil en dat ze zich niets aantrekt van wat andere mensen hiervan vinden, suggereert zij een frontstage-self te exposeren. In haar filmpjes presenteert ze zich ‘authentiek’: ze vloekt, draagt geen make-up, huilt, boert, smakt en spreekt over veel persoonlijke en gevoelige onderwerpen. Zelf

onderstreept ze haar eigen authenticiteit door in interviews te stellen dat andere YouTubers een act opvoeren, door veel te filteren en met hun imago bezig te zijn. Geuze geeft aan dit zelf absoluut niet te doen en elk deel van haar leven met haar volgers te delen. In paragraaf 4.1 wordt verder ingegaan op de terugkerende wijze van zelfpresentatie die Geuze toepast in het domein van de sociale media.

4.1 Toetreding tot het socialemediaveld

Er zijn twee sociale mediaplatforms waarvan Geuze het meest gebruik maakt voor haar zelfpresentatie, te weten Instagram en YouTube. Op haar Instagram-account veranderde de kwaliteit van haar foto’s toen ze beroemd begon te worden. Rond 2014 kwamen er steeds meer foto’s online die vermoedelijk een professionele fotograaf gemaakt heeft. Ze maakt onder andere gebruik van Instagram om nieuwe video’s op YouTube aan te kondigen. Ze plaatst dan bijvoorbeeld een shot van zichzelf uit de vlog, waaronder ze aankondigt wat er zichtbaar is in haar nieuwe video. Ze verwijst hiermee naar de link in haar bio. Dat is het openbare bijschrift op een Instagram-account dat op elk moment kan worden bewerkt en waar het websiteadres wordt gedeeld van het betreffende YouTube-filmpje. Zowel Instagram als YouTube dragen bij aan de vorming van haar online imago.

De dj-carrière van Geuze in de groep van rapper Plasschaert was het opstapje naar haar carrière als vlogger, waar ze het meest bekend mee is geworden. Haar hang naar het socialemediaveld kwam mede voort uit haar fascinatie voor vlogger Mascha Feoktistova. In combinatie met haar dj-carrière, leek vloggen haar een goed idee. Op deze manier kon zij de fans die zij via haar dj-carrière had, de backstage van een show laten zien (Geuze, 154). In een interview uit 2015, gepubliceerd op de site nederlandsmedianieuws.nl, werd Geuze gevraagd wat van haar in de toekomst te verwachten viel (“Monica Geuze over haar selfmade brand Monica Geuze”). Ze antwoordde dat ze nog een lange tijd door zou gaan met vloggen en dat ze hoopte ook nog veel werkzaam te zijn als dj. In 2019 wordt op de website

partyscene.nl een video besproken van het YouTube-kanaal Supergaande. In deze video wordt een interview afgenomen met Geuze, waarvan op dezelfde site een samenvatting te vinden is. In dit interview vertelt Geuze dat ze blij is gestopt te zijn als dj en dat ze het nooit leuk heeft gevonden. Wel is Geuze tot op het moment van schrijven van deze scriptie nog steeds actief als vlogger.

4.2 Sociale media en zelfpresentatie

Een groot aantal socialemediabekendheden ziet authenticiteit als ‘iets wat erbij hoort’. Volgens Dyer (1987) gaat dit al langer terug en staat het ‘echte’ zelf al decennialang centraal in de commerciële logica van een beroemdheid. Tegenwoordig is het echter via

moment wordt YouTube beschouwd als het platform dat het meest laat zien van het authentieke zelf van een micro-celebrity. Ongeacht of Geuze met het presenteren van haar authentieke zelf een voorbeeld probeert te zijn of niet, lijkt dit van belang voor succes in de sociale media. Ezzeroili stelt hierover in het Volkskrantinterview: “Toch lijkt haar X-factor vooral besloten te liggen in haar ontwapenende schaamteloosheid. Ze ontbijt met cola light (‘niet mijn sponsor’), eet graag en vaak hamburgers van de McDonald’s (‘mocht ik willen dat de Mac mijn sponsor was’) en ze schuwt niet geëmotioneerd haar persoonlijke

(familie)verhaal te delen op YouTube”.

Geuze wordt beschouwd als een authentiek persoon en dit levert haar veel succes op in haar vakgebied. In de westerse mediacultuur is authenticiteit vaak aanleiding voor

populariteit en bekendheid. Als vlogger geniet Geuze grote bekendheid in Nederland, en op haar YouTube-kanaal blijft het aantal volgers toenemen. In het interview met de Volkskrant beaamt Geuze dat haar succes vooral komt doordat zij haar karakter helemaal blootgeeft. Aan het begin van haar vlogcarrière geeft ze aan dit moeilijk gevonden te hebben, maar inmiddels is dit voor haar geen probleem meer. De interviewer zegt hier over: “Inmiddels heeft ze daar schijt aan. Ze voelt geen schroom meer om onuitgeslapen en make-uploos in de camera te praten, ze vloekt en laat soms indrukwekkend luide boeren. En hoe vaak volgers in de reacties ook aangeven hoe bloedirritant haar gesmak is als ze eet en praat tegelijk: Monica blijft doen waar ze zin in heeft” (Ezzeroili).

Geuze presenteert zich online als haar ‘echte’ zelf. Dit echte innerlijke zelf van Geuze typeert zich door een wisselwerking tussen glamour en platvloersheid. Ze plaatst video’s online waarin ze uitgebreid laat zien hoe zij zichzelf verzorgt, schoonheidsbehandelingen ondergaat en zich opmaakt, maar ook waarin ze scheldend, huilend en hysterisch te zien is. In veel video’s is ze onderweg naar de McDonalds, eet junkfood voor de camera en deelt haar emoties over de relaties in haar leven. Hoewel Geuze aangeeft aanvankelijk bewust niet te roken in het bijzijn van de camera, is ze daar inmiddels ook niet meer mee bezig. Daarnaast vertelt ze dat ze cosmetische ingrepen bij zichzelf vastlegt in haar vlogs en dat ze verder echt alles laat zien van haar leven. “[…] ik kan het wel stiekem laten doen, maar als ik de

volgende dag eventueel met een blauwe bek sta te vloggen, hebben de kijkers het ook door. Ze zijn niet gek” (Ezzeroili).

