UvA-DARE is a service provided by the library of the University of Amsterdam (https://dare.uva.nl)
UvA-DARE (Digital Academic Repository)
Improving footwear to prevent ulcer recurrence in diabetes: Analysis of
adherence and pressure reduction
Waaijman, R.
Publication date
2013
Link to publication
Citation for published version (APA):
Waaijman, R. (2013). Improving footwear to prevent ulcer recurrence in diabetes: Analysis of
adherence and pressure reduction.
General rights
It is not permitted to download or to forward/distribute the text or part of it without the consent of the author(s) and/or copyright holder(s), other than for strictly personal, individual use, unless the work is under an open content license (like Creative Commons).
Disclaimer/Complaints regulations
If you believe that digital publication of certain material infringes any of your rights or (privacy) interests, please let the Library know, stating your reasons. In case of a legitimate complaint, the Library will make the material inaccessible and/or remove it from the website. Please Ask the Library: https://uba.uva.nl/en/contact, or a letter to: Library of the University of Amsterdam, Secretariat, Singel 425, 1012 WP Amsterdam, The Netherlands. You will be contacted as soon as possible.
137
Dankwoord
Dankwoord
Linksaf een lange afdaling, rechtsaf een beklimming naar de Passo di Promotio. Ik koos voor rechts. Gelukkig kon ik aansluiten bij een peloton van professionele renners, maar de weg was nog lang. De weg begon glooiend, maar gelukkig reed het peloton door een uitstekende voorbereiding als een goed geoliede machine. Het grootste gedeelte van het peloton dat ons naar de laatste kilometers van de beklimming had gebracht tempori-seerde en een kopgroep van 6 renners van hetzelfde team bleef over. Kop over kop werd er over genomen, waarbij kopwerk verricht moest worden, afgewisseld met periodes waar ik uit de wind werd gehouden. Een aantal keren schoot de kramp in mijn kuit, waarbij afstappen een aangename gedachte leek. Gelukkig voorzag de kopgroep mij tel-kens van nieuwe energie, waardoor de kramp weer verdween. Nog één haarspeldbocht, ik moest uit het zadel, de benen branden, nog een 30 meter, nog 20 meter, nog 10 meter, jaaaaaa gered. De berg is bedwongen! De kopgroep, familie, vrienden en vriendin staan te juichen aan de finishlijn. Deze beklimming had ik niet gered zonder hulp van anderen. Daarom wil ik een aantal mensen nadrukkelijk bedanken voor hun bijdrage.
De kopgroep die me naar de top van de passo hebben gebracht: Sicco, Mirjam, Mark, Frans en Renske, hartelijk dank. Beste Sicco, ik heb enorm veel aan je te danken en heb bijzonder veel van je geleerd de afgelopen jaren. Door je analytisch denkvermogen en schrijfvaardigheden waren brainstorm sessies, besprekingen en schrijfperiodes altijd erg verhelderend en leerzaam. Je hebt me gestimuleerd om altijd kritisch en scherp te blijven denken en me ervoor behouden te snel tevreden te zijn. DIAFOS bestaat niet zonder jou. Beste Mirjam, ook jouw bijdrage aan mijn promotie is van onschatbare waarde, meer dan je waarschijnlijk beseft. Jouw klinische- en onderzoeksexpertise heb-ben mij altijd erg geholpen. Daarnaast was je er altijd voor me en wist jij mij te moti-veren. Beste Mark, ik denk dat wij samen het meeste kopwerk hebben verricht, vooral in periodes met veel tegenwind. Daardoor zijn we beiden een stuk sterker uit de strijd zijn gekomen. Fijn dat ik dit met jou heb kunnen doen. Nog een heel klein stukje naar de top en dan mag ook jij de welverdiende bolletjestrui in ontvangst nemen. Beste Frans, veel verscholen in het peloton, maar wanneer de beklimmingen echt zwaar werden was jouw hulp onontbeerlijk. Je weet precies aan te geven, waar en wanneer te versnellen en te temporiseren. Beste Renske, je sloot iets later aan en hebt veel werk verricht, zo-dat Mark en ik een tandje konden terugschakelen. Dit was hoog nodig, en daarvoor ben ik je erg dankbaar. Daarnaast kan ik me als kamergenoot en ‘partner in crime’ in mijn huidige werk geen beter maatje wensen. Naast deze beklimming was er ook ruimte voor ontspanning. Alle uitjes, boottochten, skitrips, borrels en etentjes met de kopgroep waren een genot.
