AFZETTINGEN WTKG 30 (3),2009 76
Ferme
(de l’Orme) jongens,
stoere
knapen
of ‘Hetboordenknoopje’,deel 2
Henk Mulder*
Kortsamengevatkwam hetneerop het
volgende.
Het wa-ren drieheerlijke dagen
metprachtig
weer enveel,
heel veelprachtige
vondsten. Vlak voorwe,aanhet eindvandag drie, uitgewoond
maarvoldaannaardecamping
wilden gaan,kregen
wedrietotde tandengewapende gendarmes
op bezoek. Alle zakkenmetuitgezeefd gruis,
het resultaatvandrie
dagen
metdrie manzwoegenenzweten,moes-tenterugin de kuil. Datwarentientallengrotezakken vol
met
prachtig
materiaal.Onze gegevenswerden
uitgebreid genoteerd
en wekregen
deplechtige verzekering
datweecht in het cachot zoudenbelanden,
met waterenuitgedroogd stokbrood,
alswe onsooit nog in die contreien zoudenvertonen.
Nietzo
lang geleden
warenStefenik in de buurtvanFer-me,nog geen 100 kilometerervandaan. Zullenwe
wel,
of zullenweniet,
wasde grotevraagenhet antwoordwas:ja,
wezullen. Hetwas weerheerlijk
weer en wereden pro-bleemloosnaarFerme. Stefs autoparkeerden
wezoveelmogelijk
uit hetzicht,
onderentussen de bomen. Hoewel denatuur algoed zijn
of haar gangging,
wasdeplek
noggoed
tevindenwaar wede kuil haddenvolgestort.
Hetwasnogeenhele klus omdienatuurweerte
verwijderen.
Maarna
enige tijd
zatenwe weertussende fossielen. We zeef-den slechtsoppervlakkig
metzeef4 of 6envulden zaknazak. Omdat een
gewaarschuwd
mens voortweetelt,
wa-renweduseigenlijk
metzijn
vieren. Jammer dat dealtijd
goedgemutste
Andréer nunietbij
was.Voorzichtig
als wewaren,zettenwe volle zakken steedsdirect
weg tussende struikenenhadden steeds maaréén zak
openenbloot
bij
ons staan.Op
een gegevenmoment kwamener wandelaarslangs:
eenman,een vrouwen eenhondje. Buitengewoon
vrien-delijk legde
de Fransmanonsuit dat het “absolumentin-terdit”waswat
wij
aanhet doenwaren.Hij begreep
bestdat hetvoor onze
hobby
wasenwij
verzekerden hem datwegauwzoudenstoppen.We voeldenons al iets minder
op ons
gemak,
maar we warengelukkig
aleenheel eind.Een kwartier later kwam die Fransmanweernaar onstoe,
nietmeer
vriendelijk
maar “furieux”.Hij
had de 24 vol-le zakken in hetstruikgewas
ontdektende conclusiege-De motlusken van2002 ...
...
verdwenen in de zakkenvanHenk M.
Al
jaren
vraagikmij
afwaardeuitdrukking
‘fermejon-gens,stoere
knapen’
vandaankomt. Sindsenige tijd
weetik het antwoord. Dat heeftmetFerme de 1’Ormetemaken
enmetkeihard enstoerwerken.
Een paar
jaar geleden
besteedden StefMermuys,
André Jansenen ik depinksterdagen
in Ferme de 1’Ormemetdiepe
kuilen gravenvooronszelf. Eenuitgebreid verslag
daarvan is tevinden in het decembernummervanAfzet-tingen
2002.AFZETTINGEN WTKG 30(3),2009 77
trokken dat
wij
handelarenwaren.Het lukteons nietomhemervante
overtuigen
datwij hoogstens prettig
gestoor-dehobbyisten,
maarecht geen handelarenwaren.Nieton-begrijpelijk,
met24 balengruis. Hij ging onmiddellijk
degendarmerie
bellenenhadonskenteken algenoteerd.
Vre-delievend als wezijn,
hebbenwegeen secondeoverwo-genom
hem,
metvrouwenhondje
inde,
inmiddelsdiepe
kuilteparkeren.
Wegooiden
dezwarezakken zonderons om onzeruggentebekommeren in de auto, sprongenerinen
vlogen
weg.Bij
hetvolgende
dorpje
zagenwe in deverte algendar-messtaan.
Natuurlijk
wistenwe niet zeker datze op onsstondentewachten. Maarwe namenhet zekerevoorhet
onzekereen
sloegen
eenzijstraat
in.Op
wegnaardecam-ping
zagenwe nogmeerderepolitieauto’s
maar wewer-den nergens
aangehouden.
Een paardagen
later passeer-denwemetklamme handen deFrans-Belgische
grens. Ook hiergeen
probleem.
Conclusie. Jaren
geleden
hielden we, hoewel hettoenon-onderbroken
regende,
metde WTKG eengeweldige
ex-cursienaarFerme. Ik verwacht niet datonze
onvolprezen
geologisch
secretarisnogeens eenWTKG-excursienaarFerme zal
organiseren.
En alshij
dat weldoet,
ben ikwaar-schijnlijk
nietvandepartij.
*HenkMulder,