Minder goede kwaliteiten van zichzelf delen, onhandigheden en kwetsbaarheid tonen vallen onder de definitie die Aziz (131) over authenticiteit geeft, en vormen inmiddels de kenmerken van het merk Monica Geuze. Haar manier van zelfpresentatie – zo authentiek mogelijk overkomen – geeft de kijker het idee rechtstreeks haar privéleven in te kijken. Door persoonlijke verhalen met haar volgers te delen en minder goede kanten van zichzelf te tonen – bijvoorbeeld het luid smakken of boeren voor de camera – probeert ze haar backstage-self te presenteren als haar frontstage-self. Toch geeft ze aan dat sommige delen van haar leven wel

privé blijven (Ezzeroili). Zo wil ze niet dat mensen weten waar ze woont of elk detail van haar relatie kennen. “Ook al laat ik alles zien in mijn vlogs, ik kan wel zelf bepalen wat ik laat zien. Mijn huis blijft mijn privé” (Ezzeroili). In de standpunten van Geuze lijkt een

tegenstrijdigheid te bestaan. Enerzijds zegt ze alles te laten zien aan de kijker, anderzijds maakt ze wel degelijk een keuze tussen wat ze wel en niet laat zien. Ze kiest hierbij bewust welke backstage-versie van zichzelf zij laat zien, waarbij ze sommige zaken te

privacygevoelig zegt te vinden om te delen.

Het socialemediakanaal van vloggers maakt directe interactie mogelijk tussen vlogger en volger. Volgers hunkeren naar een speciale behandeling van hun idool. Ze krijgen graag het gevoel goede bekenden te zijn en sociale media maakt dit letterlijk en figuurlijk mogelijk (Hearn en Schoenhoff, 204). Zo plaatst Geuze ook filmpjes waarin ze een Question and Answer (Q&A) doet. Volgers en fans hebben de mogelijkheid vragen onder haar filmpjes te plaatsen, waaruit ze vervolgens een selectie maakt om te beantwoorden in haar volgende vlog. Hiermee geeft ze haar publiek opnieuw het idee dat het door haar gehoord en gezien wordt, ondanks dat dit niet voor alle volgers geldt. Haar fans hebben het idee dat Geuze naar hen luistert en dat ze invloed hebben op haar leven en andersom, net zoals vrienden dat vaak bij elkaar hebben.

In een interview, op de website Ballinnn.com, ook uit 2016, gaf Geuze aan te vinden dat zijzelf van maatschappelijke waarde is voor haar kijkers en volgers. Ze zegt er het volgende over:

Door letterlijk mijn ware gezicht te laten zien in mijn vlogs, probeer ik tieners te laten zien dat ze niet een ideaalbeeld hoeven na te streven, maar gewoon zichzelf kunnen zijn. Ik huil, ik draag geen make-up – ik probeer hun standaarden te verlagen. Eerst was ik me daar niet heel erg bewust van, maar inmiddels wil ik me ook steeds meer daadwerkelijk voorbeeldig gedragen.’ Tuurlijk is dat paradoxaal, vindt ze. ‘Ik ben immers wel iemand die zich veel via sociale media profileert, terwijl dat soort mediums juist bijdragen aan de onzekerheid van tieners. Niemands leven is zo leuk als sociale media je doen geloven. (Smeets)

Als reden voor haar ‘schaamteloosheid’ geeft Geuze aan dat zij de standaarden wil verlagen voor tieners. Geuze creëert een gevoel van intimiteit, en haar volgers krijgen het idee haar echt te kennen. Deze aanpak werkt goed bij haar fans; dit is wat ze aan haar waarderen.

Het succes van Geuze op sociale media is vooral te meten door het aantal likes, het aantal gedeelde berichten, het aantal volgers en het commentaar dat zij op haar pagina krijgt. Hoe groter het publiek is, hoe groter het merk is (Khamis et al., 7). Hier ligt voor de micro-celebrity, met zichzelf als merk, de mogelijkheid om geld te verdienen als influencer. Geuze

kan zichzelf social media influencer, ofwel SMI, noemen. In het interview met de Volkskrant bespreekt ze onder andere de commerciële kant van het vloggen, en de manier waarop ze vlogs slim inzet om producten onder de aandacht te brengen (Ezzeroili). Vanwege het commerciële belang dat hoort bij haar authentieke zelfpresentatie, is het niet met zekerheid te zeggen hoe oprecht haar intenties zijn om als voorbeeld te fungeren voor jongeren. Opnieuw is hier sprake van het spanningsveld waarover Dyer (14) sprak. De media worden juist gekenmerkt door een bepaalde gemaaktheid, gericht op de verkoop aan het publiek.

Desondanks krijgt Geuze het label van een authentiek persoon. De vraag is nog steeds of het publiek zich niet allang bewust is van het commerciële belang van haar authentieke

zelfpresentatie en zij precies is wie het publiek wil dat zij is (Dyer, 14).