Het peloton dat ons naar de laatste kilometers van de beklimming heeft gebracht be-staat uit een bont gezelschap. Allen individuele renners uit dit peloton waren essentieel in deze toer. Dit zijn natuurlijk alle 171 patiënten die deel hebben genomen aan het DIAFOS onderzoek. Fijn dat jullie 8 keer in anderhalf jaar belangeloos de tijd en energie hebben genomen om naar het ziekenhuis te komen voor onderzoeksmetingen en het invullen van de vragenlijsten. Daarnaast ben ik zeer veel dank schuldig aan alle deel-nemende ziekenhuizen: Academisch Medisch Centrum Amsterdam, Maxima Medisch Centrum Veldhoven, Medisch Centrum Alkmaar, Medisch Spectrum Twente Enschede, Slotervaart Ziekenhuis Amsterdam, Ziekenhuisgroep Twente Almelo, VU Medisch
Cen-139
Dankwoord
D
en Reinier de Graaf Gasthuis Delft. En natuurlijk de schoenbedrijven die deel namen aan het onderzoek: Livit Orthopedie Amsterdam, Buchrnhornen Eindhoven, Hanssen foot-care Haarlem, Roessingh Revalidatie Techniek Enschede, OIM Amsterdam, Beter Lopen Deventer, Centre Orthopedique Heemstede, George In der Maur Groenekan en Penders Voetzorg Delft. Speciale dank ben ik verschuldigd aan de volgende personen van ‘mijn’ centra, waar ik intensief en prettig mee heb samen gewerkt. Jacco de Bruin, Hermann Wessendorf, Rob Haspels, Christ van den Eijnde, Jan Pulles, Ronald Lever, Tessa Busch-Westbroek, Hanneke Börger, Jan Bakker, Daan Wever, Michel Boerrigter, Hub Hacking, Sjef van Baal, Wojtek Polomski en Adriaan Bril. Verder ben ik Bob Michels, Erik Man-ning, Stijn Hazenberg, Edgar Peters, Nicolaas Schaper, Frans Elferink, Klaas Postema en Ton de Lange dankbaar voor het beoordelen van de primaire uitkomst in de studie en/ of de waardevolle adviezen in de DIAFOS trial. Annemiek, Hanna en Elvira, ook jullie ben ik dank verschuldigd voor al het werk dat jullie verricht hebben tijdens het onderzoek. Bij deze toer is ook een wedstrijdjury betrokken. De leden van de promotiecommissie, prof. dr. P.M.M. Bossuyt, prof. dr. R.W.M. van Deursen, prof. dr. C.N. van Dijk, prof. dr. K. Postema, prof. dr. N.C. Schaper en dr. J.G. van Baal, wil ik bedanken voor de aandacht en tijd die zij hebben gestoken in het lezen en beoordelen van dit proefschrift.
Hoewel niet direct betrokken bij mijn promotietraject denk ik dat mijn collega’s van de afdeling revalidatie een belangrijke rol hebben gespeeld in mijn ontwikkeling als onder-zoeker en plezier in het werk. In willekeurige volgorde: Eric, Hilde, Huub, Saskia, Fieke, Eva, Dominique, Nicoline en Alice, bedankt voor de lunches, wandelingen, staalbuig-sessies, discussies, samenwerking en borrels. Hilde, super om jou als kamergenoot en collega in het beweginglab te hebben.
In de wielersport zijn training, rust en revitaliseren onontbeerlijk. Hier hebben (schoon-)familie en vrienden uitstekend hun steentje aan bijgedragen. Elke maandag-avond voor het voetbal draait het RAT-systeem. Ondanks dat het eten elke derde week een beetje tegen valt, is het altijd erg gezellig. Bedankt tikkie-terug-Ali en Taci, wat mij betreft gaan we hier nog lang mee door. Niek en Taco, wat heb ik ontzettend veel avonturen met jullie beleefd in de sneeuw, in de bergen, op zee en op de sportvelden. Maar ook gewoon ontspannen in het vondelpark of thuis. Genieten was en is dat. Mijn voetbalteam DVVA 3, jarenlang onder de bezielende leiding van Marc van Veldhuizen en de jaarlijkse terugkerende Giro des Ardennes met het superieure Anticlimax, aan-gevoerd door Borgstedt en koersdirecteur Oscar Piedro Saus, zijn voor mij geweldige ervaringen geweest. Bulld’euser, je tempotrainingen zijn altijd om te genieten, met wee-moed denk ik nog altijd terug aan de eerste keer Alp d’Huez. Verder niet onbelangrijk, al mijn overige beste vrienden. Sjoerd&Rinske, Alwin&Laurette, Annemieke&Marc&Niek, Hilde, Andy&Roy, Jinze&Laurien, Nina&Michiel, Taco&Angela&Nine, Niek&Giulia, Lotte&Freek, Chris&Patty, Laurine&Ivo, Barbara en schoonfamilie Hans&Carla, Haike&Sylco, Karlijn&Joris&Leon, bedankt voor alle leuke uitjes, etentjes, vakanties, borrels, toertochten, etc. Top!
Taco, ik vind het erg fijn dat jij als broertje, vriend en straks ook als paranimf naast me staat. Ik hoop dat we nog jarenlang op dezelfde voet verder leven. Heb je overigens al aan pa verteld wie er met voetbal heeft gewonnen? Aan de andere kant van mij staat
Dankwoord
Niek als paranimf. Hoewel ik nu geen vakantieadres meer heb in Italië en de import van Parmezaanse kaas aan banden is gelegd, ben ik blij dat je weer in Amsterdam woont. Een topvriend! Hopelijk kan je het laatste stukje van deze beklimming ditmaal wel bij-benen.
Lieve Pa en Ma, bedankt dat jullie altijd in mij hebben geloofd, en me de vrijheid gaven om zelf mijn pad te kiezen. Ik vind het heel knap dat jullie naast het opvoeden van een gehandicapte dochter in staat waren om Taco en mij liefdevol en succesvol op te voeden. Petje af! Ik ben blij met jullie.
Lieve Annemiek en Taco, ik prijs mij erg gelukkig met jullie. Al van jongs af aan waren we onafscheidelijk. Annemiek, de afstand is wat groter geworden, maar ik vind het al-tijd fijn om bij je op bezoek te gaan en met je te lachen. Taco, er is niets veranderd ten opzichte van vroeger.
En natuurlijk Maartje, de liefste van de hele wereld. Ik heb zoveel aan je te danken, wat ik niet kan uitdrukken in woorden. Je maakt me gelukkig door te zijn wie je bent! Laten we samen genieten van wat allemaal nog komen gaat!