4.2.1 Online rol en kapitaal

De authentieke rol die Geuze aanneemt in haar vlogs, is te analyseren aan de hand van de theorie van Goffman (107-114). Wanneer zij zichzelf presenteert als vlogger, neemt zij een personage aan. Elke rol die een mens aanneemt, is gekaderd door regels en verwachtingen over de specifieke performance die met dat personage gepaard gaan. Geuze heeft bij het aannemen van haar rol als vlogger haar rol zelf ingekaderd, wat betrekking heeft op hoe zij zichzelf wel en niet moet gedragen op dit specifieke podium. In het geval van de micro-celebrity wordt ernaar gestreefd om zo authentiek mogelijk over te komen om in de smaak te vallen. Een backstage-self presenteren is hierbij het hoogst haalbare. In het geval van de vlogger is hier echter een gelaagdheid zichtbaar. Dit backstage-self is in scène gezet, ofwel het is een backstage-self dat zich voordoet als een frontstage-self. De rol van een authentiek personage wordt zo goed mogelijk nagespeeld en vervuld. Het backstage-self is in dit geval ook het geïdealiseerde zelf dat gepresenteerd wordt om een geschikte of succesvolle vlogger of idool te verbeelden en te zijn.

Wat er buiten de vlogs om gebeurt, in bijvoorbeeld de voorbereiding hiervan, omvat in feite het echte backstage-self. De beelden van Geuze zijn altijd aangepast aan de

aanwezigheid van een ingebeeld publiek. Ze kan weliswaar gezien worden als een authentiek persoon, maar deze authenticiteit is altijd deels in scene gezet. Geuze presenteert zichzelf selectief; bepaalde eigenschappen filmt ze opzettelijk en knipt ze niet uit de beelden, terwijl ze andere aspecten van zichzelf wel weglaat. Ondanks dat een groot aantal volgers en fans zich dat niet realiseert, gaat hier veel denkwerk aan vooraf. Geuze kiest er vervolgens voor om bepaalde zaken uit haar leven al dan niet te laten zien aan een groter publiek. Geuze maakt hierbij succesvol gebruik van impression management.

In het boek Microcelebrity Around the Globe van Crystal Abidin en Megan Lindsay Brown wordt dieper ingegaan op authenticiteit vormgeven door micro-celebrities. In dit boek schrijft Aziz onder andere dat authenticiteit gezien kan worden als een sociaal construct, als

iets wat contextafhankelijk is (Aziz, 132). Internetwetenschappers stellen dat online performances, zoals vloggen, spontaner zijn in vergelijking met performances in de traditionele media en zij spreken van een nieuwe vorm van authenticiteit. Of dit echt een nieuwe vorm van authenticiteit betreft, wordt in dit boek ook in twijfel getrokken. De online authenticiteit wordt geuit in de gespreksvorm en directheid is niet direct naar andere media te verplaatsen (Aziz, 132). Of sprake is van een geheel nieuwe vorm van authenticiteit, die in alle domeinen is toe te passen, is daarom onzeker.

Authenticiteit wordt gezien als een claim die volgers van Geuze ofwel accepteren ofwel weigeren. Ze heeft haar volgers en fans in haar context overtuigd van haar authentieke persona, terwijl dit in een andere context geheel anders kan zijn. De onlineauthenticiteit van een micro-celebrity kan niet gegarandeerd in stand gehouden worden als dit kapitaal wordt meegenomen naar een andere context of een ander veld. Het authentieke imago van Geuze als vlogger op YouTube, biedt dus geen zekerheid voor haar imago in de context van andere socialemediaplatforms.

Het opgebouwde authentieke imago van Geuze zorgt er echter wel voor dat zij celebrity capital kan meenemen naar een andere context of veld. Er wordt gesteld dat de SMI actief bezig is om dit kapitaal te verkrijgen. Dit doet de influencer door zoveel mogelijk aandacht te genereren en te bouwen aan een authentiek persoonlijk merk door middel van sociale media netwerken. Dit persoonlijke merk kan tegelijkertijd worden ingezet bij bedrijven en adverteerders met winstoogmerk (Hearn en Schoenhoff geciteerd in Khamis et al., 194). Het door Geuze opgebouwde celebrity capital is onder andere inzetbaar in de context waarin zij fungeert als influencer. Haar imago zorgt ervoor dat er een persoonlijk merk is ontstaan dat gekoppeld is aan haar persoon. Bedrijven maken gebruik van dit kapitaal door haar te benaderen om hun producten te bespreken in haar vlogs, of sturen ongevraagd producten op in de hoop dat zij deze gebruikt en hier reclame voor zal maken. Celebrity capital is ook mee te nemen naar een ander veld in de vorm van bekendheid rondom het persoonlijke merk en imago. De erkenning van authenticiteit is echter contextgebonden is, waardoor de authenticiteit, waarop dit kapitaal van Geuze gebaseerd is, enkel erkend wordt in het veld van de sociale media. In een nieuw veld moet zij moeite doen haar authentieke imago te behouden of opnieuw op te bouwen (Lutton, 649).

Wanneer Geuze besluit een boek uit te laten brengen, verschuift zij zich naar het literaire veld en krijgt ze te maken met een nieuw publiek. In dit nieuwe domein moet zij er daarom rekening mee houden dat haar overkomen en zelfpresentatie opnieuw beoordeeld zullen worden. Met het authentieke overkomen, dat haar mede heeft gevormd tot welbekende en succesvolle micro-celebrity, heeft zij celebrity capital behaald. Om ook in het nieuwe veld respect te krijgen en celebrity capital te verwerven, dient ze echter opnieuw en vanaf de basis te beginnen.

4.3 Subconclusie hoofdstuk 4

De socialemediacarrière van Geuze begon met haar dj-carrière. Haar idee achter vlogs maken was dat ze op die manier de backstage kon laten zien bij haar werk als dj. Een aantal jaar daarna, toen Geuze zich ontpopte tot een succesvolle vlogger, stopte ze met haar dj-werk en koos volledig voor de sociale media. Zowel Geuze als buitenstaanders zien haar eerlijkheid en ‘echtheid’ als reden van haar succes. Geuze presenteert zichzelf als haar ‘ware zelf’ en zegt zich nooit anders voor te doen voor de camera. Hiermee zegt ze jongeren te willen inspireren, en hun mee te willen geven dat ze altijd zichzelf moeten blijven. Bewust of onbewust spreekt Geuze in interviews regelmatig over het belang van haar authentieke zelfpresentatie via haar socialemediakanalen. Ze blijkt zich bewust van het commerciële succes dat daar het gevolg van is. Door haar bekendheid en groeiende onlinezichtbaarheid benaderen bedrijven haar en als SMI verdient ze geld aan haar zelfpresentatie als merk.

Ondanks een bewust commerciële insteek beweert Geuze geen act op te voeren; ze is helemaal zichzelf. Op basis van de frontstage- en backstage theorie van Goffman kan

geconcludeerd worden dat Geuze zelf stelt dat ze alleen haar backstage-self laat zien, wat echter niet helemaal strookt met de realiteit. De onlinepresentatie naar de buitenwereld is altijd on stage, naar een publiek gericht, en daarom altijd een vorm van exposeren of performen. Daarnaast maakt Geuze de bewuste keuze om niet elk aspect van haar leven te delen en gedeeltes privé te houden, terwijl ze bij de zaken die ze wel laat zien de kijker meedeelt dat ze over alles open is en wil zijn. Door het knippen in en de editing van haar presentatie naar de buitenwereld voert ze wel degelijk een frontstage-self op, verpakt als een backstage-self. Ongeacht haar eigenbelang, is het een feit dat de fans haar gesuggereerde authentieke overkomen waarderen. Deze vermeende authenticiteit is cruciaal voor het succes van Geuze.

Door de suggestie te wekken dat zij haar ‘echte’ leven ongefilterd met haar volgers, fans en kijkers deelt, creëert Geuze het idee en de ervaring van wederzijdse intimiteit. Door haar groeiende populariteit genereert zij niet alleen commercieel succes, maar vergaart zij celebrity capital, wat vervolgens wordt meegenomen bij verschuiving naar een ander veld.

5. Monica Geuze als schrijfster

Op het moment dat Kosmos Uitgevers het boek My Way in 2017 uitbracht van Geuze, betrad Geuze een ander sociaal domein. Dit is het domein van het literaire veld – mits het begrip ‘literatuur’ ruim wordt genomen. Op 29 september 2016 kondigt Geuze deze verschuiving aan via een vlog met de titel ‘CONTRACT VOOR MIJN BOEK TEKENEN! –

MONICAGEUZE VLOG #637’. Ze vertelt dat ze hier erg enthousiast over is, laat haar volgers drie opties voor de cover van het boek zien en vraagt met haar mee te denken over de keuze hiertussen. In het interview met Geuze op de website ballinnn.com in 2016 wordt de komst van haar boek ook aangekondigd:

Bovendien is ze bezig met een boek. Ze benadrukt dat ze het nogal misplaatst zou vinden om op haar eenentwintigste al een biografie te schrijven: “Who the fuck denk ik wel niet dat ik ben? Maar ik wil met dat boek meiden die niet lekker in hun vel zitten laten zien dat er altijd wel iets is waarmee het plezier hervonden kan worden. (Smeets)

In een uitzending van RTL Late Night in mei 2017 vertelt Geuze over het uitkomen van My Way (“Monica Geuze: “Ik wil zo open en eerlijk mogelijk zijn” – RTL LATE NIGHT”). Presentator Humberto Tan stelt de vraag waarom ze dit boek wilde schrijven, waarbij hij herhaalde dat ze gezegd had het boek te willen schrijven om meisjes zoals zijzelf, die heel onzeker zijn over wat ze met hun toekomst moeten, te helpen. Ze legt uit dat ze begonnen is met video’s maken, omdat ze dit heel leuk vindt. Daarnaast vertelt ze dat ze bij het plaatsen van persoonlijke video’s tot op de dag van vandaag veel reacties krijgt. Een groot aantal meisjes lieten weten dat zij zich in haar konden herkennen, en met dank aan haar vlogs hadden geleerd dat ze niet de enigen waren met bepaalde problemen. Hierdoor realiseerde Geuze zich dat ze hier mensen mee kon helpen. Tan stelt dat ze in het boek heel persoonlijk en kwetsbaar is, waar Geuze hem gelijk in geeft. Vervolgens wordt een brief voorgelezen die Geuze in het boek gepubliceerd heeft: een brief van haar vader gericht aan haar, nadat zij het contact met hem verbroken had. In de brief schrijft haar vader onder andere trots te zijn op haar en te hopen dat ze in het nieuwe jaar weer contact zullen hebben. Volgens Geuze heeft zij dit in het boek gezet, omdat veel meer mensen geen contact met een van hun ouders hebben en het hiermee moeilijk hebben. Ze zegt zelf dat ze haar situatie zo eerlijk en open mogelijk vertelt in haar boek, zodat ze andere mensen die hetzelfde meemaken kan helpen.

Het lijkt erop dat Geuze in haar boek hetzelfde probeert te bewerkstelligen als in haar vlogs: openheid en eerlijkheid over haar leven. In haar boek wil ze eveneens persoonlijke aspecten van haar leven delen, oftewel: ze probeert bij de verschuiving naar het literaire veld haar authentieke imago mee te nemen. De kenmerken van het literaire veld zijn echter anders

dan die van het veld van de sociale media. Cultureel kapitaal verkrijgen in het domein van de kunsten gaat volgens Bourdieu samen met een afwijzing van de economie en een desinteresse van de maker. Het is daarbij van belang dat de maker de economische motieven weet te verbergen. Hierdoor is een onderscheid te maken tussen hoge kunst en lage, ofwel vulgaire en commerciële kunst (Giles, 544). Hoewel Geuze met haar verschuiving celebrity-capital met zich meeneemt naar het literaire veld, heeft zij nog weinig tot geen cultureel kapitaal verworven in dit domein.

5.1 Veldmigratie en nieuwe authenticiteit

Hans Koenen, werkzaam als acquirerend redacteur bij Kosmos Uitgevers, benaderde Geuze met het idee een boek uit te geven. Uitgevers wachten niet altijd af tot schrijvers zich zelf melden, maar gaan vaak proactief op zoek (Laan, 198). De beslissing voor een uitgeverij om al dan niet een bepaald boek uit te geven, hangt vaak samen met de referentiegroep die zij voor zichzelf hebben gekozen. Voor sommige uitgeverijen is alleen de mening van bepaalde recensenten belangrijk, en voor andere uitgeverijen is de sociale positie die het boek heeft in de wereld van beroemdheden belangrijk (Coser, 17). In een interview met Koenen dat is afgenomen voor deze scriptie vertelt hij over dit proces. Bij de uitgeverij benaderde de marketingafdeling hem, die hem op Geuze en haar grote publiek wees. Hij en zijn collega’s kregen interesse in Geuze en kwamen zo op het idee om samen met haar een soort biografie te maken. Ze wilden een boek uitbrengen dat jongeren, en met name haar fans, interessant vonden om te lezen. Volgens Koenen is voor Kosmos Uitgevers in dit geval alleen de mening van een fan of iemand die het boek uit interesse voor Geuze gekocht heeft van belang. Geuze had zelf ook al eerder aan een boek gedacht. Met dit boek zou ze naar eigen zeggen open en eerlijk haar verhaal kunnen doen, om jonge meisjes te laten weten dat ze niet alleen zijn (Geuze, 15-16). In samenwerking en met de hulp van de uitgeverij betrad Geuze het literaire domein.

In het literaire domein wordt literatuur als een kunstvorm gezien. De waarde die de persoon of het werk in dit veld krijgt, komt deels voort uit het bezit van symbolische prestige. Symbolische prestige verkrijgen heeft te maken met Bourdieus production of belief, waarin verschillende actoren in het literaire veld het idee van literaire prestige hooghouden en alleen in verband met elkaar blijven bestaan (Bourdieu en Nice, 262-263). In het nieuwe domein krijgt Geuze te maken met andere veldspecifieke regels en een nieuw publiek. Als zij dit nieuwe publiek wil aanspreken, moet ze een manier vinden om ook hier erkenning te krijgen. In het geval van Geuze kan gesteld worden dat zij geen actieve poging doet een nieuw

publiek aan te spreken. Ze probeert dan ook geen literair product neer te zetten, maar gebruikt het boek als middel om haar bestaande fans een inkijkje te geven in haar leven. De waarde

van het boek van Geuze is hiermee niet afhankelijk van de conventionele regels in het literaire domein.

De vlogs en het boek van Geuze zijn nauwelijks met elkaar te vergelijken. Het is onvermijdelijk dat Geuze zichzelf op een andere manier presenteert in haar boek dan online. Allereerst spelen hier de middelen waarover zij de beschikking heeft mee. Bij het boek is Geuze beperkt tot het papieren schrift. Ze moet hetzelfde imago over weten te brengen zonder bewegend beeld en geluid. Ze heeft bij het boek wel invloed op de vormgeving, de cover, het lettertype, het papier, de soort uitgave en de inhoud. Ze betrekt haar bestaande volgers bij het creatieve proces. Ze heeft onder andere tussentijdse filmpjes online geplaatst waarin ze oproept te stemmen op drie verschillende covermogelijkheden. In diverse vlogs geeft ze uitleg over het proces, zoals de vertraging van het boek en zaken waar ze tegen aanloopt tijdens het schrijfproces. Geuze probeert haar fans in het domein van de sociale media actief te betrekken bij het boekproces.

De eerder behaalde successen in het oorspronkelijke veld van Geuze, gebruikt ze om het literaire veld te penetreren. Giles maakt onderscheid tussen upward migration en

downward migration. Een upward migration wordt gekenmerkt door de verschuiving van een populair domein naar een domein dat uitsluitend gedomineerd wordt door de elite. In het geval van een downward migration betreft het de verschuiving van een veld dat beschouwd wordt als puur en authentiek, naar een veld waarin commerciële belangen belangrijk zijn (Lutton, 9). Volgens Giles is een succesvolle migratie afhankelijk van of het een upward- of downward migration betreft. Als voorbeeld gebruikt hij Bob Dylan, een volksmuzikant die zich later met populaire muziekconventies bezig hield. Een groot aantal van zijn volksfans was beledigd op het moment dat hij naar het commerciële veld verschoof. Dit werd gezien als een downward migration (Giles, 541). Er zijn volgens Giles risico’s verbonden aan zowel opwaartse als neerwaartse migraties. In het geval van een opwaartse migratie loopt de maker een groter risico een nieuw publiek aan te spreken, en bij een neerwaartse migratie loopt hij een groter risico loopt om zich van het oorspronkelijke publiek te vervreemden (541).

Lutton bespreekt in haar artikel (20) de YouTubers Howell en Lester. Ze legt uit dat zij in hun boek niet op nieuwe waarheden proberen in te spelen, maar juist refereren aan waarheden waarvan hun kijkers waarschijnlijk al op de hoogte waren (20). Ook zij proberen hun bestaande imago, en uitingen van authenticiteit mee te brengen in het nieuwe veld door verder te gaan op wat er al bekend is. In de situatie van Howell en Lester lijkt het volgens Lutton op een upward migration, aangezien de verschuiving succesvol lijkt te zijn (21). Desalniettemin is het wijdverspreiden van het authentieke imago minder goed gelukt, wat weer lijkt te wijzen op een downward migration (21). Lutton legt tevens uit dat Howell en Lester, net als Geuze, de kijkers proberen over te halen lezers te worden van hun boek. Dit doen zij op basis van een al bestaande connectie met hun volgers, net zoals Geuze dit doet

(22). Door het gebrek aan balans hierin hebben zij volgens Lutton hun publiek ook van zich weten te vervreemden (22). Het publiek dat al bestond in het socialemediaveld is bij het boek niet in staat de zelfde interactie te weeg te brengen als online (22). Daarnaast lijdt zowel de perceptie als de productie van authenticiteit in het nieuwe veld noodzakelijkerwijs onder deze aanpak. Geuze heeft een vergelijkbare aanpak en haar boek is ook niet bedoeld als een literair product, maar als aanvulling op haar bestaande online repertoire.

Geuze komt uit het veld van de sociale media, wat over het algemeen beschouwd wordt als een populair domein, met voornamelijk economisch en commercieel belang. Zij verschuift naar het literaire veld, een domein dat veel meer culturele prestige meedraagt. Giles zou haar verschuiving beschouwen als een upward migration, en de uitdaging die Geuze tegemoet ziet, is daarom vooral om een nieuw publiek te winnen. De hiërarchieën in en tussen verschillende domeinen corresponderen volgens Bourdieu bijna altijd met sociale

hiërarchieën (542). Dit maakt veldmigratie ook een sociale migratie, waarmee deze is

onderworpen aan dezelfde beperkingen. Het gebrek aan credits in het nieuwe domein is alleen te compenseren met behulp van celebrity capital (542).

Dat upward migration naar het literaire veld voor Geuze mogelijk is, komt niet doordat zij zichzelf bewezen heeft als capabele schrijver of doordat zij de juiste opleiding of training heeft gevolgd. Deze upward migration komt ook niet door haar creativiteit of letterkundige kwaliteit. Zij kan het kapitaal dat zij heeft verworven door haar eerdere succes inzetten om te voldoen aan de toegangseisen van het nieuwe veld. Over degenen die een upward migration doormaken met behulp van eerder behaald kapitaal is echter niet te stellen dat deze migratie geheel onterecht is. In een recensie over het album Ocean’s Kingdom van Paul McCartney in The New York Observer (27 september 2011) wordt onder andere

geschreven dat McCartney het heeft verdiend om zich op het domein van de klassieke muziek te begeven. Om deze reden zou hij ook in dit domein serieus genomen moeten worden. Er kan gesteld worden dat McCartney op deze manier het behaalde culturele kapitaal in het oude domein weet om te zetten tot cultureel kapitaal in het nieuwe domein (Giles, 546).

Over de veldmigratie van Geuze is ook niet te zeggen dat ze de toegang tot het nieuwe veld helemaal niet verdiend heeft. Net als Paul McCartney is zij een ‘ster’ in haar eigen veld, wat ervoor zorgt dat ze in staat is cultureel kapitaal te converteren tot cultureel kapitaal in een ander domein. Dit heeft zij, op haar eigen manier, ook verdiend door haar eerdere succes te behalen. Het is wel moeilijker om mensen in het literaire veld te overtuigen van haar waarde als schrijver. Wel kan zij altijd terugvallen op het al behaalde succes in het vorige domein, en op de positieve erkenning in het nieuwe veld door trouwe fans uit het vorige domein. Het is daarnaast maar de vraag of het boek van Geuze interessant is voor mensen die niet bekend zijn met haar persona in het veld van de sociale media, aangezien het geheel gericht is op haar persoonlijke leven. Volgens Koenen is het boek vooral gericht op

haar bestaande fans. Zij vormen de doelgroep, en er is niet zozeer geprobeerd een geheel nieuw publiek aan te spreken. De mogelijkheid is meegenomen dat het boek een breder publiek zou vinden, maar de uitgeverij ging hier niet vanuit. Geuze bakent haar doelgroep niet uitgesproken af; het boek is er volgens haar vooral om jonge meisjes te helpen. Uiteindelijk is het grootste deel van haar boeken verkocht aan haar bestaande fans. Dat het boek is gericht op bestaande fans, is te merken aan de inhoud van het boek en de informele manier van

schrijven. In haar boek haakt ze voornamelijk in losse spreektaal in op informatie die deels al bekend was via haar vlogs, waardoor deze minder interessant is voor een nieuw publiek. Als zij een nieuw publiek had willen bereiken, had zij er beter aan gedaan het boek formeler te schrijven en duidelijker te maken wie zij is en wat haar interessant maakt.

Het boek biedt gelimiteerde mogelijkheden tot interactie, waar de kijkers van Geuze ongetwijfeld tegen aanlopen. Zij ziet het boek als een extensie van de afspiegeling van haar authenticiteit, wat de vraag oproept of het boek deze afspiegeling kan verwerkelijken. De middelen die beide domeinen tot hun beschikking hebben verschillen sterk. Vloggen in het domein van de sociale media heeft de mogelijkheid tot een meer direct contact met de kijker. Er is sprake van een zekere reciprociteit, doordat kijkers direct een reactie kunnen achterlaten op een filmpje, en de vlogger hier ook weer op kan reageren. Vloggers die zich naar het literaire domein verplaatsen, dienen de risico’s die gepaard gaan met deze verschuiving zoveel mogelijk te verminderen (Lutton, 22). Door aan te nemen dat haar authentieke overkomen ook in het nieuwe domein tot uiting komt, vervreemdt zij mogelijk haar publiek afkomstig uit het veld van de sociale media van zich (Lutton, 22). Het is daarom van belang dat Geuze dit risico zoveel mogelijk indamt door het idee van authenticiteit zo goed mogelijk in stand te houden.

Veel YouTubers beloven dat hun boek waarheden over hun persona onthult. In feite vormen de waarheden die in het boek geëxposeerd worden echter een extensie van waarheden waar trouwe kijkers al bekend mee waren. Vloggers lijken niet voornemens een nieuwe authenticiteit te creëren in het nieuwe domein. Ze gebruiken uitingen van authenticiteit uit het oorspronkelijke domein om deze in het nieuwe domein uit te breiden of te verbeteren. De migratie is hiermee vooral bedoeld om de bestaande authenticiteit verder te verspreiden (Lutton, 20). Geuze legt in haar boek ook veel zaken uit die in principe niet nieuw zijn; veel van deze aspecten zijn al eerder besproken in haar vlogs. In mei 2015 publiceerde Geuze al een 14 minuten durende vlog genaamd ‘MIJN VERHAAL – MONICA GEUZE’, waarin zij, huilend, de belangrijkste punten die in dit boek voorkomen, verteld heeft. In het boek

publiceert ze echter meer details over deze ‘waarheden’, zoals de afdruk van de originele brief die haar vader haar had gestuurd. Het idee van authenticiteit dat zij heeft afgegeven in het eerste veld probeert zij voort te zetten of te verdiepen in het boek. Het nieuwe publiek is over het algemeen echter moeilijker van deze authenticiteit te overtuigen.

Volgens Driessens worden beroemdheden die migreren naar een ander domein gezien als mensen met een gebrek aan authenticiteit (Lutton, 8). Gatekeepers in het literaire veld, bestaande uit de uitgeverij, literatuurcritici en mensen werkzaam in het onderwijs, beoordelen beroemdheden die het literaire veld betreden volgens Lee (Lutton, 8) met een beperkte blik. Dit zorgt ervoor dat een klein aantal onconventionele werken van beroemdheden het domein toch binnentreedt, met zichzelf als medeauteurs van hun eigen memoires (Lutton, 8). Ze zijn geen conventionele schrijvers, en worden hierdoor minder serieus genomen. Beroemdheden fungeren daarnaast vaak als medeauteur of schrijven het niet zelf, maar laten dit een

ghostwriter doen. Dit resulteert soms in beschuldigingen dat zij niet echt zijn, of niet beschikken over authenticiteit, omdat ze niet de benodigde middelen hebben om te opereren in het nieuwe veld. Het is vervolgens de uitgever die, bij gebrek aan diploma’s en andere formele criteria, in eerste instantie toch voor sociale erkenning zorgt (Laan, 188).

Wanneer Geuze migreert naar het literaire veld, staat ze, om haar authentieke imago te behouden, voor een uitdaging. Geuze en Kosmos Uitgevers beschouwen het boek als een verdieping van haar persona dat zij heeft gevormd op YouTube, en gaan hiermee deze uitdaging aan. In paragraaf 5.2 wordt ingegaan op de wijze waarop de zelfpresentatie van Geuze naar voren komt in haar boek, en wat deze toevoegt aan haar authentieke imago.

5.2 My Way

In het boek van Geuze, My Way, staat zijzelf centraal. Het boek is vanuit een ik-perspectief geschreven, en biedt inzicht in haar persoonlijkheid. In de introductie kondigt ze aan dat ze in het boek uitlegt hoe haar leven is gelopen, waarom ze geen journalistiek is gaan studeren en hoe de aanloop was naar haar huidige carrière. Vervolgens geeft ze informatie over haar familie en laat ze foto’s zien uit haar (vroege) jeugd (Geuze, 11). Geuze gebruikt het boek als een medium om zichzelf, haar persona, te exposeren aan een breder publiek. Ze geeft in de introductie onder andere aan dat ze tijdens het schrijven van haar boek, het boek heeft proberen te beschouwen als haar YouTube-kanaal.

Volgens de front- en backstage theorie van Goffman (107-114) kan de presentatie van het zelf in haar boek gezien worden als een vorm van exposeren. Het geschreven boek is niet te zien als een performance, omdat hierin niets direct wordt gepresenteerd aan een publiek dat onmiddellijk de mogelijkheid heeft hierover te oordelen. In plaats daarvan is ze in staat om zelf een selectie te maken tussen aspecten van haar leven die ze wel of niet vertoont aan een publiek. Hierin verschilt haar boek niet van haar vlogs; beide media geven de

mogelijkheid te ‘knippen en te plakken’. Net als bij haar vlogs geldt in haar boek opnieuw een tegenstrijdigheid. Ondanks dat Geuze ergens bewust de keuze maakt of zij een front- of backstage laat zien, is haar performance niet meer helemaal een backstage te noemen als deze bewust wordt ingezet ten gunste van de zelfpresentatie. Aangezien het boek van Geuze en

haar vlogs gecreëerd zijn voor een publiek, zijn ze altijd afgestemd op de aanwezigheid van anderen en vallen ze voornamelijk onder de frontstage-zelfpresentatie. Er is echter een poging gedaan de lezer de indruk te geven van een backstage-zelfpresentatie van Geuze.

Om een beter beeld te krijgen van hoe Geuze het idee van authenticiteit in stand probeert te houden in haar boek, wordt gekeken naar hoe zij werkt met haar presentatie van een front- en backstage-self, en welk effect dit heeft. Om dit te analyseren, wordt gebruik gebruikgemaakt van verschillende passages uit My Way. Deze passages worden gebruikt ter ondersteuning van de onderwerpen die relevant zijn voor deze scriptie. Het boek is

onderverdeeld in vijf grote thematische hoofdstukken: Toen, Favo’s, Nu, Straks en Vriendenboekje. Onder het hoofdstuk Toen staan foto’s van haarzelf als volwassene, kinderfoto’s en kinderfoto’s van haarzelf met andere familieleden. Hier vertelt ze over haar vroege jeugd: waar zij opgroeide, en wat voor een kind zij was.

Ik was echt een jongensmeisje en poppen en make-up interesseerden mij niets. Het liefst speelde ik met jongensspeelgoed en er hoefde niemand met barbies in mijn buurt te komen. Dat wist de hele familie, tenminste, dat dacht ik. Ik was dan ook aardig teleurgesteld toen mijn opa mij voor mijn verjaardag een Barbie gaf. Hierdoor raakte ik zo overstuur, dat ik het hoofd van de Barbie eraf knipte en huilend naar mijn kamer rende. Puur uit onbegrip en teleurstelling, niet uit verwendheid. (Geuze, 23-25) Geuze vertelt de lezer wat haar in haar jongste jaren wel en niet interesseerde. Ze geeft onder andere aan dat ze geen interesse had in make-up toen ze jong was, wat in tegenstelling lijkt te staan tot de persona die de kijkers van haar vlogs kennen. Daarnaast categoriseert ze zichzelf als een ‘jongensmeisje’, omdat ze niet van make-up hield en alleen met ‘jongensspeelgoed’ speelde. Deze gedeelde informatie lijkt te suggereren dat, ondanks dat ze aan de oppervlakte misschien als ‘gewoon een meisje’ oogt, ze dan wel een ‘interessanter meisje’ is. Ze wekt de schijn informatie te delen van haar vroegere backstage-self, iets wat op dat moment ongezien achter de schermen plaatsvond. Vervolgens vertelt ze over haar emotionele reactie toen ze een Barbie cadeau kreeg voor haar verjaardag, en vult ze voor de lezer in dat dit niet voortkwam uit verwendheid. Het lijkt erop dat ze met deze afsluitende stelling de lezer voor wil zijn, door zelf in te vullen wat de psychologie achter haar reactie was. Op deze manier lijkt het alsof ze controle wil hebben over de manier waarop mensen haar gedrag interpreteren, en vervolgens haar imago vormen.

Twee pagina’s verder is de interesse van Geuze voor make-up toch aanwezig, wanneer ze vertelt altijd graag bij haar opa en oma te logeren om naar de kaptafel van haar oma te kijken. Ze eindigt het stuk over haar opa en oma met “De herinneringen die ik hieraan heb, zijn een klok waar een vogeltje uitkwam als het een heel uur was, de enorme Bijbel die

op tafel kwam, voordat we gingen eten en het Perzische kleed dat diende als tafellaken.” (Geuze, 29), en lijkt hiermee een poging te doen om een visualisatie te scheppen voor de lezer door objecten en geluiden te noemen die zijzelf waarnam. In diverse passages lijkt Geuze stapsgewijs een aantal punten af te gaan: haar herinneringen hieraan, een anekdote om dit visueel te maken en haar gevoelens hierover en over de mensen die hierbij betrokken waren.

Ik kan me nog goed herinneren hoe rot de periode was rond het overlijden van mijn opa en oma. In de periode dat het slechter ging met mijn opa zaten we veel in de auto van Hendrik-Ido-Ambacht naar Rotterdam. Er werden toen alleen maar kerstliedjes op de radio gedraaid en tot op de dag van vandaag krijg ik een naar gevoel als ik kerstliedjes hoor. (Geuze, 50)

Wat betreft het overlijden van haar opa en oma graaft ze opnieuw in haar herinneringen. Daarnaast vertelt ze over de kerstliedjes die zij nu associeert met de dood van haar opa en oma. Deze anekdote lijkt bedoeld om de herinnering te doen herleven en herkenbaar te maken voor een breder publiek. Het overlijden van een opa of oma is iets wat in brede kring

herkenbaar is. Hoewel de associatie met de muziek persoonlijk overkomt, is dit ook een koppeling die veel mensen eenvoudig kunnen maken, wat haar mogelijk ook meer sympathie oplevert. Ze speelt op deze manier succesvol in op de gevoelswereld van de lezer.

Mijn vader vertelde dat hij en mijn moeder uit elkaar gingen. Ik weet niet eens meer op wat voor manier hij dit bracht. De grond zakte onder mijn voeten vandaan en ik ben van tafel gerend. Terwijl ik de trap opliep zag ik daar alle foto’s die we ieder jaar met het gezin lieten maken. Ik heb ze stuk voor stuk van de muur getrokken en op de grond gegooid. (Geuze, 94)

In deze passage geeft Geuze een beschrijving van het moment waarop zij hoorde dat haar ouders uit elkaar gingen. Een groot aantal jongeren maakt de scheiding van zijn ouders mee en daarom zal dit ook voor een groot deel van haar publiek herkenbaar zijn. Opnieuw schept zij een visualisatie van deze gebeurtenis door gedetailleerd te vertellen hoe dit moment voor haar verliep. De voornaamste herinnering van Geuze aan deze gebeurtenis is haar eigen reactie hierop. De beschrijving van haar reactie toont dat zij hier emotioneel over was. Dit gevoel brengt ze over zonder in te gaan op haar expliciete gevoelens, maar door haar waarnemingen te verduidelijken in schrift. Daarnaast beschrijft ze dat ze alle foto’s van haar met haar gezin stuk trok van de muur en op de grond gooide. Deze foto’s zullen voor veel mensen te associëren zijn met eigen gezinsfoto’s en bijhorende sentimentele waarde. Het stuk